Und van altena
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
No3697. Woensdag 15 Augustus 1917.
FEUILLETON.
Een verschrikkelijke nacht.
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden 0.90,
franco per post zonder prijsverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels 60 cent. Elke regel
meer 10 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag
4 uur ingewacht.
BUITENLANDSCH OVERZICHT.
Voortdurend hooren wij de beschuldiging
uiten dat Duitschland de oorzaak is van
den oorlog, want Duitschland dorstte naar
heerschappij en dat terwijl de overige
landen op hun verdediging slecht waren
toebereid. Het kan geen kwaad ook eens
een andere stem te vernemen. In de
»Labour Laeder«, een Engelsch blad, komt
een artikel voor dat in deze wel vermeld
mag worden.
Het blad zegtDe dorst naar heer
schappij kan slechts uit de daden van een
mogendheid blijken.
Men mag niet tot dezen dorst naar
heerschappij besluiten uit het feit, dat
die mogendheid militair sterk is. Het
eenige geldige bewijs is het geld, dat zij
met het oog op den oorlog aan wape
ningen heeft uitgegeven. Een land kan
zich toch om zich te wapenen alle denk
bare uitgaven hebben getroost en op het
kritieke oogenblik militair de mindere
zijn van een land, dat er minder voor
heeft uitgegeven. Daarentegen is het
onbillijk, een land de voornaamste schuld
van den oorlog aan te wrijven, omdat
het beter in staat blijkt om een oorlog
te voeren.
Indien dus blijkt, dat in de laatste ja
ren de dader of het streven, waarin in
Europa de dorst naar heerschappij zich
heeft geopenbaard, niet bij één groote
mogendheid worden gevonden en ze zelfs
naar verhouding niet talrijk zijn in de
geschiedenis van die eene groote mogend
heid, moeten wij daaruit besluiten, dat de
oorlog slechts door geschied vervalsching
aan haar kan worden geweten. En als
er bovendien blijkt, dat de uitgaven voor
wapening van die mogendheid niet over
dreven zijn in vergelijking van die harer
buren, moeten wij tot de slotsom komen,
dat het historisch even valsch is als de
beschuldiging zelf.
Wat zijn nu de uitgaven voor leger en
en vloot van Duitschland en zijn bondge
noot Oostenrijk geweest, en wat die van
Rusland en Frankrijk
Eerst de uitgaven voor het leger.
In de 10 jaren 19061914 hebben
Duitschland en Oostenrijk daar gemiddeld
68 millioen pond per jaar voor uitgegeven.
Frankrijk 84 millioen pond in het jaar,
dus 16 millioen meer dan Duitschland en
Oostenrijk.
Nu de vloot.
(Naar het Fransch
van
R. H. REVOIL.
Slot.
Ik zag nu eens rond en ontdekte op
korten afstand de hut, waarvan de deur
open stond.
Kosko slaakte luide vreugdekreten, bracht
de paarden met geweld tot stand en sprong
van zijn zetel.
«Wij zijn er Wij zijn er I« riep hij.
Vlug nu, wij mogen geen oogenblik ver
liezen
Aninia had reeds met groote tegenwoor
digheid van geest de slede verlaten, en
zich in de hut begeven. Kosko volgde haar
op den voet, met het nog steeds bewuste-
looze kamermeisje in de armen, ik was de
laatste.
Toen ik deze schuilplaats binnentrad,
nam de oude dienaar mij haastig het ge
weer uit de handen, en verliet de hut
weder.
Met een paar zweepslagen deed hij de
paarden in galop voortsnellen, en kwam in
de hut terug, juist toen ook twee wolven
toesnelden.
Kosko was juist van pas binnen nau
welijks was de deur der hut gesloten of
wij hoorden de geheele troep er om heen
Van 1905 tot 1914 hebben Rusland
en Frankrijk voor hun vloot een 70 mil
lioen pond sterling meer uitgeven dan
Duitschland en Oostenrijk.
