BRI EVEN POSTER IJ.
land van altena
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
No. 3606. Woensdag 27 September 1916.
II
II
ii
FEUILLETON.
I INI I.
II
A»
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden 0.90,
franco per post zonder prijsverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels 50 cent. Elke regel
meer 7i/g cent. Groote letters naar plaatsruimte.
"Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag
4 uur ingewacht.
Portheffing. Het port voor een brief, van een gewicht van niet meer dan
2000 gram en voor een briefkaart, te bestelden binnen den kring van het
post- of hulppostkantoor, waar het stuk is ter post bezorgd, bedraagt:
voor brievenvoor een gewicht tot en met 20 gram 3 centboven 20
gram tot en met 100 gram 6 centverder elke 100 gram 3 cent meer.
voor briefkaarten gefrankeerd 2 cent, ongefrankeerd 4 cent voor elke kaart.
Voor alle andere brieven bedraagt het portgefrankeerd
voor een gewicht tot en met 20 gram 5 cent, boven 20100 gram 10 cent,
verder elke 100 gram 5 cent.
Geen hooger gewicht dan 2000 gram toegelaten.
Voor ongefrankeerde brieven bedraagt het port 5 cent meer dan voor
een gefrankeerden brief van hetzelfde gewicht.
Bij ontoereikende frankeering wordt hetzelfde verhoogde port toepast,
doch na aftrek van de waarde der gebezigde zegels.
Postbladen zijn aan te merken als brieven.
Voor binneniandscbe briefkaarten: gefrankeerd 3 cent, ongefrankeerd 6 cent.
voor elke kaart.
Het port voor gedrukte stukken bedraagt:
voor een gewicht tot en met 50 gram 1 cent.
Niet
boven 50100 gr. 2
100—150 3
150-200 4
200—250 5
250=300 6
300-350 7
350—400 8
400-450 9
450-500 „-10
500—550 11
verder 1
zwaarder dan 3 K.G.
ct.boven 550600 gr.
600— 650
650— 700
700- 750
750— 800
800— 850
850— 900
900— 950
950—1000
12 ct.
13
14
15
16
18
19
20
cent voor elke 50 gram.
afmeting ten hoogste 45
45 x 45 c.M.
10 c.M. in door-
verzonden als rol, niet meer dan 75 c.M; in de lengte en
snedekaartformulieren, welke zonder omslag verzonden worden, mogen niet
kleiner zijn dan 6 x 9 en niet grooter dan 13 x 18 c.M.
Nieuwsbladen worden gefrankeerd met
voor een gewicht van niet meer dan 55 gram H cent
boven 55 gram tot en met 150 gram 1 cent
en voorts voor elk meerder gewicht van 50 gram of gedeelte van 50
gram cent daarboven.
De frankeering kan ook geschieden naar het tarief voor gedrukte stukkeu
of bij abonnement. Maximumgewicht en afmeting als drukwerk.
Naam- of Visitekaartjes, gedrukt of geschreven, worden verzonden als
drukwerk.
Iloiisters of stalen ran koopwaren en modellen mogen het gewicht van 350
gram niet te boven gaande zendingen mogen niet grooter zijn dan 30 c.M.
in lengte, 20 in breedte en 10 in hoogte, of, indien zij in een rol zijn bij
eengevoegd, niet grooter dan 30 c.M. in lengte en 15 c.M. in doorsnede.
Het port is 26 cent voor elke 75 gram tot 300 gram, boven 300350 gram
126 cent.
Pakkettentot 1 K.G. 15 ct., boven 1 tot 3 K.G. 20 ct. en 3 tot 5 K.G.
25 ct. Zij mogen niet zwaarder zijn dan 5 K.G., geen grooter inhouds
maat hebben dan 25 kub. decim. en langs geen der vlakken eene grootere
afmeting dan 1 M.
Tarief voor Briefkaarten
voor locaal verkeer 2 7smet betaald antwoord 5 ct.
binnenl. 3 7*; 7
De vermelding van naam en adres van den afzender op de adreszijde is
aan te bevelen.
Gezegelde briefomslagen met een zegelafdruk van 5 cent en van 125 cent,
respectievelijk 56 en 13 cent per stuk.
Plakzegels voor quitantiën, aan alle post-, bij- en hulppostkantoren ver
krijgbaar 5 cent.
