und van altena 's-bosch 24 HINTHAMERSTRAAT 24 Import Havana's Ruime keuze sigaretten Bii Uit nr ueUösrt een bijvoegsel. feuilleton. Uitgever: L. J. veerman, Heusden. No. 3696. Zaterdag 11 Augustus 1917. Sigaren-Magazij n Pracht-sorteering AFTER-DINNER SIGAREN. Draagt 4 IIL M A N Kleedisig. Een verschrikkelijke nacht. Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden 0.90, franco per post zonder prijsverhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën van 16 regels 60 cent. Elke regel meer 10 cent. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag 4 uur ingewacht. Tel. int. 49S BUITENLANDSCH OVERZICHT. Er is een nieuw weekblad, Die Versöh- nung (de verzoening) opgericht, dat zich ten doel stelt den vrede te bevorderen. In het eerste nummer wordt de vraag »Hoe lang zal de oorlog vermoedelijk duren door verschillende vooraanstaande mannen beantwoord. Prof. Loria uit Turijn voorziet, dat de oorlog nog lang zal duren. Immers er is weinig kans dat de oorlogvoerende partijen uit gebrek aan oorlogs- en levensbehoeften of aan geld den strijd spoedig zullen op geven, waar zich nieuwe hulpbronnen voor hen hebben geopendsteenkolen, ijzer, graan voor de middelmogendheden, de dollar voor de entente. Ook menschen- materiaal schijnt er voorshands genoeg te zijn. Misschien echter zal het einde sneller genaken, als een ommekeer in het geweten de menschen plotseling tot het inzicht van den gruwel van dezen oorlog brengt, zooals in de faust de mannen, die door den dui- velsdrank in eikaars vijanden waren veran derd, eensklaps tot het besef ontwaken, dat zij eikaars vrienden en broeders zijn. Een ander verwacht alleen heil van de democratie en wekt op om de volken, die haar nog niet hebben, daartoe te brengen. (Naar het Fransch R. H. REV OIL. »De wereld is de autocratie en het impe rialisme moe«, meent hij. Of die uitspraak waar is In Rusland blijkt het wel anders. Daar heeft men Kerenski ongeveer alle macht in handen gegeven. En of de democratie ons van het oorlogvoeren zal afhelpen wij zien toch in dezen volkerenstrijd de sociaal-democratie even hartstochtelijk naar de wapenen grijpen als welke andere partij ook. Wel schreef een predikant in genoemd weekblad »Ik hoop op een einde van den tegen- woordigen volkerenmoord nog in den herfst van dit jaar als gevolg van de overwinning van het internationale socialisme over alle nationalisme en kapitalisme en ik begroet de daarmede opduikende mogelijkheid met een brandend hart, omdat hare verwezen lijking het snelst aan de idealen van het Christendom zal beantwoorden. Maar hoe zal zijn verwachting tot wer kelijkheid kunnen worden Door de con ferentie te Stockholm zegt men. Daar komen ze toch samen, de afgevaardigden dezer volkspartij uit de oorlogvoerende en neutrale wereld, en daar zullen besluiten genomen worden, die van beslissenden invloed zuilen zijn op den gang van het huidige wereldgebeuren Maar ach, wat voor beslissende invloed is van de Inter nationale (dat is de wereldbond der soci alisten) uitgegaan bij het uitbreken van den Onlangs sprak ik met een Russisch edel man over de aangename temperatuur der maand Februari, waarin wij ons bevonden. »Ge zijt wel gelukkig,® sprak hij, ahier in uw land zulk een schoonen winter te genieten. Dat is in Rusland heel wat anders-, en de wolven moeten zich daarin wel verheugen 1 O, die wolven »Ik zou haast durven wedden, dat die geduchte roovers u eens een leelijken trek gespeeld hebben. ^Inderdaad, ge bedriegt u niet.® »Wel, vertel ons dat dan eens!