1 1 Rook ons SUCCESMERK, VABAZXJI Tel. lat. 48 2, EER. Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. No. 4126. Zaterdag 1 October1921. SENORÏO de 10 cents sigaar, Hinthamen» 1 i i or. ieiiBirt hiivaeosel. JITON. Ktaderkleedinsv mm *y? <£U LAND VAN 4/ jU 1 fj' p Jit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden 1.25, franco per post beschikt f 1.40. Afzonderlijke immers 6 cent. ■h!b 90 1—6 reg te letters tot Dinsdftg Advertentiën wor 10 uur ingedacht. Elke regel Advertentiën var' meer 15 cent plaatsruimte. en Vrijdagmorgen samengesteld uit de edelste tabakken en hooglïjne kwaliteit. Groothandel in BUITENLANDS CH OVERZICHT Het lijkt of de politieke hemel boven erland iets helderder wordt. In politieke iringen, die met de regeering in aanraking iomen gelooft men algemeen, dat het ant woord van den eersten minister aan de Valera, den laatsten hinderpaal voor eene conferentie uit den weg zal ruimen. Dit antwoord wordt spoedig verwacht. Men begrijpt, dat niemand nog iets zekers weet over het «ritwoord. Intusschen is er te Belfast weer moord en doodslag geweest, waaraan de Orangisten, volgen het toch zeker wel onpartijdig getuigenis van de militaire overheid, negentienden van de schuld hadden. Iets nieuws is dit niet. Belfast heeft telkens neiging tot uitspattingen vertoond tijdens den wapenstilstand (dien Ulster trouwens niet geteekend heeft) en de onderhandelingen. Ernstiger is dat er te Limerick, waar de wapenstilstand wel geldt, weer een konstabel is neergeschoten onder niet opgehelderde omstandigheden. Tevens heeft Sir James Craig op een vraag in het Ulster-parlement medegedeeld, dat zijne regeering uit betrouwbare bron had vernomen, dat de Sinn-Feiners in de laatste twee maanden groote hoeveelhenen wapens en munitie in het Noorden van Ierland hadden ingevoerd en dat de rebellen voort durend bezig waren met militaire oefeningen. Indien een vaste hand niet spoedig in den loop der gebeurtenissen ingrijpt en de conferentie niet eindelijk tot stand komt, - is te vreezen, dat Ierland, geleidelijk aan, opnieuw de schouwplaats van bloedigen strijd wordt. Lord Curzon heeft de Sovjet-regeering beschuldigd van samenspanning en propo- ganda tegen de de Engelsche regeering en zijn invloed in Azië. De sovjet regeering ontkent dit echter en Krassin, die op 't oogenblik te Berlijn vertoeft en spoedig naar Londen denkt te gaan, zegt hiervan Indien de agenten van de Sovjet in Af- ganistan, Perzië enz. schuldig stonden aan hetgeen Lord Curzon hun ter laste heeft gelegd, dan zouden zij onverwijld terug geroepen en gestraft worden, gelijk, naar hij overtuigd was, ook de Engelsche regeering zou doen met de ambtenaren die laatst de deportatie van de Sovjet-commissie uit Konstantinopel bewerkt hadden. Aangaande den algemeenen toestand in Rusland zei de Krassin dat er nog genoeg voedsel was, om het sovjet-leger eenigen tijd te voeden. Toch bezweken daar mil- lioenen en niet tienduizenden aan gebrek. Aangaande den handel zeide hij, dat elke Britsche firma of maatschappij, die naar Rusland terug wilde keeren, daar in staat zou gesteld worden het bedryf, dat haar eigendom was, weer op gang te bren gen. De toeneming van de productie op die manier zou toegejuicht worden. Op 't oogenblik is de strijd in het verre Oosten nog in vollen gang, door de tegen offensieven van de troepen van Kewal. In drie richtingen wordt aangevallen. Pas als de nu aan den gang zijnde gevechten ge ëindigd zijn, kan men een overzicht krijgen ÉMj sch. Sliet gelaat avin tegen clings ii in dien en riep zij M kon geen antwoord meer ,«51^jpp!wP" iïy had zich reeds op weg begeven. VIL Aan de boorden van den Rièka op een geweerschot afstand van het dorp, waaraan