MAGAZIJN
Ê-BOSSH
GrossKr in Sign, Sipretlen, TM, Signzatjes
n
Und van altena
Uitgever: L, J. VEERMAN, Heusden.
Hinthamerstraat 24,
9
FEUILLETON.
KRAT ES,
KAIILHANN's
Heeren- en
Kitiderkleeding.
Goriiicheiu.
Zaterdag 3 Augustus1918.
&4i
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden 1.05,
franco per post zonder prijsverhooging. Afzonderlijke 1 No. 379T.
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels 60 cent. Elke regel
meer 10 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag
4 uur ingewacht.
Tel. Int. 492
(bedrukt)
Alle soorten Sigaretten worden aan wederverkoopers tegen
fabrieksprijzen geleverd.
BUXTENLANDSCH OVERZICHT.
Het is weer de oude geschiedenis de
opmarsch der geallieerden is tot staan ge
komen. Op het westelijke gevechtsterrein
erkennen de Franschen dat nu zeiven.
Intusschen gelooft men teekenen waar
te nemen, dat de Duitschers alleen nu
stand houden, om maatregelen "voor een
verderen terugtocht voor te bereiden.
Merkwaardig is, dat het Duitsche legerbe
stuur er zelfs geen bezwaar in heeft ge
zien, om, volgens de berichten der geal
lieerden tien divisies aan het front van
kroonprins Rupprecht te onttrekken, om
die te gebruiken bij het afwenden van een
ramp in de zakstelliog. De Engelscherz,
van wien men verwacht had, dat zij nu
juist in dit beslissende oogenblik een
grooten aanval aan het Vlaamsche front
zouden doen, hebben zich daar tot plaat
selijke operaties bepaald, als de vermees
tering van Meteren, Merris, enz., en ook
van hun kant troepen afgestaan voor het
tegenoffensief van Foch op den linker en
rechter vleugel. Zij zijn daar in het heetst
van den strijd geweest, hebben dapper
meegevochten, maar waren toch te zwak
om een beslissing te kunnen verkrijgen.
Het kan zijn, dat er nog aan zoo'n groo
ten Engelsche aanval gewerkt wordt, maar
het uitblijven er van komt in eik geval
op dit oogenblik den Duiitschers te stade,
die, nu zij zoo stevig verzet bieden, vrij
wel op hun gemak hun verdere maatrege
len tusschen Soissons en Reims kunnen
treffen.
In Rusland is de zaak nog verre van
EEN LEVENSBEELD.
18
Op de onderste trede van het trapje
gaat de knaap zitten, brengt zijn instru
ment aan de kin en zet den strijkstok
aandeze beeft in zijn hand. Onzeker
klinken de eerste tonen, maar langzamer
hand herkrijgt hij kalmte en vastheid.
Wat hij speelt weet hij zelf niethij fan
taseert. Week en mollig klinken de tonen
in een langzaam tempo, als wilden zij een
schreiend kind in slaap wiegenallengs
versnelt de maat, glijdt de strijkstok luch
tiger over de snaren, en eindelijk zingt de
viool een zachte, opwekkende melodie.
De zieke wordt rustiger 't is in wer
kelijkheid alsof de tonen der muziek haar
verademing geven. Zij blijft nu stil liggen,
met de handen onder het hoofd. Over
haar gelaat verspreidt zich een uitdrukking
van kalmte. Carlo legt haar een natten
doek op het hoofd, maar zij weert hem
zachtjes af en fluistert: «Hoor hoor
Dorus speelt voort, en de dokter, die
tot dusver zijn patient geen oogenblik uit
het oog heeft verlorerf, staat op en gaat
naar de geopende deur. Aandachtig luis
tert hij toe, en als de knaap eindelijk met
een wegsmeltend accoord zyn spel besluit,
zuiver, en wanneer zal daar nu de rust
komen, die noodig is om handel en nij
verheid weder op de been te brengen, en
ook in de finantiën weder orde testellen?
Wolff spreekt de geruchten over een
boerenopstand in de Oekraine tegen. Het
is maar de vraag, wat men onder een
opstand verstaat. Dat de geest onder de
boeren van de Oekraine niet deugt, is
herhaaldelijk van Duitsche zijde zelf er
kend. Menige boer heeft daar zijn eigen
machinegeweer, waarmede hij de graan
opvorderende commando's op een afstand
weet te houden, als ze niet sterk genoeg
zyn.
