Und van ALTEN* Jij dit nr. belisert ecu bijvoegsel. Betalen van belastingen. YIOLA. Uitgave: Firma L. J. VEERMAN, Heusden. No4231. Woensdag 4 October 1922. FEUILLETON, Telefoon no. 19. Postrekening no. 61535. Dit blad verschijnt WOENSDAG en VRIJDAGMIDDAG. ,;ibonnement8pry s: per 3 maanden 1.25, V en franco per post beschikt f 1.40. Afzonderlijke immers 6 cent^ Advertentiën van 16 regels 90 cent. Eike regel meer 15 cent. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdagmiddag 1 uur en Vrijdagmorgen 9 uur ingewacht. Wanneer men het onderwerp van dit artikel ziet, zal men onwillekeu rig denken„wat kan daar nu voor nieuws van gezegd worden, betalen is toch betalen en daarmede uit." Zeker, betalen is betalen<r, maar „de wijze waarop het geschiedt is toch niet steeds dezelfde. We weten dat de meeste belastingbetalers met een eenigszins zuur gezicht hun pennin- l .en aan de verschillende ontvang kantoren gaan brengen en dat slechts weinigen met opgewektheid aan hun vaderlandschen plicht van belasting betalen voldoen. En nu is het juist de kunst om het groot aantal zuur I kijkende betalers voor een gedeelte om te zetten, we willen niet zeggen in vroolijke, maar toch wel in min der zure-gezichten-trekkers. Daartoe het onze eenigermate bij te dragen, is het doel van dit artikel. Bij de hooge belastingen, die in den tegenwoordigen tijd in de meeste gemeenten worden geheven, en nu Rijksinkomstenbelasting en gemeen telijke Hoofdelijke Omslag voortaan op één aanslagbiljet verschijnen en deze biljetten vaak tegen December pas zullen worden uitgereikt, moet de belastingschuldige dit hooge be drag dus tusschen December en de daarop volgende Meimaand, dus in enkele maanden voldoen, daar vol gens de Rijks voorschriften beide aan slagen uiterlijk 30 April moeten zijn betaald. Van eene afbetaling in 10 maandelijksche termijnen, waarvan de wet spreekt, zal in den regel in de praktijk niets terecht komen, ja het kan zelfs gebeuren, dat het biljet nog later dan December ver schijnt en betaling in eens moet ge schieden. Zooals men ziet wordt »het betalen der belastingen voor velen feitelijk moeilijker dan voorheen. In den regel zal men in de toekomst veel meer over korten termijn of in eens moeten betalen dan tot nu toe het geval was. En als gevolg hiervan »nog zuurder, ontevredener en Door L. J. FIKKEE. kwaadaardiger gezichtendan vroe ger. Het aantal opgewekte men- schen wordt er in dezen tijd van malaise toch al niet grooter op, en als dan de meer vroolijke naturen ook nog door de wijze van offeren aan den fiscus in hun goed humeur worden gestoord, wordt ons lieve vaderland zoo langzamerhand een verzamelplaats van onaangename menschen, wier lachspieren verstijfd zijn door den eeuwigdurenden ernst, die op hun gelaat ligt. In meerdere vaderlandsche ge meenten heeft men begrepen, dat de nieuwe wijze van betaling tot allerlei moeilijkheden kan leiden, die men moet trachten te ondervangen. Men probeert dit door de instelling van een zoogenaamden j>gemeentelijken ophaaldienst.Deze dienst heeft ten doel om bij de belastingschuldigen van Rijk en Gemeente, die daartoe den wensch te kennen geven, de belastinggelden maandelijks of weke lijks aan huis te innen. Hij treedt óp als gemachtigde van de van zijn tusschenkomst gebruik makende be lastingbetalers en zorgt voor de af dracht der belastinggelden aan- en de quiteering der aanslagbiljetten door den betrokken ontvanger. Men betaalt op drieërlei wijze le aan den van gemeentewege daartoe aangewezen looper, die de gelden aan huis ophaalt 2e door storting ten kantore van den gemeente-ontvanger of ter ge meente secretarie, aan eèn daartoe aangewezen ambtenaar 3e door storting ten postkantore (giro). Door te betalen op de meest ge makkelijke dezer drie wijzen en wel 't zij maandelijks 't zij wekelijks aan den persoon, die de belastinggelden aan huis komt ophalen, begint men reeds dadelijk bij het begin des jaars, dus nog lang vóór de uitreiking der aanslagbiljetten te storten. Tot grond slag der stortingen worden dan ge nomen de