r
L
j
ut iiïïwii mum
f. n. mn poppel
dames- en
heerenkleeding
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
No. 3855. Zaterdag 22 Februari1919.
's-BOSCH, Tel. Int. 492.
FEUILLETON.
BÜILMANN's
Heeren- en
fêiiiderkleediiig
Gorincheiu.
GROOTHANDEL IN
"I
SIGAREN,
/ÊWfr
timmm
TABAK.
Het goedkoopste adres voor Wederverkoopers.
DRAAGT
Und van alteha
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden 1.20,
franco per post zonder prijsverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels 60 cent. Elke regel
meer 10 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag
4 uur ingewacht.
Meleka, Vecco, Sportman, Red Fox, Xantos, Lift, Crescent, Him,
Tosca, ToujourS, Basma, Happy, Rahat, Kleine Xantos, Ascot,
Ermak, Cavaila Ballet, Miss Gaby, Khiat, Leopold, Miss Blanche,
Rubi, Caravellis, enz. enz.
Vraagt nog1 heden prijscourant.
MAGAZIJN
24 Hinthamerstraat 24
3UITENLANBSCH OVERZICHT
TT 7
Clemenceau, »de Tijger«, de grijsaard
met onverwoestbare jeugdkracht, de ver
persoonlijking vanFransche wraak op al wat
Duitsch is, Clemenceau is deze week nau
welijks den dood ontkomen. Er is nl, een
aanslag op hem gepleegd.
Over dj^n aanslag worden wij uit Parijs
reeds uitvoerig ingelicht. Hij had gister
morgen plaats en Clemenceau reed in zijn
auto juist de straat uit waarin hy woont,
(de Rue Franklin) om naar de vergadering'
van den oppersten oorlogsraad te gaan, toen
een jonge man, naar later uit. het verhoor
bleek, een zekeren Cottin, uit üompiégne
geboortig, een schrijnwerker van beroep,
die bekend moet staan als een gevaarlijk
anarchist, een achttal schoten op de auto
afvuurde, waarvan er één Clemenceau in
den schouder trof. Clemenceau hield zich
kalm en kon nog te voet zijn huis berei
ken, onder de verzekering aan het publiek,
dat het niets te beteekenen had. De 22-
jarige dader, die bij zijn poging tot ont
vluchting nog op- de politie vuurde en daar
bij nog een agent verwondde, werd intus-
schen spoedig gevat. Een drietal profes
soren waren spoedig ten huize van Clemen
ceau en stelden vast dat het achtergedeelte
van het rechterschouderblad, doch geen in
wendig orgaan getroffen ,.was en dat voorts
de toestand uitstekend was. Dat laatste
blijkt ook uit het feit, dat de bejaarde
minister reeds spoedig daarna een lang
gesprek met Foch kon voeren en boven
dien in staat bleek Poincaré en tal van
leden van het kabinet te ontvangen. Ook
9.
Een maand of wat cellulair Toen dit
Albert zoo in de ooren klonk, kon hij zich
pas geheel den toestand voorstellen. Hij
was nu in de positie, dat het van het goed
vinden van zulk een eilendigen vlegel af
zou gangen, of hij al dan niet in de cel-
luaire gevangenis zou komen. Al zijn trots
kwam hier tegen op.
»lk zal maar gaan, Albert. Misschien
is hij nu wat meer tot kalmte gekomen.*
Albert antwoordde niet. Hij kon aan
den gang zijn goedkeuring niet hechten,
maar aan de andere zijde stond »een
maand of wat cellulair«, en dat was in
zijn oogen zoo iets verschrikkelijks, dat hij
zich niet tegen den stap zijns vaders ver
zette.
De heer Vanissa vertrok. Aibert-besloot
naar zijne zuster en hare logée te gaan,
die, in den tuin in het priëel zaten. Met
Henriette had hij den vorigen avond geen
enkel woord gewisseld hare stem had hij
nagenoeg niet gehoord, maar de vluchtige
blikken die hij op haar had kunnen wer
pen, hadden hem reeds de overtuiging ge
schonken, dat het best mogelijk was, dat
zyne zuster niets te veel van haar verteld
House en Balfour en andere leden van den
Raad van Tien bezochten den gewonden
minister reeds spoedig na den aanslag,
zoodat uit dit alles wel voldoende blijkt,
dat er van levensgevaar geen sprake is.
De dader heeft reeds bekend, trouwens
ontkennen zou niet gebaat hebben, daar
hij bij de daad gegrepen is. Uit zijn ver
klaring blijkt, dat hij zeven maanden ge
leden besloten had Clemenceau te dooden,
omdat deze naar zijn meening een vijand
van het menschdom was, die een nieuwen
oorlog voorbereidde.