Postzegels. Verkrijgbaar in 20 soorten, nl. van:7z, 1, 16> 2, 2*, 3, 5,7s,
10, 12s, 15, 17s, 20, 225, 25, 50 cent, f 1,f2,50, f5,— en flO,—
Postzegelboekjes in 7 soorten, nl. met
24 van 1 ct. prijs f 0,2524 van 5 ct. prijs f 1,21
24 1' -0,37; 24 12' -3,01;
24 2S -0,61; 6 1, 6 van 2S, 6 van 3 en
24 3 -0,73; 12 5 cent, prijs fl,
Postbladen in 3 soorten, nl.: met een zegelafdruk van 3, 5 en 12s ct.,
prijs respectievelijk 36, 55 en 13 cent.
Beschreven, doch niet verzonden briefkaarten, briefomslagen en post
bladen, kunnen tegen nieuwe ingekuild worden tegen bijbetaling van 1/i cent
voor elk formulier.
Postbewyzen kosten 3 cent en zijn verkrijgbaar tot elk bedrag tot en met
f 10,Zij zijn zes maanden geldig, te rekenen van den dag van afgifte,
en op alle kantoren betaalbaar. De verzending geschiedt door belangheb
benden in gesloten enveloppe tegen gewone briefport.
Postwissels kosten l/2 cent; het te betalen recht is;
tot en met f 5.26 cent.
- 12,50 5
- 25,- 10
- 37,50 15
- 50,- 20
- 75,- 25
i 160)60
tot f500,voor elke f25,of gedeelte daarvan 5 ct. meer; boven
f500,voor elke f100,of gedeelte daarvan 10 cent meer.
Bij expresse-bestelling van postwissels (recht 15 cent) geschiedt de uit
betaling ten huize van den geadresseerde.
Telegrafische postwissels kunnen verzonden worden tot f500,tegen be
taling van het gewone recht der postwissels en het expresse-recht, indien
expresse-bestelling verlangd wordt, alsmede de kosten van het telegram.
Zij worden gedurende den geheelen openingstijd der kantoren aangenomen
en uitbetaald.
Rijkspostspaarbank. Alle postkantoren nemen inlagen aan van ten minste
25 ct. Voor inlagen wordt uitgekeerd eene rente van 2,64 ten honderd,
gelijkstaande met 11 ct. voor elke f 100,in eene halve maand. Voor
hetgeen boven f 1200,ten name van één inlegger is ingeschreven, wordt
geen rente toegekend. Geen terugbetaling geschiedt dan 14 dagen na de
inlage. Spaarbankboekjes en formulieren voor 20 spaarbankzegels van
5 ct. worden kosteloos afgegeven. Ten behoeve van de schoolspaarbanken
zijn, op aanvrage bij den directeur der spaarbank, verkrijgbaar formulieren
voor aanhechting van 100 spaarbankzegels 1 cent.
De kantoren zijn hiervoor open van 9 uur 's morgens tot 9 uur 's avonds
gedurende den geheelen diensttijd.
boven f 5,
-12,50
- 25,-
- 37,50
- 50,—
-75,-
door A. DE VISSER.
25)
Om toch niet verlegen te staan
Daarom blij
Nad'ren wij
Om verheugd te feliciteeren,
Moog' het nimmer n mankeeren
Aan geluk en blijden moed,
Nimmer kome er tegenspoed
Wy zijn nu de vier Schikgodinnen
En bieden dit kleinood u aan
Sla 't open, en kijk eens van binnen
Hoe aardig wij allen daar staan
Waar ge ook zyt,
Denk altijd
Aan ons allen, uw Vriendinnen
Die zoo hart'lijk u beminnen
Wij, wat er ook geschied',
Neen vergeten, doen we u niet 1
En toen het liedje uit was, overhandig
den twee van de meisjes aan Lize en Mimi
elk een in blauw fluweel gebonden album,
met een zilveren leter L op het eene en
eene M op het andere.
jAsjeblieft*, zei de jongste, die voor Mimi
stond en wel wat verlegen was met haar
figuur, zoodat ze het cadeau byna meer
toegooide, dan overhandigde, en zich toen
snel als de anderen wilde verwyderen.
