Eerste Blad
C. DE KEMP
FERMITAr=
S. D. LANIHUYZEN Co's BANK
Raamsdonksveer.
Uitgave; Firma L. J. VEERMAN, Heusden.
No4545. Vrijdag 16 October 1925
Gewetensgeld.
FEUILLETON.
„Het Kasteel van Kerlor".
A. VERSCHUUR-BAERT
iSuiteiilaiidsch Overzicht
Int. Telefoon no. 19. Postrekening no. 61525.
Ëngstraat HEUSDEN.
V
T. BOONSTRA.
I
^ND VAN ALTENA
Dit blad verschijnt WOENSDAG en VRIJDAGMIDDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.25, en
franco per post beschikt f 1.40. Afzonderlijke
nummers 6 cent.
Advertentiën van 1—6 regels 90 cent. Elke regel
meer 15 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdagmiddag 1 uur en
Vrydagmorgen 9 uur ingewacht.
GOUD, ZILVER, UURWERKEN,
Ruime keuze in
FANTASIE- en TROUWRINGEN.
Eigen Reparatie-inrichting.
Dezer dagen vernamen we uit goede
bron, dat meerdere Inspecteurs van Be
lastingen in onze omgeving het te kwaad
hebben of hadden met sommige belasting
schuldigen, omdat deze reeds sedert jaren
te lage inkomens of vermogens hadden
opgegeven, waardoor dan Staat, Provincie
en Gemeente op bedenkelijke wijze zijn
benadeeld geworden. We willen over
dat voorop gezette geknoei met belasting
aangiften en wat daarmee verband houdt,
iets zeggen.
Wie de Nederlandsche Staatscourant
zoo nu en dan inziet, vindt daarin tel
kens eene lijst van gelden, verantwoord
onder de benaming van „Gewetensgelden".
En daarnaast vindt men in de dagbladen
zoo nu en dan een bekendmaking van
een of anderen Burgemeester, dat bij hem
een zeker bedrag is ontvangen wegens
te weinig betaalde gemeentelijke inkom
stenbelasting. Daarbij komen dan nog
de eveneens in de Staatscourant afzon-
derlijk verantwoord wordende bedragen
der successierechten, waarbij het vaak
ook niet over peulschilletjes gaat, Gerust
mag worden aangenomen, dat het jaar
lij ksch bedrag, dat aan gewetensgeld
binnenkomt op een millioen kan wor
den gesteld.
Het komt stellig wel eens voor, dat
werkelijk naar ingeving van het geweten
den fiscus vrijwillig wordt toegezonden,
wat hij reeds lang had moeten hebben,
maar in den regel spreekt het financieel-
geweten zóó sterk niet, dat het resultaat
daarvan een bedrag van één millioen
per jaar zou zijn. Het meeste gewetens-
geld komt binnen onder zachten drang
of wel omdat de belastingschuldige van
twee kwaden het beste kiest.
Als bekend, kan de fiscus alleen in
speciaal aangewezen gevallen en slechts
gedurende drie jaren na den aanvang
van het belastingjaar navorderen, zij het
dan ook soms met een vermenigvuldi-
gingscijfer van viermaal het in één jaar
171
Ik geloof je, zeide hij, haar kussend.
Ik vertrouw ook volkomen op je,
anders zou ik ook niet weten, wat te
doen Maar toch werdt je straks bleek,
en ook nu beef je nog.
Dat komt van de ontroering, Georges.
Vindt je het zoo vreemd, dat ik mij be
wogen gevoel na zulk een verrassing
Zij heeft mij tot in het uiterst van mijn
hart geschokt.
Ik begrijp het, lieveling, vergeef
me, dat ik één oogenblik een zweem
van achterdocht durfde koesteren.—
Wat gevoel ik me toch weer gelukkig,
nu ik weer thuis ben, bij jou en bij
mijn jongen.— Alleen nog heb ik sngst
over dat telegram. Firmin is een ern
stig man, die mij niet zou laten over
komen, indien het niet iets buitenge
woons gold.Wat kan hij mij te zeg
gen hebben? Kun je heelemaal? niets
gissen, Héléne?
