Vanaf 300 sigaren franco per post. Sigaren-Magazijn Und van altena Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. No. 3737. Zaterdag 5 Januari 1918. 's-BOSCH l)e Roode liastide. Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden 4.05, franco per post zonder prijsverhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën van 46 regels 60 cent. Elke regel meer 40 cent. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag 4 uur ingewacht. ONOVERTROFFEN ZIJN Miss Annie •Cnba" Vorstenlanden. Rita A Rita B Rita C Lichte vale prachtkleuren. 4 ct. 5 6 7 8 HEERLIJK, VOL AROMA, UIT DE FIJNSTE HAVANA TABAKKEN SAMENGESTELD ZIJN ONZE: Vuella Abajo10 ct. Carlotta10 Mariska12 Uitsluitend bij ons verkrijgbaar. Hinthamerst. 24 Tel. in. 492. liï. BUITENLANDSCH OVERZICHT. Het is ons mensehen eigen immer vooruit te zien. Het verleden is afgedaan, het heden vliegen wij door, maar de toe komst, de toekomst, daarvan verwach ten wij gouden bergen. Aan het begin van een nieuw jaar blikken wij meer nog dan anders in het schemerende verschiet en vragen met spanning wat de komende tijden ons zullen brengen. Er is wel nie mand die het ons zeggen kan. Letten wij op de teekenen der tijden, dan vreezen wij dat 1918 niet minder duister zal we zen dan zijn voorganger. De militaire criticus van de »Berner Bund® liet zich pas nog aldus uit •Komt voor het voorjaar geen overeen stemming tot stand, dan moeten wij re kenen op een laatsten geweldigen strijd voor de beslissing. Het leed in Europa zal dan onmetelijk worden, en het is daarom, dat wij niet alleen den wensch koesteren, dat dit Europa bespaard moge worden, maar dat wij het den plicht ach ten van alle volkeren van Europa om hier toe mede te werken. Ach, dat men het maar -algemeen inzag en hiernaar handelen wilde. Maar de leuze van den laatsten man en den laatsten stuiver blijft helaas nog opgeld doen. Luisteren wij naar de Nieuwjaarswen- schen door de verschillende bewindslieden met elkander gewisseld, dan spelt de toe- 32 Uit het Fransch Linguard opende het snel met een groo- ten sleutel en ging zijne helpers voor, den tuin in. De diepste stilte heerschte rondom het oude, sombere gebouw. Slechts achter één venster op de eerste verdieping brandde licht. Daar was de slaapkamer van de da mes Meursanges. De wind, die aan het strand zoo stevig blies, bewoog hier nau welijks het gebladerte der boomtoppen. Onwillekeurig bleef Linguard staan en be schouwde bij het zwakke sterrenlicht het gebouw, dat hij twintig jaren lang als zijn eigendom bewoond had. •'t Is toch eene mooie bezitting,peinsde hij, aik zou er nog een geheeien tijd een rustig leven kunnen geleid hebben, met dat lieve kind, als ze maar reden had willen verstaan. Maar, dat is voorbij.Men heeft mij bedrogen, beieedigd, tot het uiterste gebracht. Welaan, morgen mogen zij komen opeischen, de een zijn erfgoed, de ander zijne bruid I« Hij lachte spottend en liep regelrecht naar de achterdeur. De tuinkamer door gaande, gaf hij Christoffel bevel, naar het strand te gaan en hem daar op te wachten. Daarna ging hij in het duister de trapop en liep snel naar de kamer der dames komst niet veel goeds. Zoo hebben, ten eerste, Hindenburg en admiraal von Holtzendorf, chef' van den Duitschen marinestaf, telegrammen gewis seld, waarin van de samenwerking tus- schen leger en vloot bij de vermeestering van Oesel en Dagö, alsmede van de ver lichting wordt gewaagd, die de duikboot oorlog den soldaten aan het westelijk front heeft bezorgd. En dan volgde in het te legram van den veldmaarschalk deze wensch Moge het nieuwe jaar het Duit- sche volk de vruchten van een heerlijke overwinning van zijn dapper leger brengen De Kerstgroet van den Duitschen opper bevelhebber luidde men herinnert het zich nog stelliger »Gods zegen heeft in 4917 op onze wapenen gerust. Hy zal in 1918 onze rechtvaardige zaak tot een goed einde brengen. Maar ook aan de zijde der geallieerden is men zeker van de victorie. Zoo zeide Lloyd George o. a. Ik twijfel er niet aan, dat, wanneer de geallieerden Hink stand houden, zij niet al leen de vrijheid in Europa herstellen, maar ten slotte den vrede aan de wereld zullen geven. Ik heb goede hoop, dat vóór dit nieuwe jaar voorbij is, het doel dat wij ons gesteld hebben, volkomen bereikt zal zijn.