De Wenteltrap,
^and van altenA
Uitgave: Firma L« J. VEERMAN, Heusden,
No. 4610. Woensdag 9 Juni 1926,
OVERZICHT.
FEUILLETON.
Binnenland.
Int. Telefoon no. 19. Postrekening no. 61525.
Zij, die zich op dit Blad
wenschen te ahonneeren
ontvangen de tot 1 Juli
verschijnende nummers
GRATIS
Dit blad verschijnt WOENSDAG en VRIJDAGMIDDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden 1.25, en
franco per post beschikt ƒ1.40. Afzonderiyke
nummers 6 cent.
%Advertentiën van 16 regels 90 cent. Elke regel
meer 15 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdagmiddag 1 uur en
Vrijdagmorgen 9 uur ingewacht.
DE OVERHEID EN DE AMBTENAREN.
Tusschen de ambtenaren en de over
heid wil het op veie punten ma,ar niet
vlotten. Het is ook moeilijk, noch de eene
noch de andere partij weet het elkaar naar
den zin te maken, en hoe in deze toestand
ooit nog eens een afdoende verandering
en verbetering kan komei^ is een vraag
stuk, dat voorloopig nog wel niet zak
opgelost worden.
Hooren wij den meesten tijd van de
grieven der regeering en gemeentebestu
ren, niet vergeten mogen wijl, dat onder
de werknemers ook werkelijke ïedenen tot
ontevredenheid zijn. Nemen wij in de al
lereerste plaats het voortdurend „over
plaatsen" waar de meeste ambtenaren on
der te lijden hebben.
Vele personen in Rijksdienst, vooral ook
de gehuwden, worden een paar maal in
hun leven dikwijls om de twee of drie
jaar plotseling in kennis gesteld met
het bericht dat zij naar een andere stad
zijn overgeplaatst. De menschen zijn dan
in een bepaalde omgeving gewend, hebben
zich ingericht, misschien nog niet lang
geleden en moeten nu in den tijjd va,'n
soms enkele dagen opbreken en naar elders
vertrekken. Natuurlijk hebben zij te kam
pen met allerlei moeilijkheden, zooals daar
zijn, het zoeken van een nieuw huis, het
aanschaffen van nieuwe stukken in het
huishouden, daar de andere niet passen of
om andere reden niet te gebruiken zijn,
de kinderen naar andere scholen, groote
kinderen, die al in betrekking zijn, o(f
meegaan en hun betrekking kwijt of niet
meegaan en derhalve op eigen beenen.
Dat deze grief een zeer ernsitigje is, zal
iedereen beseffen en dat de regeering daar
al niet minstens vijftig jaar geleden iets op
verzonnen heeft, is onbegrijpelijk.
De moeilijkheid waarmede de regeering
te kampen heeft, is echter ook zoo groot,
daar de overheid bij het verdeeilen cler
functies toch in de eerste plaats moet toe-
Naar het Amerikaansch
van
MARY ROBERTS RINEHART.
)o(
11)
In de deur, zei Liddy nijdig. Dat heele
stuk van den kelder wordt afgesloten,
zoodat er niemand bij de wasch kan ko
men en dan wordt de sleutel in het slot
gelaten, dus als een dief ïiiet blind is als
sommige detectives, kan hij zoo naar bin
nen wandelen.
Liddy, zei ik streng ga met ons mee
naar beneden en draai overal licht op.
Zooals gewoonlijk zei ze toen onmiddel
lijk haar dienst op, maar ik greep haar
bij haar arm en tenslotte ging ze mee. Ze
draaide alle lichten op en wees op een
deur vlak voor ons uit.
Dat is de deur, zei ze brommend. De
sleutel zit er op.
Maar de sleutel zat er niet op. Meneer
Jamieson trok er aan, maar het was een
stevig slot. En toen bukte hij zich en
begon met een potlood in het sleutelgat
te peuteren. Toen hij weer rechtop stond,
straalde zijn gezicht.
De deur is van binnen op slot, zei hij
flui^erend. Er is niemand in.
De hemel beware ons, hijgde Liddy,
keerde zich om en liep weg.
