Bij dit nr. behoort een bijvoegsel. land van altena Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. No. 3577. Zaterdag 17 1916. FEUILLETON. ïïe dame met de groote brillanten. Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden 0.75, franco per post zonder prijsverhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel meer 71/» cent. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag 4 uur ingewacht. BUITENLANDSCH OVERZICHT Kwam er toch maar een einde aan. 't Is nu al bijna twee jaar, dat Europa kreunt onder de diepe wonden, die het wordt toegebracht en nog is er in de eer ste toekomst aan geen vrede te denken. Telkens nemen wij, met een zekere ver wachting dat er nu toch wel eens een zeer belangryke tyding te lezen zal zijn, de bladen op, maar telkens leggen wij ze ook weer neer met dezelfde zucht van teleurstelling. Geen uitzicht op een beslissende zegepraal van een der beide partijen. Geen onweerstaanbare doorbraak aan een der frqnten. 't Blijft één hope- looze, waanzinnige worsteling zonder eenig ander resultaat, dan een afschuwelijke ver spilling van kostbare menschen levens en schatten gelds. Of zou het offensief der Russen de zoo zeer begeerde beslissing beginnen te bren gen Lezen wij de Russische berichten dan moet het op het Oostelijk front al heel slecht voor de Oostenrijkers er bij staan. Het totaal van ingeschreven ge vangenen en oorlogsbuit moet sedert het begin van de krijgsverrichtingen gestegen zijn tot 1720 officieren ongeveer 120.000 soldaten, 130 kanonnen en 260 machine geweren. De correspondent van de Daily Chronicle uit St. Petersburg seint De zedelyke uitwerking van dit verlies is zeer groot, en de Oostenrijksche strate gie spant zich nu in, om, zooveel mogelijk, een grooter verlies van manschappen, zelfs ten koste van groote offers aan gebied, te voorkomen. Het vraagstuk wordt neteliger gemaakt door de omstandigheid, dat het opgeven van gebied gelijk staat met het in den steek laten van een groote uitgestrektheid aan vruchtbare akkers, die dezen zomer een ryken oogst aan de in het nauw ge brachte centrale mogendheden beloofden. In elk geval hebben de Oostenrijkers zich nog niet hersteld van de hevigheid van den Russischen aanval. De gapingen in het front worden breeder. Eiken dag verliezen zij gebied, manschappen, ontzag lijke hoeveelheden buit, van kanonnen en munitie af tot steenkolen, beton en prik keldraad toe, en de Russen zetten de ver volging rusteloos voort. Van Oestenrijksche zijde wordt wel er kend dat de verliezen groot zijn. Maar, zoo wordt opgemerkt tegenover deze beweringen van den vijand, die door Naar het Duitsch van Ernst Krüger. *Nu, dan zal ik het dadelijk even doen u kunt intusschen hier wel wat rond zien, zoodat ge u niet verveelt, er zijn nog al aardige kleinigheden dus, u neemt mij niet kwalijk En met deze woorden verdween Mrs. Gilbert door de deur, die naar haar bou doir leidde, en bleef ingespannen staan luisteren om te hooren, of haar bezoeker van haar uitnoodiging zou gebrnik maken. Ja.zij had zich niet vergist 1 Duidelijk hoorde zij het zachte gekraak van den planken vloer, die ondanks het dikke tapijt nauwkeurig de richting van Mr. Brown's voetstappen verried Hij moest nu vlak bij het bewuste bakje zijn 1Mrs. Gil bert hield den adem in een oogenblik was het doodstil in den salon toen hoorde zij weer voetstappen en daarna werd de deur naar de gang zachtjes ge opend Weer een oogenblik stilte toen hoorde zij de huisdeur dichtgaan. Een siddering van verrukking ging haar door de leden. Voorzichtig opende zij de deur en keek