Tweede Blad Costuums near maat vanaf Geen Geweten. Kerkboeken. voor het Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard. 10.4797 yrijdag 23 Maart Fa. JOHAN DE MOL, Firma L. J. VEERMAN, Firma L. J. VEERMAN, Kinderrubriek. 4 f 32.50 4 4 4 4 4 4 4 Vrouwenhanden PUROL BEHOORENDE BIJ HET Bevrijd u van die rugpijn Ondarstaaode cembioetie kwam met •en klein* wyiiging voor ia een party aal dhr. A. JL W. Damme. damrubriek. Redacteur: M. J. L. BÉNFKER, Kerkstraat 105 WOUDRICHEM. Men wordt verzocht alle correspondentie, deze rubriek betreffende, aan bovenstaand adres te richten. Daar by onzen laatst gehouden oplos atBg8wed8trgd een vyftal heeren het maxi mum aantal punten behaalden en deze heeren er de voorkeor aan geven, om de pryzen te spelen inplaats van te verlotea, laten we thans den uitslag van den wed strijd volgen. Gesp. Gew. Rem. Panten part. A. de Graag, 4 4 0 8 Heusden. C. B-»x, Heesbeen 4 0 4 4 R, de Joode, 4 4 2 4 Meeuwen G. v. d. Kolk, 4 4 0 2 Genderen C. S. de Joode, 4 2 4 5 Genderen Voor den eersten prys kamt dus alleen dhr. DE GRAAG te HEUSDEN in aanmerking, die alle partyen won. De tweede prijs viel ten deel aan 4hr. C. S. DE JOODE te GENDEREN, die slechts één party verloor eD één re mise speelde. "Wy feliciteeren de prijswinnaars harte- met het behaalde succes en verzoeken hen hun prijs te willen afhalen bij de Fikma L. J. VEERMAN te Heusdkn. FEUILLETON HET NIEUWE OVERDEKTE GEBOUW VAN DE E1ERENMARKT TE NIJKERK GEOPEND Minister Kan opende dit gebouwnaast Min. Kan de burgemeester van Nykerk, de heer J C. Kluijve. Zwart speelde in deze positie 23 29, meenende, dat Wit nu gedwongen was den volgenden damslag te nemen Wit 4. 2. 3. 4. 48—43 28—22 l) 32X3 Zwart 23—29 29X49 34X21 24X32 En hoe Wit ook slaat, steeds is deze zyn dam kwyt. 4) Beter ware hier, eerst nog 3530 te spelen. Wit won echter als volgt de party 4. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. Wit 40 - 34 48 - 43 35—30 28—23 32X3 3X12 12—48 Zwart 23—29 29X49 49X29 24X35 49X28 21X32 46 21 Stalen op aanvraag. Coupeur te ontbieden. Voor prima pasvorm en be werking wordt ingestaan. Verzuime niet, zonder eenige ver plichting stalen aari te vragen. HEUSDEN. BOMAN VAK RI1NHOLD ORTMAN. - A 1 V 53) Voor de a.s. belijdenis een ruime keuze van fai alle bindingen en zoowel in de goed koop e als in de duurdere soorten. Voorradig in den Boekhandel van de HEUSDEN. Blijvende voor nit gang ln de Kindernitzending Het Centraal Genootschap heeft den af- geloopen winter met onderbreking van enkele weken, 7 koloniehuizen in exploitatie gehad. Begin April, ruina een maand vroeger dan anders, zullen alle 9 koloniehuizee weder voltallig bezet zyn. Het aantal afdeelingen neemt wekelyks toe. Tegenover enkele afdeelingen, die verslap pen, staan zeer vele andere, die in kracht en organisatie toenemen. Er vertoont zich een perspectief van ny- pend plaatsgebrek. M«-t den meesten ernst wordt gearbeid om spoedig een tiende huis te kunnen openen, waar zeer spoedig een elfde en twaalfde op zullen moeten volgen. R-eJs nu kan Nederland op gebied van hulp aan het zwakke kind, den toets der vergelijking met alle beschaafde landen, glansryk doorstaan. Nog enkele jaren van harmonische voor aitgang, zoowel in aantal verpleegde kinderen als in kracht van organisatie eri het parti culier initiatief met betrekkelyk weinig overheidssteun, zal oris land op dezelfde hoogte brengen als een der buurstaten, waar de uitzending van zwakke kinderen bijna