feuilleton. Und van althna Uitgever: L. J. veerman, Heusden. No. 3615, Woensdag 28 October 1916. Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden 0.90, franco per post zonder prijsverhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentien van 16 regels 50 cent. Elke regel meer 7ya cent. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag 4 uur ingewacht. BUITENLANDSCH OVERZICHT. De voortgang der Duitsche èh Turksche troepen in Dobroedzja houdt aan. De vorige week deelden wij mede dat de havenstad Constanza in handen der centralen was ge vallen en welk een belangrijk succes dit voor hen was. De Zwitsersche »Neue Züricher Zeitung« bespreekt den val van Constanza als volgt Constanza was de paarl van Roemenië aan de Zwarte Zee, de trots van de jonge natiën op economisch gebied en haar uit gang tot de wereldzee, sedert de Roe- meensche interventie in den oorlog te vens de loshaven voor de munitie en solda ten, die uit Rusland kwamen. Door de verovering van Constanza wordt dus den Roemeenen de verbinding over zee met hun bondgenooten zoo goed als afgesneden, want de kleine haven Soelina aan den Donau- oever van dien naam, is voor het groote verkeer niet bruikbaar. Het schijnt daar om meer dan verwonderlijk, dat de Rus sische Vloot, voor wie Constanza als voor treffelijk steunpupt veel waarde had, den val van de haven niet heeft kunnen verhinderen of vertragen. Het is ons niet mogelijk een oplossing van dit raadsel zoo wel als van de in het algemeen ontoereikende Russische hulp aan de Roemeensche fron ten te geven. Toch schijnt het nu reeds klassieke systeem van de late hulp, zooals reeds zoo vaak, ook hier de hoofd-schuld aan de nederlaag te dragen. De stad Constanza heeft in den wereld handel een tamelijk groote rol gespeeld. De artikelen, die te Constanza verscheept werden, waren mais, graan en vooral pe troleum. Juist voor olie-soorten is het een belangrijke stapelplaats. Daarmede houdt ook verband, dat zich daar de groote Roe meensche banken, die bij den handel in petroleum of bij den graan-export geïnte resseerd zijn, gevestigd hebben. De haven van Constanza is vooral tot bloei gekomen sinds 1895. In dat jaar werd de groote spoorbrug bij Cernavoda voltooid, en het werd dus mogelijk een spoor wegverbinding van het Roemeensche achter land met de Zwarte Zee te krijgen. Het is nog twijfelachtig of er in de reusachtige tanks, die zich aan de haven van Constanza bevinden, petroleum geweest is, toen de Duitschers en Bulgaren de stad door A. 1 DE I. VISSER. 34) »Maar dat is zoo«, zei Ernestine flink. »Geloof dat maar«, liet Willemien veei- beteekenend er op volgen. »Ik vind je vreemd en raadselachtig*, zei Ernestine, 9 wat bedoelt ge DOch, ik bedoel niets«, zei Willemien, een goedhartigen toon aannemende. »Ze is lief en goed? Welnu, dan is het genoeg. »Neen maar*, zeide Ernestine, »daarkunt ge 't niet goed mee maken wat bedoelt ge met dat»Ja, indien ze dkt was dan »Och niets, niemendal I* antwoordde Willemien. »Ik zeg nog eens, als ge allen evenveel van haar houdt, welnu, dan is 't immers goed 9Willemien*, zei Ernestine nu ernstig, gy bedoelt meer gij moet alles zeggen, of ik zou willen, veel liever willen, je nooit gekend te hebben.* Alles zeggen vroeg Willimien stilstaan de, 9welnu, Ernestine, dan zeg ik je, dat, zoo ge alles wist, ge haar niet zoo lief zoudt hebben. Ze heet geen Mimi Beels, gekheid 1 Haar Papa is ook geen dokter. Ze is slechts een geadopteerd kind.