Liddy, riep ik, ga dadelijk het huis
door en kijk eens of iedereen er wel is,
of wie er ontbreekt. We moeten deze zaak
onmiddellijk ophelderen. Meneer Jamieson
zien dat overal genoeg personeel aanwe
zig is. Nu is het een feit, dat er in ver
scheidene dorpen en zeer kleine gemeen
ten dikwijls geen gegadigden naar rijksbe
trekkingen te vinden zijn. In dat geval moet
het Rijk dus ambtenaren uit andere ge-i
meenten daarheen zenden. Deze echter,
die in hunne betrekking natuurlijk carrière
willen maken en daarvoor werken, maar
op hunne kleine standplaats geen gelegen
heid vinden, hebben het recht vroeger
of later weer naar een andere gemeente
eni liefst in een betere functie t|e
worden overgeplaatst. Zoo is al jaren lang
een voortdurend omruilen en opschuiven
aan den gang, dat echter helaas slechts
voor een gedeelte der ambtenaren voor
deel medebrengt en voor het grootste ge
deelte ongerief.
Het overplaatsen in dezelfde functie of
rang is het onaangenaamste van alles en
dit komt helaas het meeste voor, maar
daar is'tenslotte niets aan te do|en. Wat
de ambtenaren echter vragen is, dat de
overheid wat meer aan de belangen der
betrokkenen zal denken in gevallen van
overplaatsing en b.v. als regel in voert
dat het personeel een maand tevoren wordt
ingelicht, dat er door het Rijk zelf itn
de nieuwe standplaats voor een goede
woning wordt gezorgd, enz. enz.
Natuurlijk houdt men rekening met uit
zonderingen die ook zeer gemakkelijk kun
nen voorkomen bij ziekten en plotselinge
sterfgevallen, maar over het algemeen zou
aan dezen wensch toch wel tegemoet ge
komen kunnen worden en derhalve ver
wachten wij dan ook, dat de heeren be
stuurders naar een bevredigende oplos
sing zoeken zullen.
o—
CENTRAAL EUROPA.
Waar het geheim van den werkelijken
vrede ligt, weet blijkbaar nog niemand
zeker, maar zekere „kringen," in Gen-*
traal Europa beginnen er toch aardig)
dicht bij te komen. Wie n.l. zijn aandacht
eens heeft laten gaan over wat zich dezer
dagen in Luxemburg heeft afgespeeld, zal
niet anders kunnen zeggen, dat daar inder
daad de eerste ernstige poging is gedaan
om tot een eerlijke en oprechte verbroe
dering te komen.
Een vergadering van Duitsche en Fran-
sche Industrieelen en Handelaren op neu
traal grondgebied.
Een samenkomst welke heel veel voor
de toekomst beloofd, omdat er voor het
eerst eens niet gesproken behdefde te
als u hier de wacht houdt' zal ik naar
de tuinmanswoning gaan en Warner ha
len. Aan Thomas zouden we niets hebben.
Misschien dat u samen de deur kunt for-
ceeren.
Dat is een goed idee stemde hij toe.
Maar, er zijn ramen ook en wie daar bin
nen is, kan er op die manier uitkomen.
Doet u dan de deur bovenaan de on-
dertrap op slot en ga buiten het huis op
en neer loopen.
Hiertoe besloten we en ik had een ge
voel of nu het geheim van de „Zonne-
hoek" zou worden opgelost. Ik holde het
huis uit en de oprijlaan in. Net op den
hoek liep ik tegen iemand aan, die eyen
opgewonden scheen te zijn als ik. Pas toen
ik een paar stappen achteruit ging her
kende ik Gertrude en zij mij.
Genade, tante Ray, riep ze uit, wat is er
aan de hand?
Er is iemand in de waschkamer opge
sloten zei ik hijgend. Tenminste je
hebt toch niemand over het grasveld zien
gaan of bij het huis zien loopen, is het
wel?
Ik geloof dat we overal wat achter wil
len zoeken, zei Gertrude, op vermoeiden
toon. Neen, ik heb niemand gezien, be
halve Thomas, die er uitzag, of hij de
keuken had leeg gestolen. Wat hebt u
daar opgesloten bij de wasch?
Ik heb 'geen tijd om het je uit te leggen,
antwoordde ik. Eerst moet ik Warner ha
len. Als je buiten bent om een luchtje
te scheppen, moest je je overschoenen
maar aantrekken. En toen zag ik dat
Gertrude mank liep, niet erg, maar zoo,
dat ze toch langzaam voruit kwam en het
loopen haar blijkbaar pijn deed.
Wat scheelt jer aan? vroeg ik.
Ik ben gestruikeld over een paaltje,
vertelde ze. Ik dacht, dat ik Halsey mis
schien zou zi^n thuis komen. Hij hij
worden over „eischen en verplichtingen".
