De cftfistil-getieraal van Griekenland
in Nederland heeft volgens de D. Ct.
het volgende ambtelijke bericht ont
vangen, d.d. 3 October
De Fransche gezant heeft heden tot
den voorzitter van den ministerraad
den volgenden brief gericht
„In opdracht mijner regeering heb
ik de eer ter kennis uwer exc. te bren
gen de aankomst te Saloniko van 'n
lste gedeelte Fransche troepen en tege
lijkertijd te verklaren dat Frankrijk en
Engeland, bondgenooten van Servië,
hun troepen zenden zoowel om laatst
bedoeld land ter hulp te komen als
om met hetzelve verbinding te onder
houden en dat de beide mogendheden
er op rekenen dat Griekenland, dat
hen reeds zoovele bewijzen van vriend
schap heeft gegeven, zich niet zal ver
zetten tegen de maatregelen, welke ge
nomen zijn in 't belang van Servië,
dat eveneens Griekenland's bondge
noot is."
(get.) Guillemin.
's Avonds heeft de minister-presi
dent als volgt geantwoord
„In antwoord op uw schrijven heb
ik de eer Uwe Excellentie te verklaren
dat de Koninklijke regeering, die on
zijdig is in den Europeeschen oorlog,
de door u bedoelde daden niet zou
kunnen goedkeuren, daar zij de neu
traliteit van Griekenland aantasten,
een aantasting van te grooter beteeke-
nis waar zij geschiedt door twee groote
oorlogvoerende mogendheden. De re
geering heeft van stonde aan den plicht
te nrotesteeren tegen het trekken van
vreemde troepen door Grieksch grond
gebied. De omstandigheid dat deze
troepen uitsluitend zijn bestemd om
Servie, den bondgenoot van Grieken
land ter hulp te komen, brengt in geen
enkel opzicht wijziging in de juridi
sche positie van de regeering, want
zelfs uit een Balkan-oogpunt beschouwd,
zou de onzijdigheid van Griekenland
alvorens er een casus foederis zou zijn,
niets uitstaande hebben met 't gevaar
dat, op dit oogenblik Servie bedrei
gende oorzaak is van het zenden van
internationale troepen ten einde het
ter hulp te komen."
(w. g.) Venizelos.
De militaire medewerker van de „Ti
mes* schrijft, dat de inleidende actie
van de geallieerden in Artois en Cham
pagne niet de mogelijkheid uitsluit van
verdere offensieve bewegingen, daar
deze actie slechts een begin is. De ge
allieerden vielen slechts aan over een
front van 21 mijlen en indien de Duit-
schers mochten meenen, dat wij ons
kruit verschoten hebben, zullen zij
spoedig uit den droom geholpen wor
den.
Dit was slechts een voorspelde in
strumenten worden ges emd voor een
nieuw concert. Er zijn verschillende
aanwijzingen dat de Duitschers be
ducht zijn voor hetgeen staat te ge
beuren.
De verwarring, veroorzaakt door de
vernieling zonder voorbeeld, door de
artillerie beschieting aangericht, is zeer
groot; de Duitsche reserves ter plaatse
zijn verbruikt en daar de vliegers van
de geallieerden den vijand nauwkeurig
waarnemen, zullen wij in staat zijn on
middellijk onzen slag te slaan en het
front op andere punten te bestoken
dan waar wij reeds aanvielen. Wij moe
ten rekenen zoowel op winst als op
verlies in de komende weken, wanneer
nieuwe reserves aan onze zijde of bij
de tegenpartij in het veld komen. Waar
van wij zeker zijn, is, dat wij bij de
eerste pogingen slaagden boven ver
wachting en dat het Duitsche hoofd
I kwartier zich zwak toont, niet alleen
doordat de Duitschers niet in staat ble
ken 't terrein te behouden, waarop zij
een aanval konden verwachten, maar
ook door de dwaasheid de waarheid te
verbergen voor het Duitsche volk.