Zou deze anarchist nu werkelijk van
meening zijn, dat een zoodanige voorbe
reiding uitgesloten is, als Clemenceau het
leven verliest
Frankrijks eerste minister is toch waar
lijk de eenige niet die het er op toelegt
üuitschland uit te schudden en plat te
slaan tot het voorloopig gansch en al mach
teloos neer ligt. Om dat te beseffen, be
hoeft men slechts even te luisteren naar
wat de Engelsche minister Churchill dezer
dagen in een toespraak heeft gezegd,
X) Wij zuilen maatregelen nemen, die hét
Duitschland volstrekt onmogelijk zullen ma
ken gedurende deze generatie
een revanche-oorlog te beginnen.« Er zijn
in den Iaatsten tijd meermalen twee me
thodes om een vrede duurzaam te maken
tegenover elkander gesteld, Een daarvan
was": een vrede door verzoening, die de
oorzaken van revanche oorlogen weg tracht
te nemen zoowel voor het huidige als voor
toekomstige geslachten. De tweede was,
den tegenstander zoo te verzwakken, dat
hij wel is waar aanleiding tot vevanche-
had.
Hy gevoelde zich gegeneerd. Toen hij
dien morgen wakker werd, herinnerde
hij zich de onaangename uitdrukkingen,
die hij in haar bijzijn tegen den koetsier
gebezigd had hij had, door dien man uit
te schelden, zich geheel op eene lijn met
hem gesteld, en daarover schaamde hij zich.
Zijne zuster was niet in het prieelhaar
stoel was leeg. Hij maakte een buiging
voor Henriette, die, opstaande, zijn groet
beantwoordde.
Mijne zuster is hier niet, zie ik, juffrouw
Dorval
»Zij zal aanstonds terug-komén, mijnheer.
Wilt u niet gaan zitten
Albert zette zich neder. »Hét spijt mij,
juffrouw Dorval, meer dan ik 3u zeggen
kan, dat onze kennismaking gisteren avond
onder zulke onaangename omstandigheden
heeft plaats gehad,* zeide Albert eenigzins
verlegen.
ïlk hoop van harte, dat de zaak verder
geen gevoigen zal hebben ik geloof dat
uw vader daarvoor nog al vrees koesterde,*
was het antwoord.
»Die gevolgen moeten gedragen worden
maar ik drukte meer mijn spijt uit, dat u
juist getuige moest zijn van mijn drift, en
bij onze allereerste kennismaking.*
»Dat heeft misschien ook zyne goede
zijde,* zeide Henriette glimlachend.
»Hoe bedoelt u dat
»Wel, ik ben niet zeker of het wel ver
kieslijk is, dat men in het algemeen, bij
gedachten houdt, maar hem de macht
wordt ontnomen, overeenkomstig die ge
dachte te handelen. Deze methode werd
intertijd bijvoorbeeld tijdens de onder
handelingen te BresUZitofsk als spe
ciaal Duitsch- gekenschetst, en een van de
voornaamste bezwaren ertegen was dit, dat
zulk een vrede geen langer leven als dat
van een enkel geslacht had.
Welnu, de zelfde methode prijst Chur
chill nu ook aan tegenover Duitschland.
En wat dan later gebeurt Wel wie dan
leeft, die dan zorgt. Voor het heden be
geert men zich door niets anders te laten
leiden dan door onverzoenlijkheid en wraak
gierigheid. En middelerwijl raakt Duitsch
land aan den rand van den afgrond of is
al bezig er in neer te tuimelen. Als men
leest, wat er geleden wordt in het over
wonnen land, wordt men met diepe deernis
bevangen. Uit een correspondentie van de
N. R. C. veroorloven wij ons de vólgende
aanhaling
Toen ik te Weenen aankwam, trok het
mijne aandacht, dat in der Duitschen trein,
waarmede ik verder zou reizen en die uit
sluitend uit 3de klas-wagens bestond, bijna
geen enkele glasruit heel was. Ook ont
braken de ruilen hier en daar heelemaal.
Over 't geheel zien de Duitsche spoorweg
wagens er treurig uit. Gordijntjes ziet
men niet meer, zelfs het bekleedsel is
meestal weggescheurd en alles is vuil en
groezelig.
Men had mij gezégd, dat ik in de eerste
plaats, om ongestoord te kunnen reizen,
een Ausweis van een Arsol-raad moest
hebben. Dus ging ik naar den Weener
Arsolraad. Ik werd er voorkomend ont
vangen en de vier Nederlandsche sigaren,
die ik ongevraagd ter tafel deponeerde, werden
blijkbaar dankbaar aanvaard, want.men vond
's-BOSGH
Vughterstr. 87, Tel, No- 657
Uitsluitend naar maat.
eene eerste kennismaking, iemand leert
kennen zoo als hij eigenlijk niet is. Dan
is het onvermijdelijk gevolg, dat men later
van weerskanten moet tegenvallen.
