8
MAGAZIJN
F. I. VAN POFFEL
DAMES- EN
HÊERENKLEEDING
u I
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
No. 3821, Zaterdag 26 October. 1918.
UND VAN alten*
II fi P
I ii y j
I fl If ,1
B-s SÊ
U h II
n i 1 If
i
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. jj
A b o n n e m e n t s p r ij sper 3 maanden 1.20,
franco per post zonder prijsverhooging. Afzonderlijke 1
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels 60 cent. Elke regel
meer 10 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag
4 uur ingewacht.
EUITENLANDSTCH ÖYERSÏCET.
Het gaat er in deze dagen om of wij
zeer spoedig vrede zullen hebben dan wel
of de worsteling tot het bittere einde zal
worden x voortgezet. Het antwoord hierop
moet Duitschland geven. Wil deze Staat
zich met gebonden handen en voeten over
geven aan de geassocieerde regeeringen,
zoo ja, dan is er kans dat de oorlog spoe
dig gedaan is. Dit blijkt al heel duidelijk
uit de derde nota die President Wilson,
naar aanleiding van het Duitsche verzoek
om wapenstilstand, aan Berlijn heeft laten j
zenden.
De twee vorige nota's waren zoo ondui
delijk, dat de juiste bedoeling er van slechts
geraden kon worden.. Maar nu is er dan
eindelijk een klaar antwoord op het ver
zoek van Duitschland. En het is niet malsch.
Het zet Duitschland het mes op de keel.
De president begint nl. rnet mee te deelen,
dat hij de kwestie van den wapenstilstand
bij de geassocieerde regeeringen ter sprake
zal brengen. -Daarmee voldoet hij dus aan
het aanvankelijk Duitsche verzoek. Er is
dan nog geen wapenstilstand, maar Wiison
zal er met de regeeringen van» Engeland,
Frankrijk, Japan, Italië enz. over onder
handelen. Krijgt nu Wiison er door dat
al deze geassocieerde landen zich stellen
op den grondslag van de '14 punten, die
hij vroeger heeft aangegeven, dan zai
Duitschland ter vredesconferentie mogen
schijnen, niet om zijn vonnis aan te hooien,
maar om over de uitvoering van een ge»
meenschappeiijk program mede te beraad
slagen.
14 M AT ES,
EEN LEVENSBEELD,
41
Begrijp je niet, Tournel, dat het zoo
veel beduidt alsadat kan jij toch niet
spelen en daarom
«Daarom 1 daarom jij moet je niet be
moeien met zaken die je niet aangaan
't is bovendien de waarheid, Dorus speelt
met virtuositeit en ik niet. Stoor me toch
niet teikens in mijne lectuur, dek jij de
tafei maar verder en zorg dat we iets
te eten krijgen «Gij hebt mij in
uw laatsten brief gevraagd, beste vriend,
of ik 't nu beter met de jongelui hier kon
vinden Hebt ge me dan verkeerd be
grepen 'k Heb nooit onaangenaamheden
gehad. ik sloot mij alleen maar bij niemand
aan, omdat ik gevoelde datenfin, 't gaat
me nu uitstekend, en ik heb een viertal
vrienden die mij aanstaan. Dat is volko
men genoeg, wij hebben een clubje gevormd,
dat soms allergezelligst vergadert. Ze
noemen mij in de wandelingTrieangle,
driehoek. Drie namen voor één bochel
Krates, Boekelorum, Driehoek 't is immers
veel meer dan ik verlangen kan.«
«Dat is aardig gezegd, grootpapa.
»'tls toch zonderling dat hij zelf altijd
over zijn hoogen rug lacht en spot, en toch
Maar. en nu komt er een groot
maar maar niet als gelijke zal Duitsch
land daar mogen meepraten. Want, zegt
Wilson, eerst moet Duitschland door de
voorwaarden van den wapenstilstand in een
zoodanige positie geplaatst worden, dat
het onmogelyk den oorlog zal
kunnen hervatten. De geassoci
eerden zouden elke overeenkomst, die zou
worden aangegaan moeten kunnen afdwin
gen. Ja, de geassocieerden moeten er vast
op kunnen gaan dat de bizonderheden van
den vrede gewaarborgd zijn.of anders af
gedwongen kunnen worden. Nietwaar, dat
is een eisch, die aan Duitschland's mili
taire macht een einde wil maken. Ontbind
uw leger. Lever al uw kanonnen enz. in
er> kom dan met ons praten. Maar dat
praten beteekent al heel weinig, want al
is het niet naar uw zin, wij zullen toch
doordrijven wat wij willen.
