Het Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard.
15 pGt. op LINGERIES.
10 pGt. op GORSETTEN.
merk D. F.
s -HERTOGENBOSCH.
Vuchterstraat I.
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
l\o. 3484. Zaterdag 24 Juli
1913.
9
Vanaf heden tot nadere aankondiging EXTRA AANBIEDING van
nog resteerende seizoen-artikelen, als: MANTELS, MANTEL-COS-
TUUMS, COSTUI MS, COSTUUMROKKEN, ONDERROKKEN,
BLOUSES, PEIGNOIRS, GOLF-JACKETS met een korting van
voos
4
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 0.75,
franco per post zender prijs verhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elk6 rege
meer 71/, ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdag
middag 12 uur ingewacht.
Buitenland.
Bij de uitspraak van het vonnis van
den raad voor de scheepvaart inzake
het vergaan van de „Lusitania". heeft
lord Mersey Zaterdag gezegd, dat vast
gesteld is dat de ondergang van het
schip het gevolg was van beschadiging,
door de Duitsche torpedo's veroorzaakt.
Volgens de meening van den raad was
die niet alleen gedaan met de bedoeling,
het schip te doen zinken, maar ook
het leven van degenen, die zich aan
boord bevonden, te vernietigen.
Omtrent de lading zeide Lord Mersey,
dat die in het algemeen van de gewone
soort was, maar ten deele ook uit eenige
kisten met patronen bestond. Deze mu
nitie kwam op de vrachtlijst voor. Zij
was geborgen op een plek, die 50 yards
van de plaats waar de torpedo's het
schip troffen, verwijderd was. Overigens
waren er geen ontploffingsmiddelen aan
boord.
Door de Duitsche regeering werd be
weerd dat het schip bewapend was met
verborgen opgestelde kanonnen en dat
er geoefende kanonniers en speciale
munitie aan boord waren, terwijl het
bovendien een transport Canadeesche
soldaten vervoerde 'een en aoder in
strijd met de wetten der Vereenigde
Staton. Deze beweringen zijn onwaar.
Het zijn slechts ongegronde bedenksels,
die slechts hen veroordeelen, die ze
bedacht hebben.
Het schip had noch verborgen
kanonnen, noch kanonniers, noch spe
ciale munitie aan boord, evenmin ver
voerde het troepen of was er iets ge
daan, dat in strijd is met eenige wet
geving. De Duitsche bedreigingen in
New-York geuit vóór het vertrek van
de „Lusitania" kunnen slechts als ver
zwarende omstandigheden gelden, daar
er uit blijkt, dat het plan bestond om
het misdrijf te begaan voor het schip
nog de reis ondernam.
De bedreigingen werden door het
volk en pa^agiers niet als ernstig op
gevat, daar zij het onmogelijk achtten,
dat de Duitsche regeering werkelijk
zulk een aanslag tegen hun leven zou
ondernemen. Zij hebben zich echter
vergist en het schip vertrok dus.
De raad stelde vast, dat het schip
zonder voorafgaande waarschuwing, ge
lijktijdig door twee torpedo's werd ge
troffen. De handelwijze van de Duitsche
regeering was strijdig met het interna
tionale recht en met de oorlogsgebrui-
ken en is dus volgens de wet van alle
beschaafde landen een weloverwogen
poging tot moord op de passagiers.
Volgens de meening van den raad
is aan boord van de „Lusitania" alles
gedaan wat mogelijk was om het leven
der opvarenden te redden en den ka
pitein treft geenerlei schuld. De geheele
verantwoordelijkheid voor de wreede
vernietiging van menschenslevens valt
uitsluitend op hen, die het plan daar
toe opmaakten en op hen, die de mis
daad uitvoerden.
Vol?ens de „Nowo Reforma* (Mos-
cou) heeft de geheime Poolsche mili
taire organisatie de Ruskabrug bij
Biala-Siedlocka in de lucht doen sprin
gen. Tevens werden eenige te Warschau
samenkomende spoorwegen zoodanig
beschadigd, dat het verkeer geheel ge
stremd is.
Dezer dagen moeten in de Sint-Pie-
terskazerne te Gent achttien Duitsche
soldaten gefuseleerd zijn, die weigerden
naar het front te vertrekken.
De Zweedsche militaire vliegers, lui
tenant Mainquist en Graaf Aamiton
zijn Zaterdagmorgen neergestort. Beide
vliegers werden gedood.
