Eerste Blad Waterrampen 1 Vcrsduw-Batrt S. D. LANKRUYZEN (Jo's BANK DE KEMP Watersnood van alten* i «r/»A Vrijdag 15 Januari 1926 „Het Kasteel van Kerlor". Raamsdonksveer. no, 19. Postrekening no. 61535. T. BOONSTRA. Engstraat HEÏJSDEN. Dit blad verschynt WOENSDAG en VRIJDAGMIDDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.25, en franco per post beschikt f 1.40. A. nummers 6 cent. •ay UitgaY8: Firma L. J„ VEESMAN, Heusden, Advertentiën van 4 6 regels 90 cent. Elke regel meer 45 cent. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdagmiddag 4 ujar «n Vrydagmorgen 9 uur ingewacht, Wie de Amsterdamsche Courant van den 5en Februari 1861 opslaat, leest het volgende: „Men schrijft ons van het Loo den 3en dezer. Nadat Z. jVI. den Koning maatregelen had doen nemen om onverwijld naar de dijkbreuk bij Leeuwen op reis te gaan, zoodra het bericht alhier was ontvangen dat de tocht derwaarts te onderne men was, is H. D. met H. II. K. K. H. H. den Prins van Oranje en Prins Hendrik benevens gevolg, heden morgen ten half acht ure naar die plaats vertrokken; waar schijnlijk zal Z. M. te Tiet kunnen overnachten en Maandag of Dins dag hier terugkeeren. Vóór Z. M. vertrek heden morgen heeft Hoogstdeszelve bij zich verzocht den burgemeester dezer gemeen te, en dezen het verrassend bericht medegedeeld, dat twee bruggen over het nieuwe kanaal van Apel doorn naar Dieren, in de nabij heid van het eerstgenoemde dorp, door Z. M. uit H. D. bijzondere fondsen zullen worden gemaakt. De gemeenteraad had het maken van die bruggen als onmisbaar voor den landbouw van het Rijk verlangd, doch hierop was afwij zend beschikt. :sKonings belang stelling in deze gemeente en den bloei van den landbouwstand is hierdoor bij vernieuwing gebleken en dankbaar maken wij melding van deze koninklijke gunst, te meer te waardeeren, nu in de laat ste dagen de tooneelen van ramp spoed en jammer het hart des Konings ernstig hebben getroffen en bezig gehouden. Van een andere zijde niet min der goed geïnformeerd, kunnen wij nog mededeelen dat toen na 's Ko nings komst op het Loo de latere onheilen bekend werden, Z. M. zich oogenblikkelijk gereedmaak te om naar de nieuwe ramptoo- neelen te vertrekken. Men gaf den Koning in overweging, dat er, naar een verkregen wenk, geen ge legenheid was tot voegzaam nacht verblijf. Dan ben ik nog sterk ge noeg (was het antwoord) om cles noods een nacht op den dijk door te brengen. iioLtlim™™" 194 Toen de naam Claude werd afge roepen, stond Fanfan op. Hoe heet je, werd hem gevraagd. Claude. Geen andere naam? Neen meneer. Hoe oud ben je? Dat weet ik niet meneer. AVaar woon je, waar wonen je ouders Ik weet het niet, meneer. En toen begon het kind bitter te schreien. Toch was hij niet bang, hij had immers niets kwaads gedaan? Hij wilde eerlijk zijn, een ambacht leeren om te werken, zooals iedereen. ,HiJ wilde het afschuwelijke leven öntvluchten, dat hij totnogtoe had geleid, het leven bij die menschen, die hem dikwijls mishandelden,en wier laagheid hem tegenstond. Hij wilde niet stelen niet bedelen, zeifis-, hij wilde werken. Daarom zou men hem toch niet in die gevangenis brengen. Die man nen zagen er wel wat ruw uit, maar hi) was er toch van overtuigd, dat zij niet slecht waren. Dien morgen hadden de agenten hem immers te eten gegeven. En die inspecteur had hem zoo medelijdend aangezien, en s- waard, terwijl zijne Majesteit te Hertogenbosch en te Heusden de der waarts gevluchten moed kwam in spreken. En