Het Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bommeierwaard HESJE VAN DEN LOMPENMOLEN VACANTIE. Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. No. 34:00. Zaterdag 14 Augustus Bij dit nr. behoort een Bijvoegsel. FEUILLETON. 4 ^UNB jvANïiÜ VOOR Dit blad*verschijnt WOENSDAG en ZA TERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f 0.75, franco per post zender prijs verhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. 1913. Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke rege meer 71/i ct. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdag middag 12 uur ingewacht. Geregeld ieder jaar worden ongeveer de laatste helft van Juli de verschil lende instituten voor opvoeding en on derwijs gesloten en zwermen, als het hun maar eenigszins mogelijk is, de opvoeders en .onderwijzers van diverse pluimage in verschillende richtingen uit. 't Is een goede gewoonte, goed be schouwd een levensbehoefte, dat men zich op gezette tijden des jaars ont trekt aan het dagelijksche sleurleven en heengaat naar andere streken, om althans gedurende eenige weinige da gen alle zorgen op zij te zetten en zich eens werkelijk vrij te gevoelen. Een gewoonte, die eigenlijk algemeen moest zijn. Want ieder mensch heeft op zijn tijd behoefte aan aangename verpoozing en het ontvangen van an dere indrukken. In den regel trekt het buitenland velen tot zich, om daar te aanschou wen en te ondervinden wat ons klein, meerendeels eenvormig land niet kan geven. Nu echter door de troebele tijden het buitenland in vele gevallen onmo gelijk te bereiken is, moeten verreweg de meesten zich vergenoegen met ons eigen vaderland. Wat in vele opzichten zeer jam mer is. Maar deze donkern kant heeft ook zijn lichtzijde, want het gevolg zal wezen dat vele mooie en schilderach tige plekjes, die anders schaars door vreemdelingen worden bezocht, nu ook eens een beurt krijgen en het oog ver rukken door het vele interessante en schoone, waarvan velen het bestaan niet eens vermoedden. Want ook ons land heeft zijn eigen aardig bekoorlijk schoon. ^t Is waar, geen wilde en woeste bergketens verrukken het oog en ma ken den indruk van majestueuse grootschheidgeen klaterende water vallen storten het water van duize lingwekkende hoogten naar de diepte en geven een indruk van de majesteit der schepping. Maar toch. Ieder onzer houdt van afwisseling 7) Hoe onbeleefd, ons op deze wijze te verschrikken! beet zij het meisje toe. Hoe kwam u hier, zonder dat wij uwe schreden gehoord hebben? Mamasprak haar schoondochter verwijtend. Tegelijker tijd richtte zij zich uit den leunstoel op en reikte de bezoek ster de hand. i Dag Liesje, hoe gaat het? Ik vraag excuus, mevrouw de baro- 11 .sprak Liesje zacht. Ik wachtte reeds eenigen tijd, doch ik vreesde u te storen. Ik kom slechts voor eenige oogenblikken om u allen als naar gewoonte geluk te wenschen met dezen feestdag, en Nelly even een bezoek te brengen. Ga zitten, Liesje, sprak de jonge ba rones vriendelijk. Nelly zal wel dadelijk hier komen, zij is even met haar nicht en Army in het park. Zie, daar komen zij juist aan. De oude dame haalde ongeduldig de schouders op. Liesje zette zich echter kalm op de bank neder en vroeg met deelneming naar de gezondheidstoestand der bleeke vrouw. Intusschen klonken naderende stemmen en Liesje onderscheidde duidelijk die van haar voormal'gen speelmakker. Voor de tweede maal overviel haar een gevoel van hevige verlegenheid. Eensklaps bemerkte zij Army. Hij sprak met een dame; ja, was het wel een vol wassen dame, of nog slechts een kind, dat, op zijn tijd. De bewoner der heide velden