Eerste Blad
De Kus vau Pharao
van altenA
Uitgave: Firma L. J. VEERMAN,
No. 4690* Woensdag 16 Maart
Heusden.
1927.
no. 61525.
De Kantongerechten.
FEUILLETON.
Int. Telefoon no, 19. Postrekening
Zij, die zich op dit Blad
wenschen te abonneeren
ontvangen de tot 1 April
verschijnende nummers
GRATIS
smaakt als room
Dit blad verschijnt WOENSDAG ea VRIJDAGMIDDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden /1.25, en
franco per post beschikt fl.40. Afzonderlijke
nummers 6 cent.
Advertentiën van 16 regels 90 cent. Elke regel
meer 15 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdagmiddag 1 uur en
Vrijdagmorgen 9 uur ingewacht.
Tot niet geringe vreugde van de inwo
ners van Heusden en van meerdere omlig
gende gemeenten werd het reeds mieer
dan drie jaren aanhangige wetsontwerp
tot opheffing van een derde deel van het
aantal kantongerechten (33 van de 101) de
genadeslag toegebracht. Langen tijd had
men gezweefd tusschen hoop en vrees
totdat eindelijk Vrijdag 11 Maart 1927 de
dag werd, waarop het verblijdend bericht
kon worden vernomen „de Kantongerech
ten, die de Ministers Heemskerk en Don-
ner wilden doen verdwijnen, blijven be
staan." En met de uitspraak onzer Tweede
Kamer kunnen we geheel en al accoord
gaan omdat wij beseffen welk een gemis
het verdwijnen van 33 kantongerechten
voor tal van plattelandsche gemeenten zou
zijn geweest.
„Het Kantongerecht Heusden blijft be
houden", aldus het bulletin dat nog in
den laten avond van Vrijdag j.l. door het
Nieuwsblad van het Land van Heusden
en Altena en den Bommelerwaard werd
verspreid.
Wat werd de inhoud van het bulletin
algemeen met vreugde vernomen!
Den volgenden dag kon men van vele
woningen als uiting van vreugde de va-
derlandsche driekleur zien wapperen en
stellig zouden nog veel nieer vlaggen uit
gestoken zijn geweest, indien, niet de lij
ken van een paar geachte ingezetenen bo
ven aarde hadden gestaan.
Heel wat moeite i^ er van alle kanten
gedaan om de Leden der Tweede Kamer
van de verschillende politieke richtingen
te overtuigen van het verkeerde om als
't ware met één slag het platteland te be-
rooven van 33 kantongerechten. En ge
lukkig is de moeite beloond geworden.
Indien het wetsontwerp, zooals het daar
lag, in stemming ware gebracht, dan zou
den zich stellig niet veel meer kamerle
den achter Minister Donner habben ge
schaard dan zijne Anti-RevolutionaiKe par-
door
15)
RICHARD GOVfjNS.
o
Hij sprak op fluisterenden too», amdat
Rana dierbaar was aan de laagsten in
het paleis van Thebes, evenzeer als aany
de grootsten of aan de koningin en baai
zusters. Bovendien dwong haar hoog#*
maatschappelijke positie eerbied af zelfs
in zulk een vernederende omstandigheid als
deze gevangenschap, waartoe anders slechts
zij konden vervallen, die de ongenade den
Iconings getroffen had.
Prinses, fluisterde de slaaf, Ik breng
u goed nieuws, de koninigin uw moeder
wacht buiten. i I 1
De donkere oogen van Rana verhelder
den en glansden plotseling als robijnen
in die donkere cel. Er kwam een glimlach
om haar lippen en terzelfder tijd trad
Herota naar binnen. Vlug verwijderde zich
-<le kleine slaaf, waarna de beide vrou-
-wen alleen waren... i
Rana sprong op en sneld® op haar moe»
^ler toe. Innig omhelsden zij elkander...
Herota beminde dit kind meer, dan elk
binder en haar gevaarlijke tocht naar den
■kerker was daarvan wel een treffend be-
ijs, want indien de Pharao haar hier
jou vinden, was ook haar leven verloren,
laar de koning in de razernij van zijn te-
eurstellingen niets en niemand mfcer zou
mtzien. Ml! M i 1 K
Herota leidde haar doebter naar d«
tijgenooten. Voor de vele adressen die bij
de Kamer waren ingekomen met verzoek
om het wetsontwerp te verwerpen en die
als voornaamste argumenten inhielden dat
het platteland zoo langzamerhand van al
les werd beroofd en dat het in het bij
zonder onjuist van den Minister van Ju
stitie was gezien om het platteland zijn
onpartijdigen, kosteloozen en vertrouwen
genietenden raadsman te ontnemen, is het
grootste gedeelte der Tweede Kamer blijk
baar gezwicht. En gelukkig dat de adres
sen het gewenschte doel hebben getroffen.
