Eerste Blad De Kus vau Pharao van altenA Uitgave: Firma L. J. VEERMAN, No. 4690* Woensdag 16 Maart Heusden. 1927. no. 61525. De Kantongerechten. FEUILLETON. Int. Telefoon no, 19. Postrekening Zij, die zich op dit Blad wenschen te abonneeren ontvangen de tot 1 April verschijnende nummers GRATIS smaakt als room Dit blad verschijnt WOENSDAG ea VRIJDAGMIDDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden /1.25, en franco per post beschikt fl.40. Afzonderlijke nummers 6 cent. Advertentiën van 16 regels 90 cent. Elke regel meer 15 cent. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdagmiddag 1 uur en Vrijdagmorgen 9 uur ingewacht. Tot niet geringe vreugde van de inwo ners van Heusden en van meerdere omlig gende gemeenten werd het reeds mieer dan drie jaren aanhangige wetsontwerp tot opheffing van een derde deel van het aantal kantongerechten (33 van de 101) de genadeslag toegebracht. Langen tijd had men gezweefd tusschen hoop en vrees totdat eindelijk Vrijdag 11 Maart 1927 de dag werd, waarop het verblijdend bericht kon worden vernomen „de Kantongerech ten, die de Ministers Heemskerk en Don- ner wilden doen verdwijnen, blijven be staan." En met de uitspraak onzer Tweede Kamer kunnen we geheel en al accoord gaan omdat wij beseffen welk een gemis het verdwijnen van 33 kantongerechten voor tal van plattelandsche gemeenten zou zijn geweest. „Het Kantongerecht Heusden blijft be houden", aldus het bulletin dat nog in den laten avond van Vrijdag j.l. door het Nieuwsblad van het Land van Heusden en Altena en den Bommelerwaard werd verspreid. Wat werd de inhoud van het bulletin algemeen met vreugde vernomen! Den volgenden dag kon men van vele woningen als uiting van vreugde de va- derlandsche driekleur zien wapperen en stellig zouden nog veel nieer vlaggen uit gestoken zijn geweest, indien, niet de lij ken van een paar geachte ingezetenen bo ven aarde hadden gestaan. Heel wat moeite i^ er van alle kanten gedaan om de Leden der Tweede Kamer van de verschillende politieke richtingen te overtuigen van het verkeerde om als 't ware met één slag het platteland te be- rooven van 33 kantongerechten. En ge lukkig is de moeite beloond geworden. Indien het wetsontwerp, zooals het daar lag, in stemming ware gebracht, dan zou den zich stellig niet veel meer kamerle den achter Minister Donner habben ge schaard dan zijne Anti-RevolutionaiKe par- door 15) RICHARD GOVfjNS. o Hij sprak op fluisterenden too», amdat Rana dierbaar was aan de laagsten in het paleis van Thebes, evenzeer als aany de grootsten of aan de koningin en baai zusters. Bovendien dwong haar hoog#* maatschappelijke positie eerbied af zelfs in zulk een vernederende omstandigheid als deze gevangenschap, waartoe anders slechts zij konden vervallen, die de ongenade den Iconings getroffen had. Prinses, fluisterde de slaaf, Ik breng u goed nieuws, de koninigin uw moeder wacht buiten. i I 1 De donkere oogen van Rana verhelder den en glansden plotseling als robijnen in die donkere cel. Er kwam een glimlach om haar lippen en terzelfder tijd trad Herota naar binnen. Vlug verwijderde zich -<le kleine slaaf, waarna de beide vrou- -wen alleen waren... i Rana sprong op en sneld® op haar moe» ^ler toe. Innig omhelsden zij elkander... Herota beminde dit kind meer, dan elk binder en haar gevaarlijke tocht naar den ■kerker was daarvan wel een treffend be- ijs, want indien de Pharao haar hier jou vinden, was ook haar leven verloren, laar de koning in de razernij van zijn te- eurstellingen niets en niemand mfcer zou mtzien. Ml! M i 1 K Herota leidde haar doebter naar d« tijgenooten. Voor de vele adressen die bij de Kamer waren ingekomen met verzoek om het wetsontwerp te verwerpen en die als voornaamste argumenten inhielden dat het platteland