Eerste Blad FER1HITAIV"= Ons gezinsleven C. DE KEMP S. D. LANKHÜYZEN Go's BANK A. VERSCHUUR-BAERT „Het Kasteel van Kerlor" Raamsdonksveer. iiuiteiilaiidscli Overzicht Uitgave: Firma L, J. VEERMAN, Heusden. No. 4543 Vrijdag 9 October 1925. FEUILLETON. m Int. Telefoon no< 19. Postrekening no. 61525. WORMPOEDERS langstraat IIEUSDEN, T. BOONSTRA. Und van altenA Dit blad verschijnt WOENSDAG en VRIJDAGMIDDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f 4.25, en franco per post beschikt f 4.40. Afzonderlijke nummers 6 cent. Advertentiën van 4—6 regels 90 cent. Elke regel meer 45 cent. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdagmiddag 1 uur en Vrijdagmorgen 9 uur ingewacht. werken absoluut zeker en voeren de wormen, zooals spoel-, made-, maag- en andere ingewandswormen, langs den natuurlijken weg uit het lichaam PRIJS 85 Ct PER DOOS. Verkrijgbaar bij DROGISTERIJ HEUSDEN. Het snelle tempo van maatschappe lijke verandering in het laatste kwartaal der vorige en het eerste dezer eeuw heeft het gezinsleven geheel gewijzigd. Wat in het oude gezin terstond treft is de gezinsééühCid, wat het tegenwoordige beheerscht is de véélheid en vaak de tegenstrijdigheid van belangen. In dit opzicht is het verval van het oude ge zinsleven te betreuren in zoover hetn.l. verval is. Maar het is ook mogelijk er een onvermijdelijk gevolg in te zien van een groei in het maatschappelijk ieven, die ons reeds in beginsel nieuwe gezins verhoudingen doet ontwaren. Als voornaamste oorzaak van het sterk gewijzigd gezinsleven zie ik niet het materieel maatschappelijke, maar de wijziging in de geestelijke gesteldheid en de idealen van den tegenwoordigen mensch. De materieele oorzaken zijn stellig ook zeer belangrijk, maar zij nemen geen eerste plaats in. De eerste plaats neemt in het ideaal van persoonlijke zelfstandigheid, welk ideaal „mooi" mag worden genoemd in- lan het niet te zeer op den voor grond wordt gesteld. En dat ideaal naar persoonlijke zelfstandigheid, dat tegen woordig in bijna elk individu leeft is door de ouders reeds bewust ot onbe wust iu de band gewerkt. Immers het is de algemeene leuze van den heden- daagschen tijd dat er uit ieder kind ge haald moet worden wat kan. 't Is de algemeene begeerte niet meer kinderen te hebben dan men werkelijk tot hun recht kan laten komen. In plaats van het voortbrengen van een onbegrensd kindertal kwam het kleine gezin. Hoe wordt thans lichamelijk en geestelijk voor ieder kind afzonderlijk gezorgd; 169 Er waren daarin vijftig biljetten van i 1000 tres. Voorloopig heb ik genoeg om te leven en bovendien om mijn doel na te jagen, de schande van Hélène de Kerlor. Want sterker dan ooit, voelde deze vrouw, die nu besefte hoe zij was ge zonken, weer den haat in haar binnenste opflikkeren, den haat tegen de beide dames in het huis aan het Parc-aux- Princes, tegen Carmen, maar vooral tegen Hélène, die haar den naam, den rijkdom en de liefde van Georges de Kerlor had ontrukt. Voortaan zou onder al hetgeen zij van het leven vroeg, vooraan staan het pogen om Hélène de Kerlor in het verderf te Fj&j.t&ti. Zij zou daarvoor niets sparen, J jeen moeite, geen geld. Al mochten er jaren voorbijgaan, zij, die nu zelf een geschandvlekte was, zou ook schande brengen over deze vrouw. LXXXVIII. Eenige jaren later. Wij springen eenige jaren over. Al tien tijd is Georges de Kerlor in Mexico gebleven. De zaak met de mijnen is doch niet zoo goed gegaan, als hij eerst hoe wordt bij de opvoeding gelet op de bijzondere eigenschappen van het individu I Zal men dan klagen als het opgroeiende kind zijn eigen weg wil gaan Om het traditioneele gebruik bekom mert men zich niet meer. De boeren dochter legt de muts af en steekt het haar keurig op of knipt het af. De boerenzoon bezoekt Gymnasium ofHoo- gere Burgerschool en gaat in de rechten studeeren. Zeker komt zoo'n jongen vaak tot zijn recht, maar van de gezins eenheid raakt hij vervreemd. Alle meis jes moeten „iets leeren", opdat zij haar eigenwaarde behouden en zichzelf kunnen handhaven, indien zij niet het geluk hebben in het huwelijksbootje te kunnen stappen. Dit is best, maar stellig ook weer niet bevorderlijk aan een intiem gezinsleven. Ook mag in het beschouwen van onzen tijd niet voorbijgezien worden