* »Ja«, vervolgde Willemien, wie 't veel veroverden. Immers de petroleum-bronnen liggen veel noordelijker, en er was geen aanleiding om thans voorraden te Constanza te brengen daar de haven toch niets uit voeren kon. Maar daarom behoeven de reservoirs nog niet heelemddl leeg te zijn geweest 1 Het officiëele Bulgaarsche communique komt nu met de volgende opgave van den buit bij de verovering van Constanza ge maakt 500 wagons, verscheidene locomo tieven, een intact spoorwegstation, ver scheidene petroleum-reservoirs, bijna alle gevuld, en loodsen en pakhuizen, eveneens vol, en in de haven een flottille van 70 Turksche schuiten, die door de Roemenen vastgehouden waren. Van uit Constanza zyn nu de overwin naars voortgerukt en hebben het brugge- hoofd Cernavoda vermeesterd. Een ieder besefi welk een geduchte slag dit voor de Roemenen is. Het leger is eenvondig af gesneden. Slechts een zeer klein gedeelte heeft de overzijde van den Donau kunnen bereikende rest van de Russisch-Roe- meensche troepen is blijkbaar naar het Noorden gevlucht. Het officiëele Roemeen sche bericht zegt dan ook 9 Wij zijn to het Noorden van Cernovado teruggetrok ken.* Daar bevindt het zich nu, zonder spoorwegverbinding en zonder gemakkelij ke rivierovergangen, in een zeer slechte positie. Van het Noorden uit kunnen mis schien nog Russische versterkingen aanko men, maar als dat gebeurt, is het de vraag, of zij op tijd zullen zijn, om een algeheele nederlaag van het Doebroedzja- leger te voorkomen. Wat zal Von Mackensen, de aanvoerder der centralen in de Doebroedzja, nu verder doen Het ligt voor de hand dat nu Cer navoda onbestreden in zijn macht is, de opmarsch naar Boekarest, de hoofdstad van Roemenië, het eerst op het program staat. Daarbij zal hij geholpen worden door Von Falkenhayn, die in Zevenburgen niet alleen ten Zuiden van Hermanstadt en Kronstadt door de passen is heengekomen, maar ook de Vulkanpas genomen heeft, zoodat het Zeven burgsche leger der centralen thans op de drie hoofdwegen der Walachijsche laagvlakte van Roemenië staat. in de militaire kringen te Berlijn rekent men er dan ook op, dat vóór Kerstmis het lot van Roemenië bezegeld zal zijn. Von Falkenhayn zoo zegt ook de militaire medewerker van de »Nieuwe Courant* wacht slechts op het sein genoegen scheen te doen, dat' ze nu alles eens vertellen kon, zonder dat ze er zelf over begonnen was. »En waar kwam ze dan vandaan 9 Uit een marionettenspel. Vroeger jaren was er bij ons te Vechtdam op een kermis zoo'n armoedige tent, en Mama heeft het me wel eens verteld, daar stierf de vrouw van en daarvan is zij een dochtertje. Ik weet niet, hoe dat alles nu precies in zijn werk is gegaan, maar het is zeker, dat dokter Beels en zijn vrouw, die geen kin deren hadden, Mimi als hun kind hebben aangenomen.* 9 Welnu*, liet Ernestine naeenigeoogen- blikken zwijgens er op volgen, dart is het toch ook zoo, dat haar Papa dokter is.* 9 Als je dat maar zoo noemen wilt*, zei Willemien schamper. 9 Maar is het dan zoo onmogelyk, dat die vent van dat spel, die zeker wel meer kinderen zal gehad hebben, nog eens weer terugkomt als hij hoort, dat Mimi zooveel geld verdient en, als hij armoedig is, eischen zal, dat ze hem helpt. »Ik weet het niet*, zei Ernestine in ge dachten. »'k Heb nooit iets geweten, van wat ge me nu vertelt, maar ik beklaag haar, die arme Mimi 1* Ernestine keek op dit oogenblik haar vriendin Willemien van ter zyde aan. Waar om vond ze nu iets onaangenaams in dat vari Mackensen om ook van zyn kant er krachttg op los te gaan. 9 Want* zoo schrijft hij »de samenwerking, die