Geen Geweten. Droogpruimer? Und van altehA Uitgave: Firma L, J. VEERMAN, Heusden. No. 4786. Woensdag 15 Februari 1928. Brandwonden Kloosterbalsem Parlementair Overzicht FEUILLETON Binnenhuid Dit blad verschijnt WOENSDAG en VRIJDAGMIDDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.25, en franco per post beschikt fl.40. Afzonderlijke nummers 6 eent. 1st. Telefoon no. 19. Postrekening no. 61525. Advertentiën van 16 regels 90 cent. Elke regel meer 15 cent. Groote letters naar pl?«tsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdagmiddag 1 nar en Vrijdagmorgen 9 uur ingewacht. REINHOLD ORTMAN. r A V 41) Schrijnende Handen na de wasch. verzacht en geneest men spoedig met PUROL „Geen goud zoo goed' Het vreesejyk familiedrama te Bleyerheide. In het huisgezin van den Duitschen mijn werker W. Flecken te Bleyerheide bestond sedert gernimen tijd oneenigheid tussehen de beide eehtelieden. Hij werkte een tijdje als los werkman in dienst der gemeente Kerkrade en was thans werkzaam in de Daitsehe mijn Voccant, even over de grens gelegen, Er was armoede in het huigezin. Naar verluidt moet Vrydag j.l. Flecken gepoogd hebben zich beide polsen door te snyden dien dag is by dan ook naar het hospitaal te Bardenberg overgebracht. Zaterdag zeide vrouw Flecken aan de naaste buurlui Sangen, dat ze zich wou begeven naar een gehuwde zuster, over de grens wonende, om er een dorpsfeest by te wonen. Doch Zondagochtend begon het kleinste kindje der vrouw, 9 maanden oud, zoo luide te schreeuwen, zonder ophouden, dat de familie S., familieleden van Fl. ging waarschuwen, eveneens te Bleijerheide woonachtig. Zij openden de deur en vonden toen vrouw Fl. met hare twee kinderen te bed liggen de vrouw was bewusteloos, evenals haar oudste kind. In een ander bed lag een knaapje van een jaar of zes van haar gehuwde zuster, eveneens zonder bewust zijn. Dit jongetje kwam weer langzamer hand tot bewustzijn en verklaarde dat tante hem uit eeu fleschje had laten drinken. Een ontboden geneesheer, dr. Winters, was dra ter plaatse en op zyn last zyn allen naar het hospitaal te Bardenberg gebracht. Het onderzoek wordt voortgezet. Aan genomen wordt dat de vrouw zich zelf en de kinderen heeft willen vergiftigen. Ongeval met een mitrailleuse. Zaterdagmiddag omstreeks half vyf werd in de gymnastiezaal van de byzondere school te Budel, voor eenige jongelui, die werden opgeleid voor de vooroefeningen, onder leiding van een sergeant-majoor en een sergeant, een mitrailleuse gedemonstreerd. Bij de proefneming met deze mitrailleuse, die, naar men meende met losse patronea was geladen, ging een scherpe patroon af en trof den jongeman, die voor de mitrailleuse stond. De kogel ging door zijn linkerarm. Achter hem stond de 19-jarige jongeman W. Rooyakkers, die den kogel in de borst kreeg. Hy overleed kort daarna. De andere jongeman werd naar bet Liefdehuis ver voerd en kon, na verbonden te zyn, huis waarts keeren. De marechaussée hééft Dah ben ik gelukkig niet Wanf 'k pruim uitsluitend de sappige en malsche het lyk in beslag genomen. De sergeant majoor en de sergeant zyn in arrest gesteld. Onweder. Zaterdagmiddag heeft boven de gemeente Dalfsen een zwaar onweder gewoed. In de buurtschap Ankum sloeg de bliksem in de boerdery van J. v. d. Meulen. Twee koeien werden op slag gedood. Vrouw Middelveld, die op de boerderij werkzaam was, werd aan den arm getroffen. Brand is niet veroorzaakt. Een inval door de Justitie in Electrische Lampenfabrieken. De N.V. Philips Gloeilampenfabrieken te Eindhoven heeft onlangs een klacht inge zonden by de Justitie, dat verschillende electrische lampènfabrieken te Tilburg, Ny- megen en Arnhem inbreuk maakten op een patentrecht, dat klaagster vele jaren geleden in Amerika had gekocht. Het betreft hier den namaak van »voetjes« en »stengels« en het in bezit hebben van de machine zelf. Gevolg gevende aan deze klacht heeft de Bredasehe Justitie een inval laten doen in de electrische lampenfabrieken sRadiumc en »Electra« te Tilburg. In de »Radium«c-fabriek werd o.a. een machine als door de firma Philips bedoeld, aange troffen, maar de directie meende te kunnen bewijzen, dat deze machine reeds van 1915 af in haar bezit is. Ook in Nijmegen en Arnhem zijn invallen in verschillende fa brieken gedaan. Verdronken. De 17-jarige zoon van den landbouwer H. Olden te Smilde is met zijn rywiel in de Drentsche Hoofdvaart gereden en ver dronken. (Wordt vervolgd.) NIEUWSBLAD voor het Land van Heusden en AltenajeLangstraat en de Bommelerwaard De tweede periode van het parlemen taire jaar begonnen De Eerste Ka mer weer bijeen De belas ting ont- werpen Een flinke agenda voor de Tweede Kamer Divers-n. 's Gravenhage, 9 Februari. Het parlementaire jaar, dat van den derden Dinsdag in September tot aan de zomexvacantie loopt, wordt op radicale manier door de Kerstvacantie, die men gevoegelijk een winterrecès kan noemen, in tweeën gehakt. Welnu dan, we zijn aan het tweede stuk begonnen en de Eerste Kamer heeft het goede voor beeld gegeven en begon haar belangrijken sanctionn eerend en arbeid. Oorspronkelijk had er al dadelijk op bet programma ge staan het hartige hapje van de samen smelting van Oorlog en Marino en de daaruit voortvloeiende instelling van een departement van Defensie. Doch de voorzitter, Baron v. Voorst tot Voorst was daarvan teruggekomen en had dit belangrijke voorstel een week uitgesteld, om den leden voldoenden tijd te geven „voor de bestudeering van dit lijvige en gewichtige stuk", zooals hij verklaarde, fen om ons schadeloos te stellen, kre gen we eenige niet minder aanzienlijke (hoewel toch van geringer ingrijpenden aard) brokjes te verwerken, namelijk het wetsontwerp in zake de overeenkomst imet de Rotterdamsche Bank, de drie Indische petroleum-ontwerpen en de wij ziging van de Vaccinatie-wet. De overeenkomst met de Robaver werd ten slotte wel z.h.s. aangenomen, doch niet, dan nadat de heer Polak (s.d.a.p.) zijn hart had gelucht. Hij vond de volks vertegenwoordiging voor een fait accom pli geplaatst. Waarom had de regeering op het moment, dat de steun noodig was, de toestemming van de Kamer niet gevraagd? Was het juist dat de regee- xing eeTst zelfstandig handelde en dan achteraf de toestemming van de Kamer vroeg? Neen, de heer Polak vond, zoo ging het niet langer. Er moest toezicht op de banken komen. Er waren te groote belangen, ook van de groote massa der arbeiders, bij bet bankbedrijf betrokken En dan wilde hij wel weten, waaarom er achteraf, nadat de catastrophe voor komen was, geen strafvervolging was in gesteld tegen de leiders der bank, daar er toch sprake is van een vervalsohte balans? Minister de Geer antwoordde, dat het op het oogenblik van ingrijpen onmogelijk was, de sanctie der Kamer te vragen. Verder was een stelsel van toe- zicht, waarin de regeering ingrijpt als Bet misgaat, onmogelijk. Bij andere bank- moeilijkheden, die de heer Polak noemde, was de staat niet betrokken geweest, maar wel de Nederiandsche Bank. De Staat snelt niet te hulp. De Robaver was de eenige kwestie, maar zoo iets kwam misschien eens in de 100 jaar voor. En wat die strafvervolging aan ging, dat was een kwestie van den mi nister van Justitie, daar had „Finan ciën" niets mee te maken. Het geen den BOMAN VAN „Ja, in ondubbelzinnige woorden! Het schijnt, dat hij zorgvuldige informatiën over je privéleven heeft laten inwin» inen en dat hij een catastrophe voor .onvermijdelijk houdt, ingeval hg je aan je lot overlaat. Dit laatste zal hij vol gens mijn stellige overtuiging des te zekerder doen, daar een ineenstorting van je huishouding hem immers onge- twijfeld het recht zou geven, zijn kind terug te vorderen." Zij was er op voorbereid geweest, dat Baar meedoogenlooze woorden een ster ken indruk op Bern zonden maken. Dat Bij, de volleerde tooneelspeler, zijn be zinning ecBter zoo volkomen zou verlie zen, Bad zij toch geenszins verwacht. Met voorovergebogen lichaam, doods bleek en met bevende lippen had Artois naar Baar