naar binnen Mr. Brown uit Chicago was verdwenen 1 de bijzonderheden een indruk van bijzon dere waarachtigheid moeten wekken, valt in de eerste plaats op te merken, dat de Russen natuurlijk aangaande gevangenen en buit willekeurig hooge getallen kunnen open baar maken, daar het bewijs en het tegenbewijs in de gegeven omstandigheden gewoonweg niet te leveren zijn en dat ook de bedoeling van hun buitensporige over drijvingen doorzichtig genoeg is. Stellig kan bij terugtrekkende bewegingen niet vermeden worden, dat vele gewonden en ook ongewonde strijders in 's vijands hand vallen, vooral niet als het strijders zijn van dappere, taai volhoudende afdeelingen. Men behoeft er echter geen nadruk op te leggpn, dat de gezamenlijke verliezen aan dooden en gewonden en gevangenen op verre na niet op de verliezen gelijken, die de Russen alleen voor gevangenen opgeven. Even zeker dat de bloedige verliezen van den vijand, die zijn menschenmateriaal dit maal nog onvervaarder opoffert dan ooit tevoren en bij wien aanvallen van 40 ge lederen diep niet tot de zeldzaamheden bohooren, onze totale verliezen met het dubbele en drievoudige overtreffen. Dat een van onze generaals gevangen genomen is, is nieuw voor ons. Majoor Moraht schrijft in het Berl. Tageblatt in denzelfden geest en merkt verder op Men heeft in de wijze waarop de Russen zich blijken te vermannen een buitengewone krachtsontwikkeling te erken nen. Wij kunnen, optimistisch oordeelende, zeggen dat het thans gaat om den inzet van Rusland's laatste groote strijdkrachten, doch oordeelen wij voorzichtiger, dan moe ten wij ons herinneren dat dit aan men schen zoo rijke land jaarlijks met ten minste twee millioen jonge bfuikbare krach ten toeneemt en dat Rusland in de gele genheid is geweest er soldaten uit te maken De nieuwe verlenging van den strijd in 't Oosten is voorts in hoofdzaak te wijten aan de levering van munitie en geschut door Amerika en Japan. Hij beschouwt het offensief als uitvloei sel van een afspraak op de Parijsche con ferentie. Van strategisch standpunt be schouwd, zou het alleen dan geslaagd kunnen heeten, wanneer de Duitsche en Oostenrijksche legers er door werden ge dwongen het door hen op eigen initiatief elders begonnen offensief te staken en hun krachten te verzwakken. Hiervan blijkt volgens hem echter niets, en hij gelooft ook niet dat het bereikt zal worden. Ook gelooft majoor Moraht niet aan het groote aantal krijgsgevangenen, dat de Russen Zij ging naar het tafeltje onder den spiegel en wierp een blik in het bakje. De brillanten waren eveneens verdwenen I Mrs. Gilbert had wel willen juichen van vreugde, maar zij bedwong zich en wachtte nog eenigen tijd. Toen zij met zekerheid kon aannemen, dat de zonderlinge gentle man een flink eind uit de buurt was, schelde zij luid en heftig en riep tot de toesnellende kamenier»Waar is Mr. Brown >Mr. Brown Die is weggegaan.* Weggegaan herhaalde Mrs. Gilbert, ten zeerste verbaasd over dit laconische antwoord, en als onwillekeurrig dwaalde haar blik door het weelderig gemeubelde vertrek, om ten slotte te blijven rusten op het brillanten-schaaltjeen nu klonk plotseling een luide gil van haar lippen. »Mijn brillanten kreet zy als een stervende heldin en zonk bewusteloos neer. In een oogwenk was het geheele huis in beweging, en stonden alle bedienden in een kring om hun bewustelooze meesteres geschaard, terwijl de kamenier haar slapen nat maakte en allerlei andere middelen aanwendde, om haar in 't leven terug te roepen. Mrs. Gilbert telde in zich zelve tot drie honderd, sloeg toen de oogen op, en