Geen Geweten. Uitgave: Firma L. J. VEERMAN, Heusden. No. 4794 Woensdag 14 Maart 1928, FEUILLETON Ruwe Huid illiuieiilaiid y pruimt toch o'óhdG.? ),J:illlüri:l=TTr UND VAN ALTEN^ Int- Telefoon no* 19. Postrekening no. 61525. Zij, die zich op dit Blad wenschen te ahonneeren. ontvangen de tot 1 April verschijnende nummers GRATIS Parlementair Overzicht. Nou. das me o'ók nvraag. Natuurlijk, en wat" graag! Die lekkere, sappige Heb ik altijd in m'n zak vaar het l usögn en straat ei Dit blad verschijnt WOENSDAG «u VRIJDAGMIDDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.25, en franco per post beschikt fl.40. Afzonderlijke nummers 6 cent. Advertentiën van 1 6 regels 90 cent. Elke reget meer 15 cent. Groote letters naar p!r"tsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdagmiddag 1 uur en Vrijdagmorgen 9 uur ingewacht. Onbehaaglijke uren voor de Regee- ring De Tweede Kamv kapittelt Vrijhandel of protectie —Argumen tenrevue. 's Gravenhage, 8 Maart. De Regecring heeft het den laat sten tijd wel hard te verantwoorden. Eerst het i Caj itulantenwetje, dat de Kam r niet wil- de slikken. Daarna het belastingw. tja, tot heffing van belasting van Nederlan- j ders in het buitenland. Verworpc n, met 50 tegen 33 stemmen. Ondanks het feit,1 dat minister de Geer wel in staat was ge- j bleken, aan te toonen, dat het wetsont- werp niet in strijd was met de beginselen 1 van de te Geneve ondernomen pogingen 1 ter voorkoming va,n belastingontduiking en dubbele belasting. Aan d,n anderen kant achtte men o.a. de he.r van Vuu- ren de verstrekte cijfers onvolledig, De minister had wel gezegd, hoe,'eel ka- pitaal er in de laatste jaren „gevlucht" j was, maar verzuimde daartegenover te stellen, hoeveel nieuw kapitaal ons land was binnengekomen. En dan liet onsym-j pathieke element. Keen, op een enkele j uitzondering na (den heer Sm e\.nk)-waren jde a.r., alsook de r.k., de v.d., 2 c.h. en de liberalen (op 3 na) tegen. Zoodat ook de minister van financiën het voorbeeld j van minister Lambooy imoest volgen en na verwerping van artikel 1 in de voor- noemde stemmenverhouding, schorsing vroeg. Waarna de Kamer aan een andere vette kluif begon, namelijk het Aarde werkwetje, dat der regeering ook al heel wat onvriendelijke toespraken bezorgde De argumenten der tegenstanders van steun aan de Maastrichtsohe industrie bewogen zich vrijwel algemeen in dezelfde lijn dr. de Visser stelde drie vragen: Nijpt de toestand wel zoo als wordt voor gesteld? Moet die toestand aan overpro ductie en dumping worden toeg schreven Is het voorgestelde middel deugdelijk? J Op alle drie vragen gaf dr. de Visser een ontkennend antwoord. Waarom had de regeering eerst op krachfigen aandrang uit de Kamer gegevens vertrekt? Waar om kwam men niet royaal met gegevens over de financieels positie der Maas- triehtsche fabrieken? Zou de wet iets tegen dumping kunnen doen, dan zou zij daardoor duurzaam moeten blijven. Over de technische achterlijkheid van het be. drijf liet de regeering zich slechts vaag uit. De verzekeringen der belanghebbende fabrieken nam zij echter zonder meer aan, niettegenstaande soms; het tegen gestelde bleek uit de, Duitsche vakbladen. En dan de beweerde werkloosheid. Op het oogenblik stonden er slechts 79 ar- ROMAN VAN REINHOLD ORTMAN. 49) „Zeer zeker niet! Maar de resultaten zijn van. zulk een opvallenden aard ge weest en vertoonden zulk een merkwaar, dige overeenstemming, dat ik oersoon- lijk met betrekking tot het resultaat van verdere proeven niet den minsten twijfel meer koester. Kunt u ons voor deze proe ven nog een grooter kwantum van het. ge neesmiddel ter beschikking st llen?" Artois aarzelde een oogenblik, doch knikte daarop bevestigend. „Er zijn nog een paar honderd gram in voorraad en ik wil u die gaarne op een klein-j hoeveel heid na voor het beoogde doel overhandi gen. Hebt u overigens in uw gesprek met den hoofdarts ook nog melding van mijn naam gemaakt?" „Natuurlijk! Ik moest mij toch op een