geluisterd. Thans bedekte hij voor een oogenblik zijn oogen met beide Banden en stootte daarna in haastige, gebroken woorden uit: „Staan de zaken er zoo voor dap ben ik absoluut verloren! .Op den professor was mijn laatste hoop gevestigd." Indien hij Edith's knap gelaat wat nauwkeuriger had opgenomen, dan zou Bij daarop eerder een glans van triomf een uitdrukking vap medelijden h.eb; heer Mendels (s.d.)de opmerking ontlok te: Spreekt U dan niet met Uw ambtge noot van Justitie? Bij de overeenkomst met de Ned. Kol. Petr. Mij, gaf de heer de Muralt (v.b.) zijn ingenomenheid met het voorstel te kennen, maar de heer Mendels (s.d.) was het er niet mee eens en vond het staats- aandeel in de winst, dat bij een netto winst van 55 pCt. slechts 8 Va pCt. beloopt veel te gering. Dat het onver antwoordelijk zou zijn, als de staat belas tinggelden had gebruikt om zelf de ex ploratie ter hand te nemen, was hij niet met den heer de. Muralt eens. Het belastinggeld was wel eens aan slechter dingen uitgegeven. De heer van Ianschot (r.k. vond daarentegen het voorstel weer een gelukkige gedachte van den mini ster. De heer van Embden (v.d.) wilde voortaan in dergelijke contracten een on beperkt opzeggingsrecht met schadever goeding opgenomen zien, terwijl de heer v. Wassenaar* van Catwijck (c.h.) vroeg of het wel practische politiek was, de Standard Oil gelegenheid te geven in Indië beter te conourreeren, gezien de kwestie tusschen de Shell en Rusland. Ook zal het niet lang meer duren, of de belastingontwerpen zullen door de Eerste Kamer behandeld worden. De ver laging van de inkomstenbelasting kan zich, zooals uit het voorloopig verslag reeds blijkt, in vrijwel algemeene sym pathie verheugen. Wij herinneren eraan, dat de Tweede Kamer deze wet reeds op 21 December j.l. aanvaardde. Natuurlijk hadden enkele senatoren nog wenschen, waren er zelfs eenige, die het niet juist vonden om tot verlaging der Inkomsten belasting over te gaan, voor en aleer een aantal andere belastingen verlaagd waren. Maar de meerderheid toonde zich best tevreden met de verlaging. Dan wa ren er ook nog eenige leden, die in prin cipe voor verlaging der belastingen voel den, maar het eerst die, welke in ver band staan met het Leeningfonds 1911, daarvoor in aanmerking hadden willen doen komen. Terwijl ten slotte nog een enkel lid de ter beschikking komende middelen had willen besteden voor een verhooging der ambtenaarssalarissen. De wijziging van de wet op de Vermogens belasting, van minder algemeen belang, had minder algemeene sympathie. Er wa ren heel wat senatoren, die er bezwaar tegen hadden, omdat er volgens hen niet voldoende rekening werd gehouden met het zakenleven en theoretische -verva gingen veelal een te grooten invloxl had den uitgeoefend op de tot standjcoining der voorstellen. Men achtte de voorge stelde regeling van den aanslag van den blooten eigenaar niet billijk, terwijl an deren zich verzetten tegen het denk- ben gelezens Zij leunde nog gemakkelijker en onverschilliger in de zijden kussens achterover en wachtte rustig, totdat de ander wederom het woord zou opnemen. En na een stilzwijgen, dat eenige mi nuten duurde, begon Artois indexdaad „Het zijn de gevolgen van mijn eigen domheid, die ik thans te dragen, heb. Terwille van die belachelijk kleine bruidsgift, die je man mij toestond, zou ik mij waarachtig niet aan deze vrouw geketend hebben, die 'mg evenmin lief- Beeft, als ik Baar ooit zal liefhebben. Maar ik wist, dat Ingeoorg een aan zienlijk vermogen van moederskant bezat en dit in de eerste plaats was het, waarop ik mijn hoop gevestigd had. Ik vermoedde natuurlijk niets van die idiote testamentaire beschikkingen, die den pro fessor het recht gaven, het geld te be houden en mij iedere beschikking daar over te ontzeggen. Ik ben. al met de geslepen advocaten in overleg getre den, of die bewutse clausule miss-chien niet door middel van een proces te be strijden wasmaar ik ben door al die heeren met hetzelfde spijtige