Geen Geweten.
Droogpruimer?
Und van altehA
Uitgave: Firma L, J. VEERMAN, Heusden.
No. 4786. Woensdag 15 Februari 1928.
Brandwonden
Kloosterbalsem
Parlementair Overzicht
FEUILLETON
Binnenhuid
Dit blad verschijnt WOENSDAG en VRIJDAGMIDDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.25, en
franco per post beschikt fl.40. Afzonderlijke
nummers 6 eent.
1st. Telefoon no. 19. Postrekening no. 61525.
Advertentiën van 16 regels 90 cent. Elke regel
meer 15 cent. Groote letters naar pl?«tsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdagmiddag 1 nar en
Vrijdagmorgen 9 uur ingewacht.
REINHOLD ORTMAN.
r A
V
41)
Schrijnende Handen
na de wasch. verzacht en geneest
men spoedig met PUROL
„Geen goud
zoo goed'
Het vreesejyk familiedrama te Bleyerheide.
In het huisgezin van den Duitschen mijn
werker W. Flecken te Bleyerheide bestond
sedert gernimen tijd oneenigheid tussehen
de beide eehtelieden. Hij werkte een tijdje
als los werkman in dienst der gemeente
Kerkrade en was thans werkzaam in de
Daitsehe mijn Voccant, even over de grens
gelegen, Er was armoede in het huigezin.
Naar verluidt moet Vrydag j.l. Flecken
gepoogd hebben zich beide polsen door te
snyden dien dag is by dan ook naar het
hospitaal te Bardenberg overgebracht.
Zaterdag zeide vrouw Flecken aan de
naaste buurlui Sangen, dat ze zich wou
begeven naar een gehuwde zuster, over de
grens wonende, om er een dorpsfeest by
te wonen. Doch Zondagochtend begon het
kleinste kindje der vrouw, 9 maanden oud,
zoo luide te schreeuwen, zonder ophouden,
dat de familie S., familieleden van Fl.
ging waarschuwen, eveneens te Bleijerheide
woonachtig.
Zij openden de deur en vonden toen
vrouw Fl. met hare twee kinderen te bed
liggen de vrouw was bewusteloos, evenals
haar oudste kind. In een ander bed lag
een knaapje van een jaar of zes van haar
gehuwde zuster, eveneens zonder bewust
zijn. Dit jongetje kwam weer langzamer
hand tot bewustzijn en verklaarde dat tante
hem uit eeu fleschje had laten drinken.
Een ontboden geneesheer, dr. Winters, was
dra ter plaatse en op zyn last zyn allen
naar het hospitaal te Bardenberg gebracht.
Het onderzoek wordt voortgezet. Aan
genomen wordt dat de vrouw zich zelf en
de kinderen heeft willen vergiftigen.
Ongeval met een mitrailleuse.
Zaterdagmiddag omstreeks half vyf werd
in de gymnastiezaal van de byzondere school
te Budel, voor eenige jongelui, die werden
opgeleid voor de vooroefeningen, onder
leiding van een sergeant-majoor en een
sergeant, een mitrailleuse gedemonstreerd.
Bij de proefneming met deze mitrailleuse,
die, naar men meende met losse patronea
was geladen, ging een scherpe patroon af
en trof den jongeman, die voor de mitrailleuse
stond. De kogel ging door zijn linkerarm.
Achter hem stond de 19-jarige jongeman
W. Rooyakkers, die den kogel in de borst
kreeg. Hy overleed kort daarna. De andere
jongeman werd naar bet Liefdehuis ver
voerd en kon, na verbonden te zyn, huis
waarts keeren. De marechaussée hééft
Dah ben ik gelukkig niet
Wanf 'k pruim uitsluitend de
sappige en malsche
het lyk in beslag genomen. De sergeant
majoor en de sergeant zyn in arrest gesteld.
Onweder.
