Tweede Blad
voor het Land
van Neusden en Altena,
de Langstraat
en de Bommelerwaard.
1608 Mil 2 JUDi
Een reis naar Spanje.
Varia.
PROGRAMMA
11 echtzaken.
Plaatselijk Nieuws
BEHOORENDE BIJ HET
Verkeerd begrepen.
Kunstschilder: »Dit is mjjn laatste
schildery
Kunsthandelaar>Gelukkig,«
Reeds sedert eenige jaren is men in
Egypte bezig de pyramiden en o.m. ook
de Sphinx te onderzoeken. Wy lezen
daarover in een Alexandrijnsch blad eenige
woorden van protest, waarin o.a. vry duide-
lyk de minachting naar voren komt, voor wat
de Europeanen hun beschaving noemen.
Zooals een ieder weten kan, zijn de pyra
miden voor een belangrijk deel grafgewelven
van oude Egyptische vorstenhuizen en nadat
men eeuwen lang deze graven zooveel
moogelijk in tact gelaten heeft d.w.z.
men zocht er wel in, maar niet zoo druk
en openlyk als tegenwoordig gaat men
nu op een taraelyk brute wijze de oude
muren en aarde omver halen.
Begrypelijk is het dus, dat de Egypte-
naren hierin een besliste grafschending zien,
en zelfs onder bedekte termen van lijken
roof spreken. Terwille van de wetenschap,
zoo schjjft de bovenbedoelde krant, doen
zy dit, maar wy mogen nu toch veilig
aannemen, dat de wetenschap er zoo lang
zamerhand wel achter is, hoe onze oude
vorsten en grooten des lands begraven
werden. Veel meer gelooven wy dan ook,
dat de sieraden, welke aan de gestorvenen
werden medegegeven, de groote aantrek
kingskracht vormen en dan kunnen wij
ons wel begrypen, dat de studies voorloopig
nog niet geëindigd zullen zijn, alhoewel
wy een dergelijke ^nieuwsgierigheid^ van
de beschaafde Europeanen niet hadden
verwacht.
O
De krans.
De krans, welke vroeger bij hooge uit
zondering door de nagelaten betrekkingen
eeuer overledene nog wel eens op een
kerkhof gebracht werd, begint zoo lang
zamerhand »gemeen goeda te worden. Er
is welhast geen gelegenheid meer te ver
zinnen, geen bezoek wordt er meer ont
vangen, of de krans komt er bij te pas.
Het krans leggen by een standbeeld, op
het graf van »den onbekenden soldaaU,
de krans overhandiging op het voetbalveld,
de wielerbaan, de boksring, altjjd en overal
is het »de kransc. De eenen keer als
hulde, de anderen keer als bewjjs van
eerbied.
Zooals het met de krans gaat, gaat het
met vele dingen, welke vroeger waarde
hadden, doch thans eenvoudig weg niet
meer meetellen. Alles is in onzen tijd
opgeschroefd en on-echt en het ziet er
naar uit, dat het cog lang zoo blyven zal.
Komt slechts in een stad, niet eens een
heel groote stad, en ziet daar hoe de jeugd
van zestien en zeventien jaar de café's
bezoekt, de bioscopen plat loopt en bedenkt
dan eens hoe ge zelf, in Uw jeugd, vyf
voet hoog sprong als vader en moeder U
eens meenamen naar een uitspanning of
een voorstelling van een dillettanten too-
neelvereeniging.
Alles is opgeschroefd, zeggen wy
werkelyk het is de waarheid, want niets
is meer echt. Maar van de krans en wat
daarby behoort, spyt het ons het meeste;
het ding is tegenwoordig niets meer waard 1
o
Arbeid en de wsardeerlng.
In een Amerikaansch vakblad lezen wij
ten typisch geval, dat zich in een werk
plaats ie Toronto had voorgedaan. Een
arbeider had daar in den tijd van twee
dagen zulk een kolossale hoeveelheid werk
verzet, dat de patroon toen hij het
bemerkte zijn verbazing niet kon ver
bergen. De aroeider had feitelyk te veel
van zijn krachten gevergd en dat terwijl
hy gemakkelyk des avonds terug had
kunnen komen en overuren verdienen, aan
gezien by het werk groote haast was.
De man kreeg toch een extra belooning,
maar toen men hem later vroeg, waarom
zich zoo uitgesloofd had, antwoordde
hy »Omdat ik een patroon heb, die my
weet te waardeeren 1
Hierin schuilt een les voor vele patroons.
ARROND.-KECHTBANK 's BOSCH.
