De verdwenen Schetsen. C. JANSSEN, PEEK CLOPPENBURG Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden 0.75, franco per post zonder prijsverhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. No. 3556. Woensdag 5 April 1916. Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel meer 71/» cent« Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag 4 uur ingewacht. Wanneer we zeggen dat er bijna geen mensch in de maatschappij be staat, die zich niet met iets bezig houdt, gelooven we daarom nog niet dat alle menschen bezigheid heb ben. Toch wenscht zooveel mogelijk ieder zijn aandeel te ontvangen in de bezigheden, die uit de samenleving in eene beschaafde maatschappij ont staan, en naarmate men zich een beroep kiest, dat min of meer direct het practisch leven, het maken en breken dier duizendvormige voorwer pen, welke ter voldoening aan s' men schen nooddruft gevorderd worden, nabij komt, des gemeeuzamer wordt men met het dagelijksch leven. In de strenge beteekenis van het woord, oefent ieder een bedrijf uit, maar het beroep van den geestelijke, den kuns tenaar of den kantoorklerk dringt niet zoo diep in de uiterste^ schuil hoeken der maatschappij en Van het dagelijksch leven door, als dat van den koopman of neringdoende. Willen wij dus weten hoe wij het mechanisme der bedrijvigheid het best handhaven, dan moeten we bij den neringdoende ter schole gaan; immers de eigen schappen die hij moet bezitten om zich in zijn bedrijf te handhaven, zijn vrij wel die, welke meer of min voor elk onzer onontbeerlijk zijn. Daarom zullen .wij die eigenschappen eens wat nader onderzoeken. Dikwijls hoort men de opmerking dat de koop man slechts werkt en leeft met het doel om geld en altoos geld te ver dienen; dat al zijn doen en denken slechts neerkomt om voordeelig in te koopen en voordeelig te verkoopen doch zij die zoo oordeelen, miskennen ten eenenmale de ware beginselen van koophandel en nijverheid Het moge waar zijn, dat er som mige angstige en kleingeestige lieden bestaan die door den gedurigen om gang met het geld er eindelijk toe komen, te gelooven dat dit het hoogste is, wat men in het leven kan vinden. Zulk eene kleingeestigheid treft men niet alleen bij den handel, maar in alle rangen der samenleving aan, FlüdILLCTOV 32) Hij was bescheiden genoeg om niets te vragen, doch vergenoegde zich met te spre ken over de meest voor de hand liggende eischen van het oogenblik. »Potton en Sampson zullen zoo vroeg nog niet open zijn,« meende hij. »Zoodra het tijd is, moeten zij er heen gaan, en vra gen, wanneer de eerstvolgende verkooping is, en dan kunnen wij meteen eens rond snuffelen.® »Je rekent er toch zeker niet op, bij hen te kunnen inbreken, wel?® vroeg Charles glimlachend. »Neen, ik denk dat zij te goed bewaakt worden,® antwoordde Jell. »Maar mis schien kunnen wij de schrijftafel eens be kijken. »0, die schrijftafel krijgen wij nu wel,® zeide Charles vol vertrouwen. Maar eerst, hoe moet het nu met haar «Daar heb ik al over gedacht,® zeide Jell. »Mijn helper, over wien ik je gespro ken heb, woont in Chancery Lane. Je kunt van hier tot vlak bij Chancery komen met de bus. Wij konden hem gaan opzoekenen vandaar naar Potton en Sampson gaan.® »Kom dan maar inee,® zeide Charles. »A1 was het slechts om den tijd te verdrijven, Doch er leven en leefden ten allen tijde onder de kooplieden groote en veel omvattende geesten, die niet enkel in hun bedrijf maar in het al gemeen maatschappelijk leven, de doorslaande bewijzen gaven van groote werkzaamheden en menschen- liefde. Om op de hoogte van zijn beroep te kómen, behoeft men méér dan gezond verstand, warenkennis en administratieve bekwaamhedendaar bij heeft men ook een zedelijk karak ter, vlijt, spaarzaamheid, orde, acti viteit en menschenkennis noodig; eene rustelooze voortzetting van het onderzoek naar de dingen van het dagelijksch leven, om op de hoogte van tijdgenooten en 'beschaving te blijven. Goethe zeide eens: „Ik weet niet wie uitgebreider geest-ontwikkeling zou behoeven dan de echte koopman Niemond zal zeggen dat Goethe niet werkelijk groot is geweest als dichter, doch zijn genie werd door hem niet beschouwd als een voorrecht, 't welk hem vrijheid gaf om bandeloos en liederlijk te leven. NeenGoethe was dichter, doch daarom'onttrok hij zich niet aan zijne beroepsbezigheden. Hij wist als een kind der wereld het geld te waardeeren en leefde niet alleen om de dichtkunst te beoefenen; hij beoefende haar tevens om geld te verdienen. Dat