iji „C U BA.1 Bij dit nr. beloon een bijvoegsel. Und van altena Uitgever: L< J. VEERMAN, Heusden. v, 'I-BOSCH, He Koorie ftastide. Draagt it A II I. U A Vs li Seeding. Gorinclieui. No. 3726, Zaterdag 24 November 1917, EERSTE KLASSE kwaliteiten. Suinatradek, Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden 0.90, franco per post zonder prijsverhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën van 16 regels 60 cent. Elke regel meer 10 cent. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag 4 uur ingewacht. »Cuba« Vorstenl. 5 ct. Rita A Rita B Rita G 5 ct. 6 7 (Lichte vale pracht- kleuren.) Hinthamerstr. 24. Tel. Int. 492. BÜITENLANDSCH OVERZICHT. Het zou de lasten en ellenden, die de oorlog over ons uitstort, heel wat makke lijker doen dragen, indien wij met heel ons hart pro- dit en anti- dat konden wezen. Wanneer wij in een der oorlogvoerende partijen een macht mochten zien, die streed voor heilige goederen, en zich derhalve wendde tegen zijn vijand, den belager en verwoester van de hooge idealen der menschheid. Wij zijn er wel aan gewend geraakt, Engeland te hooren beweren, dat het strijdt tegen het ruwe geweld, het dierlijke militairisme, de satanische vero vering- en heerschzucht van Duitsehland. Maar in dezen verwijt de pot den ketel zijn zwartheid. Wij Nederlanders kunnen den Boerenoorlog maar niet vergeten, en wat men Griekenland heeft aangedaan, ligt nog te versch in het geheugen om te kunnen gelooven aan de altruïstische drijf- veeren van Albion. Omdat wij, neutralen, onmogelijk noch vóór de entente, noch vóór de centralen kunnen zijn, daar wij beide van boosaardige nevenbedoelingen verden ken ook met betrekking tot ons land is de oorlogsnood, die over ons komt, wel dubbel bitter. Wij worden geringel oord van weerskanten en moeten het lij delijk aanzien. Nu heeft Duitsehland weel een middel gevonden om ons te negeren. Het heeft het zeegebied, waar de scheep vaart nog kon worden uitgeoefend, al weer ingeperkt. In de Middellandsche Zee is de vrije vaargeul geheel opgeheven, zoodat elk schip, waai; het zich ook in die zee bevinden moge, zonder waarschuwing en zonder eenige voorzorg voor de opvaren den, zal worden vernietigdverder is het gevaarlijke gebied ten westen van Ierland aanmerkelijk vergroot, en eindelijk is de z.g. »vrije« strook langs onze kust tot ongeveer een derde van de vroegere breedte teruggebracht. Het gevaar van de vaart op Engeland zal dus weer bizonder toene men. Deze inperking van het gevaarlooze gebied langs onze kust is blijkbaar in het leven geroepen om het beetje scheepvaart op Engeland, dat zich nog heeft kunnen handhaven, doeltreffender te kunnen ver nietigen. Dat men hier niet te licht over moet denken, is duidelijk. Indien deze nieuwe willekeur van Duitsehland het re sultaat heeft, dat de Duitsche marineauto riteiten er blijkbaar van verwachten, dan zal tengevolge van de maatregelen van Amerika, Engeland en Duitsehland tesamen ons land naar het westen volkomen geïso leerd zijn. Zelfs onze Noordzeevisscherij zal dan geheel zijn gefnuikt. Zoo wordt het vuur ons al meer aan de scheenen gelegd, en het eenige wat wij kunnen doen, is protesteeren wat ons toch niet baat. Het ware wel te wenschen, dat er spoe- I dig verandering kwam. Maar wij zien niet, hoe dat moet komenof het moest zijn door een overal losbrekende revolutie, die, gelijk in Rusland, de oorlogzuchtige bewind voerders van het kussen jaagt. Wij zien tenminste nog niet, dat door het succes der wapenen een der beide partijen den 22 (Jit het Fransch Een pijnlijke stilte ontstond nu onder het oranjeboschje. De beide verliefden zagen elkander met vochtige oogen aan en soms raakten hunne handen elkaar vluchtig aan. Plotseling liet zich op korten afstand eene vroolijke stem hooren, en Auguste Fleuriaux kwam snel uit eene naburige laan te voorschijn. Zijn rijk, half Moorsch, half Indisch cos- tuum was een weinig in wanorde, zijn fluweelen mutsje met gouden borduursel stond kranig op zijn linkeroor zijn altijd levendig gelaat, hoewel een staalkaart van rimpels en grijze haren, drukte spottende vroolijkheid uit. Hij hield een glas cham pagne in de eene hand en in de andere een biscuit, waarvan hij voort loopende nu en dan een stukje afknabbelde. »Op mijn eer, lieve vrienden,riep hij lachend, »het was zeer verkeerd van u, zoo gauw van tafel te gaan. 