Het wetsontwerp is niet in stemming ge
komen, maar eene door de leden van
Schaick, van Rappard, Mej. Katz en Klee-
rekooper ingediende motie heeft het doen
sneven. Deze motie luidde
„De Kamer, van oordeel, dat de hoo-
ge onkosten, verbonden aan het voeren
van een burgerlijk rechtsgeding ook van
meer eenvoudigen aard, voor een deel
der rechtzoekenden een ernstige belem
mering vormen om het recht te ver
volgen; dat het gewenscht is wettelijke
voorzieningen te treffen om deze belem
meringen zooveel mogelijk uit den weg
te ruimen; dat de beide in behandeling
zijnde wetsontwerpen, afgezien van de
bezwaren die daartegen zijn ingebracht,
vooruitloopen op deze voorzieningen en
deze kunnen bemoeilijken, schorst de
beraadslaging over deze ontwerpen."
De motie beoogde in hoofdzaak uitbrei
ding van de bevoegdheden in. burgerlijke
zaken der kantonrechters. Immers zijn thans
aan het oordeel der kantonrechters onder
worpen alle burgerlijke zaken de f 200
niet te bovengaande, behalve arbeidszaken,
die tot een onbegrensd bedrag bij den kan
tonrechter thuis behooren. Nu wilden vele
Kamerleden het in 1838 vastgestelde be
drag van f 200 verhoogd zien tot b.v. f 400
zulks omdat de waarde van het geld sedert
1838 eene geheel andere is geworden en
ook omdat door verhooging van de grens
de rechtbanken zouden worden ontlast.
Nu had de minister meermalen verklaard
o.a. In zijne memorie van antwoord, dat bij
uitbreiding der bevoegdheden van de kan
tonrechters absoluut niet wenschte, zoo
dat de voorstellers der motie zeer goed
begrepen dat, als zij werd aangenomen,
het geheele ontwerp op een zachte manier
voor goed van de baan ging. De Minis
ter had de voorstellers der motie in de ga
ten, want vóór de stemming verklaarde
hij de motie te beschouwen als een zachte
vorm van verwerping. De stemming had
tot resultaat dat de motie werd aange
nomen met 46 tegen 26 stemmen.
Het door de Kamer genomen besluit
bouten bank en beiden namen daarop
plaats. Ofschoon haar oogen met tranen
gevuld waren, trachtte de moeder nog
te glimlachen.
Liefste, sprak zij zacht, gij hebt U
moeder beschaamd gemaakt. Ik wenschte
dat mijn moed even groot geweest ware
■als de jouwe, toen Pharao gelastte, dat
allen zouden knielen voor den valschen
god. Maar helaas, ik was te zwak... mijn
hart leeft voor Amon, maar... Zij kon
haast nkt verder spreken door haar groote
ontroering, maar met inspanning van al
haar krachten ging zij toch voort.... dit
lichaam van mij, dat mannen zoo schoon
vinden., het is een speeltuig in de handen
van Pharao... ik heb zelf geen kracht
meer. Maar luister, mijn kind, want wat
ik je nu vertellen ga, zal van belang zijn,
wanneer gij gespaard wilt blijven voor
de wraak des konings.
Het is goed om eerbied te betuigen aan
een koning. Het is goed om uw schoonheid
te verzorgen en hem te betooveren.... maar
liet hart der vrouw verloochent zich niet.
De liefde van een vrouw is kostbaarder,
dan de duurste edelsteenen. Niemand kan
haar koopen... Hoelang heb ik mezelf en
mijn schoonheid reeds opgeofferd aan de
zen Pharao? Hoe dikwijls heb ik getracht
liefde voor hem te gevoelen. De goede go
den hebben gelachen, mijn dochter en zij
hebben gemokt. Maar in heel mijn leven
heb ik nimmer de liefde van of voor een
man gekend. De dure juweelen, deze zij
den japonnen, zij boeien mij niet. Zij be
schuldigen, zij vergiftigen, zij jagen het
leven weg uit mijn ziel... langzaam maar
zeker wordt het bloed in mijne aderen
koud. Mijn meester is zeer tevreden, maar
ik... zijn vrouw en dienares... ik ga ge-
juichen wij van harte toe en wij rneenen
dat de tegenstemmers de belangen van
het platteland niet voldoende in het oog
hebben gehouden.
