De verdwenen Schetsen. J. C. JANSSEN, n Comb. PEEK CLOPPENBURG Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. No3558. Woensdag 12 April 1916. FEUILLETON. 'S-BOSCH. Si tit m Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden 0.75, franco per post zonder prijsverhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën van 46 regels 50 ct. Elke regel meer 71/» cent. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag 4 uur ingewacht. Bij de misdadigers geldt het Latijn- sche spreekwoord in twijfelachtige gevallen beslisse men ten bate van den beschuldigde. Voor de boomen geldt het omge keerde in twijfelachtige gevallen de boom weg. Ieder kent de gevallen uit het da- j gelijksch levenEr staat een boom. Iemand heeft daarvan last en ver zekert dat de boom gevaar voor de passage oplevert. Met een schijnhei lig gezicht. Want wie is de „des kundige", die de verantwoordelijk heid op zich zou willen nemen voor de verklaringdeze boom kan nooit vallen Hij moet een dichter, een krachtmensch, een geweldig karakter zijn. Hij moet durven. Doch welke kans hebben wij, dat de deskundige dit zal kunnen. Hij zal in den regel niets van dit alles zijn en het zekere voor het onzekere nemen. En dan is het lot van den boom beslist. De boom is dus een ongelukkig schepselhij heeft altijd ongelijk. En nu is helaas deze wreede tijd voor hem dubbel wreed geworden. Hij is in prijs gerezen. Er zijn oorlogs winsten met hem te maken. Hoor den tot nu toe alleen de dichters onze boomen fluisteren, thans is er kans, dat weldra alle geachte landgenooten, die lezen kunnen, zullen gaan kennis nemen van wat de boomen te bewe ren hebben. Want de papierfabrie ken, die de couranten bijna uitslui tend van hout maken, kunnen hun hout niet meer uit Rusland krijgen en gaan nu onze boomen te lijf. Niet met voorliefde. Een Russische boom is voor de courant veel meer waard dan een nationale Hij laat zich ge makkelijker kneden en geeft veel mooier papier, Doch nu de Russische boomen niet over de zee kunnen ko men, vallen onze boomen. En er is geen vaderlijke regeering, die zich hiertegen verzet. En ook de groote menigte verzet zich niet. Kon men boomen eten, dan ware het wat anders. Doch nu zij 34) »Zij wordt alleen genoemd als een der nummers van onzen catalogus, zooals u ziet. U krijgt de schrijftafel waarschijnlijk heel goedkoop, mijnheer, en voor zoover het van ons afhangt, kunt u erop rekenen, dat alles erin blijft, wat er zich in bevindt.® Palzer staarde eenige oogenblikken vóór zich naar den grond. »Ik zal zorgen, Vrijdag hier te zijn®, zeide hij eindelijk, en ging met een hoofd knik heen. Ditmaal voerde zijn weg hem langs het portiek, waar Jell en Charles stonden, doch hij keek niet naar hen. Blijkbaar was hij in gedachten verdiept, en zijn dikke lippen waren in snelle beweging waarschijnlijk stortte hij geen zegenwenschen uit over de eigenaars van het verkooplokaal en den heer Nobbs. jGoddank, hij heeft zijn zin niet gekre gen 1® riep Charles, toen hij uit het gezicht was. »Nu hebben wij tijd tot Vrijdag. Laat ons naar huis gaan, en zien of mijn telegram gekomen is®. XXV. De heer Freek senior was millionair en Amerikaan, en dus heel wat nauwkeuriger alleen maar schaduw geven en kleur en lijn aan ons vaak van lijn zoo eentonig landschap, nu blijft de re geering er buiten. En het boomen- vellen gaat zijn gang. Van tijd tot tijd hoort men een half gesmoorden kreet van een boo menvriend in de tot courant verwerk te boomen. Zoo toen de regeering notenboomen requireerde om die tot geweerkolven te maken, zoo toen al lerlei particulieren bij Arnhem en Apeldoorn bosschen gingen rooien. Niet al die kreten zijn gemotiveerd. Geweerkolven zijn helaas op het oogenblik noodiger dan lijn in het landschap of schaduw op den weg. Maar toch is hier een belang, dat niet mag worden weggedoezeld en toch is het de vraag of het op den duur niet noodig zal zijn aan den boomenmoord paal en perk te stellen. Want er is bij het behoud van boomen wel degelijk een algemeen belang betrokken, afgezien van schoonheidsbelangen. In de eerste plaats het belang uit het oogpunt van vreemdelingenver keer. Mooie bosschen, mooie beplante wegen zijn uit dat oogpunt inderdaad zaken van publiek belang. Vooral dit laatste wordt niet in voldoende mate erkend. Waar over het geheel veel te weinig reclame voor Neder land in het buitenland