't Is jammer gij verliet een eeuwig schoon schouwspel vooreerst die menagerie van bloedverwanten, die ik half dronken gevoerd heb, met tel kens weer op mijn behouden terugkomst te drinkenen dan die arme Linguard, die een gezicht zet als een bot scheermes, als hij de leege flesschen en gebroken glazen telt. Zijn hart bloedt zonder op houden. Duivels hij had mijn praaldiners in Bengalen eens moeten bijwonen »Men dronk uit gouden kelken, met paarlen versierd, en smeet ze bij het einde van den maaltijd in de Ganges. »Men sloeg de Japansche porceleinen borden stuk op de harde koppen van de dragers der palankijnen met evenveel be hagen, als ik dit ellendige dubbeltjesglas verbrijzel En met meer dan kinderlijke onbezorgd heid wierp hij zijn glas champagne tegen de rots. »Hm, hm, dat zjjn prachtige manieren sprak mevrouw Meursanges op den toon van beleedigde huisvrouw. Een beetje meer respect voor het tafelgoed van dit huis zou u beter staan Al is men nog zoo rijk, men kan zijn geld wel op gepaste wijze besteden »Zeer goed gezegd beste mama Meur sanges,® antwoordde Fleuriaux familiaar. »Ik ben op 't oogenblik een rijkaard van een bijzonder soortmijn hoogste genoegens bestaan in verteren, verspillen en stuk slaan en dat zal net zoolang duren, tot Maar, bij Al-Borak wat zie ik ging hij voort met onderzoekenden blik op zijn beide beschermelingen, »hebben mijne kinderen geschreid Wie heeft mijne lieve tortels kwaad gedaan Wie heeft steenen ge worpen in mijn rozentuin Hemel 1 zou het een nieuwe streek van dien brompot van 'n Linguard zijn Zou de schurk nu al ander onder de knie za! krijgen. Wij hadden wel gedacht, dat, toen het offensief der centralen tegen. Italië begon, de oorlog op zijn eind zou kunnen loopen. Immers zoo redeneerden wij Rus land is verlamd en telt onder de oorlog voerenden niet meer mee. Italië zal buiten gevecht gesteld worden. Dan rukken de Centralen met al hun macht los op het Westelijk front en zullen daar de hulp der Amerikanen ten spijt hun tegen standers onder den vo?t loopen. En dan in het voorjaar 1918 zal de onzalige strijd zijn uitgestreden. Maar ziet nu wat er geschiedt. Italië hoewel duchtig gehavend stelt zich met radelooze woede te weer en houdt stand. En ondertusschen ontwikkelt de Entente op het Westelijk front een kracht die de Duitsche linies doet sidderen en breken. De Britten zijn ri.l. bij Kame- rijk een offensief begonnen, dat de Duit- schers leelijk in het nauw brengt. De gevechten zijn er nog in vollen gang, maar reeds bij den eersten aanval wisten de Engelschen op zijn minst even ver vooruit te komen, als zij in maanden in Vlaanderen hebben kunnen doen. Het schijnt, dat de Duitschers verrast zijn geworden. Op het punt toch waar de Engelschen zulk een sprong vooruit hebben gedaan, hadden de kanonnen nagenoeg gezwegen. De prikkel draadversperringen waren nog in onge schonden staat. Men verwachte daar dus in geen geval een si unleop. Nu hebben de Britten de Duitsche linies dan toch kunnen forceeren, door brandende tanks vooruit te zenden. Deze logge gevaarten hebben de bres gemaakt en de infanteristen zijn hen achterna gesneld. Wij laten hier het relaas van een ooggetuige volgen De troepen zijn wonderbaarlijk opgewekt doordat zij vasten grond onder hun voet voelen, een ongerept landschap voor zich zien en beseffen, dat zij door de sterkste linie van de Duitschers heen gebroken zijn. Ik zag vandaag het schoonste schouwspel dat ik nog in dezen oorlog gezien had. Een gestadige stroom ruiterij vloeide dooi de vernielde Hinderburglinie heen en zes mijlen (10 K M.) verder. Byna een