voor Hel Land van Heusden en Vltena. de Langstraat en de Bommelenvaard.
De veriweien Schetsen.
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
Bij dit nr. behoort een bijvoegsel. door een eTr
FEU1LLKTOM.
UN0 i/AM
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 0.75,
franco per post zender prijs verbooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
j j a 8ene vaa af 1923 tot 1932. De r/jlcs
kistbiljetten is 95, der Rijk^leeoing
De door de Duitschers in massa op 98.50, en by inschrijving in het Groot-
Verdun gerichte aanval is niet geslaagd, 98.30.
Ten noordoosten der stad zijn de Duit-
sche troepen sedert drie dagen aan hun De Bntsche per publiceert een ver
plaats gekluiste d. Zij kunnen niet 8[ag uit Fransche bron over de geheur-
vooruitkomen. Zondagnacht deden de t nissen voor en tydens clen slabij
Duitschers vele aanvallen in de streek Verdun.
van D maumont, die zelfs tot handyre- Het Dui'sche offensief, aldus dit
meengevechten ontaardden, maar alle verslag, was een van de meest zorg-
aaovallen werden door de Fransche vuldig overwogen en krachtig tot uit-
troepeu afgeslagen. voering gebrach'e bewegingen van den^
Een zijdeliugscho aanval der Duit- geheeien oorlog. Ce talrijke aanval Ie
schers had plaats verder oostwaarts van en beschietingen van verschillende dee-
Verdun, in de Woevre-vlakte. Jen van het Westelijk Irout hadden ten
Zoo deden de Duitschers Maandag, doei den beslissenten slag tegen Verdun
na een krachtige artillerie-voorbereiding, te maskeeren. Oudertusschen voerden
een aanval op het dorp Manheulles, de Duitschers een groot deel van bun
waarin zij doordrongen en voor korten zware artillerie uit Servië aan. alsmede
tijd konden voorbij trekken. eenige nwrre kanonnen van het Ras-
Een onmiddellijk volgende tegen- gische ironl materiaal b h rcrei.de tot
aanval bracht de Fransche troepen de Oostenrijkse he 30V2 cM. mortieren,
terug tot aan den westelyken rand van verscheidene 42 cvl. mortieren, enz.
Manheulles. Een gebeele diusie uit Servië met 4J/2
Aan het overige westelijke front in korps van de beste Durtsche troepen
Lotharingen in de streek van Bidon- versterkten in Januari de twee leger-
viler drongen de Duitschers door in korpsen, die den betrekkelijk kleinen
vier kleine vooruitgeschoven stukken sector Van het Duitsche front voor
loopgraaf, waaruit zij onmiddel'ijk weer Verdun bezet hielden,
geworpen werden. H< t bombardement begon den "20en
Februari en nam dagelijks in hevigheid
Volgens de Lokal Anzeiger heeft toe. De Duitschers brachten zeven
de Entente nogmaals getracht een lan- legerkorpsen in het veld, waaruit blijkt,
ding te Phaleron uit te voeren. De dat zij een overwinning zelfs ten koste
Grieksche kommaudant protesteerde en 1,5111 de me-3i ontzettende offers wensch-
dreigde de fortbatterijen te laten wer- ten. Hun verliezen zijn verbijsterend
ken. De Franschen zijn daarop weer zwaar. De hellingen by het fort Dou
Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel
meer 71/, ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagi
middag 12 uur ingewacht.
Duitschland een ultimatum aan Portugal
gezonden heeft, eischende de teruggave
van de inbeslaggenomen schepen en dit
wel binnen 48 uur.
Vele Duitschers hebben Portugal
verlaten en zijn te V>go aangekomen.
Tengevolge van de hooge broodprij
zen te Madrid is daar een staking uit
gebroken.
Alle bedrijven staan stil. Tegen deze
opstootjes, die een ernstig karakter aan
nemen, staat de politie machteloos.
Uit St. Petersburg seint men dd. 1
dez< r aan de N. R. Ct.
