MAGAZIJN Hinthamerstraat 24, 's-BBSCH. Gross io Sign, Siga^tten, TisGst, Signzaljcs i! isel. Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. No. 3791. Zaterdag 13 Juli 1918. FEUILLETON. li RAT ES, IMilLHAXVs ileeren- en lïiiiderkleediiig. Gorineliem. UND VAN ALTENA Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden 1.05, franco per post zonder prijsverhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën van 16 regels 60 cent. Elke regel meer 10 cent. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag 4 uur ingewacht. Tel. Int. 492 (bedrukt) Alle soorten Sigaretten worden aan wederverkoopers tegen fabrieksprijzen geleverd. v. BUITENLANDSCH OVERZICHT. De conservatieven en Alduitschers hebben hun zin gekregen. De minister van buiten- landsche zaken, von Kuehlmann, moet heen gaan. Het verstandige woord door von Kuehl mann in den Rijksdag gesproken, dat zoo zeer de verontwaardiging opwekte van Westarp en zijn bondgenooten, heeft geen genade gevonden bij Hindenburg en Luden- dorff. Von Kuehlmann, had, gelijk wij ons herinneren, op zeer kalme en zakelijke wijze een waarheid uitgesproken. Een waarheid, die de Alduitschers niet naar de zin was. En toch een, die vele verstandige menschen in de oorlogvoerende en in de neutralen landen reeds lang hebben ingezien dat den oorlog met een militaire overwinning niet is te beslechten, doch dat de weg der onderhandeling zal moeten worden inge slagen. Wordt eenmaal die waarheid ingezien, dan is het einde van den strijd nabij. Maar vertel nu eens aan militaristen, aan de voorstanders van de militaire overwin ning, dat hun geheele ziens- en denkwijze niet deugt! Dan is het toch duidelijk, dat dit een verpletterenden indrukmoet maken. En daar zij zich niet kunnen los maken van hun meening, dat ten slotte de militaire overwinning den vrede zal bren gen, verzetten zij zich tegen den man, die poogt deze meening te bestrijden. Von Kuehlmann had een verstandig EEN LEVENSBEELD. 12 Daar ist jouw broest nicht voor, daar hèv jij kein aassem voor, kleiner kerl. Trompete blasen, das ist nicht iederein sein werk, ich hèv ze noe al dreissig jaar keblazen, maar ich hèv ooch eine broest als wie ein schied.« «O ik kan ook blazen,antwoordde Dorus, terwijl hij een langwerpig houten fluitje te voorschijn haalde en eene vroo- lijke melodie begon te spelen. «Ei 1 sieh' mal, soo ein sakkermenter wie hêvt jou die walzer geleerd «Niemand, Löbell «Was wie kommen jij dan so akkerat an die melodie, oend «Afgeluisterd, als jèlui ze speelde. «Das ist ja ganz nett gib das ding, mal here hy bracht het aan den mond, probeerde om er op te blazen, maar wierp liet verachtelijk neêr, met de woorden «Das blaas ich kapoet das ist spielerei, niks weerdig donnerwetter, joenge, hoe bring jij het fertig om da dr'op zoe spie- len 's 1st jauimer.schade, dat jij zoo'n schwache broest hebt, want jij soil het wol leeren, jij hèvt ein besonders goed gehör woord en een waarheid gesproken en daar om moest hij weg. Wijl de conservatie ven en de Alduitschers de waarheid niet hooren wilien. Welnu zij hebben hun zin gekregen. Von Kuehlmann gaat; Von Hintzede aan hanger van de strijd tot het einde-methode, een vriend van von Tirpitz, een conserva tief uit de oude school, zal zijn plaats innemen. Wordt daardoor de toestand anders Zal nu de militaire overwinning den vrede brengen. Immers neen Zulke persoons verwisselingen kunnen den toestand niet veranderen. liet eenige gevolg van deze crisis is, dat de kans op vrede geruimen tijd wordt verschoven, dat de onzinnige oorlog wordt verlengd. Zonder baat en zonder uitzicht op een naderend einde. Want met de wapenen is de strijd niet te beslechten. Slechts door bespreking, onderhandeling, overeenstemming. Een waarheid die geen onwaarheid wordt, omdat de man die haar uitsprak tot heen gaan genoodzaakt