t Land van Heusiigi on Alteiia, öe L2n|straat ei iiB Büiiiiiielerwaard
r
L
J
Bij dit nr. netissrt een lospl,
est mmm
Magazijn St, Jozef.
L. DERKS,
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
No, 3903, Zaterdag 9 Augustus, 1919.
SIGAREN,
TABAK.
Het goedkoopste adres voor Wederverkoopers.
's-BOSCH, Tel. Int. 492.
FEUILLETON.
It.tlILHAWs
Heereii- en
Kiaderkleeding.
(ftorinclieiii
GROOTHANDEL IN
P
Und VAN altena
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden 1.20,
franco per post zonder prijsverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels 60 cent. Elke regel
meer 10 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag
4 uur ingewacht.
'^i
Meleka, Vecco, Sportman, Red Fox, Xantos, Lift, Crescent, Him,
Tosca, Toujours, Basma, Happy, Rahat, Kleine Xantos, Ascot,
Ermak, Cavalla Ballet, Miss Gaby, Khiat, Leopold, Miss Blanche,
Rubi, Caravellis, enz. enz.
Vraagt nog heden prijscourant
MAGAZIJN
24 Hinthamerstraat 24
raaiczMS:
BUITENLANDSCH OVERZICHT
»Konden we maar zien, of althans ge*
looven, dat uit al de ellende, die doorstaan
is gedurende, en nog geleden wordt ten
gevolge van de oorlogsjaren, iets goeds
geboren wordt dan zouden we stil zijn
en geduldig dragen.® Zoo zeide iemand
dezer dagen. Ja, konden we dat maar
gelooven.
Wat we zien is, dat de wereld or niet
beter op geworden is. Het lijden, dat
nooit de mensch en ook niet de mensch-
heid laat gelijk ze zijn, heeft wel veel
verbittering en ontwrichting gebracht, maar
dat volken en rnenschen er door geheiligd
zijn we zien het niet. De zelfzucht
treedt grover op dan ooit te voren bedrog,
kwade trouw, onzedelijkheid, farizeïsme enz.
enz. vieren hoogtij. We willen niet als
zedepreeker fungeeren, maar ieder zal het
toegeven gelouterd is de menschheid niet
uit de smeltkroes te voorschijn gekomen,
't Is mogelijk, dat de wereld versuft is
door het razend rumoer, dat in al die
oorlogsjaren over haar heen gedonderd is;
dat het nog onmogelijk is tot bezinning en
ordelijke rust te komen. Dat na 25 of
50 jaren het lijden vruchten zal dragen.
Dat we nu nog pas staan aan het begin
der harens weeën, waaruit een nieuwe tijd
geboren zal worden. Maar de indruk, die
het wereldgebeuren op ons maakt is, dat
zoowat alles aan het wankelen is en er
nog heel wat omver zal tuimelen dat eeu-
54.
»Dat het mij niet meer onverschillig is
om te blyven leven ik heb toen bespeurd,
dat ik weer degelijk waarde hechte aan
mijn leven men mag dat natuur lijk instinct
noemen, ik beweer, dat ik dat instinct in
Atjeh niet had en nu weldus ben ik vooruit
gegaan.
»Ben je dan in zoo groot gevaar ge
weest
»Dat zou ik meenen ik heb menigmaal
gedacht, dat het in ontvangst nemen der
decoratie mij aan heel wat meer gevaar
blootstelde, dan het feit waarvoor zij gege
ven werd.®
ïlk begrijp daar niet veel van.®
»Neen dat geloof ik wel. Je moet dan
weten, dat ik het bericht kreeg van den
militairen commandant te Bandjermassing,
dat Z. M. de Koning mij de Militaire Wil
lemsorde 4de klasse had verleend, en dat
ik zoodra de juist aangekomen luitenant
onder mijne orders geacht kon worden op
de hoogte te zijn der zaken, zoodat ik hem
zonder bezwaar het commando kon over
dragen naar Bandjermassing moest komen,
waar mij die decoratie op plechtige wijze
zou worden uitgereikt. Daarbij was een
datum opgegeven, waarop ik my zou moe
wen en eeuwen rotsvast heeft gestaan.
Een geest van opstand en verbreking van
het bestaande waart over de aarde.
Ten deele het gevolg van wrok jegens
degenen die tot nu toe het heft in handen
hadden en willens ot onwillens de volkeren
hebben misleid. Ook door het gebrek dat
er wordt geleden. Wij zien daarom met
vreeze de toekomst tegen.
Een vorig maal wezen wij er reeds op dat
de steenkoolproductie verre bij de behoefte
ten achter bleef. En hoe meer wij daar
van vernemen, te meer wordt het duidelijk
dat wij een bangen winter tegen gaan.