toen de Februari-ramp het land van Maas en Waal trof, trok de Koning naar de ver ontred derde streken, waarvoor hem later te Amsterdam een nimmer gekende hulde werd gebracht. Bij deze hulde zoo vriendelijk toegesproken, toen hij probeerde achter zijn geheim te ko men. En toch kon hij het niet ver tellen. Ze zouden hem dan immers terugbrengen. Neen, die menschen zouden hem niet straffen, daar was hij zeker van. Het eenige wat hij te doen had, was hun te zeggen ,wat hij wilde, dat was toch immers! jniets verkeerds en dat konden zij hem niet weigeren. De inspecteur ging voort. Huilen komt hier niet te pas. Kom je weet toch den naam wel van de straat, waarin je ouders' \vo- nen, of je baas. Wat ist je ambacht? Ik heb geen ambacht, antwoordde Fanfan snikkend, maar ik zou gaar ne willen werken. Zegt u me maar, wat ik doen moet, meneer, ik zal heel gehoorzaam zijn en mijn best doen. Zeg me dan waar je ouders wo nen. Fanfan boog het hoofd, klemde zijn tanden op elkaar en begon op nieuw te snikken. De inspecteur gaf een teekenaan een der agenten, deze nam het kind bij den arm en bracht het, zonder een woord te zeggen in het aangren zende vertrek. Daar kwam een man naar hem toe, die met ongelooflijke handigheid zijn zakken doorzochten er eenige kleinigheden uit te voor schijn naaide, een tol en een touw, een zakdoek, een klein mesje, en eenige centimes. Die jongen is hier in elk geval voegde het Nederiandsche volk de daad door zijn gaven mild te offeren bij de algemeene collecte, die bij Ko ninklijk Besluit van den 19en Fe bruari ('s Konings verjaardag) was uitgeschreven. Het jaar 1861 zag de laatste, zeer grimmige pogingen van het water om het oude riviergebied te herwin nen; sedert mochten wij van betrek kelijke rust genieten en bleven ver schoond van rampen als in de 17e en 18e eeuw telkens twe^en twintig malen en in de 19e eeuw nog tien maal voor kwamen. Gerust mag wor den verklaard dat lot het zeldzamer worden van dijkbreuken des men schen hand heeft bijgedragen, zoo veel zij vermocht, maar tevens dat ook door het verbeteren der water- keeringen en bovenal door het weg nemen van hinderpalen in den stroombaan nl. door het effenen en beperken van het zomerbed der ri vieren, veel ten goede is tot stand gebracht. De rampen van 1855 en 1861, als mede de hooge vloeden van 1876 en 1880/81 hebben in hooge mate tol werken aangespoord, maar deze wer ken zouden toch zeker wenschenzijn gebleven, indien niet de stijging in waarde van de landerijen nieuwe lasten lichter had doen dragen en de overvloed van geld in den lande het sluiten van leeningen mogelijk had gemaakt. Doch alle in de twee de helft der vorige eeuw uitgevoer de werken zouden («evergeefsch zijn geweest, indien niet de dragers van hel onhe.il t.w. ../fr^-iyieren tevens tot plicht waren gebracht. De vor ming van een nieuwe rivier, de Mer- wede, welke beter dani dfe IKillen van den Biesbosch, het Waal-ijs kan afvoeren, werd ondernomen en aan dit werk sloot zich aan de verleg ging van de uitmonding der Boven- Maas het graven der Bergsche Maas, die langs den Amer liet ge heel van het Waahvater afgeschei den Maaswater zeewaarts voert. (Wordt vervolgd.) ~^DROGISTERÏF Hoek-Wittebroodstraat, HEUSDEN. Dft). D. Sloans's Limiment Levertraan Dr. Lamers en Dr. Indemans Ingenverf Foster s Maagpillen Laxeer- pillen Apoth, Boom. niet heen gebracht, omdat hij de Bank bestolen heeft, zeide hij, terwijl hij het kind weer aan een ander overgaf, die een bos