Neen, volstrekt niets.Ik ben even
belangstellend als jij, en je zoudt mij
even angstig maken,— Wat was dat dan
toch voor een telegram?
De Saint-Hyrieix seinde mij, dat mijn
overkomst om zeer bijzondere reden zeer
gewenscht was.
Mijn hemel, wat kan dat zijn? riep
Hélène uit met gedempte stem, en zij
keek in diepe droefheid voor zich.
ODtdoken bedrag. Doch in het algemeen
is verhooging van een eenmaal opge-
legden aanslag niet meer mogelijk en
nè drie jaren in geen geval meer. Blijkt
dan nog dat in vroeger jaren is ontdoken
of wel dat belasting is betaald zonder
dat er mogelijkheid is die na te vorde
ren, dan begint de moeilijkste taak van
den belasting-inspecteur. Dan moet hij
den belastingschuldige zien te overtuigen
dat, ongeacht de wettelijke bepalingen,
elk eerlijk man gehouden is den Staat
te geven, wat hem toekomt. En wat
het eigen geweten nog niet voldoende
duidelijk gemaakt had of tot klaarheid
kon brengen, dat wint wellicht voldoende
aan helderheid als men van aangezicht
tot aangezicht voor den fiscus staat. Het
kan zijn, dat de belasting-inspecteur met
zijn betoog den betrokkene overtuigt en
ook kan het zijn dat de betrokkene te
veel ,,man van fatsoen" is om het ver
wijt te kunnen verdragen, dat hij deed
wat een fatsoenlijk man niet doen mag.
In zooverre kan ook dan nog van ge
wetensgeld worden gesproken.
Maar er zijn andere gevallen.
Vaak staat er een stok achter de deur.
Immers is het zeer wel mogelijk, dat
van een belastingschuldige slechts een
klein gedeelte kan worden geëischt van
wat hij heeft ontdoken. Voor dat geval
rest een ander middel, n.l. om hem te
straffen voor zijne oneerlijkheid.
In de Wet op de Inkomstenbelasting
staat een artikel, dat zegt: „Hy die op
zettelijk eene aangifte onjuist of onvol
ledig doet, kan gestraft worden meteen
gevangenisstraf van ten hoogste drie
maanden". „Zeker „het opzet" zal niet
steeds te bewijzen zijn, zoodat men er
zonder kkleerscheuren af komt, maar
de kans op veroordeeling blijft bestaan.
En al vindt men het nu voor zichzelf
niet zoo erg, te weten, dat men belasting
heeft ontdoken, tegenover de buiten
wacht is het toch geen prettig gevoel
om nagekeken te worden als iemand, die
de schatkist heeft bestolen.
En van genoemde bepaling in de Wet
op de Inkomstenbelasting weet de fiscus
gebruik te maken. Het wordt soms een
pijnlijk gesprek tusschen den man vóór
en achter de groene tafel, maar het
resultaat is toch dikwijls „betalen van
gewetensgeld." Want dat de meeste be
dragen op die wijze zijn verkregen,
wijzen de wekelijkeche staten wel uit,
In de lange lijsten van de bij ver
schillende inspecteurs en ontvangers
binnengekomen bedragen vinden we
aldus lezen we in een nummer der
Haagsche Post van eenige weken ge
leden in het tijdvak van 8 weken
Nu, maak je maar niet al te bezorgd,
lieve vrouw.— Wat kan het eigenlijk
zijn, nu wij met ons drieën gezond zijn
Mijn moeder is immers ook goed, niet
waar, en Carmen gezond?
Ja zeker 1
Nu, dan zal het een zaak zijn, die
Firmin wat al te ernstig opvat.Doch
het beste zou zeker zijn, dat ik dadelijk
naar hem toe ga. Is hij thuis, naar
je weet?
Neen, antwoordde Hélène, dat juist
niet. Zeker heeft hij je niet zoo spoedig
verwacht, hij is althans weer een paar
dagen op reis gegaan, naar Marseille,
waar hij den terugkeerenden gouverneur
van Tonkin moet ontvangen. En Car
men is op het kasteel van Kerlor, bij
onze mama
Dan zullen we geduld oefenen. En
nu, Hélène, willen wij aan niets treurigs
meer denken, wij willen ten volle dit
weerzien genieten.