spoedt zich in zijn vrije dagen naar streken, waar het water in zijn verschillende phasen het oog kan trek ken de dorpsbewoner gaat bij voor keur naar de centra van het verkeer, waar de polsslag van het dagelijk sche leven sneller klopt dan op zijn idyllisch dorpkenen hij, die nog nimmer de zee gezien heeft, hij gaat naar de duinenrij van onze westelijke provinciën of naar de Wadden-eilan den. De zee.Niemand onzer zal den indruk vergeten, dien de woelende watermassa op hem maakte, toen hij voor het eerst haar aanschouwdeen telkens, als hij het strand wederom bezocht, wordt die indruk verlevendigd en vernieuwd. Als men [de zee wil zien en genot wil hebben van haren aanblik, dan begeve men zich niet naar de bedijkte kust, waar aan haar macht door 'smen- schen krachtigen hand paal en perk is gesteld. [Men begeve zich zooveel mo gelijk naar de klippige en rotsige kust, waar de oceaan de wanden zonder ophouden beukt en de gronden dier rotsen en klippen steeds en gestadig ondermijnt. En zoo niet, dan naar onze duinenrij, waar bij een frisch oostenwindje en een helder blauwen hemel de blauwen gloed over het ge rimpelde watervlak, een schoon en verheven vergezicht opleverten bij verandering van tooneel, als de opge stoken wind tot een fikschen bries aanzwelt en de golfslag klotst en bonst aan den voet van de duinen, dan voe len we de nietigheid van mensehen- kunst tegenover het geweld van de natuur. Ook aan bekoorlijke tafereelen is de zee rijk. Eenige jaren geleden bezoch ten we een onzer Friesche Wadden eilanden. Op een zoelen zomeravond spoedden wy ons naar de kust. Alles ademde rusten vrede. Duizendbloemen geur veroorzaakte een zoete bedwel ming. Rustig scheerde het rundvee het gras. Een enkele meeuw verbrak met haar gekrijsch de rustige rustigheid. Een dof, eentonig geraas in de verte en een zacht gemurmel in de nabij heid, dat waren de stem van de rus- telooze zee en het gekabbel der golf jes langs de kust. De maan stortte haar stralen uit in een zilveren streep over de kalme oppervlakte. Een tooneel om nimmermeer te vergeten. Wie dit aanschouwt, zal zelfs de hevigste woe lingen des harten voelen bedaren. Yacantie. Wie oprecht genieten wil, hem zal blijken dat moeder Natuur een onuitputtelijke vreugdebron is. Buitenland. Uit Berlijn wordt gemeld In het Donderdag door den Bonds- raads goedgekeurde wetsontwerp tot vaststelling der suppletoire rijksbegroo- ting van binneniandsche zaken voor het jaar 1915 wordt een nieuw crediet van 10 milliard mark aangevraagd. De Nowoje Wremja meldt, dat alle Duitschers en Oostenrijkers, die in het begin van den oorlog van Moskou naar het gouvernement Perm werden over gebracht, thans naar Toergajsk, in Ooord-Oost Siberie, worden gezonden. De Times verneemt uit Petrograd dat alle autoriteiten uit Wilna onge veer 90 K M. ten O. van Knowo, aan de lijn Petrograd xWarschau zijn ver trokken. Uit de openbare bibliotheken en musea zijn alle werken snel verwij derd. verneemt ten minste dat zij een troe penmacht van 100.000 man met veel artillerie naar het Servische front zul len sturen. In de buurt van Orsova heerscht groote militaire bedrijvigheid. De ar tillerie-gevechten, die in den laatsten tijd aan den Donau zijn geleverd, zijn de voorloopers van een nieuwen inval in Servie, die in alle opzichten nood zakelijk is geworden door het munitie gebrek van Turkije. De Norddeutsche Allgemeine Zeitung schrijft Uit Londen, is dezer dagen het met allerlei fantastische bijzonderheden op gesmukte bericht verspreid, dat de Duitsche regeeriug verleden week door bemiddeling van den koning van De nemarken