De President verlangt dus van Duitsch
land dat het eet; onbeperkt vertrouwen zai
stellen in de welwillendheid der entente.
Die entente zal rechtvaardig handelen, dat
moet Duitschland gelooven. En wat dit
verslagen land zelf betreft en dit i3
welkeen zeer bittere pil, die het te slikken
krijgt het moet, als geen vertrou
wen waardig, zwaar geboeid ter vredes
conferentie verschijnen.
Nog voegt Wiison aan deze eischeu een
zekere verontschuldiging toe, omdat hij in
ziet dat hij wel heel erg de volkstrots ge
troffen heeft. Ziet, zegt hij, hadden wij te
doen met de oude machthebbers in Duitsch
land, dan zouden wij eenvoudig een on
voorwaardelijke overgave eischen. Die oude
niet velen kan dat anderen 't doen daar
ligt eene inconsequentie in
Vindt u
«Ja, zeker
«Ik nietzelf er om lachen is heel iets
anders dan uitgelachen worden. Uitlachen
is kwetsend, zelf lachen verstandig.®
»Nu, uitlachen is het woord niet bepaald
belachelijk is Dorus in 't geheel niet, zoo
mismaakt is hij niet.c
«Neen I hij is mooizijn eene'schouder
is wel een handbreed hooger dan de andere
,t is een koning onder de bochels, hoor
«Barbara, wat overdrijf je! vindt je het
ook niet, Augusta
«Ik vind Dorus in't geheel niet leeiijk
wat zijn gezicht betreftzijn bult ja na
tuurlijk die is ongelukkig om te zien,
maar
«Nu, goed dan, 'tis een Adonis; ben je
nu klaar met lezen, TournelDe tafel
is gedekt.
«Op 't ooogenblik, waar waren we ook
weer O, ja 1
»'t Is meer dan ik veriangen kan, en
waarlijk, als ik in den spiegel zie, schijnt
mij die laatste naam «Trieangle® bepaald
geestig.
«Ha 1 ha 1 ha ha
»Lach je daarom, Augusta
«Ja, dat schrijft hij zoo aardig.
...«'tls nu reeds bijna twee jaar dat
ik hier ben, zonder in Holland te zijn ge
weest waar blijft de tijdIk verheug
mij er op, dat ik u allen tegen het einde
machthebbers zijn evenwel afgetreden, maar
zoo betoogt hij nog niet volkomen
van hitn macht ontdaan. En daarom moet
hij oen eisch stellen, die veel lijkt op een
absolute overgave.
Dat ziet er leeiijk voor onzen oostelijken
nabuur uit en wij kunnen niet anders
inzien of het moet wel naar de pijpen der
entente dansen. Hoe zwaar de wijs zal
gaan toont ons een stuk van Generaal
Malleterre in de Temps, onder den titel
De betcekenis van de j)verVvinning. Hij
begint met te zeggen, dat tot nu toe de
geallieerden het harde lot van den vijau-
delijken inval hebben gekend en het Duit
sche grondgebied er vrij van is gehouden.
Duitschland wi! nu door snel toegeven de
ruïne en verwoesting van zijn land ontko
men, Maar dat mag niet.
In het algemeen is de hoofdvoorwaarde
bij een door den- overwinnaar opgelegde
wapenstilstand dezeeen ontwapening van
den overwonnene, ten einde hem buiten
staat te stellen door verraad of hinderlaag
de wapenen weer op te nemen. Maar,
aldus generaal Maleterre, het huidige geval
gaat ver boven alle precedenten uit. Hier
kan het niet te doen zijn om een gedeelte
lijke en tijdelijke ontwapening. Het gaat
er ditmaal om een staat, een volk, die een
ramp zonder weerga over de werèid ont
ketend hebben, in de onmogelijkheid te
plaatsen, om weer te beginnen. De af
rekening is ditmaal iets heel nieuws op
het gebied van aigemeene politiek.'
Duitschland wil door haastig toegaven'
nog op het eindcongres trachten te komen
als een oorlogvoerende mogendheid, die vrij
uit over het rantsoen van zijn nederlaag
onder handelt, in plaats van als den neer
geworpen schuldige met deri strop om den
hals. Daarom zou het graag, onder de
»sturfijwMajs9RK9 jfar.
KM
•ki'ï KdiJd-maS'
's-BOSGH
Vughterstr. 87, Tel. No- 657
Uitsluitend nsar maat.
van 'tjaar zal terugzien, want ik heb plan
om met kerstmis over te komen. Dr. Abels
schreef dat hij er bepaaid op gesteld was.
