1
1
Rook ons SUCCESMERK,
VABAZXJI
Tel. lat. 48 2,
EER.
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
No. 4126. Zaterdag 1 October1921.
SENORÏO de 10 cents sigaar,
Hinthamen»
1
i i or. ieiiBirt hiivaeosel.
JITON.
Ktaderkleedinsv
mm
*y?
<£U
LAND VAN
4/
jU 1
fj'
p
Jit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden 1.25,
franco per post beschikt f 1.40. Afzonderlijke
immers 6 cent.
■h!b 90
1—6 reg
te letters
tot Dinsdftg
Advertentiën wor
10 uur ingedacht.
Elke regel
Advertentiën var'
meer 15 cent
plaatsruimte.
en Vrijdagmorgen
samengesteld uit de edelste tabakken
en hooglïjne kwaliteit.
Groothandel in
BUITENLANDS CH OVERZICHT
Het lijkt of de politieke hemel boven
erland iets helderder wordt. In politieke
iringen, die met de regeering in aanraking
iomen gelooft men algemeen, dat het ant
woord van den eersten minister aan de
Valera, den laatsten hinderpaal voor eene
conferentie uit den weg zal ruimen. Dit
antwoord wordt spoedig verwacht. Men
begrijpt, dat niemand nog iets zekers weet
over het «ritwoord. Intusschen is er te
Belfast weer moord en doodslag geweest,
waaraan de Orangisten, volgen het toch
zeker wel onpartijdig getuigenis van de
militaire overheid, negentienden van de
schuld hadden. Iets nieuws is dit niet.
Belfast heeft telkens neiging tot uitspattingen
vertoond tijdens den wapenstilstand (dien
Ulster trouwens niet geteekend heeft) en
de onderhandelingen. Ernstiger is dat er
te Limerick, waar de wapenstilstand wel
geldt, weer een konstabel is neergeschoten
onder niet opgehelderde omstandigheden.
Tevens heeft Sir James Craig op een vraag
in het Ulster-parlement medegedeeld, dat
zijne regeering uit betrouwbare bron had
vernomen, dat de Sinn-Feiners in de laatste
twee maanden groote hoeveelhenen wapens
en munitie in het Noorden van Ierland
hadden ingevoerd en dat de rebellen voort
durend bezig waren met militaire oefeningen.
Indien een vaste hand niet spoedig in
den loop der gebeurtenissen ingrijpt en de
conferentie niet eindelijk tot stand komt,
-
is te vreezen, dat Ierland, geleidelijk aan,
opnieuw de schouwplaats van bloedigen
strijd wordt.
Lord Curzon heeft de Sovjet-regeering
beschuldigd van samenspanning en propo-
ganda tegen de de Engelsche regeering
en zijn invloed in Azië. De sovjet regeering
ontkent dit echter en Krassin, die op 't
oogenblik te Berlijn vertoeft en spoedig
naar Londen denkt te gaan, zegt hiervan
Indien de agenten van de Sovjet in Af-
ganistan, Perzië enz. schuldig stonden aan
hetgeen Lord Curzon hun ter laste heeft
gelegd, dan zouden zij onverwijld terug
geroepen en gestraft worden, gelijk, naar
hij overtuigd was, ook de Engelsche regeering
zou doen met de ambtenaren die laatst
de deportatie van de Sovjet-commissie uit
Konstantinopel bewerkt hadden.
Aangaande den algemeenen toestand in
Rusland zei de Krassin dat er nog genoeg
voedsel was, om het sovjet-leger eenigen
tijd te voeden. Toch bezweken daar mil-
lioenen en niet tienduizenden aan gebrek.
Aangaande den handel zeide hij, dat
elke Britsche firma of maatschappij, die
naar Rusland terug wilde keeren, daar in
staat zou gesteld worden het bedryf, dat
haar eigendom was, weer op gang te bren
gen. De toeneming van de productie op
die manier zou toegejuicht worden.
Op 't oogenblik is de strijd in het verre
Oosten nog in vollen gang, door de tegen
offensieven van de troepen van Kewal. In
drie richtingen wordt aangevallen. Pas als
de nu aan den gang zijnde gevechten ge
ëindigd zijn, kan men een overzicht krijgen
ÉMj
sch.
Sliet gelaat
avin tegen
clings ii in dien
en riep zij
M kon geen antwoord meer
,«51^jpp!wP"
iïy had zich reeds op weg begeven.
