In 't vreemde land.
Magazijn St. Jozef.
BERKS.
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
No, 3921, Zaterdag 11 October1919.
SIGAREN,
TABAK.
R.
Het goedkoopste adres voor Wederverkoopers.
's-BOSCH, Tel. Int. 492.
Bij lit or. beiioort een isegsel
JtAllI.HVM's
Heeren- en
liiiiricrkleeiliiig
Gorincheiu.
Und van altena
GROOTHANDEL IN
DRAAGT
-^Jfc
£V*:-3fg
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden 4.20,
franco per post zonder prijsverhocging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels 60 cent. Elke regel
meer 10 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag
12 uur ingewacht.
:k?[
lp-jgy*®:'
Meleka, Vecco, Sportman, Red Fox, Xantos, Lift, Crescent, Him,
Tosca, Toujours, Basma, Happy, Rahat, Kleine Xantos, Ascot,
Ermak, Cavalla Ballet, Miss üaby, Khiat, Leopold, Miss Blanche,
Rubi, Caravellis, enz. enz.
Vraagt nog- Lieden prijscourant.
MAGAZIJN
24 Hinthamerstraat 24
BÜITENLAMDSCH OVERZICHT
Wat heeft de spoorwegstaking in Enge
land, die gelukkig bijgelegd is, ons geleerd
Een man, die in de moeilijke dagen zijn
opgewektheid niet verloren heeft, zegt
daarvan
Dat er niets boven je eigen huis gaat.
Dat sommige plaatsen een heel eind
ver lijken. Dat geld goedkoop is.
Dat er nog altijd saccharine bestaat.
Dat mooi weer iets kostelijks is. Dat
wij graag betoogen. Dat een fiets tot
je onafhankelijkheid bijdraagt. Dat
wandelen een waardige beweging is.
Dat de wegen aangelegd werden voor de
spoorwegen en naar meer plaatsen toe
gaan. Dat wij weinig afweten van de
groote wegen en zijwegen van Engeland.
Dat er meer manieren zijn om een plaats
te bereiken dan door er heen te vliegen.
Dat wij van gezelschap houden.
Dat hoogere loonen betaald moeten worden
door ons. Dat een gewoon mensch
eenigszins conservatief is. Dat weinig
menschen wisten waar al die herrie om
ging. Hoe goed wij het eigenlijk gehad
hebben, sedert de oorlog gedaan is.
Dat, ofschoon een leger op zijn leege maag
kan marcheeren, wij dat niet kunnen.
Dat tuffen er niet alleen is voor de rijken
en ook niet altijd aangenaam is. Dat
wij niet heel gemakkelijk overstuur raken.
Dat de sporen nog iets anders deden
dan ons voor vacantiereizen te vervoeren.
1.
Ver van zijn dorp alleen gestorven
In 't gasthuis van een vreemde stad,
En onbeweend naar 'tgrafgedragen,
Terwijl men ginds zoo lief hem had 1
Met 'n ingehouden vloek smeet Naas
de Volder de huisdeur achter zich dicht
en kloste op zijn beslikte kloeven de rood-
geplavuisde woonkamer in van t witte
boerderijtje in den Godsakker. Van den
haard kwam nader een ineengekrompen
boerenmoedertje met 'n 2warten halsdoek
om en een wit kapje op de spierwitte haren,
die gescheiden er onder uitkwamen aan 't
voorhoofd. »Ze zijn in 't land, moeder,
ze zijn d'r en we moeten,toornde Naas
d'r tegen shier, hij liet haar het op
roepingsbevel zien hier, moeder, nou is
l 't met me gedaan.Door zijn gevoel
I overmeesterd viel-ie op een stoel neer bij
't lage raam, dat versierd was met gera
niums en fuchsia's, waarachter een kanten
gordijn hing. sHaal m'n pak maar uit de kist,cc
zeurde-ie, met zijn groote, roode handen
voor de oogen, die nat werden. Het vrouwtje
kwam, buigend d'r oude lijf, naar hem toe
en stond verbaasd te kijken naar d'r lange
jongen, die daar zoo vreemd vooroverge-
Dat wij toch nog eenige reden hebben
om trotsch op onszelf te zijn.
Hij had er nog meer bij kunnen voegen,
o. a. dat staken duur is.
Zoo heeft de Daillv Mail uitgerekend,
dat het verlies, dat de korte staking over
het land heeft gebracht, op 50 millioen
pond of C00 millioen Hollandsche guldens
geschat moet worden. Met wat meer
toeschietelijkheid en goeden zin van beide
kanten had dit verlies voorkomen kunnen
worden.
Maar zoo gaat het in de wereld, wan
neer de menschen niet weten van toege
ven en de minste te willen zijn.
We denken hier aan d' Annunzio, die
nog altijd te Fiume zit. Welke vertoogen
de regeering ook tegen hem richt, hij
blijft rustig in de sveroverde veste« zitten.