Mag ik dan ook een paar dagen bij u
blijven Als juffrouw Barbara mijn kamertje
nog niet tot provisiekamer heeft bevorderd,
zou 't wellicht gaan.a
«Dat is nogal aardig dat hij zich dat
herinnert. 'tl3. waar, ik zei dikwijls dat
ik er een proviantkamer van wou maken
maar daar kunnen we hem nu niet hebben,
Tournel.
Waarom niet
«'t Is nu geen jongen meer, 'i zal wel
een verwend heertje 'geworden zijn, daar
in Brussel. Weet je wat, Augusta, ga
jij dan zoolang in 't kleine kamertje slapen,
dan kan hij, als hij komt, in jou kamer
logeeren.®
Heel goed, nicht.
«Gekheid, Barbara, hij moet 't nemen
zooals 't hier is, en
«Eu ik zeg je, dat het niet gebeurt
in huis ben ik de baas in liet crchest jij
begrepen
«Goed, goed, kom asjeblieft niet in een
andere toonaard, en luister.
Ik beloof algeheele onderwerping
aan ai hare schikkingen, mits zij mij maar
niet wegstuurt, want ik beschouw uw huis,
beste vriend, als mijn tehuis.
»Hij is toch niet erg pedant geworden,
Tournel.®
«Zie je wel, Barbara, dat je te voor
barig was luister verder«Hoe
bescherming van een wapenstilstand rnet
gematigde voorwaarden, zijn legers willen
onttrekken aan den schrikkelijken greep
van den tegenstander, aan de op handen
militaire ramp, om dan te kunnen onder
handelen, terwijl het nog wapenen in de
hand heeft,
Er kan intusschen heelemaal geen kwes
tie meer van zijn aan Duitschland een vrij
willige ontruiming met de krijgseer toe te
staan,of een ontruiming, waarbij de Duit
sche legers halt zouden houden op de grens
van 1914, terwijl de geallieerde legers daar
stil zouden moeten houden. Het zal toch
bijvoorbeeld onmogelijk zijn, dat de Duit
sche iegeis Eizas-Lotharingen en Luxem
burg blijven bezetten. En denkt men, dat
de Fransche soldaten zouden dulden, dat
men hun «Halt« kommandeerde voor het
ongeschonden Duitsche land, terwijl ze hun
eigen verwoeste landstreken achter zich
hebben
Generaal Malleterre heeft, wat dat hoden
betreft, volkomen vertrouwen in den opper
bevelhebber. Voor de tóekomst geeft hij
dan echter nog eenige aanwijzingen. De
leidende gedachte 'moet volgens hem zijn
de ontwapening van Duitschland. En daar
voor moet een eind gemaakt aan het be
staan van een ieger van het Duitsche
keizerrijk. Het is heel mooi de woorden
militarisme, pangermanisme, imperialisme
uit het diplomatieke spraakgebruik te ban
nen, maar het komt er op aan het instru
ment te breken, dat er de belichaming van
was, dat wil zeggen het leger. Het keizer
lijke leger moet vernietigd. Dat kan alleen
door zijn capitulatie en zijn volkomen over
gave te land, ter zee en in de lucht. Een
nabij zijnde toekomst zal ons zeggen of
het tot dit uiterste gekomen is. Die toe
komst is trouwens in handen van het op
perbevel der geallieerden, waarheen Wilson
de lieden van Berlijn verwijst.
Dan komt generaal Malleterre tot zijn
eigenlijke conclusie. De aanval van Duitsch
land op Frankrijk is begunstigd geweest
door het feit, dat Duitschland het gebied
van den linker Rijn-oever bezat, Elzas-
Lotharingen mee inbegrepen. Het was
meester van de Rijn-overgangen en van een
breede u its p r e id i n gszo ne op den linker-oever.
Het moet aan iedereen duidelijk zijn, dat
de eenige manier om te zorgen, dat Duitsch
land niet weer begint, deze is, dat de Rijn
de militaire barrière van het Westen
wordt tegen een offensieven terugkeer van
het Germanisme. Frankrijk is het schild
heerlijk, prachtig en rijk het bij dokter
Abels moge zijn, hoe hartelyk en vriendelijk
iedereen voor mij is, toch gevoel ik mij
ddar niet zoo op mijn gemak,, al» bij u.