VIL
Aan de boorden van den Rièka op een
geweerschot afstand van het dorp, waaraan
de rivier haar naam heeft geschonken, staan
ongeveer vijftig hutten, uit rotsblokken op
getrokken, gelijk aan die, welke in den
tijd van de vischvangst door de visschers
van de kusten van Dalmatië worden be
woond. Voor elke hut staan geweren, bun-
delsgewijze opgesteld en daar binnen slapen
de mannen, zonder zich van hun kleeren
te ontdoen. Op eenige meters van het
kamp bevinden zich de paarden. Van tijd
tot tijd heft een der dieren den rijkelijk
met manen begroeiden nek omhoog, stampt
op den grond en laat een luid gehinnik
hooren. De ruiters zijn dan gewoon te
zeggen, dat hun paarden «tegen de maan
zingen
De soldaten, die in deze hutten zich te
slapen hebben gelegd, zijn Monetenegryn-
sche soldaten. Niets is grilliger en zonder
linger dan hun uniform. Sommigen dragen
lange tunica's met kostbaar lint omzoomd
anderen zijn in een djacciadan gekleed een
soort vest, versierd met goud borduurwerk
en zwart koordgalon. Deze laatste hebben
het hart te verantwoorden, want koud is
de nacht en hun vest zonder mouwen biedt
hun geen voldoende bedekking aan. De
veelkleurige broeken, de Turksche sjerpen
of kalons van marokijn, waarin de naam
vè.n de geliefde in gouden letters staat
geborduurd, laarzen schoenen of sandalen,
kalotjes of tulbanden alles bewees, dat
zij gestreden hadden.
Alleen de wapens waren onveranderlijk
gebleven. Elke soldaat draagt bovendien
in den gordel eenige pistolen, met zilver
ingelegd en een langen, tweesnijdenden dolk
met een heft uit het dijbeen van een stier
vervaardigd. Behalve deze wapens draagt
de Montenegrijn, als hij het commando
voert, een Turksch zwaard, den yatagan.
Sommigen zitten in droomerigen toestand
hun lange pijpen te rooken. Het is nacht.
De lucht is buitengewoon helder. Milliarden
sterren fonkelen aan het firmament. De
stilte, welke overal heerscht wordt slechts
afgebroken door de Rièka, wiens wateren
over een rotsachtige bedding en tusschen
van het gebied, dat de Grieken in Klein-
Azië nu definitief bezet hebben en in staat
van verdediging kunnen houden.
Smyrna ligt gunstig voor de verdediging
door Grieksche oorlogschepen uit zee, maar
is een doel, omdat het de eenige goede
haven is voor Kemal, dat hij niet graag
wil opgeven. Voorloopig kan dus nog
niemand voorspellen, wat Griekenland zal
over houden om in te lijven. Men is nl.
te Athene besloten om het «bezette« ge
bied in Klein-Azië in te lijven en een
bestuur over het wingewest in te stellen.
Dit beteekent het opgeven van alle ver
dere offensieve Grieksche krijgsplannen en
^an tot het defensief. Natuurlijk
P hierin opgesloten, dat
;~r?sien tevens te vinden zullen zyn
voor een regeling, die aan den oorlogstoe
stand een einde maakt. Wat nog te be
zien is. Het is niet onmogelyk, dat ej;
langzamerhand weer een evenwichtstoestand
intreedt, naarmate de Kemalisten op de
vervolging verder van Angora «.f «n de
Grieken dichter bij de zee komen,
De Times heeft een artikel gewijd aan
de, volgens haar, verborgen Duitsche ieger-
plannen, die in hoofdzaak hierop neerkomen,
dat Duitschland in plaats van voor honderd
duizend man troepen, die het volgens het
tractaat van Versailles slechts hebben mag,
bezig is, zich in te richten op een dusdanige
wijze, dat het in geval van nood inplaats
van op honderdduizend op achthonderd
duizend soldaten kan rekenen. Men ver
trouwt Duitschland nog niet.
Dat wantrouwen gaat zelfs zoo ver, dat
men in de ontploffing van Oppau een be
wijs wil zien, dat er in het geheim ont
plofbare stoften worden gemaakt en Duitsch
land dus booze plannen heeft. Men zou
echter moeten kunnen bewijzen, gelijk de
Times beweert, dat er op vele plaatsen
tegelijk munitie gemaakt werd en in een
gezamenlijken omvang, die de behoeften
van een leger van 100.000 verre te boven
gaat, vóór het argument steek kon houden.
