Vanaf 300 sigaren franco per post.
Sigaren-Magazijn
Und van altena
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
No. 3737. Zaterdag 5 Januari 1918.
's-BOSCH
l)e Roode liastide.
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden 4.05,
franco per post zonder prijsverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 46 regels 60 cent. Elke regel
meer 40 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag
4 uur ingewacht.
ONOVERTROFFEN ZIJN
Miss Annie
•Cnba" Vorstenlanden.
Rita A
Rita B
Rita C
Lichte vale
prachtkleuren.
4 ct.
5
6
7
8
HEERLIJK, VOL AROMA, UIT DE
FIJNSTE HAVANA TABAKKEN
SAMENGESTELD ZIJN ONZE:
Vuella Abajo10 ct.
Carlotta10
Mariska12
Uitsluitend bij ons verkrijgbaar.
Hinthamerst. 24
Tel. in. 492.
liï.
BUITENLANDSCH OVERZICHT.
Het is ons mensehen eigen immer
vooruit te zien. Het verleden is afgedaan,
het heden vliegen wij door, maar de toe
komst, de toekomst, daarvan verwach
ten wij gouden bergen. Aan het begin
van een nieuw jaar blikken wij meer nog
dan anders in het schemerende verschiet
en vragen met spanning wat de komende
tijden ons zullen brengen. Er is wel nie
mand die het ons zeggen kan. Letten wij
op de teekenen der tijden, dan vreezen
wij dat 1918 niet minder duister zal we
zen dan zijn voorganger.
De militaire criticus van de »Berner
Bund® liet zich pas nog aldus uit
•Komt voor het voorjaar geen overeen
stemming tot stand, dan moeten wij re
kenen op een laatsten geweldigen strijd
voor de beslissing. Het leed in Europa
zal dan onmetelijk worden, en het is
daarom, dat wij niet alleen den wensch
koesteren, dat dit Europa bespaard moge
worden, maar dat wij het den plicht ach
ten van alle volkeren van Europa om hier
toe mede te werken.
Ach, dat men het maar -algemeen inzag
en hiernaar handelen wilde. Maar de leuze
van den laatsten man en den laatsten
stuiver blijft helaas nog opgeld doen.
Luisteren wij naar de Nieuwjaarswen-
schen door de verschillende bewindslieden
met elkander gewisseld, dan spelt de toe-
32 Uit het Fransch
Linguard opende het snel met een groo-
ten sleutel en ging zijne helpers voor, den
tuin in.
De diepste stilte heerschte rondom het
oude, sombere gebouw. Slechts achter één
venster op de eerste verdieping brandde
licht. Daar was de slaapkamer van de da
mes Meursanges. De wind, die aan het
strand zoo stevig blies, bewoog hier nau
welijks het gebladerte der boomtoppen.
Onwillekeurig bleef Linguard staan en be
schouwde bij het zwakke sterrenlicht het
gebouw, dat hij twintig jaren lang als zijn
eigendom bewoond had.
•'t Is toch eene mooie bezitting,peinsde
hij, aik zou er nog een geheeien tijd een
rustig leven kunnen geleid hebben, met dat
lieve kind, als ze maar reden had willen
verstaan. Maar, dat is voorbij.Men
heeft mij bedrogen, beieedigd, tot het uiterste
gebracht. Welaan, morgen mogen zij
komen opeischen, de een zijn erfgoed, de
ander zijne bruid I«
Hij lachte spottend en liep regelrecht
naar de achterdeur. De tuinkamer door
gaande, gaf hij Christoffel bevel, naar het
strand te gaan en hem daar op te wachten.
Daarna ging hij in het duister de trapop
en liep snel naar de kamer der dames
komst niet veel goeds.