Ruim drie jaren hebben velen gezweefd
tusschen hoop en vrees, maar gelukkig
kunnen we nu zeggen „de teerling is ge
worpen" en het platteland behoudt zijn
kantongerechten. Het Land van Heusden
en Altena en de Bommelerwaard behoe
ven niet meer te vreezen voor indeeling
bij andere kantons. Zij behouden hunne
kantonrechters op eigen territoir en dat
wordt door de bewoners om meerdere
redenen in hooge mate op prijs gesteld.
Vergadering van den raad der gemeente
ZUILICHEM op Vrijdag 11 Maart des
v.m. 10 uur.
Voorzitter: Ed.Achtb. Heer v. Hoog
straten.
Secretaris: WelEd. Heer R. Tjalma.
Aanwezig alle leden.
De Voorzitter opent de vergadering met
voorlezing van het gebed, daarna leest
de Secretaris de notulen der vorige ver
gadering die hierop onveranderd worden
vastgesteld.
De Voorzitter deelt mede, dat het abuis
in den datum voor de oproeping van de-
vergadering niet aan het personeel der
secretarie is te wijten, doch aan zijn per
soon aangezien hij zich met den datum
had vergist.
Waar het hier de eerste vergadering is,
die dit jaar wordt gehouden, wil spr.
niettegenstaande het reeds de derde maand
van het jaar is, toch evenals gebruikelijk
eenige feiten en cijfers over het vorige
jaar memoreeren. Het lang wachten met
het belgeggen dezer vergadering, vindt
zijn oorzaak in liet feit, dat men steeds
heeft zitten wachten op de goedkeuring
van de gemeentebegrooting, deze goedkeu
ring is er thans nog niet," doch net kwam
spreker niet gewenscht voor, de bijeenroe
ping van den raad nog langer uit te stel
len. Het begin van 1926 kenmerkte zich
door zeer hoogen waterstand, waardoor de
bevolking in angstige spanning verkeerde.
Op 8 Januari kwam hare Majesteit, onze
bukt onder het juk van rijkdom en den
hartstocht van den koning! Ik ben. niet be
ter dan zij, die in armoede leven. k heb
mij zelf verkocht aan den allerhoogste
in het land, maar ik betaal er voor. Eiken
dag en elk uur boet ik voor mijn dwaze
eerzucht. Daarom, Rana, geloof niet al
te snel aan de woorden van een. man en
laat je nimmer verblinden door een andere
weelde, dan die der ware liefde en de
bloeiende natuur...
Herota zweeg even en keek haar doch
ter aan. Langzaam hief zij haar handen
op en sprak, wijl zij Rana over de zwar
te lokken streek. Het is de liefde, die
zie in jouw oogen mijn kind.
Rana glimlachte.
Zoo is het, moeder... het is liefde...
Herota's oogen straalden en haar be
vende lippen spraken zacht: Is het de
man, dien je gered hebt met gevaar voor
je eigen leven? Is het Toet Ankh Amen,
de toekomstige koning van Egypte?
Spreek, Rana, ik ben je moeder en ik
heb van dit geluk al maanden gedroomd.
Rana wendde haar hoofd af om de tra
nen te verbergen, welke over haar gloei
ende wangen stroomden.
Het is zoo als gij zegt, moeder, maar
onze liefde is verboden op den dag ha-
rer geboorte. Morgen in den tempel van
Karnak...
Haar moeder omhelsde haar hartstoch
telijk en 6tond op alsof zij de marteling
niet langer kon verdragen.
Amon! riep zij uit, Pharao mag zijn
wil niet doorvoeren. Hebt gij geen mede
lijden? Hebben de zonden van. uw die
naren U afkeerig gemaakt van wie u trouw
bleven? Kunt gij dit kind en haar minnaar
niet sparen Amon, god van Egypte, hei-
geëerbiedigde koningin zich persoonlijk op
de hoogte stellen en verschafte daardoor
een welkome reactie op de dagen van
spanning. Verder hebben zich voor de
gemeente geen ongunstige feiten, voorge
daan, al was de oogst niet direct schitte
rend, bijzondere reden tot klagen gaf de
opbrengst niet. De toestand van de ge-
meentefinanciën is niet ongunstig, zoodat
tot belastingverlaging kan worden overge
gaan. Door belegging van overtollig kas
geld werd een rente gekweekt van f125.
