C. DE KEMP,
IN GOUD EN ZILVER,
Waterpoort, ïïeusden.
De inksmsien van den Slaat.
Qöblsvsrr.
Raamsdonksveer.
S. D. LANEHOYZEN&Co s Bank.
^nd van altera
Uitgave: Firma L. J» VEERMAN, Heusden.
No. 4265- Vrijdag 2 Februari 1923»
Reparatie-Inrichting.
FEUILLETON.
SPAARBANK.
Dit blad verschijnt WOENSDAG en VRIJDAGMIDDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.25, en
franco per post beschikt /1.40. Afzonderlijke
nummers 6 cent.
Int. Telefoon no. 19.
Postrekening no. 61525.
Advertentiën van 6 regels 90 cent. Elke regel
meer 15 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdagmiddag 1 uur en
Vrijdagmorgen 9 uur ingewacht.
De inkomsten van den Staat gedurende
de eerste elf maanden van het vorige jaar
hebben de verwachtingen verre overtroffen
en indien in December zulks ook het geval
ware geweest zou het jaar 1922 al een
bijzonder mooi figuur op financieel gebied
hebben gemaakt.
De opbrengst in December j.l. beliep
toch nog in totaal ruim f 35 millioen, wat
stellig eenige jaren geleden voor eene on
mogelijkheid zou zijn gehouden. Immers
kwam in December 1913 bijna f I8V2
millioen gulden binnen en men vond dat
toen al reeds een buitensporig hoog bedrag.
De maand December 1922 bracht teleur
stelling doordat de opbrengst ruim f 600.000
onder de raming bleef en deze teleurstelling
teekende zich nog te scherper af doordat
October en November te voren achtereen
volgens 11 en 14 millioen meer opbrachten
dan waarop gerekendj was. Men moet
hierbij evenwel in aanmerking nemen dat
de buitengewoon hooge opbrengst dezer
twee maanden aan bijzondere oorzaken was
te danken. Eerstens bracht de inkomsten
belasting meer op dan ooit te voren en in
de tweede plaats waren de successierechten
bijzonder voordeelig. Wat deze laatste
betreft moet dit verschijnsel worden toe
geschreven niet alleen aan' de bij de wet
van Juni 1921 ingevoerde belangrijke ver
hooging dier rechten, maar ook aan de om
standigheid dat in Januari en Februari van
het vorige jaar meerdere zeer belangrijke
nalatenschappen zijn opengevallen. En
waar eene successiememorie moet zijn
ingediend binnen 8 maanden na den dood
van den erflater en de rechten kort na de
indiening moeten worden betaald, is het
duidelijk dat October en November 1922
een groot bedrag aan opbrengst van successie
rechten te boeken gaven.
Intusschen zou het onjuist zijn de uit
komsten over December in haar geheel
als ongunstig te beschouwen. Zoo had
December een zeer hooge opbrengst aan
accijns op het gedistilleerd, terwijl ook de
door L. J. FIKKEE.
2)
»Ga voort, Heinrich,* sprak zij zacht en
uiterlijk volkomen bedaardmaar hare
stem had eenen zonderling hollen klank
en zij sprak op een toon, zooals hij dien
nimmer van haar gehoord had.
»Welnu,« ging bij aarzellend voort,
ïtoen ik bij Jurgen kwam, hoorde ik reeds
van verre een luid rumoer, en binnen ge
komen, zag ik eene menigte dorpelingen,
die luid tierende, vloekende en schreeuwende
bij elkander stonden, waarna een soldaat
kwam vertellen, dat wij één voor één
moesten binnenkomen in de voorkamer.
Hier zaten de officieren met den burgemeester.
Toen ik die kamer binnen was getreden,
werd door een soldaat de deur achter mij
dicht gedaan. Een officier vroeg mijn
naam, ouderdom, beroep en een ander
schreef toen iets in een dik boek, terwijl
de burgemeester in een nog grooter boek
zat te bladeren. Toen
Hij hield andermaal op, als aarzelde hij
voort te gaan.
»Welnu, Heinrich, en toen ?c fluisterde
zij nauw hoorbaar, de oogen onafgebroken
op hem gericht houdende.