Zoo hebben, ten eerste, Hindenburg en
admiraal von Holtzendorf, chef' van den
Duitschen marinestaf, telegrammen gewis
seld, waarin van de samenwerking tus-
schen leger en vloot bij de vermeestering
van Oesel en Dagö, alsmede van de ver
lichting wordt gewaagd, die de duikboot
oorlog den soldaten aan het westelijk front
heeft bezorgd. En dan volgde in het te
legram van den veldmaarschalk deze
wensch Moge het nieuwe jaar het Duit-
sche volk de vruchten van een heerlijke
overwinning van zijn dapper leger brengen
De Kerstgroet van den Duitschen opper
bevelhebber luidde men herinnert het
zich nog stelliger »Gods zegen heeft
in 4917 op onze wapenen gerust. Hy zal
in 1918 onze rechtvaardige zaak tot een
goed einde brengen.
Maar ook aan de zijde der geallieerden
is men zeker van de victorie. Zoo zeide
Lloyd George o. a.
Ik twijfel er niet aan, dat, wanneer de
geallieerden Hink stand houden, zij niet al
leen de vrijheid in Europa herstellen, maar
ten slotte den vrede aan de wereld zullen
geven. Ik heb goede hoop, dat vóór dit
nieuwe jaar voorbij is, het doel dat wij
ons gesteld hebben, volkomen bereikt zal
zijn.®
Dat mag goed vertrouwen heeten 1 Vol
komen bereikt in het nu aangevangen jaar
Maar welk is dan dat doel Toch niet de
volkomen overwinning over Duitschland
Met zekere spanning wacht men thans
af, wat de Entente-mogendheden zullen te
Meursanges.
Dit door twee kaarsen verlichte vertrek
stond vol koffers, pakjes en. doozen, maar
moeder en dochter waren nog niet in
reiscostuum.
»Nog niet klaar sprak Linguard drif
tig, »en men wacht u met ongeduld
Drommels, mevrouw, gij hadt mij de groot
ste stiptheid beloofd, en nu tref ik u nog
aan het inpakken
•Neen, mijn vriend, gij ziet ons aan
het uitpakken,® antwoordde Elisabeths
moeder droogjes, »ik zie tegen de reis op
wij volgen u niet op zee.«
Linguard sprong in weerwil van zijne
60 jaren een voet of drie van den grond.
Wat zegt gij Vertrekt gij niet
•Neen, mijn waarde heer. Elisabeth
heeft mij gebeden en gesmeekt, en wel
beschouwd, is en blijft zij toch mijn kind,
mijn eenig kind. En een enkele maal moet
eene moeder wel eens toegeven. Bovendien
weet u, dat mijn maag niet tegen de
schommelingen der zee kan, reden genoeg
om er mij niet aan te wagen. Intusschen,
geneer u nietwilt gij uw vaderland ver
laten, ga uw gang, wij zullen u in 't minst
niet hinderen
Linguard zag de spreekster scherp aan.
Nooit had mevrouw Meursanges in zijn huis
zulk een hoogen toon durven aannemen.
Welzoo, welzoo,vervolgde hij in het
minst niet verlegen. Heeft Elisabeth u
de praatjes van hare brave vrienden wijs
gemaakt? Gij vreest zeker, mevrouw, uw
zeggen hebben naar aanleiding van de
Duiische-Russische vredesonderhandelingen.
De Londensche correspondent van"de •Man
chester Guardian seinde reeds aan zijn
blad, dat de Engelsche regeering de door
bemiddeling van Rusland aangeboden vredes
voorwaarden als een ernstig gemeenden
stap der Centrale mogendheden beschouwt,
en dan ook vast besloten is om, zoodra
deze voorwaarden officiëel zijn ingekomen,
daarop een ern-tig antwoord te geven,
't Is de vraag of het waar is, en indien
de Engelsche regeering al een ernstig enz.
antwoord mocht geven, dat wil immers
nog niet zeggen, dat zij nu ook in dit
antwoord op vrede zal aansturen. Nog
onlangs hebben Lloyd George, Clemenceau
en Pichon verklaard, dat een vrede slechts
door overwinning mogelijk is. De centra-
len moeten eerst verslagen worden, meen
den deze staatslieden, dan zou de vrede
kunnen gesloten worden, de vrede, die de
waarborgen voor een toekomstigen wereld
vrede bevat.