De bevolking bedroeg op 31 Dec. j.l.
1091 inwoners, zij vermeerderde in 1926
door geboorte met 37 en door vestiging
met 29; zij verminderde door overlijden
met 8 en door vertrek met 58. Er werden
8 raadsvergaderingen en 12 vergaderingen
van B. en W. gehouden. Met den wensch,
dat 1927 voor ieder voorspoedig moge
zijn, eindigde spreker en werd overgegaan
tot afwerking der agenda.
Ingekomen stukken:
a. Brief van Ge$. Staten berichtende
de goedkeuring van de wijziging der ver
ordening voor het gemeenschappelijk
vleeschkeuringsbedrijf Kring Kerkwijk.
b. Goedkeuring door Ged. St. van het
raadsbesluit tot het aangaan van een kas-
geldleening groot f 4000, rentende ten
hoogste 5 pCt.
c. Goedkeuring der gemeenterekining
1925. De stukken a, b en c worden voor
kennisgeving aangenomen.
d. Schrijven van het gemeentebestuur
van Voorst over stroomprijs voor straatver
lichting. Aangezien de gemeente Zuilichem
geen electrische verlichting bezit, wordt
ook dit schrijven voor kennisgeving aange
nomen.
c. Adres van de afdeeling van de
S.D.A.P. om op Zaterdag 12 Maart een
feestavond te mogen organiseeren, waarbij
muziek zal worden gemaakt.
De Voorzitter merkt op dat tengevolge
van het artikel 51a der politieverordening
de bevoegdheid om hiervoor vergunning
te verleennen, bij den raad berust, spr.
vernam dus gaarne of een der heeren over
dit aares iets heeft te zeggen.
De heer v. Dalen acht dit overbodig,
dit adres behoort niet bij den raad, doch
de Burgemeester alleen heeft hier de be
voegdheid vergunnning te verleenen.
De Voorzitter meent dat de raad wel
over dit adres te beslissen heeft en leest
de artt. 51a en 51b voor.
De heer v. Dalen blijft er bij, dat de
raad alleen te beslissen heeft over feeste
lijkheden, die op een terrein worden ge
houden, voor feestelijkheden binnenshuis
heeft alleen de Burgemeester al of niet ver
gunning te verleenen.
lig voor mijn hart, verhoor mijn bede.
Laat anderen het oordeel van den koning
treffen, maar redt dit kind. Ik, ik heb
gezondigd,.... Laat mij dus treffen, in
plaats van haar.
Halt!
Het was de stem van den slaaf, wiens
ooren de woorden der koningin hadden
opgevangen. Snel was hij binnengekomen
en had geknield bij de deur.
Oh groote koningin, fluisterde hij, er
is een boodschapper gekomen van het
Sampi-logement, waar onze vader Rah Neb
en de jongen zich verborgen houden.
Morgen, oh koningin, zal de troon van
Pharao worden omvergeworpen. Groote
plannen worden beraamd en de boodschap
per droeg mij op U spoedig te vertellen,
dat Rana's redding verzekerd is.
De tempel van Karnak was tot de ui
terste poorten gevuld. Buiten en binnen
waren duizenden vergaderd om het vree-
selijke offerfeest te aanschouwen van een
koning, die zijn kind verbranden wiilde.
Groote offerzuilen waren opgericht voor
de plaats, waarop het beeld van god Aton
stond en aan elk dezer zuilen zou een
mensch worden verbrand tot asch. Buiten
stonden er nog meer, bij elkaar 5000.
De enorm,e menschenmassa wachtte in
gespannen verwachting de komst van den
Pharao, die met een opheffen van zijn
hand het binnenleiden, der gestraften zou
gebieden. De gezichten waren ernstig.
Sommigen zelfs bewogen en al die duizen
den zwegen. Maar hier en daar dwaalden
mannen rond tusschen de menigte, wier
bedoeling meer scheen te omvatten, dan
enkel de aanbidding van god Aton. Zij
liepen voorzichtig heen en weer metglan-
De heer Hooijkaas meent dat de betref7
fende artikelen niet erg duidelijk zijn, zooal
de heer v. Dalen het evenwel uitlegt, heef"
de Burgemeester over dit adres te beslis,
sen omdat het gaat over feestelijkheden
binnnenshuis en niet op een terrein.
