SINT NICOLAAS.
I
FEUILLETON.
Uitgevër: L. J. VEERMAN, Heusden.
No, 3729» Woensdag 5 December 1917.
lie Koude Bastide.
Und van altena
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden 0.90,
franco per post zonder prijsverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels 60 cent. Elke regel
meer 10 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag
4 uur ingewacht.
Daar ginds komt de stoomboot
Uit Spanje weer aan
Zie, de maan schijnt door de boo-
(men
Och, jongens, denk jullie dat Sin
terklaas van 'tjaar komt? Je weet
toch wel dat er oorlog is? Hoe moet
hij hier komen Met een schip is
veel te gevaarlijk; met een vlieg
machine, dat gaat toch ook niet voor
zoo'n ouden baas.
Doch de oogjes blijven schitteren;
Sinterklaas kan immers alleszou
hij dan niet hier kunnen komen
Rijdt hij niet over de daken van de
huizen op zijn witte paard Hoe
komt hij op die. daken Vraag dat
niet hij kan het. Hij komt door
de schoorsteen naar beneden om te
zien of er hooi en wortelen in de
klompjes zit en er speelgoed voor in
de plaats te leggen.
„Zou hij niet zwart worden in dien
vuilen schoorsteen
Vraag dat niethij kan door
die kleine schoorsteenopening kruipen
zonder zijn prachtige bisschopsman
tel te bezoedelen. Hij kijkt door-
gesloten deuren en luistert aan ramen
die geen geluid doorlaten.
„Dat is toch onmogelijk, hij kan
niet tooveren
Vraag niet hoe hij het kan, maar
hij kan het. Hij is op 5 December
op alle plaatsen tegelijk aanwezig.
„Hoe kan dat nu, hij heeft toch
maar één lichaam Vraag dat niet,
hij komt bij ons en bij Gerrit en bij
Ome in Utrecht en bij Dientje in
Arnhemhij komt, hij kómt, hij kómt.
Wonderlijk geloof, dat vaste ver
trouwen, dat kinderen in Sinterklaas
hebben. Ik heb een jongetje van 8
jaar, een pientere vent, al zeg ik
het zelf, en ik ben er van overtuigd
dat hij u ferm uit zou lachen als ge
hem zoudt willen wijsmaken dat een
cavalerie-luitenant met zijn paard
over de daken kan rijden. Maar van
Sinterklaas gelooft hij het. Hij
geeft zijn ooren en oogen goed de
kost en met bakersprookjes houdt hij
25 (Uit het Fransch)
»lk wilde mij maar een beetje op kosten
van mijn nobelen gastheer vermaken, oude
schurk,... dat heb ik ten minste van het
erfgoed* dat je mij ontsteelt
De oude boekhouder werd zoo rood als
een haan.
«Spaar die beleedigingen,« antwoordde
hij vol aanmatiging; «Ik ben eerlijk man
en wensch als zoodanig aangesproken te
worden, Meent gij aanspraken te hebben,
laat ze gelden, ja,® ik tart u ze te laten
gelden Maar, besloot hij koud, al die
praatjes zijn doelloos, ik zal even mijn
knecht roepen en u laten wegjagen.
«Gemeene gauwdiefstoof Fleuriaux
woedend op, alsof hij hem zoo naar de
keel wilde vliegen
De dames gaven een gil van schrik,
Linguard schoof doodsbleek een paar pas
sen acheruitmaar Fleuriaux was dadelijk
weer bedaard.
«Bah zei hij schouderophalend, «één
schurk minder op aarde zou weinig lucht
geven, want er zijn er zooveelKom jong-
mensch,® wendde hij zich tot Maurice, «wij
moeten terugtrekken, want gij zijt natuur
lijk ook begrepen in die beleefde uitnoodi-
ging, het veld te ruimen.
«Ja,® riep Linguard woedend, «hij, hij
vooral
zich niet op, maar dat Sinterklaas
door de schoorsteen komt, staat als
een paal boven water.