Het genootschap „de Britsche vlag"
beeft een grootschen maaltijd aange
richt ter bevordering van de Engelsch-
Russische toenadering. Meer dan 200
personen zaten aan, onder wie minister
president Sturmer, minister Sasonof, de
Engelsche gezant, leden van Do ma en
Rijksraad.
De maaltijd werd geopend met een
toespraak van Rodzianko, den voorzitter
der Doema, die herinnerde aan het
destijds in dezelfde zaal gegeven feest
ter eere van de Engelsche parlements
leden, toen een Engelsch gen-raai, die
tot de gasten behoorde, heeft gezegd
„Wanneer te eeniger tijd de Russische
en Engelsche troepen zich op het slag
veld bevinden, zullen zij niet als vijan
den elkander bevechten, doch als bond-
genooten samengaan." Thans strijden
Rusland en Engeland inderdaad zij aan
zij tegen het aanmatigende Duitsche
militairisme.
De Engelsche gezant zeide De Duit-
aan boord gegaan en afgetrokken. aumont zijn bezaaid met dooden. Duit- Voorts vielen de voorraadmagazijnen schers zoeken te vergeefs tweedracht
De officieuze Embros meldt dat de sche gevangenen verklaarden dat enkele in onze handen; totaal maakten wij tusschen Russen en Engelschen te
leiding van de Entente-troepen te Sa- regimenten bij de opeenvolgende aan- 12.753 man krijgsgevangen, benevens zaaien, in de hoop, dat de Eogelsch-
loniki de regeering officieel heeft kennis vallen volkomen vernietigd werden. 235 officieren. Rass sche entente de oorlogsproef niet
gegeven, dat zij geen rekening kan De Franschen vochten met held; n- De beteekenis van onze overwinn ng zal doorstaan. Doch deze Duitsche
houden met het protest en er niet van uioed, zoodat de toe3tand bij den dag blykt uit het feit, dat het overschot politiek heeft, naar men weet, juist het
kan afzien drie havens op Kreta voor gunstiger wordt. Terwyl de Duitschers van 't Turksche leger, dat zich in wan- tegengestelde gevolg gehad. Het cement
krijgsoperaties en als een vlootbasis in hun laatste reserves gebruiken, krijgen orde naar het westen terugtrekt, enkel der eensgezindheid zal de entente in
te richten. de Franschen voortdurend nog versche legerkorpsen van drie di-isies bevat, een duurzaam verbond doen verkeeren.
troepen. niet grooter dan 3000 tot 5000 man.De gezant betreurde het, dat zijn
Omtrent de vierde Duitsche oorlogs- Het, is opmerkelijk, dat de Franschen De Turken beklagen zich, dat hun landgenooten totlusver zoo weinig had-
leening wordt gemeld Verdun als vesting opgegeven hadden, opperbevel in handen der Duitschers den afgeweten van Rusland, dat thans
Van den 4den tot den 22sten Maart toen in het begin van den oorlog bleek, was. Tijdens de bestorming van de de harten van alle Engelschen verovert,
wordt de inschrijving opengeste d voor dat afzonderlijke forten niet voldoenden vesting hebben de Duitsche aanvoerders Hjj twijfelde er niet aan, of het dappere
de vierde oorlogsleening in den vorm weerstan 1 konden bieden. De oude for- de versterkte po3itie verlaten en daar- vereende land, geschaard om zijn vorst,
van 4Va procents rijkssch itkistbiljetten ten maken deel uit van de verded.gings- door paniek en wanorde in het Turksche zal den oorlog tot een goed einde
en 5 procents rijksler nmg. lini - en zyn gelijk aan loopgraven, leger veroorzaakt. brengen. Ten slotte verklaarde hij:
De schatkistbiljetten worden in 10 zoodat de verovering van e?n fort niets Ten spijt van de macht des vijands,
series verdeeld; de aflossing geschiedt meer beteekent dan do bezet ing van De bladen te Madrid melden dat zullen wij de worsteling niet opgeven i
dan na den genadestoot te hebben
toegebracht aan het Pruisische militai
risme, want anders te handelen ware
heiligschennis jegens hen, die voor het
vad rland zijn gesneuveld.
