NIEUWSBLAD
voor bet Land van lensden
en Altena, de Langstraat en de
Bommelerwaard.
No. 3627. Zaterdag 9 December.
RUST EN GEMAK
BEHOORENDE BIJ HET
BUITENLAND.
Grieken tegen Grieken.
Twee Grieksche verpleegsters, zoo seint
de Engelsche legatie in Athene, die een
Roode Kruisband droegen en 24-uurpang
een van |de gewonde portiers van de le
gatie hadden verpleegd, wérden, toen zij
naar huis terugkeerden, gearresteerd en
naar het hoofdbureau van politie gesleept
waar zij dertig uur lang zonder eten of
drinken in een vuile latrine werden opge
sloten. Er werden herhaaldelijk pogingen
gedaan om haar geweld aan te doen en
haar huizen werdengeplunderd.
Zij zijn thans in vrijheid gesteld en ver
halen, dat het hoofdbureau van politie
vol Venezelisten is. Enkelen waren dood
geslagen, anderen waren de oogen uitge
stoken het vroegere hoofd van de geheit
me politie was vastgebonden en werd door
een orthodox priester met een knots op
op het hoofd geslag'en.
o
Zal Amerika geen levensmiddelen meer
uitvoeren
Washington, 22 November. Men schijnt
hier algemeen van meening te zijn, dat in
de aanstaande zitting van het congres een
strijd zal ontbranden over een voorstel, om
den uitvoer van levensmiddelen te verbieden.
Dat voorstel wordt ondersteund met door
duizenden en nog eens duizenden personen
en vereenigingen onderteekende adressen.
Men gelooft, dat Wilson en het kabinet
tegen het voorstel zullen zijn. De demo
cratische afgevaardigde Fitzgérald heeft
medegedeeld, dat hij hetuit voer ver bod voor
levensmiddelen zal steunen en dat hij voor
nemens is een wetsontwerp voor te bereiden
en zich voor de zaak te spannen. Twee
voornamen redenen, heeft Fitzgerald gezegd
doen er mij toe besluiten, voor het uitvoer
verbod in de bres te springen.
Een uitvoerverbod is ons doeltreffendste
wapen tegen de onverantwoordelijke bui
tensporigheden en de niet gerechtvaardigde
zwarte lijsten van Engeland. Een uitvoer
verbod zal meer effect hebben dan maan
denlange diplomatieke onderhandelingen, die
niets uitwerken. Het uitvoerverbod moet
echter ook om redenen van zuiver Binneri-
landschen aard worden uitgevaardigd. De
prijzen der levensmiddelen hebben een hoog
te bereikt die in het land grooten nood heeft
veroorzaakt. Vele honderdduizenden van
ons volk hebben gebrek aan het noodigste.
De engrosprijzen van vele artikelen van
dagehjksche behoefte zijn op hetoogenblik
in het buitenland lager dan bij ons. Onze
(Vervolg Feuilleton)
•Ja, wat moet ze toch beginnenvroeg
Mimi, »als ze zoo hulpeloos achterblijft
Heeft haar vader dan zoo alles, wat hij
had, opgemaakt
•Te groot geleefd, te rijkzei Mevrouw
Beels. »In alles den zin gedaan van zijn
verwende dochter, die helaas, daar nu de
wrange vruchten van plukken zal. En wat
zij beginnen zal Ze is vooor niets ge
schikt, 't eenigst waarin zy wat is bedre
ven, is 't pianospel
•Dan zou ze les kunnen geven®, zei Mimi.
Verbeeld je, Willemien les geven®, viel
Mama in.... aLes geven zou ze immers
niet kunnen, ook al was ze er knap genoeg
voor®.