Dat begint klaarblijkelijk de Engelsche
regeering te verdrieten, tenminste wij hebben
een bericht voor ons liggen, volgens het
welk de Engelsche regeering in een nota
aan Italië zyn verwondering te kennen
heeft gegeven, dat het Fiume-incident nog
voortduurt. Het merkwaardige van de
nota is, dat de Engelsche regeering daarin
de vredesconferentie niet heeft gekend
men ziet in deze nota het teeken dat de
Engelschen beginnen te beseffen, dat de
toestand te Fiurne een ernstiger vraagstuk
voor Engeland dan voor Amerika is. Üt
deze nota nu iets uitwerken zal Het
komt ons voor, dat de regeering te Rome
de zaak sleepende wil houden tot na de
verkiezingen, waartoe thans de toebereid
selen aan den gang zijn en waaromtrent
het heet dat het geheele platteland niets
bogen op 'n stoel zat. »En wat is 't«,
zei ze, alsof ze niet gehoord had, »Naas,
wat is ,U. Toen stond-ie op, rekte zich
uit in z'n volle lengte, keek 't vrouwtje
aan met zijn goeie, blauwe jongensoogen
en herhaalde langzaam, dat ie weg moest,
morgen vroeg dat ze d'r waren en dat
ie nu vechten ging. Een oogenbiik scheen
het, of de oude nog niet begreep. »De
Duitschers,« zei hij langzaam. »Jezus, Ma
rie, Joseph,ze sloeg de handen in elkaar
en 't water stond haar in de oogen.
»Naaske,« mummelde ze en ze hinkte weg
naar de pronkkamer, waar ze 't pak halen
ging, 't mooie gedoe met de blinkende
knoopen. Zonder gedachte was ze in eens
en werktuigelijk haalde ze onder d'r eigen
beste spul eerst de jas uit, toen de broek
de sjako't Staat hem goed, verle
vendigde 't plots in haar brein, ze zeien
't allemaal op 't dorp een mooie soldaat 1
Daar hoorde ze voetstappen achter zich
Naas in zijn hemdsmouwen kuste d'r ineens
op de oude rinpelige wang, een, twee, tien
keeren. Ze weerde hem af. »'t Staatje
goed,* zei ze harop i>de Duits
Nu werd 't haar pas duidelijk en een be
klemming viel op haar stem.
Met d'r schort voor de oogen bleef ze
bij de geopende kleerenkist staan, terwijl
Naas z'n soldatenpak aantrok, vertellend
van kanonnen, de vesting gevallen Visé
duizenden dood op 't veld. ïDood,* ze
keerde zich om naar d'r jongen, die de
i houding aannam en neuriede *Ze zullen
wil weten van de politiek der nationalisten,
die alleen kans op een meerderheid in de
provinciën Vinetië en Lombardije zouden
hebben.
Zal het dan uit zijn met het rijk van
d'Annunzio Men weet nooit waar zulk
een hartstechtelijk man toe kan komen.
Maar als hij zich niet onderwerpen wil
aan de bevelen zijner superieuren kari zijn
actie niets dan onheil te weeg brengen.
Dat geldt ook de Duitsche troepen die
zich in het Oostzeegebied bevinden. De
Entente heeft geëischt dat deze de Oost
zeelanden willen ontruimen.
De Duitschers hebben geantwoord dat
dit zal geschieden. Maar een deel der
krijgsbende alsdan weigert terug te trekken.
Zoo heeft majoor Bischof een oproep ver
spreid waarin o.a. gezegd wordt
Wij zullen het land, dat wij en wij
alleen veroverd hebben, onder de Rus
sische vlag plaatsen. Wij zullen de Russen
helpen om hun land te bevrijden van den
geesel der menschheid, Gij weet, dat ik
Duitscher ben en Duitscher blyven zal tot
aan mijn laatste ademtocht. Aan de zijde
van het korp3 van graaf Peller zulien wij
strijden voor ons recht en dat zoo noodig
nog eens bevechten. Als de Entente ons
ook daarin nog zal tegenwerken, toont zij
maar al te zeer haar ware bedoelingen.
De tot ons gerichte bedreiging is slechts
een voorwendsel om het Duitsche volk
opnieuw te kunnen treffen.
Uit dit telegram zou men opmaken, dat
het met de ontruiming Ier Oostzeeprovin-
GROOTE KEUZE
Eetserviezen, Koffie- en
Ontbijtserviezen.
Waschstelien.
Oud-Rollandsch tinwerh-
Tafel- Dessertmessen, Fruit- Boter
en Kaasmesjes.
GFKtfcO ZILVER - ALPACCA
Tafel-, Dessert-, Lepels en Vorken,
Suikerlepeltjes.