»U meent dus, dat het maar goed is,
dat u in eens weet dat ik een groote
driftkop ben, want u houdt mij natuurlijk
voor zeer driftig zeide Albert op een
toon, die duidelijk aangaf, dat hij zich
eenigzins geraakt gevoelde.
»Ik kan" moeielijk aannemen, dat u gis
teren avond drift vfinsdet, dit zult u zelf
toe moeten geven. In elk geval geloof ik
te mogen besluiten, dat u iemand is, die
niet'-van halve maatregelen houdt.
»Eu u houdt mij misschien ook voor ie
mand, die niet weet, hoe hij zich bij dames
moet gedragen, na mijne houding tegen
over den koetsier in uw bijzijn.*
»En dat uwer zuster,voegde Henriette
er bij.
Welnu
»Om u de waarheid te zeggen, viel het
mij wel wat tegen, dat de broeder van
Elise zoo weinig zijn.drift wist te beheer-
schen. Maar dit zal wel daaraan liggen,
dat zij mij altijd zooveel goeds van u heeft
verteld, vyant daardoor werden mijne ver
wachtingen natuurlijk zeer hoog gespannen.*
»Te hoog, niet waar
»Dat heb ik niet gezegd ik ken u te
weinig om dit te kunnen uitmaken mis
schien hebt u ook nog vele goed e eigen
schappen, die zij mij niet verteld heeft,*
antwoordde Henriette met een ietwat on-
het aanbod ïganz lieb.« Het mij verstrekte
en door een schoenmakersgezel ondertee-
kende Ausweis gaf mij het recht naar en
van Hamburg te reizen.
Zondag was ik te Weenen aangekomen.
Daar hoorde ik, dat er slechts twee keer
per dag een trein vetrok, zoodat ik
Maandag in beslag genomen door de reispas-
formaiiteiten eerst Dinsdagmidag kwart
voor twaalf 7 uur te laat verder
kon reizen.
Men had mij gezegd, dat ik dien avond
Bremen nog zou kunnen bereiken. Het
kwam niet uit. Tegen 6 uur te Hannover
aankomend, hoorde ik, dat er dien dag
geen trein naar Bremen doorgingmis
schien den volgenden dag. Ik was om-6
uur aan 't station. Doch de trein naar
Bremen ging weer niet. Er was nl. een
telegram ontvangen over gevechten te Bre
men tusschen Spartaciërs en regeerings-
troepen.
Zoo gaat het relaas verder dat ons een
donker beeld opwerpt van de verwording
en ontwrichting van heel het maatschap
pelijk leven. De indruk dien de reiziger
van vele menschen heeft gekregen, is deze,
dat zij alle energie, alle fut verloren heb
ben. Zij zijn onverschillig, apathisch ge
worden, ook omdat zij zich niet kunnen
voorstellen, hoe het in de naaste toekomst
zal gaan.
Een ander schrijftDe meeste staats
lieden en politici, die ik gesproken heb,
zagen eigenlijk geen gat meer in de naaste
toekomst. In eenige redevoeringen, o.a.
van Ebert,' heeft men hooren aanduiden,
wat hier algemeen het uitgangspunt van
de grimmige beschouwingen is. Wij zijn
niet meer zonder activa bij de vredesonder
handelingen, zegt menigeen men moet ons
tegemoetkomen, omdat wij anders aan het
bolsjewisme en den ondergang ten prooi
vallen en bij de ontploffing van Duitsch
land de ruiten onzer buren niet heel zullen
"blijven.
De Spartaciërs blijven in stilte voort
woekeren en wachten een gunstige ge
legenheid af hun slag te slaan. En nu
dreigt er weer een spoorwegstaking. De
machinisten en beambten der treinen willen
niet langer rijden ais de Spartaciërs niet
ophouden het reizen zoo uiterst onveilig
te maken. Immers telkens brengt een
overrompeling van de hoofdpunten van ver
keer alles in de war. De persoonlijke vei
ligheid van het personeel wordt voortdurend
bedreigd. Zij bedanken er voor de treinen
deugenden glimlach.
sik vrees wel, dat u die ntët ontdekken
zult, en daarom spijt het mij des te meer,
dat u bij de scène van gisteren tegen
woordig moest zijn.«
»lk kan u daarop niet anders antwoor
den, dan met uw eigen woorden »die
gevolgen moeten gedragen worden.*
»U begrijpt toch, dat het mij volstrekt
niet onverschillig is, hoe de beste vriendin
mijner zuster over my denkt Als ik niet
zoo veel van Elise hield, zou dat misschien
mogelijk zijn, maar nu niet. Was dit nu
nog gebeurd, nadat u mij eenigen tijd
kendet, dan had het mij ook wel gespeten
maar niet zooveel als nu de eerste in
drukken die men van iemand krijgt, blijven
altijd het langst bij.«
»Dan spijt het ook mij daarom, dat het
gebeurd is.