zoo langzamerhand van al les werd beroofd en dat het in het bij zonder onjuist van den Minister van Ju stitie was gezien om het platteland zijn onpartijdigen, kosteloozen en vertrouwen genietenden raadsman te ontnemen, is het grootste gedeelte der Tweede Kamer blijk baar gezwicht. En gelukkig dat de adres sen het gewenschte doel hebben getroffen. Het wetsontwerp is niet in stemming ge komen, maar eene door de leden van Schaick, van Rappard, Mej. Katz en Klee- rekooper ingediende motie heeft het doen sneven. Deze motie luidde „De Kamer, van oordeel, dat de hoo- ge onkosten, verbonden aan het voeren van een burgerlijk rechtsgeding ook van meer eenvoudigen aard, voor een deel der rechtzoekenden een ernstige belem mering vormen om het recht te ver volgen; dat het gewenscht is wettelijke voorzieningen te treffen om deze belem meringen zooveel mogelijk uit den weg te ruimen; dat de beide in behandeling zijnde wetsontwerpen, afgezien van de bezwaren die daartegen zijn ingebracht, vooruitloopen op deze voorzieningen en deze kunnen bemoeilijken, schorst de beraadslaging over deze ontwerpen." De motie beoogde in hoofdzaak uitbrei ding van de bevoegdheden in. burgerlijke zaken der kantonrechters. Immers zijn thans aan het oordeel der kantonrechters onder worpen alle burgerlijke zaken de f 200 niet te bovengaande, behalve arbeidszaken, die tot een onbegrensd bedrag bij den kan tonrechter thuis behooren. Nu wilden vele Kamerleden het in 1838 vastgestelde be drag van f 200 verhoogd zien tot b.v. f 400 zulks omdat de waarde van het geld sedert 1838 eene geheel andere is geworden en ook omdat door verhooging van de grens de rechtbanken zouden worden ontlast. Nu had de minister meermalen verklaard o.a. In zijne memorie van antwoord, dat bij uitbreiding der bevoegdheden van de kan tonrechters absoluut niet wenschte, zoo dat de voorstellers der motie zeer goed begrepen dat, als zij werd aangenomen, het geheele ontwerp op een zachte manier voor goed van de baan ging. De Minis ter had de voorstellers der motie in de ga ten, want vóór de stemming verklaarde hij de motie te beschouwen als een zachte vorm van verwerping. De stemming had tot resultaat dat de motie werd aange nomen met 46 tegen 26 stemmen. Het door de Kamer genomen besluit bouten bank en beiden namen daarop plaats. Ofschoon haar oogen met tranen gevuld waren, trachtte de moeder nog te glimlachen. Liefste, sprak zij zacht, gij hebt U moeder beschaamd gemaakt. Ik wenschte dat mijn moed even groot geweest ware ■als de jouwe, toen Pharao gelastte, dat allen zouden knielen voor den valschen god. Maar helaas, ik was te zwak... mijn hart leeft voor Amon, maar... Zij kon haast nkt verder spreken door haar groote ontroering, maar met inspanning van al haar krachten ging zij toch voort.... dit lichaam van mij, dat mannen zoo schoon vinden., het is een speeltuig in de handen van Pharao... ik heb zelf geen kracht meer. Maar luister, mijn kind, want wat ik je nu vertellen ga, zal van belang zijn, wanneer gij gespaard wilt blijven voor de wraak des konings. Het is goed om eerbied te betuigen aan een koning. Het is goed om uw schoonheid te verzorgen en hem te betooveren.... maar liet hart der vrouw verloochent zich niet. De liefde van een vrouw is kostbaarder, dan de duurste edelsteenen. Niemand kan haar koopen... Hoelang heb ik mezelf en mijn schoonheid reeds opgeofferd aan de zen Pharao? Hoe dikwijls heb ik getracht liefde voor hem te gevoelen. De goede go den hebben gelachen, mijn dochter en zij hebben gemokt. Maar in heel mijn leven heb ik nimmer de liefde van of voor een man gekend. De dure juweelen, deze zij den japonnen, zij boeien mij niet. Zij be schuldigen, zij vergiftigen, zij jagen het leven weg uit mijn ziel... langzaam maar zeker