Bij dit nr. behoort een bijvoegsel.
land van altena
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
No. 3577. Zaterdag 17 1916.
FEUILLETON.
ïïe dame met de groote brillanten.
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden 0.75,
franco per post zonder prijsverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel
meer 71/» cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag
4 uur ingewacht.
BUITENLANDSCH OVERZICHT
Kwam er toch maar een einde aan.
't Is nu al bijna twee jaar, dat Europa
kreunt onder de diepe wonden, die het
wordt toegebracht en nog is er in de eer
ste toekomst aan geen vrede te denken.
Telkens nemen wij, met een zekere ver
wachting dat er nu toch wel eens
een zeer belangryke tyding te lezen zal
zijn, de bladen op, maar telkens leggen
wij ze ook weer neer met dezelfde zucht
van teleurstelling. Geen uitzicht op een
beslissende zegepraal van een der beide
partijen. Geen onweerstaanbare doorbraak
aan een der frqnten. 't Blijft één hope-
looze, waanzinnige worsteling zonder eenig
ander resultaat, dan een afschuwelijke ver
spilling van kostbare menschen levens en
schatten gelds.
Of zou het offensief der Russen de zoo
zeer begeerde beslissing beginnen te bren
gen Lezen wij de Russische berichten
dan moet het op het Oostelijk front al
heel slecht voor de Oostenrijkers er bij
staan. Het totaal van ingeschreven ge
vangenen en oorlogsbuit moet sedert het
begin van de krijgsverrichtingen gestegen
zijn tot 1720 officieren ongeveer 120.000
soldaten, 130 kanonnen en 260 machine
geweren. De correspondent van de Daily
Chronicle uit St. Petersburg seint
De zedelyke uitwerking van dit verlies
is zeer groot, en de Oostenrijksche strate
gie spant zich nu in, om, zooveel mogelijk,
een grooter verlies van manschappen, zelfs
ten koste van groote offers aan gebied, te
voorkomen.
Het vraagstuk wordt neteliger gemaakt
door de omstandigheid, dat het opgeven
van gebied gelijk staat met het in den
steek laten van een groote uitgestrektheid
aan vruchtbare akkers, die dezen zomer
een ryken oogst aan de in het nauw ge
brachte centrale mogendheden beloofden.
In elk geval hebben de Oostenrijkers
zich nog niet hersteld van de hevigheid
van den Russischen aanval. De gapingen
in het front worden breeder. Eiken dag
verliezen zij gebied, manschappen, ontzag
lijke hoeveelheden buit, van kanonnen en
munitie af tot steenkolen, beton en prik
keldraad toe, en de Russen zetten de ver
volging rusteloos voort.
Van Oestenrijksche zijde wordt wel er
kend dat de verliezen groot zijn. Maar,
zoo wordt opgemerkt tegenover
deze beweringen van den vijand, die door
Naar het Duitsch van Ernst Krüger.
*Nu, dan zal ik het dadelijk even doen
u kunt intusschen hier wel wat rond
zien, zoodat ge u niet verveelt, er zijn nog
al aardige kleinigheden dus, u neemt
mij niet kwalijk
En met deze woorden verdween Mrs.
Gilbert door de deur, die naar haar bou
doir leidde, en bleef ingespannen staan
luisteren om te hooren, of haar bezoeker
van haar uitnoodiging zou gebrnik maken.
Ja.zij had zich niet vergist 1 Duidelijk
hoorde zij het zachte gekraak van den
planken vloer, die ondanks het dikke tapijt
nauwkeurig de richting van Mr. Brown's
voetstappen verried Hij moest nu vlak
bij het bewuste bakje zijn 1Mrs. Gil
bert hield den adem in een oogenblik
was het doodstil in den salon toen
hoorde zij weer voetstappen en daarna
werd de deur naar de gang zachtjes ge
opend Weer een oogenblik stilte
toen hoorde zij de huisdeur dichtgaan.