Wat is dat mooi, dat groote ver
trouwen van een kind, dat door dik
en dun met den vereerden persoon
heengaat en hem aanhangt met zoo
groote liefde. Wat zijn het heerlijke
dagen, die waarop de goede Heilige
al die kleine leventjes zoo vervult.
Ze zijn er niet over uitgepraat, ze
gaan er mee naar bed, droomen er
van en staan er weer mee op.
Er wordt wel eens gezegd, dat
ouders er verkeerd aan doen met
deze St. Nicolaas-legende voort te
laten leven. Hoe kunnen zij hun
kind deze leugens vertellen Zij
zullen het vertrouwen, dat het kind
in hun woorden stelt, onvoorwaarde
lijk schokken. Gelooft gij het Ik
niet. Fantaseer er maar lustig op
los, maak het poëtisch waas, dat hem
omkleedt, al maar mooier als het
oogenblik daar is, dat uw kind voor
u komt te staan met de vraagmaar
leeft hij wel, die goede Sinterklaas?
en ge vindt het goed hem dan te
zeggen nee kind, de verhalen van
dien kindervriend zijn maar mooie
sprookjes dan zal het kind wél
even teleurgesteld zijn, niet in u,
maar omdat dit mooie verhaal nu
uit zijn leven weg is. Doch zijn
vertrouwen in uw woord blijft onge
rept, als gij het tenminste al niet op
een of andere wijze verbeurd hebt.
Dan kunt ge hem vertellen van
den eigenlijken Nicolaas, den won
derdoener genaamd. Het verhaal
over hem is een der voornaamste
sagen van de Grieksch-Katholieke
Kerkals aartsbisschop werd hij in
den kerker geworpen en onder Con-
stantijn de Groote weer op vrije
voeten gesteld Hij overleed den
6den Dec. 345. De gewoonte om op
den sterfdag van Sint Nicolaas ge
schenken te geven wordt terugge
voerd op de vrijgevigheid van Nico
laas, die 's nachts bij een arm edel
man geld in huis wierp om het uitzet
van diens dochter te betalen.
Het geschenken geven moet dus
in alle stilte geschieden, zonder dat
iemand weet van wie zij komen,
want Sint Nicolaas deed het ook des
»Ik ben ook volsterkt niet van plan,
hier tegen den wil van mijnheer Linguard
te blijven!® sprak Maurice op kalmen toon,
»maar voor ik ga, wil ik weten, of de
dames Meursanges vrijwillig
«Maurice, ik kan niet, ik wil hier niet
blijven bij dien afschuwelijken man
smeekte Elisabeth och, mijne heeren, ik
smeek u, laat mij niet achter in dit vreese-
lijke huis
Minderjarige kinderen behooren bij
hunne ouders, jonge juffrouwsprak Lin
guard streng, «en als mijne waarde vrien
din Meursanges,® vervolgde hij op zoet-
sappigen toon tot de hebzuchtige weduwe,
»een greintje harer oude genegenheid voor
mij bewaard heeft
Mevrouw Meursanges zag hem met ge
maakte aandoening aan en antwoordde:
«Ik geloof werkelijk, dat men u onwaar
dig belasterd heeft, beste vriend. Als ik
de gebeurtenissen van de laatste dagen op
de Bastide goed begrijp, hebt gij geen
oogenblik opgehouden mijn achting te ver
dienen
»Als gij er zoo over denkt, waardige
vrouw en moeder, dan zal mijn huis voort
gaan eene veilige verblijfplaats voor u en
uwe dochter te zijn. Ik weet zeker, dat
gij uw lot en het hare niet zult toever
trouwen aan twee vagebonden zonder een
cent op zak, zooals die twee opscheppers
daar
«Moeder,klaagde Elisabeth, «hebt u
dan de schandelijke rol niet begrepen
«Zacht, wat, meisje. Je wilt toch zeker
nachts. Dit is eigenlijk ook de eenige
overeenkomst tusscben de vrijgevig
heid van den goeden Sint en de ver
kwisting van geld die het Sint Ni-
colaasfe|st in zoo menig gezin thans
kenm rki;overlading, luxe, vooral
bij d<? groote menschen, want och,
de meeste kinderen zijn gelukkig
nog met zoo weinig tevreden. Men
zou haast zeggen ze hebben aan het
kijken alleen genoeg. Herinnert gij
u in de Camera Obscura van Hilde
brandt in de «familie Regge« zoo
aardig het koekplakken beschrijft.