Tusschen 18711914 heeft Duitschland
geen oorlog gevoerd, als men den strijd
in zijn kolonies niet meerekent. Deed
men dit wel dan moest men den strijd
van de Engelschen tegen Zoeloes, Soeda-
neezen, Asjantis, Matabielen en zoo voorts,
in Afrika en Azië, ook meetellen. Enge
land en ook Frankrijk hebben in de laatste
tientallen jaren meer krijg tegen inboor
lingen gevoerd dan Duitschland. Alleen
heeft Duitschland nog deelgenomen aan
de weinig roemrijke internationale expeditie
tegen Peking.
Dan zijn ook de koloniale expedities van
Duitschland, van 1885 tot 1900, het ge
volg hiervan, dat het, in overeenstemming
met andere Europeesche mogendheden, in
Afrika een protectoraat verwierf van ruim
een millioen vierkante mijlen met I2V2
millioen inwoners bovendien verwierf het
eilanden in den Grooten Oceaan en
Kiaosjou.
Maar nu Rusland. In 1877 verklaarde
het Turkije den oorlog, die het Moldavië
en Bessarabië opleverde. Van 1873 tot
1880 verovert het in Toerkestan een
400,000 vierkante mijlen en 6 millioen
inwoners. In 1898 bezet het Mantsjoerije
f362,610 v. m. met 20 millioen inwoners).
In 1902 besluit het deze provincie van
China te ontruimen, maar nauwelijks be
gonnen, bedenkt het zich en het beschouwt
zijn verdrag met China als »een stuk pa
pier®. Het plan om Korea, met 86,000
v. m. en 13 millioen inwoners, te nemen,
wordt het door Japan (Ruslands tweede
groote oorlog) belet en ook Mantsjoerije
ontglipt aan Rusland. Wat Rusland tegen
Perzië en Mongolië heeft ondernomen, is
bekend.
Frankrijk heeft na 1871 verworven
Tunis (50,000 v. m. 1.750,000 m. inw.)
Annam 52,100 v, m., 5V2 m. inw). Tong
kin (46,000 v. m6 m. inw.). Laos
(95,000 v. m., 460,000 inw. in pacht
Kwan-tjan-wan (190,000 v. m., 150,000
inw.; Madagskar (928,000 v- m., 3 m.
inw.)Algerië wordt Zuidwaarts met
150,000 v. m. uitgebreidhet dringt
Marokko vreedzaambinnen (219,000
v. m., 5 m. iriw.) met uitzondering van
een paar kustplaatsen, die al in Frankrijks
bezit waren, wordt heel het West- en
rennen. Hun gehuil was afgrijselijk, ze
krabbelden aan de deur en poogden zelfs
tegen de wanden op te klimmen, ten einde
door het dak binnen te dringen.
Wij waren in angstige spanning en hiel
den de oogen gevestigd op het luchtgat in
het dak.
De oude Kosko had de tegenwoordigheid
van geest gehad om de lantaarn van de
slede af te nemen, zoodat wij onze ver
blijfplaats nauwkeurig konden opnemen.
De hut was opgetrokken van gedroogde
aarde, verder vonden wij eene steenen bank,
in een der hoeken een hoop half verrot
stroo, doch daarnaast een in onze omstan
digheden onwaardeerbaren schateen voor
raad brandhout, die voldoende was om ons
een geheelen dag tegen de hevige koude
te beschutten.
Onder het gehuil onzer vijanden wensch-
ten wij elkander geluk met orize ont
koming. Ik had Aniriia's hand gegrepen,
wij zagen elkander aan en hadden geene
woorden noodig om elkaar het gelukkig
gevoel van onze ongehoopte redding mede
te deelen.
De oude Kosko alleen scheen ongevoelig
voor de gunst, die de Hemel ons bewees,
«ij wierp sombere blikken op de flikke
rende vlammen, zijn gelaat drukte vrees
uit en van tijd tot tijd schudde hij het
hoofd.
Plotseling hoorden wij een doordringen
den kreet en zagen elkaar angstig aan. 't
Duurde maar kort, doch de vreeselijke
klacht, die er uit sprak, weerklonk nog
Zuidwest-Afrikaansche bezit verworven, te
zamen 3,670,000 v. m. en 20 m. inw.).