De Saint-Hyrieix bleef een dag of drie
uit. Toen hij terugkwam was het echter
niet meer noodig zijn schoonbroeder te
spreken over het telegram.
Er waren in die drie dagen vreeselijke
dingen gebeurd.
Den dag na zijn aankomst zat Geor
ges de Kerlor op zijn kamer, voor eenige
oogenblikken maar, omdat hij enkele
stukken had te zoeken in zijn lessenaar.
Daar werd hem een brief binnengebracht.
Toen hij het adres bekeek, meende
hij de hand te herkennen, maar, ofschoon
voorafgaande aan half Sepember j.l. o.a.
opgesomd aan bedragen boven f 1000:
f 6248.—, f 1050.64, f 5506.41,
f 2485.67, f 1930.66, f 1780.26,
f 2238.81, f 5410.92, f 10153,70,
f 1416.60, f 1612.—, f 8993.81,
f 2713.75, f 2088.91, f 1088.25,
f 1117.10. Dat zijn allen onder zachten
of harden drang verkregen bedragen
zonder twijfel. Want er is niet één be
lastingschuldige, die op een cent na
nauwkeurig Kan uitrekenen wat hij bij
de wisselende en samengestelde tarieven
en stelsels, wat hij over verschillende
jaren aan Rijks- en Gemeentebelasting,
aan Veadedigingsbelasting en opcenten
heeft ontdoken. Dus is het hem vóór-
gerekend door of vanwege den belasting
inspecteur.
Maar er zijn ook bedragen boven
f 1000, die in ronde sommen van f 100
zijn verantwoord. Wij vinden o. a
f 2500, f 10.000, f 12.400. Hoe komt
men uu aan deze ronde bedragen Deze
zijn maar eenigszins geraamd, omdat er
vele gevallen zijn, waarin de betrokkene
onmogelijk het ontdoken bedrag meer
kan opgeven en de belasting-ambtenaar
dat bedrag niet meer kan berekenen
wegens gebrek aan gegevens. Dan moet
er maar wat gemarchandeerd worden
en een accoord worden getroffen tusschen
fiscus en belastingschuldige, waarvan dan
het resultaat is een rond bedrag aan
contanten, hetwelk de belastingschuldige
op het altaar van den fiscus moet offe
ren.
Steeds komt 'er meer gewetensgeld
binnen, hetgeen naar de meening der
Haagsche Post zijn oorzaak vindt in de
werking der belasting-administratie, die
zich bij eenvoudiger inrichting van haar
werk en meer normale personeelsvoor
ziening steeds beter van haar taak kan
kwijten.
Er is al heel wat belasting ontdoken
en er zal ook in de toekomst stellig nog
heel wat ontdoken worden. Een krachtig
middel hier tegen is ongetwijfeld be
WORRPÖËDERS
werken absoluut zeker en voeren de
wormen, zooals spoel-, made-, maag-
en andere ingewandswormen, langs
den natuurlijken weg uit het lichaam.
PRIJS 85 Ct. PER DOOS.
Verkrijgbaar bij
DROGISTERIJ HEUSDEN.
het schrift hem bekend voorkwam, wist
hij het toch niet thuis te brengen. Hij
opende daarom de enveloppe.
Hij las
„Indien U verlangend bent, om te
zien, hoe uw vrouw in uw afwezigheid
den tijd heeft doorgebracht, breng dan
hedenavond om negen uur een bezoek
aan de rue St. Joseph, en posteer U
voor de herberg op den hoek dier straat."
Georges de Kerlor wilde eerst glim
lachen. Daarna smeet hij verachtelijk
den brief neer. Hij haatte den laster
en wilde er niet aan gelooven.
Met groote stappen liep hij de kamer
op en neer.
O, het moest laster zijn, niets dan
vurige laster. Er was geen sprake van,
dat zijn vrouw, zijn zachte en edele
vrouw, de moeder van zijn zoon, hem
ontrouw was geweest
Zoo redeneerde hij, terwijl hij in
heftige opgewondenheid op en neer liep.