aanslagen van hetafgeloopen jaar. Blijkt dan later dat te veel is be taald, dan wordt dit meerdere terug gegeven, en blijkt dat te weinig is gestort, dan moet natuurlijk het te weinig betaalde aangevuld worden. De maandelijksche of wekelijksche 33) Inderdaad kwam er een fraai hert, met veeltakkig gewei op den sierlijk geheven kop in vliegende vaart over het heideveld wirennen. Haastig spande Teun opnieuw jn boog, zocht den besten der pijlen uit a was juist tot schieten gereed, toen het ert op ongeveer twintig passen afstands !e hut voorbij vloog. Doch Teuns pijl was neller, dan de arme woudbewoner, en het luurde dan ook niet lang, of de strooper trok, onder een blij gemompel en het vroolyk gebrom van Juno andermaal een pijl uit een stuk wild. »Wat een prachtig hert, Teun, is het niet vroeg Ubbe met glinsterende oogen ~n een blos van vreugde op het gelaat, *ik eb nog nooit zulk een fraai en groot dier het bosch gezien. Gij wel »Het is een overjarige, dat is duidelijk, dbbe, maar het beest zal mij goed geld opbrengen, dat verzeker ik u. Als ik elke week zoo'n goede jacht had, zouden wij nooit honger lyden, Ubbe, evenmin als de waard uit,t f »Ach, lieve deugd, het is waar ook !t piep Ubbe verschrikt uit, »ik moest immers jtl lang weer in den stal van >Het ge kroonde HerU zijn. Hoe kom ik toch ook zoo vergeetachtig4 »Wel, jongen, zoo hard je beenen je toelaten,antwoordde Teun goedig, *laat die dingen maar hier als ik straks naar huis ga, zal ik ze wel medenemen, en dan zullen wij vanavond eens flink de tabak aanspreken, Ubbe.t Ubbe legde boog en haas, welke hij tot op dat oogenblik nog altijd in de handen had gehouden, haastig neder en begaf zich naar de deur doch Teun trad hem in den weg. aHolla, jongen, je zoudt mijne heele jacht bederven, sprak hij glimlachend, »als je van hier rechtuit, rechtaan naar het dorp gingt. Loop daarom tot dien ginaschen hoogen denneboom, daar aan je rechterhand, en ga dan achter het bosch om, begrepen Ubbe knikte, opende de deur en snelde zoo haastig mogelijk in de hem aangeduide richting voort. Ditmaal hield hij zich onder weg nergens op, daar hij maar al te goed wist, wat hem wachtte, indien de waard zijne buitengewone afwezigheid bemerkt had, en daardoor kwam het, dat Ubbe na ongeveer een half uur voortgedraafd te hebben, eindelijk de herberg bereikte en, na zich reeds van verre te hebben verge wist, dat de waard hem niet stond op te wachten, gelijk hij meermalen gedaan had, sloop hij zoo stil en vlug mogelijk naar den stal, haalde uit een verborgen hoek een ouden halster, wierp dien achteloos over den schouder en wachtte nu in alle be- betalingen leveren een groot gemak op voor de belastingbetalers, en wel voornamelijk voor hen, voor wie het betalen van eenigszins groote som men op korten termijn vaak moeilijk is. Men betaalt zoo ongemerkt zijn aanslag precies op dezelfde wijze als arbeidersgezinnen hun busgel- den.En nu kan men wel zeggen dat men ook wel zonder ophaaldienst maandelijks of wekelijks een gedeelte van zijn inkomen voor het betalen van belastingen kan afzonderen, maar dit is toch niet juist, want de praktijk leert, dat de doorsueê-Ne- derlander niet spaart om op tijd zijn belastingschuld te kunnen voldoen, indien hij geen prikkel heeft, die er hem toe aanspoort. Komen waar schuwing, aanmaning en dwangbevel den achterstalligen betaler verrassen dan is Leiden in last en meermalen is een executoriale verkoop van de meubels het gevolg van de nalatig heid. Op het critieke oogenblik is het benoodigde geld er niet en de fiscus moet wel ingrijpen. En is zoo'n ophaaldienst dan voor de gemeente geen schadepost zal men vragen Ons antwoord daarop is beslist ontkennend. De gemeente moethebben een zeer vertrouwd persoon, die naar gelang van het aantal bij den be lastingsdienst aangeslotenen en van de uitgestrektheid der gemeente eén of twee dagen per week rond moet om de gelden o-* te halen. Dezen persoon moet de gemeente natuurlijk betalen. Maar tegenover dit nadeel staan twee voordeelen. Eerstens dat het aantal oninbare