uitsluitend overheidszorg is. welke door huishoudelyken arbeid ruw, rood of beschadigd zyri, worden weder gaaf, zaeht en bla> k door Doos 30 en 60, tube 80 ct. Samenwerkende Zendingscorporaties. In de maand Februari werd door de Samen werkende Zendings Corporaties (Zen-, dmgshureau Oegstgeest) ontvangen ruim t 33 000 De besturen zyn daarvoor zeer da> kbaar. Dit neemt niet weg, dat de zorgen met den dag toenemen volgens de raming zon in Februari ontvangen moeten zyn een twaalfde van het voor 4928 benoodigdeof plm. f 72.500. Ook de Maart-inkomsten blijven verre beneden hetgeen verwacht werd om de voor de Zendingsarbeiders in Indië benoo- digde gelden, welke aan het einde van deze maand beschikbaar gesteld dienen te worden, by een te brengen, werden verzoeken om hulp rondgezorideu. Met zorg vragen de Besturen zich af waar de antwoorden blijven. In den Boekhandel van de HEUSDEN. fliettwsblail Rugpijn waarschuwt u, dat uw nieren verzwakt kunnen zijn. Uit rugpijn bli^ct dan, dat gij een 6pecifiek niermiddel dient te gebruiken om deze belangrijke levens organen te versterken. Waag u niet aan «rtstel. Begin onmiddellijk Foster's Rug pijn Nieren Pillen te gebruiken. Dit middel tan aan de nieren nieuwe kracht geven, aorg dragen voor goede bloedzuivering, •n rpgpijn, blaasstoornissen, waterzuchti ge zwellingen, pijn in de spieren of ge wrichten, matheid, vermoeidheid, zenuw achtigheid, duizeligheid en uri nestoor nis een doen verdwijnen. Tal van mannen en vrouwen, die gedu rende de laatste 25 jaren leden aan nier kwalen en de pijnlijke verschijnselen daar van, getuigden, dat Foster's Pillen hun kracht en gezondheid herstelden. Aarzel niet. De werking van dit speci fieke middel is rechtstreeks op de nieren gericht, en als deze organen goed werken, wordt bet bloed behoorlijk gezuiverd en krachtig. Daarom worden Foster's Rugpijn Wieren Pillen dan ook algemeen aanbevo len tegen rheumatiek, lendepijn, ischias, rugpijn en andere ernstige gevolgen van ■ierzwakte. Verkrijgbaar (in glasverpakking met geel etiket let hier vooral op) bij apotheken en drogisten a f 1.75 per flacon. 32 Beste meisjes en jongens. w w i v. j v*. j v i Hier zijn de antwoorden op de vorige raadsels: J. Nachtmerrie. 2. Zeegras. 3. Trommelslager. 4. Kruidnagels. De nienwe raadsels zijn: 1. Het is een vogel, die zich dik wijls heel luid laat hooren en toch Idraagt hij geen veeren, terwijl bij ook geen snavel heeft. Wat is dat voor een zonderlinge vogel? 2. Welke bloemen zijn dikwijls heel I mooi en geuren toch nnoit? ze had een vree gelijke slaap. Maar het melkmeisje maakte een mooie buiging voor de koe en zei: „Beste koe, wil je vooral de boter voor de boterham van den koning niet vergeten?" De koe, die al met een oog sliep, en het andere oog bijna niet meer o- pen kon houden, antwoordde met een geeuw: „Zeg liever tegen koning Tie relier, dat tegenwoording een heeieboel mensehen veel liever kersen jam op hun boterham losten!" En meteen viel de koe in slaap en begon luid te snorken. Daarop ging het melkmeisje weer naar het palus terug, klopte aan de slaapkamer van de konin gin en zei: „Het spijt me heel erg, Ma jesteit, maar ik kan het niet helpen, er is geen boter meer. En de koe zei, dat kersenjam heel lekker op de bo terham smaakt, als je het er maar dik genoeg op doet." A Artois hoorde nauwelijks nog wat de kleine doctor sprak. Voor zijn oogen ver toonde zich een waas, zoodat menschen en huizen als in een chaoe schenen in een