schouder ophalen afgescheept, hoewel het duidelijk op hun gezicht geschreven stond, hoe ongaarne zij zich het vette hapje lieten ontgaan. Dat blinde vertrouwen in Inge borg s rijkdom was een lichtzinnigheid, die ik mij zelf nooit zou hebben toege schreven." „Maar je hebt geen recht een ander daarvoor verantwoordelijk te stellen, mijn vriend! Je zult me moeten toegeven, dat het niet vrijwillig geschiedde, toen ik je huwelijksplan ondersteunde." „Och, laat die oude geschiedenissen toch rusten !Het verleden is mij op het oogenblik verduiveld onverschilligwant de zorg voor de toekomst kost. me heel beeld om van buitenlanders belasting te heffen van hier verstrekte hypotheken Dit zou tot kapitaalvlucht uit ons land leiden. De Tweede Kamer, die blijkbu—i nood zakelijk nog een week rust noodig had althans voor de openbare beraadslagingen kwam tenminste vast met een lijvig program voor den dag. Want als Dins dag a.s. de afdeelingen getrokken zullen zijn, zal men de beraadslaging begin nen omtrent een heele lijst wetsvoorstel len, waaronder eenige fameuse; we noe men danHet aardewerkwetje of, zooals het officieel heetwetsontwerp tot tij delijke verhooging van het invoerrecht op huishoudelijk aardewerk, porselein en glaswerk en op enkele soorten tegels; verder de begrootingen van Suriname en Curacao, de vaststelling van een capi- tulantenstelsel, het bekende om geen erger woord t-e gebruiken wetsonts werp in zake belastingheffing van niet binnen het Rijk wonende Nederlanders, de bepalingen tot bestrijding van de z.g. flessehentrekkerij en, „last not least" de wijziging van de Dienstplichtwet. Dit zgn de hoofdgerechten, die tot heel wat „tafel" speeches aanleiding zullen ge ven, nog afgezien van een. reeks minder zijn pijnlijk en duren lang omdat de huid vernield is. Akker's Kloosterbalsem er op verdrijft dadelijk de pijn, doet de blaren verdwijnen en ge houdt geen litteekens. belangwekkende wetjes en onderwerpen Een interessant wetsontwerp, lat nog bij de Tweede Kamer werd ingediend, is dat tot bekrachtiging van overeenkom sten met S.S. en II. IJ. S. M. omtrent afschrijvingen en betalingen strekkende om zuiverheid der rekening in het spoor wegbedrijf te bevorderen. Van belang was ongetwijfeld de verklaring, dat het ge raden kan zijn, het bedrijf te versterken, door inhaling of althans verkleining van den ouden achterstand van f 229 milli- oen, waarvoor maatregelen worden voor gesteld. Sedert 1923 behooren de j aar 1 ij k- sche tekorten tot het verleden. Eener- zijds mag' dit aan het spoorw^gl>edrijt wellicht de kracht doen toeschrijven, om ook de verder nog tegen toeneming van den achterstand vereischte voorziening to gaan dragen, aan den anderen kant maken tariefsverlaging en mededinging van andere vervoermiddelen de toekomst weer minder zeker. Dat is dan de reden, waarom men versterking van het be drijf nuttig acht. Nu wordt o.a. een ver wat meer hoofdbrekens. Ik moet geld hebben hoor je, Edith? ik moet!" „Mijn kleine huishoudkas staaf natuur lijk tot je beschikkingmaar het zal zelfs in het allergunstigste geval niet •meer dan een paar honderd mark zgn, die zij bevat." Artois beantwoordde haar vriendschap pelijk aanbod slechts door een verachte lijke handbeweging. „Er staat voor mij veel meer op het spel, dan de professor kan vermoeden," vervolgde hij op heeschen fluistertoon. „Mijn huishoudelijk en burgerbestaan, mijn eer, als ik niet binnen drie dagen een som van negen duizend maik ter beschikking heb." „Negen duizend mark?" herhaalde zij met geveinsde verbazing. „En het zijn speelschulden, niei waar?" „Neen, erger dan dat, het is een wis selschuld en over vier dagen is do wis sel al vervallen." „Zoo is dat nog erger? Je moet me niet kwalijk nemen, maar vai. zulke za kelijke kwesties heb ik geen verstand. Maar wanneer je niet in staat zoudt zgn dien wissel te betalen, wat zou je dan wel voor verschrikkelijks kunnen overkomen?" „Vraag mij daar niet naar, Edith," zed hij op doffen toon. „Als ik het