de rivier haar naam heeft geschonken, staan ongeveer vijftig hutten, uit rotsblokken op getrokken, gelijk aan die, welke in den tijd van de vischvangst door de visschers van de kusten van Dalmatië worden be woond. Voor elke hut staan geweren, bun- delsgewijze opgesteld en daar binnen slapen de mannen, zonder zich van hun kleeren te ontdoen. Op eenige meters van het kamp bevinden zich de paarden. Van tijd tot tijd heft een der dieren den rijkelijk met manen begroeiden nek omhoog, stampt op den grond en laat een luid gehinnik hooren. De ruiters zijn dan gewoon te zeggen, dat hun paarden «tegen de maan zingen De soldaten, die in deze hutten zich te slapen hebben gelegd, zijn Monetenegryn- sche soldaten. Niets is grilliger en zonder linger dan hun uniform. Sommigen dragen lange tunica's met kostbaar lint omzoomd anderen zijn in een djacciadan gekleed een soort vest, versierd met goud borduurwerk en zwart koordgalon. Deze laatste hebben het hart te verantwoorden, want koud is de nacht en hun vest zonder mouwen biedt hun geen voldoende bedekking aan. De veelkleurige broeken, de Turksche sjerpen of kalons van marokijn, waarin de naam vè.n de geliefde in gouden letters staat geborduurd, laarzen schoenen of sandalen, kalotjes of tulbanden alles bewees, dat zij gestreden hadden. Alleen de wapens waren onveranderlijk gebleven. Elke soldaat draagt bovendien in den gordel eenige pistolen, met zilver ingelegd en een langen, tweesnijdenden dolk met een heft uit het dijbeen van een stier vervaardigd. Behalve deze wapens draagt de Montenegrijn, als hij het commando voert, een Turksch zwaard, den yatagan. Sommigen zitten in droomerigen toestand hun lange pijpen te rooken. Het is nacht. De lucht is buitengewoon helder. Milliarden sterren fonkelen aan het firmament. De stilte, welke overal heerscht wordt slechts afgebroken door de Rièka, wiens wateren over een rotsachtige bedding en tusschen van het gebied, dat de Grieken in Klein- Azië nu definitief bezet hebben en in staat van verdediging kunnen houden. Smyrna ligt gunstig voor de verdediging door Grieksche oorlogschepen uit zee, maar is een doel, omdat het de eenige goede haven is voor Kemal, dat hij niet graag wil opgeven. Voorloopig kan dus nog niemand voorspellen, wat Griekenland zal over houden om in te lijven. Men is nl. te Athene besloten om het «bezette« ge bied in Klein-Azië in te lijven en een bestuur over het wingewest in te stellen. Dit beteekent het opgeven van alle ver dere offensieve Grieksche krijgsplannen en ^an tot het defensief. Natuurlijk P hierin opgesloten, dat ;~r?sien tevens te vinden zullen zyn voor een regeling, die aan den oorlogstoe stand een einde maakt. Wat nog te be zien is. Het is niet onmogelyk, dat ej; langzamerhand weer een evenwichtstoestand intreedt, naarmate de Kemalisten op de vervolging verder van Angora «.f «n de Grieken dichter bij de zee komen, De Times heeft een artikel gewijd aan de, volgens haar, verborgen Duitsche ieger- plannen, die in hoofdzaak hierop neerkomen, dat Duitschland in plaats van voor honderd duizend man troepen, die het volgens het tractaat van Versailles slechts hebben mag, bezig is, zich in te richten op een dusdanige wijze, dat het in geval van nood inplaats van op honderdduizend op achthonderd duizend soldaten kan rekenen. Men ver trouwt Duitschland nog niet. Dat wantrouwen gaat zelfs zoo ver, dat men in de ontploffing van Oppau een be wijs wil zien, dat er in het geheim ont plofbare stoften worden gemaakt en Duitsch land dus booze plannen heeft. Men zou echter moeten kunnen bewijzen, gelijk de Times beweert, dat er op vele plaatsen tegelijk munitie gemaakt werd en in een gezamenlijken omvang, die de behoeften van