T L J Bü iit or. behoort een bijvoegsel. Hook ons SUCCESMERK, I Magazijn St. Jozef. L. DERKS, IL\ II LM ANN's Heeren- en kiiiderkleeriiiig. Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. No. 4026 Zaterdag 16 October. 1920. SENORIO de 10 cents sigaar, IMAIIJI fïïfO)A\ Mist.482. y y. kê Hinthamerstraat 24, 's-BOSCH. FEUILLETON. Een rechterlijke dwaling. samengesteld uit de edelste tabakken en hoogfijne kwaliteit. Groothandel in sigaren, sigaretten, tabak. m.n Oud-Rollandsch tinwerk Tafel- Dessertmessen, Fruit- Boter en Kaasmesjes. GKEÏfcO ZILVER - ALPACCA Und van ALTENA Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden 1.25, en franco per post beschikt f 1.40. Afzonderlijke nummers 6 cent. Advertentiën van 16 regels 90 cent. Elke regel meer 15 cent. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen 10 uur ingewacht. BUZTENLANDSCH OVERWICHT. De finantieele conferentie, die te Brussel gehouden is, is dezer dagen geëindigd. Aan deze conferentie werd door 39 Staten deelgenomen. Van Nederland door de Heeren Vissering, Patijn, ter Meulen en Zimmerman. Wanneer men zich afvraagt, na het lezen der dagelijksche verslagen, wat nu eigenlijk de practische en tastbare resultaten zijn geweest van deze conferentie dient men in 't oog te houden, dat de be doeling dezer conferentie niet anders was, dan om raad te geven aan den Volkenbond. Men heeft getracht middelen te vinden, waardoor hoop kon herleven in den geest der volkeren. De oorlog heeft de mensch- heid óp schrikbarende wijze verarmd. Jaren lang heeft er een ontzaglijke vernietiging van goederen plaats gehad, terwijl er tegelijkertijd belangrijk minder werd voort gebracht. Wat er dus ten slotte gebeuren moet is meer voortbrengen en minder ver bruiken. Mr. Zimmerman, één der Neder- landsche gedelegeerden, spreekt als zijn overtuiging uit, dat de conferentie een succes is geweest. Reeds het enkele feit der conferentie heeft eene werking ten goede geoefend, doordien een voor alle aanwezigen merkbare toenadering uit dit samenzijn gedurende twee weken is voort gekomen. DS rechtstreeksche resultaten der conferentie hebben, volgens Mr. Zim merman, de verwachtingen overtroffen. Wetten, zoo schrijft hij, konden te Brussel Een ware gebeurtenis. (3) Den eenen morgen land na den anderen had hij aan zijn 'buren verkocht om slechts geld te verzamelen en niemand kon zijn rijkdom bij benadering schatten. Bij nauw keurig ouderzoek van zijn huis werd in de stroomatras in verschillende kleine pakjes ongeveer 800 thaler aan goudgeld gevon den, dit was echter blijkbaar slechts een zeer klein deel van zijn vermogen, de moor denaar had zonder twijfel een goede vangst gedaan. Nauwelijks had zich de tijding van den moord verspreid of er meldden zich ver scheidene getuigen aan, die de nasporingen der justitie dadelijk een bepaalde richting gaven. De arbeider Wichmann wasopdenlöen Augustus tegen 7 uur des avonds op den weg van Sudernlehen naar Grosz, Went- hin Tenners .huis voorbijgekomen err had voor de deur een man van gemiddelde lengle zien staan, gekleed in een valen jas. Wich mann had dien man voor een landlooper of bedelaar gehouden en hem in het voor bijgaan toegeroepen. »Ga maar heen, de oude doet toch niet open en geeft nooit iets.« Zonder verder op hem te letten was hij voortgeloopen, maar toen hij na een poos niet aan de Staten worden voorgeschreven. Maar niemand zal ontkennen, dat de con ferentie op het geheele gebied barer werk zaamheid een aantal zeer duidelijke uit spraken heeft gegeven, van welker toepas sing herstel mag worden gehoopt. Ondanks den wapenstilstand met Litbauen hebben de Polen kalm hun opmarsch naar Wilna voortgezet en zijn er inmiddels aan gekomen en hebben de stad bezet. De eerste berichten uit Warschau verzekeren, dat generaal Zeligowski uit eigen beweging en op eigen verantwoordelijkheid heeft