siLeutels in de hand Had. Vooruit maar, zeide deze. Fanfan gehoorzaamde, zijn gelei der bracht hem over een groote bin nenplaats naar een ijzeren deur, die met zware grendels gestoten was; daar werd hij weer in andere han den overgegeven, totdat hij tenslotte op een groote overdekte plaats kwam waar, onder bewaking van een op zichter een dertigtal jongens van zes a zeven tot zestien jaar rondliepen. Fanfan was in de gevangenis,. Alles wat die afschuwelijke Mulol hem dikwijls over de gevangenis verteld had schoot hem nu weer te binnen. Daar maakte men kennis met dieven, met moordenaars, daar smeedde men complotten, die men ten uitvoer zou brengen, zoodra men weer in vrijheid was gesteld,daar hoorde men allerlei listen, die in het vak te pas kwamen:. En nu was hij in de gevangenis, hij, die beloofd had, eerlijk te wezen. Een groote schaamte en woede, maakte zich van hem meester. Hij begon te schreien, maar dat duurde maar een korte poos. Toen kwam de moed van den Bretagner weer in hem op. Vastberaden verhief hij het hoofd. Ik heb niet verdiend, dat ik opge sloten word, zeide hij tot zichzelf, maar als ik hier een paar dagen AGENTSCHAP VAN DE AMSTERJJAMSCHE BANK A'DAM TELEFOON No. 15. Kantooruren van 9 4. Zaterdags van 9—12. Verstrekt Handelscredieten tegen nader overeen te komen voorwaarden. Opent rekening-courant met rentevergoeding. Incasseert Binnen' en Buitenlandsche Wissels. Belast zich met deD aan- en^vérkoop van Effecten en nazien van Uitlotingen. Koopt ea^ verkoopt vreemd Bankpapier. Verzilvert Coupons en bezorgt alle Assurantiën. Neemt gelden Deposito, rentevergoeding volgens overeenkomst. Verhuurt Safe-Loketten. (Prijzen naar grootte der kastjes). SPAARBANK. Spaarboekjes gratis bij eerste storting. Nadere inlichtingen verstrekt gaarne de Directie Koninklijke belangstelling. Voor de vierde maal is H. M. de Koningin naar de overstroomde ge bieden vertrokken. Het is wel een ontroerend blijk van medeleven en belangstelling. Uit den Haag liet II. M. telkens per telefoon intormeeren wanneer Zij naar de bedreigde stre ken kon vertrekken Maar men was zeer bezorgd Haar uit te noodigen, omdat (men de dijken niet vertrouw de en niemand de verantwoordelijk heid wilde aanvaarden om Haar in gevaar te brengen. H. M moet toen op eigen verantwoording doorgezel h«bfoen. o B ommeler waard. De dijkgraaf van de Bommeler waard, de heer H C. de Jongh, heeft den volgenden brief gezonden aan de predikanten en kerkeraden der ver schillende kerken, de pastoors en aan den voorganger der Israëlitische gemeente in de Bommelerwaard: De dijkgraaf van Bommelerwaard boven den Meidijk heeft de eer U mede te deelen, dat cle Bommeler waard, onvoorziene omstandigheden voorbehouden, bewaard is gebleven voor de ramp van een watersnood, die in andere districten de menschen verdreven heefl uit huis en hof, be roofd van have en goed. Met bijna bovenmenschelijke krach ten is dag en nacht gewerkt om het dreigend gevaar af te wenden. Maar alle inspanning en toewij ding zou vruchteloos geweest zijn. wanneer de Allerhoogste Zijn be- schermende hand niet over ons had uitgestrekt. Daarom wendt de dijkgraaf zich tot u met het vriendelijk verzoek in de godsdienstoefening op aanstaan- den Zondag met de opgekomen scha- re God te danken voor Zijne gena dige (bescherming, opdat de gansche bevolking van de Bommelerwaard hare gemeenschappelijke dankzeg ging -op denzelfden dag naar den Hem' lemel opzendt. De toestand te Dreumel. Onderhoud