Aankondiging. Uitgave: Firma L J. VEERMAN, Heusden. No, 4558. Woensdag 2 December 1925. ituitfiilaiMlM'li Overzicht RÜILLKTOH. „Het Kasteel van Kerlor". Eimieiilaiid. Int. Telefoon no. 19. Postrekening no. 61535. land VAN altera Dit blad verschijnt WOENSDAG er, VRIJDAGMIDDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f 4.25, en franco per post beschikt f 4.40. Afzonderlijke nummers 6 cent. Advertentiën van 4—6 regels 90 cent. Elke regel meer 45 cent. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdagmiddag 4 uur «n Vrijdagmorgen 9 uur ingewacht. Zooals uit de in dit nummer voor komende advertentie blijkt, stellen wij onze Lezeressen en Lezers van „Het NIEUWSBLAD van Heusden" in de gelegenheid zich tegen zeer verminderden prijs in het bezit te Stellen van een prachtvolle Vogel verzameling naar de natuur getee kend door den Kunstschilder Antoon Jakma Deze Vogelmap zal blijken te zijn een Premie, die niet alleen waardevol, doch ook zeer leerrijk is en die zeker door onze Lezers op hoogen prijs zal worden gesteld. Een ieder profiteers dus van deze zeldzame aanbieding. DE ADMINISTRATIE De Duitsche Rijksdag heeft in zijn zitting van Vrijdagavond het wets ontwerp waarbij de rijksregeering wordt gemachtigd het punt van Lo carno te onderteekenen en tot den Volkenbond het verzoek te richten tot dit instituut toe te treden met 291 tegen 174 stemmen aangenomen. Vooraf was van regeeringszijde nog eens uiteengezet, dat in het onderha vige geval door aanvaarding geen twee derde meerderheid was ver- eischt, een opvatting, waarmee de Duitschnationalen het geenszins eens zijn, van daar dat dezen de in juri disch opzicht bindende kracht eener aanvaarding niet erkennen. Zooals te verwachten viel, stem den niet alleen de Duitsch-nationa- len tegen het wetsontwerp, maar evenzeer de nog rechtscher zich ori- ënleerende Volkischen cn nationaal- socialisten, alsmede de leden der eco nomische vereeniging en de links-ra dicalen, d.w.z. de communisten, die in het pact van Locarno een anti- Russische politiek zien belichaamd. Tot de voorstemmers behoorden de sociaal-democraten, het centrum, de Duitsche volkspartij, de hieraan ver wante Beiersche volkspartij, de de mocraten en bovendien zoowel de Duitsch Hannoveranen als de Beier sche boerenbond. Genoteerd dient hierbij te worden, dat uit het feit, dat vorengenoemde partijen zich voor aanvaarding hebben uitgespro- 184 Dan moet je oogenblikkelijk terug gaan naar Parijs, naar Hélène. Je moet trachten het kind terug te vin den, jou kind en Hélène's kind,want Hélène is je nooit ontrouw geweest. Stil, spreek niet.... Ik zal je alles ver tellen... Hélène is de beste, de braaf ste van alle vrouwen.. Ik alleen ben schuldig, wat zij misdeed, deed ze 1 voor mij, om mij te redden van schande en oneer... En in korte woorden vertelde zij ide geschiedenis, zooals onze lezers die kennen, hoe Hélène alleen naar dat koffiehuis was gegaan om daar van Robert d'Alboize de brieven te 3 ontvangen, die voor haar, Carmen, j steeds een dreigend gevaar oplever- den. Georges luisterde met hijgende borst. Hij dacht er niet aan Carmen iets te verwijten, hij dacht alleen aan het geluk dat Hélène hem trouw was gebleven, en toen aan de diepe smart, die hij haar had berokkend, en aan het ongeluk dat hij over zijn kind )had gebracht. En zonder zelfs zijn moeder te spreken, nam Georges de Kerlor den sneltrein naar Parijs en zoo stond hij op eens weer voor Hélène in het huis aan het Parc-aux-Princes. ken, geenszins piag worden afgeleid, dat deze partijen geen enkel bezwaar meer te berde konden brengen; in tegendeel; uit de discussies is ten duidelijkste gebleken, dat de verte genwoordigers der voorstemmende partijen nog verscheidene kritische opmerkingen hebben gemaakt, maar desondanks hebben zij zich ten gunste van Locarno verklaard, om dat alleen op deze wijze Duitsch- land zijn vrijheid zal kunnen her krijgen. Locarno wordt dan ook slechts als een goed begin, als een duidelijke ommekeer beschouwd en algemeen hoopt men, dat de gealli eerden in den geest van Locarno,' verder over de brug zullen komen, waardoor de positie van Duitscnl. nog meer zat