ga
DE TOWEÜ VAN LONDEN,
HET PRINSESJE.
U fi
Uitgever: L. J. YEERMAN, Heusden,
No3711. Woensdag 3 October 1917.
FEUILLETON.
De Ro de Bastide.
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden 0.90,
franco per post zonder prysverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels 60 cent. Elke regel
meer 10 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag
4 uur ingewacht.
Dit is de titel van de wonder-mooie
oorspronkelijke novelle, welke bij den aan
vang van het nieuwe kwartaal in h t
llnsxree;d Zondagsblad verschijnen
Haat. 17.
Wij kr.nr n onze lezers, voor zoover zij
r.mei het Geillustreerd Zondagsblad
Kgeabomteei i mochten zijn, niet genoeg
aa lei. zich toch op i eze uitgave te
aborneeren.
i danks <ibuitengewone kosten hier
aan voo'ai in dezen tijd verbonden, harid-
haai't dooj zijn groot aantal mooie illustra
tie; prachtige verhalen en billijken prijs
n sl hts 45 cents per kwartaal
van 13 nummers (franco per post
T 0.52Vs) geillustreerd Zondagsblad
zien ais een de fraaiste en verreweg
de goedkoopste illustratie van ons
land.
Op aanvra,.; wordt steeds gaarne een
proefnummer gratis toegezonden.
DE UITGEVERS.
Slot.
Een der rens heet de Bloed-
torei). T« do - meer dan de andere
het tooneel v
den geweest V
n duisteren gruwelda-
Wie vermag dit te
zeggen Zijn bloedige geschiedenis
heeft hij zoo ped als de andere. Bin
nen zijne mum zijn in 1483 de kin
deren van Ediard IV vermoord, welk
Qa huns vadeh dood, door hun bloed-
dorstigen oom tichard van Glocester,
later koning Rbhard III, in den Tower
geplaatst o. ara. Hunne lijken rus
ten, naar mei zegt, aan den voet
van den trap in den witten toren.
In een donker, vensterlooze kamer
des bloed tor ers zou Hertog George
van Clarence,goeder van genoemden
Eduard IV in 1478 gedood zijn en
wei zeidzaan genoeg door ver
drinking in ee: vat malvezij wijn
De iaatsten, welke in den Tower
het schavot bklommen, waren de
lordë Kilmarnock, Balmerino en Lovat
in 1746. Als laatste bewoner des
Moedtorens wedt genoemd een be-
7 (Uit et Fransch
«Misschien stak morgen boven op het
rad der fortuin, jieschien tign ik dan even
kaal als nu, min le hoop Dus je gaat
met mijn fortui mee gelukkig, dan zal
ik je beschermen ongelukkig, dan zie je
me rriet vyeer e; je kunt voor mijn part
doen, wat je \<t. Verg dus geene be
lofte van mij, kj ik misschien niet zou
kunnen houden :k heb behoefte aan mijne
vrijheid van han len. Adieu dus! ik hoop
voor ons beiuert dat wij elkaar spoedig
terugzien U
En meteen hakte de geheimzinnige
vreemdeling eenpiewegifig naar den zee
kant.
x>Maar ze„ danp minste aan Elisabeth...
Een vloek in e vreemde taal was het
ee ge antwoord dat hij ontvingde
V-V eliPg verdien en het geluid zijner
voetstappen stierf* de verte weg.
Mei, bleef igerust en aangedaan
achter.
»\\at oet ik finnen? vroeg hij zich
zeU at. a. -t ik wac^n op de twijfelachtige
,t belofte v;u- een Oekende Mag ik op
z.'iikó losse 'VOOideL]iisabeth aan haar lot
Vie ijjje man "Wat wilt
J Ondanks zijnepvliegeude manieren
had hij iets, dat mLantrok. Maar deet
kend politicus uit onze eeuw, Sir
Frances Burdett.
