voor Hel Land van lleiisden en lllcna, de Langstraat en de Bommelerwaard. De teuton Schetsen. Fitgever: L. J. VEERMAN, Heusden FLE1LLETON. Woensdag 8 Haart ren, om te doen bes' ffeu, hoe sedert eerste maal het Duitsche volk tot het een tiental dagen ove al de spanning inschrijven op een oorlogsleening werd van toeschouwers en medespelers van opgeroepen 19 Septemb r 1914, deze Sedert kort schijnt de groote, reeds dit werelddrama, 't welk zich ruim inschrijving een luttel aantal weken geruimen tijd voorspelde voorjaars- 19 maanden voor ome oogeo ontroltdoor Hinden burg's eerste groote over- crisis in de wereld worsteling te zijn is toegenomen. Het is dan ook met de winning Tannenburg op de Russische losgebarsten en woedt tusscben Kus gr otste aandachtdat weder door allen legers uitmuntend was voorbereid. Toen sen en Turken bij Erzeroem, tusschen wordt uitgezien naar bet verd re ver- op 27 Februari 1915 de tweede groote Duitschers en Franscben bij Verdun loop van den titamschen, ja inderdaad oorlogsFemng door de Duitsche regee- de krijg op zulk een wi/ze, dat bij reusacbtigen strijd. ring ter inschrijving- werd aangeb >den, ons de hevigste dagen van dezen, Toch wil het ons voorkomen, dat ging daaraan, op 14 Februari, de reus- thans reeds anderhalf jaar durenden hoezeer op sommige punten op het achtige winterslag in de Mazunsche worstelstrijd in herinnering brengt, westelijke front nu eens de aanvalle Vieren vooaf, waarin ruim 100.000 Al zijn dö berichten van de laatste dan weder de verdediger de krijgskam Russen krijgsgevangen en 300 vijande gisch, dan wel indirect, een financieel succes beoogt. Mogelijk wel beide; de eerstvolgende dagen zullen het moe ten uitwijzen. Y. Ct. dagen minder talrijk en minder uit- naar zijn voordeel doet overhellen, een voerig, toch lijdt het geen twijfel of definitieve beslissing nog niet te ver- op het oorlogsveld is een nieuw sta- wachten valt dium van verhoogde levend gheid in- te verwachten is. Dit dunkt ons, is getreden. Yan beide punten waar zich mogelyk ook niet het rechistreeksche thans de groote worsteling blijkt te doel van den aanval bij en op V rdun concenfreeren, i8 het vooral de strijd door de Dui'schers in hei werk gesteld, rondom Verdun, die de meeste aan- De geschiedenis van dezen oorlog dacht tot zich trekt en die in de ge-is nog wel kort, doch reeds iang ge moederen over hernieuwde heel spanning de wereid een heeft gebrachi. noeg om daar <an eenige ervaringen te outleenen nopens de strijdwijze der Hoezeer ook op andere gedeelten van oorlogvoerende par ijen. Ëu nu leert de tallooze oorlogstooneelen een meer ons de opgedane ondervinding, dai vooral of minder beslissende uitslag kan val len, blijft toch let groote westelijke front, met zyn gevechtslinie van de Noordzee tot de Zwitsersch-Fransche grens het voornaamste terrein, zoo er tenminste op en door het slagveld een einde aan den oorlog gemaakt zal wor den, de hoofd beslissing vallen moet. Toen dan ook de tijding kwam, dat door de Duitschers een fort van het geduchte v. sting complex bij en om Verdun, genomen was, ging er een schok van gespannen aandacht door de geheele wereld. In het kamp der En tente-vrienden heerschte een pijnlijke verrassing, die bij velen in een vertwij feling overging, naar mate de Duitsche berichten den toon aanslo gen, also! hier werkelijk een beslissende door braak aanstaande, ja zelfs reeds voor een deel een voldongen feit was. By hen, wier sympathiëu naar den kant der centrale mogendheden overhellen, kwam een bewonderend gevoel boven, zoowel voor de uitnemende voorberei ding waarvan de doorbraakpogingen blijk gaven, als voor de reusachtige krachtsinspanning door de aanvallers