de in den Balkan en omgeving strijdende le den der entente ook thans weer heb ben getoond te missen, is tusschen Von Falkenhayn en Von Mackensen onafgebro ken aanwezig. Daar kan men zeker van zyn deze juist geeft hun hier de meer derheid, die oorzaak zal wezen, dat ook Roemenië, evenals dit met Servië het geva is geweest, wordt omgebracht voordat de geallieerden (onder Sarrail), anders dan door de onvoldoend gebleken hulp der Russen, iets van belang kunnen doen om hun kleinen bondgenoot, die ter onzaliger ure hun partij koos, te redden. Waarlijk de voorbeelden van België, Servië, thans van Roemenië, zijn niet bepaalt aanmoedigend. Koning Constantijn, die het zonder twijfel goed met zijn volk meent, heeft nog niet zoo groot ongelijk door zich met hand en tand tegen de deelneming van Griekenland aan den oorlog (met de entente) te verzetten. Terecht wijst hi er op, dat de kracht van Duitschland nog geenszins gebroken is; wijst hij op het lot van Servië en op de gevoelige slagen, welke onder leiding van Duitsche veldhee ren aan Roemenië worden toegebracht. Wie zal hier de bedreigde Roemenen bijspringen Het leger van Sarrail dat maar niet opschiet aan het Macedonische front De Russen soms, 'die in de Dobroedzja zoo leelijk klop krijgen? De Franschen en Engelschen dan, door in het Westen het den Duitschers zoo bruin te bakken dat zij troepen aan het Oostelijk front moeten onttrekken De verhoogde actie der Entente bi Verdun schijnt daar op te wijzen. De Franschen hebben alweer een groot succes béhaald. Hier volgt de volledige lijst (van het Westen te beginnen) van hun veroveringen de steengroeve van Haudromont, Donaumont (het werk en het dorp), het Caillettebosch, Thiaurnont (het werk en het dorp), Chapi- trebosch, het Fuminbosch, het Chenoisbosch en de batterij van Damloup. Voorts hebben de Franschen de grens van het dorp Vaux bereikt en oefenen zij van drie kanten een druk uit op het fort Vaux. Dit beteekent, dat de Franschen over een front van 7 K.M. breed aan den Noord oostzijde van Verdun (die zijde, die het meest in den druk was gekomen) met één forschen stoot bijkans alle punten hebben gelaat Vroeger had ze dit nooit opge merkt. Ze zei het niet, maar gevoelen deed ze het wel. 't Was, of ze gedurende den loop van den dag iets gedwongens, iets stijfs had tegenover hare vriendin, al werd er ook, zoolang als deze er vVas, niet meer over Mimi gesproken. Toen Mimi 't rijtuig hoorde wegrollen, waarmede Willemien weer naar den trein werd gebracht, was 't haar, alsof haar een steen van het hart viel. En Freule Ernestine Hoe meer zij de volgende dagen over het wonderlijke ver haal van Willemien nadacht, hoe meer het haar voorkwam, als een sprookje, dat ze zelf bedacht had. Kon er ook jaloezie onder schuilen Willemien was een mooi meisje en Mimi eveneens. Ja, hoe meer ze daarover dacht, hoe zekerder ze dat geloofde Kon ze het niet eens ter sprake brengen »Juf!< zei ze op een middag zoo op eenmaal, dat ze weer samen zaten te stu- deeren; »is Willemien oprecht »Ik weet het niet Freule 1* antwoordde Mimi verbleekende, als schrikte ze er van, dat die naam weer werd genoemd. »Nu, ik weet het ook nietmaar ze heeft me toch iets verteld, dat me hindert ze heeft my gezegd, ('t was of Freule Ernestine, die uit een gevoel van billijk- leid er over begonnen was, naar woorden zoeken moest) dat u eigenlyk niet de doch- hernomen, die zij in den strijd van vier maanden, volgende op den eersten storm loop, die de Duitschers in de onmiddellijke nabijheid van de