De sowiët-regeering te Moskou, van wie
men groote woorden gewoon is, toont zich
het gevaar, waarin de steeds sterker wor
dende, legen haar gerichte stroomingen in
Rusland haar gebracht hebben, bewust,
door in allen vorm een schrikbewind tegen
de bourgeoisie af te kondigen. De leuze
zal zijn dood of overwinning Er zuilen
expedities op groote schaal worden uitge
rust, om brood te krijgen, de arbeiders
zullen in menigte afgericht en gewapend
worden, kortom, alle krachten zullen inge
spannen worden, om de gehate contra
revolutionaire bewegingen te bestrijden.
Wie echter, zooals de sowiët-regeering,
alleen op geweld moet steunen, is zwak.
Zedelijk bestaat zij niet sterk, om de bolzje-
wiki hoe langer hos meer de sympathie
van het gros van de bevolking te verspelen,
en het zal nu moeten blijken, inhoever de
arbeiders haar bij zullen staan.
Te Parijs heeft een groote staking
ondèr het personeel van alle openbare
kan hij een halfluid »bravo« niet onder
drukken.
't Regent nog buiten, maar zachtjes en
afgebroken, want het onweer is voorbij,
en slechts enkele wolken, die door het
uitspansel trekken, ontlasten zich over de
aarde. Heel in de verte rommelt het nog
dof, en in het zuiden flikkert enkele oogen-
blikken het weerlicht.
Dorus zit nog altijd op de onderste trede
der trap, met het hoofd voorovergebogen.
Hij schreit. Arme knaap I Angst voor
het leven van haar, die hij liefheeft, om
dat zij goed voor hem is, perst hem heete
tranen uit de oogen. Hij hoort het »bravo«
van den dokter nietzijn geest dwaalt
af waarheen Hij kan er zich geen
rekenschap van geven. Hij gevoelt iets in
zijn binnenste, dat hij niet onder woorden
kan brengen. Hij kent er geen uiting
voor, dan in de tonen, die hij, plotseling
de viool weer aanzettend, aan het speeltuig
ontlokt.
Luister,luister zegt de zieke, ter
wijl zij zich opricht, en met onnatuurlijk
schitterende oogen voor zich uit staart.
»Waar heeft die jongen dat geleerd
vraagt de medicus. »'t Is buitengewoon
zeer buitengewoon geniaal k
«Hij heeft 't zichzelf geleerd,antwoordt
signor Carlo zachtkens, «maar,« voegt hij
er bij, «zóó heb ik hem ook nog nooit
hooren spelen daar wordt je koud van.«
De dokter wenkt met de hand dat hij
zwijgen moet, en luistert met ingehouden
vervoermiddelen plaats gehad. Ze is
op 26 Juli reeds uitgebroken.
De Fransche bladen hebben dat dood
gezwegen maar langs een omweg komen
we er van in kennis. In het verslag toch
van de zitting van het proces-Malvy van
26 Juli zien we, dat Malvy door een der
getuigen beschuldigd werd opzettelijk een
politiek van stakingsagitaties gevoerd en
een staking in een openbaren dienst aan
gemoedigd te hebben. Malvy protesteert
daar tegen met heftigheid en zegt onder
meer
nik deed juist mijn best ai les te ver
zoenen. Ik heb juist heel wat stakingen
in openbare diensten voorkomen. En de
staking in de openbare ver
keersmiddelen, die heden los
breekt, ze zou zonder mij reeds lang
geleden uitgebroken zijn."
De correspondent van de Frankfurter
Zeiturig te Genève meldt ,aari zijn blad
eenige bijzonderheden. Het personeel van
alle openbare vervoermiddelen, tram, onder-
grondsche spoorweg, omnibussen, begon op
Vrijdag 26 Juli een algemeene staking voor
loonsverhooging. De stakers eischten, dat
de oorlogsduurtetoeslag van 3 op 5 fra'rik
gebracht zou worden. De minister van
openbare werken Claveille oefende sterken
druk op de compagniën. Deze gaven ge
heel toe en zoo werd Zondag de arbeid
hervat.
Hoe Frankrijk over de voortzetting van
den oorlog denkt, blijkt uit de beslissing
genomen door den Nationalen raad der
Fransche socialisten die te Parijs vergadert,
en onderstreept als 't ware deze redelijke
woorden van Lord Lansdowne, tegenover
iiet doldriftig voortstuwen dér mannen die
thans in West-Europa de macht in handen
hebben. Wel kreeg een volstrekt paci
fistische motie, door den uitersten linker
vleugel ingediend, slechts een 150 stem
men, maar de motie van de groep die tot
dusver de meerderheid had en waarin
voortzetting van den oorlog »met alle
noodzakelijke inspanningverlangd werd,
kon niet meer dan 1173 stemmen op zich
vereenigen, terwyl 1544 stemmen werden
uitgebracht op Longuet's motie van (in
hoofdzaak) deze strekking landsverdediging
indien noodig, maar veroordeeling van de
politiek van geweld ook tegenover Rusland,
en stichting van een volkenbond.
