na Waterloo
UitgaveFirma l. J. veerman, Heusden.
No. 4820 Woensdag 13 Juni 1928,
FEUILLETON
JlpDlNG
Parlementair Overzicht.
smaakt als room
Buitenland
enysstille"d
Binnenland
^AND VAN ALTENA
Dit blad verschijnt WOENSDAG en VRIJDAGMIDDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.25, en
franco per post beschikt f 1.40. Attooderlgke
nummers 6 cent.
Int. Telefoon no. 19. Postrekening no. 61525.
Advertentiën van 1 6 regels 90 cent. Elke regel
meer 15 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdagmiddag 1 uur en
Vr|dagmorgen 9 uur ingewacht.
Dat benauwde gevoel
Een Boerenverhaal uit den Tautius
door
FRITZ RITZEL.
15
Nobile's Pooltocht.
Het laatste nieuws over de »Italia® komt
uit Oslo en luidt
De bladen brengen extra-edities met de
eerste berichten over de levensteekenen
van de «Itaiia.®
Men hoopt dat het weer spoedig zal
toelaten, dat de Nooreche vliegers naar het
Noord-Oostelijk gedeelte van Spitsbergen
kunnen vliegen.
Men neemt aan, dat zij wel niet in de
gelegenheid zullen zijn te landen, daar hun
watervliegtuigen niet op land of ijs kunnen
neerstryken, doch de vliegers kuunen naar
Nobile zoeken en na het vinden van de
»Italia« levensmiddelen enz. omlaag werpeo.
Men geeft ook uiting aan de opvatting
dat het voor een gewoon stoomschip zeer
moeilijk is tot het desbetreffende gedeelte
van Spitsbergen door te dringen, daar zware
pakijsvelden moeten worden overwonnen.
Naar uit Kingsbay wordt gemeld moet
vastgesteld zijn, dat de geheele bemanning
der vitalise zich in leven bevindt.
En uit Kingsbay wordt nader gemeld
vBe vCitta di Milaoo® heeft Zaterdag te
11.15 sur van de bemanning van de
vitalise een (nieuw radiobericht opge
vangen, volgens hetwelk de positie der
expeditie 80 graden 15 minuten Noorder
breedte en 22 graden Oosterlengte is.
Nieuwe aardbeving te Korinthe.
Donderdagmiddag is wederom een hevige
aardbeving gevoeld te Korinthe.
Een aantal buizen die reeds door de
aardbeving van April j.l. waren beschadigd,
stortten in. De bewoners werden door een
paniek aangegrepen.
Uit Kiel meldt noen
Donderdag kwam by een oefening in
het mijnenleggen voor Scbleimüode door
onbekende oorzaak een rayn tot outplofGng,
waardoor zes soldaten doodeiijk en vier man
zwaar gewond werdeD.
Een bezoek aan zyn eigen graf.
De New-York Herald® (Parijsche
editie) meldt, dat toen een zekere T. G.
Karahalas, een koopman te Boston, die in
den oorlog heeft medegevochteo, dezer
dagen een bezoek bracht aan de oorlogs
graven in Frankrijk, bij bet Belleaubosch
een houten kruis vond, dat zyn naam ver
meldde. Karahalas heeft in '1917 in het
Belleaubosch gestreden en werd toen ge
wond. Volgens een legerdoodenlijst was hij
gesoeuveid, en toen hy boorde dat in bet
bosch te zyner nagedachtenis een kruis
stond, vertrok hij naar Frankrijk, waar
hy de sensatie onderging zijn doodsbericht
te lezen.
Spoorwegramp in Beieren.
Uit Neurenberg wordt aan de >Crt.«
gemeld
Na bet doorryden van het station Sie-
gelsdorf, is de D-trein van Triest o»er
MüocheD naar Nederland ontspoord. Tot
dasver zyn er 22 dooden en 12 zwaar
gewonden, terwyl 11 personen minder
ernstig werden gekwetst. De zwaar en
licht gewonden zijn m de ziekenhuizen te
Neurenberg en Fürth opgenomen. Onder
de dooden bevinden zich zes spoorweg
employés.
Zoowel de locomotief als een aantal
rytuigen zyn ontspoord.
De trein reed met normale snelheid,
toen plotseling de locomotief uit de rails
liep en van den tamelijk hoogen spoordijk
omlaag stortte. Hy sleurde zeven wagons
mede uit de rails, waarvan er eenige in
elkaar schoven.