vestingen van Verdun bracht, in bloedige gevechten langzamer hand waren kwijt geraakt; Door dezen éénen stoot is de toestanc weer ongeveer zooals vijf maanden geleden De moreele beteekenis van dit succes wordt voor de Franschen verhoogd door de omstandigheid, dat onder de heroverde punten ook het fort Douaumont is, dat, naar men zich zal herinneren, niet is ver overd gedurende de [gevechten in Maart April, Mei en Juni. Reeds met den eersten grooten stormloop vatten de Duitschers er voet. Het bureau van Havas brengt in herin nering, dat destijds dit fort van officieele Duitsche zijde 9de hoekpijler van het ver dedigingsstelsel van Verdunwerd genoemd Inderdaad, toen Dauamont gevallen was scheen het eerst, alsof het lot van de vesting Verdun zoo ongeveer was beslist Want met al de vroegere vestingstelsels was het zoo gegaan. Was eenmaal één fort gevallen, dan volgden er weldra meer ZÜ werden stuk voor stuk door de zware artillerie aan gruizelementen geschoten Maar de Franschen bleken uit die geschie denis te hebben geleerd en die les onver wijld in toepassing te hebben gebracht Een officieus commentaar van Havas ga toen al dadelijk te kennen, dat het ver lies van Douaumont niets te beteekenen had, daar er geen man en geen kanon meer in was. De permanente vordedigingswerken heb ben bij den strijd voor Verdun geen ro van groote beteekenis meer gespeeld. Omtrent het geleverde gevecht melden de Fransche bladen dat de onderneming die in stilte was voorbereid door de gene raals Nivelle en Mangin een tiental dagen was uitgesteld wegens het slechte weer, De vijand, die gewaarschuwd was, kon desniettegenstaande geen weerstand bieden aan den stortvloed van projectielen, die hem letterlijk vernietigde. De aanvalscolon nes, die voor den middag uitrukten, gesteunc door een schrikbarend Fransch artillerie vuur, snelden uit de loopgraven, bereikten alle doelpunten en zetten den tocht nog verder voort, daar de leiders den indruk hadden dat zij nog verder konden gaan. Zoo werd de overwinning mooier en bree der dan waarop de bevelvoering zelve hat gerekend. ter van dokter Beels bent.« 9 Datis waar,zei Mimi, nau welijks verstaanbaar en doodelijk bleek wordende. Freule Ernestine zweeg Willemien had dus gelijk. Ze zag het doodelijk bleek ge laat voor zich en tranen over de lijkkleurige wangen biggelen. Had ze er maar niet naar gevraagd I Ze wilde al iets vergoe lijkends zeggen »dat het niets was, als ze t maar geweten had, ze Maar Mimi schudde ongeduldig met het hoofd, terwijl ze den zakkoek voor 't gelaat hield. »Neen, neen*, zeide ze snikkend, »zèg u maar niets. Willemien heeft getriumfeerd.« Ze wilde mij niet meer kennen, omdat ik hier in betrekkidg ben; ze heeft nu ook het laatste middel gevonden om mij te krenken. Aan myn beste vriendin heeft ze 't ook eens, de eerste maal dat zé haar sprak, verteld ze schept er vermaak in maar ze zal my niet krenken*, vervolgde ze met een heesche stem, terwyl ze den zakdoek van 't gelaat nam, »ik zal u alles, wat ik van mijne afkomst weet, vertellen, Freule Ernestine 1* 9 Neen*, liet deze er gebiedend op volgen, daar niet meer van, ik wil er niet meer over hooren, Mimi 1* »En toch moet u mij nu laten uitspre ken o, ik heb er bittere oogenblik ken over gehad*, vervolgde Mimimaar om dat ik dokter Beels en Mevrouw nimmer genoeg kan vergelden, wat ze voor my Joffre woonde het gevecht bij en zag de verschillende wisselingen ervan met toenemende blijdschap en ontroering. De bladen roemen het besliste succes en de groote