Mag ik kornen?®
«Want dunkt ja, Barbara
«Zou je voor kerstmis, Augusta's kamertje
niet kunnen iaten behangen, Tournel
«Hoe zou hij er nu uitzien, grootpapa
Dokter Abels zei laatst dat hij veel
knapper is geworden hij is wat gegroeid,
en daardoor schijnt hij niet zoo erg krom
als vroeger
«Je moet hem eens vragen, als je schrijft
of hij gewend is om daar op een bed of
op een matras te slapen
»'k Zal er om denken, Barbara.
Wat schrijft hij gemakkelijk grootpapa
't Is net als of ik hern hoor praten ik
ben ijseiijk nieuwsgierig om hem weer te
zien zou hij rae nog herkennen, neen hè.
Of hij mij nog ailijd met jongejuffrouw
zal aanspreken Me dunkt, hij moest me
maar Augusta noemen, dat klinkt veel
prettiger.®
»Zeker, kind. Heb jelui elkaar dan
vroeger niet bij den naam genoemd
«Wel neen, ik noemde hem Dorus, maar
hij mij niet Augusta.
«Zoo!®... «Wat zal 't mij een genot
zijn om U weer de hand te drukken, beste
vriend, en U te hooren zeggen «je hebt
nu methode en school genoeg. Ga nu je
gang maar, je wildzang is kamerzang ge
worden.® Oik verdiep me nog zoo
DHAMJT
.4
Ibü.
HLNAM's
Heereia- en
liiiiderkleediiig.
(xorinchein.
van den Atlar.tischen oceaan en daardoor
van Engeland en van Amerika, dat schild
is alleen soliede, wanneer de Rijn-barrière
van militair standpunt onoverschrijdbaat
gemaakt is (militairement infranchissabie).
De schrijver besluit aldus »Het is mo
gelijk, dat de politieke wyzingen, die Mid
den-Europa en Oost-Europa ondergaan, he*
gevaar van den Duitschen Rijn geringer
maken. Maar het verschrikkelijk gevaar
dat Frankrijk en de wereld geloopen heb
ben door het feit, dat het keizerlijke leger
gekampeerd was op den westelijken Rijn
oever, moet er de verantwoordelijke regee
ringen toe brengen de voorzorgen te nemen,
dia hun gedicteerd worden door de bittere
ervaring.
Generaal Malleterre is een man, die in
zeer nauwe aanraking staat met het hoo^
militair gezag in Frankrijk. Wat hy du
schrijft kan wel beschouwd worden als de
weergave van zeer veler meening. Wii
willen alleen maar zeggenDuitschlaw
staat voor een donkere toekomst en niet
alleen Duitschland, maar heel Europa.
Want wordt een vrede gesloten, die
zulkè wonden slaat, dan hebben we ove:
25 of 50 jaar weer een oorlog en mis
schien nog schrikkelijker dan die thans is
en wordt gevoerd,
Wij behoeven wel niet mee te deelen
dat de geallieerde legers nog steeds voor
waarts rukken. België wordt ontruimd.
Re^ds uit Antwerpen moeten alle Duitsche
burgers vertrekken. Dat wijst op een
spoedige prijsgave van deze belangrijk?-
vesting.
graag in den tijd, toen ik bij U was
spoedig hoop ik allen weer in gezondhei»
weer te zien. Mijn beleefde groeten aai
juffrouw Barbara en uw dochter.
Ha ha 1 ha wat klinkt dat deftig
grootpapa
«Vindt je «Postscriptum. Maak
Bobbie 'tgoed?«
«Bop 1 Bop
»Waf! waf!®
«Complimenten van den baas.®
«Malle meid
«De soep staat op tafel, Tourriel,«
Nacht t
De torenklok slaat twaalfdof en zwaar
dreunen de slagen, alsof er sneeuw in d<
lucht ligt. Langzaam valt de hamer twaah'
maal op de klok, hoog boven in den toren
Onder de huizen en het dak der kerk lig-
zwart en ondoordringbaar de nacht ei
daardoor schijnt het bijna alsof de torei
vrij in de lucht zweeft.
Bij eiken klokslag beven de oude steener
muren, de balken en bindïen en valt lang
zaam een weinig stof naar beneden tot
onder in den toren zoo gaat het jarer
lang, altijd door, altijd een weinig, totdat
eenmaal de muren zelf ineen storten ei
alles stof wordt.
De klok slaat en het geluid zweeft over
alle daken zachtjens, bijna onmerkbaar
triilen overal de vensterruiten.
sxn- 'act. fl 3*CKB«bXX*.'4)
Wordt vervolgd.)