Doch met al de genoemden is de
lijst dergenen, die in den Tower ge
smacht hebben in de verste vérte
niet uitgeput. Van de meesten weet
men echter niet in welke der talrijke
kerkers ze gezeten hebben. Zoo b. v.
diende den Tower aan den Franschen
koning Johan II den Vrome, bene
vens zijn zoon en vele Fransche
grooten geruimen tijd tot gevangenis
toen ze in 1356 door Eduard, den
zwarten prins geslagen waren en
eerst na betaling van drie millioen
goudstukken en 't afstaan van ver
scheidene provinciën, kregen ze in
1360 hun vrijheid weêr. Doch de
koning, wien 't onmogelijk was deze
ongehoorde som te betalen, moest zich
weer gevangen geven en stierf in
den Tower in 1364. Zoo bracht de
oudste zoon van den Schotschen ko
ning Robert III achttien jaren en de
koning van Engeland Hendrik IV zes
jaren hier door, waarna de laatste
van den Tower naar den troon ging
om een jaar later weer naar zijn
gevangenis terug te gaan, waarin hij
in 1471 vermoord werd.
Doch liever dan al deze ellende
op te sommen, willen we ten slotte
nog een blik werpen in de kamer,
die de kroonjuweelen bevat. Deze
is ook b.et eeidg.? vertrek, tot hetwelk,
een vreemde zonder plichtplegingen
wordt toegelaten alle andere mogen
slechts na bijzondere vergunning be
zichtigd worden. Het deel van den
Tower, in 't welk deze schatten be
waard worden heet Wakefield-Tower.
Op een draaischijf en met een stolp
goed afgesloten bewegen zich deze
historische gedenkstukken van het
Engelscbe hof voor het'oog des toe
schouwers, het eene kleinood naast
het andere, doch elk uit verschillende
tijden afkofnstig; die van groote
waarde zijn echter niet ouder dan
uit den tijd 'van Karei II (f 1685).
Het jongste bestaat uit de kroon der
thans regeerende vorsten, in den
vorm van een kalotje van purperrood
fluweel met zilveren strepen en
rondom met diamanten ingezet't
weegt 1 K.G., doch heeft een waarde
van 1.340.000 gulden.
De overige, uit vorige eeuwen af
komstige kronen en rijksinsignes, in
't bijzonder de gouden rijksappel en
scepter, hebben ook hun roman ge
had. Het was onder de regeering
van Karei II, dat een Iersch overste,
Thomas Blood geheeten, een avon
turier die zich door de regeering
zeer benadeeld waande, op de ge
dachte kwam de kroonjuweelen te
stelen. Met behulp van enkele vrien
den gelukte het hem den bewaker
te overvallen en vast te binden. Een
der roovers nam de kroon, een ander
de rijksappels.
Blood zelf trachtte den scepter in
tweeën te vijlen, om hem gemakke
lijker te kunnen medenemen..Terwijl
hij hiermede bezig was, werden de
heer en door toevallig voorbijkomende
lieden gestoord. Het gelukte den
waker zich te bevrijden en de dieven
werden gevat.
Hun proces maakte groot opzien
zelts de koning woonde de verhooren
bij en aan deze omstandigheid had
Blood zijn behoud te danken. Hij
verhaalde dat er vroeger een samen
zweering bestaan had om Karei te
dooden, doch de eerbied voor Z. M.
had hem van de daad teruggehouden.
Evenzoo had hij zijne vrienden, die
ongeveer honderd bedroegen, steeds
aangemaand de hand van den ge-
kroonden vorst af te houden.
Of deze nu n dood, gesteld dat
men voor den niet geslaagden dief
stal hem zoo zwaar straffen wilde,
niet wreken wilde, kon hij onmoge
lijk weten.
Het is van beteekenis bij de be
oordeeling der toenmalige staatkun
dige en maatschappelijke verhoudin
gen, te weten, dat deze uit vleierij
en dreiging bijeengezochte leugen
zulk een indruk op Karei II maakte
dat hi) bang werd en den inbreker
niet slechts genade schonk, maar
hem nog een jaargeld van f 6000
toelegde.
