Tweede Blad
Ne. 4779 Vrijdas 20 Januari
overwerkte
zenuwen
/tijma/iéts
zmuwM&ttm
Geen Geweten.
Jan Geertzen,
voor het Land
van Heusden en Altena,
de Langstraat
en de Bommelerwaard.
Kinderrubriek.
FEUILLETON
Maakt reclame een
artikel duur?
mwmwmmwwm
BEHOORENDE BIJ HET
Waarschuwingen ran nierzwakte.
kalmeeren en worden
gesterkt door
REINHOLD ORTMAN.
34)
Op 88-jarige leeftijd ia Thomas Hardy overleden. Het stoffelijk overschot
van deze bekende Engelache schryver werd bygezet in de West Minster
Abdy te Londen. De plaats, waar het hegraven werd, is op onze foto
gemerkt met een X> naast het graf van Charles Diekens. Links bevinden
zich onder meer de gedenkteekens van Shakespeare en Rol ert Burns. Rechts
van den ingang ligt Walter Scott begraven.
HULDIGING
DER KONINGIN-HOEDER.
Een Nationale Hulde aan
H.M de Koningin-Moeder.
Weldra zal het 50 jaren geleden zyn,
dat Hare Majesteit de Koningin-Moeder Hare
intrede deed in ons Vaderland en wjj het
voorrecht hadden Hare Majesteit als Neder-
landsche in ons midden te zien. Dit feit
zal niet onopgemerkt voorbij gaan.
Er heeft zich reeds een voorloopig comité
gevormd, onder leiding van mevr. van
Leeuwen-Waller, de echtgenoote van den
vice-president van den Raad van State,
dat zich ten doel stelt om Hare Majesteit
by die gelegenheid te huldigen.
De bedoeling is om Hare Majesteit een
persoonlijk geschenk aan te bieden als
blyvende herinnering aan de liefde en den
eerbied, die het Nederlandsche volk Hare
Majesteit toedraagt, en de overblijvende
Restaurant
Uitspanning.
St. Jansstraat 10-12
's BOSCH.
Tel. Interc. 436
Ruime auto-
garage's
Reclamewagens
speciaal tarief.
Jfteuwsbtad
Doffe prijn i!n den rug na inspanning,
of scherpe steken, als gij u na bukken op-
ridit, is dikwijls het eerste verschijnsel
van ernstige nierzwakte. Spoedig daarna
kunnen urinestoornissen, hoofdpijn, een af
gemat gevoel, duizeligheid, zenuwachtig
heid, hartkloppingen, kortademigheid, ver
magering of krachteloosheid optreden.
De nieren behooren tot de teerste orga
nen van het lichaam, en dergelijke ver
schijnselen waarschuwen u, dat uw nieren
verzwakt of aangedaan zijn. Verwaarloos
zulke waarschuwingen niet. Kom de nieren
zonder uitstel te hulp met het middel
dat zij noodig hebben. Begin onmiddellijk
met het gebruik van Foster's Rugpijn Nie
ren Pillen, het specifieke middel voor
zwakke nieren en blaas. Dit bevordert
de goede werking der nieren, en beschermt
u tegen rheumatiek, lendepijn, ischias en
urinestovrnissen.
Mannen en vrouwen uit alle deelen van
Holland getuigden hoe terdege Foster's
Rpgpijn Nieren Pillen werken. Het middel
is gegarandeerd zuiver, en het is zooda
nig samengesteld, dat de nieren de juiste
hulp ontvangen, waardoor zij weder flink
werkeh. Daarom behaalden Foster's Pillen
ook zulke goede en duurzame resultaten.
Verkrijgbaar (in glasverpakking met geel
icet let hier vooral op) bij apotheken
drogisten a f 1.75 per flacon. 33
ïestè meisjes en jongens.
De oplossingen ran de raadsels van
de vorige keer zijn:
1. Sneeuw,
2. Otterloo (Otter-Loo).
3. Radio, Aarde, David, Indië, oogst.
En nu heb ik toch een paar nieuwe
raadsels, waaraan jelui een mooie kluif
kunt hebben, luister maai- eens
Do nieuwe raadsels zijn
1. Oever
Bot
Haag
Bezem
Bal
Kras
Wie kan deze woorden, in dezelfde
volgorde als ze nu staan, zoodanig onder
elkaar zetten, dat er een rij tt je letters
recht onder elkaar komt te staan, dat,
van boven naar beneden gelezen, den
naam geeft van de eerste luchtreizi
gers?