De heer v. Dalen zegt dat deze uitleg
ging van de betreffende artikelen ook dooa
den raad bedoeld is.
De Voorzitter wil, als alle leden me-
deze uitlegging accoord gaan, de beslis
sing wel aan zich houden. Aangezien alle
heeren dit goedvinden, wordt het adres
voor kennisgeving aangenomen.
Bericht van Ged. Staten dat zij hunne
beslissing inzake de gemeentebegrooting
1927 verdagen.
De heer v. Dalen zou bij Ged. Stater*
op spoed willen aandringen, de begrooting;
is reeds een maand of drie weg, zoodat:
men in dien tijd toch wel een beslissing
had kunnen nemen.
De Voorzitter zou hiermede nog een_
paar weken willen wachten, hooge heeren
moet men niet op de vingers tikken, al
doen zij 't het gemeentebestuur wel.
De heer v. Dalen zou het juist daarom
wel doen, gelijke monniken, gelijke kappen.
De Voorzitter merkt op, dat het hier
geen gelijke monniken zijn, als het bij ge
legenheid uitkomt wil hij Ged. Staten er
wel eens op een zachte wijze opmerk
zaam op maken.
g. Schrijven van Ged. Staten, met toe
zending van het Kon. Besl., waarbij de
beslissing van Ged. Staten om de wijzi
ging der politieverordening niet goed te
keuren is vernietigd en waarbij deze wijzi
ging alsnog wordt goedgekeurd.
De Voorzitter deelt mede, dat naar aan
leiding dezer beslissing de wijziging is
afgekondigd en van kracht verklaard. De
stukken f en g worden voor kennisge
ving aangenomen.
Kwestie Hamsteeg.
De Voorzitter deelt mede, een Ingenieur
vergezeld van een technisch ambtenaar uit
Arnhem bij zich te hebben gehad, over
de schuurtjes aan de Hamsteeg en deze
mijnheer de schuurtjes daar weg wil heb
ben omdat hij het een verkeersweg vindt.
Het betreft hier een oude kwestie, reeds
twee jaren geleden heeft dezelfde Ingeni
eur er op aangedrongen om de schuurtjes
te doen opruimen. De ingenieur zegt wel
te (weten dat de gemeente den weg van den
polder heeft overgenomen, doch zoolang
de gemeente geen tegenbewij's levert, is
ook het gedeelte overgenomen waarop de
schuurtjes staan, want dat is openbaren
weg, als puntje 'bij paaltje komt staan
zelfs de huizen op den weg, deze moet
15 meter breed zijn en op het breedste
zende oogen en houdingen van kracht.
Binnen den tempel was alles geheel an
ders. Er was schittering en weelde, goud
en zilver, kristal en wijn...
Mannen en vrouwen van het hof gekleed
in hun prachtige kleedij lagen uitgestreKt
op de zachte kussens of weerspiegelden
zich in het water der tallooze bassins en
fonteinen. Maar ook zij zwegen want voor
vrijwel iederen Egyptenaar zou het schouw
spel van dezen avond afgrijselijk zijn. Geen
enkele had een protest durven uiten tegen
het vreeselijk besluit van den koning, of
schoon allen rilde bij de gedachte, ciat
straks het bloed van Rana zoo wreed
zou worden vergoten.
Een uur geleden hadden zij bovendien
vernomen, hoe de wraakzucht van Akhna-
ton zijn meedoogenloosheid had ten top
gedreven, doordat hij aan koningin He
rota gelast had, dat zij naast hem zou
plaats nemen teneinde met eigen, oogen
te zien, hoe haar beminde dochter
zou worden geofferd aan den gehaten
god.
Aanvankelijk was dit bericht met ont
zetting vernomen. Zulk een wreedheid
scheen de grenzen der menschelijkheid te
overschrijden zelfs voor een koning. Maar
de waarschuwende woorden van Hiljah
hadden de massa tot zwijgen gebracht en
niemand durfde nog een woord van te
genspraak uiten... Geen vrouw kon ver
dragen wat Pharao thans van zijn ge
malin verlangde, maar kon Herota an
ders? Durfde zij weigeren? Kon zij weg
blijven van dit afschrikwekkende festijn
om haar walging van Pharao's wreed
heid te toonen? Men behoefde hierom
trent niet lang te twijfelen.
nor het Leid van leusdei ei Altena,deLonsstraat ei de
erwaar
(Wordt vervolgd.)