Sasonof zeide, dat hij tydens zijn
verblyf in England als gezantschaps
secretaris heeft leeren begrijpen, dat
het wantrouwen tusschen Rusland en
Engeland, 't welk hij waarnam, gegrond
was op een verkeerd begrip omtrent
de belangen van de twee lalden. Hij
hoopte daarom dat dat wantrouwen
eens zou verdwijnen en achtte zich
gelukkig, die hoop thans vu wezen)ykt
te zien.
Het doemalid Dingaref betoog le, dai
ondanks hot verschil in de politieke en
sociale toestanden ïu beide landen een
verwonderlijke overeenkomst bestaat op
het gebied van kunst en beschaving.
De afgevaardigde M lonkof legde den
nadruk op het belang voor Rusland
van een verbond met Engeland. In
Rusland leert men dat meer en meer
waardeeren nu Engeland, als wachter
over de zeeën, de blokkade van Duitsch
land steeds nauwer toehaalt en het
zoodoende langzaam maar zeker tot
capital tie dwingt. Spreker was over
tuigd, dat de de3lneming van Engeland
een waarborg is, dM de oorlog niet
onbeslist zal blijven. Andere redenaars
spraken in gelijken zin. -
Het feestmaal droeg een zeer harte
lijk karakter en vestigde den indruk,
dat de toenadering, waarnaar beide
landen slreven, oprecht gemeend is.
De ochtendbladen betoogen, dat het
niet enkel een Engelsch-Russisch feest
was maar ook, dank zij de aanwezig
heid van Russische ministers en afge
vaardigden, een belangrijke politieke
gebeuitenis.
Krijgsgevangenen vertellen, dat de
Duitschers te Mitau, Libau, Pniewiege
en Kowno eau groot aantal nieuwe
hospitalen oprichten en verschillende
andere maatregelen nemen om er een
groot aan al gewonden te kunnen ver
zorgen. Men is daarom van meening,
dat de Duitsche staf aan het noordelijk
front een nieuw offensief wil beginnen.
Bulgarije moet, aan Oostenrijk hebben
medegedeeld, dat het, als de prins Von
Wied den troon van Albanië weer zou
bestijgen, dit als een vijandige daad
i zou beschouwen.
IA)
XX.
\o. 3548
Ëtuilenlaml.
- leening is weder onaflosbaar tot 1924.
De koers van inschrijving der schat-
1916
het schetsen van waarde, en geen rechter overmorgen," zeide Charles op verlangen
ter wereld zou in deze zaak uitspraak doen den toon. „Eén dag om weer op streek te
zonder meer bewijs dan wij kunnen bij- komenIk '<eb beloofd, dat ik de zaak
brengen, dat de Echetsen erin zitten." zou ten uitvoer brengen, en dat zal ik
„Wat moeten wij dan beginnen?' vroeg met een helper naast mij als jij. Wij zullen
Charles verbijsterd. Wij iiuunen tocb niet de oude blauwe taxi eraan wagen. Het
itttvn als. kaudeten. en oufc zA wel tvlet veel k.oAt«u, en ik ben nog
overwonnen verkVa en." niet hevlemaal arm. Eigenlijk Eeb ik ge
„Dat zullen wij ook niet doen," ant- spaard terwijl ik bier lag. De rit zal mij
„Zeker. Tk heb meer geboden dan moeder woordde Jell bedaard „Er is maar ean goed doen, en als ik het stuur weer in
en ik samen bezitten. Het was natuurlijk manier om uit te maken, of die schetran handen heb, voel ik mij wear frDch. Ik
geen groot wa gstuk, als de schetsen er er zijn of niet, en dat is, het te onderzo*- boop maar, dat zij de oude kar al opgeknapt
in zitten, want ik weet w t zij waard zijn, ken. Maar dat zal bij nacht moeten gebeu- hebben. Ik heb er nu eenmial hart voor
en dat ik tenslotte goed zou bandelen, door r9n, en dan moeten wij nog verduiveld gekregen
de jongelui in het bezit te stellen van het- handig zijn erbij."
geen hun toekomt. Weet hij iet3 van de „Inbraak?" vrceg Charles.
