Bij dit nr. behoort een bijvoegsel.
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
No. 3587. Zaterdag 22 Juli 1916.
FEUILLETON.
I INI I.
Und van altena
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden 0.90,
franco per post zonder prijsverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 46 regels 50 cent. Elke regel
meer 7% cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag
4 uur ingewacht.
BUITENLANDSCH OVERZICHT.
De tweede vooruitgang door de Engel-
schen aan de Somme bevochten wordt hun
door de Duitschers natuurlijk niet zonder
tegenaanvallen gegund. Dezen spannen
zich tot het uiterste in om den vijand de
kans op een overwinning te ontrukken. De
berichten, die inkomen doen ons zien, dat
de bondgenooten (Franschen en Engelschen),
zoo goed als zij hebben moeten vechten
voor het behoud van hun terreinwinst, die
bij den eersten aanval was behaald, dit
ook zullen moeten doen voor hetgeen zij
er bij den tweeden aanval bij hebben
verkregen. De Duitschers doen op ver-
schillendel plaatsen verbitterde tegenaan
vallen. Met kracht rukken zij aan op den
vooruitspringende Noordoostelijken hoek
van de Engelsche linie by Longereval. Zij
heroverden dat dorp en het Delvillebosch
dat zich daaraan in het Noordoosten aan
sluit.
Een gelijktijdig aanval der Duitschers
op de Waterlothoeve, ten Zuidoosten van
Longueval, mislukte echter. Evenmin be
haalden zij succes op het overige door hen
aangevallen front, dat zich naar het Westen
tot zoover als Bazentin (Ie Petit) uitstrekte.
Maar de Engelschen hebben het daarbij
niet laten zitten, en in een bericht van
gisteravond kon generaal Haig reeds mel
den, dat het grootste deel van het ver
loren terrein weer in het bezit van de
Engelschen was gebracht. De gevechten,
naar erbij werd gemeld, duren echter nog
voort, en nog eenige verdere schommelin
gen zijn niet onwaarschijnlijk.
De toestand gelijkt dus veel op dien van
den zevenden Juli, gedurende de hevige
gevechten om het dorp Contalmaison, dat
driemaal van bezitter wisselde.
Ook toen werden door den Engelschen
opperbevelhebber de aankomst van Duit-
sche versterkingen gemeld. De verster
kingen, die toen de vijand had ontvangen,
hebben den Engelschen niet verhinderd
zich daarna in een nieuwen aanval van een
gedeelte van de tweede Duitsche linie
meester te maken, wat juist het belang
van die nieuwe verovering uitmaakte. Maar
nu hebben de Duitschers, inziende hoe
kritiek de toestand aan de Somme voor
hen werd, weer nieuwe troepen aangevoerd,
die nu tot het uitvoeren van de zooeven
door A. DE VISSER.
«Maar gij zijt er toch de naaste toe,®
merkt de dokter op.
«Een mooi ding,® gromt Francois. »Net
zooveel als jij Meneer dokter. Ik ben ge
komen bij de directrice, laat eens zien, een
jaar of zes geleden en toen was er dit
kind al.®
«Was zij dan de moeder
«Neen, dat geloof, ik nietik geloof, dat
ze 't eens aangenomen heeft als haar
kind. 'k Weet het zelf niet, van een me
neer paljas of zoo die doodgegaan is.®
«Zoo!....® laat de dokter er in ge
dachte opvolgen en bij zich zelf denkt
hij«Een vreemde boel. Nou, we zullen
zien. Ik zal er in elk geval op het stad
huis aangifte van doen.«
«Doe jij dat maar, man zegt Frangois
hem nakijkende met iets geslepens in zijn
blik v>Als ik je de geheele waarheid
vertelde, misschien was ik bezorgd door
een goed jaargeld voor mijn geheele leven
maar tien tegen een, dat ik in de kast
kwam. Wel ja, wie zal mijn onschuld be
wijzen en zeggen, dat ik er genoeg over
gemurmureerd heb? Dat oude wijf kan niks
meer zeggen en geen straf meer krijgen.®
beschreven tegenaanvallen worden gebruikt.
