MAGAZIJN
Hinthamerstraat 24,
's-BBSCH.
Gross io Sign, Siga^tten, TisGst, Signzaljcs
i!
isel.
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
No. 3791. Zaterdag 13 Juli 1918.
FEUILLETON.
li RAT ES,
IMilLHAXVs
ileeren- en
lïiiiderkleediiig.
Gorineliem.
UND VAN ALTENA
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden 1.05,
franco per post zonder prijsverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels 60 cent. Elke regel
meer 10 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag
4 uur ingewacht.
Tel. Int. 492
(bedrukt)
Alle soorten Sigaretten worden aan wederverkoopers tegen
fabrieksprijzen geleverd.
v.
BUITENLANDSCH OVERZICHT.
De conservatieven en Alduitschers hebben
hun zin gekregen. De minister van buiten-
landsche zaken, von Kuehlmann, moet
heen gaan.
Het verstandige woord door von Kuehl
mann in den Rijksdag gesproken, dat zoo
zeer de verontwaardiging opwekte van
Westarp en zijn bondgenooten, heeft geen
genade gevonden bij Hindenburg en Luden-
dorff. Von Kuehlmann, had, gelijk wij ons
herinneren, op zeer kalme en zakelijke wijze
een waarheid uitgesproken. Een waarheid,
die de Alduitschers niet naar de zin was.
En toch een, die vele verstandige menschen
in de oorlogvoerende en in de neutralen
landen reeds lang hebben ingezien dat den
oorlog met een militaire overwinning niet
is te beslechten, doch dat de weg der
onderhandeling zal moeten worden inge
slagen.
Wordt eenmaal die waarheid ingezien,
dan is het einde van den strijd nabij.
Maar vertel nu eens aan militaristen, aan
de voorstanders van de militaire overwin
ning, dat hun geheele ziens- en denkwijze
niet deugt! Dan is het toch duidelijk, dat
dit een verpletterenden indrukmoet
maken. En daar zij zich niet kunnen los
maken van hun meening, dat ten slotte de
militaire overwinning den vrede zal bren
gen, verzetten zij zich tegen den man, die
poogt deze meening te bestrijden.
Von Kuehlmann had een verstandig
EEN LEVENSBEELD.
12
Daar ist jouw broest nicht voor, daar
hèv jij kein aassem voor, kleiner kerl.
Trompete blasen, das ist nicht iederein
sein werk, ich hèv ze noe al dreissig jaar
keblazen, maar ich hèv ooch eine broest
als wie ein schied.«
«O ik kan ook blazen,antwoordde
Dorus, terwijl hij een langwerpig houten
fluitje te voorschijn haalde en eene vroo-
lijke melodie begon te spelen.
«Ei 1 sieh' mal, soo ein sakkermenter
wie hêvt jou die walzer geleerd
«Niemand, Löbell
«Was wie kommen jij dan so
akkerat an die melodie, oend
«Afgeluisterd, als jèlui ze speelde.
«Das ist ja ganz nett gib das ding,
mal here hy bracht het aan den mond,
probeerde om er op te blazen, maar wierp
liet verachtelijk neêr, met de woorden
«Das blaas ich kapoet das ist spielerei,
niks weerdig donnerwetter, joenge, hoe
bring jij het fertig om da dr'op zoe spie-
len 's 1st jauimer.schade, dat jij zoo'n
schwache broest hebt, want jij soil het
wol leeren, jij hèvt ein besonders goed
gehör
woord en een waarheid gesproken en daar
om moest hij weg. Wijl de conservatie
ven en de Alduitschers de waarheid niet
hooren wilien.
Welnu zij hebben hun zin gekregen.
Von Kuehlmann gaat; Von Hintzede aan
hanger van de strijd tot het einde-methode,
een vriend van von Tirpitz, een conserva
tief uit de oude school, zal zijn plaats
innemen.
Wordt daardoor de toestand anders
Zal nu de militaire overwinning den vrede
brengen. Immers neen Zulke persoons
verwisselingen kunnen den toestand niet
veranderen. liet eenige gevolg van deze
crisis is, dat de kans op vrede geruimen
tijd wordt verschoven, dat de onzinnige
oorlog wordt verlengd. Zonder baat en
zonder uitzicht op een naderend einde.
Want met de wapenen is de strijd niet
te beslechten. Slechts door bespreking,
onderhandeling, overeenstemming.
Een waarheid die geen onwaarheid wordt,
omdat de man die haar uitsprak tot heen
gaan genoodzaakt werd.