kunnen worden ver beterd. Heden den lsten December zal te Londen de onderteekening van hel pact plaats hebben, liet was aan vankelijk de bedoeling dat deze on- derteekening met veel luister en fees telijkheden zou plaats hebben, het overlijden van de Koningin-Moeder van Engeland is echter oorzaak dal de onderteekening zonder feestelijk heden zal geschieden. Zooals wij in ons vorig overzicht schreven was het Briand nog Dou- mer gelukt een Fransch Kabinetsa men te stellen en was Herriot op dracht verstrekt tot de vorming van een ministerie. Doch ook Herriot was niet gelukkiger dan zijn voorganger, omdat hij de socialisten, die een overwegende rol in het te vormen kabinet wilden spelen en zelf de leiding van zaken in handen wilden nemen, niet mee kon krijgen. Toen Herriot het daarna opgaf, heeft Doumergue, de president der republiek, nogmaals een beroep ge daan op den minister van buiten i. zaken uit het kabinet Painlevé. Dit maal schijnt Briand beter te zullen slagen, te oordeelen naar de be richten omtrent de definitieve sa menstelling van het kabinet. Uit de berichten blijkt, dat inliet nieuwe kabinet ook radicalen zitting hebben en dat het geheele ministerie nog al een democratisch en hervor mingsgezind karakter draagt. liet ministerie zal stellig den steun ver krijgen van het linksche kartel,' maar vermoedelijk op de tegenkan ting der socialisten moeten rekenen: in liet gunstigste geval zullen deze Voor het eerst van zijn leven mis schien stond Georges de Kerlor in een smekende houding. Ik weet, dat ik zeer misdaan heb. Hélène zeide hij met gebogen hoofd, terwijl zij nog steeds met een gebie dend gebaar de hand naar de deur uitstrekte. Ga, zeide zij op harden toon met een heesche stem. Wij kunnen niets meer voor elkander zijn.... Hélène ik heb u miskend... Vergeef het mij. Ga, zeide zij nog eenmaal, ol ik zal heengaan.... En zij maakte aanstalten om zich te verwijderen. Neen, liernam hij afwijzend, je hebt gelijk, ik moet heengaan, zeg me alleen maar, heb je een spoor van onzen zoon gevonden? Zij drukte beide handen op haar borst, alsof zij daar een vreeselijke pijn gevoelde en werd doodsbleek. Dat moest ik u vragen, ontaarde vader.. Maar ik zal hem vinden. Ik wil hem vinden.... Laten wij samen zoeken, Hélène waagde hij op smeekenden toon te zeggen, laten wij samen zoeken naar ons kind. Ons kindOns kind barstte zij lachend los... Neen, jij hebt het recht verbeurd u vader te noemen... O, vreeselij ke daad, een vader die zijn eigen kind weggeeft, in een aan val van woede... Ik wil u niet meer misschien zelfs neutraliteit in acht kunnen nemen. Aan den anderen kant is het kabinet weer niet zóó naar links afgegleden, dat het cen trum het zijn steun niet kan ver- leenen: zelfs rechts zij het dan niet de radicale vleugel hiervan -— zal in bepaalde gevallen het nieuwe ministerie wellicht kunnen steunen. Schip bij Zoutelande gestrand. Zaterdagavond omstreeks half ze ven werd de „Vestland" tijdens zwaar weer en dichte sneeuwbuien, terwijl ze op reis was van Engeland naar Zweden, op de kust nabij Zoutelande geslagen. De positie van het schip werd onmiddellijk zeer dreigend, zoo dat weldra noodseinen werden ge geven. Uit Vlissingen vertrokken zeer spoedig de reddingsboot en enkele sieepbooten, maar door de hevige branding was het niet mogelijk de in nood verkeerende bemanning te bereiken. De Nederlandsche loodskotter is er echter direct in geslaagd <een ;sloep van de „Vestland", waarin zich drie man bevonden op te pikken. De ge redden vertelden, dat de scheepskok er niet in geslaagd was in de sloep te komen en door de zee was wegge slagen, zonder dat men een poging kon doen hem te redden. De reddingsboot, die den gehee- len nacht, in de nabijheid van het ge strande vaartuig bleef, slaagde er ee- nigen tijd later in een der leden van de bemanning op te pikken, die op een reddingsboei in zee rond dreef. Deze man was vrij ernstig gewond en had van de koude ontzettend te lijden gehad, Omstreeks zes uur Zon dagmorgen was het mogelijk de drie overlevenden, die zich nog op hel wrak bevonden van boord te halen. Onder hen bevond zich de kapi tein, die tot hel laatst