® »Als ge er belang in stelt, met genoegen 't Was in Gallicië, in den omtrek van Lemberg, waar ik met mijne zuster Aninia op bezoek was bij de gravin Labanof. In onze pelzen gewikkeld en van provisie voorzien, stegen wij in onze slede. Vóór den nacht bereikten wij het bosch, dat ons van de ouderlijke woning scheidde, en dat zich over eene groote oppervlakte uitstrekt in de richting van Litthauen. Het was reeds ongeveer middernacht, en geen enkel buitengewoon voorval had onze reis nog onderbroken, toen deri paarden eene ongewone onrustigheid beving. Hunne ademhaling werd hijgend en ze versnelden hun gang, zonder daartoe met zweep of woord te worden aungezet. Zij schenen verschrikt en wendde dikwerf I het hoofd om. Aninia was te zeer in gedachten ver diept, om eenige aandacht aan de paarden te schenken, maar ik begon voor een of ander ongeval te vreezen. Op dat oogenblik bemerkte ik, dat ook de oudé Kosko door eene onaangename gewaarwording getroffen werdhij zag verscheidene malen om, en luisterde met de grootste aandacht, daarop vierde hij den teugel, en de paarden gingen in galop voorwaarts. Ik zat op de voorbank der slede. »Wat scheelt er aan, Kosko vroeg ik hem op zachten toon, opdat Aninia het niet zou hooren, »het lijkt me of ge even onrustig zijt als de paarden. De oude man dacht een oogenblik, en zeide toen, zoo zacht dat zijne lippen zich nauwelijks bewogen »lk vrees dat de wolven ons op 't spoor zijn, en dat we verloren zijn, indien de vlugheid onzer paarden ons niet voor hune moordzuchtige tanden redt.® De oude Kosko vuurde de paarden onop houdelijk aan. Maar 't was onnoodig het instinct der arme dieren deed hen het gevaar beter gevoelen, dan wij zei ven het konden. Ik keek voortdurend achter ons, en luisterde, in de stilte van den nacht naar het minste gerucht, dat mij de vreeselijke zekerheid omtrent ons lot zou geven. Kosko, wiens oog en gehoor scherper was dan het mijne, zeide nu »Ze komen, ze komen 1 Hoort ge hun gehuil Zie, die zwarte vlek, die zich daar beweegt, dat zijn ze. Er zyn er meer dan honderd Nu zag ik ook, wat het doordringende strijd Stonden ze niet fel en brieschend tegenover elkander, zij die in hun vaan geschreven haddenaanti-militairisme, oor log aan den oorlog Wij willen maar blijven hopen. Indien het aan het socialisme gelukt, wat tot beschaming der laksche Christenen geen enkele Christelijke partij heeft vermogen te bewerken, dat de onzalige strijd beëin digt wordt, dan zal dit aan de Internati onale een machtig aanzien bij de gansche menschheid schenken. Doch wij moeten afwachten. Ribot, de minister-president van Frankrijk, heeft gezegd, dat men met de uitspraken van zulk een congres niet behoeft te rekenen en in Engeland zal het er nog om gaan of men wel afgevaardigden naar Stockholm zal zenden. Daar zal over be sloten worden op het congres van de arbei derspartij dezer dagen te Londen te houden. Van Engelsche zijde kan men telkens weer de verzekering hooren dat er geen vredj met Wilhelm II kan gesloten wor den. Met een democratisch Duitschland wil men onderhanden, maar niet zooals het thans is met een autocratisch land. M.a.w breng eerst, naar Russisch voorbeeld, het keizerschap van Wilhelm II ten val. Wij begrijpen wel wat Engeland met die telkens herhaalde leuze beoogt en wel een ernstige blijvende verzwakking van zijn geduchtsten tegenstander. Immers in keizer Wilhelm is als 't ware belichaamd de eenheid van het Duitsche volk. Vroeger bestond het tegen woordige rijk van onze oostelijke nabuur uit allerlei stammen die elkander bestreden, verzwakten en uitputten. Werd nu het keizerlijke huis verjaagd, dan viel allicht het groote rijk weer uiteen in allerlei staat jes, de oude twisten zouden weer uitbreken, en het gevolg zou zijn, dat in de naaste toekomst de rol van Duitschland in de wereldpolitiek en op het wereldtooneel zou zijn uitgespeeld. Daarmee zou Engeland zijn liefste wensch vervuld zienDuitschland voor goed verdrongen als mededinger op de wereldmarkt. Doch de Duitschers ook de sociaal democraten aldaar zijn hun keizer nog niet moe. Vooreerst zal Engeland dus zijn wensch niet zien ingewilligd De tegenstand der Russen begint in de laatste dagen krachtiger te worden, wat oog van Kosko reeds te voren bemerkt had. Eene donkere massa, die zich onregel matig bewoog en steeds nader kwam. Zy schenen over het