etmaal vroeger was al een afdeeling ruiterij 's vij- ands loopgraaflinie overgetrokken, onder het gejuich van de bedieningen van de tanks en de infanterie. De ruiterij was van 's middags af in ge vecht in het hooge terrein en de dalen aan den rand van de vlakte van Kamerijk. Zij onze overeenkomst willen breken Driftig sloeg hij de hand aan de kost bare sjaal, die hem tot gordel diende, waarin een dolk en een geladen pistool verborgen waren, en liet toen zijn blik met welgevallen op het sciioone jonge paar rusten. ïMynheer Fleuriaux,begon Maurice droevig, Linguard is niet de oorzaak van onze droefheid, maar maar En zijn tranen begonnen opnieuw te vloeien. »Dan moet het van u komen, mevrouw,® sprak Fleuriaux streng. »Gij hebt zeker de jongelui weer geplaagd met uwe eeuwige eischen van fortuin en positie En ik heb u toch zoo duidelijk te verstaan gegeven, dat in een bepaald geval ®U kent wel alle mogelijke gevallen van de wereld fabelen,viel zij hem driftig in de rede, »maar daarmee komen wij niet verder. En daar ik niet langer ver kies aan te zien, dat die groote jongen om mijne dochter heenzwerft en haar aan het oor bazelt Snel vatte Fleuriaux de toornige moeder bij de hand. »ls u dan zoo hardvochtig vroeg hij met warmte. »Zoudt u zoo'n lief jong paar menschen werkelijk kunnen martelen met eene nieuwe scheiding Zie ze eens aan, mevrouw treft u niet die onschuldige smart Ik dacht, dat mijn ziel uitgedroogd was, door twintig jaren van reizen, gevechten en teleur omsingelde vluchtelingen, zuiverde dorpen en verbreedde de vooruitspringende stelling voortdurend. Zij haalden.achterhoede-kolon- nes in en voerden charges uit tegen Duit sche batterijen. Een afdeeling galoppeerde naar twee batterijen veldstukken toe, die in een kuil verdekt waren opgesteld en sabelde de kanonniers neer. Het is een dag voor de ruiterij geweest. Men spreekt zelfs nog meer over hare ver richtingen dan over die van de tanks. Toen de tanks bij het aanbreken van den dag oprukten werden zij door hun chef aange voerd, die wel een koning uit den ouden tijd leek, die zich, met het vaandel achter hem, aan het hoofd van een seiiare krijgs lieden gesteld had. Zij hadden ook hun strijdkreet, want voor eiken aanval werd aan elke tank-bemanning de boodschap door gegeven Wij verwachten dat elke tank haar verd. plicht zal doen.« De aanval was een verrassing voor alle manschappen op andere gedeelten van de linie en de opzienbarendste en meest dra matische episode van den strijd van dit jaar. Hoewel ik voortdurend aan de linies was, had ik er niets van vernomen. De vijand wi-t evenmin iets, ofschoon er in het laatste etmaal voor den aanval zekere onbehaaglijke vermoedens onder zijne troe pen vlak voor ons gewekt schenen te zijn. In de laatste nachten waren de tanks in groot aantal langs de wegen in de richting van Havrincourt en van onze linies onder aan den rug van Fresquières voortgekropen. Overdag hielden zij zich in kreupelboschjes schuil. Het zag er naar uit of de vijand een nacht of twee van te voren argwaan kreeg, toen hij een inval in onze loopgra ven deed en twee of drie gevangenen maakte. Hadden die manschappen iets verteld of hadden zij het geheim bewaard Van dat toeval hing alles af, vermoedelijk hadden de Duitsche schildwachten het leven van het verkeer in de stille nachten gehoQrd, maar de Duitsche draadversperringen waren nog ongerept. (Bedoeld wordt, ze waren nog niet door artillerie-vuur vernield). Daar door schijnt alle argwaan weggenomen te zijn. Een aanval tegen ongerepte draadver sperringen is altijd doodelijk geweest voor de infanterie, en telkens afs een aanval ondernomen zou worden, moest de artillerie eerst de draden vernielen. Toen de tanks dus oprukten, voor er een schot gelost was, waren de Duitschers ontzet, velen kropen in hun schuilplaatsen weg en gaven zich stellingen, maar riu ik die twee zie, voel ik waarachtig mijn oude waterlanders boven komen. In alle richtingen heb ik de wereld