En toch kwam telkens weer de twijfel
bij hem boven.
Hij was zoo lang weg geweest, de
verleiding in Parijs was zoo groot en
Hélène was zoo schoon 1
Het einde was, dat Georges de Kerlor
zich boog over de papiermand en den
brief weer daaruit nam.
Hij zag naar den naam der straat, en
prentte dien in zijn hoofd. In elk geval
zou hij kunnen gaan en zien, of die
briefschrijfster gelijk had.
En hoe meer hij nadacht, te inniger
werd de overtuiging in hem, dat hij in
elk geval moest gaan, al was het ook
AGENTSCHAP VAN DE AMSTERDAMSCHE BANK A.'DAM
TELEFOON No. 15. Kantooruren van 9-4. Zaterdags van 9—12.
Verstrekt Handelscredieten tegen nader overeen te komen voorwaarden.
Opent rekening-courant met rentevergoeding.
Incasseert Binnen- en Buitenlandsche Wissels.
Belast zich met den aan- en verkoop van Effecten en nazien van Uitlotingen.
Koopt en verkoopt vreemd Bankpapier.
Verzilvert Coupons en bezorgt alle Assurantiën.
Neemt gelden a Deposito, rentevergoeding volgens overeenkomst.
Verhuurt Safe-Loketten. (Prijzen naar grootte der kastjes).
SPAARBANK. SST Spaarboekjes gratis bij eerste storting.
Nadere inlichtingen verstrekt gaarne de Directie
lasting-verlaging, want hoe meer voor
deel met ontduiking is te behalen, des
te meer zal zij in toepassing worden
gebracht. Immers weten we allen wel
dat de doorsnee-Nederlander in belasting
ontduiking niet d&t kwaad ziet, hetwelk
hij in andere strafbare feiten, die feitelijk
van veel minder ernstigen aard zijn,
meent te ontdekken.
De onderhandelingen te Locarno heb
ben een gunstig verloop. De Duitsche
Staatssecretaris Kempner is, zooals
men weet, naar Berlijn gegaan om de
leden van het kabinet, alsmede den
president der republiek Hindenburg ver
slag uit te brengen over den gang van
zaken te Locarno.
Tweemaal is te Berlijn in vorband
hiermede onder leiding van den waar-
nemenden rijkskanselier, den minister
van de rijksweerheid dr. Gessier, een
ministerraad gehoudenDinsdagmiddag
den eersten keer, Woensdagmiddag op
nieuw. Beide keeren is er verscheidene
uren achter elkaar van gedachten ge
wisseld, hetgeen er ongetwijfeld op wijst,
dat de meeningen nog al uiteen hebben
geloopen dit behoeft trouwens niet al
te zeer te verbazen, daar van het kabinet
ook een drietal ministers deel uitmaken,
die tot de Duitsch-Nationale partij be-
hooren, de partij derhalve, die steeds
het felst heeft geageerd tegen het voor
gestelde veiligheidspact en steeds het
meest gevreesd, dat het waarborgverdrag
Duitschiand in een weinig begeerens-
waardige positie zou brengen.
Wat er in den ministerraad is verhan-
alleen om den demon van achterdocht,
die in zijn binnenste was wakker ge
roepen, tot zwijgen te brengen.
Ineens vroeg hij zich zelf af, of het
zonderlinge telegram, dat zijn schoon
broeder hem had gezonden, niet in ver
band stond met deze zaak. Bij die
gedachte bleef hij eensklaps staan en
hield de hand voor het voorhoofd, want
het was hem, of hij duizelig werd en
zou neerstorten
O, dat is onmogelijk! Onmogelijk!
klaagde hij zachtkens, dat zou de ver
woesting van mijn geluk, van mijn leven
zijn 1
Daar kwam een bediende van beneden
mevrouw de gravin liet vragen of me
neer kwam om te ontbijten.
Ja, ja, ik kom, zeide de graaf barscher
dan hij gewoon was.
Hij ging naar het venster, drukte het
gloeiende voorhoofd tegen het koude
glas, ging daarop in zijn toiletkamer en
bette de oogen met het koude water.