„Nu, wij zullen zien, hoe je je voelt,als
je eens een poosje in de lucht bent ge-
schetsen? Heeft hij zs gevonden? Ik weet „Iets van dien aard,' zeide Jeil. „Ik weest," zeide Jell nadenkend. „Maar het
zal gean grapje wezen, om die schrijftafel
in handen t3 krijgen. Ik had pas een glas
ruit weggenomen, toen er op mij ge~choten
het nietik weet alleen, dat hij mij de heb het al geprobeerd."
ECbrijftalel zelfs niet wilde laten zien, of- „Heb je het geprobs3rd
echoon ik aanbood, daarvoor te betalen, Jell knikte,
en hij wel van zco'n voordeeltje gediend is. „En ben niet e3laagd. En werd boven- werd. Maar toen wist ik ook nog niet,
Wat mij betreft, ik zou zeggen, dat bij west dien bijna doodge choten. Dit oude man dat die oude gek zoo'n tijger was."
dat ze erin zijn." en zijn huis zijn net precies een raadsel. „Wij zullen hem wel op de eea of andere
„Maar in dat geval kan hij toch gedwon- En ik kon in het dorp niemand krijgen, manier klein krijgen," zeide Charles. „Wij
gen worden, ze terug te geven?" meende die mij wilde helpen." zullen niet veel gevaar loopen, als wij de
Charle3. Charles lachte. schetsen maar eerst hebben. Zalig zijn de
Jell schudde het hoofd. „Je echijnt zco wat van alles taproafd bezitters, z gt mijn vader altijd, en die
„Ik heb het san den advccaat gevrsagd, ta hebban," zeide hij. we3t het wel. Er kan gean twijfel bestaan,
mrar die gaf niet veal hoop. Welke bawij- „Ja," zeide Jell, „ik was wc?3t, omdat of die planoen als zij er zijn, behooren of
zen heb je, dat er panieren m de ecbrijf ik er zoo dicht bij wa3. Msar ik heb geen behoorden aan de Byrons. Hebben wij ze
tafel waren, zeide hij, en als z.e erin zijn, schade ean onze zaak gedaan. Ik heb esn eenmaal in onze macht met goedvinden
wat bewijst dan dat ze aan de Byrons be zeer geloofbaar verhaaltje verteld. En nie- van de Byrons, nu, dan zijn de huishear
hoeren? Het briefje, dat hun vader achter- mand daarginds zou verbcsd zijn, wat en die oude vriend van jou not even ver
liet, dresg datum noch handteekening, men ook van dien ouden echelm mocht als vrij nu zijn. Ea ik geloof dat, indien
ofechcon het tcch zijn hand was. Maar dat willen vertellen. Maar het hielp mij niets, hetooit mocht uitkomen,iedereen de manier
briefje is in geen geval een bswijs, dat hij dat heb ik reeds gezegd. En ik kwam naar zou ve onschuldige waarop wij eraan
werkelijk de schetsen in de schrijftafel heaft de stad t-rug om jou!" gekomen zijn. In ieier geval ben ik bereid,
gelegd. Het geeft sleoht3 een aanwijzing. „D. ar ben ik heel blij om, zeide Char- het erop te wagen."
De Echrijftafel werd in wettclijken vorm lc3. „Ik heb juist erg trek in zoo'n klein, „Het was zeker beter, als wij de toe
door den huishoar in beslag genomen we- rustig inbraakje." stemming van de Byrons hadden," raeande
gens aehtarstallige huur, en hij bad het „Dat gaat op het oogenblik niet." zaide Jell. „Dan hebben wij, zooals je zegt, eenige
recht, ze ta verkoopen. Het i« werkelijk Jeil eohielijk. „Ik vress, datje voor zoo- veront-chuldiging, temeer, daar wij ons best
ean juridische kwestie, of de inhoud van iets nog niet sterk genoeg bent!" gedaan hebben om eerlijke middelen te
de schrijftafel daarbij beheert, zelfs al zijn „Laten we eens zien, morgen of nog beter gebruiken. Hoe het ook zij, wij zullen het
er zeker op wagen. Als ik eraan denk,dat
ik daar in datzelfde huis was met de schrijf
tafel, pratend met den ouden schelm, en
niet in staat om een haarbreed verder met
hem te komen, dan verbaast het mij nog,
dat ik hem niet heb neergeslagen en een
aanval gedaan op de schrijftafel. Toen was
het middag en hij had zijn gewaar niet
hij zich. Maar ik geloof toch niet, dat het
iets gegeven bad. Hij heeft esn paar bedien
den in huis en ik wist n et, in welke kamer
de schrijftafel stond."