gemaakt wordt, daar vergeet men met name het aan trekkelijke van onze prachtig-beplan- te wegen in het licht te stellen. Het buitenland weet niet, hoe mooi op dat punt Nederland is. En negentig percent onzer beschaafde landgenoo ten schijnt niet te weten hoe bizonder die schoonheid is, hoe men in het ods omringende buitenland op het vaste land van Europa met een lantarentje moet zoeken, wat men in Nederland in overvloed heeftprachtig scha duwrijke wegen, Doch er is nog een tweede belang het klimatologische. Men weet daar van niet veel. Bekend is slechts, dat rotsachtige streken geweldig zijn achteruit gegaan door den roofbouw van bosschen. Men spreekt zelfs van „beschavingen, die vernietigd zijn" doordat men de boomen vernietigd had. En men licht dat dan met zeer plausibele betoogen toe. In dit ver- op tijd op zijn kantoor, dan vele Engelsche klerken. Uit zijn jongste correspondentie met zijn vader wist Charles tevens, met hoeveel blijdschap de oude heer zijn tele gram zou ontvangen met het bericht dat hij toegaf. Hij verwachtte dus stellig, bij zijn terug komst in Dean Street, tusschen twaalf en één, antwoord te zullen vinden. En zelfs toen hij een groot deel van den namiddag had doorgebracht met uitkijken naar telegrambestellers, was zijn voorhoofd slechts zeer weinig bewolkt. Hij wist bij ervaring, dat de opvattingen van zijn vader in geldzaken, als hij dat verkoos, zeer ruim waren, en dat het cre- diet, dat de millionair hem telegrafisch zou toestaan, na zijn besluit om zich naar zijns vaders wenschen te schikken, in even redigheid zou zijn. Een paar uur uitstel was dus in deze omstandigheden niets vreemds. Toen het echter avond werd, en Jell, wien het wachten verveelde op iets waar naar hij niet vroeg, doch dat hij blijkbaar beschouwde als een onzinnig denkbeeld van zijn kameraad, was vertrokken om Stoate nog eens op te zoeken, en er nog altijd geen bericht kwam, begon hij on gerust te worden, En eer het kantoor gesloten werd, stuur de hij een tweede telegram, ditmaal veel langer een smeekbede om een heel groote som geld zoo lang, dat de jonge dame aan het loket de woorden wel zes maal i Pul t'i I JONGEHEEREN COLBERT COSTUMES. Geheel nieuwe modéllen, van de nieuwste fantasie-dessins vervaardigd, alsook in blauw serge of cheviot voor leeftijd van 6 tot 14 jaar van 18.tot f 25. JONGEHEEREN NORFOLK COSTUUM. Zeer geschikt voor school pakje ijzersterke stoffen van f 41/® tot f 22. JONGEHEEREN COLBERT COSTUMES met korte of lange pantalon. Hierin hebben wij een prachtige keuze van de goedkoopste tot de duurste stoffen voorhanden. Van flO.— tot f25 band wordt dan herinnerd aan Meso- potanië en aan Zuid-Oost-Frankrijk, men spreekt van overstroomingen en watergebrek, die ontstaan door het gemis aan boomen en bosschen, en men heeft theorieën over den invloed van bosschen op het weer. Het is voor den leek niet gemak kelijk na te gaan wat daarvan weten schappelijk vaststaat en wat daarvan overdrijving is. Maar toch is in dit alles wel eenige aanleiding om eeni- germate voorzichtig te zijn met boo men en om te erkennen, dat het wel eens zou kunnen zijn, dat het alge meen belang behoud van hooge loof- boomen zooveel mogelijk eischt. Met name heeft het ons onlangs verbaasd in de jongste rapporten van de afdeelingen van de Groningsche Maatschappij van Landbouw en Nij verheid over de beplanting van bui- overtelde, en alle geldstukken die hij haar gaf bekeek, omdat zij meende, beet geno men te worden, al begreep zij niet, op welke manier. En toen de avond verliep, en er geen telegram en ook geen Jell kwam, ging hij, vermoeid van het wachten en van den inspannenden dag van gisteren, naar bed en sliep tot den volgenden morgen. Hij sliep zóó vast, dat hij eerst wakker werd toen het twaalf uur sloeg, en begreep dat hy meer dan veertien uren aan een stuk had geslapen. Hij had nauwelijks tijd gehad om zich aan te kleeden en te vragen of er ook een telegram voor hem was gekomen, of Jell kwam boven. Jell zag er bleek en bezorgd uit, doch vastberadenheid straalde uit zijn zwarte oogen, en Charles begreep, dat er iets bi- zonders was. »Ik kon niet vroeger komen,® zeide hy haastig, »en ik was bang, dat je uit zoudt zijn. Ik moet je noodzakelijk spreken.