Zaterdagmiddag heeft boven de gemeente
Dalfsen een zwaar onweder gewoed. In
de buurtschap Ankum sloeg de bliksem in
de boerdery van J. v. d. Meulen. Twee
koeien werden op slag gedood. Vrouw
Middelveld, die op de boerderij werkzaam
was, werd aan den arm getroffen. Brand
is niet veroorzaakt.
Een inval door de Justitie in Electrische
Lampenfabrieken.
De N.V. Philips Gloeilampenfabrieken te
Eindhoven heeft onlangs een klacht inge
zonden by de Justitie, dat verschillende
electrische lampènfabrieken te Tilburg, Ny-
megen en Arnhem inbreuk maakten op een
patentrecht, dat klaagster vele jaren geleden
in Amerika had gekocht.
Het betreft hier den namaak van »voetjes«
en »stengels« en het in bezit hebben van
de machine zelf. Gevolg gevende aan deze
klacht heeft de Bredasehe Justitie een inval
laten doen in de electrische lampenfabrieken
sRadiumc en »Electra« te Tilburg. In de
»Radium«c-fabriek werd o.a. een machine
als door de firma Philips bedoeld, aange
troffen, maar de directie meende te kunnen
bewijzen, dat deze machine reeds van 1915
af in haar bezit is. Ook in Nijmegen en
Arnhem zijn invallen in verschillende fa
brieken gedaan.
Verdronken.
De 17-jarige zoon van den landbouwer
H. Olden te Smilde is met zijn rywiel in
de Drentsche Hoofdvaart gereden en ver
dronken.
(Wordt vervolgd.)
NIEUWSBLAD
voor het Land van Heusden en AltenajeLangstraat en de Bommelerwaard
De tweede periode van het parlemen
taire jaar begonnen De Eerste Ka
mer weer bijeen De belas ting ont-
werpen Een flinke agenda voor
de Tweede Kamer Divers-n.
's Gravenhage, 9 Februari.
Het parlementaire jaar, dat van den
derden Dinsdag in September tot aan
de zomexvacantie loopt, wordt op radicale
manier door de Kerstvacantie, die men
gevoegelijk een winterrecès kan noemen,
in tweeën gehakt. Welnu dan, we zijn
aan het tweede stuk begonnen en de
Eerste Kamer heeft het goede voor
beeld gegeven en begon haar belangrijken
sanctionn eerend en arbeid. Oorspronkelijk
had er al dadelijk op bet programma ge
staan het hartige hapje van de samen
smelting van Oorlog en Marino en de
daaruit voortvloeiende instelling van
een departement van Defensie. Doch de
voorzitter, Baron v. Voorst tot Voorst
was daarvan teruggekomen en had dit
belangrijke voorstel een week uitgesteld,
om den leden voldoenden tijd te geven
„voor de bestudeering van dit lijvige en
gewichtige stuk", zooals hij verklaarde,
fen om ons schadeloos te stellen, kre
gen we eenige niet minder aanzienlijke
(hoewel toch van geringer ingrijpenden
aard) brokjes te verwerken, namelijk het
wetsontwerp in zake de overeenkomst
imet de Rotterdamsche Bank, de drie
Indische petroleum-ontwerpen en de wij
ziging van de Vaccinatie-wet.
De overeenkomst met de Robaver werd
ten slotte wel z.h.s. aangenomen, doch
niet, dan nadat de heer Polak (s.d.a.p.)