Aan de „Morning Post" wordt uit
St. Petersburg gemeld:
De Duitsche verliezen over het ge-
heele centrum zijn zelfs voor deze dagen
van buitengemeene slachting wonderlijk
groot geweest.
Gedurende de laatste drie weken zijn
zij op meer dan een half millioen ge
schat. Hierbij gerekend de verliezen bij
Nowo Georgiewsk en Wilna, kan men
veilig rekenen, dat het Duitsche cen
trum, dat de hoofdmacht van het aan-
valsleger tegen Rusland uitmaakt, drie
kwart millioen manschappen aan doo-
den en gewonden verloren heeft.
Voorts heeft he1, centrum ernstig
geleden door het overbrengen van aan
zienlijke troepenmachten naar het noor
den en zuiden tot beveiliging van de
vleugels tegen een algeheele mislukking.
Die vleugels worden door daartegen
opgewassen Russische strijdkrachten
steeds bezig gehouden. Zelfs de gewel
dige pogingen van de Duitschers in
de richting van Dunaburg hebben nog
allesbehalve succes en zoowel ten Z.
als ten W. van die stad richt de vijand
sterke stellingen in, in de hoop dat hij
het ten koste van zoo groote verliezen
reeds gewonnen terrein zal kunnen be
houden.
Aangezien Duitschland gedwongen is
zijn strategische reserve aan te spreken
om zich in de laatste stadia van het
conflict tegenover de ongebroken kracht
van Rusland te bandhaven, is er reden
om te gelooven, dat de catastrophe van
dezen oorlog voor den vijand nu in het
zicht is.
ijongsten orkaan op de Mississipi 149
personen zijn omgekomen; op de kust
van Louisiana zijn 100 menschen om
gekomen en worden er 105 vermist.
Honderden menschen zijn door de over
stroomingen ingesloten. De stoffelijke
schade wordt ruw weg op 100 millioen
dollar geschat.
Uit het Britsche hoofdkwartier word
gemeld
French verklaart in een dagorder d d
30 September
„Thans is in den grooten slag een
bepaald stadium bereikt. Onze gealli
eerden hebben in het zuiden de laatste
linie des vijands doorbroken; het 10e
Fransche leger, onmiddellijk aan onzen
rechtervleugel, heeft zioli een belang
rijke stelling op de bergkam bij Vimy
verzekerd.
Wij hebben meer dan 3000 gevange
nen gemaakt en 25 kanonnen genomen
Ik ben vol vertrouwen ten opzichte
der eindoverwinning."
van het goud en daarin had zij gelijk.
Dien avond in het huis van Gray vroeg
men haar: „En zijt gij gekomen in d* hoop
dat het een vorst is?"
„Neen 't is een hertog" zei ze, „maar
een hertog is evenveel waard als een vorst."
„Een hertog?" Wel men, hij is een ge
woon burger, evenals gij," zei Catie Valley,
de dochter van den rijken wapenfabrikant
Lincoln Valley, die, weduwnaar zijnde op
een rijke vrouw loerde, om met het geza
menlijk fortuin den geheelen handel van
Texas te kunnen beheerschen.
Edith Bastrow werd altijd woedend als
zij aan hare eenvoudige afkomst werd her
innerd, de woorden van Catie hadden haar
dus niet weinig ontstemd.
„Denkt gij soms, dat gij van aristocrati
sche afkomst zijt vroeg zij hare vriendin.
„Neen, ik ben uit het volk afkomstig,
en daar ben ik trotsch op" zei het meisje.
Edith haalde de schouders op.
„Ik niet," zei ze, ik heb blauw bloed in
de aderen, mijne moeder was eene gravin
van den oudsten Italiaanschen adel."
Catie lachte spottend
„Zeg het aan den hertog, hij zal blij zijn,
keunis met u te maken."
„Ik zal het hem zeker vertellen."