Of het Dultsche volk er vrede mee zal
hebben dat een oorlogsmann het helt in
handen krijgt is de vraag, 't Zuu niet te
verwonderen zijn als het volk, dat toch
maar de kastanjes uit het vuur moet halen
een woordje wenscht mee te spreken.
Reeds nu heeft de groote sociaal-democra
tische fractie haar stem voor de oorlogs-
credieten afhankelijk gemaakt van nadere
inlichtingen omtrent den opvolger van von
Kuehlmann en diens plannen. Dit is slechts
het begin, de eerste stap op den weg naar
een krachtige oppositie.
«Kun je me dan niet leeren vioolspelen,
Löbell
«Violin Ach Gott, joenge das ist das
miserabelste instrument was existirt
ich hèv't geleerd, oend noe ich es kenne
is 't goed, maar 't ist kein instrument mit
ehren. 's 1st der reinste quinkelierkasten,
daar sitst keine kraft in. Goed voor
zoo'r schmachtriemen von'm schoelmeister
om sein leege maag damit zoesamen zoe
schnoeren, weiter nichts.« De brave
Löbell zag als een echte trompetter met
verheven minachting op elk strijkinstrument
neer. «Lern jij maar eerst eins goed
trommelen.
«O hol dat ken ik al lang.*
«Auch die roffel.*
«Wat besttoe, Löhel, leer mij een
beetje viool'k zal je de helft van mijn
aandeel in 't douceur geven.*
«Teufelskerl,* bromde de Duitscher,
terwijl hij den knaap, die op zyn fluitje
eenige snelle loopjes blies, van ter zijde
aanzag. «Sakkerment, wenn daar kein
moesikant d'rin steekt, will ich ein honds-
fott sein
«Nu, Löbell, wil je 'k Deel tusschen-
beiden wel een halve gulden, dat zo.u dan
een kwartje voor jou wezen.*
«Was, was 1 ein kwartje, bin jij toll
wenn ich je was leer, versta je, dan ist
es aus vrindsjap, omdat jij zoo'n hoekelorum
bint maar eine violinstunde voor 'n
kwartje geef ik niet, das ist kein honorar.c
't Duurde niet lang of Dorus kende de
In Rusland hoe langer zoo donkerder. De
vijfde Al-russischen bijeenkomst der Arbei-
beids- en Soldatenraden en Boei enafgevaar-
digderi zal de grondwet vuor de JBolsjewi-
kisch-commuuistische Russische Sovjet Re
publiek moeten vaststellen. Als wij het ont
werp lezen begint het ons te duizelen. Het zal
in Rusland een omgekeerde wereld worden.
Luister slechts
Slechts zij,.die arbeiden hebben rechten;
zij hebben meezeggenschap in de Republiek,
wier werk zijo moethet kapitaal te ont
trekken aan de bourgeoisie, alle productie
middelen in handen van den socialistischen
staat te brengen en zoo spoedig mogelijk
de massa der productieve kracht te ver-
hoogen.
Daarvoor werden reeds de volgende stap
pen gedaan
Afschaffing van het eigendomsrecht op
den grond. Verklaring van alle gronden
tot nationaal eigendom, en overgave daarvan
aan de arbeiders zonder aflossing, op het
beginsel van de gelijke rechten op den grond.
Verklaring dat alle bosschen, schatten
in den bodem, en water van algemeene
staatsbeteekenis, én alle levende en doode
inventarissen van modelboerderijen en land
bouwondernemingen nationaal eigendom
zijn.
Invoering eener wet tot contróie der
arbeiders en nationaliseering van een aantal
takken van industrie. Nationaliseering van
de banken, annuleering van leeningen.
Bewapuiing van arbeiders en boeren en
ontwapening van alle bezittenden.
Invoering van aigemeenen arbeidsplicht.
In verband hiermede staan de bepalingen
over het kiesrecht.
Het actieve en passieve kiesrecht hebben
de burgers der Russische socialistische Sov
jet-republiek van beide gesiachten, van hun
19e levensjaar af.
Het actieve en passieve kiesrecht wordt
ontnomen aan
le. personen, die gehuurde arbeiders
aannemen, om daaruit winst te behalen
2. personen, die een eigen inkomen
hebben zonder arbeid, als rente van kapi
taal, ontvangsten uit eigendom enz.