Engeland de oorlogen tegen de Boeren
in 1881 en 18691902 de veldtocht
in Egypte in 1882. Vele koloniale oor
logen volgen elkander op in Afganistan,
Tibet, Birma gezwegen tegen Zoeloes,
Marabielen, Soedaneezen en Asjantis. In
deze periode is het Britsche Rijk toege
nomen met 23 millioen v. mijlen en 30
m. inw. in Afrika en ongeveer 150,000
v. m. en 8 m. inw. in Azië. Verder
heeft het Weihaiwei en Cyprus verworven.
Hieruit blijkt wel dat wat het Engel-
sche blad schrijft over de Engelsche op
vatting, als zou Duitschland de groote aan
stoker zijn, de onbevredigbare slokop, de
heerschzuchtige albedilier van Europa, een
krasse weerspraak is van de oude beschul
diging. Maar toch blijft telkens weer, in
allerlei toespraken, de leuze opklinken
Eerst het Pruisische militairisme vernie
tigd, eerst de Duitsche veroveringszucht
gebroken, eerst de Al-duitsche trotschheid
aan banden gelegd eer wij van vredeson
derhandelingen willen hooren. In alle
redevoeringen, die vanuit de ententelanden
ons bereiken, is de korte inhoud volhou
den. Wanneer de teekenen niet bedriegen
zal de oorlog in dit jaar nog niet eindigen
en zegt een correspondent van N. R. Ct.
uit Engeland: dit land zal desnoods 1918
of 1919 nog doorvechten.
Dat de duikbootenoorlog zoo vervolgt
hij Engeland onder de knie zal krijgen
gelooft niemand. Brood kan men hier (in
Londen) net zooveel krijgen als men wil,
en met het vleesch is het niet anders.
De duurte is zeker een ernstig probleem
en iedereen geeft thans toe, zooals trou
wens de commissies van onderzoek hebben
gerapporteerd f dat zij de eerste oorzaak
is van de onrust in de arbeiderswereld.
Maar duurte is heel iets anders dan
schaarschte en wel in de eerste plaats in
zoover, dat zij door maatregelen van be
stuur kan worden bestreden.
Deze beschouwing doet wel wat vreemd
aan, als men bedenkt, dat de duikbooten
elke maand ongeveer 1 millioen ton aan
schepen naar den bodem der zee doen
verhuizen. In de afgeloopen week van
Engeland alleen 21 schepen boven de 1600
ton en 2 van minder dan 1600 ton, naai
de Engelsche admiraliteit zelf meedeelt.
Nietwaar, dat moet zijn invloed doen gel
den. Het spreekt dan ook boekdeelen, dat
lang in ons hart.
«Die vreeselijke kreet,® sprak Kosko,
«werd door uw lievelingspaard geslaakt, de
arme dieren zijn de prooi der wolven ge
worden, dit zal hun nu nog een oogen
blik bezig houden, en ons daardoor een
poosje rust schenken, maar ze zullen weldra
en hongeriger dan ooit terugkomen.
De oude dienaar had goed geoordeeld
het duurde niet lang of de aanval op de
hut werd weder begonnen.
Op zeker oogenblik dreef een windvlaag
de rook weg en konden wij door het gat
den helderen hemel aanschouwen.
Gelijkertijd gilde het kamermeisje, terwijl
zij ons met de hand naar het gat wees
Vier wolvenkoppen vertoonden zich daar
Kosko alleen bleef kalm, hij wierp een
bos hout op het vuur en zeide
«Van die daar hebben wij niets te vree
zen, de wolven zijn bang voor het vuur,
zij zijn verblind door het licht der vlam,
en kunnen ons niet zien.«
Een vreeselijk gekraak deed zich nu
hooren, drie der monsters verdwenen, ter
wijl het vierde door het, onder hun gewicht
bezweken, houten dak naar beneden stortte,
en midden in het vuur viel.
«Achteruitriep Kosko.
«Schiet,® vervolgde hij tot mij, «maar
mis niet
Hij had het geweer gegrepen. Het beest
schreeuwde vreeselijk, ik trok het* pistool
af, en Kosko maakte hem met kolfslagen af.