Maar een
»Neen, neen, niet zoo van Mimi en
Lize tegelijk weerhielden de vier schikgo
dinnen en deden ze nog een oogenblik
voor de beide gelukkige meisjes, die daar
verrast, met tranen in de oogen zaten stil
staan.
»Ik kan je niet zeggen*, begon Lize,
hoe gelukkig je ons gemaakt hebt
Verrast liet Mimi er op volgen, terwijl
ze het album opensloeg en daarin de por
tretten van al de huisgenooten, tot zelfs
van de meiden incluis, vond
»Ik vind het zoo erg aardig van u allen,
dat ik eigenlijk op dit oogenblik niet weet,
wat ik zeggen moet. Toe vertel me nu
eens, hoe je op 't idéé gekomen bent, om
zoo iets aardigs te doen En wie heeft
dat mooie versje gemaakt, dat ge daar
gezongen hebt en dat alles bedacht
»Dat mooie versje*, zei de kleinste
schalks, »dat heeft zij gemaakte, en ze
wees op een van de meisjes, die wat in
de achterhoede stond.
xDat's nou lafzei deze, hevig kleu
rende, »je hebt me beloofd, dat je het
nooit zeggen zoudt, 't is niks mooi
»En wij vonden het heel mooi*, zeiden
de gelukkige meisjes, >en er is zoo'n aar
dige wijs op.«
»Ja, maar die heeft Juf zoo bedacht*,
liet de kleinste met een ernstig gezicht
hooren.*
Gunst Juf, hebt u er ook nog zoo uw best
voor gedaan?* vroeg Mimi getroffen.» Wat
vind ik u allen alleraardigst voor ons I
Heb jij er woprden voor, Lize
»Ja, maar ge hebt niet lang tijd om
daarover te denken*, zei de Dictrice la
chend opstaande, en tegelijk werd ze door
verschillende stemmen in de rede gevallen,
die als om stijd riepen
»Of de dames nu plezier hadden, eens
even in de school te komen
»En wat wacht ons daar dan nog
vroegen Lize en Mimi te gelijk.
»Ja, gaat maar mee I* klonk het uit
een drie- of viertal monden en meteen
werden ze als in triumf naar het school
lokaal voortgetrokkenalles was daar hel
der verlicht en boven op de banken was
een klein tooneel met schermen en alles,
wat er verder bij hoorde, opgeslagen.
»Hier moeten Lize en Mimi zitten I*
klonk het, toen ze bij de twee voorste
stoelen stonden, waarboven een groote L
en M. van bordpapier was geplaatst. »Tus-
schen Mevrouw en al de Jufs inl*
Gunst, gunst*, zei Mimi met een hoog-
roode kleur van opgewondenheid, terwijl
ze Lize aankeek. »Had ge daar nu aan
durven denken
>0*, antwoordde Lize, twie zou dat
nou verwacht hebben 1 Ik vind het toch
zoo aardigik verzin er al op, welke aar
digheden wy toch zullen hebben
»Ja, toe, dat is een goed idee*, liet
Mimi er op volgen. »Neen, maar dat moet
gebeuren*, en zacht fluisterend »wij moe-
ten ook een aardigheid hebben, en
Maar het belletje van het tooneel ver
hinderde verder voort te gaan.
Wacht*, zeiden de meisjes, «laten we
eens zien, hoe het stukje, dat opgevoerd
wordt heet*, en ze keken op op het pro
gramma.
»Goeden avond, Moedertje*, zei een
jong meisje, dat elegant de planken betrad,
tegen een oud vrouwtje, dat met een groot
ten bril op, aardappelen zat te schillen.
»Ik had gehoord, dat je in den kouden
winter zooveel kommer en zorg had, en men
wou me zelfs vertellen, dat er dagen voor
u vooobijgingen zonder dat ge warm eten
kreegt.*
En nu liet dat oude moedertje haar
mes in den schoot vallen, nam haar bril
van den neus, veegde met haar ruwe mouw
de tranen weg en begon een verhaal, zoo
vol ellende en narigheid, dat het akelig
was om aan te hooren Ze had een man
gehad, en die was gestorven, een zoon,
die ver weg was, een dochter, die nooit
naar haar omkeek en nu werd ze van de
diaconie onderhouden.
