8»
traat ti
EEN BLIJ FEEST.
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
No3748. Woensdag 13 Februari 1918.
Ft: u lux
EEN KOLONIAAL.
t
Und van altena
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden 1.05,
franco per post zonder prijsverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 46 regels 60 cent. Elke regel
meer 10 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag
4 uur ingewacht.
Is er wel een aangenamer wakker
worden dan het ontwaken met de
gedachte vandaag is het Kerstmis
De jonge Peerebooms konden zich
niets heerlijkers denken, en op geen
anderen kouden, donkeren Decem
bermorgen kwamen zij zoo makkelijk
en graag uit hun warme bedjes, als
op dezen, en nooit waren zij zoo
dienstvaardig en behulpzaam als op
dezen morgen. Men moest immers
moeder helpen met alle kracht, op
dat zij vast en zeker 's avonds zes
uur klaar kon zijn met al de cadeaux.
Op andere, gewone dagen, schoof
graag een van de kinderen een an
der den plicht op den hals om open
te doen, als er gebeld werd van
daag sprongen er altijd een paar
om strijd van hun stoel, als de bel
klonk, want met Kerstmis kon wrel
iets bijzonders worden verwacht, b.v.
het pak, dat nog ieder jaar van de
trouwe grootmoeder Wendelaar was
aangekomen, en waardoor allerlei
hartewenschen waren vervuld, lot
welker bevrediging de kas van de
ouders nooit toereikend zou zijn ge
weest.
Maar eerst kwam er niet iemand,
die iets wilde brengen, maar een,
die iets wilde haleneen arbeiders
vrouw van daarnaast, vrouw Van
Meurs, die vaak hielp bij het was-
schen en schoonmaken, en voor wie
allerlei was klaargelegd. Zij bracht
haar twee kinderen mee. Maar daar
was juffrouw Peereboom niet over
te spreken. „Marianne", zei ze,
„brengen jullie die 'kinders naar
jullie kamertje en spelen jullie een
beetje met ze, totdat ik je roep."
Toen de kinderen weg wTaren, zei
juffrouw Peereboom„je hadt de
kinders niet mee moeten brengen,
want anders zien ze dadelijk, wat
ze krijgen heeft Jaan je dan niet
gezegd, dat we een poppenwagen en
allerlei speelgoed voor hen hebben
„Och," antwoordde de vrouw, „dat
nemen we niet zoo nauw; de kinde
ren nemen het als zij het krijgen,
en als men iets voor hen wil ver
stoppen, dan komen zij er toch ach
ter en dan zaniken zij net zoo lang
8
De verontwaardiging was algemeen.
Zelfs de meest verharde woesteling was
met medelijden vervuld, en de buren, die
zijne vrouw gevonden hadden, vertelden dat
zij in hare laatste woorden, onder getui
gen, nog Red Robin als den moordenaar
en dief had aangeklaagd toen keerde de
energie in hem terug en daarmede de echte
Dutch John, de cow-boy in al zijne ruw
heid en woestheid en toen deed hij den
duren eed om den dood zijner vrouw op
dien bandiet te wreken, of daarbij zelf om
te komen.
Er was geen tijd te verliezen om den
moordenaar te achterhalen, ofschoon het
wel te vermoeden was dat deze niet bij
zonder veel haast zou maken, daar hij in
de veronderstelling moest verkeeren dat hij
de eenige getuige van den diefstal voor
eeuwig het zwijgen had opgelegd, en er
dus niemand meer bestond die hem kon
verraden en aanklagende mogelijkheid
was echter niet uitgesloten dat hij mede
plichtigen of bijzondere vrienden had, die
hem met de ontdekking van den naam van
den schuldige in wetenschap konden stel
len, en dan was zeker alle--feahs om hem
te achterhalen voor^goed verkeken.