Deze samenkomst was hoogst noodig en
dat de kopstukken van het zakenwereldje
zich zoo spoedig voor het groote werk
hebben gezet,mag zeker wel van hun
goeden wil 'getuigen. Wie de toenadering
bewerkt heeft en hoe alles precies in
elkaar zit, weten wij niet want de ver
gaderingen zijn z.g.n. geheim smaar
in ieder geval mogen we deze gebeurte
nis met warmte begroeten.
Dat de samenkomst tot op den iaatsten
dag geheim gehouden is, valt gemakkelijk
te verklaren. Men wilde van beide zijden
de politiek er buiten houden. Inder
daad- een buitengewoon verstandig besluit.
Geen regeeringszaken meer.
De. Duitsche zoowel als de Fransche
fabrikanten hebben begrepen, dat het ein-
delooze gepraat oter de schulden, jde grens
regelingen, de betalingen, enz. enz. niets
met het streven naar vrede gemeen hebben.
Integendeel, men is overtuigd, dat derge
lijke conferenties alleen maar dienen kun
nen om weer in een nieuwen -strijd te
geraken. De Luxemburgsche vergadering
besprak slechts een ding n.l. hoe de indu
strieën van beide landen elkaar over en
weer in het leven kunnen houden. Zooals
de toestand nu is gaan de Duitsche on
dernemingen evengoed als de Fransche ten
gronde, wat is er dus duidelijker dat men
een plan van samenwerking opzet.
De resultaten van deze eerste samen
komst zijn zeer bevredigend; men was het
omtrent de hoofdzaken spoedig eens
wat begrijpelijk is, want voor beide par
tijen staan dezelfde belangen op het spel.
Tenslotte ging men overleggen of het mo
gelijk zou zijn op geregelde tijden telkens
weer samen te komen; een voorstel dat
aan alle kanten groote instemming vond
en dan ook wel spoedig verwezenlijkt
zal worden. Het tijdstip voor de volgende
vergadering is nog niet vastgesteld, maar
men verwacht dat deze zeer spoedig zal
plaats vinden.
Alhoewel men nu de politici buiten de
zaak gehouden heeft, is het toch duide
lijk, dat deze bijeenkomsten verstrekkende
gevolgen kunnen hebben. Als de fabrie
ken in Rijnland en Westfalen gaan sa
menwerken, met die uit Noord Frankrijk,
elkaar zullen steunen zooveel als mogelijk
is, zelfs de wereldmarkt door belangen
gemeenschappen voor beide groepen open
stellen, kan het niet uitblijven of spoedig
zullen handelsverdragen, havenbepalingen,
en andere regeeringsverdragen volgen.
moest hier eigenlijk zijn.
Ik liep de oprijlaan af. De tuinmans
woning stond een heel eind van het huis
af, vlak bij den grooten weg. Er stonden
twee witte pilaren bij den ingang, maar
het ijzeren hek, dat vroeger door den
portier open en dicht werd gemaakt, stond
nu voortdurend open. Tegenwoordig reed
iedereen in een auto, en had niemand
meer tijd voor dichte hekken en portiers.
Het huis bij den ingang van den tuin
diende dan ook alleen om er bedienden
onder dak te brengen; het was van alle
gemakken voorzien en eigenlijk veel ge
zelliger, dan het groote huis.
In gedachten verdiept, liep ik de oprij
laan af. Wie zou het zijn, die door me
neer Jameson in den kelder was opgeslo
ten? Zouden we een lijk vinden of iemand
die erg gewond was? Waarschijnlijk geen
van beiden. Degene die naar beneden ge
vallen was, had nog kans gezien cm
de deur van binnen af te sluiten. Als hij
van buiten kwam, hoe was hij dan in huis
gekomen. Als het iemand van ons huis
houden was, wie kion het (dan geweest Izijn?
En toen sloeg de schrik mij plotseling
om het hart. Gertrude, Gertrude en haar
verstuikte enkel. Gertrude die mank liep
in den tuin, terwijl ik dacht dat ze in
bed lag.
Ik probeerde de gedachte van mij af
te zetten, maar dat ging niet. Als Gertrude
dien avond op de wenteltrap geweest
was, waarom was ze dan gevlucht voor
meneer Jamieson? Degeen die een schuil
plaats had gezocht achter de deur boven
aan die trap, was blijkbaar niet erg op de
hoogte van het huis en van de manier
waarop de wasch hier naar beneden ge
gooid werd. Het werd steeds geheim
zinniger. Welk verband kon er in vre
desnaam bestaan tusschen Halsey en Ger
trude en den moord op Arnold Arm-
Daarmede bereid men dan den weg
naar den werkelijken vrede tusschen de
volken, die thans nog in vijandschap leven.