zijn hart had gelucht. Hij vond de volks
vertegenwoordiging voor een fait accom
pli geplaatst. Waarom had de regeering
op het moment, dat de steun noodig
was, de toestemming van de Kamer niet
gevraagd? Was het juist dat de regee-
xing eeTst zelfstandig handelde en dan
achteraf de toestemming van de Kamer
vroeg? Neen, de heer Polak vond, zoo
ging het niet langer. Er moest toezicht
op de banken komen. Er waren te groote
belangen, ook van de groote massa der
arbeiders, bij bet bankbedrijf betrokken
En dan wilde hij wel weten, waaarom
er achteraf, nadat de catastrophe voor
komen was, geen strafvervolging was in
gesteld tegen de leiders der bank, daar
er toch sprake is van een vervalsohte
balans? Minister de Geer antwoordde,
dat het op het oogenblik van ingrijpen
onmogelijk was, de sanctie der Kamer te
vragen. Verder was een stelsel van toe-
zicht, waarin de regeering ingrijpt als
Bet misgaat, onmogelijk. Bij andere bank-
moeilijkheden, die de heer Polak noemde,
was de staat niet betrokken geweest,
maar wel de Nederiandsche Bank. De
Staat snelt niet te hulp. De Robaver
was de eenige kwestie, maar zoo iets
kwam misschien eens in de 100 jaar
voor. En wat die strafvervolging aan
ging, dat was een kwestie van den mi
nister van Justitie, daar had „Finan
ciën" niets mee te maken. Het geen den
BOMAN VAN
„Ja, in ondubbelzinnige woorden! Het
schijnt, dat hij zorgvuldige informatiën
over je privéleven heeft laten inwin»
inen en dat hij een catastrophe voor
.onvermijdelijk houdt, ingeval hg je aan
je lot overlaat. Dit laatste zal hij vol
gens mijn stellige overtuiging des te
zekerder doen, daar een ineenstorting
van je huishouding hem immers onge-
twijfeld het recht zou geven, zijn kind
terug te vorderen."
Zij was er op voorbereid geweest, dat
Baar meedoogenlooze woorden een ster
ken indruk op Bern zonden maken. Dat
Bij, de volleerde tooneelspeler, zijn be
zinning ecBter zoo volkomen zou verlie
zen, Bad zij toch geenszins verwacht.
Met voorovergebogen lichaam, doods
bleek en met bevende lippen had Artois
naar Baar geluisterd. Thans bedekte hij
voor een oogenblik zijn oogen met beide
Banden en stootte daarna in haastige,
gebroken woorden uit: „Staan de zaken
er zoo voor dap ben ik absoluut verloren!
.Op den professor was mijn laatste hoop
gevestigd."
Indien hij Edith's knap gelaat wat
nauwkeuriger had opgenomen, dan zou
Bij daarop eerder een glans van triomf
een uitdrukking vap medelijden h.eb;
heer Mendels (s.d.)de opmerking ontlok
te: Spreekt U dan niet met Uw ambtge
noot van Justitie?
Bij de overeenkomst met de Ned. Kol.
Petr. Mij, gaf de heer de Muralt (v.b.)
zijn ingenomenheid met het voorstel te
kennen, maar de heer Mendels (s.d.) was
het er niet mee eens en vond het staats-
aandeel in de winst, dat bij een netto
winst van 55 pCt. slechts 8 Va pCt.
beloopt veel te gering. Dat het onver
antwoordelijk zou zijn, als de staat belas
tinggelden had gebruikt om zelf de ex
ploratie ter hand te nemen, was hij
niet met den heer de. Muralt eens. Het
belastinggeld was wel eens aan slechter
dingen uitgegeven. De heer van Ianschot
(r.k. vond daarentegen het voorstel weer
een gelukkige gedachte van den mini
ster. De heer van Embden (v.d.) wilde
voortaan in dergelijke contracten een on
beperkt opzeggingsrecht met schadever
goeding opgenomen zien, terwijl de heer
v. Wassenaar* van Catwijck (c.h.) vroeg
of het wel practische politiek was, de
Standard Oil gelegenheid te geven in
Indië beter te conourreeren, gezien de
kwestie tusschen de Shell en Rusland.
