Aankondiging.
Uitgave: Firma L J. VEERMAN, Heusden.
No, 4558. Woensdag 2 December 1925.
ituitfiilaiMlM'li Overzicht
RÜILLKTOH.
„Het Kasteel van Kerlor".
Eimieiilaiid.
Int. Telefoon no. 19. Postrekening no. 61535.
land VAN altera
Dit blad verschijnt WOENSDAG er, VRIJDAGMIDDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 4.25, en
franco per post beschikt f 4.40. Afzonderlijke
nummers 6 cent.
Advertentiën van 4—6 regels 90 cent. Elke regel
meer 45 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdagmiddag 4 uur «n
Vrijdagmorgen 9 uur ingewacht.
Zooals uit de in dit nummer voor
komende advertentie blijkt, stellen
wij onze Lezeressen en Lezers van
„Het NIEUWSBLAD van Heusden"
in de gelegenheid zich tegen zeer
verminderden prijs in het bezit te
Stellen van een prachtvolle Vogel
verzameling naar de natuur getee
kend door den Kunstschilder Antoon
Jakma
Deze Vogelmap zal blijken te zijn
een Premie, die niet alleen waardevol,
doch ook zeer leerrijk is en die zeker
door onze Lezers op hoogen prijs zal
worden gesteld.
Een ieder profiteers dus van deze
zeldzame aanbieding.
DE ADMINISTRATIE
De Duitsche Rijksdag heeft in zijn
zitting van Vrijdagavond het wets
ontwerp waarbij de rijksregeering
wordt gemachtigd het punt van Lo
carno te onderteekenen en tot den
Volkenbond het verzoek te richten
tot dit instituut toe te treden met
291 tegen 174 stemmen aangenomen.
Vooraf was van regeeringszijde nog
eens uiteengezet, dat in het onderha
vige geval door aanvaarding geen
twee derde meerderheid was ver-
eischt, een opvatting, waarmee de
Duitschnationalen het geenszins eens
zijn, van daar dat dezen de in juri
disch opzicht bindende kracht eener
aanvaarding niet erkennen.
Zooals te verwachten viel, stem
den niet alleen de Duitsch-nationa-
len tegen het wetsontwerp, maar
evenzeer de nog rechtscher zich ori-
ënleerende Volkischen cn nationaal-
socialisten, alsmede de leden der eco
nomische vereeniging en de links-ra
dicalen, d.w.z. de communisten, die
in het pact van Locarno een anti-
Russische politiek zien belichaamd.
Tot de voorstemmers behoorden de
sociaal-democraten, het centrum, de
Duitsche volkspartij, de hieraan ver
wante Beiersche volkspartij, de de
mocraten en bovendien zoowel de
Duitsch Hannoveranen als de Beier
sche boerenbond. Genoteerd dient
hierbij te worden, dat uit het feit,
dat vorengenoemde partijen zich
voor aanvaarding hebben uitgespro-
184
Dan moet je oogenblikkelijk terug
gaan naar Parijs, naar Hélène. Je
moet trachten het kind terug te vin
den, jou kind en Hélène's kind,want
Hélène is je nooit ontrouw geweest.
Stil, spreek niet.... Ik zal je alles ver
tellen... Hélène is de beste, de braaf
ste van alle vrouwen.. Ik alleen ben
schuldig, wat zij misdeed, deed ze
1 voor mij, om mij te redden van
schande en oneer...
En in korte woorden vertelde zij
ide geschiedenis, zooals onze lezers
die kennen, hoe Hélène alleen naar
dat koffiehuis was gegaan om daar
van Robert d'Alboize de brieven te
3 ontvangen, die voor haar, Carmen,
j steeds een dreigend gevaar oplever-
den.
Georges luisterde met hijgende
borst. Hij dacht er niet aan Carmen
iets te verwijten, hij dacht alleen
aan het geluk dat Hélène hem trouw
was gebleven, en toen aan de diepe
smart, die hij haar had berokkend,
en aan het ongeluk dat hij over zijn
kind )had gebracht.