Hildebrandt zal dan bij een koek
bakker, waar men juist bezig is met
koekplakken, een boodschap gaan
doen. Plotseling bevond ik mij in
een donkere steeg, aan welker einde
een hel licht als uit den grond op
kwam, voor welk licht zich een
duistere massa met zekere golving
scheen te bewegen. Geheel genaderd
zag ik een op alle manieren op en
over elkander liggende stapel jon
gens, die door het kelderraam, waar
uit het licht kwam, het oog hadden
op de bewegingen van een meester
koekebakker en zijn gezellen, die in
hun witte linnen pakjes schoone
wonderen duimden, schikten en bak
ten. Ik stond een oogenblik stil en ver
lustigde mij in de belangstelling dier
straatjongens, die waarschijnlijk geen
beter aandeel in de genoegens van
Sint Nicolaas hebben zouden, dan
dat zij de lekkernijen zagen toebe
reiden die hun begunstigde broederen
gelukkig, of, zooals malleutige men
schen beweren, ziek zouden maken.
En dan schrijft hij verder over
het koek vergulden. Nu moeten mijn
lezers niet laag neerzien op de schoo
ne kunst van koekvergulden. Ja, een
vierduitsvarken kan een ieder be
plakken een streepje voor den
grond, en een ruitje op zijn lijf, dat
kan een kind. Maar deftige vrijers
en vrijsters netjes te vergulden, tot
de plooitjes van den kraag en de
ruitjes van den breizak toe, een Eva
*bij een boorn op te sieren, geen en
kel appeltje te vergeten en de boch
ten van de slang niet hoekig te ma
ken, een geheel oorlogsschip met
gouden reepen op te tuigen en de
schietgaten netjes af te zetten, dat
niet wijzer zijn dan je moeder, die je toe
komstig en eeuwig welzijn tracht te ver
zekeren en die dus recht heeft op gehoor
zaamheid en eerbied Dus ik verklaar
openlijk aan die twee heeren, «vervolg
de zij op beslisten toon, «dat wij hunne
hulp niet noodig hebben. Het beste, wat
zij kunnen doen, is de bevelen van den
heer Linguard te gehoorzamen
Elisabeth begon luid te schreien. Maurice
zwoer dat niets ter wereld hem zou belet
ten, zijne beminde te beschermen, als zij
zijne bescherming noodig had en wenschte.
Vervolgens wilde hij mevrouw Meursanges
edelmoedige voorstellen, doen, maar Fleu
riaux sprak somber
«Gij moet u onderwerpen, mijn jonge
vriend van die kleingeestige hartlelooze
vrouw zult ge niets verkrijgen. Wij heb
ben voorloopig geen enkel middel die
wreede scheiding te beletten. Maar® liet
gij er dreigend op volgen, «laat die oude
schobbejak het hart niet hebben geweld
te gebruiken tegen een arm jong meisje.
Ik zal haar bewaken en zoodra ik den
minste dwangmaatregel bespeur, wend ik
mij regelrecht tot de overheid
«Ik vrees u niet meer riep de grijs
aard in het bewustzijn van zijne tegen
woordige meerderheid, de omstandigheden
zijn veranderd. Wie zou gelooven, dat een
man van mijn vermogen en aanzien een
valstrik zou spannen voor een ongelukkige
zonder huis of haard Bestond die contra-
acte nog, dan zou de overheid een schijn
van waarheid in zijne verzekeringen vin-
is iets anders.