Op 31 Oct. 1841 verkeerden de
Engelsche kroonjuweelen in nog groo-
ter gevaar, aangezien op "dien dag
een hevige brand in den- Tower uit
barstte, welke een groot deel der
magazijnen en wapenverzamelingen
vernielde slechts door buitengewone
inspanning mocht het gelukken de
schatkamer met haren rijken inhoud
ik niet verkeerd met liem mijn hart open
te leggen Als hij eens een vriend van
Linguard was Als hij mij eens ging ver
raden
Hij ging in het gras op den kant van
den weg zitten en dacht lang na.
»Neen,« riep hij eindelijk uit, «alles be
wijst mij, dat zijne belangstelling goed ge
meend was Toch beu ik blij, dat ik hem
mijn plan niet heb medegedeeld. Welnu,
waarom zou ik het van nacht niet uit
voeren De komst van dien vreemdeling
zal Linguard en zijn knecht vooreerst be
zig houden, en zoodoende heb ik minstens
vrij spel, om mijne Elisabeth te spreken
Ja, ja, ik zal het wagen. Misschien
krijg ik nooit weer zulk eene gunstige ge
legenheid.»
Hij stond onmiddellijk op en liep dwars
door het veld naar de Roode-Bastide, alsof
hij vreesde den vreemdeling ten derde male
te zullen ontmoeten.
III.
EEN AVOND OP DE BASTIDE.
De Roode Bastide verhief zich aan het
einde der diepe, boschrijke vallei, waarover
wij reeds gesproken hebben
Het was een groot, oud, langwerpig ge
bouw met twee vleugels, uit verschillende
tijdperken afkomstig, maar beide even ver
valien.
Het ontleende zijn naam aan de kleur
der baksteenen, waarvan het opgetrokken
was kortom het was eene sombere, on
vriendelijke woning, die er bij nacht be
te vrijwaren.
Zietdaar 't voornaamste uit de ge
schiedenis van den Tower, eerst een
kasteel van Willem den Veroveraar,
later een koninklijk paleis, nog latei-
een staatsgevangenis. De tand des
tijds heeft zich ook op dit oude ge
bouw niet onbetuigd gelaten en thans
openen de op zijne muren geplaatste
kanonnen hun metalen mondei! slechts
wanneer 't geldt een grooten feestdag
aan te kondigen.
BÜÏTENLANOSCH OVERZICHT.
Nog altijd is de toekomst vau België in
't geding. De vorige maal wezen wij er
reeds op dat men er der Duitsche regee
ring een "verwijt van had gemaakt in haar
antwoord op de Pausclyke nota niets over
haar toekomst plannen met België te heb
ben gezegd. Welnu, zoo heeft de Rijks
kanselier geantwoord Het zou onverant
woordelijk zijn geweest, indien wij stellige
verklaringen over die afzonderlijke vraag
stukken hadden gegeven. Men kan van
ons niet meer eischen dan dat wij onze
genegenheid tot onderhandelen betuigen.
Wareri wij in bijzonderheden getreden,
dan zou dat kan uit de houding der
vijandelijke pers nu reeds stellig worden
opgemaakt het wachtwoord in het kamp
der tegenstanders zijn geweestde Duitsche
tegemoetkomingen moeten als keateekenen
van Duitschland's slinkende kracht worden
aangemerkt en derhalVe naar onmiddellijk
daaruit volgt als kredietpost worden ge
boekt. Wij zouden den vrede geen stap
nader zijn gekomen. Integendeel, de over
tuiging bij de tegenpartij, dat alleen de
slechte staat van zaken ten onzent ons
genoopt kon hebben, een houding aan te
nemen, die niemand, op diplomatiek gebied
thuis, ook maar in de verste verte zou
kunnen verklaren, zou vast en zeker den
oorlog hebben verlengd.