Vraag prijscourant voor Gero zilver
voorheen
7 JACQ. KRIJBOLDER
Hinthamerstraat 70. 's-BOSCH.
hem niet temmen.Toen kwam een groot
verdriet over haar Naaske zou weggaan
en ze zou alleen blijven met de koe in 't
huis en niemand op den akker. D'r oude
hand zocht die van d'r jongen en beefde,
haar heel oud lichaampje beefde en in de
rimpels van d'r tanige wangen liepen de
tranen groot stonden d'r oude, lichtelooze
oogen. Zoo bleven ze geruimen tijd, ter
wijl de duisternis neerviel over de velden
en ook 't huis indrong.
»Heb je geen honger,* zei 't oudje en
hij »Jac(. De ketel zong hoorbaar boven
't houtvuur in den belendenden seerd*.
Met een houtje, dat ie in den haard liet
aanbranden, stak ie de petroleumlamp aan,
die aan een spijker hing, geslagen in een
der balken van 't houten plafond, boven
een witgeschuurde tafel, waarop 'n groot
rond brood, 'n blinkend mes en twee pur-
pergebloemde tassen verspreid waren. Naas
ging zitten op een stoei bij de tafel en
moeder schonk het bruinemail kofuepotje
vol uit den kokenden waterketel. Tegen
over hem nam ze plaats en schonk de
kommetjes in, zegende het brood en begon
te snijden, groote dikke plakken, die ze
naar Naas toeschoof zonder hem aan te
zien. Dan sloegen ze beiden een kruis en
baden, 't Eten vlotte niet. Een stuk
spek haalde ze uit de lade, sneed er van
en schoof de reepjes naar Naas toe. Zwij
gend zaten ze te kauwen op de harde
brooddeelen, toen de deur openging en een
meisje binnentrad met hoog roode kleur en
ciën niet zoo vlot zal loopen als men te
Berlijn verwachtten minste als majoor
Bischof over eenigen aanhang beschikt.
De Entente is daarover in het geheel
niet te spreken. De Opperste Raad heeft
Foch opdracht gegeven een nieuwe noia
op te stellen, waarin te verstaan zal worden
gegeven dat, wanneer Duitschland niet ter
stond voldoet aan de eischen der geallieerden
de uithongerings-blokkade weer een aan
vang zal nemen.
Het gerucht, als zou Italië het vredes
verdrag geratificeerd hebben, blijkt waar
te zijn.
De koning heeft de besluiten ondertee
kend, welke de verdragen van Versailles
en St. Germain bekrachtigen. De besluiten
zullen aan het parlement worden voorge
legd om in een wet te worden omgezet.
Een derde besluit zal den dag bepalen,
waarop de oorlogstoestand als geëindigd
beschouwd zal worden.
Zoo krijgen we nu het eigenaardig ver
schijnsel, dat het vredestractaat van kracht
wordt vóór de beslissing van den Ameri-
kaanschen Senaat en de volkenbond tot
stand komt, zonder de zekerheid dat de
Vereenigde Staten er aan deel zullen nemen.
Dit kan dus een wonderlijke geschiedenis
worden.
Trouwens de heele nationale geschiedenis
blijft verward en al wordt het vredestrac
taat van kracht, de geallieerden hebben
nog zoo veel middeltjes om de overwonnen
volken te knijpen en te dwarsboomen dat
er van een waren vrede in 't geheel geen
sprake zal zijn.
Berchtold, die als de eigenlijke aanstoker
van den wereldoorlog aan de kaak is ge
steld, zoekt zich te verdedigen door de
schuld te schuiven op een ander die zich
niet meer verweren kan tegen de aan
tijgingen en wel op Tschirsky, de overleden
vroegeren gezant te Weenen.
Deze zou uit naam van zijn regeering
gezegd moeten hebben dat Duitschland een
actie van de monarchie tegen Servië ver
wachtte en als die uitbleef, dit als een
teeken van zwakheid van Oostenrijk zou
beschouwen Wie gelooft echter Graat
Berchtold, den knoeier, nog
Woensdagmiddag is Hugo Haase, de
leider der Duitsche onafhankelijke socia
listen, hel slachtoffer geworden van een
aanslag. Op weg naar 't gebouw van den
rijksdag werden 5 revolverschoten op hem
gelost, waarvan 3 hem troffen, één in zijn
arm, één in den buik, éen in het been.
zenuwachtig bewogen stem
ïDag vrouw de Volder, dag Naas,moet
de ook weg Onze Driek en Franske
Middelaar en Pierke Eerdmans hebben be
vel gekregen van middag. Ze zeggen, dat
ze al verder komen naar de Kempen toe.«
Beiden keken haar aan, als een vreemde
verschijning, die plots hun eenzaamheid
verbreken kwam. Het lamplicht wierp zijn
karige stralen op haar en een wondere lief
talligheid lag in haar blanke trekken, om
lijst door blonde haren, die achteloos in een
wrong op haar achterhoofd waren vastge
bonden. Haar mooie lichaamsvormen ver
toonden zich door het katoenen kleed, dat
tamelijk nauw sloot om haar middel en borst.