een keer te meer, in dezen oorlog aan den dag gelegd. Wij behoeven hierby nog niet ten overvloede te wijzen op de gemoed8 ontroeringen ondervonden door de volkf n zelf, die den stryd voe- lijke kanonnen werden buit gemaakt. Toen voor de derde maal, op 4 Sept. zoo zij al op «leze wijze 1915, het Duitsche volk vau zijn of fer vaar tigheid in het verschaffeo der voor den krijg noodige geldmiddelen moest blijk geven ding daaraan alweder een geheele reeki schitteren le succes sen der Duitscb-Oostenrijksche troep m vooraf wat:by in de laatste weken van Augustus zelfs negen der sterkste Russische vestingen in handen der cen- tralen vielen. Even vóór deze inschry "ing werden 9U.000 Russen gevangen genomen en waren 15 generaals, 1000 officieren, 1200 kanonnen en 150 mi trailleurs in Duitsche handen gevallen. Staan wij thans aan den aanvang van opnieuw zuik een stadium van ver hoogde spanning in de krijgsbedrijven Zeker is, dat een nieuwe, de vierde, oorlogsleening van 4 tot 22 Maart ter inschry ving is aangeboden en dat, gelet op de reeds zoo reusachtig gestegen bedragen der vorige oorlogsleeningen een schitterend wapeifeit, waardoor de stemming zoo noodig voor het wel slagen der leening wordt aangewakkerd, der regeering 'e Berlijn daartoe hoogst welkom zal zijn. Zulk een wapenfeit zou ongetwijfeld de val \an Verdun zijn, al behoeft, wanneer deze vorste lijke poort van het Fransch-Duitsche front vermeesterd is, de weg naar Pa rijs daarom nog niet voor den vijand open te liggen. Inmiddels, gevallen is ue Fraii8che vesting nog geenzins, en gezien de berichten, is het zelfs zeer de vraag of zij wel spoedig vallen zal. Eer valt het tegendeel uit hetgeen de staf berichten melden op te maken. Doch hoe het zij, de verhooging van de werkzaamheid door 't Duitsche leger aan den dag gelegd, heefi de spanning u Europa en daarbuiten niet weinig doen toenemen, ongeacht dan of deze verho gde werkzaamheid een strate- het Duitsche legerbestuur wonderlijk wel het tijdstip weet te kiezen, waarop niet aih-en om strategische vedenen, doch wel degelijk ook uit oorzaken van moreelen aard, de strijd een ver scherpt stadium m >et intreden. Deze verhoogde sp nning is name lijk altijd op zulk een tijdstip ingetre den, dat kort na eeu beroep op die andere groote kracht in den oormg, de financiën van het volk, gedaan kon worden. Dat de offervaardigheid der volken om hun bloed veil te hebben voor het heil van hun land, slecüts dan tot het gewenschte resultaat kau leiden, wanneer daarbij even offervaar dig de geldmiddelen voor den strijd verstrekt worden, is maar al te zeer een onomstootelyke waarheid gebleken. In alle landen zien wij dan ook de regeeringen er met alle inspanning op uit zyn, de mil harden bijeen te brengeu zoo broodnoodig voor de voortzetting van den strijd. Maar by geen der re gieringen blykt een zoo nauwe samen werking mei het legerbestuur te bestaan als bij de Duitsche, waar het geldt hei zoo noodige beroep op de financieele offervaardigheid, aoor een verhoogde spanning op het ourlogsterrem vooraf te doen gaan en aldus de n odzakelijke stemming bij liet volk voor te berei den. Zoo zagen wij, dat toen voor de Suiker wordt in Duitschland schaarsch. Er is reeds een verordening van de overheid verschenen om het g bruik te beperken in de Berlynsrhe café's. De pryzen stijgen. N tar aanleiding hier van zegt de „Voiwarts" dat di te eenenmaie onbegrijpelijk is, aangezien Duitschland zulke groote hoevielhe en voortbrengt, dat in tijd vau vrede uit voer reusachtig groot is. Thans is uitvoer echter onmogelijk. Het blad vermoedt dan ook, dat de 8chaarschte alleen te wyteu is aan de speculanten, die de voorraden ophou den