overwinning, welke een over weldigende bevestiging vormt van het feit dat de onderneming van den kroonprins nu voorgoed is mislukt. Zij zijn vol lof over de bekwaamheid en den durf der bevelvoering, die voor heel de wereld heeft aangetoond dat het offen sief aan de Somme geenszins nieuwe, mach tige offensieve bewegingen elders, met merkwaarnige resultaten, uitsluit. Dat de Franschen in de wolken zijn over dezen terugslag hunner vijanden, waar bij 4500 ongewonde gevangen in hun handen vielen laat zich verstaan. Tusschen Duitschland en Noorwegen broeit het. In de laatste weken zijn tal van Noorsche schepen door Duitsche duik- booten getorpedeerd. Duitschland is ge belgd over een verordening van 13 Oct. betrekking hebbende op de vaart van Duitsche schepen in Noorsche wateren. De Engelsche pers ziet alweer een nieuwen bondgenoot opdagen. Zoo schryft de Daily Chronicle Noorwegen is misschien de meest pro- Engelsche staat op het vasteland, en wij zijn aan Noorwegen verbonden door vele banden van bloedverwantschap, gevoel, han del en belangengemeenschap. Wij moeten in het geval van oorlog aan Noorwegen een on ver wijlden en doeltreffenden steun bieden. Noorwegen zou wat de marine betreft steun noodig hebben en waarschijn lijk ook voorraden behoeven op het gebied van de artillerie en het vliegwezen. De steun zou indien de noodzakelijkheid zich mocht voerdoen zonder vertraging dienen te worden verleend. En de Britsche vloot die dan een zeer nuttig gebruik zou kunnen maken van de Noorsche territoriale wateren zou haar beschermenden mantel moeten werpen over de Noorsche kusten en de Noorsche scheepvaart 1 Wy gelooven nog niet dat Noorwegen de lont in het buskruitvat zal werpen. Het is al te zeer op Duitschland aangewezen wat handel en nijverheid betreft. BUITENLAND. Vervroegde winkelsluiting. Het Engelsche ministerie van Binnen- landsche Zaken heeft het besluit nitgevaar- digd dat alle winkels, uitgezonderd restau- hebben gedaan, daarom heb ik juist om onafhankelijk en hun niet tot last te zijn, het vak van onderwijs gekozen.* Juf* zei freule Ernestine, haar goed hartig de hand reikende, »gy zijt er my niets minder om, dat verzeker ik ukom, we gaan samen eens een frisch luchtje scheppen, dat zal u goed doen.* Maar toen Mimi 's avonds op de leer kamer zat, toen waren de dik beschreide oogen der beide meisjes in 't oog geval len en Mama, die er door Agaat opmerk zaam op was gemaakt, zag het ook en den volgenden morgen weer hetzelfde. Was het vreemd, dat ze daarover haar verwondering te kennen gaf, en dat Erne stine, ofschoon ze zich stellig had voorge nomen te zwijgen, het onder de zachtste kleuren, de vergoelykendste woorden aan de Barones vertelde En Mevrouw had er niets op gezegd. Ze had zelfs niets laten blyken, wat Erne stine in de gelegenheid stellen kon om haar voorspraak te zijn. Maar twee dagen later zei ze tegen Mimi Juf*, voor we op reis gingen, heb ik u veertien dagen vacantie beloofd. Ik zou wel wenschen, dat ge daar nu van gingt proüteeren.* 9 Heel gaarne, mevrouw Ic had Mimi ge antwoord, en de gedachte haar hart eens te kunnen uitstorten, had haar bepaalt verlicht. En drie dagen later zien we Mimi op reis naar haar oud bekend Vechtdam. Wordt vervolgd/. NIEUWSBL4B voor Hot Land van Hoosden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard. 9Z00 vroeg Ernestine verwonderd. 9ls dat zoo onmogelijk liet ze er met nadruk op volgen, »en hoe vindt ge dan zoo'n vriendin

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1916 | | pagina 1