te vloeien en in zijn ooren bruiste bet, alsof de golven van den oceaan kwa men aanruischen, om in het volgende oogenblik met donderend gew ld over hem heen te slaan. Zij stonden juist bij een straatkruielng en doorie en waanzinnige vrees bevan gen, voor de scherpe oogen van den klei nen doctor zijn geheim niet lange:- te kunnen verbergen, stamelde ae privaat docent een paar onverstaanbare woorden, die als een verontschuldiging klonken en door een waanzinnige vrees bevan- tervolgers hem op de hielen zaten. „Zijn succes begint hem al naar het hoofd te stijgen", zeide doctor Gieisberg tamelijk luid bij zichzelf, terwijl bij hem verwonderd nakeek. „Waarachtig, ik ge loof nog altijd, dat zijn ontdekking be ter is dan hijzelf." Siegmund Artois ging niet naar de fabriekwant bij zou niet in staat zijn geweest, thans iemand onbevreesd in de oogen te zien. Urenlang dwaalde bij in de eenzaamste lanen van het uitgestrekte stadspark rond, totdat bij volkomen li chamelijk uitgeput wastoen sleepte hij zich met zware, vermoeide schred-en naar huis terug. Zijn eerste waanzinnige opwindiug was thans in zooverre geweken, dat hij in staat was zijn toestand ©enigszins dui delijker te overzien. Tegelijk mr4. zijn ge zond verstand, kreeg hij ook zijn vast beradenheid terug, om den strijd voor zijn bestaan en voor zijn geluk tot hert; bittere einde met ongebroken moed te voeren. „Het toeval is mij tot nu toe steeds trouw gebleven," herhaalde bij telkens opnieuw bij zichzelf, „en het zal mij ook thans niet in den steek laten. Dü- ringhoffen zal niet leven, want hij raag niet meer leven. Er is thans nog slechte voor een van ons beiden plaats op deze wereld en ik heb geen lust voor dien ander vrijwillig het veld te ruimen. Ik wil mij niet tot een willoozen speel bal van bet grillige noodlot laten maken, maar omgekeerd wil ik bet behoerschen en bet in mijcuvoordeel dwingen." Het eerste dat Artois na zijn thuis komst deed, was een daad, die de voor zichtigheid hem reeds lang had moeten gebieden en voor het volvoeren waarvan slechte een zekere onverklaarbare laf heid hem tot op dit oogenblik had terug doen deinzen. Hij haalde Valentin Dü- ringboffens manuscript nit de diepte van zijn schrijftafella te voorschijn, waarin hij bet bad opgeborgen en nadat bij het nogmaals regel voor regel met het door hem vervaardigde afschrift had verge leken, maakte hij zich gereed het in de kachel een prooi der vlammen te doen worden. Maar men had niet meer ge stookt en onderin bevonden zich slechts de koude overblijfselen van het vuur in 3. Ik ken een soort muisjes, waar zelte bet vreesachtigste meisje niet bang voor is. Onbevreesd neemt ze die in baar' hand en eet ze zelfs op.... zonder schromen. Welke zijn dat? En dan ken ik nog een soort muizen, die heelemaal niet bang zijn voor de poes, nooit wegloopen en niemand vrees aanjagen. Integendeel, de meeste men- schen koken ze of bakken ze en eten ze opl Ten slotte is er nog een soort muizen, die we altijd in de hand dragen en niet graag zouden missen. Welke zijn dat nu? 4. Welko tand is in staat alles stuk te bijten, zelfs steen en ijzer? OOM KA REL. DE BOTERHAM VAN DEN KONING Heel lang geleden leefde er eens een koning. Herman de Groote heette hij. Maai- dat was zijn Zondagsche naam In de week noemde iedereen hem Ko- |ning Tierelier, omdat er in lid heele land niemand was, die zoo prachtig op zijn vingers kon fluiten als de koning Zelfs de koningin, kon dat niet zoo mooi. Hoewel