Het blad geeft in overweging om de duurte tegen te gaan door voor den duur van den oorlog de suikerbelasting op te heffen. De Times" deelt mee, datdeFran- sche regeering al eenigen tijd geleden den oorlog zonder genade tegen den Duitschen haudel heeft bep eit. Nu eerst heeft de Britsche go-'dkeuring gehecht aan het denkbeeld. Vermoede- lyk zullen de geallieerden overeenko men, dat aan het eind van den oorlog geen van hen handelsovereenkomsten zal sluiten met den vijand, zonder toe stemming der anderen. Er is echter een groep in het Britsche kabinet, die bereid is nog verder te gaan, n.l. een absoluut verbod vau handel met Duitschland voor een zeker tijdvak nè. den oorlog. Groot-Brittaoië schijnt be reid te zijn tarieven of andere maat regelen in te voeren, die Duitschlands krediet tijdens den oorlog zullen ver zwakken en die den Duitschen handel in de toekomst zullen vernietigen. Als vertegenwoordiger van de R <cke- feller-stichting heeft de heer F. C. Walcott kort geleden een drie weken in België doorgebracht, om gegevens te verzamelen over den toestand van de Belgische bevolking en over het werk van de neutrale steuncorn missie. Walcost heeft zijn bevinding neer gelegd in een uitgebreid rapport, waar in hy tot de conclusie komt, dat de toestand van de helft der Belgische de politie gewaaischuwd had. Waarom be bpvolking indprdaad allertreurigst is en het werk van de neutrale steuncun- missie, die samenwerkt met de hngel- scne steuncommissie voor België onder prestdium vsn den lord mayor van Londen, zóó hoogst noodzakelijk is, dat indie de invoer van levensmidde len om de een of ander reden werd stopgezet, er bin en drie of vier weken een algemeene hongersnood in België zou heerschen. Drie millioen van de zevei millioen Belgen zijn uitsluitend aangewezen op de voedseluiideelingen van de steun corn missie. Uit Parijs wordt een heftige ont ploffing gerndd in een kruitmagazijn van het fort Double C luronne d Nord (vlak ten N. van Parijs), dicht bij den Faubourg la Courneuvo liet fort werd gebruikt als inunitieopslagplaats. Volgens de Temps" zijn 305 per sonen uit de puinhoopm te voorschijn gehadd, van wie er 45 waren gedood en 260 gewond. In het I ta1 i aan se h-Ooste n r ij ksc he ge vechtsterrein ijn d* gevechten reeds vt-rsch -idene dagen moeten (n-staakf worden door buitengewoon sterken sneeuwval in de bergen en door het gevaar dat lawines raedebreugen. Men verwacht de terugroeping van den Duitschen g zant te Lissabou. Dit vertrek zal overigens niets veranderen in de situatie, omdat Portugal zich iu Afrika feitelijk al in staat vau oor- og met Duitschland bevindt Te Lissabon, meldt de „Yossische Zeitung", verwacht men, dat de diplo matieke betrekkingen tusschen Portu gal eu Duitschland verbroken zullen worden. De Duitschers nemen hun gelden van de banken en verlaten in getale het land. Blijkens tijdingen uit Konstantinopel moet het daar spoedig tot eeu crisis komen. Dr geheele bevolking vau Erze roem en van de kust langs de Zwarte Zee tot Stnope en Samsoen vlucht naar Konstantinopel, dat zelf al zwaar lijdlL^_^ van de duurte. Een zak meel, die ge woonlijk 9 gulden kost is nu 108 gul den waard. De oogst is, zoowd in verband met de moorden op Armeniërs en met de verwoesting door sprinkhanen aange- (JFordt vervolgd). Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f 0.75, /ra-u» per post zender prijs verhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Vo. 3549 1916 Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel meer 71/» ct. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdag^ middag 12 uur ingewacht. 