En zonder zelfs zijn moeder te
spreken, nam Georges de Kerlor den
sneltrein naar Parijs en zoo stond
hij op eens weer voor Hélène in
het huis aan het Parc-aux-Princes.
ken, geenszins piag worden afgeleid,
dat deze partijen geen enkel bezwaar
meer te berde konden brengen; in
tegendeel; uit de discussies is ten
duidelijkste gebleken, dat de verte
genwoordigers der voorstemmende
partijen nog verscheidene kritische
opmerkingen hebben gemaakt, maar
desondanks hebben zij zich ten
gunste van Locarno verklaard, om
dat alleen op deze wijze Duitsch-
land zijn vrijheid zal kunnen her
krijgen. Locarno wordt dan ook
slechts als een goed begin, als een
duidelijke ommekeer beschouwd en
algemeen hoopt men, dat de gealli
eerden in den geest van Locarno,'
verder over de brug zullen komen,
waardoor de positie van Duitscnl.
nog meer zat kunnen worden ver
beterd.
Heden den lsten December zal te
Londen de onderteekening van hel
pact plaats hebben, liet was aan
vankelijk de bedoeling dat deze on-
derteekening met veel luister en fees
telijkheden zou plaats hebben, het
overlijden van de Koningin-Moeder
van Engeland is echter oorzaak dal
de onderteekening zonder feestelijk
heden zal geschieden.
Zooals wij in ons vorig overzicht
schreven was het Briand nog Dou-
mer gelukt een Fransch Kabinetsa
men te stellen en was Herriot op
dracht verstrekt tot de vorming van
een ministerie. Doch ook Herriot was
niet gelukkiger dan zijn voorganger,
omdat hij de socialisten, die een
overwegende rol in het te vormen
kabinet wilden spelen en zelf de
leiding van zaken in handen wilden
nemen, niet mee kon krijgen.
Toen Herriot het daarna opgaf,
heeft Doumergue, de president der
republiek, nogmaals een beroep ge
daan op den minister van buiten i.
zaken uit het kabinet Painlevé. Dit
maal schijnt Briand beter te zullen
slagen, te oordeelen naar de be
richten omtrent de definitieve sa
menstelling van het kabinet.
Uit de berichten blijkt, dat inliet
nieuwe kabinet ook radicalen zitting
hebben en dat het geheele ministerie
nog al een democratisch en hervor
mingsgezind karakter draagt. liet
ministerie zal stellig den steun ver
krijgen van het linksche kartel,'
maar vermoedelijk op de tegenkan
ting der socialisten moeten rekenen:
in liet gunstigste geval zullen deze
Voor het eerst van zijn leven mis
schien stond Georges de Kerlor in
een smekende houding.
Ik weet, dat ik zeer misdaan heb.
Hélène zeide hij met gebogen hoofd,
terwijl zij nog steeds met een gebie
dend gebaar de hand naar de deur
uitstrekte.
Ga, zeide zij op harden toon met
een heesche stem. Wij kunnen niets
meer voor elkander zijn....
Hélène ik heb u miskend...
Vergeef het mij.
Ga, zeide zij nog eenmaal, ol ik
zal heengaan....
En zij maakte aanstalten om zich
te verwijderen.
Neen, liernam hij afwijzend, je
hebt gelijk, ik moet heengaan, zeg
me alleen maar, heb je een spoor
van onzen zoon gevonden?
Zij drukte beide handen op haar
borst, alsof zij daar een vreeselijke
pijn gevoelde en werd doodsbleek.
Dat moest ik u vragen, ontaarde
vader.. Maar ik zal hem vinden. Ik
wil hem vinden....
Laten wij samen zoeken, Hélène
waagde hij op smeekenden toon te
zeggen, laten wij samen zoeken naar
ons kind.
Ons kindOns kind barstte zij
lachend los... Neen, jij hebt het recht
verbeurd u vader te noemen...