® »Is er bericht van haar? vroeg Charles. »Nog niets zekers,® antwoordde Jell. »Maar Stoate zegt, dat er ieder oogenblik iets kan komen. Ik geloof niet dat hij mij alles vertelt wat hij weet, maar hij ver zekert mij, dat wij vóór morgenavond haar adres zullen hebben.® »Als hij dat doet, is 't het beste werk, dat hij ooit gedaan heeft,® zeide Charles. Jell knikte. jMaar morgenavond is het te laat, om tenwegen deze zijde van de kwestie zoo verwaarloosd te zien. Breed uit gemeten werden de bezwaren, die de landbouwers ondervinden van de boomenrijen welke langs hun akkers geplant zijn. In een enkel rapport vinden wij er zelfs op aangedrongen om uit dien hoofde de boomen te gaan kappen. Doch aan de klima tologische functie van den loofboom wordt weinig aandacht geschonken. Nu is dat natuurlijk ook een moeie- lijke zaak en er zullen er niet wei nigen zijn, die aan die enkele hon derden kilometers boomrijen in een provincie als Groningen allen invloed op de weergesteldheid, de tempera tuur, den regenval ontzeggen. Doch hebben dezulken gelijk Is het zoo zeker, dat die invloed gelijk nul is De leek heeft een flauw vermoe- die verkooping te beletten,® zeide hij. Charles' gelaat betrok. »Dat is waar ook, die verkoopingzeide hij, »en ik heb geen antwoord gekregen op mijn telegram.® Jell wierp bem een eigenaardigen blik toe. »Je hebt mij eigenlijk niet verteld, wat je van dat telegram verwachtte,zeide hij, »maar ik hoorde vanmorgen, dat Palzer Maandag zijn inschrijving opent. In deze omstandigheden zal hij, liever dan gevaar te loopen dat er in de City gepraat wordt over het bestaan van een tweede en beter patent, voor die schetsen de helft betalen van al wat hij in de wereld bezit, en mis schien nog meer. Heb je dat wel over wogen?® Charles zuchtte. ïOch, vervloekt 1® zeide hij. Waarom heb ik Maar hoe rijk denk je dat hij is Palzer?® Allicht vijftigduizend, misschien nog meer«, zeide Jell. »En naar allen schijn zal hij Maandag nog wel rijker wezen«. Vijftigduizend pond®, mompelde Char les. »Als er maar Maar praten helpt niet. Wel moeten wij beginnen, Jell »Wij moeten die schetsen hebben,® zeide Jell. Vijftigduizend pond is een heele boel geld, maar ik verzeker je, Feck, dat er in die uitvindingen van den armen Byron honderden en duizenden zitten. Als die behoorlijk aan de markt gebracht worden, is er geen stoomschip dat er bui den, dat dit niet zoo is. Gierende winden, brandende zonneschijn en gruwelijke koude hooren in onze ge dachten bij boomlooze vlakten Wij hebben zoo het gevoel dat al enkele rijen boomen beschutten, zelfs over groote afstanden. Wij dragen in ons onderbewustzijn de overtuiging in ons om, dat boomen weldoeners zijn. tegenover welk de menschen zich onbehoorlijk plegen te gedragen en dat hun weldaden bij de esthetica niet ophouden. Is daarvan niet iets waar En moet ook deze overweging er niet toe leiden om zuinig te zijn op onze boomen R. BUITENLANDSCH OVERZICHT 't Is altijd nog de strijd om Verdun waar heel de wereld met gespannen aan dacht de oogen op gevestigd houdt. Daar ten kan. Daarom en terwille van haar moe ten wij Palzer verslaan, meer nog dan om onze eigen grieven tegen hem. En dat kunnen wij nu niet met eerlijke middelen doen.« »Wat bedoel je?« vroeg Charles, ont steld door de manier waarop zijn kame raad sprak, evenals door zijn woorden. alk bedoel dit,® zeide Jell op vasten toon. »Die man heeft mij ongelukkig ge maakt, en mij in de gevangenis gebracht. En op den dag dat ik daarheen ging, heb ik gezworen, dat hij er den een of anderen tijd voor zou boeten. Toen ik later den ar men Byron leerde kennen, en vernam, hoe Palzer hem bestolen had, werd mijn besluit nog sterker. Toen ik juffrouw Byron zag, en begreep, wat de schurk had gemaakt van haar leven en dat van haar broeder, toen deed ik de gelofte dat ik haar haar rechten zou wedergeven of Nu, ik zeg je dan, Freek, eer ik Palzer die schetsen zou gunnen, of hem rijk laten worden door zijn maatschappij, zou ik hem met eigen hand de keel afsnijden. Maar zoover "zijn we nog niet. Eerst kunnen we nog wat anders probeeren.® »Wat dan?® vroeg Charles, met een blik naar de vlammende oogen en de gebalde vuisten van zijn kameraad. »Dat zal ik je vertellen,® zeide Jell, zorgvuldig de deur sluitend, en met zachte, duidelijke stem sprekend. Wordt vervolgd NIEUWSBLAD voor Het Land van Hoosde» en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard pJ'—T,

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1916 | | pagina 1