»Toen zeide men my, dat ik soldaat
suikeraccjjns flinke baten opleverde.
Ondanks de, althans tegenover de voor
afgaande maanden van overvloedige op
brengst, eenigszins tegenvallende December-
ontvangsten, heeft de schatkist over hare
gewöne inkomsten in 1922 allerminst reden
tot klagen. Zij bedroegen bijna f461
millioen of bijna f 23 millioen meer dan
in 1921, terwijl de raming zelfs met f31,3
millioen werd overtroffen. In den loop der
jaren is er eene zeer belangrijke stijging
waar te nemen in de opbrengst der gewone
middelen. Die stijging ging niet telken
jare met een ongeveer gelijk bedrag, maar
met zeer ongelijke sprongen. Vanaf 1918
vinden we
1918 249,2 millioen
1919 328,9 millioen
1920: 439,6 millioen;
1921 438 millioen
1922 460,9 millioen.
De extra druk, die tijdens en na de
oorlogsjaren op de bevolking reeds alleen
uit hoofde van de rijksbelastingen werd
gelegd, komt in deze cijfers wel sterk tot
uitdrukking. En ondanks dezen belasting
vloed waarvan voorheen de meest optimisti
sche minister van financiën niet had kunnen
droomen, blijven wij in de zorgen zitten
vanwege de nog in sneller tempo en in
grooteren omvang gestegen uitgaven. Zooals
wij vroeger reeds herhaaldelijk hebben
opgemerkt, kan op een verdere stijging bij
de gewone bronnen van inkomsten niet
gerekend worden. Zij hebben vermoedelijk
in het afgeloopen jaar hun hoogtepunt
bereikt. Bij een der buitengewone bronnen,
de O.W.-belasting, demonstreert zich reeds
sedert geruimen tijd een naderend stervens
uur. Van gemiddeld f166 millioen in elk
der jaren 19171920, daalde de opbrengst
in 1921 tot f 8272 millioen en in het afge
loopen jaar tot f3172 millioen. In December
kwam er nog geen 3' ton uit binnen, tegen
ruim f 3 millioen een jaar tevoren en f 24
millioen in December 1920. Het einde van
deze extra bate, die in zes jaar tijds niet
minder dan f778 millioen in de schatkist
deed stroomen, lijkt nu zeer nabij.
Indien men een maatstaf voor de toe
komst wil hebben moet men het oog
richten op de opbrengst van de heffingen,
die met handel en nijverheid in het algemeen
in verband staan en dan lijkt ons de toe
komst niet gunstig.
De beursbelasting daalde van 7,3 millioen
in 1920 en 3,1 millioen in 1921 tot 2,4
millioen in 1922.
De registratierechten gingen vergeleken
bij 1921 met ruim 12 millioen naar beneden,
terwijl ook de Dividend- en Tantièmebe
lasting in 1921 eveneens 12 millioen meer
in de schatkist bracht dan 1922. Ook de
zegelrechten bleven beneden de opbrengst
van 1921. De waarborg op gouden en
worden zou en binnen het uur terug moest
zijn. Een uur had ik tijd, om afscheid te
nemen.
Hij zag opzettelijk niet naar zijne vrouw
hij durfde haar in dit oogenblik niet aan
zien want bij de groote oneindige smart,
die zijn eigen borst verscheurde, kwam
nog de bijna bovenrnenschelijke poging, die
hij deed, om haar tenminste een kalm
gelaat te toonen, om haar zooveel mogelijk
eigen leed te verbergen en door zeifbe-
heersching zijne Anna het scheiden minder
ondraaglijk te maken.
En zij
Nog immer hield de jonge vrouw zijne
hand in de hare geklemd, nog immer was
haar blik op hém gevestigd, maar in die
vreemd starende oogen zag hy thans iets,
dat hem met angst vervulde, en die akelig
bleeke trekken joegen hem schrik aan.
ïAnna, liefste
Zij gaf geen antwoord, zij verroerde zich
nietzij zat als een plotseling versteende
naast hem.