Uitspraken.
G. C. D., Waalwyk, dronkenschap, appél
Kgt. Waalwyk, vonn. bevest.
POLITIERECHTER.
Uitspraken.
W. K., landbouwer Hedikhuizen, mish,,
f 10 of d. h.
van
DE PLANTENTEELTDAG OP 30 JUNI
EN 1 JULI 1926, TE WAGENINGEN.
Het succes der Aardappeldagen in 1922
en 1924 heeft het Centraal Comité inzake
Keuring van Gewassen doen besluiten,
tot het organiseeren van een dergelijke
bijeenkomst in dit jaar. Dit maal niet uit
sluitend ter behandeling van vraagstukken
op het gebied der aardappelcultuur, doch
van verschillende actueele onderwerpen op
het gebied van den Plantenteelt. De bij
eenkomst wordt daarom Plantenteeltdag
genoemd.
In hoofdzaak is de opzet e^i de ver
dere regeling gelijk aan die der vorige
Aardappeldagen. In de ochtenduren zullen
verschillende voordrachten gehouden wor
den, terwijl 's middags verschillende excur
sies naar proefvelden en inrichtingen te
Wageningen zullen worden georganiseerd.
Het program is als volgt vastgesteld:
WOENSDAG 30 JUNI.
9 uur v.m. Opening door den Voorzit-
zitter, den heer 1. G. j. Kakebeeke, In-
specteur van den Landbouw, te 's Gra-
venhage.
9.15—10.30. Voordracht door dr. Franck
Directeur van het Rijksproefstation voor
Zaadcontrole te Wageningen:
„De ruimere werkkring -yian hjet Rijks-
proefstation voor Zaadcontrole in ver
band met de binnenlandsche voorziening
van zaaizaad van goede kwaliteit".
10.3011.30 Voordracht door Ir. W.
B. L. Verhoeven te Wageningen; „Zaai
zaad-ontsmetting."
11.3012.30. Voordracht van Professor
dr. H. M. Quanjer, WageningenKrin-
gerigheid bij aardappelen".
Des namiddags van 2—4 excursies.
DONDERDAG 1 'JULI.
9—10. Voordracht van Professor Ele-
ma, Assen: „Enkele opmerkingen over
graslandcultuur".
1011 Voordracht van den heer J. M.
Bommel van Vloten, Goes: „Hoe moet
de iwaarde van verschillende bietenrassen
beoordeeld worden en eenige andere
vraagstukken op het gebied van suiker
bietencultuur."
11—12 Voordracht van dr. J. C. Dorst,
Leeuwarden: „Veredeling en keuring
van vlas."
Des namiddags van 1.30—3.30 excur
sies. I 1 I
De regeling der excursies is als volgt:
De deelnemers aan den Plantenteeltdag
worden in twee groepen gesplitst. De
eerste groep bezichtigt den eersten mid
dag het Rijksproefstation voor Zaadcon
trole en daarna naar keuze eenige Insti
tuten en terreinen in de omgeving van het
Proefstation. De andere groep bezichtigt
den eersten dag het Proefveld van den
Plantenziektenkundigen Dienst en daarna
naar keuze eenige laboratoria en terreinen
op den Wageningschen Berg. Op den 2en
dag worden de groepen omgewisseld.
Na afloop der excursies op den tweeden
dag bestaat gelegenheid weer naar de
verschillende landsdeelen te vertrekken.
Toegangsbewijzen tot dezen Planten-
dag worden op aanvraag gratis toege
zonden .door den heer J. D. Koeslag,
Secretaris van het Centraal Comité in
zake Keuring van Gewassen, Wagenin
gen.
Tegelijk met het toegangsbewijs zal een
formulier voor logiesbespreking worden
toegezonden, waarvoor een regeling met
de Vereeniging voor Vreemdelingenverkeer
is getroffen.
VIL
We gingen verder na dit avontuurlijke
voorval. Overal zware met groote spij
kerkoppen beslagen deuren en getraliede
vensters. Alles herinnert hier nog aan den
Moorentijd. Volgens de geschiedenis be
stond de plaats Toledo reeds lange jaren
vóór Christus, bewoond door Joden en
werd vervolgens de zetel van de Gothen.
Later kwamen de Muzelmannen en namen
er bezit van. In 1085 werd de stad weer
veroverd door de Christenen en werd
toen een koninklijke verblijfplaats.