Wij trokken hem uit het vuur, waar
zijn bloed een dikke stinkende rookwolk
Engeland de neutralen dwingen wil scheeps-
ruimte voor de entente beschikbaar te stellen.
Al wordt er nog zoo hard op de werven
voortgewerkt om meer nieuwe zeebodems
aan te bouwen, wat de duikbooten ver
nielen overtreft toch verre wat er aan
nieuwe vaartuigen van stapel wordt gelaten.
Geen wonder dan ook dat ook in En
geland het verlangen naar vrede toeneemt.
Het Engelsche arbeiderscongres heeft met
een verpletterende meerderheid het besluit
genomen afgevaardigden te zenden naar
Stockholm, doch op voorwaarde dat de daar
genomén besluiten slechts de waarde van
een advies zal worden toegekend.
Minister Henderson, die de daartoe
strekkende motie inleidde, zette zijn betoog
kiem bij door de opmerking, dat indien
de Engelschen niet mede doen dit hen van
de Russen zou vervreemden. Doch nu blijkt
dat de Russische regeering beweerd heeft
onverschillig te zijn voor de conferentie
van Stockholm. Henderson wist dit, zeg
gen zijn vijanden, maar verheimelijkte het.
Gevolg van de actie tegen zijn persoon is,
dat hij als lid van het kabinet is afgetre
den.
Op het westelijk front neemt de gevechts
bedrijvigheid steeds toe en kunnen ver
schrikkelijke worstelingen worden verwacht.
Er wordt nu reeds met ongeëvenaarde
wildheid gestreden. Gevechten' van man
tegen man, die met handgranaten en ge
weerkolven den vijand uit de mijnkraters
trachten te verjagen^ zijn aan de orde van
den dag. Straks gaat het roffel- en gor-
dijnvuur weer zijn vernielende werking
uitrichten. Een paar loopgraven platge
schoten. Een stormloop. Duizenden en
duizenden gedood, verminkt, en het
resultaat ongeveer niets. Arme kerels,
die dat dag in dag uit, van den vroegen
morgen tot den donkeren avond, ja tot
diep in den nacht moeten verduren.
De Engelschen erkennen dat hun linie
ten oosten van Yperen door de Duitsche
aanvallen een weinig ingedrukt is. Ook
aan de Aisne, in Champagne, en bij Verdun
leeft de artilleriestrijd op en worden ver-
kennersaanvallen gedaan. De bedrijvigheid
der vliegers is aan beide zijden zeer le
vendig.
Dat het weer voor het werk in de lucht
gunstiger is geworden, is ook gebleken uit
den luchtaanval der Duitsche vliegers op
Southend en Margate. De schade moet,
vooral te Southend, zeer aanzienlijk zijn.
deed opgaan, en smeten hem in een hoek.
«Dit is waarschijnlijk de eenige poging,
die ze gedurende den nacht zullen wagen,
maar zoodra de dag aanbreekt zullen wij
meer van die helsche dieren hier hebben,
dan wij er dooden kunnen.
Onder onze hevige spanning en onrust
verliepen de uren slechts langzaam. De
oude Kosko was weder in zijne stilzwij
gendheid vervallen en hield zich bezig met
het vuur aan te houden. Hij had goed
geoordeeld er verscheen geen enkelen wolf
meer bij de opening in het dak, maar het
gekrabbel aan de deur, hun gehuil en ge
blaf duurde den geheelen nacht.
Voordat Kosko mij zijn oordeel had
medegedeeld, wenschte ik vurig naar het
aanbreken van den dag, nu zoude ik wel
gewild hebben dat den acht eindeloos ware.
Dwaze wensch Wat zouden wij ge
wonnen hebben met een langzamen honger
dood I
Eindelijk begon het licht der sterren te
verbleeken de zoo gevreesde dag aan.
De wolven, aangemoedigd door liet licht,
begonnen met twintigtallen het dak te
bekruipen
Plostseling, terwijl wij elk oogenblik
vreesden het dak onder hun gewicht te
zien instorten, hoorden wij het geknal van
wel vijftig geweerschoten, en klonk ons
hoorngeschal en hondengeblaf in 't oor.