papier niet uiterlijk vierentwintig uur voor den vervaltermijn kan inwisselen, ben ik on herroepelijk een zelfmoordenaar." „Ah, wat klinkt dat vreeseigkl Maar ik denk, dat je nog wel eens hij jezelf zult overleggen. Tenslotte zou je toch ook niet de eerste zgn, die een wis sel niét kan betalen." „Als je het zoo wilt opvatten, dan is 'het inderdaad niet erg," viel hij haar met den snijdenden spot van een vertwij felde in de rede, „want tenslotte zou ik nieuwingsrekening voor den bovenbouw voorgesteld. Verzwaring van lasten is hiervan niet te duchten. Verder zal, vol gens het wetsvoorstel, voor politie-ver- voer vergoeding worden gegeven, terwijl dan liet militair vervoer niet meer voor de helft doch geheel zal worden vergooi. immers ook de eerste niet zijn dien men wegens een valsehe wisselonderteekening in het tuchthuis opsluit." „Siegmund! Maar ik ben een zottin. •Wat je daar zegt kan je toch geen ernts zijn." „Bittere ernst, geloof dat maar gerust! Het is mij twee maanden geleien werke lijk niet gemakkelijk gevallen den naam van den professor op den wissel te zet ten. Maar er bleef mij geen andere keuze over; want hij had mij juist den vorigen dagle en belangrijke som gegeven en ik kon er wel op rekenen, dat het tot een breuk zou komen, wanneer ik al weer met. een dergelijk verzoek om geld bij hem kwam. Andere hulpbronnen had ik echter niet en de weg, dien ik toen insloeg, be- teek end e letterlijk de eenige redding in Iden hoog sten nood. Wat was er ook ei genlijk voor verschrikkelijks in gelegen! Ik was volkomen gerechtigd te gelooven, dat de vader van mijn vrouw mij na verloop van twee maanden zou toestaan, hetgeen hg mij in die dagen waarschijn lijk geweigerd zou hebben en als ik maar in staat was het accept in te wisselen, alvorens het hein wordt aangeboden, dan kwam geen menschelijk wezen ooit iets te weten van die eigenmachtige onder- teekening en de gekeale geschiedenis was zoo goed als niet gebeurd. Dat hij even wel den wenscB zon kunnen hebben mij rechtstreeks aan den ondergang prijs te geven, daarop kon ik natuurlijk (niet voor bereid zijn!" Hij steunde beide ellebogen op zijn knieën en bedekte zgn gezicht met de handen. Des te hardnekkiger hij anders in alle omstandigheden zijn gemoedsstem ming onder het masker van spottende onverschilligheid had weten te verber gen, dee W Beklagenswaardige! mo#et Q o thans wel de aanblik van zijn radeloazd vertwijfeling zijn. „Je hebt je eerste dwaasheid door leen tweede laten volgen, die ongetwijfeld veel noodlottiger is," zei Edith met zulk een vriendelijke bedaardheid, alsof er slechts sprake was van de een of andere kleine onaangenaamheid. Ex zal je on&or zuls ke omstandigheden nauwelijks iets arw ders over blijven, dan aan den proefssor alles openhartig te bekennen." „Dat nooit!" riep hij heftig uit. „Nooitl Dan liever dood! Wat denk je wei, dat mijn edelmoedige schoonvader zou doen* als hij mij op die wijze in zijn macht had? Voor het allerergste zou hij mij misschien! wel behoeden; het eerste echter, dat hy als belooning voor zgn hulp zou ver langen, zou zonder eenigen twijfei mijn toestemming in een echtscheiding zijn en Bet doen van afstand mijnerzijds van de academische loopbaan. Ik zou weer als bedelaar op straat staan en ik bezit nu waarachtig niet meer de kracht, dien geheelen zwaren, vergeefschen arbeid op-t nieuw te beginnen. Neen duizendmaal peen! Als je me niets beters weet aan te raden, dan geef ik er honderdmaal liever de voorkeur aan het voorbeeld van je vader te volgen." „Laat mijn vader buiten beschouwing, Siegmund! Hij verkoos den dood, omdat hij zijn schuld niet wilde overleven, niet uit vrees voor de straf. En zgn schuld was niet zoo groot als de jouwe. Wat je daar van de voorwaarden zegt, die de «professor zal stellen, zal wel niet ver van de waarheid af zijn. Als je die condities onaannemelijk acht, dan zie ik geen mogelijkheid je te redden."

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1928 | | pagina 1