r L j ut iiïïwii mum f. n. mn poppel dames- en heerenkleeding Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. No. 3855. Zaterdag 22 Februari1919. 's-BOSCH, Tel. Int. 492. FEUILLETON. BÜILMANN's Heeren- en fêiiiderkleediiig Gorincheiu. GROOTHANDEL IN "I SIGAREN, /ÊWfr timmm TABAK. Het goedkoopste adres voor Wederverkoopers. DRAAGT Und van alteha Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden 1.20, franco per post zonder prijsverhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën van 16 regels 60 cent. Elke regel meer 10 cent. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag 4 uur ingewacht. Meleka, Vecco, Sportman, Red Fox, Xantos, Lift, Crescent, Him, Tosca, ToujourS, Basma, Happy, Rahat, Kleine Xantos, Ascot, Ermak, Cavaila Ballet, Miss Gaby, Khiat, Leopold, Miss Blanche, Rubi, Caravellis, enz. enz. Vraagt nog1 heden prijscourant. MAGAZIJN 24 Hinthamerstraat 24 3UITENLANBSCH OVERZICHT TT 7 Clemenceau, »de Tijger«, de grijsaard met onverwoestbare jeugdkracht, de ver persoonlijking vanFransche wraak op al wat Duitsch is, Clemenceau is deze week nau welijks den dood ontkomen. Er is nl, een aanslag op hem gepleegd. Over dj^n aanslag worden wij uit Parijs reeds uitvoerig ingelicht. Hij had gister morgen plaats en Clemenceau reed in zijn auto juist de straat uit waarin hy woont, (de Rue Franklin) om naar de vergadering' van den oppersten oorlogsraad te gaan, toen een jonge man, naar later uit. het verhoor bleek, een zekeren Cottin, uit üompiégne geboortig, een schrijnwerker van beroep, die bekend moet staan als een gevaarlijk anarchist, een achttal schoten op de auto afvuurde, waarvan er één Clemenceau in den schouder trof. Clemenceau hield zich kalm en kon nog te voet zijn huis berei ken, onder de verzekering aan het publiek, dat het niets te beteekenen had. De 22- jarige dader, die bij zijn poging tot ont vluchting nog op- de politie vuurde en daar bij nog een agent verwondde, werd intus- schen spoedig gevat. Een drietal profes soren waren spoedig ten huize van Clemen ceau en stelden vast dat het achtergedeelte van het rechterschouderblad, doch geen in wendig orgaan getroffen ,.was en dat voorts de toestand uitstekend was. Dat laatste blijkt ook uit het feit, dat de bejaarde minister reeds spoedig daarna een lang gesprek met Foch kon voeren en boven dien in staat bleek Poincaré en tal van leden van het kabinet te ontvangen. Ook 9. Een maand of wat cellulair Toen dit Albert zoo in de ooren klonk, kon hij zich pas geheel den toestand voorstellen. Hij was nu in de positie, dat het van het goed vinden van zulk een eilendigen vlegel af zou gangen, of hij al dan niet in de cel- luaire gevangenis zou komen. Al zijn trots kwam hier tegen op. »lk zal maar gaan, Albert. Misschien is hij nu wat meer tot kalmte gekomen.* Albert antwoordde niet. Hij kon aan den gang zijn goedkeuring niet hechten, maar aan de andere zijde stond »een maand of wat cellulair«, en dat was in zijn oogen zoo iets verschrikkelijks, dat hij zich niet tegen den stap zijns vaders ver zette. De heer Vanissa vertrok. Aibert-besloot naar zijne zuster en hare logée te gaan, die, in den tuin in het priëel zaten. Met Henriette had hij den vorigen avond geen enkel woord gewisseld hare stem had hij nagenoeg niet gehoord, maar de vluchtige blikken die hij op haar had kunnen wer pen, hadden hem reeds de overtuiging ge schonken, dat het best mogelijk was, dat zyne zuster niets te veel van haar verteld House en Balfour en andere leden van den Raad van Tien bezochten den gewonden minister reeds spoedig na den aanslag, zoodat uit dit alles wel voldoende blijkt, dat er van levensgevaar geen sprake is. De dader heeft reeds bekend, trouwens ontkennen zou niet gebaat hebben, daar hij bij de daad gegrepen is. Uit zijn ver klaring blijkt, dat hij zeven maanden ge leden besloten had Clemenceau te