»Anna 1« riep hij, haastig opspringende,
ïAnna, drink eens
Hij greep een kopje, vulde dit met water
en hield het haar aan den mond. Werk
tuiglijk gehoorzaamde zij, maar hare tanden
klapperden hoorbaar, toen zij beproefde,
een weinig te drinken.
Hij trachtte haar te troosten, haar moet
in te spreken, De meeste mannen uit
het dorp gingen mede, evenals hij, en
verscheiden hunner lieten, behalve hunne
zilveren werken was in 1922 wel iets voor-
deeliger dan in 1921, maar op geen stukken
na in verhouding tot de verhoogde rechten.
Het Statistiekrecht, dat rekening houdt
met den invoer, daalde.
Een van de weinige lichtpunten voor
1923 vormen misschien de tamelijk bevre
digende baten, die tot dusver uit invoer
rechten en loodsgelden werden verkregen
(respectievelijk l7s millioen en 57» ton
meer), doch afgezien van de reactie die er
voor eerstgenoemde in December viel waar
te nemen, zou de verlevendiging in het
handelsverkeer wel zeer groote vorderingen
moeten maken en daar ziet het er heush
thans nog niet naar uit om den uit
anderen hoofde dreigenden achterstand ook
maar eenigszins aan te vullen. Zal er
evenwicht komen tusschen inkomsten en
uitgaven, dan moeten de laatste belangrijk
verminderen en dus blijft »Bezuiniging«
de leus d.w.z. geen luxe uitgaven en het
huishouden van den Staat op veel beschei-
dene voet inrichten. En zulks geldt even
zeer voor Provincie en Gemeente.
Gestort Kapitaal f55.000.000,-
Reservefonds - 41.500.000,-
f 96.500.000,-
AGENTSCHAP
Telefoon No. 15.
Kantooruren van 9-4. Zaterdags van 9 12.
Handels- en Landbouwcredieten.
Rekeningen-Courant. Deposito's.
Effecten (uitsluitend soliede belegging).
Coupons. Vreemd geld.
Inschrijvingen Grootboek. Assurantiën.
Reiscredietbrievenop 3600 betaalkantoren
Administratie van vermogens.
SAFE DEPOSIT INRICHTING
(Brand- en iubraakvrlje Lipskluis.)
ZEÈR SCHERPE CONDITIE's.
Indien gewenscht bediening aan huis.
Spaarboekjes worden bij eerste storting
gratis verstrekt.
Nadere inlichtingen verschaft gaarne
DE DIRECTIE.
vrouw en kinderen, nog hunne arme, af
geleefde ouders en zieke bloedverwanten
achter. En als de oorlog geëindigd was,
wat stellig zeer spoedig het geval zou zijn,
dan kwam hy immers terug, en dan was
alles weer als vroeger. Neen, alles toch
niet. Dan zouden er twee kleine popjes
zijn, om lief te hebben en te verzorgen,
inplaats van één. En als hij dan uit den
vreemde terugkwam, zou hij voor 't oudste
een mooi kleedje meebrengen, een prachtig
mooi Schotsch jurkje van zijde, en dan
zou ze 's Zondags samen door het dorp
gaan wandelen met hun twee lievelingen
bij zich. Anna moest de zaak nu toch ook
niet al te donker beschouwen. Misschien
duurde het eenige maanden, maar mogelijk
ook keerde hij over eenige weken reeds
terug. Want dat hij terug zou komen,
en dat hij zijne Anna na korteren of
langoren tijd gezond en wel weder zou
zien, om, als te voren, des morgens blij
moedig den arbeid op te vatten en des
avonds vermoeid, maar vol vreugde huis
waarts te gaan, dit scheen hem iets te
zijn, dat natuurlijk was en vanzelf sprak.
Op deze manier trachtte de arme Heinrich
zijne vrouw tot kalmte te brengen, ja, hij
beproefde zelfs eenmaal te glimlachen, maar
die poging mislukte zóó jammerlijk, dat
hij het niet ten tweede male waagde. En
zoo vloog het uur snel, al te snel voorbij.
Plotseling werd er luid op de deur
geslagen, en verschrikt sprong de jonge
vrouw op.
BUITENLANDSCH OVERZICHT.