2. Met L vindt men mij in het boscb,
aan de hoornen. MetfR vond men mij
ROMAN VAN
v/
Hij had zich zoo ver voorover gebo
gen, dat zij zijn gelaat niet kon zien;
maar zij hoordp hoe zijn stem zachtjes
beefde, toen hg na een korte pauze ant
woordde: „Ik had een gevoel, alsof al
bet goede mij plotseling ten deel zou
vallen. Het beste echter u zult mij
stellig niet verkeerd begrijpen, juffrouw
Wallroth: —het beste van alles was ech
ter uw welkom bezoek. Ik zal mij bij
de herinnering daaraan nog verheugen,
wanneer u dezen heerlijken Pinksterdag
al reeds lang vergeten zult hebben."
„Ik zal dezen dag stellig' niet verge
ten," antwoordde zij, terwijl zij het een
voudige, doch smaakvolle bouquet van
hem aannam. „En ik hoop, dat wij nog
menigmaal gelegenheid zullen hebben,
ons gemeenschappelijk over dezen dag
te verheugen."
Valentin Düringhoffen schudde mis
moedig het hoofd. „Och, daar ginds in
de stad is alles zoo geheel anders. Wat
ben ik daar v ergeleken bij uDe krin
gen, waartoe u behoort, zullen immers
nooit de mijne zijn,"
vroeger ook wel in het bosehi, maar
dan had ik weinig goeds in den zin.
En met T gebeuren er wonderlijke din
gen. Rara, wat- is dat?
3. En wie kan mij zeggen, wat dit
is: Wie won welke slag in welk jaar?
OOM KAREL.
HET GEHEIM VAN GROOTVADER'S
HUIS, door Elly van Zon.
HOOFDSTUK II.
Pitt verbaast zich.
Boks hield zijn kop schreef op zij, alsof
hij zeggen wilde: „Wat gebeurt er nu,
baas?" Tegelijkertijd gromde hg zachtjes.
Pitt keek stomverbaasd in de overigens
„reuze-vader" en zijn „schat van een
moeder" (zooals hij zijn moeder ook al
tijd noemde) hadden hem altijd gezegd,
dat hij nooit voor iets of iemand bang
hoefde te zijn, in donker niet en als hg
alleen op straat was of alleen thuis was
niet of waar hg ook was, als hij maar
altijd ervoor zorgde, alleen goeie dingen
te denken. Wie nooit slechte of oneer
lijke dingen dacht, had nooit iets te
vreezen. Pitt's hart klopte nu dan ook
niet sneller,' omdat hij bang was, maar
alleen van nieuwsgierigheid, wat daar
wel in die geheime kamer te vinden
zou zijn. Met Boks achter zich aan,
begaf hij zich naar het vierkante gat en
liep voorzichtig, bijna met ingehouden
adem, naar binnen. Nu kwam liij in een
smal, laag gangetje. Toen hg een paar
stappen gedaan had, moest hij een hoek
om en toen hij ook dit gangetje ten
einde had geleopen werd het in eens veel
zoo stille kamer. Van een klok kon hij
geen spoor ontdekken. Het was een wei
nig schemerig in de ikamor, omdat er
maar een klein raam in was, waardoor
wat licht viel. Maar toen opeens zag
Pitt iets wonderlijks. Het snorren had
opgehouden en nu was er in een van
de zijwanden van de kamer een groot
vierkant gat ontstaan, alsof onzichtbare
handen een groote, geheime, vierkante
deur hadden opengeschoven, die ergens
in den muur verborgen was geweest.
Eerst later begreep Pitt, dat hij blijk
baar op een geheime veer had gedrukt,
toen hij tegen de deurpost had geleund.
De geheime veer was gaan werken, het
geen dat snorrende geluid had veroor
zaakt. En daar was nu een vierkant gat
in den muur van de stille kamer gekomen,
groot genoeg, om een man door te la
ten. f
Pitt was heelemaal niet bang. Zijn
Zij stonden bij het open tuinhek en de
oude bediende van Lindow met zijn grijze
haren had reeds de hand aan het por
tier. Ingeborg voelde een intens verlan
gen om haar metgezel op zijn laatste
woorden met iets hartelijks en bemoe
digends toe te spreken; maar de juiste
uitdrukking voor datgene^ wat zij ge
voelde, wilde haar niet zoo snel te bin
nen schieten als de omstandigheden het
feitelijk, geboden.
„Dat ligt in uw eigen hand," zeide
zij alleen maar. „Wanneer u dat nieuwe
geneesmiddel gevonden zult hebben—"
Zij isrtokte plotseling; want zij was
boos over haar eigen onhandigheid, die
iets geheel anders over haar lippen
bracht, dan zij in werkelijkheid had wil
len zeggen.