dooden, omdat deze naar zijn meening een vijand van het menschdom was, die een nieuwen oorlog voorbereidde. Zou deze anarchist nu werkelijk van meening zijn, dat een zoodanige voorbe reiding uitgesloten is, als Clemenceau het leven verliest Frankrijks eerste minister is toch waar lijk de eenige niet die het er op toelegt üuitschland uit te schudden en plat te slaan tot het voorloopig gansch en al mach teloos neer ligt. Om dat te beseffen, be hoeft men slechts even te luisteren naar wat de Engelsche minister Churchill dezer dagen in een toespraak heeft gezegd, X) Wij zuilen maatregelen nemen, die hét Duitschland volstrekt onmogelijk zullen ma ken gedurende deze generatie een revanche-oorlog te beginnen.« Er zijn in den Iaatsten tijd meermalen twee me thodes om een vrede duurzaam te maken tegenover elkander gesteld, Een daarvan was": een vrede door verzoening, die de oorzaken van revanche oorlogen weg tracht te nemen zoowel voor het huidige als voor toekomstige geslachten. De tweede was, den tegenstander zoo te verzwakken, dat hij wel is waar aanleiding tot vevanche- had. Hy gevoelde zich gegeneerd. Toen hij dien morgen wakker werd, herinnerde hij zich de onaangename uitdrukkingen, die hij in haar bijzijn tegen den koetsier gebezigd had hij had, door dien man uit te schelden, zich geheel op eene lijn met hem gesteld, en daarover schaamde hij zich. Zijne zuster was niet in het prieelhaar stoel was leeg. Hij maakte een buiging voor Henriette, die, opstaande, zijn groet beantwoordde. Mijne zuster is hier niet, zie ik, juffrouw Dorval »Zij zal aanstonds terug-komén, mijnheer. Wilt u niet gaan zitten Albert zette zich neder. »Hét spijt mij, juffrouw Dorval, meer dan ik 3u zeggen kan, dat onze kennismaking gisteren avond onder zulke onaangename omstandigheden heeft plaats gehad,* zeide Albert eenigzins verlegen. ïlk hoop van harte, dat de zaak verder geen gevoigen zal hebben ik geloof dat uw vader daarvoor nog al vrees koesterde,* was het antwoord. »Die gevolgen moeten gedragen worden maar ik drukte meer mijn spijt uit, dat u juist getuige moest zijn van mijn drift, en bij onze allereerste kennismaking.* »Dat heeft misschien ook zyne goede zijde,* zeide Henriette glimlachend. »Hoe bedoelt u dat »Wel, ik ben niet zeker of het wel ver kieslijk is, dat men in het algemeen, bij gedachten houdt, maar hem de macht wordt ontnomen, overeenkomstig die ge dachte te handelen. Deze methode werd intertijd bijvoorbeeld tijdens de onder handelingen te BresUZitofsk als spe ciaal Duitsch- gekenschetst, en een van de voornaamste bezwaren ertegen was dit, dat zulk een vrede geen langer leven als dat van een enkel geslacht had. Welnu, de zelfde methode prijst Chur chill nu ook aan tegenover Duitschland. En wat dan later gebeurt Wel wie dan leeft, die dan zorgt. Voor het heden be geert men zich door niets anders te laten leiden dan door onverzoenlijkheid en wraak gierigheid. En middelerwijl raakt Duitsch land aan den rand van den afgrond of is al bezig er in neer te tuimelen. Als men leest, wat er geleden wordt in het over wonnen land, wordt men met diepe deernis bevangen. Uit een correspondentie van de N. R. C. veroorloven wij ons de vólgende aanhaling Toen ik te Weenen aankwam, trok het mijne aandacht, dat in der Duitschen trein, waarmede ik verder zou reizen en die uit sluitend uit 3de klas-wagens bestond, bijna geen enkele glasruit heel was. Ook ont braken de ruilen hier en daar heelemaal. Over 't geheel zien de Duitsche spoorweg wagens er treurig uit. Gordijntjes ziet men niet meer, zelfs het bekleedsel is meestal weggescheurd en alles is vuil en groezelig. Men had mij gezégd, dat ik in de eerste plaats, om ongestoord te kunnen reizen, een Ausweis van een Arsol-raad moest hebben. Dus ging ik naar den Weener Arsolraad. Ik werd er voorkomend ont vangen en de vier Nederlandsche sigaren, die ik ongevraagd ter tafel deponeerde, werden blijkbaar dankbaar aanvaard, want.men vond 's-BOSGH Vughterstr. 