® Dat mag goed vertrouwen heeten 1 Vol komen bereikt in het nu aangevangen jaar Maar welk is dan dat doel Toch niet de volkomen overwinning over Duitschland Met zekere spanning wacht men thans af, wat de Entente-mogendheden zullen te Meursanges. Dit door twee kaarsen verlichte vertrek stond vol koffers, pakjes en. doozen, maar moeder en dochter waren nog niet in reiscostuum. »Nog niet klaar sprak Linguard drif tig, »en men wacht u met ongeduld Drommels, mevrouw, gij hadt mij de groot ste stiptheid beloofd, en nu tref ik u nog aan het inpakken •Neen, mijn vriend, gij ziet ons aan het uitpakken,® antwoordde Elisabeths moeder droogjes, »ik zie tegen de reis op wij volgen u niet op zee.« Linguard sprong in weerwil van zijne 60 jaren een voet of drie van den grond. Wat zegt gij Vertrekt gij niet •Neen, mijn waarde heer. Elisabeth heeft mij gebeden en gesmeekt, en wel beschouwd, is en blijft zij toch mijn kind, mijn eenig kind. En een enkele maal moet eene moeder wel eens toegeven. Bovendien weet u, dat mijn maag niet tegen de schommelingen der zee kan, reden genoeg om er mij niet aan te wagen. Intusschen, geneer u nietwilt gij uw vaderland ver laten, ga uw gang, wij zullen u in 't minst niet hinderen Linguard zag de spreekster scherp aan. Nooit had mevrouw Meursanges in zijn huis zulk een hoogen toon durven aannemen. Welzoo, welzoo,vervolgde hij in het minst niet verlegen. Heeft Elisabeth u de praatjes van hare brave vrienden wijs gemaakt? Gij vreest zeker, mevrouw, uw zeggen hebben naar aanleiding van de Duiische-Russische vredesonderhandelingen. De Londensche correspondent van"de •Man chester Guardian seinde reeds aan zijn blad, dat de Engelsche regeering de door bemiddeling van Rusland aangeboden vredes voorwaarden als een ernstig gemeenden stap der Centrale mogendheden beschouwt, en dan ook vast besloten is om, zoodra deze voorwaarden officiëel zijn ingekomen, daarop een ern-tig antwoord te geven, 't Is de vraag of het waar is, en indien de Engelsche regeering al een ernstig enz. antwoord mocht geven, dat wil immers nog niet zeggen, dat zij nu ook in dit antwoord op vrede zal aansturen. Nog onlangs hebben Lloyd George, Clemenceau en Pichon verklaard, dat een vrede slechts door overwinning mogelijk is. De centra- len moeten eerst verslagen worden, meen den deze staatslieden, dan zou de vrede kunnen gesloten worden, de vrede, die de waarborgen voor een toekomstigen wereld vrede bevat. Gelijk wij weten hebben de Centralen en Rusland een rusttijd van 40 dagen ge nomen om de geaiilieerden de gelegenheid te geven aari de beprekingen over den vrede deel te nemen. Gister 4 Januari is die pauze afgeloopen de heeren zullen wel tevergeefs gewacht hebben. Nu dan zal het wel uitloopen op een afzonderlijken vrede met Rusland alleen. Bulgarije leeft nu al niet meer in oorlogstoestand met het Tza- renrijk. Of de Duitschers even spoedig met hun oostelijken nabuur in het reine zullen zijn staat te bezien. Er is toch een aan zienlijk verschil van meening gerezen tus- schen de Centralen en de Russen. De laat ste willen dat beide partijen hun troepen terugtrekken uit het bezette vijandelijk gebied. Dit is voor de Russen in Europa slechts een kleine hoek van Galicië, voor de centralen is het een reusachtig gebied. De Duitschers willen nu wel, na afloop van de Russissche demobilisatie hun troepen terugtrekken, maar niet uit Polen, Lithauen en Koerland. Hier is dus een botsing van belangen. Het gerucht gaat al, dat de vredesonderhandelingen op dit punt afge broken zullen worden, maar men vergete niet dat dit een bericht uit Engelschen koker is. Zoo schrijft de correspondent van de Daely ChronicleVolgens Pavlowitsj, lid van de Russische delegatie, hebben de Duitschers volstrekt geweigerd het bezette gebied te ontruimen voor een algemeenen vrede gesloten is omdat, ofschoon met de lot te verbinden aan dat van een geruï neerd man •Ja, mijn vriend, Elisabeth heeft hare moeder inderdaad eene zonderlinge geschie denis verteld, die wel geschikt is, eene