Onze geduchte vijanden sprongen van
het dak en gingen onder vreeselijk gehuil
op de vlucht.
Kosko opende voorzichtig de deur en
Het Engelsche telegram meldt, dat acht
mannen, negen vrouwen en zes kinderen
gedood, en ongeveer vijftig menschen ge
kwetst zijn. Men mag dit dappere krijgs
bedrijf dus zeker geslaagd noemen en het
Duitsche legerbestuur heeft weder eer. uit
muntend moment uitgekozen om Lloyd
George tegenover de Engelsche pacifistische
beweging in de kaart te spelen.
In Rusland gaat de opmarsch der cen-
tralen niet zoo snel meer voort. Met alle
macht trachten de Russen stand te houden
waar zij staanmaar de aanvallers ver
dubbelen van hun zijde de pogingen om
Roemeeqsch Moldavië te bemachtigen. Hoe
verder zij kunnen doordringen, hoe rijker
de buit aan graan en overige zomerpro-
dukten.
BUITENLAND.
Duitsch legerbcricht.
Berlijn. Aan het Ylaamsche front nam
de actie na een betrekkelijk rustige dag
's avonds weer toe. Onze artilleriewerking
tegen vijandelijke batterijnesten wasgoed;
ook verstrooiden onze batterijen Engelsche
afdeelingen, die in stellingen gereedstonden
voor den aanval ten O. van Messines.
Na het aftreden van Henderson.
Londen. De «Daily News® verklaart, dat
indien de arbeidersconferentie van 21 Aug.
Henderson steunt, de ander arbeiders-minis
ters uit de regeering moeten treden. Ge
meld wordt, dat de premier alsdan een
beroep op het land zal doen door algemeen**
verkiezingen.
Op de tram doodgeslagen.
Het »Tageblatt« meldt, dat op eet
tramwagen van Ijju I, in de nabijheid vai.
de «Halle'sche Tor« te Berlijn een mat
plaats wilde nemen, toen de wagen reedt
vol was. De conductrice verzocht hem aai
de eerste halte den wagen te verlaten, ei
toen de man weigerde, riep zij den wa
genbestuurder te hulp. Deze wilde den rei
ziger, die bleef weigeren den wagen t<
verlaten, met geweld er af zetten, doch
kreeg van den reiziger een paar zoo krach
tige opstoppers, dat hij van den wagen
viel en dood bleef liggen.
De dader slaagde erin, van de duister
nis gebruikmakend, te ontvluchten.
riep
«De wolven zijn weg, en de jagers ko
men daar uit het bosch
Wij haastten ons allen naar de deur-
Wij waren gered Het leven en de vrij
heid was ons hei-geven
Toen zagen wij onzen bevrijder, aan het
hoofd der jagers, naderkomenhet wat
Ivan de Labanof. Met een zoeten glim
lach gaf Aninia hem hare hand, die hij
met aandoening aan de lippen drukte.
Terwijl zijne gezellen de wolven vervolg
den, vertelden wij hem ons wedervaren,
en vernamen van hem hoe het zich ha<!
toegedragen dat hij zoo juist van pas tei
hulp kwam.
Op het kasteel zijner moeder had men
vernomen, dat eene groote bende wolven
in de vlakte gezien was, en dat er reeds
verscheidene ongelukken gebeurd waren
men noemde zelfs de slachtoffers.
De bewoners der omstreken hadden zich
reeds vereenigd tot een gemeenschappelijken
jacht. Ook Ivan had alle bedienden verza
meld, en daar hij door hevige ongerustheid
omtrent ons lot gemarteld werd, was men op
zijn aandringen terstond op marsch gegaan.
«De Hemel zij dank sprak hij ten
slotte «dat ik zoo gelukkig was U te red
den.®
Twee maanden later vierden wij het
huwelijksfeest van mijne zuster Aninia en
haren bevrijder.
Einde.
NIEUWSBLAD
voor Het Land vai Heisdes en Altena, Ie Lisestraat en Ie Bniemelerwaarl