Het koekvergulden is uit de mode,
maar de verlangende, begeerige oo
gen van hen, die met toekijken te
vreden moeten zijn, bestaan nog al
tijd. Toe, laat Sinterklaas eens rijden
bij hen, laat hij voortleven in de
harten ook van die arme kleinen,
hij die niet alleen denkt aan de rijke
kinderen, maar ook de arme niet
vergeet. Het hoeven werkelijk geen
groote gaven te zijn, 't is voor de
kleinen altijd belangrijk, omdat het
op zoo geheimzinnige wijze tot hen
komt. Bij ons thuis 'o v. bestond de
gewoonte om tegen dien tijd de
speelgoedkase eens na te zien. Er
werd dan wat uitgekozen dat weg
gegeven mocht worden dat deed de
eigenaar' van het speelgoed dan zelf.
Was het een beetje kapot, dan werd
het wat opgeflikt. Op deze wijze leert
men den kinderen al vroeg om ver
der te denken dan hun eigen ver
langens, en wat over te hebben voor
anderen. Als er dan nog een dub
beltje uit den spaarpot besteed wordt
om er een beetje snoepgoed bij te
doen dan kan het een heerlijk pakje
worden. Al zijn de tijden donker,
wij moeten ons onze gezellige feest
dagen niet laten ontnemen, mits een
voudig ingericht; en laten wij deze
gelegenheid niet voorbijgaan om on
geweten anderen te verkwikken met
enkele goede gaven.
BÜITENLANDSCH OVERZICHT.
Het Witboek onzer regeering over de
«zand en grindkwestie« heeft het licht
gezien. Gelijk men zich herinnert heeft
Engeland op 20 September 1.1. ons land
bedreigd met stopzetting van het telegra
fisch verkeer indien onze regeering niet
terstond de doorvoer van zand en grint
naar België staakte, want, zoo zeiden de
Britsche bewindslieden, die beide artikelen
werden gebruikt voor oorlogsdoeleinden, en
mochten dus niet over onze wateren ver
voerd worden, wilden wij neutraal blijven.
In het genoemde Witboek nu worden alle
gewisselde stukken der beide rijken open
baar gemaakt en Albion komt bij kennis
neming van de verschillende bescheiden in
geen schitterend figuur te staan.
Het eerste Engelsche stuk dateert van
den, maar ik zal bewijzen, dat die acte
nooit bestaan heeft. Bovendien, wie zijt
gij om vertrouwen in te boezemen Een
geruïneerd verkwister, een spoorloos ver
dwenen doodslager, die plotseling als de
verloren zoon in zijn geboorteland terug
keert rnet eene bedorven naam, en arm
tengevolge van zijn wangedrag 1 En
wie is dit jongmensch Een klerkje zon
der betrekking, die zich bij nacht door in
klimming toegang verschaft heeft tot een
bewoond huis Prachtige aanklagers, voor
waar, om een man van mijne positie te
beschuldigen Misschien zouden zij van
contrabande gaan reppen, goed laat men
hier vrij komen zoeken als men één re
gister, één baal koopwaren, één woord van
mijne hand vindt, om die beschuldiging te
staven Neen, vrienden, ik heb mijne
maatregelen genomenik zal uw toorn
trotseeren en overwinnen Maar genoeg,
meer dan genoeg, wilt ge mijn huis niet
goedschiks verlaten, dan zal ik u weten te
dwingen Christoffel
De lange lummel kwam dadelijk aan
sjouwen.
Ziende, dat men geweld tegen hem dacht
te gebruiken, richtte Fleuriaux zich met
zijn ouden trots op en riep luid
«Oe-èhCorpo di Bacco 1 Denk je dan,
oude booswicht, dat ik mij zoo maar bij
de schouders de deur laat uitzetten, van
het huis, waarin ik geboren ben en dat
mijn wettig eigendom is Jij zult mij tot
den einde toe de eer bewijzen, dat mij
toekomt, en aan dien braven jonkman niet
21 April 1916 en handelt over het vervoer
van zand en grind naar Gent. Hierin
wordt volstrekt geen bezwaar gemaakt
tegen het vervoer van de materialen. De
Engelsche regeering had echter vernomen
dat onder de zand- en grintiadingen som
tijds munitie en kanonnen verborgen waren
geweest. Zij verzoekt derhalve degelijke
voorzorgen te nemen, opdat zulks niet meer
zou geschieden. M. a. w. zand en grint
moogt gij vertransporteeren, alleen zie w t
uit dat er niets onder verborgen zij. Eerst
Mei wordt de eisch gesteld, dat geen zand
en grint voor oorlogsdoeleinden zal worden
doorgevoerd. Nu, daar had onze regeering
reeds haar maatregelen voor genomen.