moeder, die hare dochter wel geplaatst wenscht te zien, tot nadenken te brengen Als het wezenlijk waar is, dat de Roode Bastide, de huizen te Marseille en de schoone landerijen in de Crau, aan dien snaak van een Fleuriaux behooren Hebzuchtig en dom creatuur schreeuw de Linguard buiten zich zelf; »weet je dan niet, dat ik eene kolossale som mee neem, waarvan niemand mij het bezit kan betwisten Moet ik u dan bekennen Bewaar uw geld, mijnheer, en besteed het goed,® kwam Elisabeth hare moeder te hulp, »nu moeder u niet volgen wil, doe ik het natuurlijk heelemaal niet, al moest ik er ook om sterven •Nu, sterven is wel wat veel gezegd,® hernam de weduwe, smaar ik ben mees ter van mij zelve en van mijne dochter, zou ik meenen. Men kan in dezen niets tegen mijn wil uitvoeren. Denkt u dat riep Linguard verblee- kend. »Neen, maar zoo is het niet, hoor Zoo ver gekomen, laat ik mij niet door vrouwengejank van mijn doel afbrengen. Ik heb dezen dwazen tegenstand verwacht en dus mijne voorzorgen genomen Gij zult mij leeren kennen En het venster openend, riep hij den kapitein en Sampinelli, die in den tuin ston bolzjewiki een vrede gesloten zou kunnen worden, andere gedeelten van het Russische leger den oorlog zouden kunnen voortzet ten met de hulp van Engeland en Frank rijk en Pest en andere belangrijke strate gische punten zouden kunnen bezetten. Zij bekreunen zich in het geheel niet om den regeeringsvorm in Rusland. Hun eenige zorg was, of de vrede een volledige onzijdigheid van het geheele Russische leger zou waar borgen. Duitschland, zoo zeide Pavlowtisj, was bereid om België en het bezette ge bied van Frankrijk te ontruimen, maar blijkbaar alleen op voorwaarde van een ontruiming van Mèsopotamië en Arabië Anders zou Duitschland's prestige in de Mohamtnedaansche wereld in haar geheel een doodelijken slag krijgen. Pavlowitsj ziet persoonlijk de vredeskansen zeer donker in en acht de Duitsche voorwaarden voor Rusland in het bijzonder onaannemelijk. Van de gevechtsterreinen geen belang rijk nieuws. De geallieerden beginnen zich bevreesd te maken voor hun westelijk front. Het publiek wordt er al op voorbereid, dat wanneer het aanstaande Duitsche offensief losbreekt er wel eenige kilometers terrein, manschappen en kanonnen verloren zullen gaan. Maar, zoo troost Havas zijn lezers geen nood. Zulk een aanval moet slechts beschouwd worden als een bewijs, hoe noodig Duitschland den vrede heeft. En al wat de Duitschers zullen winnen legt geen gewicht in de schaal. De geal lieerden zullen de overhand behouden-, hoe het ook loope. Met dit alles zien wij wel duidelijk dat een algemeenen vrede nog niet zoo aan staande is. De wereldoorlog blijft woeden. De vier Middenrijken hebben thans 25 van de 57 Staten der wereld tot vijand, en slechts 28 houden zich nog onzijdig. Naar het aantal lauden gerekend, hebben de Centralen weliswaar nog niet de gansche helft der aarde tegenover zich, maar neemt men de oppervlakte en het zielenaantal in aanmerking, dan staan veel meer dan twee derden in het vijandelijke kamp. Of om het eens in cijfers uittedrukkenVan de oppervlakte der aarde, 445 947.426 vierk. kilometers vast land, zijn 104.529.945 vierk. K.M. aan de zijde der Entente, 2.245.430 K.M. aan de zijde der Centralen (het Duit sche koloniale gebied niet meegerekend) en 29 mill, vierk. K.M. neutraal. Eu van de 4657 millioen menschen staan 4329 mil- lioen aan den kant der Entente, 447.8 mill, aan dien der Midden-rijken, en houden 282 den te wachten. De dames begonnen van angst te beven en wilden zijn medelijden afsmeeken, maar hij antwoordde haar niet. Eene minuut later traden de beide Corsicanen binnen. Mijne vrienden,sprak Linguard, hier hebt ge onze passagiers. Zij houden zich, alsof zij niet naar het strand kunnen loo- pen gij weet zeker, wat er onder zulke omstandigheden gedaan moet worden •Jawel, jawel bromde de kapitein, die al maar bang was voor tijdverlies. »Ten minste als men niet met een vijand als dien Indischen nabob te doen heeft met zijn mokervuisten Welaan, dan niet gedraald,ging Linguard brutaal voort. Kapitein, gij neemt de jongste voor uwe rekening, en gij Sam pinelli