ver zocht met zwakke stem, dat men haar naar haar slaapkamer zou brengen. O liet was een aandoenlijk tooneel I opgeven. Hij ziet daarin Russische over drijving en houdt zich aan de mededeeling van Oostenrijksch-Hongaarsche zijde dat de verliezen aan dien kant normaal zijn, en de Russische verschrikkelijk. Dat het een harde strijd is, erkent hij echter. Hij eindigt aldusKort geleden werd met het Russische voorjaarsoffensief tegen het leger van Hindenburg een klein voor deel bevochten aan het Naroczmeer. "Vier weken later hebben wij er een Russische nederlaag boven opgezet. Zoo hopen wy ook, dat het met het Russische offensief in 't Zuiden gaat. Een Engelsch blad vergelijkt de uit komsten van het Duitsch-Oostenrijksche offensief van Mackensen in 1915 met die van het Russensche offensief van generaal Broesilof in het volgende staatje. 1916. Russisch offens. 1915 Duitsch offens. Gevangenen. Gevangenen. 5 Juni 13.000 4 Mei 21.560 6 Juni 25.480 5 Mei ruim 30.000 7 Juni 40.900 6 Mei 40.000 8 Juni 51.958 7-8 Mei geen opgaaf 9 Juni 65,857 9 Mei ruim 80.000 10 Juni 71.454 14 Mei 103.500 11 Juni 107.649 Kanonnen69. Kanonnen 124. De Russen hebben dus tweemaal zoo veel kanonnen en meer gevangenen. Doch 't is de vraag of de Russische be richten juist zijn en wat deze overwinning aan de aanvallende partij zelf gekost heeft. Dit heeft echter het optreden der Russen bewerkt, dat al hebben de Oostenrijkers de Italianen een gevoeligen klap toege bracht, hun offensief op het Italiaansche front tot staan is gekomen, juist toen een ramp begon te dreigen. Het is zeker een groot succes voor de Russep dat zij door hun aanvallen de Oostenrijkers aan de Italiaansche grens nu weer tot een defen sief hebben genoodzaakt. Van het Westerfront geen nieuws. De Engelschen hebben er hun stelling bij Zil- lebeke verbeterd. Men weet, dat de Engelschen de Fran- schen bij de verdediging van Verdun reeds aanmerkelijk hebben bijgestaan, door de Fransche strijdkrachten tot aan de Somme door Engelsche te vervangen. Asquith heeft nu opnieuw van het aanbieden van Engelsche hulp aan Joffre gesproken. Ge beurde dit tijdens het bezoek van Joflre aan Londen En beteekent dit, dat nu Engel sche troepen naar het front voor Verdun zullen worden gezonden Asquith heeft het niet met zooveel woorden gezegd, maar zijn uitlatingen laten toch ruimte voor deze Ondertusschen was het bericht van den grooten diefstal als een loopend vuurtje verspreid, en nog voor dat men de politie kennis ervan had kunnen geven, verscheen reeds de eene reporter na den andere om de interessante gebeurtenis nog in alle bij zonderheden te weten te komen voor de avondbladen. Niettegenstaande haar lijdende toestand én den doorgestanen schrik gaf mrs. Gil bert alle mogelijke ophelderingen, terwijl zij de geheele brillanten-historie verbazend opsierde en het verlies buitengewoon hoog taxeerde. En daarbij stond er zulk een aandoenlijke uitdrukking van zachte treu righeid op haar gelaat te lezen, dat zelfs de hardvochtigste courantenschrijver ont roerd had moeten worden. Maar toen zij eindelijk in haar boudoir alleen was, verdween ook het laatste spoor tje van wanhoop uit haar gezicht, en stra lend van voldoening nam zij de echte bril lanten uit het geheime laadje van haar juweelenkistje, om haar hart op te halen aan het gezicht van hun schitterende schoon heid. Mrs. Gilbert hield juist de fonkelende steenen in haar kleine blanke hand, toen de kamenier binnentrad. Met veel tegen woordigheid van geest liet zij de sieiaden met een verachtelijk gebaar op de tafel rollen en zeide