vredesvoorstellen aan de Russische regeering heeft gedaan, die deze heeft afgewezen. Dit bericht is een verzinsel. De Duitsche regeering zal redelijke voorstellen, wanneer die haar soms mochten worden gedaan, niet bij voorbaat afwijzen, maar de tijd om harerzijds vredesvoorstellen te doen zal eerst gekomen zijn, als de vijande lijke regeeringen het mislukken van hun gewapende onderneming tegen ons erkennen. Warschau een vroolijke stemming te weegbracht. De bevolking gedroeg zich tijdens den intocht der Duitschers voorbeeldig, begroette den prins eerbiedig en toon de door haar houding, dat ze tevreden was, van de Russische heerschappij bevrijd te zijn. Ook in de voorstad Praga waren de inwoners verheugd. Zij juichten en zwaaiden met hun hoeden. Bij een bokswedstrijd te Wairarapa, een plaatsje in Nieuw-Zeeland, is een En gelache vlag geveild ten bate van het fonds voor gewonde soldaten. Zij bracht 21.574 p. st. op. Het antwoord der Vereenigde Staten op de laatste nota van Duitschland betreffende de William P. Frye is ver zonden. Naar verluidt, stemt de Amerikaan- sche regeeriug, hoewol volhoudend, dat het Pruisisch-Amerikaansch verdrag geschonden is, er in toe een schade vergoeding te aanvaarden onder de voorwaarden reeds in Duitsche nota gesteld. De regeering wijst er echter nog maals op, dat zij door de schadeloos stelling te aanvaarden, van geen ver dragsrecht afstand doet. Een later telegram meldt De Amerikaansche regeering heeft naar Weenen een antwoord gezonden, waarin de bewering van Oostenrijk, dat de uitvoer van munitie naar de geallieerden niet in overeenstemming met de neutraliteit zou zijn, van de hand wordt gewezen. De Duitschers schijnen van plan te zijn, de Oostenrijkers bij hun operaties tegen Sarvie te steunen. De „Tribuna" Het Fransche legerbestuur voorziet thans de soldaten te velde van stalen helmen. Er zijn reeds 300.000 van die helmen uitgedeeld en er worden er nog dagelijks 25.000 verstrekt. De helmen zijn grijs geverfd en op eenigen af stand niet op te merken. In het ge vecht beschermsn deze helmen de sol daten tegen kopschoten, die bij het dragen der kepi doodelijk zouden zijn geweest. Enkele kleine, op afstand niet waarneembare distinctieven zijn op de helm aangebracht. Te Petrograd is bericht ontvangen dat de rijke boekerij van de universi teit van Warschau üiet tijdig uit die stad kon worden weggebracht en dus in handen is gevallen van de Duit schers. De boekenrij is ondergebracht in een fraai gebouw en bevat een half millioen boeken en ongeveer 4000 handschriften. Het zal zeker interes sant zijn af te wachten wat er met die bibliotheek gaat gebeuren. De houding der West-Warschausche bevolking duidt aan, dat zij met de Duitsche bezetting zeer tevreden is. Met elkaar overeenkomende verhalen der verslaggevers der bladen doen uit komen, dat de intocht van prins Leo pold van Beieren bij de inwoners van zoo bevallig als een fee, te paard zat? Met zachte stem, doch op den toon van een bedorven kind, zeide de schoone ama zone: Laat de teugels los, Army! Ik wil thans de tantes eens laten zion, hoe ik ah leen kan paardrijden. De jonkman trad terug en het paard schreed in langzamen, statigen manege-tred voorbij. Bij iedere beweging van het dier vloog het kanten kleedje als een doorschij nende wolk om de slanke gestalte. Het prachtige, goudkleurig hoofdhaar schitterde in den helderen zonneschijn en golfde langs haren rug. Bravo, Blankariep Army uit, wiens ♦blikken als betooverd op de bevallige ver schijning gevestigd bleven. Bravo! Made moiselle Renz zou het je niet verbeteren De oogen der oude barones schitterden