24 HINTHAMERSTRAAT import Havana's Ruime keuze sigaretten De eenige weg. Sigaren-M agazij n Pracht-sorteering AFTER-DINNER SIGAREN. Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. No. 3677, Woensdag 6 Juni 1917. II;I iLLiiTov EL NERO. UND VAN ALTENA Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden 0.90, franco per post zonder prijsverhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën van 16 regels 60 cent. Elke regel meer 10 cent. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag 4 uur ingewacht. 's-BOSCH Tel. int. 49S We vangen dit stukje, dat over het volksgezang zal handelen, aan met een dwaas begin. In zekere stad wonen een 50-tal menschen, mannen en vrouwen, die plezier hebben eens in de week te vergaderen. Zij hebben school gegaan op hun tijd, doch kennen geen a voor een b meer en nu bekruipt hun de lust zich gezamelijk in 't lezen te oefenen. Natuurlijk is thans hun eerste werk iemand op te zoeken die in 't a-b-c volleerd is en dien vinden en benoemen hem tot hun directeur. Dat gaat goed. Maar aangezien 't nu voor volwassenen toch allerzotst zou staan met 't a-b aan te vangen, begint de directeur maar terstond met 't le zen, b.v. uit de Camera Obsura. De leden der vereeniging schaffen zich dat boek aan en men begint. De directeur, eenmaal, andermaal, voor de derde maal en nog éenige keeren, brok voor brok, tot de vlugstèn cou rage genoeg krijgen om mee te lezen, die op hun beurt 't weer aan de anderen voordoen en zoo komt men na ontzettend veel moeite de eerste halve bladzij ten einde, met dien verstande dat er altijd nog een tiental overblijven, die 'took na geen honderd voorlezingen zullen machtig worden en zich dus bepalen tot het napraten en een halve seconde achter de an deren aankomen. De heeren en dames vergaderen drie jaar trouw en met opoffering van-tijd en geld. Doch wanneer men na drie jaar hun een allereenvoudigst prentenboekje voor kinderen van zes jaar voorlegt, kunnen ze die kinder versjes niet lezen. Zij kunnen alleen lezen, d.w.z. napraten wat ze met moeite hebben geleerd, doch alle andere druk is voor hen een gesloten boek. Ge zoudt die lui een adreskaart van Meerenberg uitreiken? Precies daar zouden wij hen verder hun oefeningen willeft laten voortzetten. En toch wat zacht is uw oor deeltoch wordt er alzoo gedaan in ons land en elders. Een enkele vraag. Wat zou er terecht komen van het kerkgezang, wanneer bij den aanvang der gods dienstoefening gezangboeken werden uitgereikt met liederen op geheel nieuwe wijzen Niet waar, het volk kan zingen, maar wat kan het van het a-b-c der muziek Letterlijk niets. En dat a-b-c is, ook na lange oefening op de lagere scholen en in gezelschap pen zoo totaal onbegrijpelijk en bij al zijn eenvoud (voor ingewijden w.t.v.) zóó samengesteld, dat men gerust alle moeite, besteed om 't volk langs dien weg te leeren muzieklezen, gelijk kan stellen met het vullen van een bodemloos vat. 37) Het geldt hier eene rechtvaardige zaak, den welstand der natie, van u zeiven en van de uwen, het herstel der eer van ons vaderland, en de verdrijving of vernieti ging van ellendelingen, die tot dusver aan het merg des vaderlands gezogen hebben, en het da plicht is van eiken rechtschapen man die te helpen verdelgen. Vivat Spanje l« Donderend gaf de oude halle den uitroep der mannen weer, dien deze, in geestdrift gebracht door de woorden van den vreem deling uitstieten. De onbekende knikte dankend en ging zitten. -- »Hebt gij mij of deze mannen nog iets te vragen vroeg El Nero aan den afge vaardigde van het centraal comité der sa menzweerders. »Neen, mynheer,® antwoordde de ander- beleefd. »Wees dan zoo goed, om dezen man te volgen, die u op eene plaats zal brengen, waar de heer de Noielles, zoodra hy aan komt, u terstond zal opzoeken. Gij zult u daar ook kunnen versterken. Mij