wetenschappelijke autoriteit kunnen be roepen, indien ik mij van zijn toestem ming voor een eenigszins gewaagde proef, neming wilde verzekeren. U moet mij biaar verontschuldigen, dat ik tegeno ver hem als den vermoedelijken uitvin der doctor Artois heb genoemd." Artois glimlachte als iemand, die wil laten zien, dat hij niet zijn eigenlijke ge dachten uitspreekt en zeide„Daaraan kan ik nu helaas niets meer varanderen; beiders uit de betrokken industrie te Maastricht als werkeloos ingeschreven. De liberale heer Droogleever Fortuyn had er ook al weinig goeds van te zeggen. De eigenlijke oorzaak der mo iiijkheden was, dat Maastricht zich niet tqdig aan de veranderde behoeften had aangepast Een noodtoestand was er niet. Het was een stap naar het protectionistische stel sel. En dat was, zooals de heer Vliegen betoogde, tegen het belang der Neder la,nd- sche arbeiders. Het was principieel fu nest. Want ging men deze industrie, die lang een monopolie had, steunen, dan kon men dat aan andere industrieën niet weigeren. Dan weer een enkele voorstan der. De heer Hermans (r.k.), die den vrijhandelaren verweet, voor de zuidelijke industrieelen niets te willen doen. maar wel voor de Rotterdamsche handelaren; die de achterlijkheid der Maastrichtsohe industrie naar het rijk der fabelen ver wees en betoogde dat het wetsontwerp geen prijsverhooging zou beduiden, en dat het een bescherming was van de publieke gezondheid tegen mindenvaar dig buitenlandsch product. De heer Smeek (a.r.) verdedigde ook het nood wetje zocht het blijkbaar in het nega tieve, door te verklaren, wat het wetje niet zou doen, het zou en protectie in het ai 1 ge meen zou de technische ontwikkeling niet tegenhouden, h ,t duur- te-argument, was herhaaldelijk in de prak tijk weerlegd, algemeene drang naar pro tectie zou van dit wetje niet het ge volg zijn, de fabrieken waren niet ach terlijk, al gaf hij toe, dat er aan de verkoopsorganisatie der fabrieken wel iets kan ontbreken. En dit wetje zou juist in de drie jaren dat het gold, prikkelen tot vemiswing der verkoopsorganisatie. „Kientenwegerspolitiek", noemde de h. Oud (v.d. het, terwijl hij het laakte, dat de regeering met dit wetje tegen den geest van Geneve inging. De geest van Geneve was een geest van verlaging der rechten en hier kwam men met een verhooging! Verder waren de gegevens over de werkloosheid in Maastricht zeer onbevredigend. Zelfs de heer Veraart (r. k.) die voor het wetje was, achtte de voorbereiding zeer onvoldoende. Sedert, 1923 had geen systematisch onderzoek van den toestand plaats gehad. Of de regeering ook van plan was, maatrege len te nemen, die de noodige objectivi teit in het cijfermateriaal waarborgen? Evenwel, dat Maastricht achterlijk zou zijn, geloofde hij niet. De industrie ver keerde aldaar in abnormale moeilijkhe den. Subsidie had zij niet noodig, men vroeg niet om geld. Het eenige middel was dustijdelijke verhooging van het invoerrecht. Daarentegen betoogde de h. van Gijn, dat de bewering van een we reldfirma als Philips in Eindhoven, die zei dat de ovens in de glasfabrieken in Maastricht verouderd zijn, indruk had gemaakt. Daarom staat de regeering niet sterk tegen het argument der achterlijk heid van Maastricht. En het wetje torn de bepaald aan onze handelspolitiek. Het geen de heer Kortenhorst (r.k.) weer maar u zult mij moeten bevestigen, dat ik bij de overhandiging van het midrlel niet van mij zelf, doch van een vriend heb gesproken." „Zeker, zeker! Wanneer het noolig mocht zijn, wil ik u dat gaarne beves tigen," lachte de ander. „Zoo lang ik echter den grooten onbekende niet van aangezicht tot aangezicht heb 1 en ken- nen, zult u mij wel willen toestaan mijn gelukwenschen hier in dit vertrek uit te spreken." Artois maakte een lichte buiging en de uitdrukking op zijn gelaat droeg ei stellig niet toe bij, den arts van de on juistheid van zijn vermoeden re over tuigen. Nadat hij nog een oogenblik over de ervaringen van den afgeloopen dag in het ziekenhuis