met sneeuw bedekte veld te vliegen en het was te duchten dat onze paarden, wier krachten blijkbaar minder werden, spoedig ingehaald zouden worden. Aninia bemerkte nog niets. Toch kon ik haar niet langer ontwetend laten omtrent het gevaar, dat ons dreigde. Ik kon de afzonderlijke groepen der ver scheurende monsters reeds onderscheiden verscheidene hunner draafden, als eene vreeselijke voorhoede, voor den troep, en naderden onze slede reeds op een geweer schots afstands. Ik legde aan, en richtte op den voorste. »Buk het hoofd riep ik Aninia toe, die als uit een droom scheen te ontwaken. Zij zag mij vragend aan, maar het was duidelijk op mijn gelaat te lezen, dat dit oogenblik geene verklaringen toe liet en zij bukte werktuigelijk het hoofd. Het schot trof den grootsten wolf die vooraan liep hij viel. De knal wekte het kamermeisje uit haar slaap, en denkende, dat wij door roovers werden aangevallen, begon zij luidkeels te schreeuwen. ïHet zijn slechts wolven,® sprak de oude Kosko, met verwonderlijke koelbloe digheid zij verscheuren' den gevallene. De paarden, door het geweerschot aan gevuurd, versnelden hun gang, terwijl de wolven zich by hun dooden kameraad op hielden. »Dat zal hen niet lang terughouden,® mompelde Kosko, »ik ken hen, ze zullen ons weldra weer op de hielen zitten, en wel noodig is. Immers de centralen rukken op naar Roemenië en bedreigen Moldavië van het Noorden en het Zuiden. Hier treedt hun oude omsingelingsgedachte - in het Oosten niet zonder succes toegepast aan den dag. De vleugels gaan vooruit en dwingen aldus den vijand de tusschen ge legen stellingen prijs te geven. Dat de Russen met de Roemeniërs alle krachten inspannen om deze opmarsch te belemme ren, ligt voor de hand. Majoor Morath schrijft in de Tageszei- tung, dat het Russische front geheel onder den invloed staat van den nieuwen minister president Kerenski, die tevens minister van oorlog en marine is. Kerenski acht het noodzakelijk den te genstand tot het uiterste vol te houden. Hij meent met vaste hand de verwarring, die door de revolutie in de Russische legers veroorzaakt is, er uit te kunnen krijgen. Hij zal zich vastklemmen aan de hulp van Kornilof, den opvolger van Broessilof. Of het dezen beiden mannen zal gelukken, dit werk op te knappen, is de groote vraag van de toekomst. Slaat men acht op het besluit van generaal Kornilof, die zich tot Kerenski wendde, dan kan men niet anders zeggen, dan dat de leiders van het Rus sische volk hun aandacht wijden aan dui delijk uitgesproken oogmerken. Die oogmerken zijn rust voor het leger en gedurende den russtijd reorganisatie. Kornilof eischte onverwijld staking van 't offensief op alle fronten. In werkelijkheid meent Kornilof een het zich losmaken van den vijand. Dit losmaken kan gelukken, indien de tegenstand der achterhoeden nog zoo krachtig is om de veroveraars vast te houden of indien het met de plannen der centralen strookt, de vervolging te staken, zoodra Oostenrijk-Hongarije geheel van vij anden is bevrijd. Het is volstrekt niet te voorzien of het Russische leger die kracht om tegen te houden nog bezit ln het Westen is de derde groote slag bij Yperen al weer geëindigd, Het resul taat is pover geweest voor de Entente. Wel zeide Lloyd George »laten we zoo maar doorgaan, de Duitschers roemen over hun nederlaag en wij zijn tevreden met onze overwinning,® Maar als zij zoo door gaan zijn ze over tien jaren nog niet in de paarden zullen hun prooi worden. Ik laadde mijn geweer opnieuw, en hield mij gereed de paarden spanden al hunne krachten in, om hunne geduchte vijanden te ontkomen. Weldra bemerkte ik, dat weer eenigen vooruit kwamen, een tweede schot deed den vlugste vallen. Alle pogingen zijn nutteloos,fluisterde Kosko mij in Jt oor, »de paarden zullen weldra uitgeput zijn, en dan zijn wij ver loren.