gehandeld, doch een ander bericht uit Warschau maakt gewag van een storm van geestdrift, dien de bezetting van Wilna in heel Polen gewekt heeft. Het bericht, dat de wapenstilstand en de voorloopige vrede Dinsdagavond tusschen de vertegenwoordigers van Sowjet-Rusland en Polen te Riga geteekend zijn, zou voor Europa heuglijk nieuws zijn, indien men Iegelijk de overtuiging kon hebben, dat de daar totstandgekomen verzoening op duurzame grondslagen rustte, wat, gelijk herhaaldelijk betoogd is, niet het geval is. Die grondslagen zijn zelfs zoo weinig duurzaam, dat de Lithauwers dadelijk een leger op de been brengen, om een van de voornaamste bepalingen, de toewijzing van Wilna aan Polen, omver te werpen en de mannen van den Volkenbond op nieuw radeloos naar een uitweg zoeken Want men moet goed begrijpen, dat hun verzet niet zoo zeer tegen de bezetting van Wilna door de Polen, die immers tij delijk zou kunnen zijn,' gaat als wel tegen het blijvend verlies van deze stad, die een omzag, zag hij den onbekendde niet meer en hij verwonderde zich dat Tenner dus toch de deur moest geopend hebben, want anders had hij den landlooper op den vlak ken weg nog moeten zien. Deze gewichtige verklaring werd door andere getuigen bevestigd. Omstreeks half acht, dus een half uur later, hadden eenige boeren uit Sudernleben, die naar de herberg gingen, op den weg in de richting van Ten ners huis een man zien loopen, wiens uiter lijk met dat van den door Wichmann be> schrevene overeenkwam. Die man was den boeren door zijn schuwe houding opgeval len. Hij scheen een groot pak onder zijn valen jas te verbergen. Nog in de herberg hadden de boeren over dien man gesproken en het betreurd, dat zij hem niet hadden nagezet, want hij had bepaald ergens iets gestolen. Naar dezen landlooper werd ijverig ge zocht en reeds op den 17den Augustus sverd op een mijl afstand van Sudernleben in een schuur een individu gevonden, dat kenne lijk daar den nacht had doorgebracht. Des morgens vroeg weid hij door de arbeiders gevonden en zij wisten dat naar een man in een valen jas gezocht werd. Spoedig zou met zekeiheid blijken dat men de hand gelegd op den waren schul dige. Niet alleen herkende Wichmann en de boeren uit Sudernleben den landlooper, dien zij in den avond van den moord ge zien hadden, maar men vond zelfs in het hooi in de schuur een ham, die blijkens van de steunpunten is in den Poolschen corridor. Als het de Poolsche regeering werkelijk ernst is met hare verloochening van generaal Zeligowski, zou dat voort kunnen komen uit de vrees dat de gene raal ten slotte noch het gezag van War schau noch dat van Kovno, waar de Li- thausche regeering nu zetelt, erkennen zal, want er is al een bericht, dat hij een Centraal Lithauen wil stichten, waarvan de grens met Noord-Lithauen, het Lithauen dat Kovno als hoofdstad zou hebben, door een volksstemming bepaald zou worden. Dit bericht heldert meteen op, wat hij met de volksstemming, waarvan aanstonds sprake was, voor had. De krachtdadige maatregelen, die de Poolsche gezant te Parijs tegen Zeligowski aankondigt, zouden daardoor deze beteekenis krijgen, dat Polen een gebied, dat de vrede van Riga het geeft en het oude Lithauen het betwist, niet aan een nieuw Lithauen wil verspelen. In zoover is de coup van Zeligowski dan ook iets anders dan de overrompeling van Fiume door d'Annunzio. Zeligowski en zijn mannen zijn Polen, afkomstig uit de stad en de streek, die zij bezet hebben, en hun grief tegen de Lithausche regeering is dat zij twee dagen nadat zij een trac- taat met de Bolsjewiki had gesloten, dezen met hun buitengewone commissie in Wilna een slachting onder de Polen liet aanrichten, zonder daartegen in verzet te komen. De slachtoffers van dat bloedbad wa ren bloedverwanten van de mannen van Zeligowski's divisie, en deze mannen GROOTE KEUZE Eetserviezen, Koffie- en Ontbijtserviezen. Wasehstellen. Tafel-, Dessert-, Lepels en Vorken, Suikerlepeltjes. Vraag prijscourant voor Gero zilver. voorheen JAGQ. KRIJBOLDER Hinthamerstraat 70. 