Gedurende de laatste dagen is er geene
belangrijke v*andering in den toestand eu
het Ruhrgebied gekomen, maar dien toe
stand is toch van zoodanigen aard dat ieder
oogenblik de poppen aan het dansen kunnen
raken.
De Fransche troepen hebben tot dusver
een bewonderenswaardige zelfoeheersching
getoond bij de soms uittartende houding
der bevolking, die het er nu en dan op
toe schynt te leggen een conflict uit te
lokken. Nu weer te Essen, waar, zooals
men weet de verscherpte staat van beleg
is afgekondigd, die alle samenscholingen
op straat verbiedt, maar waar de bevol
king zich aan de afkondiging van dien
maatregel niet stoorde en na tien uur
Woensdagavond in grooten getale naar het
stationplein stroomde om daar ten aanhoore
van de Fransche wacht vaderlandsche lie
deren te zingen.
Een bericht in de Berlijnsche uLokal
Anzeiger*, die hiervan melding maakt,
voegt er met eenige schamperheid aan toe,
dat de Franschen niet tegen de menigte
durfden optreden, zonder blijkbaar in te
zien dat de betoogers door een dergelijke
uittartende houding, gevaarlijk spel spelen.
Waar de spanning zoo groot is als in het
bezette gebied, dienen beide partijen alles
te vermijden; wat tot betreurenswaardige
incidenten kan leiden.
Het douane-cordon rondom het Ruhrge
bied schijnt nu tot stand te zijn gekomen,
althans de regeeringen van Frankrijk en
België hebben aan de Duitsche gezanten
te Parijs en te Brussel doen weten, dat
wegens het door de Commissie van Herstel
geconstateerde algemeen in gebreke blijven
van Duitschland in het nakomen van zijn
verplichtingen, de bezettings-autoriteiten
opdracht hebben gekregen van heden af
alle zendingen cokes of steenkool naar het
bezette Duitschland te verbieden.
Nog steeds hoort men van arrestaties
en uitwijzingen en ook van aankomst van
nieuwe Fransche troepen in Dusseldorp,
die de afsluiting van de douanegrens moeten
verzekeren.
Uit Oberhausen wordt reeds als gevolg
van de bezetting een dreigend gebrek aan
levensmiddelen gemeld en te Bochum wei
geren de winkeliers om aan Franschen of
Belgen iets te verkoopen.
Te Dortmund is nu ook de staat van
beleg afgekondigd en zijn infanterietroepen
met tanks aangekomen. Van ernstige con-
is Dat is het teeken voor mij, om naar
buiten te komen, Anna.«
Zij zag hem strak aan, als begreep ze
den zin zijner woorden niet.
ïEen soldaat heeft mij hierheen verge
zeld, Anna, om te beletten, dat ik ontvluchtte.
Hij beloofde mij, buiten te zullen wachten,
indien ik onder eede de verzekering gaf,
hem niet te misleiden hij was met zijn
leven voor mij aansprakelijk, evenals hij
het recht heeft, mij bij de geringste poging,
om te ontsnappen, als een hond neer te
schieten. En daarom .c
Twee donderende slagen op de huisdeur
beletten hem, den zin te voleindigen, en
bijna onmiddelijk daarop verscheen het
gebaarde, door de zon verbrandde gelaat
van een Duitsch infanterist in volle wapen
rusting voor het raam. Twee donkere
oogen tuurden zoekend naar binnen en
fonkelden van toorn, maar toen de soldaat
de doodelyk bleeke vrouw zag staan, de
armen om den hals van haren echtgenoot
geslagen, werd de uitdrukking zyner oogen
zachter.
1 Komaan, kameraad riep hij op luiden,
doch niet ruwen toon, ïde tijd is om lt
Heinrich poogde zich zacht uit de armen
zijner vrouw los te maken, maar zij drukte
hem vaster tegen zich aan.
»Anna, liefste vrouw, ik moet heen,*
sprak Heinrich met trillende stem, ik wilde
zoo gaarne ons kind nog even zien.*
Gewillig opende zij de armen, en haastig
snelde Neumann op het wiegje toe, waarin
flicten hoort men nog niet, maar het Ruhr
gebied is op 't oogenblik een kruitvat en
het kleinste vonkje kan een ramp veroor
zaken.
