Geen Geweten. MUMHARDT'S S)lli Luidspreker, Uitgave: Firma L. J. VEERMAN, Heusden. No. 4788 Woensdag 22 Februari 1928. Parlementair Overzicht. FEUILLETON verstopping ^ND VAN altenA Dit blad verschynt WOENSDAG on VRIJDAGMIDDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.25, en franco per post beschikt fl.40. Afzonderlijke nummers 6 cent. Int. Telefoon no. 19. Postrekening no. 61525. Advertentiën van 16 regels 90 cent. Elke regel meer i5 cent. Groote letters naar pL*«tsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdagmiddag 1 onr en Vrijdagmorgen 9 uur ingewacht. Dat benauwde gevoel Foster's Maagpillen ::o 43) tegen J.GRUNO'S ECHTE FR1ESCHE BAAI TABAK MEI ft SB 0 voor het Lanil ïan Heusden en AltBfla,deL3ogstra3t onde SonnnElerweard Suriname in de Tweede Kamer Het wordt licht Betere perspectieven Eerste Kamer: Pokkenwetje, Oliewet teilDe fusie van Marine en Oorlog, 's Gravenhage, 16 Februari. Wanneer men dan de besprekingen in de Tweede Kamer over „Suriname" op den keper beschouwd, schijnt het, dat er nu dan toch eindelijk betere dagen voor de West op til zijn. Er komt een nieuwe gouverneur, dr. Rutgers, die den heengaande baron van Heemstra zal op- volgen, Baron van Heemstia een gou verneur, waarover het „klachten daver de" in de Surinaamsche pers, zooals de heer Oud (v.d.)ons mededeelde; terwijl de minister zich al dien tijd West-In disch doof had gehouden. De heer Oud brak ook nog een stevige lans voor den hervormden predikant van Paramaribo die door baron van Heemstra was ontslagen op allerlei losse gronden. Natuurlijk drong ook de heer Oud op het langverwachte welvaarts plan voor Surinama aan. E- venzoo de meeste andere sprekers Ook vond men algemeen de verlenging dei faciliteiten voor de cultures enz. noo- dig. Al hadden die faciliteiten nog niet zoo tot aantrekking van nieuw, Oost- Indisch kapitaal geleid, zooals de on- öememersraad had gedacht. Hetgeen dooi den heer Bijleveld (a.r.) naar wren werd gebracht. Deze heer geloofde ook niet in het slagen van een plan van den heer Lens, om de Nedexlandsehe kolonisatie te bevorderen, iets waarvan de heer Joe» kos wel wat goeds verwachtte. Hij wilde er althans een proef mee nemen. En verder bepleitte hij inkrimping van het bestuursapparaat, bijvoorbeeld op den voet van een provinciale griffie met haai afdoelingen. Ten slotte drongen do r.k. afgevaardigden, van Vuuren c.s., aan op algeheele doorvoering van de onderwij s- bevrediging. Waarop de minister de toe zegging kwam doen, dat indien er €en plan in voorbereiding was voor uitzen ding van Nederlanders naar de West, bij zeker alle mogelijke medewerking zou verieenetn voor deze proef. Ofschoon hij wel enkele bezwaren had teg' n Neder- landsche emigraties financieel© en sani taire. En ja, erkende de minister, het welvaartsplan had lang' geduurd. Het was waar. Maar de schuld lag voor een deel hg den demissionnairen gouverneur, die als gevolg van slechte spijsvertering, zal spoe dig verdwijnen na ge bruik van Poster's Maag- pillen, het laxeermiddel bij uitnemendheid. Alom verkrijgbaar a f 0.65 per flacon ROMAN VAN REINHOLD ORTiMAN. Edith keek hem minutenlang met een zonderlinge glans in haar oogen natoen streek zij met haar rechterhand over haar voorhoofd, alsof zij daar iets onaan genaams, iets drukkends wilde wegvvis- schen en sprak; zachtjes in zich zelf: „Hij wil mij misleiden, dat is aan geen twijfel onderhevig! Maar hij vergeet, dat jik het ben, die zijn lot in de band heb - ik!" HOOFDSTUK XIV. Tegen de vensterruiten van Valentin Düringhoffens „luxueus gemeubileerde sa lon" kletterden onophoudelijk groote re gendroppels en de nachtelijke Maarte t arm .schudde ze heen en weer, zoodat ze bijna angstwekkend rinkelden. De lamp op de met flesschen, glazen en allerlei zonderling gevormde buizen bedekte werk tafel flikkerde van tijd tot tijd bedenke lijk, alsof ze door den tocht uit wilde waaien en een onbehaaglijk vochtige kilte vulde meer en meer het weinig' aan lokkelijke vertrek, want