»Dag, Betje,zei Naas en een glimp
van welgevallen overtoog zijn gelaat. »Kom
nabij en zet je en drink een tas,* zei de
vrouw. 't Meisje aarzelde, maar moeder
drong aan. Met z'n drieën zaten ze daar
nu, en Betje blies over de koffie, die dampte
in den kop, terwyl ze naar Naas keek van
onder d'r lange, blonde wimpers, naar Naas,
d'r uitverkoren, d'r jongen, met wien ze
stikum al jaren ging, als 't kermis of feest
was op 't dorp. De oude vrouw mocht
d'r wel, al had ze 't ook tegen vrijen,
bang als ze was, dat Naas met trouwplan
non rondliep. »Hé, hé,« zuchtte het meisje
telkens en dan zwoegde d'r ronde-boezem
met angstig beweeg. »Morgen vroeg al,*
barste Naas uit en met z'n dikke vuist,
krampachtig toegenepen, sloeg-ie op de ta
fel, dat de koppen dansten. De vrouwen
Hugo Voss, de dader was op Haase toe
gesneld en had hem toegevoegd »zoo kan
het niet langer blijven.Daarop had hij
de schoten gelost. Uit het voorloopig on
derzoek bleek, dat Voss Haase uit den weg
wilde ruimen, omdat de afgevaardigde, die
advocaat is, hem wegens afpersing heeft
vervolgd. Van een anderen kant wordt
meegedeeld, dat de dader geestelijk niet
geheel normaal moet zijn.
De toestand van den gekwetste is naar
omstandigheden zeer goed. De dader liet
zich zonder tegenstand te bieden grijpen.
Het is een ledermaker uit Weenen, Johann
Voss genaamd, 51 jaar oud. Bij zijn ver
hoor, waarbij hij niet het minste berouw
toonde, verklaarde hij, dat hij Haase een
lesje had willen geven, omdat deze hem
had laten vervolgen wegens afpersing.
Wij laten nog twee telegrammen van
belangrijke inhoud volgen.
Een uit Londen Spoedig nadat het par
lement weer bijeen zal zijn gekomen, wat
over veertien dagen het geval zal zijn, zal
Lloyd George een nieuwe Ho
me Rulewet voor Ierland in-
d i e n e n, die door een commissie uit het
kabinet wordt ontworpen.
Mogedeze wet de langbegeerde rust aan
het verdrukte land weer geven.
En een uit Kopenhagen De bladen hier
vernemen uit Kristiania, dat de volkstem
ming hen aanzienlijke meerderheid van de
invoering van het alcoholverbod in Noor
wegen opgeleverd heeft. Tot vannacht
éèn uur toe waren 424.000 stemmen voor
bogen angstig het hoofd en hun gevoel
uitte zich in luid geschrei, de oude met
schorre snikken, 't meisje in 'n wilde los
barsting. Toen werd het den stoeren
kloever te machtig eri hij pakte 't meisje
en kuste haar met hartstochtelijke kracht
alsof ze alleen waren. »Betje, Betje*
zei-ie, »huil niet, m'n beestje, ik heb je
zoo lief, ik heb je zoo lief. ik kan niet
van je weg.« Korte zenuwsnikjes klonken
door de stille kamer, waar slechts 't regel
matig getik der oude klok scherp hoorbaar
was. Moeder ging naar den deel en liet
ze samen, ze voelde plotseling, dat ze die
twee alleen moest laten, dat hun smart
de hare nog overtrof.
Diepte van 't menschelijk gevoel, die zich
openbaart in oogenblikken, waarin het zij
volle kracht ontwikkeld heeft, en over alle
hinderpalen heen verdragen kan wat het
vroeger door moraal en conventie ver boden
waandeLang bleven ze, elkaar omar
mend, samen en fluisterende woorden ver
vingen de sckokkende snikken, tot ze geheel
kalm hand in hand weer neerzaten en zwe
gen. Moeder kwam terug in de kamer en
zag ze en geen woord wilde over hare lippen
totdat het meisje naar haar toekwam, d'r
oude hand vatte en opnieuw door haar tra
nen heen te snikken begon. Het oudje kuste
d'r op de roode wangen en kuste Naas, die 't
meisje naar huis bracht en met 'n onbestemd
smartgevoel met moeder den rozenkrans bad,
toen-ie weer thuis was, een vurig gebed voor
'n behouden terugkeer bij Betje. Wordt verv,
-, J?-'
voor liet Lanii van Heusil
Laoostraat en do
orwaar
IBEfl.