Een siddering van verrukking ging haar
door de leden. Voorzichtig opende zij de
deur en keek naar binnen
Mr. Brown uit Chicago was verdwenen 1
de bijzonderheden een indruk van bijzon
dere waarachtigheid moeten wekken, valt
in de eerste plaats op te merken, dat de
Russen natuurlijk aangaande gevangenen
en buit willekeurig hooge getallen kunnen
open baar maken, daar het bewijs en het
tegenbewijs in de gegeven omstandigheden
gewoonweg niet te leveren zijn en dat ook
de bedoeling van hun buitensporige over
drijvingen doorzichtig genoeg is. Stellig
kan bij terugtrekkende bewegingen niet
vermeden worden, dat vele gewonden en
ook ongewonde strijders in 's vijands hand
vallen, vooral niet als het strijders zijn
van dappere, taai volhoudende afdeelingen.
Men behoeft er echter geen nadruk op te
leggpn, dat de gezamenlijke verliezen aan
dooden en gewonden en gevangenen op
verre na niet op de verliezen gelijken, die
de Russen alleen voor gevangenen opgeven.
Even zeker dat de bloedige verliezen van
den vijand, die zijn menschenmateriaal dit
maal nog onvervaarder opoffert dan ooit
tevoren en bij wien aanvallen van 40 ge
lederen diep niet tot de zeldzaamheden
bohooren, onze totale verliezen met het
dubbele en drievoudige overtreffen. Dat
een van onze generaals gevangen genomen
is, is nieuw voor ons.
Majoor Moraht schrijft in het Berl.
Tageblatt in denzelfden geest en merkt
verder op Men heeft in de wijze waarop
de Russen zich blijken te vermannen een
buitengewone krachtsontwikkeling te erken
nen. Wij kunnen, optimistisch oordeelende,
zeggen dat het thans gaat om den inzet
van Rusland's laatste groote strijdkrachten,
doch oordeelen wij voorzichtiger, dan moe
ten wij ons herinneren dat dit aan men
schen zoo rijke land jaarlijks met ten
minste twee millioen jonge bfuikbare krach
ten toeneemt en dat Rusland in de gele
genheid is geweest er soldaten uit te maken
De nieuwe verlenging van den strijd in
't Oosten is voorts in hoofdzaak te wijten
aan de levering van munitie en geschut
door Amerika en Japan.
Hij beschouwt het offensief als uitvloei
sel van een afspraak op de Parijsche con
ferentie. Van strategisch standpunt be
schouwd, zou het alleen dan geslaagd
kunnen heeten, wanneer de Duitsche en
Oostenrijksche legers er door werden ge
dwongen het door hen op eigen initiatief
elders begonnen offensief te staken en hun
krachten te verzwakken. Hiervan blijkt
volgens hem echter niets, en hij gelooft
ook niet dat het bereikt zal worden. Ook
gelooft majoor Moraht niet aan het groote
aantal krijgsgevangenen, dat de Russen
Zij ging naar het tafeltje onder den
spiegel en wierp een blik in het bakje.
De brillanten waren eveneens verdwenen I
Mrs. Gilbert had wel willen juichen van
vreugde, maar zij bedwong zich en wachtte
nog eenigen tijd. Toen zij met zekerheid
kon aannemen, dat de zonderlinge gentle
man een flink eind uit de buurt was,
schelde zij luid en heftig en riep tot de
toesnellende kamenier»Waar is Mr.
Brown
>Mr. Brown Die is weggegaan.*
Weggegaan herhaalde Mrs. Gilbert,
ten zeerste verbaasd over dit laconische
antwoord, en als onwillekeurrig dwaalde
haar blik door het weelderig gemeubelde
vertrek, om ten slotte te blijven rusten op
het brillanten-schaaltjeen nu klonk
plotseling een luide gil van haar lippen.
»Mijn brillanten kreet zy als een
stervende heldin en zonk bewusteloos neer.
In een oogwenk was het geheele huis in
beweging, en stonden alle bedienden in
een kring om hun bewustelooze meesteres
geschaard, terwijl de kamenier haar slapen
nat maakte en allerlei andere middelen
aanwendde, om haar in 't leven terug te
roepen.