Zoo schreef een medewerker van de
N. R. C.
De voorziening van Europa met brand
stof zal in den a.s. winter moeilijk zijn.
De bezorgdheid over het kolen vraagstuk
beheerscht reeds thans alle volken. De
toestand der Fransche en Belgische kolen
mijnen, de verwarde politieke en nationale
toestanden in de groote kolendistricten aan
de Tsjechisch-Poolsch-Duitsche grens, als
mede de onwil om te werken, die zich
met name in de West-Duitsche kolenmijnen,
zoomede in Engeland, doet gevoelen, bren
gen mede, dat de kolenvoorziening van het
Europeesche vasteland in het komende jaar
met de grootste moeilijkheden gepaard zal
gaan.
Terwijl dit verschijnsel als een gevaar
lijke ekonomische factor voor de Weste
lijke landen van Europa kan worden be
schouwd, heeft het voor de landen van
Midden-Europa niet alleen een zoodanige
beteekenis, doch ligt er bovendien de mo
gelijkheid van allerernstigste sociale gevaren
ten aanmelden. Nu begon juist het water
te vallen, zoodat ik geen kans had in den
eersten tijd een stoomschip bij ons te zien
en dus kon ik niet anders doen dan per
prauw gaan. Nu zul je wel weten, dat
in het geheele Rijk van Bandjermassing,
waardoor de Barito loopt, in naam het
Nederlandsche gezag gevestigd is, maar in
derdaad hebben wij er zeer weinig te ver
tellen. Wel is er een contract gemaakt
voor het te leveren aantal roeiers, wanneer
de communicatie met prauwen moet plaats
hébben en de som, die daarvoor betaald
moet worden maar overigens is er niets,
waaruit maar in 't minst het bestaan van
ons gezag blijkt. Verbeeld je nu mij alleen
in een prauw met de roeiers, die eiken
avond verwisseld werden. Ik had niets
dan een groot zeilvoor het overige was
ik dag en nacht in de open lucht. Ik kan
je zeggen, dat ik mij die dagen en nachten
recht eenzaam heb gevoeld. Ik heb de
prauw nooit verlaten, omdat ik het niet
raadzaam achtte een woning binnen te gaan.
Daarbij kwam dat het water zoo laag was,
dat de roeiers en ik er soms allen uit
moesten en over enkele plaatsen de prauw
letterlijk moesten voortslepen. Omdat het
stroomaf ging, duurde de reis maar vijf
dagen. Maar de ellende, dien ik op mijn
terugreis had, vergeet ik nooit. Toen heb
ik volle veertien dagen in de prauw door
gebracht en had daarbij een kist met geld
bij mij, bestemd voor de uitbetalingen hier
op de versterking daar men geen stoom-
in opgesloten. Het laat zich niet overzien
welke uitwerking een kolenkatastrophe na
zoovele jaren van honger en ondervoeding
op de volken van Midden-Europa zon heb
ben. Men mag hopen, dat de West-Duit
sche kolenmijnen in staat zullen zijn de
Westelijke helft van Midden-Europa althans
eenigermate te voorzien, zoodat dan hoofd
zakelijk de Oostelijke helft van Midden-
Europa, inzonderheid de Donau-gebieden en
Italië, als door de kolenkrisis bedreigde
landen kunnen worden beschouwd.
De Matin maakt een memorandum van
Hoover aan den oppersten economischen
raad inzake de sleenkolenproductie openbaar,
waarin o.m. deze uitspraak voorkomtVan
een productie van ongeveer 679,500,000
ton per jaar in de voornaamste gebieden
van Europa, met uitzondering van Rusland,
is de productie op 443,000,000 ton ge
vallen. Hoover heeft tegen een vertegen
woordiger van de Matin gezegd Ik vrees,
dat Europa en de wereld thans het ernstig
ste gevaar te gemoet gaan, dat zij nog
geloopen hebben.
Ook de Berlijnsche bladen wijzen op het
internationale karakter van de kolencrisis.
Waar moet het heen als het verant
woordelijkheidsbesef bij de arbeiders niet
meer spreekt en zij blijven weigeren den
arbeid onvermoeid aan te pakken Maar
niet alleen de mijnwerkers zoeken het
hunne, doch er is schier geen enkel bedrijf,
waarin men niet ter wille van loonsver-
hooging hst werk bij tijden neerlegt. In
Engeland zijn het de bakkers, bijna 20.000
GROOTE KEUZE
Eetserviezen, Koffie- en
Ontbijtserviezen.
Waschstellen.
Tafel-, Dessert-, Lepels en Vorken,
Suikerlepeltjes.