ze anders toch erg knap was. Op een avond vroeg de koning aan de koningin„Zou ik niet een beetje boter kunnen krijgen, voor mijn boterham?" „Ik zal eens vragen", zei de koningin en ging naar het melkmeisje en vroeg. „Kun nen we niet een beetje boter krijgen voor de boterham van den koning? Daarop ging het melkmeisje naar den koestal, omdat ze niet tot den volgenden mor gen wilde wachten. Ze liep hard, om dat de koe anders misschien al naar bed zou zijn. Toen ze in den stal kwam, had de koe haar slaapmuts al opgezet en wilde juist in bed stappen, want De koningin, die al papil jot jes in baar den vorm van een hoopje slakken en wat doode asch. Artois moest van een lucifer gebruik maken om het manuscript aan te ste ken. Het papier scheen van een bijzondere hoedanigheid te zijn, want het brand de heel moeilijk. Eindelijk echter kron kelde toch een gretig lekkend vlamme tje langs den rand van het eerste blad omhoog en Artois kon bet cahier in de kachel werpen om bet daar tot vol ledige verbranding te laten overgaan. Hij boog zich voorover, teneinde op dit ver brandingsproces een waakzaam oogje te houden, doch daar drong plotseling de klank van een stem tot zijn ooren door, die hem veel te goed bekend was, om niet door een plotselingen schrte te wor den aangegrepen en voor een oogen bik. al bet andere te vergeten. Buiten bezinning snelde hij naar de deur, schoof den gren del terug waarmee hij haar gesloten had en stond op den drempel. Wat hij geboord meende ie hebben, was geen dwaling van zijn opgewonden geest geweest. Op nauwelijks twee pas afstand stond Edith Wallroth vooThem, doodsbleek en met diep in bun kassen liggtnde, vlammende oogen. „Ik moet hem spreken!" bad zij juist het ontstelde en radelooze dienstmeis je toegesnauwd om daarna, nu zij hem in het oog kreeg, zonder verder op de aanwezigheid van het meisje acht te slaan, onstuimig op hem toe te snellen. „Daar ik je noch op de fabriek, noch op een andere plaats kon vinden, moest ik wel hierheen komen," hijgde zij met cpgt wonden en heesch klinkende stem. „Laten we in je kamer gaan, want ik moet met je praten." Artois had er een oogenblik aan ge dacht haar den toegang te weigeren haar had gedaan, durfde niet te voor schijn te komen, en zei alLen maar: Zoo! „En toen ging ze naar koning Tie relier en sprak: Je moest maar liever geen boter op je boterham eten, want er zijn een heeleboel menschen tegen woordig, die kersen jam veel 1 kkerier vinden! Wil je dat ook niet eens ptro- beeren?" „Nee 1 sapperdemallemostexdpotriep de koning boos. Hij moest bijn-i hui len, zoo kwaad was hij en bedro fd stap te hij weer in bed en jammerde: „Ik lust geen kersenjam! En ik wil hel niet! Lammetjes—pap—nog an—toe, niemand kan toch zeggen, dat ik lastig ben, maar ik wil nu eenmaal graag een beetje bo ter op mijn boterham 1" „Nou, nou," zei de koningin, „Wees maar stil". En ze ging naar het melk- .mc-isje en die ging weer naar den koes tal en maakte de koe wakker en vertelde wat er gebeurd was, waarop de koe zei „Komkom, zoo erg had ik het niet be doeld, hier heb je melk voor de pap van den koning en hier is de boter voor zijn boterham, en nu ga ik weer slapen, goeie nacht 1" Nu, jelui begrijpt, dat koning Tiere lier dolblij was, toen hij de goudgele boter voor zijn boterham zag. Hij sprong uit bed on ging van louter plezier op zijn hoofd staan, met zijn kroon op, en floot daarna zoo prachtig op zijn vingers, dat alle menschen dachten, dat er een