O, vreeselij ke daad, een vader die
zijn eigen kind weggeeft, in een aan
val van woede... Ik wil u niet meer
misschien zelfs neutraliteit in acht
kunnen nemen. Aan den anderen
kant is het kabinet weer niet zóó
naar links afgegleden, dat het cen
trum het zijn steun niet kan ver-
leenen: zelfs rechts zij het dan
niet de radicale vleugel hiervan -—
zal in bepaalde gevallen het nieuwe
ministerie wellicht kunnen steunen.
Schip bij Zoutelande gestrand.
Zaterdagavond omstreeks half ze
ven werd de „Vestland" tijdens zwaar
weer en dichte sneeuwbuien, terwijl
ze op reis was van Engeland naar
Zweden, op de kust nabij Zoutelande
geslagen. De positie van het schip
werd onmiddellijk zeer dreigend, zoo
dat weldra noodseinen werden ge
geven.
Uit Vlissingen vertrokken zeer
spoedig de reddingsboot en enkele
sieepbooten, maar door de hevige
branding was het niet mogelijk de
in nood verkeerende bemanning te
bereiken.
De Nederlandsche loodskotter is
er echter direct in geslaagd <een ;sloep
van de „Vestland", waarin zich drie
man bevonden op te pikken. De ge
redden vertelden, dat de scheepskok
er niet in geslaagd was in de sloep
te komen en door de zee was wegge
slagen, zonder dat men een poging
kon doen hem te redden.
De reddingsboot, die den gehee-
len nacht, in de nabijheid van het ge
strande vaartuig bleef, slaagde er ee-
nigen tijd later in een der leden van
de bemanning op te pikken, die op
een reddingsboei in zee rond dreef.
Deze man was vrij ernstig gewond
en had van de koude ontzettend te
lijden gehad, Omstreeks zes uur Zon
dagmorgen was het mogelijk de drie
overlevenden, die zich nog op hel
wrak bevonden van boord te halen.
Onder hen bevond zich de kapi
tein, die tot hel laatst op zijn schip
bleef. Een van degenen, die het laatst
van boord werd gehaald, bleek ern
stig ziek te zijn. Hij moest evenals
de gewonde zeeman, ter verpleging
worden opgenomen in het Sint-Jo-
seph-ziekenhuis te Vlissingen, waar
heen alle geredden werden overge
bracht. Er schijnt weinig hoop tq
zijn de „Vestland" die dicht onder de
kust zit, nog te kunnen vlotbrengen.
Men vreest dat het schip verloren is.
o—
zien, nooit, nooit weer! Eerst dan
moogt ge weer tot mij spreken, als
je 'mij mijn kind terugbrengt...
Dat zal ik, Hélène, ik zweer het
je., al zou ik ook de heele wereld
het ondersteboven moeten keeren.
Zij wendde zich af, alsof zij niet
hem wilde zien, maar in waarheid
omdat zij haar ontroering niet lan
ger imeester kon blijven.
Hij keek nog eens naar haar ge
stalte en ging toen langzaam de deur
uit om zijn onderzoekingen te begin
nen ,die jarenlang zouden duren.
Dagen, weken, maanden achtereen
liep hij geheel Parijs en zijn omstre
ken af, doorreisde geheel Frankrijk
ten slotte, maar nergens trof hij ook
maar eenig teeken aan van het kind,
dat hij had weggegeven aan den
landlooper, wiens gelaat hij alleen
had gezien in een halfdonkere ka
mer.
-Eindelijk riep een bericht van een
ziekte zijner moeder hem naar Ker
lor terug. Het was onmogelijk ge
weest ;aan de oude dame de waarheid
langer te verbergen.
Toen Georges op Kerlor kwam, lag
zij te bed. Dr. Laroche was bij haar
maar verliet haar het volgende oo-
genblik. De zoon ontmoette hem in
de gang.
Hoe gaat het met mama, vroeg Ge
orges in spanning.
Het loopt gelukkiger af, dan ik
dacht ,er is natuurlijk gevaar, maar
misschien komen we er goed door.