op treurigen toon »Hoe ongelukkig, dat ik de nagemaakte vragen. Van de Grieksche grens is ook niets van belang te melden, alleen dat de Grieksche regeering tot algemeene demobilisatie heeft besloten. Volgens den een onder den druk der geallieerden, volgens den ander onder den druk van Duitschland. Wie heeft hier gelijk In alle geval is een groot deel der troepen met onbepaald verlof naar huis gezonden. Griekenland wil dus met geen der partijen meevechten. Het kon ook zijn rechten niet verdedigen, waartoe dus langer de troepen op de been gehouden Roemenië schijnt al meer te naderen tot de centralen. In den beginne lonkte het heel vriendelijk tegen de entente. Maar de stemming is geheel gekeerd. Dit blijkt wel hier uit, dat de toegezegde levering van 140,000 wagons graan aan Duitschland vlot van stapel loopt, terwijl de 80.000 wagons die men aan Engeland zou leveren worden ingehouden. Al even ongunstig staan de Engelschen er voor met de mole naars en meelfabrikanten; De centralen hadden een overeenkomst gesloten met het molenaarssyndicaat van Roemenië dat 10 duizend wagons meel zou uitvoeren. Enge land, dat van dezen handel had gehoord, en eveneens had vernomen dat dit meel groo- tendeels voor Turkije was bestemd, be proefde op allerlei wijzen de uitvoering van dat contract te verijdelen. Men hoopte te Londen, daardoor Konstantinopel wellicht te kunnen uithongeren. Aan alle eigenaars van molens en aan de bezitters der meel fabrieken werden de prachtigste voorstellen gedaan, wanneer ze zich wilden verbinden, vier maanden lang geen korreltje graan voor den uitvoer te malen. Millioenen guldens werden hun daarvoor aangeboden. Een zeker aantal molenaars of kleine fabrieken van wie de meesten nooit voor den uitvoer hebben gemalen en slechts 1 4 wagons per dag kunnen leveren, of die stilstonden wegens gebrek aan graan, ouderwetsche inrichting of een gebrek aan de machinerie, dat niet her steld kan worden zoolang de daartoe be- noodigde machinedeelen niet uit Duitsch land konden worden aangevoerd, gingen werkelijk met het Engelsche bureau de bewuste verbintenis aan, en hun is een groot deel van de daarvoor beschikbaar gestelde millioenen uitbetaald. De grootste fabrieken echter sloegen de Engelsche aan biedingen van de hand en handhaafden het contract met het Duitsche en Oostenrijksche consortium. Engeland zijn geld kwijt en de centralen krijgen toch hun meel I Het rijke Engeland heeft al heel wat sommen steenen niet in den salon had neergelegd »Ja, dat is al heel toevallig antwoord de de kamenier veelbeteekenend, terwijl zij een der oorknoppen in de hand nam en nauwkeurig bekeek. Plotseling slaakte zij een kreet van vreugde ïNeen, mevrouw neen, dit zijn de echte brillanten »Maar Mary, hoe weet jij dat ?c »0, dat is heel eenvoudig, mevrouw, ik heb op de echte steenen hier op deze plaats een krasje gemaakt.* »Wat, heb jij er ook een krasje op gemaakt vroeg mrs. Gilbert met flauwe stem. »Ja, mevrouwik zag het ongeluk wel aankomen, en toen mevrouw toch niet naar mij wou hooren, legde ik gisteren de nagemaakte steenen op het byouterie- bakje, en om goed te onthouden, dat dit de echte waren, maakte ik er een krasje op.." Verder kwam de slimme kamenier niet, want haar meesteres begon, waarschijnlijk overweldigd door blijdschap, over alle leden te beven, en viel voor de tweede maal doch nu in ernst in zwijm Intus schen was Mary zoo gauw mogelijk naar de dienstbodenkamer geloopen en vertelde met kennelijken trots aan ieder, die het hooren wilde, hoe door haar verstandige handelwijze de echte brillanten