dat het kantoor en geheel het bedrijfsleven der mannen ook van karakter is veranderd. Niet alleen dat de meeste huisarbeid is verdwenen, ook wordt er in den huise- lijken kring veel minder van vaders arbeid bemerkt, tenzij nog hier en daar in klein winkelbedrijf en klein ambacht, maar die kenmerken zich dan ook als ouderwetsch. Het is voor de huisge- nooten heel iets anders dan vroeger wanneer de vader nu bediende in het warenhuis in plaats van zelf winkelier, fabrieksarbeider in plaats van ambachts man is. Voor man, vrouw en kinderen te zamen dus verandering op velerlei gebied, meestal gepaard met bevrijding uit ouden sleur. En toch bevredigt de uitkomst de meesten niet. De oude eenheid van het gezin is ondermijnd door de voortreffelijkheid van al de enkelingen in hun geïndivi dualiseerd bestaan. Allen komen tot hun rechthet achterlijke kind heeft zijn eigen opvoedingsinstituut, het zwakke zijn vacantiekolonies, het slechte zijn verbeteringsgesticht, het romantische zijn padvinderij, het rumoerige zijn voetbal veld enz enz. Voor het gezin zonder dienstbode is alles gereedgemaakt te koop en de helft van het werk door allerlei uitvindingen op electriciteits- gebied vervangen. De huisvrouw heeft dus veel meer vrijen tijd dan vroeger en zal haar ontspanning, die haar veel meer dan weleer buitenshuis wordt ge boden, ook buiten haar huis gaan zoeken. Van de bewaarschool tot hofje, van den clubavond der bakvisschen tot de bijeen komsten van huisvrouwen of vakver- eenigingsmenschen zijn we maatschappe lijk en geestelijk georganiseerd in een vereenigingsleven voor alle leeftijdenen dacht, en zijn verblijf daar was strikt noodzakelijk, zou de heele boel niet in de war loopen. Elk jaar dacht hij opnieuw, dat de zaak nu wel in orde zou komen, dat hij zijn vrouw en kind zou kunnen opzoeken, en hij schreef in dien zin aan Hélène. Maar elk jaar opnieuw ook moest hij weer blijven in het heete, ongzonde Me xico en zijn troostelooze vrouw tevreden stellen, haar overreden om nog eenigen tijd geduld te oefeneQ. Jean defKerlor was intusschen een jon gen van een jaar of zeven geworden en de vreugde zijner moeder, die alleen nog leefde voor hem en door hem. Hélène leefde nog altijd stil in het huis aan Pare aux Princes, al haar tijd wijdende aan de opvoeding van haar kind. Nu en dan bracht zij echter eenige maanden door op het kasteel de Kerlor aan de kust van Bretagne, bij haar schoonmoeder Naast haar woonden nog altijd in het zelfde huis, er van geschieden door den gang, Carmen en haar man, de heer de Saint Hyrieix. Deze laatste begon aan de slapen en reeds grijze haren te krijgen, misschien niet alleen door den ouderdom, maar ook wel eenigszins door den tegen spoed van het leven ondanks de afwis selende ministeries in Frankrijk was het hem niet gelukt om een betrekking te krijgen, die hij zich zelf waardig achtte hij was nog geen gezant, nog geen gou verneur van een overzeesche provincie. Men hield hem in elk nieuw kabinet aan den praat. Enkele keeren had hij nog weer deel uitgemaakt van een bui- tenlandsche commissie, maar hij had voor iedere neiging. O, oude Nutszaal, waar iedereen kwam en men zich vier- of vijfmaal 's winters samen gezellig amuseerde 1 Maar kan het anders of in ons gespecialiseerd maatschappelijk leven is het gezineleven ook geleidelijk ver anderd? Kan, waar iedereen tot zijn recht komt, het geheel ook nog tot zijn recht komen Natuurlijk erkennen wij dat de los- wording van het ouderwetsche gezin reden geeft tot zorg en dwingt tot zeer ernstige klachten. Waar 't gezag ver dwijnt, daar dreigt bandeloosheid. Over de bandeloosheid der jeugd wordt in alle dagbladen geklaagd, 't Is wel uiterst moeilijk om vast te stellen in hoever kinderen en jongelingen en jongedochters van thans roekeloozer leven dan in een vorig geslacht, maar het kan wel niet anders of er is zekere vergroving en verwildering van zeden. De teekenen, die daarop wijzen zijn te talrijkals voorbeeld noemen we den vrijen omgang van verloofden of nog-niet-verloofden, die met elkaar op reis gaan en het uil- dagende in kieeding en postuur van werkende meisjes van iederen leeftijd. Een tweede klacht, die gevolg is van het veranderde leven en die schaduw werpt over het gezin is het gemechani