Stel u mama zooveel mogelijk gerust,
Na den storm.
Het „Hbl." schrijft:
De storm van Woensdag heeft van
ons varend volk den tol geëisehtvan
verscheidene menschenlevens.
De bemanning der „Nijverheid
die van een tweetal tjalken, mis
schien van enkele visschersschuitm,
nog zijn niet allen vermisten de vei
lige haven binnengeloopen, vonden
hun zeemansgraf in de door een
sneeuwstorm opgejaagde golven. En
nu is er helaas geen twijfel meer
mogelijk, dat ook de loodsschoener
van Terschelling met dertien man
is gebleven in dezelfde wateren, waar
zij zoovelen veilige vaart hebben ver
zekerd.
Dat element maakt den ondergang
van den loodsschoener des te tref
fender. Het is e en hij uitstek eer
biedwaardig beroep, dat van loods.
Men moet man zijn van stavast wil
men het aandurven. Hoe vaak waagt
niet de loods het veege lijf als hij
zich in de dobberende jol bij vlie
gend weer naar 't schip' dat belood-
sing vraagt, door den storm heen-
worstelt om de touwladder te kun
nen grijpen die langszij van het slin
gerend schip hangt.
Wie ooit hij stormweer een looas
aan boord zag komen op zee, kan
niet, zonder dat het hem warm
wordt om het hart denken aan die
wakkeren, die levensgevaar te trot-
seeren vanzelfsprekend plicht ach
ten.
En nu is een dertiental van deze
brave zeelui het offer geworden van
de zee, die zij voor anderen bevei
ligden. Het geheim van de worste
ling met golven en wind van deze
mannen, om het warme leven te
behouden, waaraan ieder normaal
mensch hangt en haakt, dat droevige
geheim geven de golven niet prijs -
al zal straks wellicht hier en daar
de ontzielde rest, van wat eenmaal
een dapper zeeman was op het
strand worden gespoeld.
Daar is rouw in de gezinnen van
loods en leerling, van schipper en
stuurman van knecht en kok en
daar is een door bewondering voor
de slachtoffers verdiept meegevoel
met deze weduwen en weezen, wier
onrust over de mannen in de smar
telijke zekerheid is verkeerd, dat zij
offers zijn geworden van de eeuwige
worsteling met de zee.
Wij kunnen alleen in eerbied den
ken aan de smart dezer vrouwen
en moeders, wier mannen zijn ge-
meneer de graaf. Deel haar een goe
de tijding mee, al ga je er desnoods,
een verzinnen.
De jonge man knikte, en ging de
kamer zijner moeder binnen.
O, jongen, jongen! Wat heb ik
daar vreeselijke dingen gehoord, zei
de de oude gravin, terwijl zij George
de hand toestak. Dat is meer de drift
geweest, Georges. Je zult nu wel
voorgoed geleerd hebben, daaraan
niet toe te gevenHélène voor
schuldig houden. O, mijn zoon, hoe
was dat mogelijk? Zij het reinste, het
braafste wezen?
Ja, mama, u hebt gelijk.... Ik ben
waanzinnig geweest....
En hoe is het met den kleinen
Jean? Is hij teruggevonden?
Neen, nog niet, zeide Georges aar
zelend, maar wij hebben een goed
spoor, een goed spoor, en wij zullen
hem weldra vinden.
Inderdaad, daar ben ik blij om...
Spaar vooral geen moeite, geen geld.
Je kunt over mijn vermogen geheel
beslissen....
Georges nam de hand zijner moe
der. Er kwamen toen tranen in zijn
oogen, terwijl hij in het oude goede
gelaat staarde, dat er zoo bleek uit
zag.
Ik dank u, beste moeder, maar
dat i'S niet noodig. Ik ben nu rijk
genoeg, rijker dan ooit, aan geld ont
breekt het niet. En overal, in alle
steden en dorpen is de politie aan
het werk gesteld. Het zal niet lang
meer duren, mama, of ik leg uw
bleven in den strijd voor anderer
veiligheid.
o—
AHe hoop opgegeven.