ook het laatste vonkje in de kachel was gedoofd. Om negen uur in den avond was Dü- ringhoffen uit doctor Giersbergs sanato rium thuisgekomen. Zonder het eenvou- nog al eens van inzicht op zekere punten was v era nderd Dat had veel overleg ver- eiseht. Het plan is daardoor nog niet klaar, en het zou oo'k niet eer Ier open baar gemaakt worden, voordat het met den nieuwen gouverneur besproken was. Maar er werd aan gewekt. Dan kwam de minister de bemoedigende boodschap brengen, dat de verleende faciliteiten tei be-vrdering der cultures reeds een eco nomische ontspanning het gevolg was, vele ondernemingen breidden uit, nieuwe zouden worden gevestigd en sedert ee- nige weken bestond er gegronde lioop dat een groot consortium (waarin veel O Indisch kapitaal) voor de vestiging van landbouwondernemingen in Suriname zou kunnen worden gevormddaarom had de regcering besloten den termijn van twee jaren voor de verleende faciliteiten te laten vervallen. Ze zouden definitief zijn. Deze zeer belangrijke mededeelingen wer den met veel belangstelling aangehoord. Men. voelde: er schenen betere dagen voor de West op komst te zijn. De Eerste Kamer: Voor dat de olie- wetten definitief werden afgehandeld, was nog het z.g. pokkenwetje aan de orde, Idafc voor een jaar de verplichte vac cinatie ophief. Een magistrale rede van den liberalen opposant, den heer Rink. Die vreesde, dat door jaaxlijksche ver lenging van dit wetje, de gewoonte der inenting verloren zou gaan. En van de gevolgen sombere beelden ophing. En die den minister zelfs anti-vaccinatie ge zindheid toeschreef. Hetgeen deze stel lig ontkende. Eenige leden van andere pluimage, Wibautt, Blomjous, Verkoute teren, vielen den heer Rink bij, doch stelden zich tevreden met de verzekering, dat het heusch de bedoeling' was, den idwong voor een jaar op te schorten. Waarna het wetje er kwain met 11 te gen 22 stemmen. Tegen 5 v.b., 3 r.k., 3 s. d. De oi if wet jee. Hier weerde zich prof. van Embden sterk, die het maar niet kon verkroppen, dat de Regeering het contract met de Bataafsche ifrzake de Ned. Ind. Aard-Olie Mij. kan verlengen zonder inmenging van de Staten-Gene- raal, terwijl het contract eenzijdig door de Bataafsche en niet door den Staat kon worden opgezegd. Daarom moesten de statuten (op deze punten) van de N. I.A.M. gewijzigd worden en de Boenjoe- eoncessie moest daarvan afhankelijk wor den gesteld:. Die eenzijdige bepalingen kwamen niet voor in de overeenkomsten mot de Koloniale, mot de Nederl. Spoor wegen, enz. enz. Maar, antwoordde mini ster Koningsbergen, de staat had toch de meerderheid in den raad van beheer der N.I.A.M., en hot tienjaarlijksch recht van benoeming der directie. Statutenwijziging ging nu niet meier. En de minister wilde dan wel beloven, dat hij liet contract niet buiten medeweten en toestemming van de Kamer zou verlengen, een handel wijze, die hij ook aan zijn opvolger zou dige avondeten aan te raken, dat zijn hospita voor hem had klaargezet, was hij aan zijn werktafel gaan zitten om te schrijven en hg schreef maar steeds verder, hoewel het middernachtelijk uui reeds lang voorbij was. Een groot aantal kleine papiertjes, waarop kortere of lari- gere aanteekeningen of ook wel haastig daarop neergeschreven scheikundige for mules stonden, lag naast hem opge-1 hoopt en hg gebruikte deze thans oo- genschijnlijk om er één groot, samenhan gend geheel van te maken. Dat hem deze bezigheid niet gemakke lijk viel, openbaarde zich even duidelijk in de zonderling vermoeide, afgematte uitdrukking op zijn bleek, mager gezicht, als op de wijze, waarop hij telkens met de hand langs zijn voorhoofd streek en van tijd tot tijd gedurende enkele mi nuten schijnbaar doodelrjk uitgeput in zijn stoel achterover leunde. Maar ondanks dit alles gaf hij zgn arbeid niet op en telkens na zulk een korte, klaarblijkelijk half onvrijwillige, rustperiode woelden zijn vingers weer des te haastiger in de kleine brief jes, vloog zijn pen weer des te sneller over het