had gesproken, vroeg doctor Kalkstcin: „De bereidingswijze van het middel zal natuurlijk voorloopig uw i geheim blijven, niet waar? U zult er een patent opnemen en in een ommezien mil- lionnair worden. Dat is een geluk, waar om men u zou kunnen benijden, indien uw verdienstelijkheid tegenover de menscb heid tenslotte toch niet grooter was dan dat geluk." „Kom, kom, zoo ver zijn we nog lang niet," weerde Artois bescheiden af. „Maar het zou misschien niet kwaad zijn, wan neer de algemeene aandacht wat- op de zaak gevestigd werd. Een uitvoering uit treksel zonder in nadere bij zond rheden te treden, in de groote geneeskundige tijd schriften, zou stellig de zaak ten goe de komen." Het was mijn bedoeling u om koestem- ming voor de publiceering van zulk een uittreksel te verzoeken, doctor! Mis schien schrijft u echter hovendi n zeil nog iets over uw ontdekking, zonder na- bestreed. Deze trachtte ook aan te too nen, dat de economische volkenbonis- conferentie teGenevo niets met dit wets ontwerp te maken had. En repressaillet waren niet te vreezen. Daarentegen, werd het verworpen, dan zouden' we ons ge zag te grabbel gooien, daar we dan vrees hadden getoond voor buitenlandse he re- pressailles. We zouden ons dan lamlen dig gedragen. Terwijl Zuid-Limburg het zou voelen als een slag in het- gezicht. Voor de eenheid van het land moest- het worden aangenomen. Hetgeen de heer van Gijn bangmakerij noemde. En nadat de heeren Lovink (c.h.) en Kersten nog hun stem tegen het ontwerp gemotiveerd had den, kwam de minister zijn stmartekini verdedigen. En hij begon zijn verdediging met de veelzeggende mededeeling dat de indruk werd gevestigd bij de verwerping van het belastingwetje, dat zich een nieuwe meerderheid had gevormd van r.k., s.d., v.d., enkele verdwaalde Yrijheidshonders en c.h. Thans was echter die indruk weggenomen, zoodat aan de eventueel© stemming over dit ontwerp door de re geering dus geen politieke beteekenis kan worden gehecht. Dus aangenomen of ver- worpen, het doet er niet ctoe: de regeering blijft. En daarna stak de heer de Geer van wal. Verklaarde zich roerend eens met de vrijhandelaars, en betoogde, dat dit ontwerp geen proefballon is. Geneve had de warme sympathie der regeer in g en tot overeenkomsten die den vrijhan del dienen wa.s de regeering te allen tijde bereid. Waarom dan dit ontwerp? Om dat het een noodlijdende industrie gold, geconcentreerd in een bepaalde streek, die door haar ligging in oorlogs- en crisis tijd ernstig is behandeld. Dezelfde si tuatie als van het Schoenenwetje. En het was geen afwijking van onze handels politiek. De fabrieken waren niet ach terlijk, de outillags voor sanitair aarde werk kon vast de beste van Europa wedijveren. En in het ontwerp was de tijdelijkheid (3 jaar) gegecreteerd. Dum ping was hier de oorzaak va.n den toe stand. Maar na drie jaar zou do Maas- trichtsehe industrie voldoend; verjongd en versterkt zijn, om een nieuwen aan val met succes te weerstaan. Verder noemde de minister de vrees voor re pms- sailles overdreven. Daarna de replieken. Waarbij weinig nieuws gezegd werd behalve dan, dat de communistische heer de Visser ter bestrijding van de werkloosheid aanbe val, de Sovjet Unie te erkennen, waar door een afzetgebied van een zesde deel der aarde voor deze industrie zou wor den geopend. En voor de rest een her haling der argumenten pro en contra- Ten slotte dusde stemming En met 52 stemmen*egen 40 stemmen werd het van Handen en Gelaat verzacht en geneest men zeer spo*dn» met Doos 30, Tube 80 ct. PUROL tuurlijk te veel van den slui r op te lichten, waardoor het geheim zou word-n prijsgegeven. Ik sta in nauwe relatis met de redactie van een belangrijk genees kundig weekblad en als ik uw opstel morgen in mijn bezit kan hebben, dan wil ik er bij het groote gewicht van het te behandelen onderwerp borg voor zijn, dat het reeds in het volg nd num mer van ons voornaamste gene skundig tijd schrift geplaatst zal worden." Artois scheen