Een feit is echter natuurlijk dat een land
als Duitschland in zijn uitgebreide kleur-
stoffennijverheid den sleutel in handen
houdt voor een geweldige productie van
ontplofbare stoffen.
De strekking van het artikel van de
Times is, naar zjj zelf zegt, er nadruk op
te leggen dat de controle-commissie van de
geallieerden voor de Duitsche ontwapening
haar werk nog geruimen tijd moet voort-
reusachtige steenen blokken voortsnellen,
en door de wachtkreten der overal uitge
stelde posten.
Op vyfhonderd meter daar vandaan, in
een molen, eertijds gebouwd door Nurko
Petrovitj, om een rood vlammend vuur,
drinken, eten, rooken en schertsen tien
mannen. Behalve dengene, die over hen
het bevel voert, dragen allen een grillig
versierd buis, op de schouders van zilveren
platen voorzien en over het geheel met
olyven van hetzelfde metaal bedekt, in ho
rizontale rijen gerangschikt, waardoor het
buis op een kuras gelijkt. Zij bekleeden
allen denzelfden graad. Het zijn de chefs
der compagnie.
Hun hoofd is een man van zestigjarigen
leeftyd. Hij ziet er zeer forsch en krachtig
uit. Op zijn breede schouders rust ten
hoofd met sprekende gelaatsuitdrukkingen,
een ronden woliigen baard en schitterende
oogen. Zijn mond vertoont iets ernstigs,
maar om zijn lippen speelt somwijlen een
glimlach. Hij ziet er vreemd gekleed uit.
Een wijden mantel heeft hij om zijn lichaam
geslagen.
Dit opperhoofd heet Port-de-Bouc.
Port-de Bouc is aan het dobbelen
Zyn gezicht wijst er duidelijk op, dat
hy wint en in het spel behagen schept.
Bij eiken worp zegt hij iets, waaruit men
tot de ervaring komt, dat hij veel heeft
gedronken.
Toen het partijtje was geëindigd, plaatste
hij de ellebogen op tafel en na zijn glas
zetten, «mogelijk zelfs nog twee of drie
jaar.« Maa ook aan dat werk zou ten
slotte een einde komen en niemand zou
toch nieuwe oorlogzuchtige toebereidselen
trof. Waar het op aankomt is den geest
van de meerderheid van het Duitsche volk
van weerwraak afkeerig te maken en dat
moet men met andere middelen trachten
te bereiken dan met scherp toezicht, dat
slechts verzet uitlokt. Frankrijk en Duitsch
land staan innerlijk, nog on verzoend tegen,
over elkaar en men kan allern van een
wijziging in hun geestestoestand en tegelijk
van een versterking van den Volkenbond
en zijn gezag verwachten, dat een nieuwe
botsing weer niet als een soort van noodlot
over Europa losbreekt.
BUITENLAND.
Het einde van een bandiet.
Wilde jacht op de Seine.
Na een opwindende jacht welke drie
uren duurde, en gedurende welke hij zich
een geheele afdeeling politieagenten van
het lijf hield, werd een zekere Alexander
Vattel, aanvoerder van een bende dieven
en zakkenrollers, dezer dagen doodgeschoten,
terwijl hij de Seine te Parijs overzwom,
om aan zijn vervolgers te ontkomen. Hij
hield het aldus twee uur tegen zijn ver
volgers uit totdat meerdere booten de po
litie te hulp kwamen. In een dezer, welke
dreigend dichterbij kwam, zat een man
met een geweer. Vattel deed alsof hij
moe werd en gaf teekenen, dat hij zich
wilde overgeven. Toen de boot met den
man met het geweer echter naast hem
was gekomen, greep de bandiet het geweer
bij den loop en onttrok het aan de handen
van den eigenaar. Eenige minuten later
schoot een politieagent den vluchteling met
zijn revolver dood.
Een vr»uw verdrinkt zich met haar paard.
De 51 jarige landbouwster te Roncevaux,
Octavie Brochard, had zegt het «Hbld.«
een oude merrie, waarvan zij bijzonder
veel hield. Enkele dagen geleden over
kwam het dier een ongeluk, dat het dood
schieten van het paard onvermijdelijk
m akte. Dit kon zij blijkbaar niet dragen.
Zij leidde het paard naar de rivier Essone,
bond zich aan de merrie vast met een
koord waaraan ook een zware steen hing,
en dreef toen het dier in het water, waar
het met de vrouw verdronk.
leeggedronken te hebben, vroeg hy aan
een der spelers
«Hoe laat is het
«Drie uur.*
«Over anderhalf uur zal het zonsopgang
zijn ik geloof dat we een kalmen nacht
zullen hebben.