's-Gravenhage, 30 Nov. Het De
partement van Marine deelt mede,
dat het thans uitgesloten kan worden
geacht, dat er nog eenige hoop te-
staat op terugvinden van den ver
misten loodschoener van Terschel
ling.
Wel acht men het nader in ver
band met verschillende aanwijzin
gen niet meer uitgesloten, dat he
vermiste loodsvaartuig inderdaad in
aanvaring is geweest met het En-
gelsche schip „Milton Star,'. Om
trent het loodsvaartuig van Goe
roe behoeft geen ongerustheid te
bestaan. Het is gisteren nog gezien,,
een schip beloodsende. (Corr. Bur.y
o—
Bijecnrceping Tweede Kamer.
Naar wij vernemen, zullen de hei
de Kamers der Staten-Generaal in
December 1925 nog bijeengeroe
pen worden tot het behandelen van
die wetsontwerpen van urgenten
aard, welker afdoening, reeds door
de crisis vertraagd, nog vóór de
jaarwisseling geboden is. Uiteraard
betreft het slechts wetsontwerpen,
welke geen politieke strekking heb
ben en wegens hun uitsluitend za
kelijk karakter kunnen worden be
schouwd als „loopende zaken" wel
ke aan termijnen gebonden zijn. Aan
verschillende Departementen is op
gave verzocht van de ontwerpen en
andere aanhangig te maken zaken,
welke hiervoor in aanmerkeng ko
men.
—o
De vechtpartij in Den Haagt
Naar wij vernemen heefl thans
de journalist dr. M. van Blanken-
stein, die in liet station der Staats
spoor te 's-Gravenhage, even voor
zijn vertrek via Rusland naar Chi
na, onverhoeds werd aangevallen
door Jhr R. Groeninx v. Zoelen,vóór
het overschrijden der Nederlandsche
grens een aanklacht wegens mishan
deling bij de Haagsche politie tegen
dezen heeft ingediend.
Onmiddelijk nadat het Dagelijksch
Bestuur van den Ned. Journalisten
kring kennis had gekregen van d.e
aanranding op dr. M. v. Blankenstein
heeft het den aangevallene naar Ber
lijn een telegram van hartelijke .sym
pathie betuiging gezonden.
o—
Een Hollander beroofd.
Uit Milaan wordt gemeld, dat een
kleinkind weer in uw armen..
God geve het, zeide de oude dame,
en lang zaten moeder en zoon hand
in hand.
En waar is Carmen, vroeg Geor
ges eindelijk, na eenige aarzeling.
In Parijs, bij haar man natuur
lijk. Deze zal nu weldra Parijs ver
laten en mij mijn dochter ontnemen.
Je weet dat hij benoemd is tot gou
verneur van Algiers. Het is voor
hem een groote eer, maar ik had lie
ver ,dat hij hier bleef.
En komt Carmen nog hier?
Natuurlijk, antwoordde de moe
der. Men heeft haar geschreven, en
zij zal niet op zich laten wachten...
O, mijn jongen, wat had die armé
Carmen er mee te doen, dat jij Hé
lène zoo verongelijkt hebt. Den ge-
heelen avond heeft zij in tranen
doorgebracht, en dagen daarna was
zij nog ziek.
Georges knikte met het hoofd.
Het was hem niet mogelijk om een
goedkeurend woord over deze mede
lijdende droefheid over de lippen
te brengen. Hij begreep wel, waar
óm Carmen zoo treurig was geweest.
Het waren de wroegingen van haar
belast geweten, die haar gekneld had
den. Terwijl zij pleitte voor de on
schuld van Hélène had zij te dieper
gevèoeld, hoe diep schuldig zij zelf
was.
O, het was ook inderdaad vreese-
lijk. Zij had de eer der Kerlors be
smet dacht Georges bij zich zelf. Zij
was een onwaardig lid der familie,
t Land van Hous
tenajeLaigstrast en de
rwaard