Gelijk wij weten hebben de Centralen
en Rusland een rusttijd van 40 dagen ge
nomen om de geaiilieerden de gelegenheid
te geven aari de beprekingen over den
vrede deel te nemen. Gister 4 Januari is
die pauze afgeloopen de heeren zullen wel
tevergeefs gewacht hebben. Nu dan zal het
wel uitloopen op een afzonderlijken vrede
met Rusland alleen. Bulgarije leeft nu al
niet meer in oorlogstoestand met het Tza-
renrijk. Of de Duitschers even spoedig met
hun oostelijken nabuur in het reine zullen
zijn staat te bezien. Er is toch een aan
zienlijk verschil van meening gerezen tus-
schen de Centralen en de Russen. De laat
ste willen dat beide partijen hun troepen
terugtrekken uit het bezette vijandelijk
gebied. Dit is voor de Russen in Europa
slechts een kleine hoek van Galicië, voor
de centralen is het een reusachtig gebied.
De Duitschers willen nu wel, na afloop van
de Russissche demobilisatie hun troepen
terugtrekken, maar niet uit Polen, Lithauen
en Koerland. Hier is dus een botsing van
belangen. Het gerucht gaat al, dat de
vredesonderhandelingen op dit punt afge
broken zullen worden, maar men vergete
niet dat dit een bericht uit Engelschen
koker is. Zoo schrijft de correspondent van
de Daely ChronicleVolgens Pavlowitsj,
lid van de Russische delegatie, hebben de
Duitschers volstrekt geweigerd het bezette
gebied te ontruimen voor een algemeenen
vrede gesloten is omdat, ofschoon met de
lot te verbinden aan dat van een geruï
neerd man
•Ja, mijn vriend, Elisabeth heeft hare
moeder inderdaad eene zonderlinge geschie
denis verteld, die wel geschikt is, eene
moeder, die hare dochter wel geplaatst
wenscht te zien, tot nadenken te brengen
Als het wezenlijk waar is, dat de Roode
Bastide, de huizen te Marseille en de
schoone landerijen in de Crau, aan dien
snaak van een Fleuriaux behooren
Hebzuchtig en dom creatuur schreeuw
de Linguard buiten zich zelf; »weet je
dan niet, dat ik eene kolossale som mee
neem, waarvan niemand mij het bezit kan
betwisten Moet ik u dan bekennen
Bewaar uw geld, mijnheer, en besteed
het goed,® kwam Elisabeth hare moeder
te hulp, »nu moeder u niet volgen wil,
doe ik het natuurlijk heelemaal niet, al
moest ik er ook om sterven
•Nu, sterven is wel wat veel gezegd,®
hernam de weduwe, smaar ik ben mees
ter van mij zelve en van mijne dochter,
zou ik meenen. Men kan in dezen niets
tegen mijn wil uitvoeren.
Denkt u dat riep Linguard verblee-
kend. »Neen, maar zoo is het niet, hoor
Zoo ver gekomen, laat ik mij niet door
vrouwengejank van mijn doel afbrengen.
Ik heb dezen dwazen tegenstand verwacht
en dus mijne voorzorgen genomen Gij
zult mij leeren kennen
En het venster openend, riep hij den
kapitein en Sampinelli, die in den tuin ston
bolzjewiki een vrede gesloten zou kunnen
worden, andere gedeelten van het Russische
leger den oorlog zouden kunnen voortzet
ten met de hulp van Engeland en Frank
rijk en Pest en andere belangrijke strate
gische punten zouden kunnen bezetten. Zij
bekreunen zich in het geheel niet om den
regeeringsvorm in Rusland. Hun eenige zorg
was, of de vrede een volledige onzijdigheid
van het geheele Russische leger zou waar
borgen. Duitschland, zoo zeide Pavlowtisj,
was bereid om België en het bezette ge
bied van Frankrijk te ontruimen, maar
blijkbaar alleen op voorwaarde van een
ontruiming van Mèsopotamië en Arabië
Anders zou Duitschland's prestige in de
Mohamtnedaansche wereld in haar geheel
een doodelijken slag krijgen. Pavlowitsj ziet
persoonlijk de vredeskansen zeer donker in
en acht de Duitsche voorwaarden voor
Rusland in het bijzonder onaannemelijk.