Ook zal het niet lang meer duren,
of de belastingontwerpen zullen door de
Eerste Kamer behandeld worden. De ver
laging van de inkomstenbelasting kan
zich, zooals uit het voorloopig verslag
reeds blijkt, in vrijwel algemeene sym
pathie verheugen. Wij herinneren eraan,
dat de Tweede Kamer deze wet reeds op
21 December j.l. aanvaardde. Natuurlijk
hadden enkele senatoren nog wenschen,
waren er zelfs eenige, die het niet juist
vonden om tot verlaging der Inkomsten
belasting over te gaan, voor en aleer
een aantal andere belastingen verlaagd
waren. Maar de meerderheid toonde zich
best tevreden met de verlaging. Dan wa
ren er ook nog eenige leden, die in prin
cipe voor verlaging der belastingen voel
den, maar het eerst die, welke in ver
band staan met het Leeningfonds 1911,
daarvoor in aanmerking hadden willen
doen komen. Terwijl ten slotte nog een
enkel lid de ter beschikking komende
middelen had willen besteden voor een
verhooging der ambtenaarssalarissen. De
wijziging van de wet op de Vermogens
belasting, van minder algemeen belang,
had minder algemeene sympathie. Er wa
ren heel wat senatoren, die er bezwaar
tegen hadden, omdat er volgens hen niet
voldoende rekening werd gehouden met
het zakenleven en theoretische -verva
gingen veelal een te grooten invloxl had
den uitgeoefend op de tot standjcoining
der voorstellen. Men achtte de voorge
stelde regeling van den aanslag van den
blooten eigenaar niet billijk, terwijl an
deren zich verzetten tegen het denk-
ben gelezens Zij leunde nog gemakkelijker
en onverschilliger in de zijden kussens
achterover en wachtte rustig, totdat de
ander wederom het woord zou opnemen.
En na een stilzwijgen, dat eenige mi
nuten duurde, begon Artois indexdaad
„Het zijn de gevolgen van mijn eigen
domheid, die ik thans te dragen, heb.
Terwille van die belachelijk kleine
bruidsgift, die je man mij toestond, zou
ik mij waarachtig niet aan deze vrouw
geketend hebben, die 'mg evenmin lief-
Beeft, als ik Baar ooit zal liefhebben.
Maar ik wist, dat Ingeoorg een aan
zienlijk vermogen van moederskant bezat
en dit in de eerste plaats was het,
waarop ik mijn hoop gevestigd had. Ik
vermoedde natuurlijk niets van die idiote
testamentaire beschikkingen, die den pro
fessor het recht gaven, het geld te be
houden en mij iedere beschikking daar
over te ontzeggen. Ik ben. al met de
geslepen advocaten in overleg getre
den, of die bewutse clausule miss-chien
niet door middel van een proces te be
strijden wasmaar ik ben door al die
heeren met hetzelfde spijtige schouder
ophalen afgescheept, hoewel het duidelijk
op hun gezicht geschreven stond, hoe
ongaarne zij zich het vette hapje lieten
ontgaan. Dat blinde vertrouwen in Inge
borg s rijkdom was een lichtzinnigheid,
die ik mij zelf nooit zou hebben toege
schreven."
„Maar je hebt geen recht een ander
daarvoor verantwoordelijk te stellen, mijn
vriend! Je zult me moeten toegeven, dat
het niet vrijwillig geschiedde, toen ik je
huwelijksplan ondersteunde."
„Och, laat die oude geschiedenissen
toch rusten !Het verleden is mij op het
oogenblik verduiveld onverschilligwant
de zorg voor de toekomst kost. me heel
beeld om van buitenlanders belasting te
heffen van hier verstrekte hypotheken
Dit zou tot kapitaalvlucht uit ons land
leiden.
De Tweede Kamer, die blijkbu—i nood
zakelijk nog een week rust noodig had
althans voor de openbare beraadslagingen
kwam tenminste vast met een lijvig
program voor den dag. Want als Dins
dag a.s. de afdeelingen getrokken zullen
zijn, zal men de beraadslaging begin
nen omtrent een heele lijst wetsvoorstel
len, waaronder eenige fameuse; we noe
men danHet aardewerkwetje of, zooals
het officieel heetwetsontwerp tot tij
delijke verhooging van het invoerrecht
op huishoudelijk aardewerk, porselein en
glaswerk en op enkele soorten tegels;
verder de begrootingen van Suriname en
Curacao, de vaststelling van een capi-
tulantenstelsel, het bekende om geen
erger woord t-e gebruiken wetsonts
werp in zake belastingheffing van niet
binnen het Rijk wonende Nederlanders,
de bepalingen tot bestrijding van de z.g.