Ik maak voor de rijksregeering aan
spraak op het recht, waarop de toonaan
gevende staatslieden van alle vijandelijke
staten voor zich aanspraak maakten en
nog tot het jongste verleden aanspraak
maken. Ik moet het standpunt der rijks
regeering recht duidelijk maken, waarvan
wij ons niet zuilen laten afdringen voor
het oogenblik moet ik er van afzien om
onze oorlogsdoeleinden scherp te omschrij
ven en onzen onderhandelaars de.handen
te binden.
paald geheimzinnig uitzag.
De voorgevel zag uit op een hobbeligen
weg en tusschen beide bevond zich een
slecht onderhouden bloementuin met een
ijzeren traliehek.
De tuin aan de achterzijde was door
zulk een hoogen muur omringd, dat men
de aangrenzende steile rotsen moest be
klimmen, om er van buiten af een blik in
te kunnen werpen.
De voornaarpste bewoners der Roode
Bastide zaten in de tuinkamer.
De weinige meubelen waren oud eu
wormstekig. Aan de wanden hingen eenige
berookte portretten in olieverf, die elkaar
uit hunne zwarthouten lijsten toegrijnsden.
Het eenig versiersel der zaal, want eene
zaal mocht men deze kamer gerust noe
men, was een half dozijn porseleinen va
zen op den breeden, marmeren schoorsteen
mantel, die elk een grooten oranjeappel
droegen.
Eene koperen lamp, met eene reusach
tige kan, wierp een mat licht over hare
naaste omgeving en liet de rest van de
zaal in meer dan half donker, terwijl de
buitenlucht door de slecht sluitende venster
luiken sluipende, af en toe de vlam deed
flikkeren en soms dreigde haar uit te blazen.
Aan het einde der groote, eikenhouten
tafel, in welker midden deze lamp geplaatst
was, zat de heer Linguard, eigenaar en
bewoner der Roode Bastide in lijvige re
gisters te bladeren en te schrijven, en vlak
tegenover hem hielden mevrouw Meursan-
ges en hare dochter zich met dameshand
werkjes onledig.
Zij spraken tot elkander met gedempte
stem, of liever mevrouw Meursanges sprak
met groote woordenrijkheid, terwijl Elisa
beth met neergeslagen oogen toeluisterde
en nu en dan een enkel woord of een
zucht tot antwoord gaf.
Dit eentonige gefluister was intusschen
te zwak om den heer des huizes in zijne
administratieve bezigheden te storen, en
vaak verloor het zich geheel onder het ge
loei van de labechade in den schoorsteen
en langs de vensters.
De heer Linguard had in weerwil van
den afkeer, dien hij algemeen inboezemde,
op het eerste gezicht geen hard of terug
stootend voorkomen.
Hij was een man van bij de zestig,
eenigszins zwaarlijvig en met langzame, af
gepaste manieren. Zijn gelaat, dat voor
een deel wegschool achter een grooten,
zilveren bril, en -vele plooien en rimpels
droeg, was niet mooi, maar ook niet dom.
Zijne kléeding herinnerde aan zijne vroe*
gere boekhoudersjaren en was van grof
laken, maar zorgvuldig geborsteld.
Boven de ellebogen waren valsche mou
wen bevestigd, die zijne jas tegen de wrij
ving op de schrijftafel moesten beschermen.
Eene welgekamde, blonde pruik troonde
op zijne kale kruin.
Onder het bereik zijner hand stond op
de tafel een hoornen snuifdoos, waaruit hij
bij geregelde tusschenpoozen met duim en
Als de leden van het Hooge Huis en
de pers zich met ons op dit standpunt
plaatsen zou de toestand onberekenbaar
vergemakkelijkt worden en ontwikkeld
worden en ruim baan gemaakt voor den
vrede ten zegen van het vaderland.