's-BOSCH. de inkervingen in het zwoerd bij Tenner gestolen was. Bovendien nam de gevangene een hou ding aan, die zeer bezwarend voor hem was. Hij bezat geen papieren en weigerde elke inlichting omtrent zijn persoon te geven. Geboeid naar Tenners huis gebracht hiek hij zich aanvankelijk zeer onversohillig, maar toen hij onverwacht bij het lijk van den vermoorde werd gebracht, geraakte hij in de grootste opgewondenheid. Hij staarde met een uitdrukking van groote ontsteltenis naar het lijk, bedekte zijn gelaat met de handen en wendde zich af. De rechter van instructie meende van deze houding ge bruik te moeten maken en vermaande de gevangene ernstig thans zijn gruweldaac te bekennen, maar na eenig zwijgen riep deze eensklaps ïNeen, ik heb Tenner niet vermoord Deze uitroep had bijna de waarde van een bekentenis, want de naam Tenner was tot dusver nog niet in zijn bijzijn uitge sproken. Waar de gevangene het geld gelaten had, werd niet opgehelderd. In zijn bezit vond men slechts elf penning, een rooden zakdoek, een ouden haarborstel met kralen versierd en een groot, stevig knipmes. Dit mes was vet en had blijkbaar gediend voor het snijden van den ham, en toen het ge opend en uitgeklopt werd viel er een klein stukje hout uit, niet grooter dan een lici- terskop. Maar dit nietige stukje zou een gewichtige aanklager worden. ziedden van verontwaardiging tegen de ithausche regeering, die zich, alleen vol gens de afspraak met de bolsjewiki en zonder goedvinden van de bevolking, te Wilna gevestigd had en daarna geen vinger verroerde, om te verhinderen dat hun ge zinnen uitgeroeid werden. Wat verder de voorloopige vrede tus schen Polea en Sowjet-Rusland betreft de nauwkeurige inhoud van het tractaat is nog altijd niet bekend, maar hetgeen er van bekend is, wijst op eene volledige ca pitulatie van de bolsjewiki. Delacroix de Belgische minister-president, leeft te Londen, waar hij ook nuttig werk schijnt verricht te hebben om Engeland te overreden mee te doen aan het om hals brengen van de conferentie te Genève, ge ruststellende verklaringen afgelegd aan gaande de inschrijving von de Fransch- Belgische overeenkomst in de registers van den Volkenbond. Als men goed toeziet, merkt men echter, dat deze formuliteit alleen zal gelden voor de beginselenvan de verbondsoorkonde en de tusschen beide staven gewisselde brieven tot bevestiging van de afspraak. De bijzonderheden van de regeling kunnen niet openbaar gemaakt worden, omdat het militaire geheimen be treft, die dan hun waarde zouden verliezen. Volgens de oorkonde van den Volkenbond zijn zulke geheim gehouden afspraken niet rechtsgeldig. Nu men echter eenmaal op dezen weg aangeland is, heeft de wereld niet den minsten waarborg, dat geheime bepalingen van andere internationale trac- taten, die er pas hun beteekenis aan ver- leenen, niet op dezelfde wijze weggemof feld worden. Een schrijven in het Parsche blad l'Oevre betwijfelt of de Volkenbond wel voldoende bekend is bij het publiek en meent dat maatregelen genomen moeten worden om daarin verandering te brengen. Hij vindt het bestaan van den Bond diplomatiek, erkent dat hij bekend en erkend is in bijna alle landen, dat hij reeds een machtige internationale organisatie vormt, maar niet voldoende geëerd wordt. Hij stelt voor dat de Bond bij zijn eerste groote verga dering te Genève een eerevacht zal heb ben van militairen van alle natiën en dat verder alle mogelijke pogingen moeten worden gedaan om dit parlement van de wereld met veel vertoon en ceremonie in te wijden. o DRAAGT Gorinchein, BUITENLAND. Bet droge Amerika. Brutale dranksmokkelarij. De pogingen, aangewend om whisky te bemachtigen en te