25) „O, zoo goed als maar mogelijk is," zeide Charles haastig. „Maar jij z et eruit, alsof je sl chte berichten brengt, en dat maakt mij verduiveld -angstig „Ik breng ook slechte berichten ant woordde Jell, „en het is maar de vraag, of jij ze zult kunnen verdragen.'' „Jawel, man. zeker," zeide Charles. „Alles is beter dan die spanning Is met haar alles in orde?" „Ik deDk het wel. Ik hoop hetzeide Jell langzaam. „Maar haar b-oeder is dood." „Dood!" bracht Charles uit. „Ja. Hij scbijnt het gebeurde van dien avond niet te boven te zijn gekomen. Hij knapte ee» beetje op, maar veel gaf het niet., en vierdagen geleden is hij gestorven." „Den dag nadat ik daar gekomen ben!', riep Charles. Jell knikte. Het was verschikkelijk dat jij naar het ziekenhuis gebracht werd, juist toen ik naar Gloucestershire moest. Als ik in stad geweest was. had ik alles wel gehoord, en dan was ik naar haar toe gegaan, al was ik nooit bij haar geweest „En waarom niet vroeg Charles. „Zij weet, dat je haar wel eens schreef." „Waarom? Omdat ik in de gevangenis heb gezeten," zeide Jell. „Voor jou is het heel wat anders Jij bent een man. Maar ik zou mij niet bij haar kunnen vertoonen. Het het gaat niet." Charles zweeg een oogenblik, door de woorden van Jell getroffen. „Ik moet haar spreken," zeide hij. „Het is verschrikkelijk. Hoe houdt zij zicü eron der Heb je dat ook ge oord? Jell keek vóór zich op den grond. Zij is weg, zeide hij. Cbarles verbleekte. „Weg!" riep hij. „Ja, weg I Gisteren is zij verhuisd." „Maar waarheen?' vroeg Cbarles. „En waarom beantwoordde zq mijn brief niet? „Zij heeft hem niet gekregen," zeide Jell. „Ik denk, dat het domme dienst meisje hem in ée verwarring van den dood en de begrafenis vergeten heef Ik vroeg e naar, omdat je mij verteld hadt, dat je had geschreven. Je brief ligt daar nog op tafel." „Maar zij heeft toch wel een adres a-h- tergelaten vroeg Charles driftig. „Er is toch zeker eenig schrijven?" „Zij heeft een brietje achtergelaten, als je some mocht komen," zeide Jell. „Dat ligt daar op je te wachten. Mij wilde het meisje hef niet geven „Goddankzeide Charles. „Laat ons het dan dadelijk gaan halen. Maar waar heen kan zij gegaan zijn Zij vonden spoedig een taxi en lieten zich' naar Edward Street brengen. Onderweg spraken zij weinig. Jell scheen van zijn eigen gedachten vervuld, en Char les stelde zich Edith Byron voor, onder den indruk van den dood van haar broeder, alleen en zonder vrienden in een vreemde woning. Hij sprong uit het rijtuig en belde aan het huisje dat hij bij zijn laatste bezoek zoo vrooiijk had verlaten. Het dienstmeisje, groezelig als altijd, deed de deur open, en ofschoon haar oogen glinsterden toen zij Charles zag, voor wien zij een groote bewondering voelde, wezen de tranensporen op haar "necewasschen ge zicht, dat zij mee oelde mat de ramp, die de gewezen huurders van bet huls iiad ge" troffen, of (meer waarsch jnlijk) dat zij beknord was om haar achteloos omgaan met d n brief. „Mijnheer, zij is weg; juffrouw Byron is weg," snikte zij, „Maar hier is een brief voor u." Met bevende vingers nam hij het briefje aan en maakie het open het eerste schrij ven dat hij ooit van haar had ontvangen. „Waarde Heer Freek," luidd. het „Hij is dood, vermoord door die slechte mannen. Gisteravond overleed hij volko men kalm. Ik geio f niet djt hij veelgele den heeft. Vergeef mij, dat ik niet volledi ger kan schrijven. Ik ga voor een poosje weg en laat dit achter, indien u soms nog hier mocht komen, om u nogmaals dank te zeggen voor al uw goedheid. Met de meeste hoogachting, EDITH BYRON." Bleek en met gefronst voorhoofd, las Charles het brieije tweemaal over; hij be dankte het dienstmeisje en gaf haar een halven kroon, en nam Jell mee naar buiten. Toen de deur achter