echter zult ge zeker wel willen verontschuldigen, dat ik noch er u persoonlijk heenbrengen kan, noch, behalve nu, u vaarwel kan zeg gen, doch ik heb nog wat met mijne mannen te bespreken en moet vervolgens een vrij langen rit ondernemen. De vreemde afgevaardigde boog dankend voor El Nero. »Ik neem uwe gastvrijheid in dank aan,® zeide hij, »mijn naam zal de markies de Noielles u zeggen, dien ik onvoorwaarde lijk nog spreken moet, aangezien ik recht- streeksche opdrachten van het Comité voor hem heb hij zal toch vast komen »Heb maar geen zorg,« antwoordde El Nero glimlachend »lang zal het niet duren of hij zal hier bij u zijn.® De vreemdeling boog nogmaals, schudde den kapitano de hand en volgde den hem voorgaande Jose. x>Alle duivels,fluisterde hij voor zich uit, »deze stem, waar kan ik haar al eens meer gehoord hebben, maar ik ken dezen heer niet.® Toen de vreemdeling de kerk had ver laten, klopte Pedro, op een wenk van El Nero, met den greep van zyn dolk op de tafel en het levendige gesprek onder de aanwezigen maakte terstond plaats voor eene diepe stilte. »Voor ik u heen laat gaan, vroeg ik u nog, of niemand uwer iets heeft kunnen ontdekken van het verblijf van de ontvoer de dochter van den vroegeren toldirecteur Ge weet het, de markies de Noielles is de bruidegom van de verdweriene en heeft niet alleen zelf eene groote belooning ge steld op de ontdekking van de tegenwoor dige verblijfplaats der jonge dame, maar In Engeland, Frankrijk, in het mu zikale Duitschland, ook in ons land gaan er stemmen op en worden er krachtige pogingen in 't werk gesteld om dat aloude a-b-c van koppen, staarten en vlaggen op zij te zetten en een nieuw, maar reeds bekend alfabet in te voeren. Groot behoeft het niet te zijn. We hebben aan zeven teekens precies genoeg. Daarvoor dienen de cijfers 1 tot 7. In deze cijfers kan men alle moge lijke muziek uitdrukken, van 't Wil helmus af tot de Opera toe. Wanneer men deze teekens nu de alombekende namen ut, re, mi enz. geeft en voor de tusschentonen cijfers met een streepje er dwars doorheen gebruikt, is men, voor koraalmuziek althans, geheel klaar. Ziehier Gez. 22 vs. 1. 1 2 3 1 3 4 5 3 Rust mijn zieluw God is Koning, 6 5 5 3 4 4 3 Heel de wereld Zijn gebied; 5 5 5 2 8 4 3 2 Alles wisselt op Zijn wenken, 1 2 3 4 3 2 1 Maar Hij zelf verandert niet. Wie heeft niet dikwijls opgemerkt hoe zangvereenigingen, na met veel vuur aan 't werk getogen te zijn, al spoedig den eersten ijver verloren, hoe de leden, de een na den ander, de repetitiën verzuimden en eindelijk geheel weg bleven, hoe de vereeni ging na eenige flikkering van hoop voor de toekomst, ging kwijnen en eindelijk stuiptrekkend den adem uitblies. Wat is in zoo'n geval de gewone troost? Deze er kan hier (vul in elke plaats die u'teerst invalt) ook niets blijven bestaan 1 'tls echter gemakkelijk te verkla ren. Op den duur kan niets ter wereld een mensch belangstelling inboezemen waarvan hij geen begrip kan krijgen, dat hem niet aanspoort zich in te spannen. Hoe zal iemand jaar in, jaar uit met eèn boek in handen zitten, waarvan de taal hem volkomen vreemd blijft 1 't Verveelt hem, hij werpt het ver van zich. Na een tijd lang met inspanning gezongen te hebben, na uitvoeringen zelf van omvangrijke stukken, staat de zanger uit het volk nog even ver in 't lezen als toen hij ook ik, die jegens den markies groote ver plichtingen heb, verzeker den ontdekker in ieder opzicht volkomen bescherming en daarenboven, behalve mijn dank, nog vijftig gouden douro's. De dag der ontvoering is u bekend, uit ingewonnen inlichtingen blijkt echter, dat de geschaakte gedurende meer dere dagen vervoerd en naar een, in de noordelijke provincies gelegen landgoed van graaf Castilio is gebracht. Ik verzocht u op onze laatste bijeenkomst om nasporingen. Is er iemand onder u, die iets te berichten heeft Uit de groep der mannen drong een jonge borst naar voren. »Ik geloof met zekerheid te weten waar de sennorita is 1® riep hij levendig uit. d Mijne geliefde, de dochter van een armen onderdaan van een landgoed by San-Sebas- tiano, was bijna precies op denzelfden tijd verdwenen als de jonge dame. Ik was woedend, aangezien men mij verzweeg, waar Dolores was, totdat ik eindelijk ont dekte, dat deze bediende bij eene senno rita was, die op het kasteel van don Cas tilio bij ons dorp gevangen gehouden wordt.