posten zeer zal ver minderen, en in de tweede plaats dat de gemeente de opgehaalde gelden ten haren voordeele rente- gevend kan beleggen tot het oogen blik, waarop zij aan den Rijksfiscus moeten worden afgedragen. Tot centraal punt van een ge meentelijken ophaaldienst kan het kantoor van den gemeente-ontvanger worden benut. Aan dezen drage de ophaler de door hem opgehat gelden af. En dit kan zonder bezwaar geschieden, omdat het werk der ge meente-ontvangers den laatsten tijd aanmerkelijk is verminderd, doordat zij niet meer zijn belast met het innen van de gemeentelijke inkom stenbelasting, terwijl hun salaris het zelfde is gebleven. Dat een ophaaldienst uitstekend kan werken, blijkt b.v. wel te Hui zen, eene gemeente van ruim 6000 zielen, gelegen in het Gooi. Het aan tal weekabonné's bedraagt aldaar 170 en het aantal maandbetalers 140. Onder deze zijn niet alleen arbeiders, maar ook burgers en zelfs gegoede burgers. En waar het mij nu bekend is, dat ook in meerdere gemeenten van het Land van Heusden en Al- tena, de Langstraat en de Bomme- lerwaard het betalen der belastingen vele moeilijkheden met zich brengt, komt het mij voor, dat een ophaal dienst in vele gemeenten nuttig werk zou kunnen verrichten. Indien een gemeentebestuur meer van een en ander wil weten zou het zich b v. kunnen wenden tot Burgemeester en Wethouders van genoemde gemeente Huizen,j die stellig wel bereid zullen wórden bevonden om nadere inlichtitj&en te verschaffen. daardheid de dingen af, die komen zonde Toen hij echter 'ruim een kwartier tever geefs gewacht had en alles in den stal doodelijk stil bleef, besloot Ubbe, eens even poolshoogte te gaan nemen. Hij begaf zich met dat doel naar buiten, en ook hier niemand aantreffende, dan eenige voorbijgaande landlieden, waagde hij het ten laatste, zich naar het achterhuis te begeven, teneinde eens te zien, of de waard zich daar mogelijk ook verdekt had opgesteld, hetgeen meermalen gebeurd was, en by welke gelegenheid de rug van den staljongen ruimschoots met de zv'eep had kennis gemaakt. Maar tot zijne groote verbazing vvas ook hier niemand te hooren of te zien. De kippen en varkens liepen rustig rond,, geen knecht was er op de weide of in de oude loodsnergens een der huisgenooten te ontdekken. »Dat is vreemd,mompelde Ubbe, lier- wijl hij langzaam op zijne schreden terug- keerde, ïzoo iets heb ik hier nog nimmer aangetroffen op dit uur van den dag is alles hier gewoonlijk even druk aan het werk. Zou er mogelijk iets buitengewoons voorgevallen zijn Daar moet ik meer van weten. Zonder zich lang te bedenken, liep hij het huis cm en trad door eene zijdeur de woning binnen. De keukendeur stond half open Ubbe luisterde even en onderscheidde nu duidelijk de stem van den waard, die blijkbaar in levendig gesprek was met 1 w&schïf en Yk verf! lege)1jkerH;d Georgettecrepe de chine, alle stoffen,hoe fijn en teer ook .kun nenindiori verschoten, met Twin\ yfeder prachtige frissche kleuren krijgen. DE LEER'S ZEEP-Mv o VM\ARDinGEM. FöÉrikdnten van Sunlight en Lux BÜITENLANDSCH OVERZICHT De berichten van Zaterdag en Zondag deden het ergste vreezen voor den toe stand in het Nabije Oosten. Een oorlog tusschen Engeland en de Kemalisten leek zoo goed als onvermijdelijk. Ieder beefde bij de gedachte aan de verstrekkende ge volgen, die een dergelijk conflict met zich konden sleepen. Inplaats gevolg te geven aan den na drukkelijk uitgesproken wensch van gene raal Harrington, om zich uit de neutrale zone terug te trekken, drongen de Kema listen steeds dichter naar de Britsche stellingen op en er kwamen zelfs veront rustende, zij het zeer onduidelijke berichten over een schermutseling in het neutrale gebied by Ismid, waarbij vele dooden ge vallen zouden zijn. Het was dus te ver wachten, dat generaal Har rington tot den aanval gereed stond en maatregelen nam om ook de stad Gallipoli door de burger lijke bevolking te doen ontruimen. Te Konstantinopel verkeerde de bevolking, gelijk men zich voorstellen kan, in koorts achtige spanning. De Turken aldaar konden hun