hen gesloten was, liet hij Jell het briefje lezen. „Dit zegt niets meer dan je reeds wist," meende hij. „Wat dunkt je hiervan. Zij is weg 1" Jell hield het briefje zoo voorzichtig tus schen zijn vierkante vingers, alsof het een bizondere teere vlinder was. Toen keek hij Charles aan. „Ja, zij is weg," zeide hij. „Maar waarheen vroeg Charle3 onge duldig „en waarom laat zij het mij niet weten? Waarom gaat zij alleen weg, en Maar gelukkig moet zij toch eenig geld hebben." Kerst Jell geen antwoorddoch toen Charles steeds opgewonden bleef her halen: „Waarom? Waarom?" scheen hij het noodig te achten, iets te zeggen. „Ik heb niet veel verstand van vrou wen," zeide hij langzaam. "„Ik heb nooit met andere vrouwen omgegaan dan met mijn oude moede-. Maar als jehetmij niet kwalijk neemt, dat ik het zeg, zou ik d r.- ken, dit de reden misschien in den brief zelf ligt opgeslot°n." „In den brief zelf" vroeg Charles ver wonderd, „.Teil knikte. „Of liever, in één woord daarvan," zeide hij. „Zij zegt, „indien u soms nog hier mocht komen." Ligt daar niet in opgeslo ten, dat zij op je heeft gewacht, en je niet gekomen bent En da* zij misschien dacht „Dat ik niet van plan was te komen, dat ik haar vergeten had!" riep Charles. „Maar ik lag in bet ziekenhuis." „Dat kon zij niet weten," zeide Jell. „En toen haar broeder dood was, en geen vriend haar n»bij was, hebben die w inige dagen haar waarschijnlijk wel heel lang toege schenen Charles' gelaat betrok. „Ik geloof datje g-lijk hebt," antwoordde hij. „Zij heeft natuurlijk verwacht dat ik komen zou, toen zij in zulke droevige om standigheden verkeerde, en kon niet be grijpen waarom zij mij niet zag. Maar welk een ongelukkig toe al 1" „Noem jij het maar toeval," zeide Jell. „Ik zou het Palzer noemen „Je hebt gelijk," zeide Charles woest „Die man is een moordenaar, als hij het tenm nste was die den jo gen Byron zoo in de val deed loopen." „Daar kan wél geen twijfel aan bestaan," antwoordde Jell. pjy l ervoor öoetöDZ01O6 OhftrlBS. „Maar nu wou ik wel, dat ik dien avond w lette Byron mij dat „Dat kan ik, dunkt mij, wel nagaan," meende Jell. „Dat heb je, geloof ik, nog eens gezegd. Wat was er dan „Ik geloof stellig, dat er een vrouw bij in het spel is. Die heeft hem ongetwijfeld in de val gelokt. En om harentwille wilde hij de zaak geheim houden." „Denk je, dat juffrouw Byron dit wist?" vroeg Charles. Jell schudde het hoofd. „Neen, dat denk ik niet," zeide hij. „Ik heb er bij toeval iets van vernomen. Zooals je weet, hield ik sinds eenigen tijd een oogje op den armen jongen, en zoo kwam ik er acht r. Ik denk dat zij het was, die den jongen Byron terughield om met geweld tegen Palzer op te treden. Het is treurig voor hem afgeloopen. Maar ik denk niet, dat zijn zuster er eenig vermoeden van had, en nu moet zij het ook maar niet weten, want. zij vereerde naar broe er." „En nu heeft zij ook hem verloren," her nam Charles. „En de hemel mag w ten, wat zij doet of waarheen zij gegaan isWat kunnen wij doen Wij moeten haar zoeken, Jell, en wij moeten haar vinden 1" „Ik heb er reeds iemand op afgestuurd 1" zeide Jell bedaard, „een flinken man, wien ik kan vertrouwen. Daarom ben ik zoolang weggebleven Wij zullen haar gauw genoeg vinden Ik denk niet, dat zij zich z 1 schuil houden, en een mooi jong meisje als zij zal niet moeilijk te vinden zijn. In ieder geval is zij op h -t oogenblik ok voor Palzer verborgen." „Als hij maar geen schuld heeft aan haar verdwijning!" riep Charles. „Laatst stond hij voor haar huis. Maar ik kan toch »*- W er niet denken, dat hij er achter Zit, naar wat hg toen in Dean Street zeide."

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1916 | | pagina 1