de moeder. Eigenlijk moest ik dat dwaze verwaande schepsel hier laten, dat ons maar in den weg zal loopen, maar neen dan brengt zij morgen het heele land in opschuddingNeem haar mee, wij zullen ons zoo spoedig mogelijk van haar ontslaan 1®' De beide Corsicanen grepen de dames bij den arm en trokken haar ruw met zich voortmevrouw Meursanges schreeuwde, weende en trachte zich tegen den kleinen Sampinelli te verzetten, maar Elisabeth voelde wel, dat alle tegenstand vruchteloos zou zijn, en liet zich gewillig wegvoeren.' Weet ge nu, moeder, wat man onze zoogenaamde weldoener is vroeg zij bitter. millioen zich onzijdig. Een wereldoorlog inderdaad, en een daar aan geëvenredigd wereld wee, waarvan niemand nog den vollen omvang vermag te peilen. En dat alles waarom Men geeft het Pruisische militairisme de schuldde handelsconcurrentie tusschen Engeland en Duitschland, de wraakgedachte in Frankrijk, de tegenstrijdige belangen van Rusland' en Oostenrijk, de botsing tusschen het Pan- slavisme en het Pangermanisme Wjj moeten nog dieper gaan en de oorzaak zoeken vooral in de heerschappij van den mammon. Het grootkapitalisme regeert de wereld. Het heeft een schier onweerstaanbare in vloed over de pers. Het heeft een beslis sende stem als het gaat om het wel of wee van duizenden medeinenschen. De eenige weg om uit dat moeras te komen is dan ook dat zich van de mensehheid een andere geest meester maken dan die van de stofvergoding, welke tot nu toe zoo schrikbarend veel aanhangers verkreeg. Geen nieuwe wereld na dezen oorlog tenzij er kome een nieuwe wereldgeest. BUITENLAND. De vredesonderhandelingen. BERLIJN, 2 Jan. Het »Berl. Tage- blatt« meldt dat Van Kühlmann op 1 Jan. met de leiders der Rijksdag-partijen over de vredesonderhandelingen met Rusland heeft gesproken. Scheidemann en Eberts eischten, dat <ie Rijksdag zoo spoedig mo gelijk bijeen zal komen. WEENEN, 2 Jan. De »Tel. Union® verneemt, dat volgens Russische berekening de termijn voor de Entente op 3 Jan. s avonds eindigt. In den morgen van 5 Jan. zullen de onderhandelingen te Brest- Litowsk worden hervat. De Russen heb ben het Oostenrijksch standpunt aangeno men, dat het zelfbestemmingsrecht der vol keren niet in verband kan worden gebracht met die volkeren, die zich binnen een be paald staatsverband bevinden en die langs grondwettelijken weg tot ontwikkeling kun nen komen. Dit veranderde standpunt werd door Rusland aan de Entente medegedeeld Voor het geval van een afwijkend antwoord der Entente, dat na de rede van Pichon verwacht kan worden, zullen de onderhan delingen te Brest Litowsk op de basis van de tot dusverre behaalde resultaten verder gevoerd worden tot een afzonderlijke over eenkomst met Rusland m den vorm van een voorloopigen vrede. Linguard ging met de lantaarn voor. Buiten komende, weigerden de dames eerst te loopen, maar een paar stompen in den rug en zij gehoorzaamden, moeder Meursanges echter niet, zonder onophou delijk te gillen en te roepen. •Stop ze maar gauw in de boot,« sprak Linguard met de klink van de deur in de hand. »Ik volg u direct. Als zij niet willen loopen, dan draag je ie. n wie schreeuwt duw je een prop in den mond! Gauw nu, ik volg onmiddelijk De smokkelaars sleepten moeder en dochter met zich voort. Linguard bleef eenige oogenblikken op den drempel staan en wachtte tot de doffe kreten van mevrouw Meursanges in de verte wegstierven. Zij zullen wel bedarenbromde hij tusschen de tanden. »Laat ik nu mijn wraak voleindigen Hij liep het huis weer binnen, bleef een paar minuten afwezig, verscheen daarop weer met groote drift, wierp de achter deur op het nachtslot en stormde den tuin uit, alsof de gehoornde satan hem op de hielen zat. Op het geluid van mevrouw Meursan ges' gegil af, vond hij zijn weg door de nachtelijke duisternis. Een oogenblik vrees de hij, dat haar gekrijt op de naburige Bastides zou kunnen gehoord worden, maar alras werd alles overstemd door het ge- bruisch der baren van de Middellandsche zee. Wordt vervólgd.) MEUWSBLAD voor M land mo Min en llteoi, ie Laoptraat en de Bomielermari. I CUBA

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1918 | | pagina 1