Waar komen deze nieuwe versterkingen
vandaan Het antwoord kan slechts ver-
onderstellenderwijs worden gegeven. De
aanvullingstroepen, die de Engelschen na
hun eerste succes hebben bestreden, kwa
men niet van Verdun, want daar duurde
het offensief van de Duitschers met onver
minderde kracht voort. De Duitschers
brachten weer, gelijk zij gedurende den
heelen oorlog al hebben gedaan, den stel
regel in toepassing, dat de aanvallende
wijze van verdediging de beste is. Zij
kwamen ook niet van het Oosten, aange
zien daar tegenover het Russische offensief
zeer onwaarschijnlijk troepen konden wor
den vrijgemaakt. Misschien kwamen zij
gedeeltelijk van andere deelen van het
Westelijk front, ofschoon de bondgenooten
op allerlei plaatsen door patrouille-over
vallen de Duitschers trachtten vast te hou
den en in onzekerheid te brengen. Maar
voor het grootste deel zullen wij wel uit
het binnenland zijn gehaald.
In die twee richtingen kan natuurlijk
voor deze tweede, nu opgetreden groep
versterkingen de schroef nog vaster zijn
aangedrukt, maar de veronderstelling ligt
voor de hand, dat de Duitschers, naarmate
het offensief van de bondgenooten aan de
Somme gevaarlijker wordt, troepen zullen
weghalen van voor Verdun. Is dit het
geval, dan zal daarvan de uitwerking bij
de gevechten om Verdun aan den dag
moeten treden. Tot nog toe zijn daarover
geen aanwijzingen.
De gevechten zijn althans daar nog niet
in kracht verminderd. Wat nu de ter
reinwinst van de Entente aan de Somme
betreft het verst is nog altijd de vooruit
gang der Franschen, die hun eersten aan
val dadelijk konden doorzetten. De grootste
diepte bereikten zij in de streek van Bi-
aches. De heele frontverplaatsing heeft in
de breedte een uitgestrektheid, die men,
de bochten meerekenende, op ongeveer 45
kilometer mag schatten. Het gedeelte
waar het tweede verdedigingsstelsel der
Duitschers is gezwicht, is natuurlijk veel
kleiner en bestaat uit twee afzonderlijke
frontstukken, één tegenover de Engelschen,
en één tegenover de Franschen, ten Zuiden
van de Somme.
Zal het den Duitschers gelukken den
opmarsch der bondgenooten te stuiten of
te vertragen Van het antwoord hangt
wel voor een groot deel de loop van den
oorlog af. Wordt Duitschland genoopt zijn
't Duurde niet lang of er werd al iemand
gezonden van den burgemeester, die de
laatste planken woning voor de directrice
moest maken en tegen den avond werd het
lijk reeds vervoerd naar het lijkenhuis.
En den dag daaraanvolgende stond de
geheele boel van het acrobatenspel om te
vertrekken, toen Francois geroepen werd
door een van de lieden, die er bij behoorde.
«Jij wou,® zei de baas van het spel met
een gebroken accent, «wel bij mijn koom
om te poets die lamp.®
«Jij kun koom Haal op jou goed.«
«Dat heb ik alles an mijn lijf,® bromde
Francois, op zijn schamele plunje wijzende
«Een goed pakje om lampen schoon
te maken.®
«Hoort an jou, die voiture?vroeg
de ander. «Ja wel,« zei Frangois, «dat's
goed. Mij of een ander en d'er is
ook nog een paard bij.
«Span jij dan maar in, en rij jij dan
maar meè.®
«Ja maar,® bromde Frangois, bang voor
de gevolgen en het wat al te wederrech
telijk tegenover het kind en de doode di
rectrice vindende ze konden hem eens
achterhalen dan moet jij eerst betalen.®
«Neej,® schudde de ander met het hoofd.
9Maar dan mag lk alles niet meenemen,
't Is mijn goed niet. En daar is nog een
meisje.®
«Oh Ah zei de ander, een
leelijk gezicht trekkende.
«Maar weet je wat,® zegt Frangois.
troepen uit Frankrijk en België terug te
trekken dan ziet het er kwaad voor de
centralen uit.