het hem niet uit sluitend „om geld te doen was" maar dat hij het beschouwde als een uit muntend middel om schoone en edele daden tot stand te brengen heeft zijn geheele leven bewezen Shakespeare was niet alleen dichter, maar ook tooneeldirecteur De philosoof Men delssohn was zijde-fabrikant; de ware gevoelige dichter, Freiligrath was be stuurder van de Zwitsersche Bank te Londen Pestalozzi de diepdenkende, onvolprezen onderwijsman, aan wien het lager onderwijs zooveel te danken heeft, omdat hij een van die mannen was, welke het onderwijs tot den natuurlijken grondslag terugleiden: Pestalozzi was een van die menschen welke het ontbrak aan den practi- schen zin, in 't dagelijksch leven zoo noodig om te slagen, doch hij wist zich den goeden raad van anderen ten nutte te maken en slaagde vol komen. totdat wij haar gevonden en antwoord op mijn telegram hebben. Aan den hoek van Chancery Lane stap ten zij af, en liepen de modderige zij straat in. Bij een van de groote kantoorblokken bleef Jell stilstaan. »Dat is mijn man,« zeide hij, wijzend op een koperen plaat met de woorden erop »A. Stoate, Particulier Detectiva.® »Vroe- ger was hij bij de politie, en daar is hij nog op goeden voet mee, wat soms uitstekend te pas komt,® Een lift bracht hem eenige verdiepingen hoogdaar moesten zij een steenen gang door, en kwamen aan een glazen deur, waarop in zwarte letters hetzelfde stond als op de koperen plaat beneden. Een jong- mensch deed open en bracht hen naar den heer Stoate. Hij was een schrale, fretachtige man van een jaar of veertig, met oogen die iedereen zwijgend schenen te vragenZeg eens, welk vonnis heb jij ook weer tot je last? Ik ben het vergeten.® Hij zag er echter verstandig uit, en ontving Jell met alle teekenen van hoogachting. »lk ben blij, dat je vanmorgen komt,® zeide hij, toen hij, na Charles met één snel len blik te hebben opgenomen, hun stoelen aanbood, en zelf weer aan zijn schrijftafel was gaan zitten, alk heb je niets meer te vertellen, dan ik gisteravond aan je moe der kon mededeelen. Maar wat al heel vreemd is, de naam van je vriendin werd 'S-BOSCH BLAUWE BLOUSE PAKJES COVER COATS FANTASIE- met loshangende Blouses en elastic dubbelen Nieuwste modellen PAKJES overkraag met witte biezen. met plooi en in groote Prijzenvoor den leeftijd van 4 jaar ceintuur, alsook verscheiden- f4.50, f5 50, f6.50, f7.50, f9. f 10.raglan model; beid. tot f20.voor leeftijd v, 3-16 j. vanaf f 4. CAPES met vaste capuchon met doortast; voor den leeftijd van 3 tot 16 jaar van f 5 tot f 12. Hetzij ge in een paleis of in een hut zijt geboren, indien ge in uwe jeugd hebt geleerd uwe krachten te gebruiken en te ontwikkelen zult ge op later leeftijd iets voor u zei ven en voor anderen kunnen doen. Ge woonlijk komen zij die tot werken gedwongen, in kleine eenvoudige ver houdingen begonnen zijn. verder, dan zij, die door de fortuin zijn begunstigd en zonder de minste inspanning hunne wenschen vervuld zagen In den handel ziet men meestal den man die met niets anders begint, dan met twee gezonde armen, eene goede por tie .gezond verstand, werkzaamheid en vlijt, vrij wat zekerder vooruit gaan dan die anderen welke bij 't begin van hun loopbaan reeds over alle hulpmiddelen van geld en crediet konden beschikken. De kleine nijve ren werken zich op tot geachte ne ringdoenden en worden de hoofden hedenmorgen hier in de kamer genoemd. Jell schrikte, en ook Charles keek ver wonderd op. «Juffrouw Byron's naam?® vroeg Jell. Iemand die Palzer heette,zeide Stoate, »Ken je hem?® «Ja, wij kennen hem,« zeide Jell. »Je hebt hem toch niet verteld, waar zij is?« «Ik weet het zelf nog niet.® antwoord de Stoate, «en ik zou het hem in geen ge val verteld hebben, zonder er eerst met jou over te spreken. Om eerlijk de waarheid te zeggen, als het een ander was geweest dan jij, Jell, had ik er misschien dubbel geld uit geslagen, en voor de twee partijen ge werkt, daar jullie toch allebei hetzelfde schijnt te verlangen. Doch nu heb ik het werk niet op mij genomen, ofschoon hij even verlangend scheen te zijn om iets te hooren, als jij!® Charles was bleek geworden, en viel nu in »U moet wel begrijpen, dat er in dit ge val geen geld behoeft ontzien te worden. U kunt ervoor rekenen wat u wilt, als u juffrouw Byron's adres spoedig kunt ont dekken. Die Palzer is een gevaarlijke schurk, en u zult er geen schade bij heb ben als u zijn geld niet aanneemt, dat verzeker ik u.