een oogenblik na te den ken; toen antwoordde hij: „Ik ben u voor uw vriendelijk aanbod zeer dank baar en ik sla het dan ook niet zon der meer af. Maar ik kan daarover niet oogenblikkelijk een beslissing nemen Zoudt u morgenmiddag in het zieken huis voor mij te spreken zijn?" „Ten allen tijde! Ik verzoek u geheel over mij te beschikkenwant het gaat hier immers niet zoo zeer om een gunst, die ik u bewijs, als om een di nst, die aan de geheele menscliheid bewezen wordt-" „Dan zal ik u thans het nog voorradige poeder mregeven. Morgen zal er direct met de bereiding van een nieuw, grooter kwantum begonnen worden Hij begaf zich naar de aangrenzende ka mer cn kwam spoedig daarop met het tweede glas van Valentin Düringhoffen terug. „Als dit verbruikt zal zijn, is er onge twijfeld al weer nieuwe voorraad aanwe zig," zeide hij. „Het zal mij zeer ver heugen, als u ook morgen daarmes geen slechte resultaten bereikt." „In het belang van den groo cn onbe kende, niet waar?" vroeg doctor Kalk- stein, terwijl hij glimlachend afscheid nam. „U kunt niet gelooven doctor, hce veelbesproken aardewerkwet je verworpen. Het derde regeeringséchec.... Politicus Twee kindexen vergiftigd. Te Eist zijn 2 kinderen van 3 en 6 jaar van den heer G. N. na het gebruiken van leverworst overleden. Er moeten in de worst vergiftige bestanddeelen ge weest zijn. De vader werd na het gebruik der worst ongesteld en het een-jarig kind braakte na het. gebruik hevig, doch bleef in leven. De worst is opgezonden naar den keuringsdienst te Arnh.m Mijnongelukken. Een ernstig mijnongeluk is in de mijn Herschels—Waldau geschied. Bij de op stijging van een liftkooi brak het touw en stortte de kooi in de diepte. Een be ambte werd zwaar gewond. Door red dingsmanschappen werd daarop, tegen het verbod in, het defecte materiaal gebruikt voor het vervoer van den verongelukte. Opnieuw stortte nu de kooi neer, tenge volge waarvan de zwaar gewonde beamb te en een mijnwerker onmiddellijk ge dood werden en een andere mijnwerker zoo zwaar gewond werd, dat aan zijn herstel getwijfeld wordt. Uit Osterfeld wordt gemeld, dat ook daar een ernstig mijnongeluk heeft plaats» gehad. Drie mijnwerkers werden door een wagen, die ontspoord was, tegen den wand van de mijn gedrukt. Een hunner stierf kort daarop, terwijl de 2 anderen zoo ernstig gewond werden, dat zij naar het ziekenhuis moesten worden overge bracht. -o Voc.tbalwcdstrijd Holland-België. Zondagj is te Amsterdam op ,het stadion de voetbalwedstrijd Holla,nd-Belgie ge speeld. Deze wedstrijd eindigde met 1—1. 4 Sa men werkende Zend ing s c or por af i es Gedurende de maand Februari bedroe gen de inkomsten der Samenwerkende Zendingscorporaties f 33.000.—, welk be drag een nieuwe teleurstelling is, wan neer men bedenkt, dat er elke maand ten minste f70.000.— voor den geregelden gang van het Zendingswerk moet inko men. Het kostte da,n ook moeite om de traktementen over Februari uit te kee- ren, terwijl de opening van de credieten voor Indië in het eind van Maart weer belangrijke geldsommen vordert. In ver band hiermee hebben de Hoofdbesturen der Samenwerkende Zendingscorporatics» een circulaire gezonden aan allen, die in het Zendingswerk belangstellen, om op dezen toestand te wijzen en een dringend beroep te doen op aller medewerking -o— Beide bovenheenen gebroken Vrijdagmiddag raakte de zoon van den heer K. Sikltema te Uithuizen in den ko renmolen van zijn vader tusschen een van de spillen, met het gevolg, dat hij beide bovenheenen brak en ernstig aan het hoofd werd gewond. Hij werd in deernis- wekk°nden toestand naar het ziekenhuis te Groningen vervoerd. O Door een geweerschot gedood Te Winschoten-Bovenburen was de tui nier J. Kloosterhuis Hzn. bezig met het schoonmaken van een jachtgeweer. Daar, hij meende, dat het ongeladen was, ging hij er nog al onvoorzichtig mee le werk. Plotseling ging echter een schot af en zakte K. doodelijk getroffen ineen. Het bleek, dat het schot in het hoofd was» terechtgekomen. Het