87, Tel, No- 657 Uitsluitend naar maat. eene eerste kennismaking, iemand leert kennen zoo als hij eigenlijk niet is. Dan is het onvermijdelijk gevolg, dat men later van weerskanten moet tegenvallen. »U meent dus, dat het maar goed is, dat u in eens weet dat ik een groote driftkop ben, want u houdt mij natuurlijk voor zeer driftig zeide Albert op een toon, die duidelijk aangaf, dat hij zich eenigzins geraakt gevoelde. »Ik kan" moeielijk aannemen, dat u gis teren avond drift vfinsdet, dit zult u zelf toe moeten geven. In elk geval geloof ik te mogen besluiten, dat u iemand is, die niet'-van halve maatregelen houdt. »Eu u houdt mij misschien ook voor ie mand, die niet weet, hoe hij zich bij dames moet gedragen, na mijne houding tegen over den koetsier in uw bijzijn.* »En dat uwer zuster,voegde Henriette er bij. Welnu »Om u de waarheid te zeggen, viel het mij wel wat tegen, dat de broeder van Elise zoo weinig zijn.drift wist te beheer- schen. Maar dit zal wel daaraan liggen, dat zij mij altijd zooveel goeds van u heeft verteld, vyant daardoor werden mijne ver wachtingen natuurlijk zeer hoog gespannen.* »Te hoog, niet waar »Dat heb ik niet gezegd ik ken u te weinig om dit te kunnen uitmaken mis schien hebt u ook nog vele goed e eigen schappen, die zij mij niet verteld heeft,* antwoordde Henriette met een ietwat on- het aanbod ïganz lieb.« Het mij verstrekte en door een schoenmakersgezel ondertee- kende Ausweis gaf mij het recht naar en van Hamburg te reizen. Zondag was ik te Weenen aangekomen. Daar hoorde ik, dat er slechts twee keer per dag een trein vetrok, zoodat ik Maandag in beslag genomen door de reispas- formaiiteiten eerst Dinsdagmidag kwart voor twaalf 7 uur te laat verder kon reizen. Men had mij gezegd, dat ik dien avond Bremen nog zou kunnen bereiken. Het kwam niet uit. Tegen 6 uur te Hannover aankomend, hoorde ik, dat er dien dag geen trein naar Bremen doorgingmis schien den volgenden dag. Ik was om-6 uur aan 't station. Doch de trein naar Bremen ging weer niet. Er was nl. een telegram ontvangen over gevechten te Bre men tusschen Spartaciërs en regeerings- troepen. Zoo gaat het relaas verder dat ons een donker beeld opwerpt van de verwording en ontwrichting van heel het maatschap pelijk leven. De indruk dien de reiziger van vele menschen heeft gekregen, is deze, dat zij alle energie, alle fut verloren heb ben. Zij zijn onverschillig, apathisch ge worden, ook omdat zij zich niet kunnen voorstellen, hoe het in de naaste toekomst zal gaan. Een ander schrijftDe meeste staats lieden en politici, die ik gesproken heb, zagen eigenlijk geen gat meer in de naaste toekomst. In eenige redevoeringen, o.a. van Ebert,' heeft men hooren aanduiden, wat hier algemeen het uitgangspunt van de grimmige beschouwingen is. Wij zijn niet meer zonder activa bij de vredesonder handelingen, zegt menigeen men moet ons tegemoetkomen, omdat wij anders aan het bolsjewisme en den ondergang ten prooi vallen en bij de ontploffing van Duitsch land de ruiten onzer buren niet heel zullen "blijven. De Spartaciërs blijven in stilte voort woekeren en wachten een gunstige ge legenheid af hun slag te slaan. En nu dreigt er weer een spoorwegstaking. De machinisten en beambten der treinen willen niet langer rijden ais de Spartaciërs niet ophouden het reizen zoo uiterst onveilig te maken. Immers telkens brengt een overrompeling van de hoofdpunten van ver keer alles in de war. De persoonlijke vei ligheid van het personeel wordt voortdurend bedreigd. Zij bedanken er voor de treinen deugenden glimlach. sik vrees wel, dat u die ntët ontdekken zult, en daarom spijt het mij des te meer, dat u bij de scène van gisteren tegen woordig moest zijn.« »lk kan u daarop niet anders antwoor den, dan met uw eigen woorden »die gevolgen moeten gedragen worden.