wordt het bloed in mijne aderen koud. Mijn meester is zeer tevreden, maar ik... zijn vrouw en dienares... ik ga ge- juichen wij van harte toe en wij rneenen dat de tegenstemmers de belangen van het platteland niet voldoende in het oog hebben gehouden. Ruim drie jaren hebben velen gezweefd tusschen hoop en vrees, maar gelukkig kunnen we nu zeggen „de teerling is ge worpen" en het platteland behoudt zijn kantongerechten. Het Land van Heusden en Altena en de Bommelerwaard behoe ven niet meer te vreezen voor indeeling bij andere kantons. Zij behouden hunne kantonrechters op eigen territoir en dat wordt door de bewoners om meerdere redenen in hooge mate op prijs gesteld. Vergadering van den raad der gemeente ZUILICHEM op Vrijdag 11 Maart des v.m. 10 uur. Voorzitter: Ed.Achtb. Heer v. Hoog straten. Secretaris: WelEd. Heer R. Tjalma. Aanwezig alle leden. De Voorzitter opent de vergadering met voorlezing van het gebed, daarna leest de Secretaris de notulen der vorige ver gadering die hierop onveranderd worden vastgesteld. De Voorzitter deelt mede, dat het abuis in den datum voor de oproeping van de- vergadering niet aan het personeel der secretarie is te wijten, doch aan zijn per soon aangezien hij zich met den datum had vergist. Waar het hier de eerste vergadering is, die dit jaar wordt gehouden, wil spr. niettegenstaande het reeds de derde maand van het jaar is, toch evenals gebruikelijk eenige feiten en cijfers over het vorige jaar memoreeren. Het lang wachten met het belgeggen dezer vergadering, vindt zijn oorzaak in liet feit, dat men steeds heeft zitten wachten op de goedkeuring van de gemeentebegrooting, deze goedkeu ring is er thans nog niet," doch net kwam spreker niet gewenscht voor, de bijeenroe ping van den raad nog langer uit te stel len. Het begin van 1926 kenmerkte zich door zeer hoogen waterstand, waardoor de bevolking in angstige spanning verkeerde. Op 8 Januari kwam hare Majesteit, onze bukt onder het juk van rijkdom en den hartstocht van den koning! Ik ben. niet be ter dan zij, die in armoede leven. k heb mij zelf verkocht aan den allerhoogste in het land, maar ik betaal er voor. Eiken dag en elk uur boet ik voor mijn dwaze eerzucht. Daarom, Rana, geloof niet al te snel aan de woorden van een. man en laat je nimmer verblinden door een andere weelde, dan die der ware liefde en de bloeiende natuur... Herota zweeg even en keek haar doch ter aan. Langzaam hief zij haar handen op en sprak, wijl zij Rana over de zwar te lokken streek. Het is de liefde, die zie in jouw oogen mijn kind. Rana glimlachte. Zoo is het, moeder... het is liefde... Herota's oogen straalden en haar be vende lippen spraken zacht: Is het de man, dien je gered hebt met gevaar voor je eigen leven? Is het Toet Ankh Amen, de toekomstige koning van Egypte? Spreek, Rana, ik ben je moeder en ik heb van dit geluk al maanden gedroomd. Rana wendde haar hoofd af om de tra nen te verbergen, welke over haar gloei ende wangen stroomden. Het is zoo als gij zegt, moeder, maar onze liefde is verboden op den dag ha- rer geboorte. Morgen in den tempel van Karnak... Haar moeder omhelsde haar hartstoch telijk en 6tond op alsof zij de marteling niet langer kon verdragen. Amon! riep zij uit, Pharao mag zijn wil niet doorvoeren. Hebt gij geen mede lijden? Hebben de zonden van. uw die naren U afkeerig gemaakt van wie u trouw bleven? Kunt gij dit kind en haar minnaar niet sparen Amon, god van Egypte, hei- geëerbiedigde koningin zich persoonlijk op de hoogte stellen en verschafte daardoor een welkome reactie op de dagen van spanning. Verder hebben zich voor de gemeente geen ongunstige feiten, voorge daan, al was de oogst niet direct schitte rend, bijzondere reden tot klagen gaf de opbrengst niet. De toestand van de