Schitterende tijden heeft deze stad ge
kend. Tijdperken van bloei en macht. In
de middeleeuwen was zij een woonplaats
voor 200.000 menschen. Koningen, ge
vierde kunstenaars en geestelijken ver
bleven er. Wereldvermaard waren de To-
ledaansche koopwaren, als zijden weef
sels, gouden en zilveren voorwerpen, wa
pens en dolken.
Langzaam evenwel kwam het verval,
minder en minder werd hun roem en
thans is de zoo aan hoogen spits ge--
stane stad voorbeeld geworden van de
vergankelijkheid van al het aard^phe, ster
vend ligt zij daar met haar nu slechts
18000 inwoners meer. Wat neervalt wordt
niet herbouwo, men ziet het en men voelt
het als men door de stille straatjes wan
delt, dat hier een sloopende geheimzinnige
macht bezig is het eens zoo beroemde To,-
ledo langzaam aan weg te vagen, en niet
te vergeefs staat er geschreven, dat Toledo
in den wind verstrooid zal worden.
Niettegenstaande de enorme teruggang
wijst alles in deze stad nog op haar roem
rijke historie. Zie de Santa Maria la Blan-
ca, de oude Synagoge. Zij wijst er op
dat hier vroeger een Jodenvolk leefde.
Elders weer zware gebouwen en muren
van Gotische herkomst, fijne versieringen
van Moorsche hand, sombere huizen die
dienden tot harems, waarin schoone vrou
wen eens naar vrijheid smachtend wel
licht zuchtten, gevangenissen lijkend met
hun armzalig getal nauwe getralide ven
sternissen. Doch alles doodsch, vervallen,
oud en in staat van ontbinding". De
hellende „calle del Comercio" de drukste
winkelstraat, doch toch ook nog doodsch,
doordat slechts enkele voetgangers zich
daarin kunnen bewegen, geleidt naar de
beroemde Cathedraal, waarvan de grond
vesten reeds werden gelegd in de Vie
eeuw onder den Ciotischen Koning Re-
carèda. Door de Mooren tot moskee ver
vormd, werd zij later door de Chrislte-
nen gedeeltelijk weer afgebroken en op
nieuw opgebouwd van 1227 tot 1493.
Hoog rijst boven de prachtige Cathe-
Hoeveel
Mej. Eigendunk »Ik veronderstel, dat
er heel veel mannen ongelukkig zullen zyn,
wanneer ik trouw.c
Meneer Rapvantong Goeie Hemel 1
Met hoeveel mannen wil je dan gaan
trouwen
draal de 90 Meter lange toren met de
zware klokken, waarvan de grootste 17500
Kilogram weegt. Vijf groote monu
mentale, rijk geornamenteerde poorten ge
ven toegang tot het inwendige van deze
gotische basilique. Het is mede een van
Spanje's rijkste cathedralen.
Schitterend is het entree in dit 113 M.
lange en 57 M. breede Godsgebouw. Men
staat verwonderd. Welk een pracht en
praal, wat een kunstwerken en kostbaar
heden overal rondom in steen, metaal en
hout. 750 vensters, ingezet met de fraaist
geschilderde glazen, voorstellingen gevend
uit het leven der Heiligen, stralen hun
zacht getemperd kleurenlicht in de enorme
ruimte uit, over hoofdaltaar en koor met
de schoone hekwerken, terwijl in de 22
prachtige kapellen kostbaar edelgesteente
en sieraden flonkeren en schitteren.
Prachtige graftomben, belldhouwwerken,
schilderstukken en muurschilderingen ver
rukken het oog overal. Geruimen tijd had
den we noodig om alles te zien.
Dan vervolgden we onzen weg door
de doodenstad. We bezochten ook de mooie
kunstrijke kerk „San Juan de los Reijes"
en bekeken de „Puerta dél Sol", een
beroema nationaal monument, dat een
meesterwerk van architectuur genoemd
wordt.
Op onzen tocht neusden we hier en
daar in winkels die Toledaansche dolken
en allerlei Toledaansche kunstvoorwerpen
peperduur aan ons trachten te verkoopen.
Na wat Toledaansche herinneringen be
machtigt te hebben vertrokken we. We
maakten nu evenwel gebruik van een stee-
nen trap die ons maar even 200 treden
lager voerde.
Spoedig waren we weer op de oude
steenen brug, blikten nog eens naar boven
en vervolgden onzen weg naar hex Zuiden.
Met een middagtrein gingen we verder,
't Was weer een lang traject en het werd
avond al voor we de volgende plaats na,-
derden. 't Schoot niet op. Telkens weer
stond het treintje stil, elk klein plaatsje
werd aangedaan, niets werd overgeslagen.