Van de gevechtsterreinen geen belang
rijk nieuws. De geallieerden beginnen zich
bevreesd te maken voor hun westelijk front.
Het publiek wordt er al op voorbereid, dat
wanneer het aanstaande Duitsche offensief
losbreekt er wel eenige kilometers terrein,
manschappen en kanonnen verloren zullen
gaan. Maar, zoo troost Havas zijn lezers
geen nood. Zulk een aanval moet
slechts beschouwd worden als een bewijs,
hoe noodig Duitschland den vrede heeft.
En al wat de Duitschers zullen winnen
legt geen gewicht in de schaal. De geal
lieerden zullen de overhand behouden-, hoe
het ook loope.
Met dit alles zien wij wel duidelijk dat
een algemeenen vrede nog niet zoo aan
staande is. De wereldoorlog blijft woeden.
De vier Middenrijken hebben thans 25
van de 57 Staten der wereld tot vijand,
en slechts 28 houden zich nog onzijdig.
Naar het aantal lauden gerekend, hebben
de Centralen weliswaar nog niet de gansche
helft der aarde tegenover zich, maar neemt
men de oppervlakte en het zielenaantal in
aanmerking, dan staan veel meer dan twee
derden in het vijandelijke kamp. Of om
het eens in cijfers uittedrukkenVan de
oppervlakte der aarde, 445 947.426 vierk.
kilometers vast land, zijn 104.529.945 vierk.
K.M. aan de zijde der Entente, 2.245.430
K.M. aan de zijde der Centralen (het Duit
sche koloniale gebied niet meegerekend)
en 29 mill, vierk. K.M. neutraal. Eu van
de 4657 millioen menschen staan 4329 mil-
lioen aan den kant der Entente, 447.8 mill,
aan dien der Midden-rijken, en houden 282
den te wachten.
De dames begonnen van angst te beven
en wilden zijn medelijden afsmeeken, maar
hij antwoordde haar niet. Eene minuut
later traden de beide Corsicanen binnen.
Mijne vrienden,sprak Linguard, hier
hebt ge onze passagiers. Zij houden zich,
alsof zij niet naar het strand kunnen loo-
pen gij weet zeker, wat er onder zulke
omstandigheden gedaan moet worden
•Jawel, jawel bromde de kapitein, die
al maar bang was voor tijdverlies. »Ten
minste als men niet met een vijand als
dien Indischen nabob te doen heeft met
zijn mokervuisten
Welaan, dan niet gedraald,ging
Linguard brutaal voort. Kapitein, gij neemt
de jongste voor uwe rekening, en gij Sam
pinelli de moeder. Eigenlijk moest ik dat
dwaze verwaande schepsel hier laten, dat
ons maar in den weg zal loopen, maar
neen dan brengt zij morgen het heele
land in opschuddingNeem haar mee,
wij zullen ons zoo spoedig mogelijk van
haar ontslaan 1®'
De beide Corsicanen grepen de dames
bij den arm en trokken haar ruw met zich
voortmevrouw Meursanges schreeuwde,
weende en trachte zich tegen den kleinen
Sampinelli te verzetten, maar Elisabeth
voelde wel, dat alle tegenstand vruchteloos
zou zijn, en liet zich gewillig wegvoeren.'
Weet ge nu, moeder, wat man onze
zoogenaamde weldoener is vroeg zij
bitter.
millioen zich onzijdig.