ge- meentefinanciën is niet ongunstig, zoodat tot belastingverlaging kan worden overge gaan. Door belegging van overtollig kas geld werd een rente gekweekt van f125. De bevolking bedroeg op 31 Dec. j.l. 1091 inwoners, zij vermeerderde in 1926 door geboorte met 37 en door vestiging met 29; zij verminderde door overlijden met 8 en door vertrek met 58. Er werden 8 raadsvergaderingen en 12 vergaderingen van B. en W. gehouden. Met den wensch, dat 1927 voor ieder voorspoedig moge zijn, eindigde spreker en werd overgegaan tot afwerking der agenda. Ingekomen stukken: a. Brief van Ge$. Staten berichtende de goedkeuring van de wijziging der ver ordening voor het gemeenschappelijk vleeschkeuringsbedrijf Kring Kerkwijk. b. Goedkeuring door Ged. St. van het raadsbesluit tot het aangaan van een kas- geldleening groot f 4000, rentende ten hoogste 5 pCt. c. Goedkeuring der gemeenterekining 1925. De stukken a, b en c worden voor kennisgeving aangenomen. d. Schrijven van het gemeentebestuur van Voorst over stroomprijs voor straatver lichting. Aangezien de gemeente Zuilichem geen electrische verlichting bezit, wordt ook dit schrijven voor kennisgeving aange nomen. c. Adres van de afdeeling van de S.D.A.P. om op Zaterdag 12 Maart een feestavond te mogen organiseeren, waarbij muziek zal worden gemaakt. De Voorzitter merkt op dat tengevolge van het artikel 51a der politieverordening de bevoegdheid om hiervoor vergunning te verleennen, bij den raad berust, spr. vernam dus gaarne of een der heeren over dit aares iets heeft te zeggen. De heer v. Dalen acht dit overbodig, dit adres behoort niet bij den raad, doch de Burgemeester alleen heeft hier de be voegdheid vergunnning te verleenen. De Voorzitter meent dat de raad wel over dit adres te beslissen heeft en leest de artt. 51a en 51b voor. De heer v. Dalen blijft er bij, dat de raad alleen te beslissen heeft over feeste lijkheden, die op een terrein worden ge houden, voor feestelijkheden binnenshuis heeft alleen de Burgemeester al of niet ver gunning te verleenen. lig voor mijn hart, verhoor mijn bede. Laat anderen het oordeel van den koning treffen, maar redt dit kind. Ik, ik heb gezondigd,.... Laat mij dus treffen, in plaats van haar. Halt! Het was de stem van den slaaf, wiens ooren de woorden der koningin hadden opgevangen. Snel was hij binnengekomen en had geknield bij de deur. Oh groote koningin, fluisterde hij, er is een boodschapper gekomen van het Sampi-logement, waar onze vader Rah Neb en de jongen zich verborgen houden. Morgen, oh koningin, zal de troon van Pharao worden omvergeworpen. Groote plannen worden beraamd en de boodschap per droeg mij op U spoedig te vertellen, dat Rana's redding verzekerd is. De tempel van Karnak was tot de ui terste poorten gevuld. Buiten en binnen waren duizenden vergaderd om het vree- selijke offerfeest te aanschouwen van een koning, die zijn kind verbranden wiilde. Groote offerzuilen waren opgericht voor de plaats, waarop het beeld van god Aton stond en aan elk dezer zuilen zou een mensch worden verbrand tot asch. Buiten stonden er nog meer, bij elkaar 5000. De enorm,e menschenmassa wachtte in gespannen verwachting de komst van den Pharao, die met een opheffen van zijn hand het binnenleiden, der gestraften zou gebieden. De gezichten waren ernstig. Sommigen zelfs bewogen en al die duizen den zwegen. Maar hier en daar dwaalden mannen rond tusschen de menigte, wier bedoeling meer scheen te omvatten, dan enkel de aanbidding van god Aton. Zij liepen voorzichtig heen en weer metglan- De heer Hooijkaas meent dat de betref7 fende artikelen niet erg duidelijk zijn, zooal de heer v. Dalen het evenwel uitlegt, heef" de Burgemeester over dit adres te beslis, sen omdat het gaat over feestelijkheden binnnenshuis en niet op