Mrs. Gilbert telde in zich zelve tot drie
honderd, sloeg toen de oogen op, en ver
zocht met zwakke stem, dat men haar
naar haar slaapkamer zou brengen. O
liet was een aandoenlijk tooneel I
opgeven. Hij ziet daarin Russische over
drijving en houdt zich aan de mededeeling
van Oostenrijksch-Hongaarsche zijde dat
de verliezen aan dien kant normaal zijn,
en de Russische verschrikkelijk. Dat het
een harde strijd is, erkent hij echter.
Hij eindigt aldusKort geleden werd
met het Russische voorjaarsoffensief tegen
het leger van Hindenburg een klein voor
deel bevochten aan het Naroczmeer. "Vier
weken later hebben wij er een Russische
nederlaag boven opgezet. Zoo hopen wy
ook, dat het met het Russische offensief
in 't Zuiden gaat.
Een Engelsch blad vergelijkt de uit
komsten van het Duitsch-Oostenrijksche
offensief van Mackensen in 1915 met die
van het Russensche offensief van generaal
Broesilof in het volgende staatje.
1916. Russisch offens. 1915 Duitsch offens.
Gevangenen. Gevangenen.
5 Juni 13.000 4 Mei 21.560
6 Juni 25.480 5 Mei ruim 30.000
7 Juni 40.900 6 Mei 40.000
8 Juni 51.958 7-8 Mei geen opgaaf
9 Juni 65,857 9 Mei ruim 80.000
10 Juni 71.454 14 Mei 103.500
11 Juni 107.649 Kanonnen69.
Kanonnen 124.
De Russen hebben dus tweemaal zoo
veel kanonnen en meer gevangenen.
Doch 't is de vraag of de Russische be
richten juist zijn en wat deze overwinning
aan de aanvallende partij zelf gekost heeft.
Dit heeft echter het optreden der Russen
bewerkt, dat al hebben de Oostenrijkers
de Italianen een gevoeligen klap toege
bracht, hun offensief op het Italiaansche
front tot staan is gekomen, juist toen een
ramp begon te dreigen. Het is zeker een
groot succes voor de Russep dat zij door
hun aanvallen de Oostenrijkers aan de
Italiaansche grens nu weer tot een defen
sief hebben genoodzaakt.
Van het Westerfront geen nieuws. De
Engelschen hebben er hun stelling bij Zil-
lebeke verbeterd.
Men weet, dat de Engelschen de Fran-
schen bij de verdediging van Verdun reeds
aanmerkelijk hebben bijgestaan, door de
Fransche strijdkrachten tot aan de Somme
door Engelsche te vervangen. Asquith
heeft nu opnieuw van het aanbieden van
Engelsche hulp aan Joffre gesproken. Ge
beurde dit tijdens het bezoek van Joflre aan
Londen En beteekent dit, dat nu Engel
sche troepen naar het front voor Verdun
zullen worden gezonden Asquith heeft het
niet met zooveel woorden gezegd, maar
zijn uitlatingen laten toch ruimte voor deze
Ondertusschen was het bericht van den
grooten diefstal als een loopend vuurtje
verspreid, en nog voor dat men de politie
kennis ervan had kunnen geven, verscheen
reeds de eene reporter na den andere om
de interessante gebeurtenis nog in alle bij
zonderheden te weten te komen voor de
avondbladen.
Niettegenstaande haar lijdende toestand
én den doorgestanen schrik gaf mrs. Gil
bert alle mogelijke ophelderingen, terwijl
zij de geheele brillanten-historie verbazend
opsierde en het verlies buitengewoon hoog
taxeerde. En daarbij stond er zulk een
aandoenlijke uitdrukking van zachte treu
righeid op haar gelaat te lezen, dat zelfs
de hardvochtigste courantenschrijver ont
roerd had moeten worden.
Maar toen zij eindelijk in haar boudoir
alleen was, verdween ook het laatste spoor
tje van wanhoop uit haar gezicht, en stra
lend van voldoening nam zij de echte bril
lanten uit het geheime laadje van haar
juweelenkistje, om haar hart op te halen
aan het gezicht van hun schitterende schoon
heid.
Mrs. Gilbert hield juist de fonkelende
steenen in haar kleine blanke hand, toen
de kamenier binnentrad. Met veel tegen
woordigheid van geest liet zij de sieiaden
met een verachtelijk gebaar op de tafel
rollen en zeide op treurigen toon
»Hoe ongelukkig, dat ik de nagemaakte
vragen.