van vreugde. Ook zij was in haar jeugd een hartstochtelijke en vermaarde beoefe naarster van den edelen paardensport ge weest. Meraviglia, mijn engelriep zij uit, toen Blanka, door Army ondersteund, uit den zadel sprong. Je houdt je paard meesterlijk in bedwang. Met bevallige nonchalance liet zij zich neervallen in den schommelstoel, dien Army haar toeschoof, zonder dat zij het jonge meisje, dat beleefd bij hare nadering was opgestaan, scheen op te merken. Army, zeg eerst onze Liesje goeden dag! sprak zijn moeder op verwijtenden toon. Mag ik je, mijn lieve nicht, mejuf frouw Elisabeth Erving voorstellen? Maar waar is Nelly? liet zij er ongeduldig op volgen, terwijl Blanka, zonder haar gemak kelijke houding te veranderen, de sierlijke buiging van het jonge meisje met een nauw merkbaar hoofdknikje beantwoordde. Army had minzaam Liosjes groet beant woord, en op de vraag zijner moeder me degedeeld, dat Nelly waarschijnlijk nog in het park rondwandelde. Wat voert u toch hier den ganschen dag uit vroeg Blanka, haar waaier voor den mond houdende, om het geeuwen te verbergen. I Wij zullen van middag een weinig gaan wandelen, antwoordde Army. De we gen in het bosch zijn bepaald prachtig. Wandelen, te voet? Wij hebben helaas geen équipage tot onze beschikking, merkte de jonge barones kalm aan. De oude dame lachte spottend. Die opmerking was vrijwel overbodig, Cornelia Houdt je niet van wandelen, Blanka? vroeg Army. Neen De jonge officier beet zich op de lippen. Zouden wij den burgemeester niet kunnen verzoeken ons zijn rijtuig voor 'n paar uur af te staan? vroeg hij. Wat denkt u ervan, grootmama? Dat ik het een zonderling idee van je vind. Hoe kan je iemand in zulk een ouderwetsch gevaarte uitnoodigen plaats te nemen Waarom niet, mama? vroeg haar schoondochter. Ik vrees echter, dat de bur gemeester er met zijn familie vandaag zelf gebruik van maakt. Al was dit niet zoo, zou ik er toch hartelijk voor bedanken, antwoordde de oude dame. Mag ik uons rijtuig aanbieden? klonk het bedeesd uit Liesje's mond. Het zou vader zonder twijfel zeer veel genoegen doen Dat ware een uitkomstviel haar Army in de rede. Als je lust hebt, Blanka, nemen wij het aan, niet waar, grootmama Ik dank er voor, antwoordde deze koel. Blanka echter zeide ja noch neen. Zij richtte een verbaasden, scherp onderzoeken den blik op het meisje, dat daardoor haar stond ia het eenvoudige witte kleedje. Wie was zij eigenlijk? Nu, heb je al een besluit genomen, nichtje? vroeg Army. Ja, neem dan toch een besluit, voegde grootmama er met een hatelijk lachje aan toe. Het is niet alle dagen Pinksterenop de werkdagen hebben die edele rossen geen tijd, omdat zij de lompenkar moeten voorttrekken. Onze rijpaarden zijn geen werkpaarden, sprak Liesje, terwijl haar lippen beefden. Dat zou niet kunnen, daar vader ze uit sluitend ten behoeve van mijn moeder, wie het loopen helaas moeilijk valt, bestemd heeft. Ik zal vandaag maar liever niet rijden, verklaarde Blanka, die het woord „lompen- kar" een rilling door de leden had gejaagd. Hebt gij hier veel buren? vroeg zij daarop. O ja, antwoordde Army, doch wij hebben met niemand omgang, je begrijpt, zonder équipage. In den geheelen omtrek is niet één familie, waar men op een fatsoenlijke ma nier mee verkeeren kan, vulde de oude barones aan. Zoo was alles, wat Blanka antwoordde. Army keek met een blik van verlegenheid naar Liesje, die doodsbleek was geworden en eensklaps was opgestaan. In haar blauwe oogen glinsterde een traan. Het spijt mij, dat ik Nelly niet ge sproken heb, doch ik moet afscheid nemen. Dat zal haar leed doen, zeide de