® Stoate nam Charles eens op, die na den tocht van gisteren nog zijn chauffeurscos- tuum aanhad. Mijnheer Jell weet dat ik voor hem zou doen wat ik maar kon, ook zonder geld,® van grootsche ondernemingen, terwijl de zoons van aanzienlijke familiën, welke hun loopbaan onder de guns tigste omstandigheden beginnen, dik wijls door uitspattingen, verkwisting en luiheid dood-arm worden óf althans zoo achteruitgaan, die ze er nooit weer bovenop kunnen komen. Arbeid is de wortel, de hefboom van vooruitgang voor ieder mensch in 't bijzonder, voor alle menschen in 't algemeen. Meestal levert de bezigheid en de bedrijvigheid genoeg op voor de nooddruft en zelfs nog iets meer voor edele levensgenoegens. Wie in zijn beroep achteruitgaat, kan over 't algemeen de schuld daarvan in zich zeiven vinden, want zooals men zijn beroep uitoefent, zoo gaat het ook gewoonlijk: fiks vooruit als men werken wil, langzaam en achter waarts als men lui, eigendunkelijk en trotsch zich zeiven alleen voor zeide hij, »Is u familie van die dame?» Charles kleurde even, en aarzelde. Jell nam het woord. Dit is de heer Freek, een heer, die me juffrouw Byron kent,« zeide hij snel. »En die alle reden heeft, om ook Palzer te ken nen. Wat hij zegt, kun je gerust gelooven Er zijn er beteren opgehangen dan Pal zer. Misschien is het een quaestie van leven en dood hem te beletten, de jonge dames te vinden. Waarheen zou hij hiervandaan ge gaan zijn?« »Hij komt in den loop van den dag te rug,® zeide Stoate. »Ik heb zijn geld niet stellig geweigerd, ofschoon ik het ook niet heb aangenomen. Ik wou jou eerst spre ken. Maar als je dat wilt, kan ik hem wel een paar dagen aan de praat houden. Dan gaat hij tenminste naar niemand anders, en krijgen wij tijd om haai' te vinden. »U twijfelt et toch niet aan, of het u zal gelukken?® vroeg Charles angstig. Stoate glimlachte. «Vinden zullen wij haar,® zeide hij. »Wees daar maar gerust op. En die vriend van u. die Palzer, vischt achter het net, als ik eens met hem gepraat heb, wanneer hij terugkomt.® «Houd hem in alle gevallen een paar dagen aan het lijntje,® zeide Jell, »dan be wijs je mij een grooten dienst.® «Gelukkig weten wij nu, dat Palzer tot dusverre niet weet waar zij is,® zeide Jell, i toen zij Chancery Lane weer verlieten, j «En nu moesten we, dunkt mij maar eens braaf en alle menschen voor onmon dig houdt! En gaat men eenmaal achteruit dan is het gewone refrein: zich voor de verdrukte onschuld te houden en ieder ander de schuld te geven van dien zelf veroorzaakten achteruttgang. Talrijke voorbeelden uit het dage lijksch leven kunnen het staven, hoe ongelukkig, hoe misdadig dikwijls de mensch wordt die een geheel doelloos van allen arbeid vervreemd leven leidt. Men spreekt wel eens van een planten leven, maar weet men dan niet dat ook de plant in zekeren zin arbeidt? Is haar groeien, bloeien en vruchtvoortbrengen voor de toekomst, niet eveneens eene geheimzinnige kracht tot werkzaamheid en streven om voor het heil van anderen te werken? Het is een feit op de er varing gegrond dat zij die niets doen, dan al wat hunne zinnen en wellustige naar Porton en Sampson gaan1® Dit was niet zoo heel ver weg, en wel dra stonden zij voor het groote gebouw, waar gedrukte biljetten en catalogi te koop waren. Jell maakte zich van een catalogus mees ter en bladerde er ijverig in. «Overmorgen is er verkooping.® zeide hij na eenige oogenblikken,® en hier staat een Chippendale schrijfafel genoteerd.® Waarachtig, je hebt gelijk 1 No. 22,® zeide Charles over Jell's schouder meele zend. »Zou die te zien wezen? Kom, laat ons eens gaan kijken. »Als zij te zien is, en zij staat op een stil plekje, en er is geen opzichter in de buurt, dan behoefden wij misschien niet eens de moeite te doen om erop te bieden.® meende Jell. Die hoop werd echter spoedig vernietigd. Nauwelijks had Jell het woord «Chip pendale schrijftafel® uitgesproken of het gelaat van den oppasser veranderdehij wenkte iemand van hooren rang, waar schijnlijk den Directeur, of een der com pagnons, wien hij een paar woorden in fluisterde, en die daarop Jell en Charles een blik toewierp, die hun zonderling en weinig goeds voorspellend leek. »Wij hebben een schrijftafel, een Chip pendale schrijftafel, die ons gezonden werd om te verkoopen,® zeide hij. »Ja, het is dezelfde die in den catalogus vermeld wordt. Wordt vervolgd.) Ill HSBLtn voor Het Land van neusden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard, Bezigheden. i

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1916 | | pagina 1