Vraag prijscourant voor Gero zilver,
voorheen
JACQ. KRIJBOLDER
Hinthamerstraat 70. 's-BOSCH.
schip kon zenden, moest ik het wel mede-
nemen. Daar ik die geldkist niet verber
gen kon, dacht ik menigmaal dat de nacht,
dien ik inging, mijn laatste zou zijn. Ik
sliep zittende vlak bij de geldkist met een
geladen revolver om zoo te zeggen in de
hand. Hoe ik er nog heelhuids afgekomen
ben,^ begrijp ik zelf niet, als ik aan de
begeerige blikken denk, die de lui op het
geld sloegen des avonds bij het afbetalen.
Eens kwam ik aan een plaats, waar ik
nachtkwartier zou houden. Bij de scheme
ring zag ik een aantal mannen aan den
kant staan, van top tot teen gewapend.
Hunne woeste blikken voorspelden mij wei
nig goeds. Maar toen de prauw aan land
kwam, meldde zich het hoofd bij mij en
deelde mij mede, dat hij, omdat de bevol
king in de streek niet best te vertrouwen
was, een wacht voor mij had gecomman
deerd die zou voor mijne prauw zorgen,
terwijl hij mij dringend, naar mijn zin te
dringend, uitnoodigde den nacht in zijne
woning door te brengen. Ik bleef mijn
stelsel trouw en weigerde, maar trachtte
daarbij vooral voorwendselen te zoeken.
Ik vertrouwde den kerel zoo weinig, dat
ik bijna zeker weet, dat die nacht mijn
laatste zou geweest zijn, als ik zijn zin
gedaan had. Hoe sterk hij ook bleef aan
dringen, ik bleef beleefd weigeren, waarop
hij eindelijk blijkbaar ontevreden wegging.
»En zoo bracht ik den nacht door, in
de onmiddelijke nabijheid van die wacht,
die my even ontrouw baar toescheen als de
bij elkaar, die geen brood meer willen
leveren. Verder gaan de politie-agenten
voort met hun onvergeeflijk plichtsverzuim.
Dan hebben de spoorwegarbeiders het werk
neergelegd. En zoo gaat het maar voort.
Gebrek aan alles en de rnenschen vermeer
deren opzettelijk den nijpenden nood.
Waar het vooral spant, dat is in Boe
dapest. Nu de radenregeering zjch terug
getrokken heeft en het leger geweigerd
heeft langer tegen de aanrukkende Roe-
meensche troepen te strijden is er de
toestand nog ellendiger geworden dan hij
al was. Voedsel uit het door de Roemenen
bezette gebied waaruit Boedapest altijd zijn
voorraden betrekt, blijft uit en zoo wordt
de stad met uithongering bedreigd. Het
is te hopen, dat het den geallieerden geluk
ken mag, daarin spoedig verandering te
brengen en van de Roemenen gedaan te
krijgen, dat zij de stad van de noodige
levensmiddelen voorzien.
Er is wel kans op dat de geallieerden
er zich zullen laten gelden. De Roemenen
toch hebben op hun eigen houtje het
machtelooze Hongarije een wapenstilstand
opgelegd, waardoor dit land totaal afhan
kelijk van Roemenië wordt. En dat laat
de Entente maar niet langs haar kant gaan.
Ze heeft al geprotesteerd tegen het eigen
machtig optreden van het veroveringszuchtig
volkje.
Ook Duitsch-Oostenrijk zit in de knel.
Het heeft in tegenvoorstellen, een wanhopig
beroep gedaan op de goedgunstigheid der
Parijsche vredesconferentie en verklaart
onmachiig te zijn aan de gestelde eischen
te voldoen.
Ook in Duitschland blijft het hommeles.
Gelijk we vroeger meedeelden, was er een
streven de Rijnprovincie tot een afzonder
lijke Republiek te maken, wat den Fran-
schen alles behalve onaangenaam was.
De stryd voor de Rijn-Republiek is nu
opnieuw fel losgebroken. De voorstanders
van zulk een republiek eischen een volks
stemming. De beweging is goed georga
niseerd. Zij gaat van Wiesbaden, Koblenz,
Aken, Keulen op het platte land over. Het
tot nu toe rustige Neder-Rijn ge bied schijnt
ook geneigd er zich bij aan te sluiten.
Men moet niet over het hoofd zien, dat
buiten het centrum de neiging tot stichting
van een Rijnlandschen vrijstaat zeer groot is.
Ten slotte nog enkele korte berichten.