transporteeren, zijn in Amerika zeer talrijk, maar het volgende geval is al een heel brutaal staaltje van dranksmokkelary Te St. George, Staten Island, is volgens de ïTimes®, den lOden dezer een partij whisky, ter waarde van 5000 p. st. in beslag genomen, die op de volgende wijze werd vervoerd Een goederenwagen was geladen met haringvaten, die met haringschubberi be dekt waren en tamelijk onsmakelijken geur verspreidden. De zending was be stemd voor Chicago en trek niet de minste aandacht, totdat een der vaten op een ge geven oogenbük sprong en er zich een heel andere lucht dan die van pekel en visch verspreidde. Men bemerkte, dat de vaten geen haring, maar whisky inhielden. Dat de smokkelaars niet van gisteren waren, bewees één hunner, die na <fe ont dekking brutaalweg de drank-politie op belde en 5000 p. st. aanbood, indien de whisky naar Chicago mocht worden door gezonden. De politie meent thans een uitgebreide drank-smokkelpartij op het spoor te zijn. o- Intusschen was, ondanks al deze aanwij- zigingen de taak van den rechter van in structie niet gemakkelijk. Eerst na eeni gen tijd, toen het porti et van den verdachte door de justitie verspreid was, kwam van den directeur van het tuchthuis te Mülberg bericht, dat de gevangene ongetwyfeld nie mand anders was dan zekere Martin Al- thanus, op 15 Mei uit dat tuchthuis ont slagen. Zoodra deze naam bekend werd, meld den zich ettelijk lieden uit Sudernleben en den omtrek aan die Martin Althanus jaren geleden goed gekend hadden. Dat zij hem niet eerder hadden herkend, was begrijpelijk want hij was sedert 20 jaren niet in zijn geboortestreek geweest. In 1845 schonk een zuster van Tenner hem het leven, maar kort daarop was de moeder gestorven en het kind door een mede lijdend, kinderloos echtpaar tot zich geno men. Martin groeide tot een flinken knaap op, en bereidde zijn pleeg ouders veel vreugde. Ook de schoolmeester was zeer tevreden over hem en na een poos kwam hij als leerling bij een koopman in een naburige stad. Ook deze had niet over hem te kla gen, Martin was stil en vlijtig alleen als hij den naam Tenner hoorde uitspreken werd hij driftig en eenmaal zelfs uitte hij ern stige bedreigingen. Hij scheen grooten haat te koesteren tegen zijn oom, die hardnek kig weigerde iets voor hem te doen. Een jaar nadat hij bij den koopman in dienst gekomen was, in 1862, stierf zijn pleegvader, kort daarop oók diens vrouw- het bleek dat de brave lieden aan Martin en hun klein vermogen ongeveer 1500 thaler hadden nagelaten. In 1869, bij zijn meer derjarigheid, kreeg hij dit in zijn bezit. Dit geld zou voor Martin Althanns nood lottig worden 1 Hij ging naar Berlijn en geraakte daar in lichtzinning, slecht ge zelschap, In een halfjaar was alles door gebracht. Van toen af leidde hij een on geregeld leven, werd meer en meer ver- loopen en zonk dieper en dieper. Wegens bedelarij werd hij herhaaldelijk veroordeeld maar in 1871 pleegde hij, die tot dusver alleen wegens overtredingen gestraft was, een ernstige misdaad. Bij een mislukte poging tot inbraak, bracht hij zijn slacht offer een doodelijke verwonding toe en werd deswege den 15en Mei 1872 tot 12 jaren tuchhuisstraf veroordeeld. Toen Althanns eindelijk al deze feiten niet langer voor den rechter van instructie kon ontkennen, ging hy, onder de zeer be zwarende aanwijzigingen er toe over, ten minste iets te bekennen. De sluwe mis dadiger wist zeer goed, dat hij niet ont kennen kon, op de plaats van den moord te zijn geweest. Hij beweerde dan ook, dat hij onder weg den ham van een onbe kend man ten geschenke had gekregen. Dien grooten onbekende had hij in de sche mering ontmoet en om een aalmoes ge vraagd. NIEUWSBLAD voor tiBtLaiiii ïan Heusden br Altgnaje Langstraat en de BoEiimelorwaari Wordt vervolgd).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1920 | | pagina 1