Düringhoffen echter antwoordde, ter
wijl hij voor een laatste afscheid een bui
ging voor haar maakte, op zondering
veranderden toon: „Ik weet wel, juffrouw
Wallroth, dat men de waarde van een
man alleen beoordeelt naar zijn behaal
de resultatenschitterende resultaten be
reikt men alleen, wanneer arbeidskracht
en geluk samenwerken en het geluk is
een factor, waarmee men in de weten
schap evenmin rekening kan houden als
in het gewone leven, vooral wanneer
men, zooals ik, nu niet bepaald tot de
Zondagskinderen behoort. Ik wensch u
van harte voorspoedige reis en goeden
nacht 1" i
„Goeden nacht!" riep zij terug. Maar
het was onzeker, of hij haar groet ho
ven het dichtslaan van het portier nog
gehoord had.
lichter... nog één stap... en Pitt stond
in een vierkante kamer. De geheime ka
mer...
Het eerste wonderlijke dat Pitt be
merkte, was, dat het in deze kamer
lekker warm was. Hoe kon dat nu? Er
was nergens een kachel of een haard te
zien. Er stond een tafel in het midden
ert een heele zware kast aan den wand.
Rond de tafel stonden een paar heel
ouderwetsche stoelen. De kamer had geen
ramen. Aan de wanden hingen wel drie
spiegels en het gekke was, dat het scheen,
dat door die spiegels licht naar binnen
viel, want het was heelemaal niet duister
in de kamer. Pitt begreep er
niets van. En waar kwam die warmte
vandaan? Pitt liep langs één der muren
en t oen hij toevallig met zijn hand den
wand aanraakte, voelde hij, dat de muur
heel warm was. Toen bedacht hij, dat
er achter dien muur misschien een
Met een diep smartelijk gevoel in haar
hart leunde Ingeborg in de zachte kus
sens van het rijtuig achterover. Zij voelde
zich plotseling zoo onbeschrijflijk een
zaam en verlaten, en terwijl zij op dezen
stillen vreedzamen. lenteavond door de
diepe schemering voortreed, vloeiden
groote heete tranen over haar wangen,
veroorzaakt door een leed, over welks
ware natuur haai* jonge ziel zich nog
geen rekenschap wist te gev n.
Den volgenden morgen vroeg rexls nam
Valentin Düringhoffen bewogen afscheid
van moeder en zuster, om naar de trein-
halte te wandelen die bijna op twee uur
afstand van het dorp was gelegen. Hij
verzekerde hen glimlachend dat het voot
hem bepaald een genot was, dezen korten
afstand te voet af te leggen; want zij
hadden onder geen voorwaarde mogen
weten, dat zijn overgebleven contanten
hem de luxe van een rijtuig niet meer
permitteerden. Een klein eind weegs ver
gezelden zijn moeder en Regine hem nog;
daarop nam hij voorgoed afscheid, tot
dat een kromming van den weg de achter
geblevenen en haar wuivende zakdoeken
aan zijn oogen onttrok. Hij schreed thans
rustiger voort, met opgeheven hoofd en
hoog opgericht, alsof hij zich juist door
een energieke inspanning van zgn wil
van een onzichtbaren last had bevrijd.
In groote bochten slingerde zich de
straatweg, dien hij moest velgen, door
het lachende landschap. Thans liep zijn
weg vlak langs een donker bosch, in
welks dicht bebladerde toppen de mor-;
schoorsteen liep, de kenfceasch-oorsteen
bijvoorbeeld, en dat- het daardoor zoo
warm was. Boks volgde Pitt op de
hielen. Hij liet zijn baasje geen oog en-
blik alleen. Nu keek Pitt eens op de
tafel. En daar zag hij, dat er, op een
zilveren blad drie groote drinkbekers ston
den, drie zilveren bekers. En die bekers
waren nog half gevuld met water. Daar
naast lag een heel eigenaardig brood,
half aangesneden, met een snee er naast,
alsof er zooeven nog iemand was geweest,
die er van gegeten had, en die elk oogen
blik kon terugkomen. Pitt voelde eens
met zijn vinger aan het brood', m toen
opeens viel het in elkaar, alsof het van
los zand was. Het was van ouderdom tot
stof vergaan... Wel vijf minuten stond
Pirt daar, hij kon van verbazing geen
stap doen. Maar dan liep hij zacht, over
het heele dikke tapijt, naar één der
armstoelen en ging daar voorzichtig in
zitten, om eens te denken over al dit
wonderlijke. Boks ging aan zijn voeten
liggen. En hij had misschien drie minu
ten. zitten denken, toen hij eensklaps
uit het gangetje een vroolijk gefluit hoor
de komen. Het was een heel vreemd
wijsje en het kwam steeds dichter bij.