De industrie is op het oogenblik ver
lamd. Noch in Duitschland, noch in Frank
rijken rooken de schoorsteenen als wel
eer. Steeds grootere stukken van de Euro-
peesche markt komen in handen van de
Amerikanen; het is dus begrijpelijk, dat
de fabrikanten uit geheel Centraal Europa
de handen in elkaar slaan en niet langer
willen wachten op de steeds weer teleur
stellende resultaten der regeeringsconfe-
renties.
HET VERGAAN VAN DE 2
ZEEUWSCHE MOSSEL VAARTUIGEN.
Betreffende het vergaan van de twee
Zeeuwsche mosselvaartuigen op Woensdag
avond bij Enkhuizen wordt nog nader
gemeld:
Er kwam plotseling een geweldige bui
opzetten, die gepaard ging met een zvva-
ren regenval, welke aan een wolkbreuk
deed denken. Een aantal diep geladen sche
pen voeren in de richting van Enkhujzen.
De golfslag en de regen brachten zoo'n
massa water over vaartuigen en lading,
dat de knechts het niet tijdig konden weg
pompen. De Ierseke 9 kreeg binnen enkele
seconden zooveel water binnen boord, dat
aan pompen zelfs niet te denken viel; het
vaartuig zonk direct. De schipper F. Bo-
gaart en zijn beide knechts, Paauwe en
Meyaart, zijn, na 20 minuten in zee te
hebben gelegen, door de bemanning van
een Enkhuizer visschersvaartuig gered.
Zooals wij reeds gemeld hebben zonk
ook de Bruinisse 24 met het noodlottige
gevolg dat twee der drie opvarenden ver
dronken.
Het te Enkhuizen gestationeerde Rijks-
betonningsvaartuig heeft de Bruinisse 24
tot vlak bij Enkhuizen gesleept, eh dhie
Zeeuwsche vaartuigen hebben het gezon
ken vaartuig binnengebracht. In de kajuit
werd het lijk van Jan v. Gilst gevonden.
o—
ROOFMOORD TE SPEKHOLZERHEIDE
Vrijdagmiddag te ongeveer half vier
werd de vrouw van den landbouwer Borg-
hans 'te Spekholzerheide dood in de bij
haar woning gelegen schuur aangetroffen.
Zij bleek met een Engelschen sleutel
een aantal slagen te hebben ontvangen, aan
de gevolgen, waarvan zij overleden is.
Het lijk werd ontdekt door de dienst-
strong? En toch, hoe ik ook mijn best
deed, overal stuitte ik op dingen, die op
zulk een verband wezen.
Onderaan de oprijlaan liep de weg met
een lange, hoefijzervormige bocht om de
tuinmanswoning heen. Ik zag licht schij-
nen tusschen de boomen en in een van de
kamers boven zag ik vage schaduwen, als
of er iemand heen en weer liep met een
lamp. Ik liep heel zachtjes op mijn huis
schoentjes en voor den tweeden keer dien
avond botste ik tegen iemand aan toen
ik vlak bij het huis kwam. Ik liep tegen
een man aan met een lange jas, die in het
donker naast den weg stond, met zijn
mg naar mij toe, en naar de verlichte ra
men keek.
Wel verdraaid, riep hij woedend uit
en keerde zich om. Toen hij mij zag,
wachtte hij niet op een antwoord van mij.
Hij verdween dit is letterlijk waar,
hij verdween volkomen in de duisternis,
zonder dat ik meer dan een glimp van zijn
gezicht te zien had gekregen. Ik kreeg
vaag den indruk dat hij een voor mij on
bekend gezicht had en een soort van pet
met een groote klep droeg. Toen was hij
weg.
Ik liep naar de tuinmanswoning en
klopte aan. Wel twee of drie keer moest
ik kloppen voor Thomas verscheen, en
toen deea hij de deur nog maar een paar
centimeters open.
Waar is Warner, vroeg ik?
Ik, ik geloof dat hij in bed ligt,
juffrouw.
Laat hem opstaan, zei ik, en doe in
vredesnaam die deur open. Thomas, Ik
zal op Warner wachten.