seerde van ons bestaan. Er is veel confectie in onze kleeding, ons voedsel en onzen arbeid En 't kenmerk van het echt huiselijke is van ouds „het thuis gemaakte" 't Zelfgemaakte handwerkje, 't beroemde gebak-van-thuis en zoo on eindig veel meer, wordt tegenwoordig te gemakkelijk vervangen. Maar daarmede gaat veel levenspoëzie te loor. Het oude gezinsleven stond in het teeken van het gezag, het nieuwe in dat van de vrijheid. En nu is aan het laatste dit groote gevaar verbonden dat al te groote vrijheid zoo licht overslaat in losheid en bandeloöze wildheid. Zeker, uit gepaste vrijheid kan veel goeds, ook voor het gezinsleven worden geboren, maar het is zoo jammer dat de grens aan het „gepaste" maar al te vaak wordt overschreden Naar onze meening zou, óók in ver- GOUD, ZILVER, UURWERKEN. Rnime keuze in FANTASIE- enTROUWRINGEN. Eigen Reparatie-inrichting. daarmee niets verworven dan een nieuwe ridderorde. Intusschen hij hoopte nog steeds, dat men eindelijk zijn gaven en talenten zou waardeeren en er gebruik van maken in den dienst van het land. Hij was steeds de eenigszins pedante, zelfbewuste man van vroeger. Met Car men leefde hij altijd op denzelfden voet hij was voor haar altijd vol galanterie, hij prees in haar de manier, waarop, zij de honneurs van zijn huis waarnam of optrad op partijen in de voornaamste kringen, maar overigens beschouwde hij haar als eene, die nooit de waardigheid der diplomatie begreep. Carmen trachtte altijd zoo lief mogelijk voor hem te zijn. Menigmaal echter werd haar geduld daarbij op een zware proef gesteld. Soms kwam de storm achtige natuur der Kerlor's wel eens in haar boven en kon zij in drift uitbarsten, doch dat gebeurde steeds zeldzamer. Haar dochtertje Marcelle was intus schen opgeroeid tot een aardig meisje van een jaarof vier, vijf, een mooi donker- oogig kind, dat onweersprekelijk de trek ken droeg van haar moeder. Het kind was altijd in Villiers-sur- Marne, bij dezelde min. Carmen bezocht het dikwijls en liet zich dan telkens „tante" door haar noemen, hoezeer zij ook den gezegenden moedernaam van die rozenlippen verlangde te hooren. Carmen en Hélène bespraken nog dik wijls de vrees, die vroeger gekoesterd hadden, den grooten angst, die haar harten zoo heftig had doen kloppen, maar dien zij. nu allengs vergaten. Want AGENTSCHAP VAN DE AMSTERDAMSCHE BANK A'DAM TELEFOON No. 15. Kantooruren van 9 4. Zaterdags van 9—12. Verstrekt Handelscredieten tegen nader overeen te komen voorwaarden. Opent rekening-courant met rentevergoeding. Incasseert Binnen- en Buitenlandsche Wissels. Belast zich met den aan- en verkoop van Effecten en nazien van Uitlotingen. Koopt en verkoopt vreemd Bankpapier. Verzilvert Coupons en bezorgt alle Assurantiën. Neemt gelden Deposito, rentevergoeding volgens overeenkomst. Verhuurt Safe-Loketten. (Prijzen naar grootte der kastjes). SPAARBANK, mr Spaarboekjes gratis bij eerste storting. Nadere inlichtingen verstrekt gaarne de Directie band met de veranderde tijdsomstandig heden, het gezinsleven zeer goed weer in gewenschte banen kunnen worden geleid indien het „oude" gezag gedeeltelijk werd prijsgegeven en de vrijheid van thans binnen zekere banen kon worden terug gebracht. Kan men op zeker punt ontmoeting krijgen tusschen het ver ouderde gezag en het te moderne vrij heidsbegrip, dan is het ons inziens zeer wel mogelijk om weer een gezinsleven te vormen, waarin het „intieme" en het „vertrouwelijke" onder de leden van het gezin weer meer op den voorgrond gaan treden. De ontbinding van het vroegere gezins leven vindt haar oorzaak niet alleen in meer moderne opvattingen maar ook wel degelijk in de vroegere generaties. Er is te veel geknot, gesnoeid, belemmerd en in den doofpot gestopt. En dit moest zich wreken. 