Een wereldoorlog inderdaad, en een daar
aan geëvenredigd wereld wee, waarvan
niemand nog den vollen omvang vermag
te peilen. En dat alles waarom Men geeft
het Pruisische militairisme de schuldde
handelsconcurrentie tusschen Engeland en
Duitschland, de wraakgedachte in Frankrijk,
de tegenstrijdige belangen van Rusland' en
Oostenrijk, de botsing tusschen het Pan-
slavisme en het Pangermanisme Wjj moeten
nog dieper gaan en de oorzaak zoeken
vooral in de heerschappij van den mammon.
Het grootkapitalisme regeert de wereld.
Het heeft een schier onweerstaanbare in
vloed over de pers. Het heeft een beslis
sende stem als het gaat om het wel of
wee van duizenden medeinenschen. De
eenige weg om uit dat moeras te komen
is dan ook dat zich van de mensehheid een
andere geest meester maken dan die van
de stofvergoding, welke tot nu toe zoo
schrikbarend veel aanhangers verkreeg. Geen
nieuwe wereld na dezen oorlog tenzij er
kome een nieuwe wereldgeest.
BUITENLAND.
De vredesonderhandelingen.
BERLIJN, 2 Jan. Het »Berl. Tage-
blatt« meldt dat Van Kühlmann op 1 Jan.
met de leiders der Rijksdag-partijen over
de vredesonderhandelingen met Rusland
heeft gesproken. Scheidemann en Eberts
eischten, dat <ie Rijksdag zoo spoedig mo
gelijk bijeen zal komen.
WEENEN, 2 Jan. De »Tel. Union®
verneemt, dat volgens Russische berekening
de termijn voor de Entente op 3 Jan.
s avonds eindigt. In den morgen van 5
Jan. zullen de onderhandelingen te Brest-
Litowsk worden hervat. De Russen heb
ben het Oostenrijksch standpunt aangeno
men, dat het zelfbestemmingsrecht der vol
keren niet in verband kan worden gebracht
met die volkeren, die zich binnen een be
paald staatsverband bevinden en die langs
grondwettelijken weg tot ontwikkeling kun
nen komen. Dit veranderde standpunt werd
door Rusland aan de Entente medegedeeld
Voor het geval van een afwijkend antwoord
der Entente, dat na de rede van Pichon
verwacht kan worden, zullen de onderhan
delingen te Brest Litowsk op de basis van
de tot dusverre behaalde resultaten verder
gevoerd worden tot een afzonderlijke over
eenkomst met Rusland m den vorm van
een voorloopigen vrede.
Linguard ging met de lantaarn voor.
Buiten komende, weigerden de dames
eerst te loopen, maar een paar stompen
in den rug en zij gehoorzaamden, moeder
Meursanges echter niet, zonder onophou
delijk te gillen en te roepen.
•Stop ze maar gauw in de boot,« sprak
Linguard met de klink van de deur in de
hand. »Ik volg u direct. Als zij niet willen
loopen, dan draag je ie. n wie schreeuwt
duw je een prop in den mond! Gauw nu,
ik volg onmiddelijk
De smokkelaars sleepten moeder en
dochter met zich voort. Linguard bleef
eenige oogenblikken op den drempel staan
en wachtte tot de doffe kreten van mevrouw
Meursanges in de verte wegstierven.
Zij zullen wel bedarenbromde hij
tusschen de tanden. »Laat ik nu mijn
wraak voleindigen
Hij liep het huis weer binnen, bleef
een paar minuten afwezig, verscheen daarop
weer met groote drift, wierp de achter
deur op het nachtslot en stormde den
tuin uit, alsof de gehoornde satan hem op
de hielen zat.
Op het geluid van mevrouw Meursan
ges' gegil af, vond hij zijn weg door de
nachtelijke duisternis. Een oogenblik vrees
de hij, dat haar gekrijt op de naburige
Bastides zou kunnen gehoord worden, maar
alras werd alles overstemd door het ge-
bruisch der baren van de Middellandsche
zee.
Wordt vervólgd.)
MEUWSBLAD
voor M land mo Min en llteoi, ie Laoptraat en de Bomielermari.
I
CUBA