jonge barones, terwijl zij haar de hand reikte. Misschien ontmoet je haar nog in het park. Breng je ouders en tante Mie mijn harte lijke groeten Dank u, mevrouw de barones. De Times verneemt uit Milaan, dat volgens welingelichte kringen van het Vatikaan, Duitschland de eerste stap pen gedaan heeft om de bemiddeling van den Paus te verkrijgen voor een beraadslaging over vrede op den grond slag vau teruggave van Belgie. Duitschland zoowel als Oostenrijk hebben bij deze stappen groote onge neigdheid aan den dag gelegd om een tweede veldtocht in te gaan. Minister Lloyd George heeft aan den Londenschen correspondent van de Temps verteld dat de aanmaak van munitie in Engeland den 15den Juli 50 maal zoo groot was als in Septem ber 1914. Tegen het eind van Augus tus zal de vervaardigde hoeveelheid 100 maal zoo groot zijn en van daj tijdstip nog met verrassende snelheid stijgen. 12,000 vakarbeiders, die aan het front waren, zijn teruggeroepen om in de nieuwe fabrieken, 16 in getal, te werken. In particuliere fabrieken zijn bovendien 40.000 vakarbeiders aange nomen om munitie te maken. Uit Berlijn schrijft men dd. 12 dezer aan de N. R. Ct. De geheele Balkanpers staat vol wilde geruchten omtrent den inhoud der jongste nota van de Entente-mo gend heden aan Bulgarije. De bijzonder heden zijn onbekend, doch de hoofd lijn is, dat Bulgarije ten koste van Servie eu Griekenland bevredigd zal worden, en Servie ten koste van Oos tenrijk en Turkije. Terloops worden dan de goede diensten der entente aangeboden voor een verzoening tus- schen Bulgarije en Roemenie. Het ge- heele geval is hopeloos. De Servische militaire partij, waar van Pasjirs geheel afhankelijk is, zal alles liever doen, dan aan Bulgarije een enkel dorp in Macedonië afstaan. Een spoedige beantwoording der nota is niet te verwachten. Bulgarije wil afwachten wat Servie en Griekenland zullen doen en deze doen weer het zelfde tegenover Bulgarije. Voorloopig blijft de zaak zooals zij was. Goddanksprak de oude dame, ter wijl haar oogen met minachting het jonge meisje nastaarden. Ik weet niet hoe't komt, maar de tegenwoordigheid van dat jonge meisje brengt mij steeds uit mijn humeur, en dwingt mij er toe, haar iets onaange naams te zeggen. Zij heeft zoo'n afschuwe lijke manier van met haar rijksdaalders te rinkelen. Wat een aanmatiging, ons haar rijtuig aan te bieden. En jij, Army, hadt het bijna aangenomenVerbeeld je, in de équipage van dien lompenmolenaar. Het kleinste kind kent dien wagen 't Is onbegrijpelijk van je! Op dat oogenblik kwam Nelly uit de lindenlaan. Het heldere, doch uiterst een voudige katoenen kleedje was kort genoeg om te doen zien dat het kleine voetje in een niet al te sierlijk schoentje gestoken was. Ook het zijden boezelaar gaf blijken dat het zeer lang geleden was, toen in en het nog nieuw had kunnen noemen. Wat is er met Liesje gebeuld? vroeg zij buiten adem. Zij weende. Vóór alles, wilde ik je vragen waar je al dien tijd geweest ben. Het is niet passend voor een jonge dame, zoo rond te slenteren. Denk je in dit kostuum den ge heelen dag te blijven Grootma, wat bent u toch aardig lachteNelly. Alsof ik ooit een ander kostuum bezeten heb. Ik kan toch niet op zulk een schoonen dag mijn zwarten avondsmaal- japon aantrekken? Blanka beschouwde met een koelen blik het katoenen japonnetje, waar haar kame nier hartelijk voor zou bedankt hebben. Army dacht echter zeer ontroerd aan het briefje, dat om het goudstukje gewikkeld was. Waar was dat briefje toch gebleven Vertaald door B. (Wordt vervolgd

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1915 | | pagina 1