op zijn schip bleef. Een van degenen, die het laatst van boord werd gehaald, bleek ern stig ziek te zijn. Hij moest evenals de gewonde zeeman, ter verpleging worden opgenomen in het Sint-Jo- seph-ziekenhuis te Vlissingen, waar heen alle geredden werden overge bracht. Er schijnt weinig hoop tq zijn de „Vestland" die dicht onder de kust zit, nog te kunnen vlotbrengen. Men vreest dat het schip verloren is. o— zien, nooit, nooit weer! Eerst dan moogt ge weer tot mij spreken, als je 'mij mijn kind terugbrengt... Dat zal ik, Hélène, ik zweer het je., al zou ik ook de heele wereld het ondersteboven moeten keeren. Zij wendde zich af, alsof zij niet hem wilde zien, maar in waarheid omdat zij haar ontroering niet lan ger imeester kon blijven. Hij keek nog eens naar haar ge stalte en ging toen langzaam de deur uit om zijn onderzoekingen te begin nen ,die jarenlang zouden duren. Dagen, weken, maanden achtereen liep hij geheel Parijs en zijn omstre ken af, doorreisde geheel Frankrijk ten slotte, maar nergens trof hij ook maar eenig teeken aan van het kind, dat hij had weggegeven aan den landlooper, wiens gelaat hij alleen had gezien in een halfdonkere ka mer. -Eindelijk riep een bericht van een ziekte zijner moeder hem naar Ker lor terug. Het was onmogelijk ge weest ;aan de oude dame de waarheid langer te verbergen. Toen Georges op Kerlor kwam, lag zij te bed. Dr. Laroche was bij haar maar verliet haar het volgende oo- genblik. De zoon ontmoette hem in de gang. Hoe gaat het met mama, vroeg Ge orges in spanning. Het loopt gelukkiger af, dan ik dacht ,er is natuurlijk gevaar, maar misschien komen we er goed door. Stel u mama zooveel mogelijk gerust, Na den storm. Het „Hbl." schrijft: De storm van Woensdag heeft van ons varend volk den tol geëisehtvan verscheidene menschenlevens. De bemanning der „Nijverheid die van een tweetal tjalken, mis schien van enkele visschersschuitm, nog zijn niet allen vermisten de vei lige haven binnengeloopen, vonden hun zeemansgraf in de door een sneeuwstorm opgejaagde golven. En nu is er helaas geen twijfel meer mogelijk, dat ook de loodsschoener van Terschelling met dertien man is gebleven in dezelfde wateren, waar zij zoovelen veilige vaart hebben ver zekerd. Dat element maakt den ondergang van den loodsschoener des te tref fender. Het is e en hij uitstek eer biedwaardig beroep, dat van loods. Men moet man zijn van stavast wil men het aandurven. Hoe vaak waagt niet de loods het veege lijf als hij zich in de dobberende jol bij vlie gend weer naar 't schip' dat belood- sing vraagt, door den storm heen- worstelt om de touwladder te kun nen grijpen die langszij van het slin gerend schip hangt. Wie ooit hij stormweer een looas aan boord zag komen op zee, kan niet, zonder dat het hem warm wordt om het hart denken aan die wakkeren, die levensgevaar te trot- seeren vanzelfsprekend plicht ach ten. En nu is een dertiental van deze brave zeelui het offer geworden van de zee, die zij voor anderen bevei ligden. Het geheim van de worste ling met golven en wind van deze mannen, om het warme leven te behouden, waaraan ieder normaal mensch hangt en haakt, dat droevige geheim geven de golven niet prijs - al zal straks wellicht hier en daar de ontzielde rest, van wat eenmaal een dapper zeeman was op het strand worden gespoeld. Daar is rouw in de gezinnen van loods en leerling, van schipper en stuurman van knecht en kok en daar is een door bewondering voor de slachtoffers verdiept meegevoel met deze weduwen en weezen, wier onrust over de mannen in de smar telijke zekerheid is verkeerd, dat zij offers zijn geworden van de eeuwige worsteling met de zee. Wij kunnen alleen in eerbied den ken aan de smart dezer vrouwen en moeders, wier mannen zijn ge- meneer de graaf. Deel haar een goe de tijding mee, al ga je er desnoods, een verzinnen. De jonge man knikte, en ging de kamer zijner moeder binnen. O, jongen, jongen! Wat heb ik daar vreeselijke dingen gehoord, zei de de oude gravin, terwijl zij George de hand toestak. Dat is meer de drift geweest, Georges. Je zult nu wel voorgoed geleerd hebben, daaraan niet toe te gevenHélène voor schuldig houden. O, mijn