„Ais hij ten minste hertog is."
„Dat is hij; zijn deftig voorkomen, zijne
aristocratische manieren, zijn smalle han
den
Catie barstte in lachen uit, echt Ameri-
kaansch, maar alles behalve netjes.
„Gij hebt hem wel goed opgenomen,"
riep ze uit.
Er ontsnapt mij niets."
„Maak u dan meester van zijn geheim,
niemand is het nog gelukt iets omtrent hem
te weten te komen."
„Het zal mij zeker gelukken, hij zal mij
alles toevertrouwen."
„Dat zal hjj niet doen."
De Fransche bladen bespreken de
interventie van de geallieerden op den
Balkan. Zij verklaren dat de regeeringen
van de quadruple entente de noodzake
lijkheid hebben ingezien van een on
middellijke militaire actie. Zij besloten
troepen te landen bij het eindpunt van
de spoorlijn (Saloniki) waarlangs Servië
bevoorraad wordt.
De „Figaro" verklaart indien koning
Ferdinand voortgaat en de Servische
grens overtrekt zal hij de Eugelsc-h-
Fransche soldaten tegenover zich vin
den.
De „Temps" verneemt uit goed in
gelichte bron, dat een nauwkevrige
overeenkomst is gesloten tusschen Bul
garije en de Centrale mogendheden.
Men zegt, dat de hertog van Mecklen
burg erin geslaagd is de laatste aarze
ling van Koning Ferdinand te over
winnen.
Volgens de „Temps" zou in die over
eenkomst bepaald zijn, dat Bulgarije
den 15en October handelend zal optre
den.
Te Sofia hebben verscheiden betoo-
gingen, die een gevaarlijk karakter
dreigden aan te nemen, plaats gehad
voor de gezantschappen van Rusland
en Servië. Zij werden echter door de
politie bedwongen. De beide gezant
schapsgebouwen worden nu door een
sterke politiemacht bewaakt, welke
maatregel ook daarom noodzakelijk is
geworden, omdat bataljons, die voorbij
de genoemde gezantschappen marcheer
den, op Servië en Rusland gescholden
hebben. De gezantachapsgebouwen zijn
gesloten.
De correspondent van Havas geeft
de volgende inlichtingen omtrent den
strijd van 26 en 27 September in Cham
pagne
Óp 26 en 27 September slaagden de
Franschen erin hun front te verbeteren
en zich zoodanig in te richten, dat zij
over 12 K.M. afstauds in aanraking
kwamen met de 2e Duitsche stelling.
Het veroverd terrein beslaat wel 40
K.M., waarin de randen van alle bos-
schen verdedigend waren ingericht en
een onnoemelijk aantal evenwijdig
loopende rechtvormige loopgraven het
verzet vergemakkelijkten. Stuk voor
stuk zegepraalden de Franschen over
alle moeilijkheden,deden de Duitschers
hun overmacht gevoelen en namen ka
nonnen, munitie en materiaal. De Fran
sche soldaten wilden overwinnen en
zageD met vreugde onder hun inspan
ning de macht en de sterkte van de
Duitschers neerstorten. Het was voor
hen een aansporing steeds meer voor
waarts te driugen. Geleidelijk slaagden
zij er zoodoende in den verdedigers de
laatste werken te ontnemen bij Souain
Hierbij maakten zij ongeveer 2000 ge
vangenen.
Op het overige front werd de druk
voortgezet door hevige beschietingen,
granaatgevechten en snelle aanvallen.
Bij groepen gaven de Duitschers zich
over, zelfs als ze niet aangevallen wer
den.
Nabij Massiges hinderden op een
plaats de Duitsche loopgraven de na
dering der Franschen. De Frauscne
artillerie coucentreerde er den 26sten
tegen het einde van den middag haar
vuur, toen de observeerende officier
plotseling beval het schieten te sta
ken, daar hij had gezien, dat de Duit
schei s op den kam de armen in de
lucht staken.