Het is hier een beetje benauwd, juf
frouw, zei hij, terwijl hij met tegenzin
gehoorzaamde. Misschien wilt u liever op
de veranda wat gaan zitten uitrusten.
Het was zoo duidelijk dat Thomas liever
bode van de boerderij.
Van dezen moord wordt verdacht een
knecht van Borghans, zekere W. die ter
zelfder tijd spoorloos verdwenen is.
Bovendien wordt vermist een bedrag
van circa twaalf gulden.
Het drama heeft zich afgespeeld toen
de overige leden van het gezin op hel;
veld waren en de verdachte met de vrouw
des huizes alleen thuis was.
Het slachtoffer is zeven en twintig jaar
oud en laat een man met drie kinderen
achter.
De politie stelt een uitgebreid onder
zoek in en het parket uit Maastricht arri
veerde nog denzelfden avond.
Het lijk is naar het ziekenhuis te Kerk-
rade overgebracht.
Zondagavond is de dader de 22-jarige
A. Wakker, in het dorpje Valburg in Gel
derland, terwijl hij aan den gem.-veldw.
om nachtverblijf vroeg aangehouden.
Hij heeft een volledige bekentenis afge
legd en zegt niet het doel gehad te heb
ben de vrouw te dooden, doch heefft
haar onschadelijk willen maken.
De dader is per auto naar Maastricht
overgebracht. Diefstal met voorbedachten
rade, voorafgegaan door geweldpleging
zal hem ten laste worden gelegd.
Het slachtoffer zal heden (Woensdag)
begraven worden.
o—
BRUTALE INBRAAK TE MEGEN.
Zaterdagnacht tusschen 1 en 2 uur heb
ben drie gemaskerde bandieten zich door
het indrukken van een ruit toegang ver
schaft tot de woning van de kinderen
Marijnen te Megen bij Oss.
In de woning bevonden zich twee zie
kelijke oude menschen en een meisje, dat
hen oppaste. Het meisje werd door de
bandieten geboeid 'en haar een prop in
den mond geduwd. Daarna hebben zij
alle kasten opengebroken en het geheele
huis doorzocht en overhoop gehaald. Na
eenigen tijd zijn zij met medeneming van
f 1600 vertrokken, de bewoners ongedeerd
achterlatende.
Van de daders is tot op hedejn geen
spoor gevonden.
De maréchaussee uit Oss heeft terstond
een liitgebreid onderzoek ingesteld.
BRAND.
Te Zaandam is Zaterdagmorgen te ruim
10 uur de kunstmatige eierenbroederij van
W. Kostel aan het Weerpad door brand
geheel verwoest. Driehonderd a vierhon
derd kippen en kuikens kwamen in de
niet had dat ik in huis kwam, dat ik
naar binnen ging.
Zeg aan Warner, dat er haast bij is,
herhaalde ik en ging de zitkamer in. Ik
hoorde Thomas naar boven gaan, hoorde
hem Warner roepen en het heen en weer
loopen van den chauffeur terwijl deze zich
haastig aankleedde. Maar ik keek met be
langstelling rond in de kamer beneden.
Midden op de tafel stond een leeren
reistasch open. Er zaten borstels en fles-
schen in, met zilveren bovenstukken en
het heele ding ademde overdaad en vrou
welijkheid. Hoe kwam het daar? Dat vroeg
ik mij jiog af toen Warner de trap af
kwam loopen. Hij was volkomen gekleed
en zijn eerlijke jongensgezicht had een
verlegen uitdrukking. Hij was een buiten
man, volkomen eerlijk en betrouwbaar,
tamelijk ontwikkeld en vlug van begrip
een van het kleine leger van Amerikaan-
sche jongelui, die hun practischen aanleg
speciaal richten op automobielen en met
prettig werk een goed salaris verdienen.
Wat is er aan de hand, juffrouw Innes?
vroeg hij belangstellend.
Er zit iemand in de waschkelder op
gesloten, antwoordde ik. Meneer Jamie
son heeft je noodig om hem te helpen het
slot open te breken. Warner van wie is
deze tasch
Hij was al bij de voordeur, en deed net
of hij mij niet verstond.
Warner, riep ik, kom eens hier. Van
wie is die tasch?
Toen stond hij stil, maar hij kwam niet
terug.
Die die is van Thomas, zei hij en
liep de oprijlaan in.
(Wordt vervolgd.)
NIEUWSBLAD
ïoor lel Land van Heusden en AlteaaJeLanptraat n Ie Biiitlirinrl