't Vorenstaande, hetwelk voor een goed deel de meening weergeeft van den be kenden Arnhemsche predikant Dr. Hooy- kaas, vonden we belangrijk genoeg om het de lezers van ons blad voor te leggen. Evenwel gaat Dr. Hooykaas verder dan wü, wanneer hij zegt „wie in de vrijheid gelooft weigert in geknechte tucht terug te vallen. De tucht is hem geen ver lokking hij wil het wagen". Ons gaat zulks te ver. Wij willen de vrijheid tot op zekere hoogte, maar voorts wenschen wij haar te breidelen. Eene combinatie van een matige gezinstucht met eene zekere mate van vrijheid achten wij het ware voor het gezinsleven van den tegen woordigen tijd. o— het leek er wel naar, alsof de misstap van Carmen voor onontdekt zou blijven. Zij hadden ook gehoord van het schandaal van Mariana, wiens verhaal door de geheele stad ging. Zij was in eens bekend geworden, de mooie vrouw van den beeldhouwer Vernier, die deze had weggejaagd. Mariana was toen verdwenen uit haar kring. Een enkele maal dook zij nog weer eens op in de loge van een schouw burg, waar zij altijd vergezeld was door een man van de Parijsche wereld, maar niet altijd denzelfden man. Maar zij waren niet meer bang voor haar, de beide dames in het huis aan het Pare aux Princes. Zij vergaten al- legens het verlies van het telegram en den brief van Robert d'Alboize. Toen alle onderzoekingen vruchteloos waren, toen er maanden en jaren ten slotte voorbijgingen, stelden zij zich geheel gerust Toch vergistten zij zich daarin geheel. Mariana de Sainclair, die weer haar meisjesnaam had aangenomen, verloor te midden van haar veelbewogen leven geen oogenblik haar streven uit het oog, Met het telegram en den brief, die zij gestolen had, en die zij zorgvuldig be waarde, had zij elk oogenblik Carmen in het verderf kunnen storten, maar dat wilde zij niet. Hoezeer zij Carmen ook haatte en haar allerlei onheil toewenschte, zij was nog oneindig meer verbitterd op Hélène, en indien zij deze in 't vorderf kon storten, mocht Carmen vrij loopen van schande. Intusschen ging het niet zoo gemak- In een officieuze mededeeling over den stand der onderhandelingen te Locarno wordt o.a. gezegd, dat het stelsel, hetwelk men te Locarno tracht in het leven te roepen, in zooverre nieuw is, dat het ge heel berust op het denkbeeld van gedwongen arbitrage voor alle conflicten, dus zoowel voor juridische, als politieke, welke er tus schen de partijen, die het verdrag sluiten, mochten ontstaan. Het is dus gemakkelyk zich een voor stelling te maken van de manier van be handeling, welke Frankryk voor de regeling van deze conflicten op het oog heeft. De conflieten zouden aan instellingen als het internationale gerechtshof te 'sHage of' aan scheidsrechters worden voorgelegd met de mogelykhied, dat de volkenbond de uitspraak toetst. De volkenbond zal by deze vredelievende behandeling de voorname rol spelen, welke 't statuut van den volken bond den bond toekent. De bond zal ook moeten ingrijpen, indien één der partijen weigert haar toevlucht tot arbitrage te riemen of de scheidsrechterlijke uitspraak na te komen. Bovendien zal de volken bond zich er in moeten mengen, indien iemand aan den Rijn geweld toepast of de gedemilitariseerde zóne rchendt. Natuurlyk zal bij een duidelijken en niet geprovoceerden aanval ieder betrokken land het recht hebben zich terstond zelf te ver dedigen, in afwachting dat de volkenbond zelf officieel vaststelt, wie de aanvaller is en de noodige maatregelen neemt. De groote moeilijkheid bij de onder- kelijk om van Hélène iets kwaads te vernemen. Mariana had steeds haar agenten, die de echtgenoote van Georges de Kerlor bespiedden, maar het was dezen onmogelijk om iets kwaads uit te vinden van deze edele vrouw. Dat maakte Mariana intusschen maar te meer verbitterd, en zij zwoer niet eer der te rusten, voordat zij Hélène ten verderf had gebracht, al moest zij daaraan ook geheel haar leven wijden. Op zekeren avond zat de heer Saint- Hyrieix in zijn werkkamer met een kaart voor zich, waarop hij met zijn vinger denkbeeldige lijnen trok, alsof hij een deel der wereld gibg verdeelen. Het was Turkije, waarover hij zoo in ge dachten trok. Er werd zacht aan de deur getikt en een knecht bracht op een zilveren blad een briefje binnen. De knecht verdween weer. De Saint- Hyrieix bekeek het adres en schudde het hoofd. Hij herkende het handschrift niet en hij hield niet van brieven van onbekenden. Met een schouderophaling brak hij ten slotte den brief open. Snel doorliep hij regels. Er kwam een trek van groote verbazing op zijn gelaat. Daarna las hij den brief langzaam op nieuw over. (Wordt vorvolgd.) \IE1 nSBl.il» voor let Land vii Heusdon ti AltenaJeLanostraat n lie Buntltrvnrl

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1925 | | pagina 1