•Ja.... maar, ik zou toch liever de
korstjes eten, die ik met eigen hand had
verdiend, dan het brood dat my door an
deren was toegeworpen1®
Zoo denkt gy er over®, zei Mevrouw
Beels, zoo hebben de Dokter en ik er
ook altijd over gesproken, maar ge weet
ook heel goed hoe Willemien er over ge
dacht heeft.®
•Nu, Mimi zou er den volgenden avond
meer van hooren, maar toen ze bij Wil
lemien binnentrad't was of de som
berheid weêr met looden zwaarte op haar
viel. Eerst was het of het gesprek maar
niet vlotten wilde en, hoe natuurlijk ook,
telkens door tranen en snikken afgebroken,
verlevendigde bij Willemien zich de herin
nering weèr aan het verleden maar wat
kleinhandelprijzen zijn eveneens op onrust
barende wijze gestegen.
De kruitontploffing te Archangel.
Men weet, dat de handelsagent van de
Russische ambassade te Washington bij
de New-Yorksche politie een klacht in
diende, op grond van het feit, dat de groote
ontploffing, die in de haven van Archangel
plaats had, en waarbij een honderdtal
menschen werden gewond, veroorzaakt is
door bommen, die men verborgen had
tusschen de lading van een schip, voordat
dit de haven van New-York verliet.
Men seint thans uit New-York, dat de
koopman Samuel Gotter in verband met
deze zaak is aangehouden.
De eenige »Cantinière® aan het Fransche
front.
Aan de »Annalen" ontleend Zij heet Mme.
Ricaux zij is zeer populair in den geheelen
omtrek Compiègne, waar zij woont. Bij
het begin van den oorlog gedroeg zij zich
zóó moedig, verzorgde ze de gewonden met
zulk een toewijding, dat de doktoren, die
van hare diensten gebruik maakten, daar
van vol bewondering bijzondere melding
maakten. Getroffen door deze bewijzen
van dankbaarheid der doktoren, hebben de
militaire antoriteiten haar een gunst willen
toestaan, tot dusver aan iedere vrouw ge
weigerd, namelijk die van leverantie van
voedsel aan de soldaten van de vuurlinie,
lederen dag, bij regen, bij sneeuw of bij
wind, ziet men in de straten van Compiègne
het karretje van moeder Ricaux, getrokken
door een klein grijs ezeltje en volgeladen
met al, wat de soldaten zouden kunnen
begeeren tabak en eetwaren.
Deze .moderne marketenster, voorzien
van een helm als Minerva, geeft den sol
daten moed en een goed humeur.
Hoe president Steyn stierf.
Uit Bloemfontein wordt aan de Engel
sche pers geseind, dat de wijze waarop
ex-president Steyn den dood vond, groote
ontroering heeft gewekt. Hij was des
morgens in de stad aangekomen om het
jaarlijksch congres te openen van de
Oranje-vrouwenvereeniging. Op het congres
rees president Steyn zonder hulp van zijn
zetel op en sprak de vergadering eenigen
tijd toe. Plotseling bracht hij de hand
aan het hoofd, wankelde een oogenblik en
viel toen op den grond. Hij overleed,
voordat geneeskundige hulp ter plaatse
was aangekomen.
De Berner Tagwacht schrijft onder den
titel»De verplettering van Roemenië en
andere zaken"
Het lot van Roemenië bewijst opnieuw
onwederlegbaar de militaire onmacht der
kleine mogendheden en kan in dit opzicht
tot waarschuwend voorbeeld strekken aan
alle personen in de overige kleine landen,
die tot oorlog ophitsen. De Roemenen
hebben zich als kanonnenvleesch voor de
entente laten gebruiken en zij hebben het
noodlot aan zichzelf te danken, doordat
hun leidende personen aan grootheids
waanzin geleden hebben.
Dezen meenden, dat het oogenblik ge
komen was, om een soort veroveringspo
litiek te gaan voeren, terwijl zij zelfs in
de verste verte niet over de militaire en
technische krachten konden beschikken, die
in den tegenwoordigen strijd tusschen de
later, toen het vertrouwelijke samenzijn
Willemien ook tot meerdere vertrouwelijk
heid scheen uit te lokken, toen kwam de
treurige geschiedenis voor den dag dat alles
zou verkocht en alles, wat haar zoo dier
baar was, moest verlaten worden.
•En dan vroeg Mimi.