Wegen war^ff er zeer weinig in die
eu gunnen je geen rus», totdat je
hun zin doet. Voordat het Kerstmis
is, is ook meestal alles reeds opge
geten, wat men voor hen heeft ge
kregen. Ik weet wel, dat het bij
rijkelui anders is, maar bij ons was
het nog nooit een prettige Kerstavond.
»Wij zijn ook geen rijkelui, vrouw
Van Meurs, maar al was ik ook nog
veel armer, dan weet ik toch nog
heel zeker, dat ik mijn kinderen een
heerlijken Kerstavond zou bezorgen.
Mijn kinderen krijgen ook niet veel
dat kun je zoo met zeven je toch
wel indenken maar omdat nie
mand vooraf ook maar één stukje
te zien krijgt, is de verrassing tóch
groot. Dacht je, dat ooit een van
ons van een stuk taai-taai of een
ander Kerstgebak iets zou durven
proeven vóór Kerstfeest Dat zou
den wij zonde achten. En als de
Kerstboom versierd wordt, mag geen
van de kinderen ook maar om 'n
hoekje kijken pas als hij is aange
stoken en alles netjes is klaargezet
roepen wij, mijn man en ik, hen er
bij, en dan zijn zij zóó verrast, dat
zij stralen en jubelen van vreugde,
ook al liggen er heelemaal geen
groote geschenken bij.
„Bij u is dat wel heel anders, juf
frouw mijn. man heeft geen idee in
zoo iets en wil voor Kerstmis heele
maal geen geld uitgeven
„Heb je dan geen boom mogen
koopen vroeg juffrouw Peereboom.
Dat wel," zei vrouw Van Meurs,
hij heeft er zelf een meegebracht en
kaarsjes ook.«
„Nu dan, wat heb je nog meer
noodig Een schoon servet leg je
op tafel en daar leg je de kleine
dingetjes op, die ik hier voor jullie
bij elkaar heb gebrachtdat was
voor de kinderen al mooi genoeg,
maar ik dacht dat zij ook van andere
families,- waar je uit werken gaat, nog
wel iets zullen krijgen of niet
„Juffrouw Harte veld heeft mij ge
zegd, dat ik straks ook even bij haar
zou komen, want zij had iets voor
mij en voor de kinderen
„Laat dan de kleintjes zoo lang bij
ons, en 'n ander jaar breng je alles
in 't geheim naar huis, dan zal bij
jullie het gejubel even groot zijn als
in het rijkste huis, en je man zal er
dan ook wel schik in krijgen."
„Dat zal wel," zei vrouw Van
Meurs, „hij heeft er Zondag tenmiü-
ste al over gemopperd, dat ik de
kinderen de nieuwe winterkleeren,
die zij van de wijkzuster hebben
gekregen, al vóór Kerstmis heb aan
getrokken. Maar zij hebben net zoo
lang gezeurd en ze waren niet tot
rust te brengen, tot ik hun zin had
gedaan."
„Maar, vrouw Van Meurs, dan zou
ik in jouw geval toch liever doen,
wat mijn man wil, dan wat de kin
deren wensehen en waar zij om
vragen. Wat zou dat nu een vreugde
zijn, als de kleertjes nu nog nieuw
op de tafel lagen I Op zoo'n manier
zou mijn man óók al zijn plezier in
Kerstmis verliezen. Hoor eens, vrouw
Van Meurs, dat moet je mij beloven,
dat je die dingen van mij en van
juffrouw Harteveld, en wat er nog
verder mocht komen, verstopt en
dat je dan een feestelijke uitdeeling
houdt. Waar kunnen je kinderen
blijven, terwijl jij alles klaarzet; is
't op zolder te koud
„Ja, daar is het te koud, maar ik
stop ze zoolang wel in bed."
Mooi zoo, doe datEn nu nog
iets kunnen de kinderen onder den
Kerstboom niet een Kerstlied opzeg
gen, dat zij op de bewaarschool
hebben geleerd Dat hoort bij oen
echt feest. En als je van je ver
dienste nog een paar stuivers over
hebt, moest je voor je man nog een
kalender koopen of iets anders, wat
hij graag heeft en kom mij dan eens
vertellen, vrouw Van Meurs, cl hij
op den Kerstavond geen echt giv oe-
gen heeft gehad en of het bij .illie
niet prettig was."