nachtegaaltje zat te fluiten! Daarna stap te de koning weer in bed en zei „Nie- tmand kan toch zeggen, dat ik lastig ben, maar ik ben nu eenmaal dol op een beetje boter op mijn brood 1" En toen viel hij in slaap en droomde van dikke boterhammen met boter, zoo zoet als honing! En nooit heeft de koe meer geweigerd, boter te geven voor de boterham van den koning. EINDE. maar hij voelde zich tegenover haar ge biedend optreden en baar somber dreigen de blikken zoo onmachtig, dat hij haar willoos lange zich de kamer liet bin nengaan. Met gebogen hoofd volgde hij haar. Sprakeloos stonden zij binnen tegen over eikeinder. Edith verwachtte dat Ar tois bet eerst het stilzwijgen zou ver breken en hij verzamelde al zijn moed om met een verwijt haar beschuldiging te voorkomen, waarop hij voorbereid was „Ben je niet wijs, dat je het waagt mij in mijn woning te bezoeken?" vroeg hij. „Als het Ingeborg eens geweest wae die jou tegemoet gekomen was inplaats van ik, wat ter wereld zou je haar dan hebben moeten zeggen?" De lippen van de jonge vrouw ver trokken zich tot een hoonenden grijns „Alsof het daar nu nog op aankwam thans, waar wij op het punt staan aan de geheele comodie een einde te ma ken! Of zij het een dag vroeger of la ter te weten komt, wat heeft dat nu nog te be teekenen?" „Je had mijn antwoord op je brief moeten, afwachten, Editheenige uren geleden pas heb ik je uitvoerig geschre ven." „Ik heb je brief ontvangen en juist daarom ben ik hier. Dacht je werkelijk, dat je mij met ijdel gezwets en gezochte uitvluchten om den tuin zou kunnen led den, Siegmund?" „Maar ik zweer je, Edith, dat van gezochte uitvluchten daarbij absoluut geen sprake is. Een gemeenschappelijke vlucht, zooals jij dat van mij verlangt, is onmogelijk thans tenminste onmogelijk Ik zal mijn belofte vervullen, zoodra ik daartoe de macht heb, op dit oogenblik echter Belijdenis-Teksten „Zoodra je de macht daartoe hebt,: dat wil zeggen: nooit! Span je niet in: om mij tot andere gedachten te brengen, want ik doorzie je volkomen Maar ik( laat je niet los, ik kan je niet meer los laten en ik wil het ook niet. Ik ver-, lang, dat je je woord houdt, onverschillig of je het blijmoedig of onvrij willig doet I. Over twee of drie dagen reeds kan Wal-i roth terugkeeren en daarom moeten wij morgen vertrekken." „Ik herhaal nogmaals, Edith, het ia onmogelijk! Heeft die wanhopige gedach-i (te je dan geheel en al je bezinning doen verliezen, dat je niet meer in staat bent den toestand te begrijpen? Dit onver- wa< hte succes met mijn geneesmiddel heeft de verhoudingen absoluut gewijzigd en geheel afgezien van honderd andere bezwaren, zou ik reeds met het oog) op de daaruit ontstane verplichtingen ge-i dwongen zijn, voorloopig hier te blijven. De bereiding van het middel kan slechte door mg geschieden, want zoolang mij op de wijze van vervaardiging geen pari tent is verstrekt, moet het vanzelfspred kend mijn geheim blijven. Ik heb met den directeur van de chemische fabriek be-t paalde contracten afgesloten, waaraan ik! moreel en rechtens gebonden ben en „Genoeg, genoeg!" viel zg hem mek een verachtelijke handbeweging in de r&i de en steeds op dien heeschen, hartstooh.-» telijk opgewonden fluistertoon, waarop dit gansche gesprek gevoerd werd. „Wak je mij ook allemaal te zeggen hebt, hek zou niet in staat zijn mij te overtuigen, Want het is toch niets dan een voord wendsel. (Wcrdt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1928 | | pagina 5