doorkruistalles, wat de natuur en de kunst grootsch en schoons voortgebracht hebben, heb ik bewonderd, maar niets heb ik eerbiedwaardiger gevonden dan twee jonge, schoone menschen, die elkander met de eerste liefde beminnen Mevrouw Meursanges zag den onbegrij- pelijken zonderling met verbazing aan. »Scheidt hen niet,® vervolgde hij met toenemende warmte, »het zou eene fout zijn eene misdaad! Scheid hen niet, mevrouw, of vrees, dat hun ongeluk op uw hoofd zal neerdalen Lang geleden heb ik evenzoo bemind als deze Maurice als er niets tusschen gekomen ware, zou ik een werkzaam en braaf burger van mijn vader land geworden zijn maar er werd ons een hinderpaal in den weg gelegd, er werden woeste hartstochten geprikkeld, ik werd dronken, ik werd gek er vloeide bloed, en een lijk werd tusschen haar en mij geworpen. Het leven mijner ongeluk kige vriendin werd door dien schok geknakt en ik moest de tweede helft van mijn leven als een vagebond en gelukzoeker over den aardbodem zwerven, zelden goed en vaak kwaad doende, een last voor anderen en een last voor mij zelf Hij had in hoogen ernst gesproken. Nu bracht hij de hand aan het voorhoofd, alsof hü de kloppingen daarachter wilde tegen houden. daarna over. Alleen de onverschrokkensten ijlden naar de machinegeweren en gebruik ten hun geweren. Onze infanterie opende een krachtig vuur achter de in groepen oprukkende tanks aan. De infunterie ont plooide zich juichend en schreeuwend. De Duitsche artillerie antwoordde maar zwak. Hun artilleriestellingen werden overstelpt door het vuur van al onze batterijen en er waren niet veel Duitsche batterijen. Al kunnen wij op het oogenblik de ge volgen niet overzien, dit is toch zeker, dat het offensief bij Kamerijk een forsche aan loop is in de richting van een beslissing. Ook in Aziatisch Turkije hebben de Brit- sche legers groote vorderingen gemaakt. In Mesopotamië is Begdad reeds gevallen, in Palestina wordt Jeruzalem bedreigd. De operaties in Palestina en Mesopotamië oefe nen een wisselwerking op elkander uit. De troepen die in Mesopotamië worden vastgehouden kunnen in Palestina niet wor den gebruikt en omgekeerd. Een directe invloed op de Europeesche gevechtsterreinen is in zooverre denkbaar dat het mogelijk is, dat de Por te van daar versterkingen naar het Zuiden za! moeten zenden of dat de Centralen de Turken, meer dan tot nn toe, met troepen en ma teriaal zullen moeten bijstaan. BUITENLAND. Een nieuwe pauselijke nota. KEULEN, 21 Nov. Volgens de Kölnische Zeitung zal de nieuwe vredesnota van den paus meer dan de eerste op de bizonder- heden der vredesvoorwaarden ingaan. Met betrekking tot Frankrijk zouden mededee- Toen hij na een oogenblik van stilte de hand liet dalen, was zijn blik weer helder en vroolijk. »Ik geloof, de hemel vergeef me,« her nam hij met een gedwongen glimlach, »dat ik centimeriteel begin te worden Dat komt zeker van mijn jonge vrien den, die een man van mijn jaren haast overstuur zouden gaan maken Maar, komaan, moeder Meursanges, u denkt er toch niet in ernst aan, dat lieve stel te breken Zij beminnen elkander, zij zijn elkander waard, zij zullen gelukkig worden «Maurice heeft mij een grooten, een onbetaalbaren dienst bewezen, hij heeft mij het leven gered. Bovendien heeft hij iets in zich, dat mij aantrekt. Om hem in het bezit te zien van het voorwerp zijner wenschen, gaf ik gaarne Hij hield op eens op en beet zich op de lippen. »Nu,« zei de hebzuchtige vrouw, »wat gaf u gaarne ®Den diamant van den Grooten Mogol, als ik hem had,« antwoordde Fleuriaux kalm. Mevrouw Meursanges ging driftig voort met borduuren. »'t Is genoeg,besloot zij bits, »ik weet wat mij te doen staat. Het is altijd goed, de mooipraters zoolang aan de deur laten staan, tot zij kleur bekennen. Dan ziet men, wat er komt van hunne prachtige voorspiegelingen. MEIIWSB veer Hst LiHÉ fan Min en Altena, Langstraat en Is Beiaelervaari Wordt vervolgd

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1917 | | pagina 1