werd. Of het Dultsche volk er vrede mee zal hebben dat een oorlogsmann het helt in handen krijgt is de vraag, 't Zuu niet te verwonderen zijn als het volk, dat toch maar de kastanjes uit het vuur moet halen een woordje wenscht mee te spreken. Reeds nu heeft de groote sociaal-democra tische fractie haar stem voor de oorlogs- credieten afhankelijk gemaakt van nadere inlichtingen omtrent den opvolger van von Kuehlmann en diens plannen. Dit is slechts het begin, de eerste stap op den weg naar een krachtige oppositie. «Kun je me dan niet leeren vioolspelen, Löbell «Violin Ach Gott, joenge das ist das miserabelste instrument was existirt ich hèv't geleerd, oend noe ich es kenne is 't goed, maar 't ist kein instrument mit ehren. 's 1st der reinste quinkelierkasten, daar sitst keine kraft in. Goed voor zoo'r schmachtriemen von'm schoelmeister om sein leege maag damit zoesamen zoe schnoeren, weiter nichts.« De brave Löbell zag als een echte trompetter met verheven minachting op elk strijkinstrument neer. «Lern jij maar eerst eins goed trommelen. «O hol dat ken ik al lang.* «Auch die roffel.* «Wat besttoe, Löhel, leer mij een beetje viool'k zal je de helft van mijn aandeel in 't douceur geven.* «Teufelskerl,* bromde de Duitscher, terwijl hij den knaap, die op zyn fluitje eenige snelle loopjes blies, van ter zijde aanzag. «Sakkerment, wenn daar kein moesikant d'rin steekt, will ich ein honds- fott sein «Nu, Löbell, wil je 'k Deel tusschen- beiden wel een halve gulden, dat zo.u dan een kwartje voor jou wezen.* «Was, was 1 ein kwartje, bin jij toll wenn ich je was leer, versta je, dan ist es aus vrindsjap, omdat jij zoo'n hoekelorum bint maar eine violinstunde voor 'n kwartje geef ik niet, das ist kein honorar.c 't Duurde niet lang of Dorus kende de In Rusland hoe langer zoo donkerder. De vijfde Al-russischen bijeenkomst der Arbei- beids- en Soldatenraden en Boei enafgevaar- digderi zal de grondwet vuor de JBolsjewi- kisch-commuuistische Russische Sovjet Re publiek moeten vaststellen. Als wij het ont werp lezen begint het ons te duizelen. Het zal in Rusland een omgekeerde wereld worden. Luister slechts Slechts zij,.die arbeiden hebben rechten; zij hebben meezeggenschap in de Republiek, wier werk zijo moethet kapitaal te ont trekken aan de bourgeoisie, alle productie middelen in handen van den socialistischen staat te brengen en zoo spoedig mogelijk de massa der productieve kracht te ver- hoogen. Daarvoor werden reeds de volgende stap pen gedaan Afschaffing van het eigendomsrecht op den grond. Verklaring van alle gronden tot nationaal eigendom, en overgave daarvan aan de arbeiders zonder aflossing, op het beginsel van de gelijke rechten op den grond. Verklaring dat alle bosschen, schatten in den bodem, en water van algemeene staatsbeteekenis, én alle levende en doode inventarissen van modelboerderijen en land bouwondernemingen nationaal eigendom zijn. Invoering eener wet tot contróie der arbeiders en nationaliseering van een aantal takken van industrie. Nationaliseering van de banken, annuleering van leeningen. Bewapuiing van arbeiders en boeren en ontwapening van alle bezittenden. Invoering van aigemeenen arbeidsplicht. In verband hiermede staan de bepalingen over het kiesrecht. Het actieve en passieve kiesrecht hebben de burgers der Russische socialistische Sov jet-republiek van beide gesiachten, van hun 19e levensjaar af. Het actieve en passieve kiesrecht wordt ontnomen aan le. personen, die gehuurde arbeiders aannemen, om daaruit winst te behalen 2. personen, die een eigen inkomen hebben zonder arbeid, als rente van kapi taal, ontvangsten uit eigendom enz. 3. particuliere kooplieden, handelsagen ten, tusschenpersonen 4e. bedienaren der geestelijke gemeen ten 5e. aangestelden en agenten der vroe gere politie, van de gendarmerie en de