»Ik ben dus daardoor wel in uwe schat
ting gedaald
ïlk zou niet eerlijk wezen, als ik u
zeide, dat een man, die zijn drift niet kan
beheerschen, daarom hooger in mijn achting
stijgt.*
»Dat is ten minste een oprecht antwoord.
ïDat u immers verlangt?*
Zeker, zeker.*
»Als ik u nu een goeden raad mag ge
ven, trek u de zaak afthans daarom niet
aan ik ben zulk een gewichtige persoon
niet,* zeide Henriette met een onverschil
ligheid die Albert eenigzins hinderde, dZie,
daar komt Elise.*
nog langer Ae bedienea als er niet kracht
dadig tegen het onverantwoordelijk ingrijpen
der Spartaciërs wordt opgetreden. Maar
als deze spoorwegstaking uitbreekt is de
ramp niet te overzien*
Daarbij komt nog de financieele nood.
De rijksminister van financien heeft ver
klaard dat de oorlog het rijk 160 milliard
mark heeft gekost. Het budget zal voortaan
19 milliard bedragen tegen 5 milliard vroe
ger. Daarbij komen nog de eischen van
de overwinnaars. Duitschland kan onmoge
lijk aan zijn geldelijke verplichtingen voldoen.
Geen enkel lichtpunt in den economischen
toestand wist de minister aan te wijzen.
Duitschland is op het oogenblik het land
van zwarte wanhoop en slechts de hulp uit
mededoogen of uit het besef dat dit het
algemeen belang der buitenwereld is, kun
nen het nog redden.
Geen wonder dat de wanhoopsstemming
zich van de bevolking meester maakt. »Men
is hier, schrijft een ander corresp. van
genoemd blad, in een soort van wanhoops
toestand geraakt en velen zien in de hope-
looze situatie een zekere kracht van Duitsch
land. Deze menschen zeggen: als wij ons
niet langer laten kwellen, wat kan er dan
gebeuren Als de Franschen in het Bols
jewistische Westen wiilen binnenrukken,
zal hun dat een twijfelachtig voordeel bren
gen, want veel meer ruïneeren dan zij thans
reeds doem kunnen de vijanden niet. Zij
zouden slechts de bronnen, waaruit ze zeif
hun schadeloosstelling moeten putten, sa-
boteeren. Levensmiddelen schijnt men ons
»Kom, dat is goed, ben jelui daar al in
een vertrouwelijk gesprek
Ja, ik heb al een lesje beet,* zeide
Albert eenigzins gemelijk.
Henriette kleurde licht.
»Hoe dat vroeg Elise, naar haar ziende.
Henriétte sloeg echter geen acht op die vraag
en bleef gebogen over haaHhandwerkje.
»Waarover een lesje herhaalde Elise.
»Nu, over mijn gedrag van gisteren je
vriendin vindt mij een driftkop en een
botterik, die niet weet hoe hij met dames,
moet omgaan,zeide Albert, met een blik
op Henriette.
Deze zweeg, maar het was^ haar aan te
zien dat het haar moeite kostte.
Elise zag het en z£ide vergoelijkend
«Eigenlijk ben je dus al een beetje aan
het kibbelen geweest, zie ik. Nu, ik had
wel gedacht dat het daartoe zou komen.
Je moet niet denken, Albert, dat al de
dames zoo gemakkelijk zijn als je-zuster,
die je altijd om je vinger hebt kunnen
winden, en die altijd mijnheer haar broeder
naar de oogen heeft gezien.. Maar zoo is
Henriette nietdie weet wat zij wil, en
die zal je behoorlijk te woord staan als je
haar attakeertmaar jelui zult het op d6n
duur best samen kunnen vinden, daar ben
ik zeker van.*
Albert en Henriette zwegenbeiden
waren verstoord. Elise zag het, en trachtte
het gesprek op andere onderwerpen te bren
gen, maar het gelukte haar maar half.
(Wordt vervolgd.)
IEinSBLAR
m HGHSlen m Altsoa. U Lagustraat ea da Bsmmeiorwaarö.
4
9