„Ik zal doen, zooals u zegt, juf
frouw, en ik dank u wel voor les,
wat u voor mij heeft klaar gelegd."
„Best, vrouw Van Meurs, maar
geloof mij gerust, die dingen op zich
zelf ook al was er nog veel meer,
maken een feest niet mooi, dat kan
jij alleen voor je gezin in orde ma
ken vreemde menschen kunnen de
Kerstvreugde niet in huis brengen,
dat moet de moeder doen, en zelfs
de rijkste menschen kunnen de ar
men niet gelukkig maken, als zij zelf
niet willen."
f
Juffrouw Peereboom hield de j BtJITENLANDSCH OVERZICHT.
woeste streek, doch daarom was de gele
genheid des te geschikter om door de wil
dernis te or.tkomen, waardoor voor den
besten cow-boy het spoor onvindbaar was.
Doch het lot was den op wraak belas
ten man gunstig.
Een woudlooper die juist in Puddle City
was aangekomen om zich eenige dagen te
goed te doen aan Whisky en Brandy en
een nieuwen voorraad levensmiddelen in te
slaan in ruil voor prachtige opossum-hui
den, deelde mede, toen hij den schande
lijken moord vernam, dat hij Red Robin
gezien had, kampeerende bij de Fairy Well,
eene bron in den boschrand op een afstand
van de stad van een paar uur rijdens,
vanwaar men eene vlakte, waarover een
weg naar Puddle City voerde, geheel kan
overzien en dus van die zijde tijdig een
ongewenscht bezoek kon zien naderen, ter
wijl het daarachter gelegen bosch den
vluchteling spoedig aan ieders oog kon ont
trekken.
Van allen die zich aanboden om hem te
vergezellen, ten einde de Lynch-wet op
den moordenaar toe te passen, koos hij er
vijf uit die hem het meest toegedaan waren
en waarvan hij wist dat zij naar zijn
wensch en inzicht zouden handelen. Hij
wapende zich met zijn besten revolver en
zijn scherpste bowiemes, voorzag zich van
de sterkste lasso, besteeg zijn vlugsten
mustang, en joeg toen door de makkers
gevolgd in vollen ren den weg op naar de
Fairy Well.
Al dadelijk had Frentsel een bepaald
plan gevormd om zich verschrikkelijk op
den moordenaar zijner vrouw te wreken,
doch hij had dat plan voorloopig geheim
gehouden, om te voorkomen dat de ande
ren zich daartegen, als al te gevaarlijk,
zouden verzetten.
Toen zij de plaats waar Red Robin kam
peerde zoo dicht mogelijk genaderd waren,
dat zij die weldra over de vlakte zouden
zien, liet Frentsel een oogenblik halt hou
den, om met zijne vrienden het plan van
uitvoer te bespreken en de paarden te
laten uitblazen.
Hij wilde zelf Red Robin in openlijken
strijd met eigen hand straffen en verzocht
de vrienden zich daarin niet te mengen,
doch alleen ontsnapping te voorkomen als
de moordenaar mocht willen ontvluchten
de cow-boys wilden aanvankelijk van dat
voornemen niets weten, omdat zij het on
gehoord vonden dat iemand als Dutch John
zijn leven tegenover zoo'n moordenaar in
de weegschaal stelde, daar Rod Robin's
nooit missend schot alle berekeningen kon
doen falen en daarom eischten zij de
strengste toepassing der Lynch-wet.