flessehentrekkerij en, „last not least"
de wijziging van de Dienstplichtwet. Dit
zgn de hoofdgerechten, die tot heel wat
„tafel" speeches aanleiding zullen ge
ven, nog afgezien van een. reeks minder
zijn pijnlijk en duren lang omdat de huid
vernield is. Akker's Kloosterbalsem er op
verdrijft dadelijk de pijn, doet de blaren
verdwijnen en ge houdt geen litteekens.
belangwekkende wetjes en onderwerpen
Een interessant wetsontwerp, lat nog
bij de Tweede Kamer werd ingediend, is
dat tot bekrachtiging van overeenkom
sten met S.S. en II. IJ. S. M. omtrent
afschrijvingen en betalingen strekkende
om zuiverheid der rekening in het spoor
wegbedrijf te bevorderen. Van belang was
ongetwijfeld de verklaring, dat het ge
raden kan zijn, het bedrijf te versterken,
door inhaling of althans verkleining van
den ouden achterstand van f 229 milli-
oen, waarvoor maatregelen worden voor
gesteld. Sedert 1923 behooren de j aar 1 ij k-
sche tekorten tot het verleden. Eener-
zijds mag' dit aan het spoorw^gl>edrijt
wellicht de kracht doen toeschrijven, om
ook de verder nog tegen toeneming van
den achterstand vereischte voorziening
to gaan dragen, aan den anderen kant
maken tariefsverlaging en mededinging
van andere vervoermiddelen de toekomst
weer minder zeker. Dat is dan de reden,
waarom men versterking van het be
drijf nuttig acht. Nu wordt o.a. een ver
wat meer hoofdbrekens. Ik moet geld
hebben hoor je, Edith? ik moet!"
„Mijn kleine huishoudkas staaf natuur
lijk tot je beschikkingmaar het zal
zelfs in het allergunstigste geval niet
•meer dan een paar honderd mark zgn,
die zij bevat."
Artois beantwoordde haar vriendschap
pelijk aanbod slechts door een verachte
lijke handbeweging.
„Er staat voor mij veel meer op het
spel, dan de professor kan vermoeden,"
vervolgde hij op heeschen fluistertoon.
„Mijn huishoudelijk en burgerbestaan,
mijn eer, als ik niet binnen drie dagen
een som van negen duizend maik ter
beschikking heb."
„Negen duizend mark?" herhaalde zij
met geveinsde verbazing. „En het zijn
speelschulden, niei waar?"
„Neen, erger dan dat, het is een wis
selschuld en over vier dagen is do wis
sel al vervallen."
„Zoo is dat nog erger? Je moet me
niet kwalijk nemen, maar vai. zulke za
kelijke kwesties heb ik geen verstand.
Maar wanneer je niet in staat zoudt zgn
dien wissel te betalen, wat zou je dan wel
voor verschrikkelijks kunnen overkomen?"
„Vraag mij daar niet naar, Edith," zed
hij op doffen toon. „Als ik het papier
niet uiterlijk vierentwintig uur voor den
vervaltermijn kan inwisselen, ben ik on
herroepelijk een zelfmoordenaar."
„Ah, wat klinkt dat vreeseigkl Maar
ik denk, dat je nog wel eens hij jezelf
zult overleggen. Tenslotte zou je toch
ook niet de eerste zgn, die een wis
sel niét kan betalen."
„Als je het zoo wilt opvatten, dan is
'het inderdaad niet erg," viel hij haar
met den snijdenden spot van een vertwij
felde in de rede, „want tenslotte zou ik
nieuwingsrekening voor den bovenbouw
voorgesteld. Verzwaring van lasten is
hiervan niet te duchten. Verder zal, vol
gens het wetsvoorstel, voor politie-ver-
voer vergoeding worden gegeven, terwijl
dan liet militair vervoer niet meer voor
de helft doch geheel zal worden vergooi.
immers ook de eerste niet zijn dien men
wegens een valsehe wisselonderteekening
in het tuchthuis opsluit."