een leger van 100.000 verre te boven gaat, vóór het argument steek kon houden. Een feit is echter natuurlijk dat een land als Duitschland in zijn uitgebreide kleur- stoffennijverheid den sleutel in handen houdt voor een geweldige productie van ontplofbare stoffen. De strekking van het artikel van de Times is, naar zjj zelf zegt, er nadruk op te leggen dat de controle-commissie van de geallieerden voor de Duitsche ontwapening haar werk nog geruimen tijd moet voort- reusachtige steenen blokken voortsnellen, en door de wachtkreten der overal uitge stelde posten. Op vyfhonderd meter daar vandaan, in een molen, eertijds gebouwd door Nurko Petrovitj, om een rood vlammend vuur, drinken, eten, rooken en schertsen tien mannen. Behalve dengene, die over hen het bevel voert, dragen allen een grillig versierd buis, op de schouders van zilveren platen voorzien en over het geheel met olyven van hetzelfde metaal bedekt, in ho rizontale rijen gerangschikt, waardoor het buis op een kuras gelijkt. Zij bekleeden allen denzelfden graad. Het zijn de chefs der compagnie. Hun hoofd is een man van zestigjarigen leeftyd. Hij ziet er zeer forsch en krachtig uit. Op zijn breede schouders rust ten hoofd met sprekende gelaatsuitdrukkingen, een ronden woliigen baard en schitterende oogen. Zijn mond vertoont iets ernstigs, maar om zijn lippen speelt somwijlen een glimlach. Hij ziet er vreemd gekleed uit. Een wijden mantel heeft hij om zijn lichaam geslagen. Dit opperhoofd heet Port-de-Bouc. Port-de Bouc is aan het dobbelen Zyn gezicht wijst er duidelijk op, dat hy wint en in het spel behagen schept. Bij eiken worp zegt hij iets, waaruit men tot de ervaring komt, dat hij veel heeft gedronken. Toen het partijtje was geëindigd, plaatste hij de ellebogen op tafel en na zijn glas zetten, «mogelijk zelfs nog twee of drie jaar.« Maa ook aan dat werk zou ten slotte een einde komen en niemand zou toch nieuwe oorlogzuchtige toebereidselen trof. Waar het op aankomt is den geest van de meerderheid van het Duitsche volk van weerwraak afkeerig te maken en dat moet men met andere middelen trachten te bereiken dan met scherp toezicht, dat slechts verzet uitlokt. Frankrijk en Duitsch land staan innerlijk, nog on verzoend tegen, over elkaar en men kan allern van een wijziging in hun geestestoestand en tegelijk van een versterking van den Volkenbond en zijn gezag verwachten, dat een nieuwe botsing weer niet als een soort van noodlot over Europa losbreekt. BUITENLAND. Het einde van een bandiet. Wilde jacht op de Seine. Na een opwindende jacht welke drie uren duurde, en gedurende welke hij zich een geheele afdeeling politieagenten van het lijf hield, werd een zekere Alexander Vattel, aanvoerder van een bende dieven en zakkenrollers, dezer dagen doodgeschoten, terwijl hij de Seine te Parijs overzwom, om aan zijn vervolgers te ontkomen. Hij hield het aldus twee uur tegen zijn ver volgers uit totdat meerdere booten de po litie te hulp kwamen. In een dezer, welke dreigend dichterbij kwam, zat een man met een geweer. Vattel deed alsof hij moe werd en gaf teekenen, dat hij zich wilde overgeven. Toen de boot met den man met het geweer echter naast hem was gekomen, greep de bandiet het geweer bij den loop en onttrok het aan de handen van den eigenaar. Eenige minuten later schoot een politieagent den vluchteling met zijn revolver dood. Een vr»uw verdrinkt zich met haar paard. De 51 jarige landbouwster te Roncevaux, Octavie Brochard, had zegt het «Hbld.