® Inderdaad, de krachten onzer moedige dieren verminderden. Wij bevonden ons in een afschuwelijken toestand, en vooral om Aninia's wil beefde ik. Ik legde nog eenige dier vreeselijke beesten nederzij waren nu onmiddelijk achter ons, ik zag hunne bloedige muilen, hunne verschrikkelijke tanden en hunne vlammende oogen. Mijn kruit was op, en ik bezat geene andere wapens, dan mijne pistolen, mijn jachtmes, en de kolf van het geweer. Kosko had het bemerkt. »Er is slechts ééne kans op redding, sprak hij, »ik herinner mij, dat ik, toen wij vertrokken, een jagershut gezien heb, wij moeten daar dicht zijn, en als wij die kunnen bereiken, zijn wij voor het oogen blik gered. Mocht dit niet zoo zyn, dan worden wij door de wolven verscheurd. Maar, mijnheer,® vervolgde hij, x»uwe pistolen zijn geladen, dus als de ramp ons treft, wees dan zoo barmhartig om uwe zuster te dooden, en haar die vreeselijke marteling en angst van langzaam verscheurd te worden te besparen.® Dit oogenblik zal ik mijn gansche leven niet vergeten. Eene ijzige koude beving mij. Duitschland en in dien tijd heel België en Noord-Frankrijk in een trechterveld her schapen. Het is de Entente er natuurlijk om te doen de Duitschers van de Vlaamsche kust te verdrijven, dan kunnen deze van uit Zeebrugge de gehate duikbootactie niet langer voortzetten. Wij mogen dus wel verwachten, dat binnen niet te lang tijds verloop ook van uit zee een massale aanval op deze kust zal plaats hebben. Dan kan Engeland eens toonen wat het vermag met zijn de wereldzee bedwingende vloot. Doch Duitschland zal ook wel voorbereid zijn op alle mogelijke gebeurlijkheden en een schrikkelijke slag als nog nooit geleverd is, zal zee en kust in beroering brengen. We werden pijnlijk getroffen door onderstaand berichtje dat in al zijn gruwelijkheid ons een blik geeft in de ellende en verwording die de oorlog met zich voert. Op het goederenstation Rummelsberg te Berlijn werden in een goederenwagen de lijken van twee knaapjes gevonden. Hierbij deed zich het eigenaardige verschijnsel voor, dat tal van ouders de lijken kwamen bezichtigen, teneinde te weten te komen of die van hnnne kinderen, die ze reeds geruimen tijd misten, waren. Onder hen waren er veertien, die hunne kinderen reeds 5 a 6 weken vermisten, zonder dat ze er een onderzoek naar ingesteld of de politie kennis van gegeven hadden. Zes Plotseling zagen wij onze verwonde vijan den aan beide zijden der slede verschijnen. Ik bemerkte dat zij de slede besnuffelden, alsof zij, alvorens tot den aanval over te gaan, wilden onderzoeken, wat er in was. Werktuigelijk had ik mijn jachtmes ge trokken een bloedige waas hing mij voor de oogen, en daar doorheen zag ik Aninia, die bad, de uitgehongerde wolven, en de besneeuwde velden. Nu naderde een der roofdieren de slede en deed een geduchten sprong om er in te komen. Maar mijn mes trof hem in de borst, en hij rolde aan de andere zijde stuiptrekkend ter aarde. »Goed getroffen 1® riep de oude Kosko, met opgewekte stem, »spaar uw kruit, en bedien u van het mes en de kolf. Ik zie de hut reeds. Houd den strijd nog eenige oogenblikken vol, en wij zijn gered. Aninia was in zwijm gevallen, het ka mermeisje was reeds lang bewusteloos. Kosko zweepte de paarden onbarmhartig aan, den arme dieren deden eene laatste poging 't scheen of zij begrepen, dat dit de laatste dienst was, dien ze hunne mees ters bewezen, en dat ze daaraan ook hunne laatste krachten wilden besteden. Ik had mijn pistool weder in den zak gestoken, maar stond gereed met het mes in de hand. Was het mijne dreigende houding, of den vluggen gang onzer paarden, die onze bloeddorstige vijanden eene onverwachte vrees inboezemde Zooveel is zeker, dat zij zich eenigszins terugtrokken, zoodat wij een, wel is waar kleine, maar in onze omstandigheden niet genoeg te waardeeren voorsprong verkregen. wordt vervolgd \IEIttSBLW m\ Hst Land van Hensdon nAltena, Is Langstraat si isBomclcriiirl CUBA Uitsluitend EERSTE klasse tabrikaten VAN

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1917 | | pagina 1