Het veroverd gebied wordt dan prijsge-
gegeven en op eigen gebied zal dan de
eindworsteling plaats hebben. Als dat ge
schieden zal.
De Amsterdamsche correspondent der
Vossische Ztg. heeft van zijn berichtgever
te Londen tijding ontvangen over uitingen
van Engelsche politici en parlementsleden,
waaruit hij opmaakt, dat Engeland in de
eerstvolgende twee maanden een beslissing
verwacht en wel in dien zin, dat öf Duitsch-
land's tegenstand wordt gebroken óf de
oorlog onbeslist blijft. Binnen die twee
maanden zal ook blijken of Duitschland
zich economisch staande kan houden. Als
Duitschland, waar sedert het begin van
den oorlog alle voorraden zijn opgeteerd,
maar waar nochtans niemand den honger
dood gestorven is, binnen vier weken zijn
oogst binnen heeft, zou men moeten toe
geven, dat de blokkade, wier druk thans
het sterkst is, den tegenstander er niet
onder heeft gebracht.
Na twee maanden zou men zich derhalve
ernstig en nuchter moeten afvragen, of er
aan den oorlog een eind moet komen.
Nu dat Duitschlands kracht binnen twee
maanden tijd zal worden gebroken zal wel
niemand zelfs geen der tegenstanders
denkbaar achten meent ge. Toch meldt
de Daily Telegraph en het schijnt ons
een zeer dwaas beweren »De Duitschers
bereiden blijkbaar nun terugtocht door
België voor, want (zoo is de rede
neering) zij leggen door heel het door hen
bezette gebied verdedigingslinis aan. Ra, ra
wat is dat. Er zijn wel is waar feiten,
die nu al bewijzen, dat de Engelsche
journalist ongelijk heeft. Ook de tegenaan
vallen, die op het moment aan den gang
zijn, bewijzen dat niet, want een tegen
aanval kan ook wel eens dienen om een
terugtocht te dekken. Men heeft dat nog
dezer dagen kunnen zien in Wolhynië.
Daar is de terugtocht van de centralen
over de Lipa door een krachtigen tegen
aanval voorafgegaan. Maar er is ook vol
strekt niets, wat vóór de veronderstelling
van de Daily Telegraph pleit en het blad
verzuimt zelfs ook iets aan te wijzen.
Van de overige gevechtsterreinen valt
weinig te vermelden. In het Oosten ont
wikkelen de Ryssen weer verhoogde kracht.
Ook in de Boekowina van Russische zijde
nieuwe werkzaamheid, volgens het Weensche
«Geef vijftig gulden, dan is de koop ge
sloten en dan volg ik jou.®
«En dan mijn jou voituur?.... en jou
paard
«Ja wel,® zei Frangois.
«Al wel,zei de ander, ging even
heen en kwam terug met het verlangde.
«Kleine meid,« zij Frangois, nu vriende
lijker dan hij ooit gedaan had «Hier,
steek jij dat papiertje in je zak, en hij
gaf haar een bankbilletje van vijfentwintig
gulden. Als ik nou zoo straks weg ben,
geef jij dat dan an Meneer dokter, hoor,
en zeg dat het de opbrengst is.®
'tKind begreep er niets van.
9En hier,® vervolgde hij. een hoop oude
kleeren en een paar poppen uit den wagen
gooiende, adat is ook voor jou en nou mot
je maar zoet zijn, hoor!®
Ja, dat begreep ze beter, die poppen.
Ze zette zich direct op de kleêren neêr en
begon er mee te spelen.
Hij keek nog eens achterom, toen hij
den vos ging halen en bromde
«Arm ding't gaat me eigenlijk wel aan
mijn hart Als je alles wistjij be
hoefde daar niet op zoo'n ouden hoop klee
ren en dingen te zitten. Maar enfin, 't Is
voor jon beter, dat ik je hier laat, dan
dat ik je meeneem wie weet waar
heen I®
En een oogenblik later kwam de vos,
mager en wel. Hij werd voor den gelen
reiswagen gespannen en om geen opzien te
baren, zou deze wagen met Frangois voor
bericht zonder succes, volgens St. Peters
burg is een afdeeling cavalerie op den weg
naar Maramaros verschenen.