Van de Grieksche grens is ook niets van
belang te melden, alleen dat de Grieksche
regeering tot algemeene demobilisatie heeft
besloten. Volgens den een onder den druk
der geallieerden, volgens den ander onder
den druk van Duitschland. Wie heeft hier
gelijk In alle geval is een groot deel der
troepen met onbepaald verlof naar huis
gezonden. Griekenland wil dus met geen
der partijen meevechten. Het kon ook zijn
rechten niet verdedigen, waartoe dus langer
de troepen op de been gehouden
Roemenië schijnt al meer te naderen
tot de centralen. In den beginne lonkte
het heel vriendelijk tegen de entente. Maar
de stemming is geheel gekeerd. Dit blijkt
wel hier uit, dat de toegezegde levering
van 140,000 wagons graan aan Duitschland
vlot van stapel loopt, terwijl de 80.000
wagons die men aan Engeland zou leveren
worden ingehouden. Al even ongunstig
staan de Engelschen er voor met de mole
naars en meelfabrikanten; De centralen
hadden een overeenkomst gesloten met het
molenaarssyndicaat van Roemenië dat 10
duizend wagons meel zou uitvoeren. Enge
land, dat van dezen handel had gehoord, en
eveneens had vernomen dat dit meel groo-
tendeels voor Turkije was bestemd, be
proefde op allerlei wijzen de uitvoering van
dat contract te verijdelen. Men hoopte te
Londen, daardoor Konstantinopel wellicht
te kunnen uithongeren. Aan alle eigenaars
van molens en aan de bezitters der meel
fabrieken werden de prachtigste voorstellen
gedaan, wanneer ze zich wilden verbinden,
vier maanden lang geen korreltje graan voor
den uitvoer te malen.
Millioenen guldens werden hun daarvoor
aangeboden. Een zeker aantal molenaars
of kleine fabrieken van wie de meesten
nooit voor den uitvoer hebben gemalen en
slechts 1 4 wagons per dag kunnen
leveren, of die stilstonden wegens gebrek
aan graan, ouderwetsche inrichting of een
gebrek aan de machinerie, dat niet her
steld kan worden zoolang de daartoe be-
noodigde machinedeelen niet uit Duitsch
land konden worden aangevoerd, gingen
werkelijk met het Engelsche bureau de
bewuste verbintenis aan, en hun is een
groot deel van de daarvoor beschikbaar
gestelde millioenen uitbetaald. De grootste
fabrieken echter sloegen de Engelsche aan
biedingen van de hand en handhaafden het
contract met het Duitsche en Oostenrijksche
consortium. Engeland zijn geld kwijt en
de centralen krijgen toch hun meel I Het
rijke Engeland heeft al heel wat sommen
steenen niet in den salon had neergelegd
»Ja, dat is al heel toevallig antwoord
de de kamenier veelbeteekenend, terwijl zij
een der oorknoppen in de hand nam en
nauwkeurig bekeek.
Plotseling slaakte zij een kreet van
vreugde ïNeen, mevrouw neen, dit
zijn de echte brillanten
»Maar Mary, hoe weet jij dat ?c
»0, dat is heel eenvoudig, mevrouw, ik
heb op de echte steenen hier op deze plaats
een krasje gemaakt.*
»Wat, heb jij er ook een krasje op
gemaakt vroeg mrs. Gilbert met flauwe
stem.
»Ja, mevrouwik zag het ongeluk
wel aankomen, en toen mevrouw toch niet
naar mij wou hooren, legde ik gisteren
de nagemaakte steenen op het byouterie-
bakje, en om goed te onthouden, dat dit
de echte waren, maakte ik er een krasje op.."
Verder kwam de slimme kamenier niet,
want haar meesteres begon, waarschijnlijk
overweldigd door blijdschap, over alle leden
te beven, en viel voor de tweede maal
doch nu in ernst in zwijm Intus
schen was Mary zoo gauw mogelijk naar
de dienstbodenkamer geloopen en vertelde
met kennelijken trots aan ieder, die het
hooren wilde, hoe door haar verstandige
handelwijze de echte brillanten gered waren.