»Ja.... en dan®, was het antwoord,
•dan zal ik moeten afwachten wat goede
vrienden over mij willen besluiten. Ik zal
zeker een heel ander, veel minder leven
moeten gaan leiden maar ik zal er my
aan trachten te onderwerpen.®
»Maar Willemien®, zei Mimi, zoudt ge
een genadegift verkiezen boven een zelf
verdiend loon Dat deed ik nooit.®
Maar als men niet anders kan®, zuchtte
Willemien.
9Dan moet men het hoofd buigen®, zei
Mimi, 9maar gij kunt anders. Met jou
talent voor de muziek zou ik beproeven
les te geven en mijn eigen brood te ver
dienen, om niet van de genade van ande
ren afhankelijk te zijn.«
9Ja, zoo kun jij spreken 1® zei Willemien,
•maar ik niet!.... Pianoles.... gunst
Mimi.... ik zou er niet toe in staatzyn
Met een weinig vasten wil wel«, zei
Mimi gedecideerd, 9ge zoudt voor je zelf
nog studie noodig hebben, dat is zeker,
maar dat zou toch ook zooveel hoofdbre
kens niet kosten.®
zO Mimineen.... neen®, snikte ze
nu, het zou mij wezenlyk niet mogelijk
zyn les te geven en geld daarvoor te ont-
imperialistische "groote mogendheden meer
dan ooit volstrekt noodzakelijk zijn.
Het aantal Roemeensche gevangenen.
Berlijn, 6 Dec. Blijkens nadere opgaaf
bedraagt het aantal sedert het begin van
den oorlog tegen Roemenië gemaakte
Roemeensche gevangenen rond 400,000
man.
ongetwijfeld gewenscht.
Er is geen ellendiger toestand denkbaar
dan dien veroorzaakt door jeuk en prikke
ling van huidziekten, eczeem, gordeluitslag,
aambeien, dauwworm of roosachtige psori
asis.
De slaap wordt verstoord, de zenuwen
worden overspannen en het geheele gestel
lijdt eronder. Huidkwalen belemmeren u
bij het werk, verhinderen succes in het
leven en beroover u van rust en gemak.
Zonder twijfel is dejleefwijze van in
vloed. Gemakkelijk verteerbaar en gezond
voedsel, regelmatige gewoonten, dagelijksche
stoelgang, baden, frissche lucht en lichaams
oefening zijn zoowel een voorbehoedmiddel
als nuttig, maar een verzachtende, verkoe
lende en genezende zalf is tevens onmid-
delijk noodzakelijk.
Foster's Zalf nadert de volmaaktheid als
huidzalf. Zij heeft naam gemaakt als spoe
dig verlichting gevend. Zy past de teerste
en gevoeligste huid en kan veilig en met
vertrouwen worden aangewend. Zelfs bij
ontstoken, bloedende of uitstekende aam
beien bewees Foster's'Zalf succes te hebben.
Zij bracht rust en gemak aan personen,
die jaren hadden geleden.
Foster's Zalf (let op den juisten naam)
is verkrijgb.^by alle goede drogisten a f 1.75
p. doos.
BINNENLAND.
tMen schrijft uit Gennep aan de N. Ct.
Hoe vindingrijk de smokkelaars zijn in
het bedenken van trucs om de kommiezen
te verschalken, grenst gewoonweg aan het
ongelooflijke.
Wij hoorden gisteren vertellen, hoe dezer
dagen een man de aandacht trok aan de
grens door zijn bijzonder groote voeten.
Een kommies hield den man, dien hij reeds
enkele malen had zien wandelen, aan en
vroeg hem naar zijn herkomst. De man
met de groote voeten bleek iemand uit
Grave te zijn.
De kommies noodigde hem uit tot een
visitatie, speciaal met het oog op zijn on
derdanen, die hem van abnormale afme
tingen leken. Het onderzoek leidde tot
het verassend resultaat, dat dë man vijf
paar nieuwe kousen aan had, waarmede
hij zijn wandeling in de richting der grens
maakte. De kousen werden in beslag ge
nomen en procesverbaal opgemaakt.