Terwijl ook aan de Duna een plaatselijke
aanval van de Russen wordt gemeld, zetten
deze in Klein-Azië hun offensief tegen de
Turken met energie voort.
Gelijk de lezer weet, was er tot nu toe
vrede tusschen Italië en Duitschland. Maar
het schijnt, dat ook deze twee elkander
den oorlog zullen verklaren. Dat zal dan
naar wij meenen de vijf en twintigste
oorlogsverklaring zijn.
Ongetwijfeld onder den invloed van de
Entente en met name Engeland, neemt
de spanning tusschen Italië en Duitschland
toe. Waarom zoo luidde het maanden
lang in de Entente-pers verklaarde
Italië wel aan de Donau-Monarchie den
oorlog, maar niet aan Duitschland
De jongste berichten uit Italië doen het
vermoeden rijzen, dat de Italiaansche Re
geering zich ook ten opzichte van Duitsch
land naar de Entente-politiek gaat schikken.
De Italiaansche Ministerraad namelijk
heeft besloten, zich volledig aan te sluiten
bij het program der Parijsche Conferentie
door een economisch-financieel verbond met
de Entente-mogendheden te sluiten, hetgeen
de opheffing van het Duitsch-Italiaansche
handelsverdrag zou beteekenen. Naar de
«Corriere delle Sera« meldt, moet dit be
sluit zijn genomen onder de overweging,
dat een nauwe economische en financieele
eenheid der Entente noodig is, nu de
«volharding en voortdurende veroverings-
lust van Duitschland® het sluiten van den
vrede onmogelijk maken.
De heftige aanvallen tegen Duitschland
in de Italiaansche pers duren voort. Zooals
vóór en by het begin van den oorlog met
Oostenrijk-Hongarije, wordt de volksgeest
bewerkt door een leugen- en lastercampagne.
Zoo schrijft de «Tribuna®, dat Duitsch
land «heimelijk® zijn kapitalen uit Italië
terugtrok en, terwijl Italië zich streng aan
het verdrag hield, dit verdrag van zijn kant
altijd meer zou hebben ter zijde gesteld.
Italië zou ten slotte niet anders zijn over
gebleven dan het verdrag, dat Duitschland,
volgens de bewering der Italianen, reeds
lang praktisch heeft opgeheven, thans for
meel op te heffen.
Men ziet dus, dat de voorstanders van
den openlijken krijg tegen Duitschland hoe
langer hoe meer veld winnen. Of met
andere woordenItalië boet hoe langer
hoe meer zijn zelfstandigheid in.
uit gaan Als men dan aanmerkingen
maakte, omdat het kind achterbleef, dan
kon de troep der acrobaten gerust zeggen,
dat hen het kind niet aanging. En zooals
gezegd was, werd gedaan.
De vos stond met neergebogen kop aan
gespannen voor den wagen. Hij had het
in de dagen van rust niet te best gehad.
Wel geen werk, maar ook bijna geen vreten.
«Zie zoo,® gromt Frangois, schijnbaar
besluiteloos, terwijl hij de leidsels op het
paard gooit. «Dat 's zoover,® en op den
hoop oude kleeren knielende, zegt hij tegen
't kind
«Geef me nou eerst een kus van je,
groote meid.®
't Kind slaat haar ouden kennis trouw
hartig de armpjes om den hals en geef
hem een hartelijken kus
Ja nu parelen er twee dikke tranen
op die gebruinde wangen van den man,
die haastig opstaat. *Hut vosi laat hopren
en langzaam wegrijdt
Maar niet, zonder nog eens om te kijken
naar den hoop oude kleeren naar dat
kind. Net of hij voor zichzelf nog niet
zeker was, wat te doen Haar meê-
nemen of achterlaten
Neen, hij reed voort, Het laatste was
toch nog het beste Achterlaten.
En hij reed den hoek omzou hij haar
nog eens ooit weêrzien?