»Een heel treurige ouden dage, zei het
jonge meisje, »en ge hebt toch zeker wel
betere dagen gekend
Betere dagen vroeg het oudje. »0,
lieve Juffer 1 as je niet vies bent van dien
Met het oog op de nieuwe
bepalingen der Brie venposter ij, die
binnen enkele weken zullen worden
ingevoerd, hebben wij gemeend onze
lezers hiervan een afdruk te doen
geworden (zie hierneven).
Wij geven in overweging dit uit
treksel uit te knippen en bij voor
komende gelegenheid te raadplegen.
BUITENLANDSCH OVERZICHT
We hooren in dezen tijd vaak de opmer
king: »Wat worden wij menschen toch
hard en ongevoelig. Wij lezen tot tijd
verdrijf de vreeselijke verhalen van wat
er op de slagvelden voorvalt en het laat
ons koud en ongetroffen. Er is geen mede-
lyden en deernis meer bij het huidig levend
geslacht.*
Deze opmerking is toch eigenlijk onbillijk.
Zeker er moest meer ontroering en afgrij
zen gevonden worden, het moest als een
bange beklemming telkens weer ons pijni
gen, dat Christenvolken zoo diep zijn ge
zonken en zoo bloeddorstig, onverzoenlijk
in hun haat, elkander begeeren uit te
roeien. Maar waar nu al twee jaar lang
dag in dag uit ons de meest zielschokkende
tafereelen worden meegedeeld daar raakt
het menschelijke gemoed ten slotte afge
stompt. Bovendien wij lezen het wel, maar
zien er niets van. Als wij één enkel ge
wonde, ineenkrimpend en kreunend van
pijn met eigen oogen zagen rondwentelen
in zijn warme bloed, zoo ïoq ons dat veel
heviger aandoen dan al die krantenberichten
vaner zijn duizenden gesneuveld, nog
meer duizenden gewond.
Toch moeten wij er ons voor hoeden
dat wij al dit gruwelijke als gewoon en
natuurlijk gaan beschouwen. Laat ons toch
beseffen dat het gemeenste en laagste wat
er in de mensch huist, in deze laatste ja
ren woedt over Europa en ons werelddeel
brengt aan den rand van een gapenden
afgrond.
-Lees nu eens wat er bij de jongste
Zeppelinaanval tegen Engeland geschied is
en de haren rijzen er ten berge. Hoe
ontzettendtwaalf luchtmonsters ronken
daar in de nachtelijke stilte over het rus
tende land. Dan op eensdaar dondert
en kraakt-het aan alle kant. Heel diep in
de duisternis worden huizen verwoest,
mannen en vrouwen en kinderen van een
gescheurd, rosse vuuurvlammen slaan met
stoel om er op te gaan zitten, luister dan
eens naar de jeugd die ik heb gehad.
Ik was een rijkelui's kind, Juffer veul
geld, veul weelde 1 lk kon krijgen, wat
mijn oogen maar verlangden. Ik kwam
op een kostschool en daar heb ik gelukkige
dagen beleefd*, en weder veegde ze met
haar mouw de oogen af, »daar leerde ik
een vriendin kennen, lieve Juffer I een edel,
braaf meisjewij sloten eeuwige vriend
schap en hielden die vriendschap jaren
lang aanmaar ziet, zij deed een rijk,
en zoo ik wel gehoord heb, goed huwelijk
zij was gelukkig. Ik daarentegen had met
zorgen en armoede te kampen en zooals 't
altijd gaat Juffer 1 de rykdom en de armoe
de verdragen elkander niet te best in de
wereld. Ik verloor haar uit het oog, en
ik hoorde nooit meer iets van haar.«
»Dat was dan toch ook geen eeuwige
vriendschap*, zei de Juffer, »en ook geen
bewijs van een edel, flink karakter van je
vriendin om je zoo te behandelen.*
Maar nu hadt ge de oogen van de oude
moeten zien Zij zette haar bril weer op
den neus, wierp de aardappelen en het
mes op den grond, stond daar even als
furie met de armen in de zijde tegenover
de Juffer en zei met schrille stem
»Juffer, ben je hier gekomen om mijn
armoedje te zien, of is het u te doen, om
me te beleedigen in mijn dierbaarste be-
betrekkingen, die ik lief heb
(Wordt vervolgd.)
NIEUWSBLAD
voor Het Lood van Neusden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard.
ll
X
n v
Getrouw tot den Dood en getrouw in het
Leven.