Moeizaam boemelde het verder. Op tijd
aankomen en vertrekken scheen iets on
bekendst te zijn. Na een grondige studie
in den spoorgids kwamen we tot de ont
dekking dat we wel een goede twee uur
over tijd ter plaatse zouden zijn.
De spoorboekjes zijn ingericht of dat
de samenstellers er een soort crosswoord
puzzel van hebben willen maken, ,on-
practisch en in hooge mate onbetrouwbaar.
Treinen en uren worden aangegeven maal
ais men op het station komt dan blijkt
dikwijls dat die trein heelemaal niet loopt
ofwel reeds een uur geleden is vertrokken.
Somtijds is ook de sneltrein een boemel-
trein geworden. Uren en uren kan men
dan wachten voor een volgenden trein.
Eenmaal is het gebeurd dat we 6 uur
gewacht hebben in een station. Dit was
tamelijk ver van de stad gelegen en we
hadden geen zin om ons weer in de
branaende zon en de van stof vervuilde
straten te begeven. We bleven dus maar
waar we waren en we zochten den tijd
te verdrijven door Spaansche opschriften
te ontcijferen en onze reisindrukken op
papier vast te leggen.
In de stationszalen hangen overal uit
treksels uit de treingidsen in groot for
maat, doch zoo hoog o pgeplakt, dat men
zelfs niet het benedenste gedeelte laat
staan het bovenste stuk, kan lezen.
De loketten worden slechts heel kort
voor het vertrek der treinen geopend,
zoodat het altijd een dringen en duwen
van belang is.
De sneltreinen zijn bijna altijd geheel
bezet. Dan worden doodgewoon geen
kaartjes meer afgegeven en kan men een
halven dag wachten. Op een keer gebeurde
het ons ook. Voor het loket een geweldige
menigte, waarvan het grootste gedeelte
met den sneltrein dacht te vertrekken.
Maar ja op een gegeven oogenblik werden
geen kaartjes meer verkocht, de trein was
bezet. Wat nu, goede raad was duur,
we moesten mee om op tijd in de volgende
plaats te zijn. Moedeloos liepen we de
zaal uit, naar buiten, langs het stations
gebouw heen. Aan het uiteinde van het
gebouw gekomen zagen we opeens een
deur die op een kier stond. Vlug stootten
wij ze verder open en keken door een
zaaltje heen direct op het perron. Zonder
ons lang te bedenken stapten wij' binnen
liepen de zaal door en passeerden de
volgende deur die tot het perron toe
gang gaf. Een beambte stond aan de
deur, maar door ons autoritair optreden
geraakte deze zeker van de wijs en hij
liet ons ongemoeid door. Eer hij van
zijn verbazing over de brutaliteit van de
twee vreemdelingen bekomen was, waren
wij reeds in de drukte van het perron
verdwenen. Wij vroegen nog aan den
stationchef welken trein we mochten heb
ben en even later zaten we reeds in den
sneltrein zonder kaartjes natuurlijk.
Het voornaamste was, dat we meegin
gen, het andere zou wel terecht komen.
Buiten voor het loket stonden een massa
Spanjaarden te vloeken en te tieren, omdat
zij geen kaartjes meer konden krijgen,
en wij vreemdelingen zaten op ons gemak
'want we troffen nog een goede plaats
ook het geheel te overzien. De trein
vertrok en niet lang duurde het of de con
ducteur kwam kaartjes knippen. Toen hij
bij ons kwam vroeg mijn vriend onmid
dellijk „dos carta" en stak daarbij ter
verduidelijking twee vingers in de hoogte.
De conducteur een en al verbazing. Dacht
zeker hoe komen die snijboonen hier. Hij
begon te spreken, maar mijn kameraad
herhaalde alsof het de doodgewoonste
zaak van de wereld was „dos carta" met
een beweging naar mij en op zich zelf wij
zend. Het gaf volkomen den indruk of
dat we niet anders gewoon waren dan
kaartjes in den trein te "nemen inplaats
van aan 't station. Ik zat kalm in een
gids te studeeren en trok me ©ogenschijn
lijk van het geheele geval niets aan. De
conducteur mompelde nog wat van „ze
ker Amerikanen", dacht waarschijnlijk dat
we dat in Amerika zoo gewoon waren,
haalde zijn schouders eens op en trok
zijn boek uit den zak voor het schrijven
van twee plaatsbewijzen. Wij betaalden
en de zaak was klaar, dank zij onze1
vrijmoedigheid.