(Wordt vervolgd
Vele huisvrouwen en ook niet weinig
zakenmenschen antwoorden op deze
vraag kort en bondig, ja. Deze menschen
rneenen, dat zij bij aankoop van het door
reclame aangekondigde artikel ook de
kosten van de publiciteit moeten betalen,
want, redeneeren zij verder, indien de
fabrikant geen kosten voor reclame heeft,
dan kan hij zijn artikel goedkooper aan
bieden.
Een fabrikant heeft een reeks vaste
onkosten. Deze blijven even hoog, of
hij van zijn artikel een millioea ver
koopt of twee millioen. Zgn deze vaste
onkosten b.v. fl. 100.000.— en verkoopt
hij van zijn artikel 1.000.000 Ko., dan be
dragen deze vaste onkosten op 1 Ko.
berekend, 10 ets. Drukken deze zelfde
vaste onkosten echter op 2.000.000 Ko.,
dan bedragen ze per Ko. berekend nog
slechts 5 ets.
Elke moderne zakenman weet bij onder
vinding, dat de andere onkosten door
een dubbel hoogen omzet op verre na niet
ook met 100 pCt. toenemen, maar ge
woonlijk onder pl.m. 50 pCt. blijven.
Bedragen dus bij een omzet van «en
millioen Ko. de veranderlijke onkosten
fl. 400.000.— d.i. 40 ets. per Ko,, dan
stijgen deze bij een omzet van twee mil
lioen tot hoogstens fl. 600.000.—. Zij
worden dus op 1 Ko. verkoop berekend
10 ets. lager, dan wanneer slechts een
millioen Ko. van het artikel verkocht
wordt.
De als voorbeeld boven aangehaalde
opvoering van den verkoop met 100 pCt.,
n.1. van 1 millioen Ko. op twee millioen
Ko. heeft dus tot gevolg, dat allo on
kosten, de vaste en de veranderlijke, met
15 ets. per Ko. verminderen. Een derge
lijke ,Y ermeerdering van den omzei kan
echter alleen door reclame worden be
reikt en hoofdzakelijk door Dagbladre
clame, want een andere mogelijkheid om
tot dergelijke resultaten te komen, be
staat niet. Men hoort wel eens zeggen:
„Goede wijn behoeft geen krans". Dit
is echteT in onzen modernen tijd een
groote dwaling. Natuurlijk heMt ook per
soonlijke aanbeveling goede propaganda-
waarde. Men bereikt daarmede echter
cijfers die een belangrijke rol, spelen bij
beoordeeling deer rendabiliteit van een
groot bedrijf.
Waarmede wordt nu de dure Dagblad
reclame betaald? Zeker niet uit de por-
ternojinaie van de huisvrouw of den win
kelier, welke laatstgenoemde voor zijn
distributiewerk een behoorlijke winstmar
ge moet ontvangen.
Keeren wij terug tot ons voorbeeld.
D-i prijs van het artikel is dezelfde ge
bleven sinds de verkoop van het artikel
met 100 pCt. gestegen is. Deze stijging
maakt echter voor den fabrikant een
onkostenbesparing uit van fl. 0.15 per
11f
genwind geheimzinnig fluisterde en
ruischte. Niemand behalve de jonge che-
miker volgde heden dezen weg en slechts
het geluid van een ergens in de buuurt
grazende troep runderen scheen te wil
len bewijzen, dat niet alle leven in het
rustige landschap uitgestorven was.
Toen Valentin de laatste uitloopers van
het bosch reeds naderde, meende hg iets
wits tusschen de grijze berkenstammen
te bespeurenmaar het voorwerp inte
resseerde hem niet verder, integendeel,
wendde hij zijn blikken voor de laatste
maal achterwaarts, om den slanken kerk
toren, die vanaf dit punt voor het laatst
zichtbaar werd, een weemoedig vrien
delijken afscheidsgroet toe te knikken.