De commandant van de divisie deed
schieten op de achtergebleven versper
ringen en onmiddellijk liepen de Duit
schers naar de Fransche liuiën, terwijl
de Franschen zieh in hun loopgraven
inrichtten.
Nu de verkeersmiddelen weer her
steld zijn, is vastgesteld dat bij den
„Mijne ondernemingen slagen altijd,"zei
Edith.
„Beproef het maar."
„Ik wil wedden om alles wat gij wilt
dat ik het te weten kom."
„Goed, als gij het verliest krijg ik uwe
keukenmeid."
De keukenmeid van Edith was beroemd
te Galveston. Het was een bekwame Pa-
rijsche keukenmeid, waarop hare meesteres
trotsch was, en die zij nooit zou willen
afstaan, ook al beproefde men haar te
onderkruipen.
De keukenmeid werd door hare ij dele
meesteres te goed betaald om haren dienst
te verlaten.
„Mijne keukenmeid" riep Edith uit.
„Ja, als gij verliest, dan laat gij haar vrij
en zij komt in mijn dienst."
„Ik kan haar niet missen."
„Als ge zoo zeker zijt van te winnen,
waarom stemt gij dan niet toe?"
„En gij, wat biedt gij in ruit
„Wat wilt gij
„Uw rijpaard."
„G >ed, als ik verlies, dan is het voor u."
JJe twee vrouwen gaven elkaar de hand.
Gray was nu een groepje oude jonge
dames genaderd, aan wie hij eene menigte
aardige woordjes verspilde, die met aller
liefste glimlachjes en lonkjes werden ont
vangen.
„Mijnheer," zei Edith tot hem, toen hij
dichtbij gekomen was, „veigun mij, oude
edel-vrouwe, om enkele woorden met u te
spreken."
Hij wenddo zich om en keek haar enkele
oogenblikken aan.
„Ik ben tot uwe beschikking, gravin,"
zei hij hoffelijk.
De dames begonnen onbedaarlijk en
spottend te lachen, hetgeen Edith weer
woedend maakte, eu zij had heel wat moeite
om de boosheid niet te toonen, die haar
De „Daily Mail" verneemt' uit Pe
tersburg
Thans richten de Duitschers hun
hoofdaanval tegen het spoorwegknoop
punt Molodetschno, zeventig mijlen
ten zuidoosten van Wilna, en tegen
het front, loopende van Molodetschno
zuidwaarts tot Iwenez, vier en dertig
mijlen ten westen van Minsk. Nadat
hun cavalerie niet geslaagd was in de
poging om de Russische strijdkrachten
bij Wileika te omsingelen en zij terug
geslagen was ineen schitterende charge
nu beheerschte.
„Wilt gij even met mij rondwandelen, ik
heb u iets te vragen 1" zei Edith.
Hij bood haar den arm aan, waarop zij
hare gehandschoende hand deed rusten.
Zij v<rwijderden zich, gevolgd door de woe
dende bli' ken der dames, aan wien zij den
eenigen cavalier ontrukt had.
Een hunner kon hare woede nietianger
beheerschen, en zei
„Gravin! 't is wat moois, haar moeder ver
kocht bloemen."
„En zij zou het nog doen, als die gek
haar niet getrouwd had," antwoordde eene
andere.
Edith hoorde dit alles en beefde van
toorn. Wat zou zij graag lie gravinnen-
kroon bezeten hebben, echt bezeten, al was
het alleen maar om hare benijders daarmee
i te ergeren.
„Mijnheer, mijne moeder was een Itali
aanse ie gravin. Het bloed van haar ge
slacht stroomt door mijne aderen, en ik
ben eene aristocrate van tip tot teen,"
zei ze.
„Uw vader hal toch ook van adel moeten
zijn," zei Gray.