® »Wat!« riep El Nero uit, en zijne stem klonk zoo onheilspellend als het brullen van een gewonden leeuw, zoodat de jonge man verschrikt terugweek en angstig zweeg. dO, spreek spreek Verzocht El Nero met nadruk, »wat weet ge nog meer?® Anders niets, dan wat ik u reeds heb gezegd,® antwoordde de jonge man, »maar gister klom ik over den parkmuur en trachtte begon. Zijn stem zal omvangrijker, voller en leniger geworden zijn, zijn gehoor scherper en dat is veel, maar voor hem nog zeer weinig maar in de kunst van muzieklezen, ook wanneer het een simpel liedje geldt, is hij nog even weinig gevorderd als toen hij begon. Hij gevoelt dat hij tegenover de koppen met staarten en vlaggetjes, die kruisen en mollen, die geheimzinnige sleutels vooral, staan blijft als een hulpelooze schip breukeling tegenover den oneindigen oceaan, 't maakt hem gemelijk dat hij 't ziet, maar niet kan doorgronden en hij trekt zich van lieverlede terug om mee te zingen in dat koor van de verafstaanden„hier kan niets blijven bestaan 1" Geef die jongelui een notenschrift in handen, dat ze begrijpen en waar mee ze, ook zonder hulp, terecht kunnen en we zijn zeker dat de lust om zich in gezelschappen te veree nigen, zal toenemen en deze in plaats van te kwijnen, zullen bloeien. We hebben hier van het cijferschrift iets medegedeeld, maar slechts een klein deel. 't Is niet, gelijk rfien al licht zou denken, een hulpmiddeltje, een z.g. ezelsbruggetje, neen een vol ledig, methodisch uitgewerkt noten stelsel, waarin alle muziek kan ge schreven worden, ook de instrumentale. Om het te leeren, behoort men moeite te doen, natuurlijk, maar dan leert men het ook wis en zeker, terwijl men in de oude noten, ook na veel zingens en hoofdbrekens, nog even wijs blijft als men altijd geweest is. De goede methode om ons volk te leeren zingen is er dus en wat de muziek betreft die zij moeten zingen, is die er ook? Ja zeker, kent gij het zangboekje: kun je zingen, zing dan mee. Een heerlijk boekje vol bekende melodiën, die ieder onwillekeuring mee gaat neuriën als hij ze hoort, maarniemand kent er de woor den goed van en daarom zingt niemand ze. De muziek staat er in cijferschrift bij en wie zich daar een beetje in geoefend heeft en wat muzikaal aan gelegd is kan van dit boekje genieten Wo man singt da lasz dich ruhig nieder Böse Menschen haben keine Lieder (begeeft u gerust in gezelschap van Dolores te spreken te krijgen, 't Was echter te vergeefs, wel sloop ik tot bij het slot, op welks veranda Dolores met de jonge dame zat, en hoorde zelfs, hoe mijne ge liefde eenmaal de sennorita bij haar naam riep, om haar op iets te wijzen. »Bij den naam o, spreek. Hebt ge den naam verstaan »Ja, sennor heel goed zelfs, zij riep Manuela.