« een oude merrie, waarvan zij bijzonder veel hield. Enkele dagen geleden over kwam het dier een ongeluk, dat het dood schieten van het paard onvermijdelijk m akte. Dit kon zij blijkbaar niet dragen. Zij leidde het paard naar de rivier Essone, bond zich aan de merrie vast met een koord waaraan ook een zware steen hing, en dreef toen het dier in het water, waar het met de vrouw verdronk. leeggedronken te hebben, vroeg hy aan een der spelers «Hoe laat is het «Drie uur.* «Over anderhalf uur zal het zonsopgang zijn ik geloof dat we een kalmen nacht zullen hebben. «Dat zeggen de schildwachten ook.* «Hebben zij niets vernomen «Niets «Des te erger. «Waarom «Omdat het bloed mij begint te jeuken. Acht en veertig uur lang rust het zwaard in de scheede dat niets doen begint mij te vervelen. «Er is evenwel een middel om den tijd te korten, zonder dat ons geduld op de de proef wordt gesteld.* «Dat middel is «Ik zal het u zeggen. Op denzelfden dag, dat u tot onzen commandant werd benoemd, hebt ge ons beloofd uwe avon turen te verhalen en op welke wijze u als Franschman. «En geboren in Toulouse, vergeet dat niet als 't je belieft!* «Als geboren in Toulouse hebt ge in onze zaak levendig belang gesteld. Een bewonderenswaardige belangstelling want we kennen geen enkel Montenegrijn, die voor dit land zooveel toewijding aan den dag legt als gij, we kennen ook geen dapperder soldaat.* «Dat is zoo, ik heb het u toch beloofd OK.4AGT RAHLÜANN's «W en ^ortncheuL ren Beilyri( k 8®denkaei?r!fteis. ^edank.èn d^'de M van Bismarck reeds T'T' 'n ^00.000 exempli bër zal eerj j rkocht zyn. In NoVena- uwe druk verschyuen. Sir Su °P 4e *»ood2akeibkhr"?iSten nadruk stabilisatie JSheid van maatregelen ter koersen buiteniandsche wissel kosten, wannl/jrTderen der Pro''uctie- verbeterer. 7rn buiteiii«ndsche handel ringsvoorsie! om 20 mSr"* °P ten vonr I mihoen vooi te sebie- werkloosheid! V v<,r3ekerin8 f 1 kosten der kesetiingstfoepen. Brand op een vliegveld. Brussel, 27 Sept. Er is brand uitgebroken op het vliegkamp te Evere, waardoor een groote loods met vele vliegtuigen en drie barakken vernield werden. De schade is aanzienlijk. voor het w Rijnland 4 nietwaar.* Het was of zijn gelaat een donkerdei tint kreeg. De glimlach verdween. «Treurige herinneringen mijne vrienden, als ik aan het verleden denk* vervolgde Port-de-Bouc. «Zijn zy werkelijk treurig «Ja «Nu, dan trekken wij dadelijk ons ver zoek in. We willen u elke treurige aan=_ doening besparen.* «Ko: lf)« sprak Port-de-Bouc «niet zoo kiiiwi-udtig Ge moogt mijn levens geschiedenis gerust wetenIs het niet natuurlijk, dat men den man wil kennen, wien men gehoorzaamheid is verschuldigd «Daarom vroegen wij het nietwaar. «Ja, dat geloof ik graag. Ik weet, dat ge mij zeer bevriend zijt. Daarom wil ik u mijn levensgeschiedenis verhalen.* Hij bewaarde voor eenige oogenblikken een diep stilzwijgen. Port-de-Bouc hield nu de handen voor zijn gelaat, alsof hij al zijn herinneringen trachtte te verzamelen. Daarna hief hij het hoofd fier in de hoogte en terwijl hij zijn oogen over het kringetje mannen liet gaan, zeide hij «Luister mijne vrienden lk ben in 4816 te Toulouse geboren. Mijn vader was magistraat. Na gediend te hebben droegen verschillende omstandig heden er het hare bij om hem met het rechtersambt te bekleeden. {Wordt vervolgd.) HVSBUI flBBi 4% A got het Lan^ van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bom kunnAri verhinderen, dat Duitsohland daarna bÜ Gedanken ww ueel van Bismarck's Cottai versfK Jrinner«hgen<5 is heden tot «W aani!t heeft in een toesp-aak Berlijn. Volgens eene door regeeruig openbaar gemaakte sta dragen de kos'cn tot 1 Maart bezettingsleger ;v teute m milliard gouden marken, die Duitschland aan de Entente moet betalen. Bovendien heeft Duitschland aan eigen kosten voor de bezetting 7.3 milliard aan papieren mar ken te betalen.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1921 | | pagina 1