Nog merkwaardiger echter was de be
vinding van een anderen kommies hier in
de buurt. Twee kleine jongens dreven al
enkele dagen langs de sfraten een'spel dat
hier van oudsher bekend is. Het bestaat
hierin, dat de een een steen of een groo
ten knikker" vooruitgooit en dat de ander
met zijn steen of knikker het door zijn
makker voortgegooide voorwerp tracht te
raken. Wie raakt wint.
In plaats van met een steen of knikker
oefenden deze jongens hun spel uit met
elk een bal ter grootte van een gewonen
vangenverbeeld je.«
9Ja, maar bedenk ook«, zei Mimi, »dat
ge van dat geld, hetwelk ge dan ontvangt
en eerlijk had verdiend, ook zoudt kunnen
leven en dat als ge anders leven wilt,
ge de hand zult moeten ophouden voor een
gift.®
•Ja, het is waar, zeker waar«, snikte
Willemien, en men kon het aan haar he
vige gemoedsbeweging zien welk een har
den strijd ze streed.
»Ik wou dat ik je iets mocht presen
teeren®, zei Mimi een oogenblik later, de
hand van Willemien in de hare nemende.
9Wat dan?® vroeg de ander, haar met
rood beschreide oogen aanziende.
9Dat ik je den korten tijd, dat ik te
huis ben, mocht helpen aan je vorming
voor het les gevenik ben haast zeker
dat ge slagen zoudt, maar ge moet bergen
van vooroordeelen en bezwaren opzij zetten.®
9Zoudt ge me daarin helpen willen
vroeg Willemien opgetogen.
Als ge er moed toe hadt, ja®, zei Mimi,
9maar over zoo iets moet ge eerst denken,
evenwel niet te lang. want myn tyd is
kort.®
9O, ik geloof, dat ik het nu al aan
neem®, liet Willemien er hartstochtelijk
op volgen. »Ik voel dat je raad goed is.
Als ik er nog over denken zou, aarzelde
ik misschien weêr en besloot niets te doen.
Neen, het moet maar, als gij mij helpen
wilt, lieve Mimi, en dan zoo spoedig mo-
gelyk, morgen al aanstonds. O O
kaatsbal, Aanvankelijk had" er niemand
erg in, maar doordat de jongens dag in
dag uit speelden, kwam een der kommie
zen op het idéé om de ballen eens te on
derzoeken en kwam tot de ontdekking dat
in de inwendige holte zich een stuk zeep
bevond, dat zijn bestemming op deze manier
moest bereiken. Vele kleintjes maken een
grootte, en doordat de jongens hun spel
zooveel malen per dag uitvoerden, verdien
den ze nog een aardig daggeld, want op
elk stuk zeep zit op het oogenblik een zoete
winst voor wie het aan de grens weet te
krijgen.
De kommiezen doen op dit gebied de
meest aardige ervaringen op. Inde pelzen
van wandelende dames ontdekken ze stuk
ken zeep, cacao of andere artikelen inge
naaid. En zooals een goochelaar uit een
ei een levende duif te voorschijn toovert,
wat wij allen in onze jeugd wel eens heb
ben gezien, zoo hebben pientere grenswach
ters geleerd uit de crepée's, waarmee de
schoonen aan onze grenzen hun haardos in
den vorm zetten, stukken zeep en allerlei
dingen, voor den smokkelhandel van belang,
voor den dag te halen.
Afschuwelijke moord te Amsterdam.
Op den Oudezijds-Achterburgwal te Am
sterdam heeft zich Dinsdagmiddag een ont
zettend drama afgespeeld.
De bel-étage van perceel 14 7, een huis
waarvoor meermalen een agent op post
heeft gestaan, wordt bewoond door mej.
Net Gilliamse, een gehuwde vrouw van
36 jaar. Haar echtgenoot, bankwerker
van beroep, was ongeveer veertien da
gen geleden uit de gevangenis ontslagen,
waar hij zijn straf had uitgezeten voor
diefstal van vaten olie. Toen de man thuis
kwam, bemerkte hij dat zijn-vrouw in dien
tusschentijd nader kennis had gemaakt met
zekeren P. De P., die zijn intrek in het
bewuste huis had genomen.