Merkwaardigerwijs werd de bagagewagen,
die zich onmiddellijk achter de locomotief
bevond slechts licht beschadigd. Daarentegen
zyn de eerste rijtuigen achter den bagage
wagen vrijwel geheel vernield de meeate
dooden en gewonden bevonden xich dan
ook in deze wagons.
De omstandigheden, onder welke de
ramp plaats bad, doen sterk denken aan
die van het spoorweg ngeluk te Leifierde.
De autoriteiten nemen dan ook, volgens
de xLokal Anzeiger®, voorloopig aan, dat
men hier weer met een aanslag te doen
heeft. De politie stelt in deze richting
een onderzoek in. Dat de locomotief ia
een richting ligt, tegengesteld aan die
waarin gereden werd, maakt het waar
schijnlijk, dat de trein op een hindernis
is gestooten. De wisselwachter herinnerde
er aan, dat twee jaar geleden by het
nabygelegen station Pusehendorf herhaal
delijk aanslagen op treinen zyn beproefd,
die echter steeds op het laatste oogenbiik
ontdekt zyn.
(Wordt Tjerfolgd),
vur liet Land un Heisüei ei ftttena.fleLaiistraat aide Boiielerwaar
als gevolg van slechte
spijsvertering, zal spoe
dig verdwijnen na ge
bruik van Foster's Maag-
pallen, het laxeermiddel
bij uitnemendheid.
Foster's Maagpillen
Alom verkrijgbaar a f 0.65 per flacon
Over do pensioenwetten Geen op
haling van alle controversen ge-
w&nscht De pensioenwet heeft rust
noodig
"s Graven li age, 7 Joni.
Het begon al, zoodra we goed en wel
onze neus binnen de deuren can <1
Tweede Kamer haddeil gestoken: de se
rie moties enz., die bij de voorgesteld?
wijziging van enkele artikelen van de
pensioenwet 1922 werden ingediend. Me
neer Gerhard (s.d.) opende de rij met een
motie, die moest uitspreken, dat <lit ont
werp sleelits een zeer partieels wijzi
ging brengt, ofschoon de wet nog geens
zins aan redelijke oischen voldeed Eu dat
Clus de pensioenwet op verschillende
hoofdpunten, o.a. betreffende hoi, die
aangesteld zijn óp arbeidscontract, bin
nen niet al te langen tijd herziening
behoefde. Mevr. Bakker-Mort vond de her
ziening ook te beperkt en betreurde voor
namelijk, dat in 1925 Je mogelijkheid is
weggenomen voor de ambtenaren oni ver
vroegd ouderdomspensioen (55 jaar) ie
vragen. Meneer Tilanus (e.li.) kon zich
echter best voorstellen, dat de regeering
niet zoo makkelijk ertoe overging, een
wijziging van den pensioenwet aanhan
ging te maken, want leze ltde woor
den gebruikte minister da Geer later
depensioenwetgeving had behoefte aan
rust. Waarmee hij evenwel niet wilde zeg
gen, d»t de regeering voorstellen tot
wijziging zou moeten afwijzen,, die de
pensioenlasten niet opvoeren. Maar van
de motie- Gerhard wilde hij niet w >-
ten. Die zou de pensioenlast te veel
verzwaren.
En dan, meneer de Visser De com
munistische dan. We waren waaratje ver
langend hem te zien. Waarom Ja, waar
om? Omdat er een zeer mystiek geheim
rond hem zweefde. Was' er einde der vo
rige weck geen Openbare vergadering van
de Federatie Zuid-Holland der Com
munistische Partij Holland belegd, bijge
woond door eene schare van zegge
personen? En was daar niet uit den uioni
van de befaamde „groep-Burink" den
kreet vernomen: „Waar is Lou ue Visser,
de vrouwenbeul?" zekere romantische
smet, een weinig nieuwsgierig waren naai
den vermeenden roeden blauwbaar!
Welk geheim verbergde Lou de Visser?