Ja wie zou dat zeggen
En een paar uur later reden ook de
wagens van het andere spel voort.
Dat het in Griekenland ook nog verre
van rustig is, en de Grieken de smaad
hen aangedaan van de zijde der Entente
maar niet vergeven kunnen blijkt uit een
telegram aan de Manchester Guardia uit
Sutakri
«Een dag of tien geleden heeft generaal
Callaris, de minister van oorlog, een cir
culaire gericht tot de militaire autoriteiten,
waarin met krachtige bewoordingen de
inmenging van militairen in politieke en
verkiezingszaken werd afgekeurd en met
straf werd gedreigd tegen de overtreders.
Maar, oordeelende naar wat ik heden heb
gezien, lijkt het er niet naar, dat de
ministerieele aanschrijving het gewenschte
effect heeft gehad.
Ik verliet heden Athene met de Pelo-
ponnesische spoor, om Wenizelos te bezoe
ken, die hier (Sutraki) een kuur doet. De
trein was vol soldaten, die op reis waren
naar Patras, waar de staf van hun regi
ment gevestigd is en waar zij van mili
tairen dienst zullen worden ontheven. Zij
zijn dus nog soldaten en zullen dat in
gevolge de wet des lands nog blijven
tot er tien dagen zullen zijn verloopen,
nadat hun de ontslagbrieven zijn uitge
reikt.
Op de paneelen van de wagens stond
in krijt met groote letters«Lang leve
Koembaros", «Weg met Wenizelos, den
verrader mavro hem". Koembaros is
de naam, dien de soldaten aan koning
Konstantijn geven en «mavro" beteekent
dat men tegen moet stemmen.
Als waren zij dronken err verhit door
de een of andere schitterende overwinning,
gilden deze soldaten zich heesch met hoera's
voor den koning en met stuitende ver-
wenschingen aan het adres van Wenizelos.
Bij elk station onderweg, waar zij langs
kwamen, begonnen de hoera's en de ver-
wenschingen opnieuw. Dit geschiedde met
een regelmatigheid, die getuigenis aflegde
van militaire oefening en tucht. De sol
daten schenen een les te repeteeren, hun
met militaire grondigheid ingepompt. Zij
waren zoo fanatiek, dat het zelfs gevaarlijk
scheen. Ja, aan het station waar ik uit
stapte, werd een groote steen naar den
stationchef een bekend aanhanger van
Wenizelos geslingerd. Gelukkig vloog
de steen nog net langs hem heen.
In een afzonderlijke coupé zat een groep
onderofficieren met een officieren dat
waren de ergste bandeloozen. Uit hun
coupé werd aan elk station het sein ge-
Een van de vlugste jongens bleef bij Mimi
achter en zou haar schijnbaar ('t moest goed
overlegd worden) meê laten wandelen,
maar zoo lang tot de wagens ver genoeg
konden verwijderd zijn, en dan haar voor
't huis van den dokter brengen, om dan,
zoo vlug als hij kon, zijn gezelschap te
achterhalen; en juist zoo ging het ook.
Een uur mocht de jongen zoo wat rond
hebben gedwaald met het kind, toen hij
het voor het huis van dokter Beels liet
staan, een steegje insloeg en, zoo vlug als
zijn voeten hem dragen konden, verdween.
HOOFDSTUK III.
In 't nieuwe kosthuis.
«Wat of er toch kloppen mocht tegen
de deur?® had mevronw Beels al herhaal
delijk gevraagd zonder dat ze natuurlyk
wist wat er gebeurd was. Een oogenblik
later ging Klaar eens kijken, opende de
deur en riep luide
«Och mevrouw, kom eens kijken 1®
Ja, mevrouw kwam ijlings en ze zag even
als de meid het aardige deerntje uit het
spel voor de deur staan.
«Wel, wel,® zei mevrouw Beels, «heb
ben we daar Mimi weer Wou je ons
eens goeden dag komen zeggen
Ja knikt 't kind.
«Nou kom dan maar een even binnen.®
Wordt vervolgd.}
IMIEll
SBLAH
voor Hot Land van Hoosden en Altena, de Langstraat en do Bommelerwaard.