Dit gaf aanleiding tot onaangenaamheden
en een tijd geleden zelfs liet hij de meu
belen uit het huis weghalen.
Het tweetal had meermalen hoogloopende
ruzie en bij zoo'n gelegenheid moet Gilli
amse zijn echtgenoote gedreigd hebben
haar de hersens in te slaan.
Gistermiddag waren P. De P. en Gilli
amse voor een civiele quaestie het weg
halen der meubelen nog op het poli-
tie-bureau St. Pieterhal geweest. Gilliamse
is toen naar huis gegaan en wat zich daar
op de bel-étage heeft afgespeeld ligt nog
gedeeltelijk in het duister.
Vaststaat, dat de man de voordeur zorg
vuldig gegrendeld heeft, de bijl heeft ge
grepen en vervolgens zijn vrouw heeft op
gezocht.
Voor den doodslag moet de vrouw een
ware marteling hebben ondergaan.
Gewapend met zijn bijl zette hij haar
na.
Het angstgegil werd nu eens in de voor
kamer, dan weer in de gang en achter
kamer vernomen. Er ontspon een dolle
jacht door de vertrekken en langs de trap
pen, een jacht, die eindigde met den dood
van het slachtoffer dat letterlijk als een
beest werd afgemaakt.
Den eersten slag, die haar trof, poogde
ze af te weren, wat ten gevolge had, dat
ze een wonde aan den linkerpols kreeg.
De tweede slag trof het hoofd, waardoor
een fractuur ontstond err de hersenen naar
buiten kwamen.
wie zou dat ooit hebben gedacht Ik les
gevenles geven om mijn brood te
verdienenliet ze er bitter schreiend op
volgen.
Ja, wie zou dat ooit gedacht hebben
Juist dat denkbeeld kwam bij Mimi op dit
oogenblik ook boven maar ze roerde dit
onderwerp nu niet verder aan. Onwillekeurig
bracht ze het gesprek op iets anders, en
het scheen wel dat Willemien dit ook aan
genamer was. Er kwam al sprekende
meer leven op haar gelaat en toen Mimi
's avonds naar huis ging, scheen Willemien
veel opgewekter, meer vol moed te zyn
dan toen ze er 's avonds kwam.
9lk herken er myn oude Mimi weêr uit,
't is flink gedaan, 'k heb er vollen vrede
medemaar verdiend heeft ze het niet,
ze heeft ei je nooit naar behandeld.®
De moordenaar wierp zijn wapen weg
en verliet het huis door de achterzijde.
Even later kwamen twee agenten der
rij wiel brigade voorbijgefietst. Ze werden
gewaarschuwd en probeerden de deur te
openen. De deur bleek tegen hun pogin
gen bestand. Ook van de achterzijde kon
men niet binnendringen. Een smid uit de
Barndesteeg slaagde er ten slotte in, met
zijne loopers de deur te openen.
Het slachtoffer lag te midden van een
plas bloed op den grond uitgestrekt.
De geneeskundige dienst werd gewaar
schuwd en was spoedig met een rijwiel
brancard en later met een auto-brancard
voor het huis. De vrouw, die bij het bin
nendringen nog leefde, werd een kamfer-
injectie toegediend. Het mocht echter niet
baten en ze bezweek, tengevolge van haar
verwonding.
Den dader had men gistermiddag nog
niet opgespoord.
0
Een gemeene streek.
Verscheidene bewoners van een straat
in het westen van Rotterdam, de Swaer-
decroonstraat, werden op St.-Nicolaasdag
verrast met de kennisgeving voor een aan-
geteekenden brief. De brief bevatte de
mededeeling, dat aan den geardresseerde
tegen 4 April de huur was opgezegd f
Prettig reisgezelschap.