Tegelijkertijd is men te Parijs bezig met
de afwikkeling van het proces Malvy.
Daarbij gebeuren merkwaardige dingen.
adem.
Dorus, Dorus 1« roept vrouw Keetje,
als de viool verstomt.
In een oogwenk staat de knaap naast
haar bed, vat haar hand en vraagt »Is
het nu goed heb je't minder benauwd
Als uit een zwaren slaap ontwakend,
zucht zij diep, licht een paar minuten
doodstil, en zegt dan fluisterend «'k Ben
zoo koud, en toch brandt het daar boven
in mijne hersens.
«Een zonderlinge toestand,denkt de
dokter, als hij het bed weer nadert en de
zieke nauwkeurig gadeslaat.
Met een angstig bevenden toon in zijne
anders zoo ruwe stem, vraagt de kunste
naar, den geneesheer ter zijde nemende
«Wat dunkt u er van, dokter Zou ze
beter worden
«Dat kan niemand zeggen ze is ge
vaarlijk ziek, zeer gevaarlijk. Ge kunt
haar onmogelijk langer in den wagen laten
en in geen geval kun je haar meenemen
naar Westwijk.«
«Waar moet ze dan heen In de her
berg te Groenendaal zal men haar niet
willen opnemen, en hoe zou ik er haar
krijgen
Een oogenblik denkt de dokter na, voor
hij antwoordt: «Ik zal je helpen. Wik
kel haar in een deken en draag haar in
mijn rijtuig.- 'k Zal zelf meegaan en zor
gen dat ze onder dak komt. De knaap
kan wel hier bij den wagen blijven.
Och, laat me ook meegaan roept
Een reeks van bekende persoonlijkheden,
waaronder verscheiden oud-ministers, heeft
ten gunste van Malvy petuigd, in het al
gemeen verklarend, het met de door hem
aangenomen gedragslijn eens te zijn, en
zelfs Hervé, van de Vicfoire, nam het voor
den beklaagde op. Waar zal dat op uit-
loopen
Belangrijke gebeurtenissen worden thans
voorbereid in Rusland, waar de ontknoo
ping van het bolsjewieksche drama met
snelle schreden schijnt te naderen. Jekate-
rineuburg, in den Oeral, nog pas berucht
geworden door den moord op den gewezen
Tsaar, is nu ook al in handen der Tsjecho-
Slowaken, die bovendien in zuidelijke rich
ting langs de Wolga blijven oprukken,
zoodat na Simbirsk ook Samara (aan de
scherpe bocht in den midden-WoIga) dooi'
hen genomen is. Toch is misschien, hoe
dreigend dit gevaar ook zij, deze «uitbrei
dende oiievlekvoor de Sovjet-regeering
te Moskou nog niet het ergste. Ook niet
dat «de grens« (welke bij Archangels
wegens politiek-militaire redenen gesloten
is, De ernstigste bedreiging is de honger,
die in vereeniging- met de cholera nu Pe-
trograd teistert en ook te Moskou gevoeld
wordtC Welk een onmacht, zelfs rade
loosheid, spreekt uit het manifest van het
Uitvoerend bewind te Moskou «Het soci
alistische vaderland is in gevaars zoo
heet 't de arbeiders zien den ernst van
den toestand niet in en verzetten zich niet
krachtig genoeg tegen de Tsjecho-Slowaken.
En ten slotte worden de arbeiders te wa
pen geroepen tegen de bourgeoise, die
onder controle gesteld moet worden door
een massaal schrikbewind,
Strijd dus tegen den buitenlandschen
indringer, tegen de contra-revolutie, den
honger, en de bourgeoisie Het lijkt
een .te zware taak voor de heeren Lenin
en Trotzky.
Dit manifest is een nöod^hot.
Terwij' in Europa algemeene schaarschte
aan levensmiddelen heerscht, zit men in
Argentynië tot over zijn ooien in de mais.
Volgens de «Daily News« heeft de'Argen-
tijnsche maisoogst 2 millioen ton mais op
geleverd. Er schijnen echter geen koopers
te zijn en wanneer er niet spoedig maat
regelen worden genomen, zal het grootste
gedeelte, tegen lage prijzen worden gekocht
door de Argentijnsche spoorwegen om te
worden gebruikt als brandstof voor de
locomotieven.
In Oekraine is de toestand nog verre
Dorus.
«Dat kan niet er moet hier iemand
bij den boel blijven,antwoordt Carlo,
terwij! hij, geholpen door den dokter, de
zieke vrouw een deken omslaat, haar, als
ware zij een kind, in zijn armen neemt
en naar het rijtuig van den dokter draagt.