zoon, hoe was dat mogelijk? Zij het reinste, het braafste wezen? Ja, mama, u hebt gelijk.... Ik ben waanzinnig geweest.... En hoe is het met den kleinen Jean? Is hij teruggevonden? Neen, nog niet, zeide Georges aar zelend, maar wij hebben een goed spoor, een goed spoor, en wij zullen hem weldra vinden. Inderdaad, daar ben ik blij om... Spaar vooral geen moeite, geen geld. Je kunt over mijn vermogen geheel beslissen.... Georges nam de hand zijner moe der. Er kwamen toen tranen in zijn oogen, terwijl hij in het oude goede gelaat staarde, dat er zoo bleek uit zag. Ik dank u, beste moeder, maar dat i'S niet noodig. Ik ben nu rijk genoeg, rijker dan ooit, aan geld ont breekt het niet. En overal, in alle steden en dorpen is de politie aan het werk gesteld. Het zal niet lang meer duren, mama, of ik leg uw bleven in den strijd voor anderer veiligheid. o— AHe hoop opgegeven. 's-Gravenhage, 30 Nov. Het De partement van Marine deelt mede, dat het thans uitgesloten kan worden geacht, dat er nog eenige hoop te- staat op terugvinden van den ver misten loodschoener van Terschel ling. Wel acht men het nader in ver band met verschillende aanwijzin gen niet meer uitgesloten, dat he vermiste loodsvaartuig inderdaad in aanvaring is geweest met het En- gelsche schip „Milton Star,'. Om trent het loodsvaartuig van Goe roe behoeft geen ongerustheid te bestaan. Het is gisteren nog gezien,, een schip beloodsende. (Corr. Bur.y o— Bijecnrceping Tweede Kamer. Naar wij vernemen, zullen de hei de Kamers der Staten-Generaal in December 1925 nog bijeengeroe pen worden tot het behandelen van die wetsontwerpen van urgenten aard, welker afdoening, reeds door de crisis vertraagd, nog vóór de jaarwisseling geboden is. Uiteraard betreft het slechts wetsontwerpen, welke geen politieke strekking heb ben en wegens hun uitsluitend za kelijk karakter kunnen worden be schouwd als „loopende zaken" wel ke aan termijnen gebonden zijn. Aan verschillende Departementen is op gave verzocht van de ontwerpen en andere aanhangig te maken zaken, welke hiervoor in aanmerkeng ko men. —o De vechtpartij in Den Haagt Naar wij vernemen heefl thans de journalist dr. M. van Blanken- stein, die in liet station der Staats spoor te 's-Gravenhage, even voor zijn vertrek via Rusland naar Chi na, onverhoeds werd aangevallen door Jhr R. Groeninx v. Zoelen,vóór het overschrijden der Nederlandsche grens een aanklacht wegens mishan deling bij de Haagsche politie tegen dezen heeft ingediend. Onmiddelijk nadat het Dagelijksch Bestuur van den Ned. Journalisten kring kennis had gekregen van d.e aanranding op dr. M. v. Blankenstein heeft het den aangevallene naar Ber lijn een telegram van hartelijke .sym pathie betuiging gezonden. o— Een Hollander beroofd. Uit Milaan wordt gemeld, dat een kleinkind weer in uw armen.. God geve het, zeide de oude dame, en lang zaten moeder en zoon hand in hand. En waar is Carmen, vroeg Geor ges eindelijk, na eenige aarzeling. In Parijs, bij haar man natuur lijk. Deze zal nu weldra Parijs ver laten en mij mijn dochter ontnemen. Je weet dat hij benoemd is tot gou verneur van Algiers. Het is voor hem een groote eer, maar ik had lie ver ,dat hij hier bleef. En komt Carmen nog hier? Natuurlijk, antwoordde de moe der. Men heeft haar geschreven, en zij zal niet op zich laten wachten... O, mijn jongen, wat had die armé Carmen er mee te doen, dat jij Hé lène zoo verongelijkt hebt. Den ge- heelen avond heeft zij in tranen doorgebracht, en dagen daarna was zij nog ziek. Georges knikte met het hoofd. Het was hem niet mogelijk om een goedkeurend woord over deze mede lijdende droefheid over de lippen te brengen. Hij begreep wel, waar óm Carmen zoo treurig was geweest. Het waren de wroegingen van haar belast geweten, die haar gekneld had den. Terwijl zij pleitte voor de on schuld van Hélène had zij te dieper gevèoeld, hoe diep schuldig zij zelf was. O, het was ook inderdaad vreese- lijk. Zij had de eer der Kerlors be smet dacht Georges bij zich zelf. Zij was een onwaardig lid der familie, t Land van Hous tenajeLaigstrast en de rwaard

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1925 | | pagina 1