„Om haar gelukkiger te maken
„Om u de kroon te bezorgen die u rech
tens toekomt."
„Ik wil niets liever dan tot hen be-
hooren."
„Ha, gij kent mij dus?" vroeg zij.
Hij zag haar vragend aan.
„Behoort gij tot den ouden adel vroeg
zij.
Gray haalde de schouders op en lachtte
op onverklaarbare wijze.
„Ik zie het, gij zijt een aristocraat,"
hield zij vol.
„Ik ben nu Robert Gray."
„Numaar waart gij dat altijd
„Nu ben ik het."
„Voor het oog der anderen, maar niet
der Russen bij Dolginof ten noord-
westen bij Wileika, rokt de vijand
thans op door het dal van de Narotsch
hoewel hij hier eerst werd terugge
slagen, kwam hij in grooter getale terug
en valt hij nu Molode schno van drie
zijden aan.
Indien de Russen gedwongen worden
deze streek te ontruimen, hetgeen zij
kunnen doen zonder bezwaar of groote
verliezen, zullen de Duitschers volgens
Het St. PetersbuTgsche Telegraaf-
agentschap zendt ons uitvoerige be
schouwingen ten betooge, dat thans
de bondgenooten op den weg van het
succes zijn.
Wat Rusland betreft, wordt erop
gewezen, dat de Duitsche pogingen bij
Dunaburg op niets uitliepen en hun
offensief bij Potolsk en Wileika op
krachtig verzet.
Volgens verhalen van Duitsche krijgs-
de meening van den generalen staf gevangenen heeft de hulp van de Rus-
trachten op te rukken in de richting sische Oostzeevloot tegen de Duitsche
van Minsk en de groote rivier de Bere- versterkingen tusschen Tuckum en
resina, zestig mijlen ten oosten van Schlock de Duitschers volkomen ver-
Minsk (niet te verwarren met de zij- rast. Deze zijn ten noorden en ten
rivier van de Njemen van denzelfdeD westen van Dunaburg begonnen met
naam). Zoodoende {zou de vijand den het aanleggen van versterkingen en
z g. Napoleontischen wegmoeten nemen, hun nederlagen daar gingen gepaard
welken hij ongetwijfeld liever niet zou met zware verliezen,
volgen. Het moreel der Russische troepen
Duitschland's doel is de legers van heet zeer goed. In een particulier
den Tsaar te verslaan en Rusland uit schrijven verklaarde een officier uit de
te schakelen, maar sinds hun laatste omgeving van Riga, dat deze stad niet
omsingelingsbeweging van twee weken de prooi van de Duitschers zou kun-
geleden geen resultaat heeft opgeleverd, nen worden,
rest hun niets anders dan door te zetten. De ministers, die teruggekeerd zijn
Het is zeer wel mogelijk, dat indien van het hoofdkwartier, roemen eenpa-
de opmarsch in het westen voortduurt, rig den geest van het leger. Ook de
de vijand zal trachten zich aan de Duna- uitrusting is bevredigend en in alle
en Beresina-linie tot le Polcsische moe-J behoeften is voorzien,
rassen vast te zetten en verder defen-|
sief te blijven. j Minister Grey heeft Maandag ge
machtigd de volgende publicatie te
Vijfduizend Macedoniërs, die waren I doen:
geprest voor dienst in hst Servische De Engelsche regeering heeft bericht
leger, zijn de laatste dagen op verschei- ontvangen, dat gedurende verscheidene
dene plaatsen over de grens van Bul- dagen Duitsche en Oostenrijksche offi-
garije getrokken om in het Bulgaarsche eieren in Bulgarije aankomen met het
leger dienst te nemen. Ook een aantal doel deel te nemen aan de leiding van
Macedoniërs uit het Grieksche leger het Bulgaarsche leger,
zijn naar Bulgarije uitgeweken. Deze actie is precies dezelfde als die
Ongeveer honderd Servische soldaten in Turkije, waar Duitsche officieren
en twee officieren zijn naar Bulgarije Turkije in 1914 dwongen een geheel
gevlucht en daar ontwapend. Volgens ongeprovoceerden aanval op Rusland
hun beschrijvingen heerscht in het te doen.