Op 22 October 1916 komt dan de groo
te draai. Van dat oogenblik af heet alle
vervoer over ons land bevoordeeling van
den vijand van Engeland, omdat deze daar
door zijn spoorwegen minder behoeft te-
belasten, en geleidelijkweg wordt nu de
Engelsche theorie omtrent doorvoer en ver
voer uitgebreid, zoodat wij in een brief
van 17 Maart 1917 lezen, dat een zoo
genaamd vreedzaam doel niet in aanmer
king mag worden genomen, en dan komt
zelfs 10 September van dit jaar de stel
ling te voorschijn, dat uitvoer van Neder-
landsch zand en grint naar België, gelijk
plaats had gehad, niet vereenigbaar is met
de neutrale houding van Nederland. De
volkenrechtelijke beginselen, waarop de
steeds verder van het oorspronkelijk stand
punt der Engelsche regeering afdwalende
verlangens worden gebaseerd, worden al
lengs meer vervaagd, om ten slotte te be
landen bij algemeene beginselen, die niet
nader worden aangeduid, en door Engeland
zelf nimmer in den oorlog zijn in stand
gehouden.
Tegenover deze pressie van Engelsche
zijde heeft onze regeering zich volkomer.
correkt gedragen. Gebonden aan haai
opvatting, dat doorvoer door ons land ge
oorloofd is, heeft zij aan de Engelsche
eischen geen gevolg kunnen geven, en zi
stond daarbij geheel zuiver. Het doei
daarom wel pijnlijk aari, te bemerken da
de Engelsche, nota's telkens met bedreigin
gen gepaard gaan.
17 December 1916 dreigt de Engelscht
gezant, dat, zoo aan de wenschen vai
Engeland niet tegemoet wordt gekomen
de Engelsche regeering waarschijnlijk ge
noodzaakt zal worden, faciliteiten te wei
geren voor zekere invoeren naar Nederland
minder Ja, je doet ons uitgeleide naai
het poorthek met den hoed in de hand et
zoo beleefd en onderdanig, alsof wij heusch:
commodores of nabobs waren
Dit zeggende, haalde hij een pistool ui
zijn gordel en richtte den loop op Lin
gaards voorhoofd.
«Hoed af, kerel, en links van ons ge-
loopen in onderdanig gebogene houding, of
bij den hemel, ik verbrijzel je hoofd al
eene oude, rotte kalebas
Fleuriaux's stem en blik waren zoo on
verbiddelijk, dat Linguard zich haastte d
bevelen van dien zonderlingen man op i
volgen, tot groote verbazing van Christof
fel, d^ met open mond en slingerend
armen op zijne plaats staan bleef.
Fleuriaux nam den snikkenden Maurics
bij den arm, terwijl mevrouw Meursange
Elisabeth in de tegenovergestelde richting
wegvoerde.
Vervolgens stapte hij met zijne langt
Turksehe pijp in de eene hand en het ge
iaden pistool in de andere met de kalm;
majesteit van een rijk en machtig ooster
ling naar de voorzijde der Bastide.
Linguard ging hem voor met de hoei
in de hand en eerbiedig gebogen rug vol
gens hef geëischte cermonieel-
Bij het traliehek komende, maakte hi
eene diepe buiging en vluchtte in allerij
het huis in, elk oogenblik vreezende eei
kogel van zijn fantaslischen vijand langs
zijne ooren te hooren fluiten.
van Heusdon an Altma.
Wordt vervolgd