Oekrana, benevens de leden der vroeger in Rusland regeerende dynastie grepen van de viool. Wel is waar had hij ver schrikkelijk veel onaangenaamheden onder vonden van het geslacht Carlo, dat niet de minste sympathie koesterde voor zijne muzi kale studiën, en de directeur Hermans had hem reeds herhaaldelijk over dag uit de tent gejaagd als hij de gamm's studeerde, maar Dorus hield vol, en eer drie maanden ver- loopen waren, speelde hij allerlei deuntjes en wijsjes, en toen nogmaals een halfjaar was verstreken, zei Löbell«Kottorie, hij spielt bijna zoo goed wie ik maar 's ist oend bleibt toch ein schwaches miserabeles quinkelierinstrument, da lob ich mir die trompete, da steekt moesik d'rin.* De directeur Hermans, die eerst zijn best had gedaan om den jeugdigen violist tegen te werken, liet hem nu stil begaan, want een kostelooze versterking van zijn orchest was een vooruitzicht dat hem aan lokte ook de familie Carlo begon er schik in te krijgen dat haar Dorus zoo knap werd, en juffrouw Keetje, die reeds langer dan zeven maanden sukkelde en voortdurend aan hoofdpijn leed, vroeg dik wijls «Toe, Dorus speel eens wat voor mij, dat fleurt me op.* De oude viool, die Löbell voor een beetje geld voor Dorus van een vakgenoot had overgenomen, was nog zoo slecht niet, en de knaap wist er tonen uit te halen waar over iedereen verstomd stond. Wanneer hij eens of tweemaal iets hoorde, speelde hij het onmiddelijk na, en dikwyls varieerde hij het stuk zonder 6e. personen die krankzinnig, geestelijk minderwaardig of doofstom zijn 7e. personen, die wegens egoïstische of onteerende misdrijven werden veroordeeld. Ten slotte dit nog, de plichten der vol keren zijn Met alle kracht te stiijden voor de ge heele macht der arbeiders en alle pogingen ter herstel der heerschappij van uitbuiters en onderdrukkers tegen te gaan. Met alie kracht de wegneming van het verval te steunen, dat door den oorlog, en den tegenstand der bourgeoisie is ontstaan, en ten spoedigste mede te weiken aan de verbetering der productiviteit vari alle tak ken van volkswelvaart. Hunne persoonlijke en groepsbelangen achter te stellen bij de belangen der ge heele wereld. De Republiek der Sovjets te verdedigen tegen alle aanslagen van het internationale imperalisme, zonder daarbij de eigen krach ten en zelfs h°t eigen leven te ontzien. En steeds en overal den heiligen plicht van bevrijding van den arbeid van de heer schappij van het kapitaal in het oog te houden en rnede te werken aan de op richting van een wereldomvattenden bond der arbeiders. Het behoeft ons niet te verwonderen dat in een land dat zoo bestuurd wordt alle orde en rust hartgrondig Verstoord en alle recht mijlen ver zoek is. De verwarring stijgt nu al ten top. De strijd tusscheri de Bolsjewiki en de contra-revolutionairen, bij wie zich de so ciaal-revolutionairen hebben aangesloten, neemt afmetingen aan, waarvan wij door de gebrekkige berichtgeving wel een denk beeld kunnen krijgen, maar toch het juiste niet weten. In Moskou woedt de strijd op ontzettende wijze. De Bolsjewiki heb ben den staat van beleg afgekondigd, en er wordt in de straten geregeld slag ge leverd. De sociaal-revolutionairen hadden het telefoon- en telegraafstation genomen, en na een hevigen strijd werd dit door de Bolsjewiki heroverd. Met artillerie werden de kwartieren der sociaal-revolutionairen beschoten, en toen zij parlementairs zonden eischten de Bolsjewiki onvoorwaardelijke onderwerping. Ook in Petersburg zijn de Roode Garden de baas. Voor fabrieken en winkels houden nu en dan militaire auto's stil, waarin troe pen soldaten zitten. Zij nemen, wat zij krijgen kunnen zonder betaling weg, en rijden dan verder. De grondstoffen in de 't bijna zelf te weten. Het was alsof een nieuw leven voor den knaap begonwan neer hij zijn viool in handen had gevoelde