3. particuliere kooplieden, handelsagen
ten, tusschenpersonen
4e. bedienaren der geestelijke gemeen
ten
5e. aangestelden en agenten der vroe
gere politie, van de gendarmerie en de
Oekrana, benevens de leden der vroeger
in Rusland regeerende dynastie
grepen van de viool. Wel is waar had hij ver
schrikkelijk veel onaangenaamheden onder
vonden van het geslacht Carlo, dat niet de
minste sympathie koesterde voor zijne muzi
kale studiën, en de directeur Hermans had
hem reeds herhaaldelijk over dag uit de tent
gejaagd als hij de gamm's studeerde, maar
Dorus hield vol, en eer drie maanden ver-
loopen waren, speelde hij allerlei deuntjes
en wijsjes, en toen nogmaals een halfjaar
was verstreken, zei Löbell«Kottorie, hij
spielt bijna zoo goed wie ik maar 's ist
oend bleibt toch ein schwaches miserabeles
quinkelierinstrument, da lob ich mir die
trompete, da steekt moesik d'rin.*
De directeur Hermans, die eerst zijn
best had gedaan om den jeugdigen violist
tegen te werken, liet hem nu stil begaan,
want een kostelooze versterking van zijn
orchest was een vooruitzicht dat hem aan
lokte ook de familie Carlo begon er
schik in te krijgen dat haar Dorus zoo
knap werd, en juffrouw Keetje, die reeds
langer dan zeven maanden sukkelde en
voortdurend aan hoofdpijn leed, vroeg dik
wijls «Toe, Dorus speel eens wat voor
mij, dat fleurt me op.*
De oude viool, die Löbell voor een beetje
geld voor Dorus van een vakgenoot had
overgenomen, was nog zoo slecht niet, en
de knaap wist er tonen uit te halen waar
over iedereen verstomd stond.
Wanneer hij eens of tweemaal iets
hoorde, speelde hij het onmiddelijk na, en
dikwyls varieerde hij het stuk zonder
6e. personen die krankzinnig, geestelijk
minderwaardig of doofstom zijn
7e. personen, die wegens egoïstische of
onteerende misdrijven werden veroordeeld.
Ten slotte dit nog, de plichten der vol
keren zijn
Met alle kracht te stiijden voor de ge
heele macht der arbeiders en alle pogingen
ter herstel der heerschappij van uitbuiters
en onderdrukkers tegen te gaan.
Met alie kracht de wegneming van het
verval te steunen, dat door den oorlog, en
den tegenstand der bourgeoisie is ontstaan,
en ten spoedigste mede te weiken aan de
verbetering der productiviteit vari alle tak
ken van volkswelvaart.
Hunne persoonlijke en groepsbelangen
achter te stellen bij de belangen der ge
heele wereld.
De Republiek der Sovjets te verdedigen
tegen alle aanslagen van het internationale
imperalisme, zonder daarbij de eigen krach
ten en zelfs h°t eigen leven te ontzien.
En steeds en overal den heiligen plicht
van bevrijding van den arbeid van de heer
schappij van het kapitaal in het oog te
houden en rnede te werken aan de op
richting van een wereldomvattenden bond
der arbeiders.
Het behoeft ons niet te verwonderen
dat in een land dat zoo bestuurd wordt
alle orde en rust hartgrondig Verstoord en
alle recht mijlen ver zoek is.
De verwarring stijgt nu al ten top.
De strijd tusscheri de Bolsjewiki en de
contra-revolutionairen, bij wie zich de so
ciaal-revolutionairen hebben aangesloten,
neemt afmetingen aan, waarvan wij door
de gebrekkige berichtgeving wel een denk
beeld kunnen krijgen, maar toch het juiste
niet weten. In Moskou woedt de strijd
op ontzettende wijze. De Bolsjewiki heb
ben den staat van beleg afgekondigd, en
er wordt in de straten geregeld slag ge
leverd. De sociaal-revolutionairen hadden
het telefoon- en telegraafstation genomen,
en na een hevigen strijd werd dit door de
Bolsjewiki heroverd. Met artillerie werden
de kwartieren der sociaal-revolutionairen
beschoten, en toen zij parlementairs zonden
eischten de Bolsjewiki onvoorwaardelijke
onderwerping.
Ook in Petersburg zijn de Roode Garden
de baas. Voor fabrieken en winkels houden
nu en dan militaire auto's stil, waarin troe
pen soldaten zitten. Zij nemen, wat zij
krijgen kunnen zonder betaling weg, en
rijden dan verder. De grondstoffen in de
't bijna zelf te weten. Het was alsof een
nieuw leven voor den knaap begonwan
neer hij zijn viool in handen had gevoelde
hij zich gelukkig, en elke dag bracht hem
een schrede verder in de techniek, hoe
gebrekkig de grondslag er toe ook gelegd
was. Zonder moeite, als instinctmatig
vond hij grepen en positiën en soms
verbaasde hij zichzelf over de tonen die
zijn vingers aan de snaren ontlokten.