«Dat zeggen de schildwachten ook.*
«Hebben zij niets vernomen
«Niets
«Des te erger.
«Waarom
«Omdat het bloed mij begint te jeuken.
Acht en veertig uur lang rust het zwaard
in de scheede dat niets doen begint mij
te vervelen.
«Er is evenwel een middel om den tijd
te korten, zonder dat ons geduld op de
de proef wordt gesteld.*
«Dat middel is
«Ik zal het u zeggen. Op denzelfden
dag, dat u tot onzen commandant werd
benoemd, hebt ge ons beloofd uwe avon
turen te verhalen en op welke wijze u als
Franschman.
«En geboren in Toulouse, vergeet dat
niet als 't je belieft!*
«Als geboren in Toulouse hebt ge in
onze zaak levendig belang gesteld. Een
bewonderenswaardige belangstelling want
we kennen geen enkel Montenegrijn, die
voor dit land zooveel toewijding aan den
dag legt als gij, we kennen ook geen
dapperder soldaat.*
«Dat is zoo, ik heb het u toch beloofd
OK.4AGT
RAHLÜANN's
«W en
^ortncheuL
ren
Beilyri( k 8®denkaei?r!fteis.
^edank.èn d^'de M van Bismarck
reeds T'T' 'n ^00.000 exempli
bër zal eerj j rkocht zyn. In NoVena-
uwe druk verschyuen.
Sir Su
°P 4e *»ood2akeibkhr"?iSten nadruk
stabilisatie JSheid van maatregelen ter
koersen buiteniandsche wissel
kosten, wannl/jrTderen der Pro''uctie-
verbeterer. 7rn buiteiii«ndsche handel
ringsvoorsie! om 20 mSr"* °P
ten vonr I mihoen vooi te sebie-
werkloosheid! V v<,r3ekerin8 f 1
kosten der kesetiingstfoepen.
Brand op een vliegveld.
Brussel, 27 Sept. Er is brand uitgebroken
op het vliegkamp te Evere, waardoor een
groote loods met vele vliegtuigen en drie
barakken vernield werden. De schade is
aanzienlijk.
voor het
w Rijnland 4
nietwaar.*
Het was of zijn gelaat een donkerdei
tint kreeg. De glimlach verdween.
«Treurige herinneringen mijne vrienden,
als ik aan het verleden denk* vervolgde
Port-de-Bouc.
«Zijn zy werkelijk treurig
«Ja
«Nu, dan trekken wij dadelijk ons ver
zoek in. We willen u elke treurige aan=_
doening besparen.*
«Ko: lf)« sprak Port-de-Bouc «niet
zoo kiiiwi-udtig Ge moogt mijn levens
geschiedenis gerust wetenIs het niet
natuurlijk, dat men den man wil kennen,
wien men gehoorzaamheid is verschuldigd
«Daarom vroegen wij het nietwaar.
«Ja, dat geloof ik graag. Ik weet, dat
ge mij zeer bevriend zijt. Daarom wil ik
u mijn levensgeschiedenis verhalen.*
Hij bewaarde voor eenige oogenblikken
een diep stilzwijgen.
Port-de-Bouc hield nu de handen voor
zijn gelaat, alsof hij al zijn herinneringen
trachtte te verzamelen.
Daarna hief hij het hoofd fier in de
hoogte en terwijl hij zijn oogen over het
kringetje mannen liet gaan, zeide hij
«Luister mijne vrienden
lk ben in 4816 te Toulouse geboren.
Mijn vader was magistraat. Na gediend
te hebben droegen verschillende omstandig
heden er het hare bij om hem met het
rechtersambt te bekleeden.
{Wordt vervolgd.)
HVSBUI
flBBi 4% A
got het Lan^ van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bom
kunnAri verhinderen, dat Duitsohland daarna
bÜ
Gedanken ww ueel van Bismarck's
Cottai versfK Jrinner«hgen<5 is heden
tot «W aani!t heeft in een toesp-aak
Berlijn. Volgens eene door
regeeruig openbaar gemaakte sta
dragen de kos'cn tot 1 Maart
bezettingsleger ;v teute m
milliard gouden marken, die Duitschland
aan de Entente moet betalen. Bovendien
heeft Duitschland aan eigen kosten voor
de bezetting 7.3 milliard aan papieren mar
ken te betalen.