een terrein. De heer v. Dalen zegt dat deze uitleg ging van de betreffende artikelen ook dooa den raad bedoeld is. De Voorzitter wil, als alle leden me- deze uitlegging accoord gaan, de beslis sing wel aan zich houden. Aangezien alle heeren dit goedvinden, wordt het adres voor kennisgeving aangenomen. Bericht van Ged. Staten dat zij hunne beslissing inzake de gemeentebegrooting 1927 verdagen. De heer v. Dalen zou bij Ged. Stater* op spoed willen aandringen, de begrooting; is reeds een maand of drie weg, zoodat: men in dien tijd toch wel een beslissing had kunnen nemen. De Voorzitter zou hiermede nog een_ paar weken willen wachten, hooge heeren moet men niet op de vingers tikken, al doen zij 't het gemeentebestuur wel. De heer v. Dalen zou het juist daarom wel doen, gelijke monniken, gelijke kappen. De Voorzitter merkt op, dat het hier geen gelijke monniken zijn, als het bij ge legenheid uitkomt wil hij Ged. Staten er wel eens op een zachte wijze opmerk zaam op maken. g. Schrijven van Ged. Staten, met toe zending van het Kon. Besl., waarbij de beslissing van Ged. Staten om de wijzi ging der politieverordening niet goed te keuren is vernietigd en waarbij deze wijzi ging alsnog wordt goedgekeurd. De Voorzitter deelt mede, dat naar aan leiding dezer beslissing de wijziging is afgekondigd en van kracht verklaard. De stukken f en g worden voor kennisge ving aangenomen. Kwestie Hamsteeg. De Voorzitter deelt mede, een Ingenieur vergezeld van een technisch ambtenaar uit Arnhem bij zich te hebben gehad, over de schuurtjes aan de Hamsteeg en deze mijnheer de schuurtjes daar weg wil heb ben omdat hij het een verkeersweg vindt. Het betreft hier een oude kwestie, reeds twee jaren geleden heeft dezelfde Ingeni eur er op aangedrongen om de schuurtjes te doen opruimen. De ingenieur zegt wel te (weten dat de gemeente den weg van den polder heeft overgenomen, doch zoolang de gemeente geen tegenbewij's levert, is ook het gedeelte overgenomen waarop de schuurtjes staan, want dat is openbaren weg, als puntje 'bij paaltje komt staan zelfs de huizen op den weg, deze moet 15 meter breed zijn en op het breedste zende oogen en houdingen van kracht. Binnen den tempel was alles geheel an ders. Er was schittering en weelde, goud en zilver, kristal en wijn... Mannen en vrouwen van het hof gekleed in hun prachtige kleedij lagen uitgestreKt op de zachte kussens of weerspiegelden zich in het water der tallooze bassins en fonteinen. Maar ook zij zwegen want voor vrijwel iederen Egyptenaar zou het schouw spel van dezen avond afgrijselijk zijn. Geen enkele had een protest durven uiten tegen het vreeselijk besluit van den koning, of schoon allen rilde bij de gedachte, ciat straks het bloed van Rana zoo wreed zou worden vergoten. Een uur geleden hadden zij bovendien vernomen, hoe de wraakzucht van Akhna- ton zijn meedoogenloosheid had ten top gedreven, doordat hij aan koningin He rota gelast had, dat zij naast hem zou plaats nemen teneinde met eigen, oogen te zien, hoe haar beminde dochter zou worden geofferd aan den gehaten god. Aanvankelijk was dit bericht met ont zetting vernomen. Zulk een wreedheid scheen de grenzen der menschelijkheid te overschrijden zelfs voor een koning. Maar de waarschuwende woorden van Hiljah hadden de massa tot zwijgen gebracht en niemand durfde nog een woord van te genspraak uiten... Geen vrouw kon ver dragen wat Pharao thans van zijn ge malin verlangde, maar kon Herota an ders? Durfde zij weigeren? Kon zij weg blijven van dit afschrikwekkende festijn om haar walging van Pharao's wreed heid te toonen? Men behoefde hierom trent niet lang te twijfelen. nor het Leid van leusdei ei Altena,deLonsstraat ei de erwaar (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1927 | | pagina 1