De conferentie te Lausanne verkeerde
een oogenblik in ernstig gevaar. De »Temps«
had het bericht verspreid, dat Frankrijk
en Italië verder met Turkije alleen zouden
onderhandelen en Engeland dus geheel al
leen werd gezet.
De Britsche delegatie toonde zich zeer
ontstemd door dit verrassende bericht. Ze
protesteerden tegen een dergelijk optreden
van de Franschen, dat in volslagen strijd
was met de (las enkele dagen tevoren door
de Geallieerden gemaakte afspraken. Lord
Curzon maakte zich erg boos over het
geval en wond er zich over op en de En-
gelsche pers sprak van een onverwachten
Franschen ncoup* te Lausanne, waardoor
ter elfder ure een aller-ingewikkeldste toe
stand was ontstaan. Vooral namen de
Britsche gedelegeerden het den Franschen
kwalijk, dat deze hen onkundig hadden
Haten van dezen stap in de richting van
Ai.gora, waarvan zij voor 't eerst wat
hoorden uit een Havas-bericht.
Maar zooals het te Lausanne al meer
gegaan is, wanneer er dreigende spanning
ontstond, op 't oogenblik kwam er weer
uitkomst.
't Bleek nu, dat de Parijsche »Temps*,
die zich al lang een fel bestrijder heeft
getoond van de Britsche politiek in den
Levant, de menschen noodeloo3 ongerust
gemaakt heeftdat het blad in zijn stof-
opjagend bericht een scheeve voorstelling
van de zaak had gegeven en dat het tele
gram van Moestafa Kemal geen enkel
denkbeeld bevatte, dat de »Temps« eraan
toeschreef. Het telegram van Poincaré had
integendeel slechts een doel gehad een
breuk op de conferentie te voorkomen en
er bij Moestafa Kemal op aan te dringen,
het verdrag te onderteekenen, dat de Ge
allieerden in gemeenschappelijk overleg
hadden opgesteld, en dat Turkije's onaf
hankelijkheid en flnancieele integriteit waar
borgt.
Dat klonk heel anders en maakte met
één slag een einde aan de noodelooze ont
steltenis welke de nota van Frankrijk aan
Angora gewekt heeft.
En nog ruimer haalde men te Lausanne
adem, toen Ismet Pasja zich wat minder
halsstarrig toonde, het aangeboden vredes
verdrag niet, zooals velen voorspeld en ver-
het kleine meisje rustig te neder lag.
Voorzichtig nam hij het kind in de armen
en drukte een ku3 op de mollige rozen
lippen. Het kleine schepseltje zag hem
met zyne blauwe oogjes aan en lachte hem
toe. Maar nu kon de arme Heinrich zich
met langer bedwingen naast hem, zijne
door smart sprakelooze gade, hijzelf met
de wanhoop in het hart, en daar in zijne
armen dat teedere, onschuldig lachende
wezentje.
nMijn kind, mijn lief, lief kind kree
hij met schorre stem en bedekte he
kleine mondje met vurige kussen, geen
acht slaande op de waarschuwende stem
van den soldaat, die inmiddels de deur
had geopend en nu binnen het vertrek
stond.
»Kom, kom riep de krijgsman op
bemoedigenden toon, i>wat drommel, j«
gaat de wereld immers niet uit; kamera?
We willen hopen, dat die vervloekte 001 g
maar gauw ten einde is, en dan gaan we
allen naar huis. Ik zelf ben ook bij mijne
Marie weggehaald, en mijne vier kinderen
liepen me schreiend nog een eind na, toen
ik heenging. Ja, ja, huil maar eens goed,
wijfje, ik ken dat ook, hoor. Mijn Marie
kreeg flauwte op flauwte, ach, God, ja
Ik weet er alles van. Kom, vriend, nu
moeten we weg
Anna was plotseling in tranen uitge
barsten en hield nu haren echtgenoot met
beide armen omvat.
(Wordt vervolgd.)
voar hst Land van Hmlea ti AltenaJeLaintraat ti It Bomielsrwaar