Daarna ging hij langzaam naar beneden.
Aan het ontbijt was Georges buiten
gewoon stil. Daardoor bemerkte hij
niet, dat ook Hélèna weinig zeide, en
dat er een zekere onrust op haar ge
laat lag.
Doch de kleine Jean was er ook nog
Wat scheelt paatje en maatje toch?
zeide hij verbaasd, beiden zijn zoo stil.
En nu viel het Georges op, dat zijn
vrouw er inderdaad stil en eenigszins
treurig uitzag.
Hij trok het kind naar zich toe en
zette het op zijn knie.
Weineen, lief kind, wij zijn niet stil
deld is niet uitgelekt, het feit echter dat
volgens de laatste berichten te Locarno
de volledige tekst van het veiligheidspact
van Rijnland is aangenomen, wat even
eens geschiedde met betrekking tot het
Duitsch-Fransche en Duitsch-Belgische
arbitage-verdrag, blijkt wel dat Kempner
toestemming heeft verkregen om het
pact te onderteekenon en het treding
van Dnitschland op den grondslag van
de te Locarno gevonden oplossing heeft
goedgekeurd.
Bovendien verluidt, dat men ook met
de Oostelijke verdragen bizonder hard
opschiet, zoodat men dan ook al ernstig
rekening begint te houden met een spoe
dig einde van de conferentie, die in haar
laatste stadium werkelijk nog door Mus
solini schijnt te zullen worden bijgewoond.
Inmiddels is het nog niet heelemaal
zeker, of er ook overeenstemming is be
reikt omtrent de, feitelijk buiten de con
ferentie vallende, nevenvraagstukken,
zooals .de ontruiming der Keulsche zone,
verzachting van het stelsel der bezetting,
verkorting van den bezettingstermijn,
inkrimping van het bezettingsleger, een
vervroegd referendum voor het Saarge-
bied enz. Men krijgt den indruk, dat
de geallieerden te dezer zake niet in elk
opzicht aan de wenschen van Duitsch
iand tegemoet willen komen.
Men heeft hier dan ook met een waar
lijk zeer moeilijk gelijk geval te doen
aan den eenen kant wenschen de Duitsche
gedelegeerdee, in verband met de pu
blieke opinie, met een zoo groot moge
lijke buit naar huis terug te keeren
anderzijds wenschen de geallieerden, en
Frankrijk vooral, ook al in verband
met de openbare meening, niet al te
groote concessies te doen. Overigens
is het wel, Hélène vroeg Georges eens
klaps aan zijn vrouw.
Hélène schrikte op.
Om de waarheid te zeggen, Georges,
ik ben misschien wel wat stil geweest
Zie je, je bent pas den tweeden dag
en nu moet ik je vanavond reeds alleen
laten.
Georges liet eensklaps Jean van zijn
knieën glijden.
Mij alleen laten riep hij uit. Waarom
Een plicht, Georges, een onafwijsbare
plicht Ik moet een bezoek brengen
aan een mijner vriendinnen, die ziek
terneder ligt.
Hélène kreeg slechts met moeite deze
leugen over de lippen. Doch zij kon
niet anders, zij moest haar echtgenoot
nog eenmaal bedriegen. Maar het was
ook voor het laatst. Zij moest heden
avond met Bobert d'Alboize een samen
komst hebben in een herberg in de rue
de St. Joseph.
Robert d'Alboize, nu majoor geworden,
had de hoop al opgegeven om ooit
Carmen over te halen haar man te ver
laten. In de laatste jaren hadden zij
elkander niet vaak meer ontmoet. Hélène
had dit niet gewild. Zij overreedde
haar schoonzuster om af te zien van
deze zondige lietde.
Carmen, die geheel opging in de liefde
voor haar kleine Marcelle, had wel ooren
naar Hélène's raadgevingen. Zij zag steeds
zeldzamer den officier.
Maar er was nog altijd een band tus
schen hen. Niet alleen het kind, maar
ook bezat Robert een aantal brieven
van Carmen; deze brieven konden, ala
\IEIWSBL\i
voor let Land m leusöei en AltenJeLanptnat en le Bominelervaard