met den burgemeester. Maandagmiddag had de „Tel." een onderhoud met den heer v. Erp, den burgemeester van Dreumel, het plaatsje, dat door den doorbraak van den N eer - A s s e 11 s c.he n dijk wel hei meest getroffen is. Van de 2600 inwoners zijn er ruim 2000 jnaar andere plaatsen, meest in Brabant overgebracht. Een 500-tal inwoners verblijft nog steeds op den dijk, waar op een drietal plaatsen groote noodstallen voor het vee zijn opgericht. Hel melkvee is grootendeels achterge bleven, doch door de doorgestane vermoeienissen en angst geven de koeien weinig melk meer. GOUD, ZILVER, UURWERKEN. Euime keuze in FANTASIE- en TROUWRINGEN. Eigen Reparatie-inrichting. moet blijven, zal ik met niemand een woord spreken, dan kunnen die slechte wezens, mij ook geen kwaad doen met hun praatjes. En ik heb immers niets misdreven, dus is mén verplicht mij weer vrij te laten. Zijn metgezellen in de gevangenis meestal jongens ouder dan hij, vond hij afschuwelijk. Hij had zijn leven doorgebracht bij de Slak en anderen, allen booswichten, maar hij hoorde hier nog veel leelijker praatjes. Ook beproefde men in den beginne hem te plagen, maai' dat gelukte niet heel best, want Fanfan had een paar stevige vuisten aan liet lichaam, hij was bovendien handig en vlug. Na verloop van enkele uren, had den al zijn makkers begrepen, dat zij niet met hem konden spotten. Zelfs de grootste jongens beproefden niet hem voor den gek te houden. Des avonds kreeg hij zijn eten, tnaar 'twas hem niet mogelijk er een brok van naar binnen te werken. Eindelijk brak het uur aan, waar op hij met de andere jongens naar de slaapzaal ging. Volgens de wet moet elke gevan gene binnen 24 uur verhoord wor- door den rechter van instructie, die hem in vrijheid stelt, als hij onschul dig is, maar hem anders naar een gevangenis laat overbrengen. Het verhoor van Fanfan leverde echter niets op. De knaap bleef in zijn stilzwijgen volharden. Toch be greep de rechter dat die knaap met die mooie bruine oogen, mej dien vrij moedigen blik zonder brutaliteit, met dat open voorhoofd, noch een huichelaar, noch een vagebond kon kon zijn. Het kind wekte zijn belangstelling, zijn sympathie en hij besloot ervoor te d'oen, wat hij maar kon. Luister eens goed mijn jongen, zei de hij. Ik begrijp je toestand volko men. Je hebt een vader, die slecht voor je is iein je slaat, of misschien heb je heeleniaal geen vader of geen moeder meer, te;n dat leven kun je niet langer verdragen. Daarom ben je hun ontloopen, en nu wil je zelf eerlijk bestaan zien te krijgen. Ishet niet zoo. Ik zie het aan je gezicht:, en ik geloof, dat je een best kereltje bent. Nu, ik beloof je, dat ik zal zoggen, dat je buiten hun bereik komt. Maar je begrijpt, we moeten eerst met zekerheid weten, of je ou ders het verdienen, dat wij je aan hun gezag onttrekken. Ik twijfel er niet aan, maar we moeten een be wijs hebben. En dat bewijs kunnen we krijgen, zoodra je ons hun naam en hun adres op geeft. Fanfan leed zeer onder die vrien delijke toespraak. Hij vertrouwde den rechter volkomen, en hij was er van overtuigd, dat hij nooit meer iets van den Slak en Zéphyrine te vreezen zou hebben, als hij inlich tingen gaf, die men van hem ver langde. \Vel twintigmaal deed hij den mond open, maar steeds hield een eigenaardig gevoel hem terug. Als ik zeg, wie ze zijn, zal de lesr 1st LasOn Heisiea ca Alteia,ioLiBgstraat e goinmeierwaar -o-

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1926 | | pagina 1