slachtoffer was 27 jaar oud en ongehuwd. O Ernstig vergiftigingsgevaltwee kin deren overleden. In het gezin van G. N. te Bemmel hebben zich vergiftigingsverschijnselen* voorgedaan na het gebruik van worst. Twee kinderen vftn 3 cn 6 jaar zijn na het eten van worst plotseling overleden. De vader werd ernstig ongesteld, terwijl een 1-jarig kind na het gebruik van de worst hevig begon te braken, hetgeen zijn. behoud was. De worst is naar den Keu rings raad te Arnhem opgezonden. Vergeten schoolkind. Donderdagmiddag omstreeks vijf uur kwam een jongetje aan het politiepost huis aan het Leidscheplein te Haarlem vertellen, dat in de school op den hoek! Lcidschevaart—Westergracht, een kame raadje va,n hem za;t opgesloten. Een agent' ging kijken en inderdaad bleek dat in een der lokalen een 6-jarig jongetje zat, terwijl de school reeds op slot was. Het hoofd der school werd gewaarschuwd en j door diens bemiddeling' werd de opger j slotene verlost. Een onderwijzeres! heeft het laatst de school verlaten en dus blijkbaar het vent je vergeten. nieuwsgierig ik ben hem eens in leven den lijve voor mij te zien." Toen hij weer alleen was, sloot Artois geheel tegen zijn gewoonte in, de deur van zijn werkkamer en verdi pte ich voor de derde maal in Düringhofl'ens omvangrijk manuscript. „Er is geen twijfel mogelijk, dat men het volgens deze aanwijzingen kan be reiden," monpelde hij zacht voor zich heen. „Maar het is een waanzinnige ge dachte want als hij, ondanks alle®, toch eens beter werd als hij toch v.ens her stelde." Hij sloot de dicht beschreven vell.n papier in een la van zijn schrijftafel, trok zijn overjas aan en verliet het huis. Een kwartier later klom hij de steile trap op, die naar de woning* van deurwaarder Leopard leidde en belde aan. De huisvrouw was het, die hem met een heel bedroefd gezicht open deed. Op zijn vraag naar Düringhoffeiis gezond heid, streek zij met de punt van haar schort langs haar oogen en sprak op klagenden toon: „Er is geen hoop meer, mijnheer, heelemaal geen hoop! Sinds mid dernacht ligt hij nu al bewegingloos en buiten bewustzijn en de dood sta<t,t hem al duidelijk op het gezicht te lezen. Pre cies zoo'n witte, spitse neus bad ook mijn broeder zaliger, eer hij stierf. Och hemel, het is verschrikkelijk, zulk een jonge man; en wat voor druktj en be weging zullen wij tenslotte nog hebben met de begrafenis!" „Maak u daarover maar geen zorgen. beste juffrouw- Leopard," verzekerde Ar tois beleefd. „De arme Düringhoffen heeft vrienden, die gaarne bereid zijn, ieder offer voor hem te brengen. Is doctor Giersberg vandaag al bij hem geweest „Hij is juist binnen, al voor de derde maal vandaag." „Misschien kan ik wachten, totdat de doctor bij den patient vandaan komt. Het zou toch mogelijk kunnen zijn, dat Het zou toch mogelijk kunnen zijn, dat hij den zieke wat beter beeft gevonden." Dat scheen evenwel niet het geval ta zijn, toen doctor Giersberg, enkel minuten later uit de kamer van Düringhoffen trad1. Hij was zeer rood en had er stellig in zijn leven nooit grimmiger uitgezien dan op dit oogenblik. Hij maakte aanstalten, Artois voorbij te loopen zonder hem e n woord waardig te keuren, maar toen de privaat-docent hem als het ware den. weg versperde, zei hij wrevelig: „Ah, bent u daar ook al? De hemel mag weten hoeveel nieuwsgierige mensehen er wel om zoo'n ziekbed rondsnuffelen! Dan den ken al die goede vrienden waarschijnlijk!, dat zij een mooie daad verrichten, als ze voorzichtig hun neus om het hoekje van de deur steken en vragen: Hoe gaat het er mee?" „Het is waarachting niet louter nieuwst gierigheid, die mij hierheen drijft, doc tor," antwoordde Artois, die door de iiv onische woorden van doctor Giersberg geenszins beleedigd scheen, „maar de meest oprecht een innigste deelneming in het lot van mijn ongelukkigen vriend. Ik zou zoo graag tenminste een heel zwak vonkje hoop meegenomen hebben." (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1928 | | pagina 1