zacht ritselende papier. Van een kerktoren in de omgeving klonken twee doffe slagentoen had hij eindelijk de laatste pennestreek op pa pier gezet en viel hij met een diepe zucht tegen de harde houten leuning van zgn stoel aan. „Klaar!" mompelde hij half binnens monds en na verloop van een minuut voegde bij er met een tweede zucht, die uit het diepst van zgn hart scheen te [komen, aan toe: „God zij danx klaar 1" Hij rangschikte de beschreven vellen papier zorgvuldig, trok de schuiflade vod aanbevelen. Wat natuurlijk heel vriende lijk was, ïïimt den heer van Embden toch niet tevreden stelde. Evenmin als me neer Mendels, die een motie tot schor sing der behandeling indiende. Welke evenwel verworpen werd met 20 tegen 16 stemmen (s.d. en v.d. en 2 r.k.) Waarna het ontwerp met 21 tegen 14 stemmen (v.d. en s.d.) werd aanvaard. En daar het duidelijk was, dat er nu eenmaal een vaste meerderheid vuor de ze oliewetten was, kwam het Bitting-con- tract er zonder stemming of disous®:e Waarna aan de orde kwaml Fusie van Marine en Oorlog. Het begon niet best voor, den minister. De heer de Vos van Steenwijk (c.h.) vertelde in een lang betoog, waarom zijn fractie tegen zou stemmen. De defen sie-belangen moesten wel als een ge heel worden gezien, maar dat gold al leen voor het rijk in Europa. Om, zoo als de minister zeide, alle gelden voor de defensie in een hand te vereenigen, daar van zag hij de wensclielijkheid niet in. Waar een rationeele verdeeling der gel den over leger en vloot door de regce ring geschiedt en dus den ministerraad aangaat, kan nooit, zooals de minister beweert, de centrale leiding bij die ver deeling ontbreken. Neen, de heir de Vos had zeer ernstige bezwaren tegen h t ont werp. Zeker, de minister was een harde werker, een bekwaam man, maar orga nisatietalent was niet alles. En eigen lijk liet de heer de Vos merken, dat hij van meening was, dat tie minister geen zeebeenen had, althans van Marine al maar een heel klein beetje verstand had. Bezuiniging zou de fusie niet opleveren, hoogstens een ton. Want de reorganisatie dor weermacht had er niets mee tema ken. Dat de gecombineerde huishouding goedkooper zou kosten, was te „stom" om er iets van te zeggen. Eigenlijk ge bruikte de heer de Vos oen vreemd woord ervoor, maar hij bedoelde er toch het zelfde mee. "tablemen )oos 60et. Bij Apoth. en Drogisten. En dan de heer Rink, die '-ok tegen was, met bijna zijn heele fractie (v.b.) al zei hij het met minder woorden en kwam zijn betoog hierop neer: de nood zakelijkheid van samenvoeging is niet bewezen, vedel kan men de consequen ties van het ontwerp niet overzien, men staat dus in tweestrijd dus men ont houdt zich. Maar dit moest men niejt uitleggen als gemis aan vertrouwen in d ezfn bewindsmam Meneer Heerban si Thyssen (r.k.) was het in groove trek ken met den heer de Vos eens. Al ba- zijn werktafel open en deponeerde ze daarin. In deze la bevonden zich boven dien nog verscheidene met een korrelig wit poeder gevulde fleschjes. Het eene na het andere haalde Düringhoffen er uit te voorschijn en bekeek ze bij het ar moedige schijnsel der lamp langen tijd met zulk een liefdevolle opmerkzaamheid, zooals een vrek zgn heimelijk bijeenge schraapte schatten of een pronkzieke vrouw haar schitterende briljanten zou bfkijken Plotseling echter schudde zijn lichaam in koortsachtige rillingen en het scheelde maar weinig, of het glas dat hij in de hand hield, was aan zijn be vende vingers ontglipt. Toen sloot hij de schuiflade weer en stond op. Maar zijn voeten dreig 3en hem him dienst te weigeren en hij moest zich met beide handen aan de stoeileuning vasthouden om op de been te big ven. „Het gaat niet meer," mompelde hij met kleurlooze lippen, „het—gaat—niet Ik., moet., rusten, .rusten— Hij blies de lamp uit en zocht in hei donker tastend den weg naar zijn bed, daarbij voortdurend steun zoekend op stoelleuningen. „O—mijn hoofd—" klonk het eenmaal zacht steunend van zgn lippen. Toen viel hij gekleed op de kussens