Eens op een zondag de tent was in
een klein stadje opgeslagen, waar op den
sabbat niet gespeeld mocht worden
stond Dorus alleen op het ledige tooneel
en speelde. Zijn vingers drukten werk
tuigelijk de snaren, en even werktuigelijk
liet hij dus den strijkstok op en neer gaan.
Hij begon met een bekende melodie die
hij ergens gehoord had vaster en vaster
werd zyn streek, en eindelijk fantaseerde
de knaap. Zijn oogen schitterden, zijn
borst zwoegde en het zweet parelde op
zijn voorhoofd.
Dorus droomde op de viool. Nu eens
smeltend en zacht, als een beeld van zijn
eerste kindsheid, toen moederiiefde hem
koesterde, dan weer woest en wild, als
jammerde het in de snaren van weedom
en smart, eindelijk melancholisch en zacht,
klonken de tonen die hij aan zijn instru
ment ontlokte. Hij speelde voort, terwijl
tianen hem over de wangen liepen, maar
hij merkte het niet evenmin als hij gewaar
werd dat Löbell achter op het tooneel was
gekomen. Een schelle dissonant, ais de
DllAAGT
fabrieken worden door de volkscommaris-
sen in beslag genomen en de fabrikan
ten moeten die, zoo zij ze noodig hebben,
tegen aanzienlijk verhoogde prijzen van de
regeering terugkoopen, Maar de meeste
fabrieken worden toch stop gezetwant
hebben zij al grondstoffen dan krijgen ze
geen brandstof of benzine. De toestanden
in de fabrieken zijn eenvoudig onhoudbaar.
Een hoofdingenieur in een groote fabriek
verklaarde liever als gewoon arbeider te
willen dienst nemen. Dan verdieut hij
meer en heeft hij meer te zeggen.
Het schijnt dat de Bolsjewiki-leiders zelf
over den loop der gebeurtenissen ontsteld
zyn maar zij hebben den stroom los
gelaten en kunnen dien niet meer tegen
houden.
Arm land waar het gezag en de liefde
verdwenen zijn. Dat toch zijn de twee
zuilen, waarop de tempel op eiken staat
rusten moet. Worden -ze weggebroken dan
stort het staatsgebouw in een verpletterend
wie onder de puinhoopen terecht komen.
BUITENLAND
Spoorwegramp.
Reuter seint uit Nashville Amerika
Hier in de buurt zijn Woensdagochtend
twee passagierstreinen op elkaar geloopen.
Het hospitaal is propvol. Er zijn 100 doo-
den en meer dan 80 gewonden. In één
wagon waren alle reizigers dood. De
machinisten en stokers van beide treinen
zijn omgekomen. Men weet nog geen
verklaring voor de ramp.
laatste kreet van een gewonde ziel, brak
zijn droomerij af, langzaam liet hij de viool
zakken, en staarde doelloos voor zich uit.
«Kratz noer weiter, kerlchen, kratz noer
weiter I« riep eenklaps Löbell, maar met
een stern zoo week, alsof 'teene moeder
was die tot haar kind sprak, en terstond
daarop liet hij met zijn gewone ruwe stem
volgen «Jij liint ein schwerenöther, ein
teufelskerl, daar sitst toch wahrhaftig beina
soviel musik d'rin, wie in meine trompete,
Sakkermentskerl wo hèv jij das geleerd
«Van jou, Löbell,* antwoordde Dorus
lachende, terwijl hij met welgevallen zijn
viool beschouwde.
«Von mir das soil der teufel 1
ich wol dat ich 't zoo kon, verstajè
«Och kom, Löbell 1*
«Waar hè vje die noten van dat schtuk
«De noten? - wat bedoel je?«
«Ich betoel, die moesiekist es ge-
droekt t
«Wel neen antwoordde Dorus ver
wonderd, «ik speelde maar zoo wat uit
het hoofd, wat me zoo in de gedachten
kwam.*
«Donneroenddoriawas das fantasie
alles aus de kdnes gespielt Waar
haf tig
«Natuurlijk, Löbell.*
«Dan zeg ik dat het sjande und sünde
ist, wenn jij nog langer den hanswoerscht
macht.
Wordt vervolgd.)
NIEUWSBLAD
oor Hol Liiüii Heistfci u Aliens,
Lamstraal en de liiitltrviiri
CUBA