Frentsel bleef echter op zijn stuk staan
hij was de lijdende partij beweerde hij en
aan hem moest de wraak gelaten worden,
doch hij gaf zijne toestemming, dat, als
hij in den strijd het onderspit delfde, de
makkers dan Red Robin mochten lynchen
en de wereld van dat monster bevrijden
na eenig heen en weer praten kreeg hij
vreemde kindertjes nog een goed
poosje bij zich; toen zij eindelijk
thuiskwamen, waren alle schatten in
de kast opgeborgen en was de sleutel
er af,
Maar omdat de kinderen zich er
al op verheugd hadden, begonnen zij
er om te zeuren en eindelijk luid te
huilen. Daarmee zetten zij gewoon
lijk bij moeder hun zin door. Maar
vandaag niet; „huilen jullie maar
goed hard", zei vrouw van Meurs,
„dat ze 't hiernaast hooren. Jullie
krijgt vandaag niets geen lekkers en
niets mooisdat komt pas van
avond, als jullie eerst voor vader je
versjes opgezegd hebt. BijdePeere-
booms gaat het ook zoo."
Toen gaven de kinderen het op.
Het Kerstfeest wordt in de meeste
gezinnen bij ons niet gevierd ais in
Duitschland. De Kerstboom ontbreekt
bij velen, de cadeautjes vallen meer
op St. Nikolaas dan op Kerstfeest.
Maar toch kunnen we uit het stuk
dat we overnamen zoo'n goede les
trekken. Als de moeders zich eens
inspanden de huiselijke feesten zoo
te maken voor man en kinderen, 4 At
gezelligheid en blijdschap er heci sch-
te, voor de kinderen zou de straat
haar verlokking, voor den man de
kroeg haar aantrekking verliezen.
Een groot gezin, waar blijdschap en
gezelligheid heerschen, waar de kin
deren gehoorzaamheid leeren, is het
beste middel tegen de verleidingen
van buiten.
Ik kon de lust niet niet wee;staan
nog eens een stuk over te nemen
uit de „Familie Peereboom." En al
is het nu niet in den tijd van Kerst
feest kleiue of groote feestdagen
hebben wij allen het heele jaar door.
Laten de moeders onder ons vooral
eens in gedachten stilstaan bij dit
stukje en denkenlijken wij mis
schien een beetje op juffrouw van
Meurs
Een groot gezin, waar blijdschap
en gezelligheid heerschen, waar <ie
kinderen gehoorzaamheid leeren, is
het beste middel tegen de verleidin
gen van buiten.
zijn zin, en stemden de vrienden er in toe
om voorloopig toeschouwers van den strijd
te zijn.
Ten einde mogelijke ontsnapping te voor
komen, togen de vijf ccw-boys dadelijk er
op uit om langs verschillende omwegen door
het bosch de plaats te omsingelen waar de
moordenaar zich bevond, waarna Frentsel
zich zoude opmaken en recht op de schuil
plaats aanrijden.
Dat hij niet tevreden was om den moor
denaar eenvoudig op te hangen of dood te
schieten verzweeg Frentsel voor de mak
kers, want zijn plan was zóó duivelsch,
zóó onmenschelijk wreedaardig, dat wellicht
de ruwe cow-boys, hoe weinig zij ook een
menschenleven telden, zich tegen den marte
ling zouden hebben verzet. Hij begeerde
niets anders dan zijn eigen leven in de
weegschaal te stellen om zijn plan moge
lijk te maken, ten einde zijne wraaklust
volkomen te koelen, en eene straf te vol
trekken die naar zijne meening niet wreed
genoeg kon zijn.
Hij voelde zich zeker van de overwin
ning en nog nooit had hij zich bij de na
dering van een gevaar zoo kalm en zoo
vol overleg gevoeld, nog nooit was zijne
hand zoo vast geweest, ofschoon 't in zijn
binnenste kookte en bruiste.
Toen Red Robin de man van de door
hem vermoorde vrouw in snellen gang over
de vlakte op hem zag toerijden, steeg hij
zelf te paard, wellicht om zich door de
vlucht aan de wraak te onttrekken, daar
Als het eens vrede zal zijn in Europa,
wat zullen de staatslieden en verdere
machthebbenden, die dezen oorlog ontketen
den, een moeilijke uren hebben. Als men
er nu nog wat mee gewonnen had met al
dat bloedvergieten en verwoesting-stichten.