en van de plek, waar hij lag, klonk het na een korte pauze wederom door de diepe, nachtelijke stilte van het vochtig kille vertrek: „God zij dank mijn werk is gereed!" Toen de vrouw van den deurwaarder haar huurder den volgenden morgen de koffie wilde brengen, kreeg zij op haai herhaald kloppen geen antwoord en toen zij daarop eindelijk, door een bang voor gevoel vervuld, zonder het gebruikelijke „binnen" de deuT van zijn kamer opende, sloeg haar de schrik zoo om het hart, streed hij het ontwerp met tegenzin, daar de minister een bekwaam en ernstig man is. De heer de Muralt (v.b.) kwam laten big ken, dat er ook nog liberalen waren, die er anders over dachten dan de heer Rink en nam goedmo^dg zgn eigen partijgenooten in het ootje. Hij meende, dat het misbaar dat belangheb benden maken tegen dit ontwerp, omge keerd evenredig is aan de belangrijkheid. Het was een ontwerp, dat met niemands levensbeschouwing in botsing kwam, het lag in de neutrale zone en daarom was hij meneer de Geer zoo dankbaar, dat hij het heeft voortgedreven, want het was al 23 jaar brandend en 12 jaar actueel. Hij weerlegde alle aangevoerde bezwa ren en meende, dat de minister, die met gescheiden departementen al zooveel deed, ongetwijfeld meer had kunnen doen, wa ren ze samengevoegd geweest. Laat men toch aantoonen, riep hg uit, dat er iets verandert in de gezagsverh wdingen Mevrouw Pothuis-Smit (v.d.) tapte uit een ander vaatje, al was ze ook voor het ontwerp. Ze zeide hoeren die zich tegen het ontwerp verzetten, zijn voor uitbreiding der marine, daaruit kan men concludeeren waar wij heengaan. Waar na de heer Blomjous (r.k.) een breed be toog opzette, om aan te toonen, dat dit wetsontwerp kon leiden tot splitsing der marine, met al de gevaren van dien, waarbij hij den nadruk legde op het feit, dat Nederland zonder Indië niets meer zou beteekenen. Ten s lotte dan nog de verblijd nde me- dedeeling, dat het eindelijk gelukt was, het Eerste Kamerlid Haazevoet die door zgn partij niet meer als afgevaar digde beschouwd weid, in verband met zonderlinge handelingen van dezen se nator ervan te doordringen, dat hij nu niet bepaald de juiste man op de juiste plaats was in de Eerste Kamer Weshalve hij schriftelijk zijn ontslag in diende. Hetgeen hem natuurlijk met alle mogelijke soorten van genoegen en on der hartgrondige wenschen voor rijn best zijn, werd gegevenv Mr. P. J. Reymer, burgemeester van Hil versum zal de plaats van den heer Haa zevoet innemen. Politicus. Openbare vergadering van den Raad der gemeente ZALTBOMMEL, pip Vrij dag 17 Februari 1928. Voorzitter: de heer R. Rutgers, wethou der, wegens ongesteldheid van den Burge meester met den secretaris zijn 10 le den tegenwoordig; afwezig de Leer Meijer. De voorzitter opent omj 2 uur 15 minu ten dee namiddags de vergadering. Onder de ingekomen stukkeu zijn o.a. Aanvragen van besturen van bijz. seh> len in deze gemeente om de gemeentelijk., vergoeding over 1927 naar de Lager On derwijswet 1920 en een voorschot op zoo danige vergoeding over 1928. Zullen te hunner tijd worden behandeld. Aanvrage om subsidie uit de gemeente dat zg bijna het ontbijtservies uit de handen had laten vallen. „Lieve hemel, mijnheer Düringhoffen. wat is er dan toch met u gebeurd?" riep zij in haar eerste hevige ontstel tenis. „U ziet er bepaald net uit als de dood in levenden lijve 1" Nog steeds lag Valentin vollsdig ge kleed op zijn bed en de vaalgrijze, som. bere morgenschemering, die door het ven ster op zijn vermagerd gezicht viel, ver leende aan deze scherpe, energieke trek ken een uitdrukking, die werkelijk aan een doode deed denken. Bij de woorden van zijn wakkere hos pita, opende hij met zichtbare inspan ning de donker omsehaduwde oogen en zijn lippen, die juist nog de diepe Jijdens- trekken van een hevige lichamelijke pijn vertoond hadden, plooiden zich thans weer tot den ouden, vriendelijken glim lach. „Ik heb wat lang gewerkt en ben, naar het schijnt, met mijn kleeren aan in slaap gevallen," zeide