Toen daarna de Staatssecretaris von
Kühlmann het woord nam dikte hij deze
meening nog wat aan. Hij zeide liet in
ronde woorden Er bestaat geen Duitsche
nota over België. Dat is een verzinsel,
waarschijnlijk van Fransche herkomst. Wij
begrijpen dat alle belanghebbenden er zeer
op gesteld zijn te weten wat de Duitschers
met ons zuidelijk buurland voor hebben
en dat ook wij Nederlanders een oogje
in het zeil .moeten houden.
Zoo schreef dszer dagen Prof. de Louter,
handelende over onze neutraliteit
Zoolang de partijen tegen elkander op
wegen en geen van beiden op eene beslis
sende overwinning kan bogen, is Nederland
betrekkelijk veilig. Zoodra daarentegen de
weegschaal duurzaam overslaat, vertoont
zich een aantal problemen, waarbij het lot
van het vaderland ten nauwste is betrok
ken. Het allernaast raakt ons het toekom
stig lot van België. Is eene inlijving bij
Duitschland, hoe onwaarschijnlijk ook, voor
ons een dreigend gevaar, niet minder .is
dit een volledig herstel onder de uitslui
tende leiding der Westersche mogendheden.
Dan zal namelijk de vraag rijzen, of her
stel binnen de oude grenzen wel voldoen
de is om nieuwe aanslagen te voorkomen
en ue geleden schade to vergoeden. Dan
zal onder den invloed van Belgische en
Britsche imperialisten want die zijn er
evengoed als in Duitschland een be-
geerig oog worden geslagen op Nederland-
sche landstreken eri waterwegen en het
grootste beleid en de krachtigste wil noo-
dig zijn om Nederland's rechten te hand
haven en tegen miskenning, ondank en
afgunst, te verdedigen. Daarom vooral is
de toekomstige vrede voorzeker eene vurig
begeerde gebeurtenis, maar ook eene zv^t-
re beproeving, die ieder rechtgeaard Ne
derlander, die niet leeft bij den dag, met
bijzondere spanning tegemoet ziet.
«Daarom, mijn vaderland, waak en werk
zoolang het nog dag is. Waan niet, dat
de hemel helder is, omdat de zon des vre-
des dit dierbaar plekje drie jaren lang met
wisselenden glans bescheen. Hoe geweldi
ger <le ontbonden krachten om zich grijpen,
des te grooter gevaren ons omringen. Be
zwijkt straks een der oorlogspartijen of
vinger een greep deed.
Kortom, op zijn uiterlijk en zijn manieren
afgaande,- zou men hem voor een ouder-
wetsch, eigenzinning, welgesteld burger
man of rentenier gehouden hebben, maar
in geen geval voor een woekeraar, smok
kelaar en lichtmis, waarvoor het landvolk
hem hield.
Evenwel zou een tweede onderzoek hem
minder gunstig geweest zijn zijne gemaakte
ambtenaarsmanieren boezemden wantrou
wen in zijn giimlach was zoetsappig en
geveinsd zijne oogen, die van tijd tot tijd
vluchtig op de beide dames gericht wer
den, hadden een duivelachtigen glans.
Als hij er niet om dacht, waren zijne be
wegingen hoekig en ruw alleen eene aan
houdende waakzaamheid over zich zelf kon
zijne natuurlijke onstuimigheid in toom
houden. Zijne geheele persoon bezat een
karakter van 'valschheid en aanstelling, dat
een opmerkzaam waarnemer niet in zijn
voordeel zou uitgelegd hebben.
De beide dames, zijne kostgangsters zon
der kostgeld, verdienen ook eene afzonder
lijke vermelding.
Mevrouw Meursanges was eene vrouw
met veel verbeelding, luidruchtigheid en
beweging. Haar laag voorhoofd, ruw aan
gezicht, saamgenepen lippen en schelle
stem verrieden een bekrompen verstand,
eigenwijsheid en afkeer van tegenspraak,
en haarcostuum was hiermede in overeen
stemming.
Wordt vervolgd.)