„Nu, daar zullen we dan achter moeten
komen," zeide Cnarles opgeruimd.
„In ieder geval is het al vast wat, datje
het huis weet. De mannen in huis verhoogen
de mG ei lijk bed en, dat is waar en die oude
hear zalf schijnt een echte wildeman te zijn;
Maar wij moeten net op een stille inbraak
toeleggen, dat is alle3. En feitelijk geloof
ik ook, dat dat de manier van inbreken is."
„Het is niet gemakkelijk in dat huis te
komen," zeide Jell mismoedig. „Ik dacht
al, dat ik stil te werk was gegaan. Ik denk,
dat er electrieche draden i aar bet bed van
den ouden schurk loopen Maar je ziet er
erg moe uit. Voor vandaag hebben we ge
noeg gepraat."
„Je hebt mij heelemaal opgevroolijkt,"
zeide Charles, aan Edith Byron denkend.
„Kom morgenavond bij mij in Dean Street,
ale je wat vernomen hebt omtrent juf
frouw Byron. Dan kunnen wij onze plan
nen bespreken."
En Jell nam glimlachend afscheid.
Het gesprek met Jeli en het bericht van
het vinden van de Chippendale schrijftafel
hadden een goede uitwerking op Oharles'
gezondheid gehad, en den volgenden dag
mocht hij werkelijk het hospitaal veriatan.
Deontvang8t by juffrouw Bloom wrs even
hartelijk, als het afscheid van de vriende
lijke zuster, die hem verpleegd had. Juf
frouw Bloom liet dien middag haar win
keltje in den steek om den herstellende,
zooals zij hem zich nog altijd voorstelde,
te verzorgen
Doen Charles had, hij de gedachta aan
die schrijftafel gmds in Gloucestersh re, en
aan juffrouw Byron's oogen, heel weinig
lust, om nog langer voor ziefce te spelen.
Hij wilde veeleer den in het ziekenhuis
verspilden tijd inhalen, en besloot dadelijk
alle krachten in te spannen.
Tegen den avond wachtte hij dus met
ongeduld op de komst van Jell, om de laatsta
berichten te vernemen omtrent Edith en
haar broeder, en omtre t Jell's plannen
voor den tocht naar Gloucestershire.
Jell bleef echter onbegrijpelijk lang weg,
en Charley voor het raam zittend, begon
te wenechen dat hij maar zelf naar Edward
Street gegaan was, en zieh af te vragon, of
„baar" soms iets overkomen zou zijn.
Het zien van Jell, die met. gebogen hoofd
en bedenkelijk dichtgeknepen lippen de
straat afkwam, gaf hem niet veel moed.
„Goede hemel, er is iets niet in den h ak I"
dacht Charles, terwijl hij haastig naar de
deur liep. Het duurde lang eer Jeli de trap
op was, en toen hij eindelijk boven stand
en Charle3 zijn bleek gelaat en angstige
oogen zag, wist hij, dat Jell e»n bode van
slecht nieuws was.
Hij ging binnen, bleef een oogenblik
voor den haard staan, en keek Charle3aan
alsof hij niet recht wist hoe hij zou beginnen.
„Wat is er?" vroeg de jonge man. „Is er
iets niet in orde? Is „haar"iets overkomen
Jell aarzelde.
„Hoe voel je je, nu je op bent?" vroeg hij.
Wordt vervolgd).