„Siegmund! Maar ik ben een zottin.
•Wat je daar zegt kan je toch geen
ernts zijn."
„Bittere ernst, geloof dat maar gerust!
Het is mij twee maanden geleien werke
lijk niet gemakkelijk gevallen den naam
van den professor op den wissel te zet
ten. Maar er bleef mij geen andere keuze
over; want hij had mij juist den vorigen
dagle en belangrijke som gegeven en ik
kon er wel op rekenen, dat het tot een
breuk zou komen, wanneer ik al weer met.
een dergelijk verzoek om geld bij hem
kwam. Andere hulpbronnen had ik echter
niet en de weg, dien ik toen insloeg, be-
teek end e letterlijk de eenige redding in
Iden hoog sten nood. Wat was er ook ei
genlijk voor verschrikkelijks in gelegen!
Ik was volkomen gerechtigd te gelooven,
dat de vader van mijn vrouw mij na
verloop van twee maanden zou toestaan,
hetgeen hg mij in die dagen waarschijn
lijk geweigerd zou hebben en als ik maar
in staat was het accept in te wisselen,
alvorens het hein wordt aangeboden, dan
kwam geen menschelijk wezen ooit iets
te weten van die eigenmachtige onder-
teekening en de gekeale geschiedenis was
zoo goed als niet gebeurd. Dat hij even
wel den wenscB zon kunnen hebben mij
rechtstreeks aan den ondergang prijs te
geven, daarop kon ik natuurlijk (niet voor
bereid zijn!"
Hij steunde beide ellebogen op zijn
knieën en bedekte zgn gezicht met de
handen. Des te hardnekkiger hij anders
in alle omstandigheden zijn gemoedsstem
ming onder het masker van spottende
onverschilligheid had weten te verber
gen, dee W Beklagenswaardige! mo#et
Q
o
thans wel de aanblik van zijn radeloazd
vertwijfeling zijn.
„Je hebt je eerste dwaasheid door leen
tweede laten volgen, die ongetwijfeld veel
noodlottiger is," zei Edith met zulk een
vriendelijke bedaardheid, alsof er slechts
sprake was van de een of andere kleine
onaangenaamheid. Ex zal je on&or zuls
ke omstandigheden nauwelijks iets arw
ders over blijven, dan aan den proefssor
alles openhartig te bekennen."
„Dat nooit!" riep hij heftig uit. „Nooitl
Dan liever dood! Wat denk je wei, dat
mijn edelmoedige schoonvader zou doen*
als hij mij op die wijze in zijn macht had?
Voor het allerergste zou hij mij misschien!
wel behoeden; het eerste echter, dat hy
als belooning voor zgn hulp zou ver
langen, zou zonder eenigen twijfei mijn
toestemming in een echtscheiding zijn
en Bet doen van afstand mijnerzijds van
de academische loopbaan. Ik zou weer
als bedelaar op straat staan en ik bezit
nu waarachtig niet meer de kracht, dien
geheelen zwaren, vergeefschen arbeid op-t
nieuw te beginnen. Neen duizendmaal
peen! Als je me niets beters weet aan te
raden, dan geef ik er honderdmaal liever
de voorkeur aan het voorbeeld van je
vader te volgen."
„Laat mijn vader buiten beschouwing,
Siegmund! Hij verkoos den dood, omdat
hij zijn schuld niet wilde overleven, niet
uit vrees voor de straf. En zgn schuld
was niet zoo groot als de jouwe. Wat je
daar van de voorwaarden zegt, die de
«professor zal stellen, zal wel niet ver
van de waarheid af zijn. Als je
die condities onaannemelijk acht, dan
zie ik geen mogelijkheid je te redden."