hij zich gelukkig, en elke dag bracht hem een schrede verder in de techniek, hoe gebrekkig de grondslag er toe ook gelegd was. Zonder moeite, als instinctmatig vond hij grepen en positiën en soms verbaasde hij zichzelf over de tonen die zijn vingers aan de snaren ontlokten. Eens op een zondag de tent was in een klein stadje opgeslagen, waar op den sabbat niet gespeeld mocht worden stond Dorus alleen op het ledige tooneel en speelde. Zijn vingers drukten werk tuigelijk de snaren, en even werktuigelijk liet hij dus den strijkstok op en neer gaan. Hij begon met een bekende melodie die hij ergens gehoord had vaster en vaster werd zyn streek, en eindelijk fantaseerde de knaap. Zijn oogen schitterden, zijn borst zwoegde en het zweet parelde op zijn voorhoofd. Dorus droomde op de viool. Nu eens smeltend en zacht, als een beeld van zijn eerste kindsheid, toen moederiiefde hem koesterde, dan weer woest en wild, als jammerde het in de snaren van weedom en smart, eindelijk melancholisch en zacht, klonken de tonen die hij aan zijn instru ment ontlokte. Hij speelde voort, terwijl tianen hem over de wangen liepen, maar hij merkte het niet evenmin als hij gewaar werd dat Löbell achter op het tooneel was gekomen. Een schelle dissonant, ais de DllAAGT fabrieken worden door de volkscommaris- sen in beslag genomen en de fabrikan ten moeten die, zoo zij ze noodig hebben, tegen aanzienlijk verhoogde prijzen van de regeering terugkoopen, Maar de meeste fabrieken worden toch stop gezetwant hebben zij al grondstoffen dan krijgen ze geen brandstof of benzine. De toestanden in de fabrieken zijn eenvoudig onhoudbaar. Een hoofdingenieur in een groote fabriek verklaarde liever als gewoon arbeider te willen dienst nemen. Dan verdieut hij meer en heeft hij meer te zeggen. Het schijnt dat de Bolsjewiki-leiders zelf over den loop der gebeurtenissen ontsteld zyn maar zij hebben den stroom los gelaten en kunnen dien niet meer tegen houden. Arm land waar het gezag en de liefde verdwenen zijn. Dat toch zijn de twee zuilen, waarop de tempel op eiken staat rusten moet. Worden -ze weggebroken dan stort het staatsgebouw in een verpletterend wie onder de puinhoopen terecht komen. BUITENLAND Spoorwegramp. Reuter seint uit Nashville Amerika Hier in de buurt zijn Woensdagochtend twee passagierstreinen op elkaar geloopen. Het hospitaal is propvol. Er zijn 100 doo- den en meer dan 80 gewonden. In één wagon waren alle reizigers dood. De machinisten en stokers van beide treinen zijn omgekomen. Men weet nog geen verklaring voor de ramp. laatste kreet van een gewonde ziel, brak zijn droomerij af, langzaam liet hij de viool zakken, en staarde doelloos voor zich uit. «Kratz noer weiter, kerlchen, kratz noer weiter I« riep eenklaps Löbell, maar met een stern zoo week, alsof 'teene moeder was die tot haar kind sprak, en terstond daarop liet hij met zijn gewone ruwe stem volgen «Jij liint ein schwerenöther, ein teufelskerl, daar sitst toch wahrhaftig beina soviel musik d'rin, wie in meine trompete, Sakkermentskerl wo hèv jij das geleerd «Van jou, Löbell,* antwoordde Dorus lachende, terwijl hij met welgevallen zijn viool beschouwde. «Von mir das soil der teufel 1 ich wol dat ich 't zoo kon, verstajè «Och kom, Löbell 1* «Waar hè vje die noten van dat schtuk «De noten? - wat bedoel je?« «Ich betoel, die moesiekist es ge- droekt t «Wel neen antwoordde Dorus ver wonderd, «ik speelde maar zoo wat uit het hoofd, wat me zoo in de gedachten kwam.* «Donneroenddoriawas das fantasie alles aus de kdnes gespielt Waar haf tig «Natuurlijk, Löbell.* «Dan zeg ik dat het sjande und sünde ist, wenn jij nog langer den hanswoerscht macht. Wordt vervolgd.) NIEUWSBLAD oor Hol Liiüii Heistfci u Aliens, Lamstraal en de liiitltrviiri CUBA

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1918 | | pagina 1