* »U begrijpt toch, dat het mij volstrekt niet onverschillig is, hoe de beste vriendin mijner zuster over my denkt Als ik niet zoo veel van Elise hield, zou dat misschien mogelijk zijn, maar nu niet. Was dit nu nog gebeurd, nadat u mij eenigen tijd kendet, dan had het mij ook wel gespeten maar niet zooveel als nu de eerste in drukken die men van iemand krijgt, blijven altijd het langst bij.« »Dan spijt het ook mij daarom, dat het gebeurd is. »Ik ben dus daardoor wel in uwe schat ting gedaald ïlk zou niet eerlijk wezen, als ik u zeide, dat een man, die zijn drift niet kan beheerschen, daarom hooger in mijn achting stijgt.* »Dat is ten minste een oprecht antwoord. ïDat u immers verlangt?* Zeker, zeker.* »Als ik u nu een goeden raad mag ge ven, trek u de zaak afthans daarom niet aan ik ben zulk een gewichtige persoon niet,* zeide Henriette met een onverschil ligheid die Albert eenigzins hinderde, dZie, daar komt Elise.* nog langer Ae bedienea als er niet kracht dadig tegen het onverantwoordelijk ingrijpen der Spartaciërs wordt opgetreden. Maar als deze spoorwegstaking uitbreekt is de ramp niet te overzien* Daarbij komt nog de financieele nood. De rijksminister van financien heeft ver klaard dat de oorlog het rijk 160 milliard mark heeft gekost. Het budget zal voortaan 19 milliard bedragen tegen 5 milliard vroe ger. Daarbij komen nog de eischen van de overwinnaars. Duitschland kan onmoge lijk aan zijn geldelijke verplichtingen voldoen. Geen enkel lichtpunt in den economischen toestand wist de minister aan te wijzen. Duitschland is op het oogenblik het land van zwarte wanhoop en slechts de hulp uit mededoogen of uit het besef dat dit het algemeen belang der buitenwereld is, kun nen het nog redden. Geen wonder dat de wanhoopsstemming zich van de bevolking meester maakt. »Men is hier, schrijft een ander corresp. van genoemd blad, in een soort van wanhoops toestand geraakt en velen zien in de hope- looze situatie een zekere kracht van Duitsch land. Deze menschen zeggen: als wij ons niet langer laten kwellen, wat kan er dan gebeuren Als de Franschen in het Bols jewistische Westen wiilen binnenrukken, zal hun dat een twijfelachtig voordeel bren gen, want veel meer ruïneeren dan zij thans reeds doem kunnen de vijanden niet. Zij zouden slechts de bronnen, waaruit ze zeif hun schadeloosstelling moeten putten, sa- boteeren. Levensmiddelen schijnt men ons »Kom, dat is goed, ben jelui daar al in een vertrouwelijk gesprek Ja, ik heb al een lesje beet,* zeide Albert eenigzins gemelijk. Henriette kleurde licht. »Hoe dat vroeg Elise, naar haar ziende. Henriétte sloeg echter geen acht op die vraag en bleef gebogen over haaHhandwerkje. »Waarover een lesje herhaalde Elise. »Nu, over mijn gedrag van gisteren je vriendin vindt mij een driftkop en een botterik, die niet weet hoe hij met dames, moet omgaan,zeide Albert, met een blik op Henriette. Deze zweeg, maar het was^ haar aan te zien dat het haar moeite kostte. Elise zag het en z£ide vergoelijkend «Eigenlijk ben je dus al een beetje aan het kibbelen geweest, zie ik. Nu, ik had wel gedacht dat het daartoe zou komen. Je moet niet denken, Albert, dat al de dames zoo gemakkelijk zijn als je-zuster, die je altijd om je vinger hebt kunnen winden, en die altijd mijnheer haar broeder naar de oogen heeft gezien.. Maar zoo is Henriette nietdie weet wat zij wil, en die zal je behoorlijk te woord staan als je haar attakeertmaar jelui zult het op d6n duur best samen kunnen vinden, daar ben ik zeker van.* Albert en Henriette zwegenbeiden waren verstoord. Elise zag het, en trachtte het gesprek op andere onderwerpen te bren gen, maar het gelukte haar maar half. (Wordt vervolgd.) IEinSBLAR m HGHSlen m Altsoa. U Lagustraat ea da Bsmmeiorwaarö. 4 9

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1919 | | pagina 1