De Times zegt, dat de klachten over de
schrikbarende duurte van de kleeding en
vooral van wollen stoffen steeds luider
geheele bevolking, waarvoor het hoofd mij
gewaarschuwd had. Ik dacht dat aan dien
nacht geen eind zou komen maar toen ge
voelde ik, dat ik wel aan het leven hechtte,
dat verzeker ik je. De laatste dagen vari
die reis heb ik ook nog gebrek geleden,
want ik had onmogelijk kunnen voorzien,
dat de tocht veertien dagen zou duren
mijn provisie was op en ik moest mij be
helpen met wat rijst, die ik soms aan den
oever kon koopen.«
»Een merkwaardige reis,® zeide Van
Dor men i>het doet mij waarachtig pleizier,
dat je er zoo goed bent afgekomen maar
mij dunkt, men had je die decoratie toch
wel op een andere manier kunnen geven.
»Ja, maar dan had zij niet op plechtige
wijze uitgereikt kunnen worden,® antwoord
de Albert glimlachend amen dacht zeker,
dat men mij daarmee genoegen zou doen.
En toch, ik had het gevoel dat verscheiden
of ficieren by die plechtigheid tegenwoordig,
die slechts een eervolle vermelding hadden
gekregen, mijn decoratie veel meer hadden
verdiend, omdat zij gewaagd hadden het
geen voor hen de hoogste waarde haden
ik iets waar ik niets om gaf.®
j»Maar nu heeft gelukkig het leven weer
waarde voor je, Albert, en daarom hoop ik
van harte, dat je goed en gaaf in Holland
terugkomt. Wat zal Elise blij zijn als ze
je ziet 1 Heb je binnenkort nog van haar
gehoord
»Ze schrijft mij trouw en haar brieven
zijn een ware verkwikking voor me. Zij
DRAAGT
worden en voorspelt dat de verwachting,
dat de prijzen weldra zullen dalen, ijdel
zal blijken. Waarschijnlijk zullen ze nog
geruimen tijd oploopen.
De Engelsche voedselcontroleur Roberts
bepleit gemeentelijke markten om behoor
lijke prijzen te verkrijgen.
Regeering en congres der Ver. Staten
worden door het publiek gelaakt naar aan
leiding van de hooge prijzen.
De Duitschers hebben in den tijd alleen
bij Lens (een Fransche stad van 50,000
inwoners waar nu geen huis meer overeind
staat) 22 kolenmijnen opgeblazen. Jaarlijks
werd daar 500.000 ton kolen gewonnen.
Nu zijn ze voor jaren onbruikbaar.
Het heet dat de vredesconferentie 15
Augustus met vacantie gaat. Wij wen-
schen haar een welverdiende rust en tevens
dat zij tot in lengte van dagen vacantie
zal blijven houden.
BUITENLAND.
Het dure leren in Frankrijk,
Parijs, 5 Aug. De eerste georganiseerde,
niet officieele campagne ter bestrijding van
het dure leven is heden begonnen roet de
oprichting van verschillende verbruikers-
vereerngingen te Parijs. Een patrouille
commissie® marcheert door de straten,
inspecteert alle spijskaarten, enz. en helpt
de politie bij het toepassen van de wet,
door de winkeliers te dwingen, de prijzen
hunner goederen te verlagen. De palrouiile
noteert den laagsten prijs van elk artikel
in den sector, welke haar is opgedragen
zegt, dat ze het goed maakt, maar mijn
vader heeft me geschreven, dat hij niet
geheel tevreden is over haar gezondheid.
Zij heeft geen kwaal, maar haar schijnt
toch iets te mankeeren, zegt hij. Misschien
een jonge-vrouwtjeskwaal, waarover de
meesten niet rouwig zijn.®
Heeft je vader dat dan niet er bij ge
schreven
ïNeen.®
»Dan zal het dat wel niet zijn. Neen,
Albert, ik wil eens vertrouwelijk met je
praten je zuster is niet gelukkig in haar
huwelijk.®
aWatroept Albert heftig uit, »wat
zeg je en hoe weet je dat?«
»Hoe ik dat weet, komt er nu voor het
oogenblik niet op aan, maar ik verzeker je
dat het de treurigste waarheid is.®
vMaar dit moet je dan toch geschreven
zijn, want vóór haar huwelijk was je al
naar zee.«
Natuur lijk.
»Zij heeft het toch niet gedaan
»Waar denk je aan Zij zou zich liever
ik weet niet wat laten doen, dan iets te
zeggen waaruit in de verste verte een na-
deelige gevolgtrekking voor haar man ge
maakt zou kunnen worden. Zij vergoodt
hem bijna.®
»En is zij dan ongelukkig Frits, je kent.
hem, het is toch geen slechte kerel
ïNeen zeker niet.®
NIEUWSBLAD
zwMiom:
m>'
Oud-Rollandsch tinwerk.
Tafel- Dessertniessen, Fruit- Boter
en Kaasmesjes.
GERO ZILVER - ALPACCAj
Wordt vervolgd.)