We hadden gehoord, dat hij op ten com-
o
Dat Hansjörg zonder meer een der
paardenknechts ontsloeg, omdat die na
zijn terugkeer overbodig was geworden,
had de boerin in ieder geval nog kunnen
billijken, want de ontslagene was een
ruwe, aan den brandewijn verslaafde jon
ge kerel, al zat het haar ook dwars, dat
haar zoon hiervoor niet eerst haar uit
drukkelijke toestemming gevraagd had,
dat hij zich vermat, den metselaar
van het dorp te bestellen voor enkele
noodzakelijke repaties aan de stallen, zon
der er haar van te voren over te spre
ken, dat maakte haar zoo woedend, dat
zich dadelijk in de eerste aclil dagen
oen hevige scène tusselien moeder en
zoon afspeelde. Als vrouw Schilling toh-
t jT gemeend had, in den teruggekeerde
den vroegeren, slaafsch gedweeë, die ie
der van haar woorden willoos opvolg
de, weer te vinden, dan was ze diep te
leurgesteld geworden De oude barsclie
toon hielp niet meer, en wat de lieerscli-
zucbtige vrouw het meest opwond, was
dc omstandigheid, dat- haar zoon tegeno-
vef haar ontketenden toorn de grootste
kalmte stelde, haar zakelijk het nut van
zijn regeling uitlegde en haar onomwon
den te kennen gaf, Jat de tijd van. haar
onbestreden heerschappij en zijn vroe-
/.lunistischc „congres" met een vrouw
„geknokt" moest hebben Zou hij daar
over spreken. We waren een weinig te
leurgesteld, toen hij dan eindelijk op
stond. Want er was niets bijzonders aan
hem. Edoch, hij mag dan al gebn „vrou
wenbeul" zijn, voor de regiering bleek
hij toch allesbehalve vriendelijk In het
kort kwam zijn betoog hierop neer, dat
de regeering halsstarrig was, het recht
van amendement vernietigde, en daar
dit een conflict met de Kamer betee-
kende dus maar zoo spoedig mogelijk
moc-st vertrekken. Een parlement met ec-
nig karakter zou tot zulk een r.;-
geering zeggen: Scheer 17 weg
En daarmee kon de regeering, en ook
het parlement, het voorloopig doen. Al
ide meneer de Visser nog meer, bijv
dat voor hem hoofdzaak was, dat de oude
i .r-hteu van het personeel werden her
steld en dat in de eerste plaats preuiie
vrij pensioen hersteld diende te worden
M» j. YVesterman (v.b.) nam het argument
van mevr. Bakker-Nort over en be
treurde bovendien, dat geen gelegenheid
tel pensioenneeriug werd geopend voor
;>ud-lee.rarcn van vroeger nietgesubsidi-
tarde i nrichtingen van nijverheidsonder
wijs Natuurlijk was al dit praten over
pensioenen en rechten voor al of niet
ambtenaren den heer Braad (F B.) een
doorn in het oog llij kwam er tegenop,
dat de rtegecring- hier maar met in idle
hand gaf, terwijl de armbesturen niet
voldoende hadden, om in den nood te
vrojsjien. Niet de een alles en «le ander
niets, besloot hij. Meneer ter Laan (s.d.)
was niet tevreden met deze „simpele wij
zigingen" en •steunde dus met warmte de
mctie-Gerliard, doch meneer van Dijk was
pal tegen! Omdat elke wijziging van de
pensioenwet onmiddellijk andere wijzigin
gen noodig maakte, waarvan do gevol
gen niet te overzien waren. En hij voeg
de er de verzekering aan toe, «lat al
ipocht de motie aangenomen worden, de
tegeèririg die toch wel naast zich neer
zou leggen.
Waarop minister de Geer kwam uit
n zetten, dat de regeering niet voor
nemens was geweest, een wijziging van
dc pensioenwet aanhangig te maken Er
was nog veel achterstand in de uit
vet ring der verschillende novellen: dus,
er was rust noodig in de pensioenwetge
ving. De bedoeling van de onderhavige
wijziging was alleen geweest', de aanvul
ling van eenig© concrete leemten in de
wei,, die aan het licht waren getreden
.en die tot tastbaar onrecht leidden. Up
Doos30-60-90ci
Bij Apofh.en Drogisfm
gt-ro willooze volgzaamheid eens en voor
altijd voorbij waren.