vreugde moeilijk verhelen, de Grieken evenmin hun ongerustheid, terwijl de krijgsmuziek der Britsche regimenten voort durend in de straten weerschalde. Gelukkig luiden de laatste berichten gunstiger. Moestafa Kemal heeft zich bereid verklaard tot een conferentie. In een nota van de regeering te Angora, welke aan den Franschen hoogen commissaris te Kon stantinopel werd overhandigd, wordt gezegd dat er bevel gegeven is tot het onmiddellijk staken van alle millitaire operaties tegen Tsjanak en Konstantinopel. Dit geschiedt echter niet onvoorwaardelijk. Angora stelt den tegeneisch, dat Thracië beoosten de Maritza, met inbegrip yan Adrianopel, on middellijk door de Grieksche troepen ontruimd zal worden en onder bewaking zal komen van de Geallieerden, om binnen een maand te worden overgedragen aan een commissie welke de provincie met behulp van Turksche gendarmerie tot het sluiten van den vrede bezet zal houden. Heden Dinsdag zal te Moedania aan de Zuidkust van de Zee van Marmora een conferentie worden gehouden om de militaire aangelegenheden te regelen. Dit zijn dus verblijdende teekens, die de kans op overeenstemming vergrooten, Franklin Bouillon, die met Moestafa Kemal Pasja onderhandeld heeft, is van eenige anderen. Nieuwsgierig sloop de staljongen naderbij en hield den adem in, om beter te kunnen hooren. »Ik begrijp er niemendal van,« klonk nu de stem van den waard op alles, be halve vriendelijken toon, »zij moet door de gelagkamer of door het raam zijn heenge gaan, en dat wel in den nacht, toen wij allen sliepen. »Gy kunt zeggen, wat gij wilt,* viel hierop zijne vrouw in, »maar zooveel is zeker, dat zij, gisteravond, toen ik haar voor het laatst nog even kwam bezoeken, goed en wel in bed lag en rustig sliep, tenminste ik kon niet anders denken. En toen ik vanmorgen naar haar toe wilde gaan, om haar te vragen, hoe zij gerust had en om haar een heerlyk morgenstukje te brengen, vond ik niets in de kamer ver anderd, en de deur was goed gesloten, maar juffer Viola was verdwenen en »Ge behoeft geen naam te noemen,* lóeet de waard haar toe, »het is niet noodig, dat anderen weten, wie dat meisje was. Maar gij zult, zoo goed als ikzelf, gezien hebben, hoe vreemd juffer Emma ons aan zag, toen zij kwam vragen naar hare vrien din en ik haar vertelde, hoe onze gaste spoorloos verdwenen was, zonder dat ik vermoeden kon, waarom zij ons zoo plotse ling en op zoo vreemde wijze had verlaten. Ik zeg u nog eens, dat ik niets van begrijp. Wat mij betreft, ik heb haar geene reden gegeven, om zoo te doen, daar ben ik ge rust op.c ®Wel, heere mijn tijd, nu zou het bijna schijnen, alsof ik er de schuld nog van ben, dat zij ons verlaten heeftriep de waardin luider, dan nu juist noodig of noodzakelijk was. Waarom zegt je niet liever ronduit, dat het mijne schuld is Waarom zegt je niet, dat ik haar heb weggejaagd of de deur uitgegooid Waar om jaagt je mij ook maar niet liever weg of gooit mij de deur uit Zeg, waarom doe je dat niet Dat zou ik wel eens graag van je willen weten De waard scheen juist voornemens te zijn, hierop een antwoord te geven, toen hij hoorde, hoe de deur der gelagkamer, werd opengeworpen en haastige voetstappen op den vloer weerklonken. Hij slikte dus zijne woorden in en spoedde zich naar voren, zoo snel zijne lange beenen hem dit toelieten. Nauwelijks was hy de kamer binnengekomen, of hij zag zijn vriend Worp, den houtvester, met alle teekenen van groote haast op zich toekomen, gevolgd door zijn vroegeren jongen meester, Fre- derik Vorster. De waard maakte eene sierlijke buiging en wilde beiden welkom heeten onder zyn dak, doch mijnheer Vor ster, die buitengewoon bleek was, liet hem niet uitspreken en viel hem in de rede met de korte vraag: *Waar iszii, Jelle Jelle zag verbaasd en tevens verschrikt eerst Frederik en vervolgens Worp aan^ Toen stotterde hij verlegen *U bedoelt, mijnheer, u Wordt vei'volgd.) NIEUWSBLAD cur tietLand vüitHeusden en Mtenaje Langstraat en de Bommelerwaard (V

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1922 | | pagina 1