En evep gauw als de geschiedenis van den
diefstal werd nu dit nieuwtje verspreid, en
gouds gebruikt om Roemenië aan haar kant
in den oorlog te betrekken. Tot nu toe
tevergeefs. Trouwens vriendschap, die voor
geld te krijgen is, beteekent niet veel en
houdt geen stand.
BUITENLAND.
In de Daily Chronicle komt de volgende
beschrijving der laatste aanvallen der Duit-
schers op het fort Vaux voor:
Twee Duitsche regimenten trokken tegen
de westelijke stellingen van het fort op en
kwamen in het vuur der batterijen terecht.
Vijf minuten nadat het vuur geopend
was, was er van de geheele grijze linie
der aanvallers niets meer te zien. Er waren
zelfs geen lijken meer waar te nemen;
slechts stukken van wat kort tevoren men
schen geweest waren, lagen over het veld
verspreid.
De stryd in de noordelijke stellingen was
het ontzettendste wat ik nog ooit heb ge
zien. Linie op linie werd vooruitgeworpen.
De mannen vochten met messen, sabels en
revolvers.
Twee van onze soldaten, die al hun wa
penen kwijt waren, gebruikten hunne stalen
helmen om mee te vechten. Een van hen
sloeg daarmede een Oberleutnant de her
sens in. Zoo vochten wij 18 uur lang en
telkens werden aan beide zijden nieuwe
versterkingen aangevoerd.
Nog nooit tevoren hadden de Duitschers
zooveel gebruik gemaakt van de >Flam-
menwerfer*. Stroomen vloeibaar vuur vielen
op onze stellingen, die gedeeltelijk ontruimd
moesten worden, maar later, bij een tegen
aanval, hernomen werden.
Bijzondere staaltjes van dapperheid wer
den er vertoond. Een kapitein die afschuwe
lijk aan gezicht en hals verbrand was en
den dood voor oogen zag, keerde toch, zijn
pijn vergetend, naar zijn compagnie terug
om die aan te voeren.
Een sergeant wierp zich in het heetst
van het gevecht op een Duitscher, die een
Flammenwerfer droeg, ontrukte hem dit
toestel en keerde het tegen de Duitschers,
van wie hij een aantal verbrandde.
Nog een bijzonder moedige daad werd
verricht door drie brancarddragers. Drie
uren langen bleven zij kameraden, die
brandwonden hadden opgeloopen, op het
slagveld opzoeken en redden zoo meer dan
150 man van een afschuwelijken dood.
Eerst toen zij zelf ernstige brandwonden
hadden gekregen moesten zij hun taak neer
leggen.
terwijl mrs. Gilbert uit haar onmacht bij
kwam, en niets liever gedaan had dan eens
flink uit te schreien, moest zij den zon
derlingen afloop van den diefstal haarfijn
aan de reporters vertellen, en bovendien
nog een erg verheugd gezicht zetten. O
dat was een al te harde straf!
En tot overmaat van ramp kwamen den
volgenden dag al haar vriendinnen haar
geluk wenschen met den goeden afloop
van dien brutalen diefstal, en al dien tijd
door moest mrs. Gilbert vriendelijk en
vroolijk glimlachen, terwijl zij inwendig van
spijt en ergernis kookte.
Maar één voldoening smaakte zij toch
Alle New-Yorksche couranten hadden
een artikel over het interessante geval,
waarin zij met dikke letters werd genoemd
als »de dame met de groote brillanten*.
Zy alleen wist, dat voortaan twee waar-
delooze steenen haar oorlelletjes versierden,
maar daar zy haar geheim zorgvuldig be
waarde, verwekten haar groote brillanten
nog steeds dezelfde bewondering, en wan
neer de een of andere dame een afgun-
stigen blik op de schitterende steenen wierp,
verheugde mrs. Gilbert zich evenzeer als
vroeger.
En zoo was alles dus afgeloopen tot
tevredenheid van alle partijen, Mr.
Brown uit Chicago niet te vergeten.
EINDE.
t
SBLAD
voor Dot Lood van Hoosden en Altena, de Langstraat en de Boimelerwaard.