gered waren. En evep gauw als de geschiedenis van den diefstal werd nu dit nieuwtje verspreid, en gouds gebruikt om Roemenië aan haar kant in den oorlog te betrekken. Tot nu toe tevergeefs. Trouwens vriendschap, die voor geld te krijgen is, beteekent niet veel en houdt geen stand. BUITENLAND. In de Daily Chronicle komt de volgende beschrijving der laatste aanvallen der Duit- schers op het fort Vaux voor: Twee Duitsche regimenten trokken tegen de westelijke stellingen van het fort op en kwamen in het vuur der batterijen terecht. Vijf minuten nadat het vuur geopend was, was er van de geheele grijze linie der aanvallers niets meer te zien. Er waren zelfs geen lijken meer waar te nemen; slechts stukken van wat kort tevoren men schen geweest waren, lagen over het veld verspreid. De stryd in de noordelijke stellingen was het ontzettendste wat ik nog ooit heb ge zien. Linie op linie werd vooruitgeworpen. De mannen vochten met messen, sabels en revolvers. Twee van onze soldaten, die al hun wa penen kwijt waren, gebruikten hunne stalen helmen om mee te vechten. Een van hen sloeg daarmede een Oberleutnant de her sens in. Zoo vochten wij 18 uur lang en telkens werden aan beide zijden nieuwe versterkingen aangevoerd. Nog nooit tevoren hadden de Duitschers zooveel gebruik gemaakt van de >Flam- menwerfer*. Stroomen vloeibaar vuur vielen op onze stellingen, die gedeeltelijk ontruimd moesten worden, maar later, bij een tegen aanval, hernomen werden. Bijzondere staaltjes van dapperheid wer den er vertoond. Een kapitein die afschuwe lijk aan gezicht en hals verbrand was en den dood voor oogen zag, keerde toch, zijn pijn vergetend, naar zijn compagnie terug om die aan te voeren. Een sergeant wierp zich in het heetst van het gevecht op een Duitscher, die een Flammenwerfer droeg, ontrukte hem dit toestel en keerde het tegen de Duitschers, van wie hij een aantal verbrandde. Nog een bijzonder moedige daad werd verricht door drie brancarddragers. Drie uren langen bleven zij kameraden, die brandwonden hadden opgeloopen, op het slagveld opzoeken en redden zoo meer dan 150 man van een afschuwelijken dood. Eerst toen zij zelf ernstige brandwonden hadden gekregen moesten zij hun taak neer leggen. terwijl mrs. Gilbert uit haar onmacht bij kwam, en niets liever gedaan had dan eens flink uit te schreien, moest zij den zon derlingen afloop van den diefstal haarfijn aan de reporters vertellen, en bovendien nog een erg verheugd gezicht zetten. O dat was een al te harde straf! En tot overmaat van ramp kwamen den volgenden dag al haar vriendinnen haar geluk wenschen met den goeden afloop van dien brutalen diefstal, en al dien tijd door moest mrs. Gilbert vriendelijk en vroolijk glimlachen, terwijl zij inwendig van spijt en ergernis kookte. Maar één voldoening smaakte zij toch Alle New-Yorksche couranten hadden een artikel over het interessante geval, waarin zij met dikke letters werd genoemd als »de dame met de groote brillanten*. Zy alleen wist, dat voortaan twee waar- delooze steenen haar oorlelletjes versierden, maar daar zy haar geheim zorgvuldig be waarde, verwekten haar groote brillanten nog steeds dezelfde bewondering, en wan neer de een of andere dame een afgun- stigen blik op de schitterende steenen wierp, verheugde mrs. Gilbert zich evenzeer als vroeger. En zoo was alles dus afgeloopen tot tevredenheid van alle partijen, Mr. Brown uit Chicago niet te vergeten. EINDE. t SBLAD voor Dot Lood van Hoosden en Altena, de Langstraat en de Boimelerwaard.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1916 | | pagina 1