Maandagavond, zoo verteld de N. Gr. Ct.,
bleef de laatste trein tusschen Westerbroek
en Kropswolde plotseling staan. Er was
aan de noodrem getrokken. Een viertal
beschonkon personen maakten het een twee
tal meisjes erg lastig, waarop dezen dreigden
aan de noodrem te zullen trekken. Dat
durf ik wel, sprak een der mannen, en
de daad bij het woord voegende, haalde
hij de rem over. Toen de conducteur
kwam, sloegen de drie anderen op de vlucht,
de vierde gooide den conducteur poeder in
't gezicht en sloeg hem met de vuist in
't aangezicht, zoodat deze achterover sloeg
en de dader ook kans zag om te ontkomen.
De trein kwam daardoor met vertraging
te Winschoten aan.
Minister van Gijn behouden.
In de vergadering der Tweede Kamer
heeft de griffier voorgelezen eene. missive
van den tijdelijken voorzitter van den Minis
terraad, den heer Cort van der Linden,
aan den Kamer-voorzitter, meldende dat,
nadat de minister van Financiën naar aan-
ieiding van de verwerping van de wijziging
der Successiewet door de Eerste Kamer,
aan H. M. de koningin ontslag uit zijn
ambt had verzocht, de Koningin in over
eenstemming met het advies van den Raad
van Ministers hem heeft opgedragen den
minister van Financiën in overweging te ge
ven in 's lands belang zijn verzoek om
ontslag niet te handhaven.
Minister Cort van der Linden zegt in
zijn missive aan die opdracht gevolg te
hebben gegeven en dat de minister van
Financiën dientengevolge besloten heeft zijn
verzoek om ontslag terug te nemen.
0
De Successiewet.
Men seint uit den Haag
Medegedeeld kan worden, dat een nieuw
wetsontwerp tot wijziging van de Succes
siewet het departement van Financiën reeds
verlaten heeft.
gen. Zij is nu ongelukkig, en ik geloof
dat het onze plicht in de wereld is, om
wanneer we van die stumpers om ons heen
zien, alles te doen om het leed en de el
lende zoo gering mogelijk te^maken.«
Den volgenden dag begon de eerste les
al. Willemien had, juist zoo als Mimi ge
zegd had, veel talent voor muziek in het
les geven moest ze zeker eenige leiding
hebben, maar dan twijfelde Mimi er ook
niet aan of, wanneer ze slechts eenige
malen gerepeteerd hadden, ze zou door eigen
oefening haar doel verder best kunnen
bereiken.
Op den derden morgen zei Willemien
Wat ik nu bedacht heb? Als je Papa
mij nu wilde helpen, zou er een grooten
berg van bezwaren overwonnen zyn,®
•En waarmee dan vroeg Mimi.
•Kyk«, antwoordde Willemien, 9een
Dokter komt bijna overal. Indien Dokter
Beels nu aan de menschen vertelt, dat
Willemien Pleygers les gaat geven op de
piano, dan maakt dat veel beter indruk,
en anders weet ik haast niet, hoe er be
kendheid aan te geven. Tegen zoo'n ad
vertentie zoo publiek in de courant
zie ik wat opdat ik daar staan zal als
muziekmeesteresmaar toch, 0 Mimi,®
barstte ze toen toep weêr snikkende uit,
het zal mij toch nog zooveel kosten, moed
te houden onder mijn voornemen. Ik les
gevenikdie altijd zoo afgodisch
vereerd werd door Papa. Die arme Papa
hield zoo zielsveel van me.® Wordt verv.
BIJVOEGSEL
K
9't Is of ik een heel ander mensch ge
worden ben®, zei ze, 9of er dan nu "nog
een toekomst voor mij is® en een ver
wijtende stem voegde er zeker zacht
bij en dat door Mimi, aan wie ik het
zeker het minst heb verdiend. Maar zei
ze dit niet luide, ze drukte de hand, die
haar wérd toegestoken, hartelijk en zei
met een pynlijk doch innemend lachje
•Dan morgen de eerste lesniet waar
En toen Mimi 's avonds t'huis vertelde,
waarover ze gesproken hadden, wat ze be
sloten en wat ze beloofd had, toen zei
Mevrouw Beels
9 Maar dat brengen we nu niet meer in
rekening«, liet Mimi ér goedhartig op vol-