Als men nu nog in de roes der overwin
ning kon jubelen: «niet tevergeefs hebben
wij onze volkeren doen lijden, niet tever
geefs de zware offers gebracht- Wij heb
ben bereikt wat wij beoogden.Maar dat
zal niet geschieden. Het einde z geen
zegepraal zijn. Voorzoover wij zien althans
niet voor de geallieerden. Immers de
centraten zijn op het oogenblik de winnen
de partij. Zij hebben vrede gesloten aller
eerst met de Oekraine. Dat is voor hen
een bizonder politiek-economisch voordeel.
Het is een «brood-vrede®, of wilt ge,
een anti-horigersnoodvrede. Brood zal er
nu voldoende zijn voor de centralen. De
uithong'erings-blokkade heeft geen zin
meer. Bovendien is de geheele suikerin
dustrie van Rusland in Oekraine vereenigd.
Het bezit den grootsten rijkdom aan vee.
De bodem kan van alles voortbrengen,
zelfs rijst, katoen en haver. Het vredes
tractaat tusschen de centralen bevat, zooals
te verwachten was, tevens een handels-
tractaat. Vertegenwoordigers van de coö
peratieve landbouwvereenigingeri zijn reeds
onderweg, teneinde economische onderhan
delingen te openen. Een tweede delegatie
is al bezig vee op te kocpen.
Doch niet alleen met de Oekrainsche
republiek, ook met Noord-Rusland is de
oorlogstoestand geëindigd verklaard. We
hadden dat wel verwacht, maar niet zoo
spoedig.
De toon tusschen de wederzijdsche on
derhandelaars was hoe langer iioe vijan
diger geworden. Trotsky toonde niet de
minste neiging zijn voorwaarden te mati
gen de centralen toonden geen neiging
voorwaarden te aanvaarden, die zoo weinig
in overeenstemming met de krachtsverhou
ding der onderhandelende partijen was.
De centralen legden zelfs eenige onver-
schiligheid voor de uiteenzettingen van
Trotzky aan den dag en schenen den weg
op te gaan, zich met een afzonderlijken
vrede met de Oekraïne te vergenoegen en
Groot-Rusland maar in zijn sop te laten
gaar koken, gezien dat het te uitgeput
was en al te veel binnenlandsche vijanden
had om, ook al werd het weer oorlogs
hij begreep dat Dutch John in dit geval
niet alleen kwam, doch bij de eerste be
weging die hij met dat doel scheen te
maken, donderde hem een krachtig «stop®
van alle zijden toe en zag hij de loopen
van een vijftal rifles op zich gericht.
Daar ontkomen nu onmogelijk was, wilde
hij zich door onbeschaamdheid redden, want
nog altijd was hij overtuigd dat die tegen
standers slechts op vermoeden handelen en
er geen getuige bestond, terwijl het ge
stolen geld hem niet kon verraden, daal
de eene dollar volkomen op de andere
geleek.
Red Robin, riep Frentsel hem met
donderende stem toe, toen hij tot op een
vijftigtal passen genaderd was,Je hebt
mijn vrouw vermoord Zij heeft dat
nog kunnen getuigen 1 Je wordt ge
lyncht en ik zal je lynchen Je
zult door mijn hand sterven, ellendeling
waarop hij recht op zijn tegenstander aan
reed.
Red Robin die nu inzag, dat 't er wel
degelijk op aankwam om zijn leven te ver
dedigen, sprak geen woord, maar toen
Frentsel zich in beweging zette knalde reeds
zijn buks, waarvan de kogel de linker oorlel
van zijn aanvaller wegnam en tergelijker-
tijd een tweede, dat Frentsel's hoed door
boorde, doch toen was de wreker nabij en
de geoefende cow-boy Dutch John trad
handelend op.
Wordt vervolgd.)
M Lui m Hsbs