Barend, de koetsier, die in zijn glimmende
regenjas naast de paarden staat, ziet hen
aankomen en neemt de dekens van de
bruinen, terwijl hij in zijn baard bromt
«Dat is bepoald weer zoo'n akkefietje, zoo
als ie er al veul hêt gehad. Afijn, ie is
altied zoo, ie moet het moar eiges weten.«
Met zorg wordt, vrouw Keetje in de
kussens van het rijtuig geplaatst. Carlo
ondersteunt haardokter Abels neemt
tegenover hem plaats en doet haar voeten
op zijn knieën rusten.
«Naar Groenendaal, in 't Moortje. Voor
uit Barend stapvoets
Dank zij dokter Abel's bemiddeling lag
vrouw Keetje sedert acht dagen in een
frissche ruime bovenkamer van de herberg
het Moortje te Groenendaal. Aanvankelijk
scheen de ziekte een gunstigen keer ge
nomen te hebben, want de wilde, ijlende
vlagen hadden opgehouden en de lijderes
was kalmer, maar doodelijk zwak.
De vrouw uit de herberg bezocht haar
gedurig, toen Carlo genoodzaakt was, wilde
hij zijn mede-directeur niet in den steek
laten, zich naar de tent, die te Westwijk
opgeslagen stond, te begeven. Elk oogen-
DKAAGT
van zuiver.
Er zijn geruchten verspreid, dat er in
de buurt van Kief groote boeren-onlusten
zijn uitgebroken, dat er 75.000 boeren
op Kief oprukten, en dat de Duitsche troe
pen terugtrokken, en bovendien, dat de hel
man Skoropadski afstand had gedaan ten
gunste van een Oostenrijkschen aartshertog
Naar aanleiding van die geruchten kom*
nu in de «Züricher Post,« de Zwitsersehe
majoor Brockmann, die pas van een reis in
de Oekraine is teruggekeerd, verzekeren,
dat hij tijdens zijn reis door de Oekraine,
die drie weken duurde, nergens ongeregeld
heden heeft gezien. Hij verzekert, dat hij
al dien tijd heeft gereisd door een land,
dat er volkomen vreedzaam uitzag, en dat
alleen de vele schildwachts en de Oekrain-
sche, met geweren gewapende burgerwacht
herinneren aan de pas overwonnen moei
lijkheden. Het geheele land is goed bebouwd
en de boeren zijn met den goed uitgevallen
oogst druk bezig, dankbaar dat zij van den
oorlog en van de revolutie af zijn. D<-
Duitsche en Oostenrijksche bezettingstroe
pen zijn over bet heele land verspreid er
doen politiedienst,-maar geen oörlogsdienst.
Hun verhouding tegenover de bevolking
is zeer goed, wanneer men bedenkt, dat
kort geleden de volken vijandig tegenover
elkaar stonden.
Van verdrukking is geen sprake, eri ook
de tegenstanders van het tegenwoordig
regime, denken niet aan een hervatting
van den oorlog.
De hetman is zeer gezien en ongetwij-
blik kwam zij boven om de zieke in te
geven, of het een of ander te doen.
«Hedde gij 't wel goed genogt vroeg
zy dikwijls, «Ziede onzen dokter hêt oe
an ons anrekommediert en noe^ zulde gij
't ook zoo goed meugeüjk hebben. Och
erm ge zuit verlangst hebben noar oe
kienders hè ge ligt toch zoo alleinig zoo
niks geen oansproak. 'k Heb êrst gedocht
dat dien bult ók een kiend van oe was.
't 'Ilêt er veul van alsof ge nog meer van
hum holdt als van de anderen't liekt
ock zoo'n bedoard, stil jeungske,« zoo snapte
de kasteleines, als zij haar gast bezocht.
Gewoonlijk echter gaf vrouw Keetje wei
nig antwoordzij was met alles tevreden,
voor alles dankbaar, en daarom ook ver
zekerde de herbergierster aan den dokter,
«dat 't en fatsóendelik mins was, dat ze
in huis had heel anders as gemeinlijk dat
spullevolk.ee
Een paar maal hadden de kinderen van
juffrouw Keetje hunne moeder bezocht, maar
't was in 't drukst van den kermistijd en
daarom konden zij, evenmin als hun vader
of Dorus, voortdurend bij de zieke blijven.
Wie van hen even kon zocht haar op, wan
neer de afstand niet al te groot was, maar
telkens zei de zieke«Je moet om mij
niets verzuimen, ik zal wel weêr beter
worden als ik maar niet zoo moe en zoo
zwak was.«
ELWSBLtB
Allen
olerwaam.
Wordt vervolgd.)