Uit Lodz wordt aan „Korr. Norden"
gemeld, dat volgens de bladen te War
schau in den tijd van zes dagen meer
dan 18.000 personen de stad vrijwillig
verlaten hebben-, terwijl 80.000 op be
vel van het legerbestuur zijn verwijderd.
De inlagen bij de voornaamste ban
ken, alsook bij de Discontobank en bij
de Warschausche HaiÜSdelsbank werden
teruggenomen. De gevangenen zijn
naar Moskou overgebracht.
De „Hietsj" stelt vast, dat de geheele
burgerbevolking Warschau reeds ver
laten heeft.
De Engelsche bladen wijden kolom
men aan den grooten vrouw3noptocht,
Zaterdagmiddag te Londen gehouden.
Over het aantal deelneemsters schijnt
men het niet eens ce zijn, de Daily
Telegraph spreekt van 40,000, de Daily
Chronicle van 20,000. De stoet was
twee mijlen lang. Negentien muziek
korpsen liepen er in mee. Het moet
een zeldzaam schouwspel zijn geweest,
deze optocht van vrouwen van alle
leeftijden en standen. Fr was een Indi
sche prinses bij, er slapten adellijke
dames in den stoet, er waren tooneel-
speelsters, winkeljuffrouwen en kantoor
meisjes, fabriekarbeidsters oude vrou
wen en jonge deerntjes zelfs gebrek-
kigen strompelden mee. Voorop een
vrouw in 't wit, met de Engelsche vlag,
dan een muziekkorps, vervolgens een
rijtuig met bloemen met 't opschrift
„Wij eischen het recht om te dienen."
Vertegenwoordigers van al Engeland's
bondgenooten vielen op te merken
Fransche, Russische, Japansche, Itali-
aansche, Servische, Montenegrijnsche
vrouwen België, vertegenwoordigd door
een in rouw gekleede, barrevoets gaande
vrouw, die de Belgische vlag droeg.
De deelneemsters aan den optocht
vonden gelegenheid om in 't voorbij
gaan de daad bij het woord te voegen
en aan geïmproviseerde filialen van
het munitiebureau voor werk in de fa
brieken te teekenen.
Behalve mevrouw Pankhurst hadden
bekende figuren uit de Engelsche vrou
wenbeweging, als mevr. Annie Ken
nedy, Lady Parsons, mevr. Mansel,
mevr. Grant en mej. Baker de leiding
Zij vormden tegelijk de afvaardiging,
die haar opwachting bij Lloyd George
maakte. De minister van munitie ont
ving de dames zeer huiselijk. Zijn doch
tertje en een zijner zoons „in khaki"
waren er bij tegenwoordig. De minister
was aan een groote tafel gezeten, waarop
een paar granaten en een lont lagen.
Achtereenvolgens brachten de leden
der deputatie de wenschen der vrouwen
op 't tapijt, waarbij mevr. Pankhurst
nadrukkelijk verklaarde, dat het niet
de bedoeling was om het kiesrecht te
eischen in ruil voor het oorlogswerk,
en Lloyd George begon daarna met de
vrouwen zijn compliment te maken
voor haar opnieuw gebleken organisa
tie-talent, „waarvan hij bij vroegere
gelegenheden wel eens het slachtoffer
was geweest." Daarna hield hij een vrij
laDge toespraak, hierop neerkomende,
dat de vrouwen alle oorlogswerk, waar
voor haar krachten toereikend zijn,
moeten aanpakken. De mannen moeten
inzien, dat het geen mededinging is,
maar samenwerking in 't belang van
het land. Twee dingen moeten er ge
daan wordenten eerste de vrouwen
inschrijven, die al haar tijd beschik
baar stellen want aan haar, die
slechts een deel van haar tijd geven,
heeft men niets en ten tweede een
aantal vrouwen opleide.n tot opzicht-
sters en leidsters bij het vrouwenwerk.
De ministers sprak vervolgens in
denzelfden geest de menigte toe
waarbij Lloyd George een kreet uit het
publiek „het stembiljet" lachend be
antwoordde met den uitroep„eerst
zetten we haar in een granaatfabriek"
daarna voerde ook mevr. Pankhurst nog
het woord, waarna de menigte en de
stoet uiteengingen. N. R. Ct.
v -c-tyfe» --V
Gedurende den tffd dezer
aanbieding korting van
Korting van
V*? s 6 s-tjla*
I nSRLi D
'Ja Vj*
Aanbieding.
aison