Öp de kleine stations hoort men telkens
den roep van „agua, ahwa, ahwa".
Vrouwen loopen langs den trein met een
groote kruik drinkwater en ieder die zin
heeft kan voor eenige centen frisch water
drinken. Uit een dergelijke kruik drinken
is evenwel niet zoo gemakkelijk als het er
wel uitziet. Behalve de groote opening
van den hals is er aan den zijkant van
den kruik nog een klein kort tuitje, waar
door het water bij een schuinen stand van
den kruik, met een straaltje wegvloeit.
Zijn deelneming.
Gast»Kyk eens, meneer Jansen, er ligt
een doode vlieg op mijn bord.®
Herbergier>Ja, meneer, is het niet
treurig. Ik denk dat hij gestorven is door
het koken.
DUSSEN. Tot bestuurslid .van het wa
terschap »Het Zuideveldwerd herbenoemd
dhr. W. Wijtvliet.
Tot dijkgraaf van den Zuid-Holland-
schen polder werd herbenoemd dhr. G. v.
d. Koppel te Hank en tot Hoogheemraad
dhr. A. J. H. van Honsewijk alhier, welke
vacature is ontstaan door het overlijden
van dhr. W. Snoek te Almkerk.
GIESSEN. Tot lid van het waterschap
»Alm« en ïGantek is benoemd de heer
Joh. Nieuwenhuizen alhier. Deze vacature
was ontstaan door ontslagneming van den
heer Kant Elshout te Almkerk.
HERPT. By de gehouden prysschiating
vanwege het schuttersgilde »St. Cathar'ma»
alhier mocht het S. van Sprang gelukken
den vogel te schieten zoodat deze den
daarop gestelden prys won.
SLEEUWIJK. Da levering van zand-
aardappelen ten behoeve van de soldaten-
menage van het garnizoen te 's Bosch over
het tijdvak van 1 tot en met 15 Juni a.s.
is door den minister van Oorlog opgedra
gen aan Van der Giezen alhier voor den
prys van 3,39 per 100 K.G.
WAALWIJK. Zeer tot ons leedwezen
vernemen wy dat de heer E. Klyberg onze
gemeente binnenkort gaat verlaten om zich
te Naaldwijk te gaan vestigen.
De heer Klyberg is bijna een kwart
eeuw lid van den gemeenteraad waarvan
ruim 10 jaar als wethouder.
De heer Klyberg is voorzitter van de
R. K. Kiesvereeniging, voorzitter van de
vereeniging Katholiek Onderwijs, kerkmee
ster van de parochie St. Jan Baptist en
lid van de Prov. Staten dezer Provincie.
De heer Klijberg heeft voor deze ge
meente zeer vele verdiensten en daarom
zal zijn besluit door allen worden betreurd.
Als lid van den Raad wordt de heer
Klyberg opgevolgd door den heer H. Don
kers en als lid van de Prov. Staten door
den EdelAchtB. heer G. v. d. Ven, bur
gemeester van Vlymen.
WERKENDAM. 21 Mei vergaderde
de leden van het Departement Werkendam
der Maatschappij tot Nut van 't Algemeen.
De waarnemend Voorz. opende te 8 uur
de vergadering en heette de aanwezige
leden welkom. De Notulen der vorige
vergadwing werden gelezen en goedgekeurd.
Een drietal nieuwe leden werden aan
genomen.
Het verkiezen van een Voorz. werd uit
gesteld tot een volgende vergadering. Eenige
ingekomen stukken werden gelezen en voor
kennisgeving aangenomen.
Tot lid van de Bibliotheekcommissie werd
gekozen de Heer H. Duyne De Rekening
en Verantwoording en het Verslag van de
Huisvlyttentoonstelling werden uitgebracht.
Rekening en verantwoording en Verslag
van de Teekencursus.
Hieruit bleek, dat de curcus door een
flink aantal personen werd bezocht.
De waarn. Voorz. dankte den heer Bot
tenberg voor al de moeite enz. die deze
zich getroost heeft voor het geven van de
cursus,
5 Oct. a.s. hoopt men weer met een
nieuwe cursus te beginneD.
De verbouwing van het tooneel werd
uitgesteld, echter werd besloten om een
en auder wat op te knappen.
Besloten werd een 50 tal nieuwe stoe
len aan te koopen.
Van de rondvraag werd een druk ge
bruik gemaakt.
Hierop sloot de waarn. Voorz. de ver
gadering en dankte de leden voor hun
trouwe opkomst.
Jtficttwsblad
Wordt vervolgd.)