Servische leger groote ontmoediging. Sinds de geallieerde mogendheden
besloten hebben de staten te steunen,
De Temps, schrijvende over de voor-1 die door een dergelijk optreden in Bui
tenomen expeditie der bondgenooten garije bedreigd worden, wordt dit
n Macedonië, zegt dat Griekenland I bericht als van den hoogsten ernst be-
)ezwaarlijk een slechte ontvangst aan schouwd.
de FranschEngelsche troepen te Sa-
oniki kan bereiden, daar ze zijn bond
genooten ter hulp komen en zijn eigen
verdedigers zullen zijn tegen de Bul
garen. Kan Griekenland wel onzijdig
I'laat«cl{ik Nieuws.
Ileusden 6 Oct.
Tengevolge van het door den heer Ph.
ilij ven in een oorlog tusschen Serviërs I Tan Alfen gevraagd eervol ontslag als on-
en Bulgaren? vraagt de Temps dan derwijzer in de wis- in rekenkunde aan de
verder, en zonder hierop antwoord te Teekenschool alhier, is onder nadere mi
geven vervolgt het bladWaar zijn
eilanden aan Franschen en Engelschen danig benoemd de heer A. de Moor alhier.
*ot basis dienen bil hun krngsverrich-
ingen tegen de Turken, zal Grieken- Werkendam. De heer B. de Jong,
5 - U 4.il- -4.J u i alhier, slaagde naar we vernemen voor het
and zich stellig niet druk maken wan- candidaats-examen voor ambtenaar in Ne-
neer het diezelfde I ranschen en Engel- derlandsch-Indië
schen door Saloniki ziet trekken om
den Bulgaarschen aanval te beant- ^onderdag a.s. des nam. 7,30 uur,
ronnii(lDn hoopt de werkliedenvereenigmg „Eendracht"
haar driemaandelijksche vergadering te
houden in de Sociëteit van den heer J.
Na een onderhoud van president Zwets, aan den Sasdijk, alhier. De punten
Wilson met minister Lansing nopens van behandeling zijn: lo. Opening; 2o.
de Zaterdag door Bernstorff te New Notulen3o. Rekening en verantwoording.
York aangeboden nota, verluidt dat Zondag 24 October a.s. hoopt de
Duitschland niet heeft voldaan aan den Weleerw. heer ds. R. W. de Jong, in [d«
Amerikaanschen eisch dat Duitschland I Geref. kerk A, zijn afscheidsrede te houden,
iet in den grond boren van de Arabic om Zondag d.a.v. in zijn gemeente te
zou afkeuren eu er de verantwoording Brok op Langendijk zijn intreerede te hou-
voor aanvaarden. Lansing heeft gewei- den, na bevestigd te zijn door ds. Impeta
gerd mee te deelen wat de eerstvol- van Katwijk aan Zee.
*ende stap zal zijn. Men verneemt Maandag 1.1. vergaderde de Raad
echter dat Bernstorff zal worden uit- dezer gemeente. Afwezig was de heer T.
?enoodigd om naar Washington te de Klerk. Nadat de vergadering metgebed
comen, teneinde het inzicht der Ameri- geopend was, werden de notulen gelezen en
kaansche regeering te vernemen. De onveranderd goedgekeurd.Vervolgens werd
jr.... n i i door den voorz. medegedeeld, dat volgens
definitieve weigering van Duitschland I chrijv(m Jan h(jt Ministerie de kosten voor
om aan de Amerikaansche eischen tege- Lje administratie van de brood- en meel-
moet te komen zou op een afbreking kaarten voor rekening zijn der gemeente,
van de diplomatieke betrekkingen kun- omdat het Rijk reeds zooveel doet en de
nen uitloopen. |gemeeDte dus ook wel wat mag doen. De
voorz. deelde tevens mede, dat vanaf 12
voor mij. Laat onder ons aristocraten geene
geheimen bestaan. Ontkent gij hertog te
zijn
„Hoe hebt gij dat ontdekt?" vroeg Gray,
doende alsof hij onder haar oogen verlegen
werd.