hij op vermoeiden toon. „Het is al laat —niet waar?" „Wel, de hemel moge geven, dat het nog niet te laat is, mijnheer Düringhof fen," meende de brave vrouw, die nu een maal alles wat haar op het hart lag moest uitspreken. „Hoe is het toch mo gelijk, dat een mensch zich zoo volkomen te gronde kan richten. En het avond eten van gisteren staat er ook nog pre cies zooals ik het gebracht heb! Wilt u het soms nog steeds blijven ontkennen, dat u zwaar ziek bent?" „Ik geloof bijna zelf, dat het zoo is. beste juffrouw Leopard," antwoordde dc jonge chemiker, die een vergeefsohe po ging gewaagd had om zich op te rich- ten. „U zult een boodschap naar doctoi Giersberg moeten sturen, om mij te ver- huldigt zyn rooh apparaat- en natuurt'ijh met tof ouer ïn BAfit-mBCM praaf. hoera', voor GRUhO's Tabahsfabr/'eh want.... 15 uuaartyk manjef/eh.' 10-12-15'en 18 cT per '/z ons kas voor 1929 van de Harmonie „Euh terpe." Zal worden behandeld bij de gemeens tebegrooting over 1929. Bericht d.d. 14 Februari j.l. van hefl bestuur der vereeniging Christelijk schools onderwijs t© Zaltbommel, dat cl© vierde leerkracht zijner school, door daling van het leerlingenaantal beneden het grensges tal, waarbij het Rijk de jaarwedde be taalt, voor rekening der gemeente Zalts bommel zal komen. Naar het Dagelijkseh Bestuur om a&s vies. De voorzitter deelt mede, dat het be straten van het resteerende gedeelte van den Stationsweg met bijbehoorende wer ken is aanbesteed voor de som van f 3120. Doze mededeeling wordt aangenomen voor kennisgeving. t Voostel tot bestemmen van een gemeen-; bewoning tot ambtswoning voor den sec retaris en in verband daarmede verzoek; aan Gedep. Staten om regeling jaarwedde van dien ambtenaar. Na gevraagde in lichting' door de heeran Van Lookeren Campagne en Pleijte betreffende den pen sioensgrondslag van dien ambt naar, web ke door den voorzitter worden beent-! woord; het voorstel van B. en W. om het achter bovenhuis der overdek te markt als ambtwoning voor den secretaris te bestemmen wordt z.h.s. aangenomen. Wijziging der Heffings- en Invordet- ringsverordening betreffende schoolgeld van den Handwerkcursus, wordt z.h.s. aangenomen. Reclames tegen aanslag in schoolgeld, wordt besloten af te wijzen. Voorstel tot verhuren van landerijen uit de hand n.l. aan G. L. Tabbers, Zalt bommel, H. Verhoeks, Kerkdriel en D. J Juin te Gameren, worden aangeno men. Door 't niet aannemen der herbenoe ming tot lid van de commissie tot we ring van schoolverzuim, door den hee« L. v. Boort, worden thans voorgedragen: out schuldigen, want voor vandaag moet ik mij wel rust gunnen." „Voor vandaag wel heb je ooit van zijn leven! Maar naar den doctor moet dadelijk een boodschap worden gezon- jden, daar hebt u volkomen gelijk inl i— Ik ben al weg! Maar kan ik u in 'ti Jgeheel niets tot uw voorloopige ver lichting bezorgen? Een kopje vlierthee misschien, mijnheer Düringhoffen?" i „Neen ik dank ul Ik zal trachten nog wat te slapen." Bijna ademloos door den ondervonden schrik, keerde de zorgzame vrouw naai haar keuken terug. Daar stond juffrouw Heieen bij de tafel met haar hoed iceds op, haar mantel aan en dronk snel een kop thee alvorens zich naar haai inspannende dagtaak te begeven. Toen haar moeder haar een verward verhaal deed, in de somberste kleuren geschil derd, van hetgeen zij in Valentin Dü ringhoffens kameT gezien had, zette het jonge meisje met een plotseiingen ruk haar nog half gevuld kopje op de tafel Zij was zeer bleek geworden en haar lip pen trildenmaar het klonktoch heel rustig, toen zij zed: „Ik zelf zal naar doo tor Giersberg gaan, moeder! Ik zal er eer der zgn dan iemand anders, dien "wij zouden kunnen zenden." „Jij, mijn kind? Maar heb je dan nog wel zooveel tijd? Je zoudt toch al ovei een kwartier aan je werk zgn." „Men zal zich in het ergste geval ooi zonder mij wel kunnen redden. Dit hiei is in eder geval veel belangrijker. Goen den morgen!" Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1928 | | pagina 1