® »Manuela,« herhaalde El Nero diep ge schokt, en moest gaan zitten, want de knieën knikten onder hem. Manuela Zij is het I Met verbazing zagen de mannen de op gewondenheid, van den koenen, zelfs de grootste gevaren onwrikbaar onder de oogen zienden kapitein. Schielijk vermande deze zich echter. »Ge zult morgen avond, wanneer de duisternis valt, van zeven uur af op mij in San Sebastiano bij het laatste huis links van den weg naar Bilbao wachten. Ik beveel u allen bij dezelfde straf, die iederen ver rader treft, een onvoorwaardelijk stilzwijgen tegenover een ieder, verstaat ge mij goed, tegen een ieder. Pedro zal u het hand geld van het comité uitbetalen en er uit mijne eigene middelen voor een ieder uwer een gouden douro byvoegen. Houdt u ten allen tijde gereed om mijne verdere bevelen ten uitvoer te brengen, weldra zal er voor u lieden en voor ons allen een betere tijd aanbreken. God geve het ten minste. Tot weerziens menschen die zingen want slechte menschen zingen niet. Dan schrijven ze verder: alle slappe gedachtelooze zingen is uit den booze. En wordt er niet meestal op straat en in huis op deze manier gezongen Laat ze maar eens even aan uw geest voorbijgaan vankleine Anna zat in de maneschijn tot Moeder 'k heb zoo'n lieve jongen en 'tls een long way to Tipperary. Zingen is zoo opwekkend, zingen is zoo verfrisschend, zingen is zoo ge zond. De longen vullen zicR vooral in de buitenlucht met heerlijke zuivere lucht. Daarom zing in huis, zing in 't vrije veld, zing zoolang ge leeft, maar vooralzing goed. BUITEKLANDSCH OVERZICHT. Het kost wel eens moeité^om met op gewektheid verslag uit te brengen van wat op het groote wereldtooneel plaats grijpt, 't Is altijd weer hetzelfde dat zich aan het oog voordoet. Wel een bonte dooreen- warreling van allerlei - voorvallen en ge beurtenissen, maar er is geen schot in. Eén grauwe, fletse, kleurlooze voorstelling van altijd weer dezelfde tooneelen. Als er nu maar uitzicht was op wat nieuws. Op wat de aandacht onweerstaanbaar boeit. Als er nu maar eens één enkel lichtpuntje was in het sombere en treurige tafereel dat zich dag aan dag voor ons oog ontrolt. Maar wij wachten tevergeefs We zouden kunnen volstaan met te zeggen Er is niets nieuws van belang te melden. De zaken, de afgrijselijke moordzaken, worden op denzelfden voet voortgezet. Daar hebt ge allereerst het Russsiche tooneel. Het zwarte rouwgordijn is er nog altijd neergelaten. Ze spelen daar achter de coulissen. Of liever de men schen, die daar in het vreeselijk treurspel dat nu al bijna drie jaren duurt, een rol hebben te vervullen, houden nu pauze. Ze zijn zich aan 't verkleeden en zullen straks wel weer verschijnen. Hoe uitgedoscht Wat zullen zij op de planken brengen Vredespalmen De witte vaan van ver zoening De roode vlag van een nieuwe omwenteling Het vlammende vuur van een krachtig offensief tegen de centralen? Het is alle drie mogelijk. Voorloopig kunnen we nog maar gissen. Dat het er spant is wel zeker Zoo. vernemen wij uit Stockholm Volgens den algemeenen indruk der Met deze woorden verliet de aanvoerder der smokkelaars, nogmaals zijn mannen toewenkende, de vergaderplaats. De met El Nero medegekomen muildier- ruiter was Jose geweest, de vreemdeling echter dezelfde adjudant van maarschalk Serrano, die destijds op de vergadering der samenzweerders te San Sebastiano de gids, en bij het duel de secondant van don Pel- loro was geweest. Toen hij heden de kloosterkerk verliet, om Jose te volgen, gevoelde hij een hevig verlangen naar rust, maar bovenal bespeur de hij een grooten eetlust. Sinds drie dagen onderweg, had hij ge durende al dien tijd bijna niet geslapen en sinds den morgen zoo goed als niets gegeten. HÜ was derhalve evenzeer verblijd als verrast, toen Jose hem, nadat hij hem de kerk uitgevoerd had, in de oogen schijn- lijk niet minder vervallen boerderij door een half gebroken deur eerst in huis en vervolgens in een kleine, gezellig ingerich te kamer bracht, die aan de achterzijde van het gebouw lag. Hier vond de adjudant niet alleen alle gemakken, maar zelfs, na verloop van een half uur, een wel is waar eenvoudig maar uitstekend toebereid avondmaal met voor treffelijke wynen. Wordt vervolgd. Het Laif vie Heusleo en Altena. lie Langstraat en le Bimielerwaard. Uitsluitend EERSTE klasse lab

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1917 | | pagina 1