„Ik heb het dus geraden," riep zij uit.
„Neen, neen riep hij, alsof hij in
e war was gebracht.
„Het is nutteloos met mij te schertsen
gij kunt niet terug nu gij het eenmaal ge
zegd heb, uwe taal heeft u verraden."
„Ik Hoezoo vroeg Gray.
„Herinnert gij u dat niet meer? Gij hebt
gevraagd, hoe ik ontdekt heb, dat gij her
tog waart, welnu, men ontdekt toch geen
dingen, die niet bestaan? Gij zijt dus hertog.
Wees toch niet zoo onhoffelijk dat tegen
over eene vrouw te willen ontkennen."
Gray keek haar veelbeteekenend aan.
„Ik bewonder uwe gevatheid," zei hij.
„Ik heb het dus geraden?"
„Geheel, maar hoe zijt gij daartoe ge
komen
Zij zag hem vol bewondering aan. Een
hertog, een echte hertog, wat was zij ge
lukkig, dat hij zoo naast haar liej De over
tuiging dat haar geleider blauw bloed in
de aderen had, maakte hem in haar oog
nog knapper, nog verkieselijker.
„Alles is duidelijker," zei ze, „uw uiter
lijk, uw optreden en dan die hertogen-
kroon, handig verborgen tusschen al de
krullen."
Hij sloeg zich zacht voor het hoofd.
„Die ellendige kroon."
„Dank den hemel, dat gij of de druk
ker
„De drukker, gravin."
„Hij zij dan gedankt, dat hij hem tus
schen de krullen plaatste, heer hertog."
„Zeg dat niet hardop," zei Gray smee-
kend.
„Waarom niet."
„Ik wilde mijn incognito bewaren."
„Ik kan het u niet toestaan."
„Het moet1-'
„Mag ik dan tegen niemand zeggen, dat
gij hertog zijt?"
„Neen."
„Aa, ik zou mij zoo gaarne er op be
roemd hebben, dat ik het ontdekt had."
Hij glimlachte.
„Ik kan het u niet verbieden, gij kunt
spreken zooveel gij wilt, maar ik bewaar
mijn incognito."
„Waarom hebt gij uwen titel afgelegd?"
„Ik ben in Amerika, het democratische
land."
„0( k hier is een titel altijd gezien,
geacht en gewenscht. Onder ons gezegd,
hertogen en vorsten zijn hier heel gewild,
en eene goede partij."
„Ik ben niet naar Amerika gakomen om
te trouwen zei hij zachtjes.
Edith keek hem verbaasd aan. „Hebt gij
reeds eene vrouw?" vroeg zij.
"Neen, ik ben rijk gmoeg."
„Belet de rijkdom u dan om te trouwen?"
„Noen, maar wel om een vrouw zonder
geld te nemen."
„Wat? als gij rijk zijt? Maar een vrouw
met geld is altijd nog meer gewenscht dan
eene zonder geld.
Gray haalde de schouders op.
„Wilt gij uw rijkdom niet vermeerderen?"
„Neen."
„Houdt gij niet van geld
„Ik heb al te veel."
„En wilt er nu afstand van doen?"
Gray antwoordde niet.
„Wilt gij mij niet zeggen, waarom gij te
Galveston zijt gekomen?"
„Een gril van den milliardair.
„Van een milliardair? Heb ik dat goed
verstaan?" vroeg Edith ten hoogste ver
baasd.
{Wordt vervolgd).