Daarop ging hij verder en keek eerst
dan ten prooi aan de grootste verras
sing omhoog, toen hij zich door een heer
lijke, zachte eenigszins aarzelende stem
bij zgn naam hoorde roepen. Op een groo-
ten, met mos begroeiden steen tusschen
de eerste rijen boomen zag hij Ingeborg
Wallroth in een flatteus wit zomerjapon
netje als een lieflijke sprookjesverschij-
ning voor zich staan. Zij had haar arm
om een der slanke stammen geslagen,
omdat de gladde oppervlakte van den
steen haar slechts een onzeker houvast
gaf en zg keek in zulk een bekoorlijk
meisjesachtige verwarring op hem neer,
da.t h£t hem waarlijk wel te vergeven
was, dat herm onder den machtigen in
vloed van deze bigde verrassing het bloed
warmer door de aderen stroomde.
„Juffrouw Ingeborg," riep hij uit, „welk
een gelukkige ontmoeting!"
Zij liet den stam los, om van den steen
Ko., dat zijn per jaar fl. 300.000.— ert
daarmede kan inderdaad heel wat reelat
me gemaakt worden.
Wel begrepen, alleen van een werken
lijk goede reclaane voor een werkelijk
goed artikel kan men dergelijke resul
taten verwachten. Het artikel moet ab
soluut first class zijn en. op elk gebied
beantwoorden aan de eischen, welke door
de economische verhoudingen ge t» ld zijnt
Zoo b.v. behoefte aan normale concur-;
rentie en koopkracht der verbruikers.
In Amerika b.v. weet elke winkelier
en elke h uisvrouw, dat het onvoordeelig]
is een groote reclame op touw te zetten
voor slechte goederen. Bij het doen van
inkocpen wordt daarmede sterk rekening
gehouden. De winkelier vraagt b.v. den
handelsreiziger: „Welk bedrag zal Uw?
Firma besteden om vraag naar üw arti-»
kei te scheppen en te onderhouden?".
Eerst wanneer de winkelier ziet, dat de
firma voldoende reclame maakt „Hoe
meer hoe beter", dan vindt het product'
bij hem belangstelling.
De Amerikaan redeneert: „Wat geefti
het één te zijn van de weinige, die een
artikel voeren, er is toch maar een klein
debiet". De Amerikaanse he winkelier is
liever een van de vele verkoopers, eischt
dan echter ook voldoende en goede re-»
clame, wetende, dat dan het op zijn
winkel komende aandeel in den verkoop
groot en winstbrengend zal zgn.
In Nederland zijn wij helaas nog lang)
niet zoo ver. Zelfs bij menschen, waarvan
men een verstandig oordieleil zou kunnen
verwachten, stuit men vaak op de onge-:
looflijkste meeningen over die waarde, de
voor- en nadeelen van reclame. Nuch
tere cijfers van groote en goedbeheerde»
ondernemingen bewijzen echter steeds
weer dat reclame een product inderdaad
niet duurder maakt, maar in de eerste
plaats het prestatievermogen van een be-»
drijf verhoogt en de uitwerking daarvan
weer lage prijzen zullen zijn.
Jöezoek
van ouds bekend1
Hótel
Café Blllard
SE
af te springen en hem te begroeten,
maar zij gleed op het door den. morgen-»
dauw vochtig geworden mos uit en zij gen
raakte een oogenblik in groot gevaar op
den grond te rollen.
Toen breidde Valentin Düringhoffen
beide armen uit en ving haar op zoodat
zij gedurende eenige seconden stormac±H
tig ademhalend aan zijn hart rustte. Haar;
oogen waren half gesloten, haar zoete lip
pen echter waren zoo dicht bij de zijne
zoo dicht, dat hij de machtige verzoeking
niet kon weerstaan en haar kuste.
Het was slechts een vluchtige roes
van zaligheid, een plotseling opflikker
ren van den hartstocht, dat verdween
gelijk de flikkering van een bliksem-»
straal; maar de zondige gedachte had
zich evenwel in een daad geuit en door
niets kon deze daad ongedaan gemaakt
worden door niets!
Ingeborg had geen enkele kreet, uit gen
stooten en zij was ook niet ijlings op
de vlucht geslagen, zooals hg in den eer-»
sten schrik over zgn eigen waanzinnige
daad gevreesd had. Maar zooals zij daan
doodsbleek voor hem stond en hem met
groote verwijtvolle oogen recht in hert
gelaat keek, voelde hij zich zoo erbar
melijk klein en ellendig, alsof hij een dei:
meest verworpenen aller menschen gey
weest was.
„Dat had. u niet moeten doen, mijn-»
heer Düringhoffen, dat niet!" zeide zg
met weemoedige ernst. „Ik wilde u een,
genoegen bereiden, maar u hebt er rnijj
slechts voor beloond. Nu is echter alles
vernietig^! alles! Waarom hebt u dat ge-;
daan?" (Wordt; vervolgd.)