Boos had vrouw Schilling meordo.ro da
gtri ronclgeloopen, zonder 'n woord mot
hem te wisselen, welke demonstratie ech
ter niet den minsten indruk op den weer
spannige scheen te maken want gelaten
werkte Ji ij in huis eh hoi' als vroeger,
steeds een tot vroolijkheid neigende ge
moedsstemming ten toon spreidend, waar
door hij zich spoedig weer do algem ene
genegenheid van het personeel had ver
overd. Vergeefs brak de boerin zich liet
hoofd, hoe hot mogelijk kon zijn, dat
in den korten tijd van twee jaren het
karakter van haar zoon zoo buitenge
woon veranderd was en ze had er bit
ter berouw over, dat zij zelf het geweekt
was, die zijn heengaan had bewerkt, «Os
te meer, waar van het beoogde huwelijk
blijkbaar nooit iti der eeuwiglmi I iets
zou komen. Ze moest aau den gevangen
vogel denken, <lie, eenmaal los gelaten,
zich nooit meer achter de tralies van
de kooi laat sluiten
Toch zou de vrede met den tijd wel
©enigszins hersteld zijn, daar de oude
vrouw zelf wel inzag, «lat :lö houding
van Hansjörg in zekeren zin gerechtigd
was toen liet toeval wilde, dat de
boodschapster, die dagelijks naar Kat-
zi nellen bogen ging-, op een Zondagmiddag
op de boerderij kwam en de eigenares
vertelde, dat zo. den jongen boer al meer
malen 's avonds bij den molen in het
.Tammt rdal gezien had. Met. hamerend?
polsen en ingehouden adem. boord vrouw
Schilling deze tijding tuin, hoewel ze do>d
alsof het haar bekend was, dat Hans-
jörg vaak 's avonds naar dén molen
ging en zoo hoorde ze de praatzieke
oude uit, dio vertelde dat Pauliea van
dt.n molenaar Hansjörgs meisje was
•die punten moest da wet dus gewijzigd
worden. Maar we moesten asjeblieft niet
alle controversen weer gaan ophalen!
Wat niet wilde zeggen, dat de Kamer
niet mocht amendeeren. Als dit alleen
maar de materie zelf raakte, dan was
er geen enkel bezwaar,
En daar bleef het bij. Wel vloog me
neer Braat den heer ter Laan in het haar
figuurlijk gesproken natuurlijk om
dat deze waf van hem had gezegd Waar-
p liij ook met den voorzitter aan den
stok kreeg, omdat die niet wilde, dat
meneer Braat over iets anders sprak dan
de pensioenwet. En ten slotte werd de
motie-Gerhard verworpen met 44 tegen 24
stemmen (s.d., v.d., 1 comm. en 4 r.k.).
Bij de artikelen kwam er een amende
ment op de proppen, van de commissie
van rapporteurs, strekkende om ook hot
personeel van de na 1 Mei 1921 door
!e gemeente gesubsidieerde nijverheids
scholen onder de wet te doen vallen.
Dit werd warm gesteund door uiej. Groe-
neweg (s.d.) en mevr. Bakker-Nort (v.d.)
Alsook door meneer van Aal ten (v.d.)
Neen, zei dc minister. Het druischt tegen
het beginsel van de wet in. Onaanneme
lijk: aldus was ten slotte zijn veto.
Waarna meneer van Dijk (r.k.) liet amen
dement maar introk. Doch intusschen
had de minister wel zijn goede wil ge
toond en beloofd, daar hier sprake was
van een geval, dat indertijd niet kon wor
den voorzien, een nieuwe partieel© wijzi
ging ad hoc te overwegen t
Het zelfde lot trof nog twee andere
amendementen, van de hoeren Soring en
van Gijn. Die, volgens den minister ook
buiten den opzet van de wet gingen.
En dus".
Onaannemelijk.
Even onaannemelijk, om dezelfde re
denen, als een met veel vuur voorge
dragen amendemcnt-Tilanus (c li.) om
vrouwelijke ambtenaren ,al of niet op
eigen verzoek op GO-jarigen leeftijd pensi
ve n te verleunen", en een sub-amendommt-
Biikker-Nort, om de bepaling te «leen
vi r vallen, dat liet pensioen bij algemeen
maatregel van bestuur zou worden vast
gesteld zooals meneer Tilanus nog
voorstelde. Er waren nog meer amende
menten, van min of meer belang. Maar de
minister hield voet bij stuk, wilde zicli
alleen bij zijn eigen voorstel bepalen
cu verzocht beleefd geen vreemde eieren
in zijn nest te leggen
En de Kamer was volgzaam. „Onder
worpen... het is eenvoudig bar", zei Lou
dc- Visser.
.Nu, en die kan het weten!
Politicus
Nu ging do boerin een licht op, waarom
haar zoon s'avonds altijd urenlang ver
dween en ook Zondagsmiddags nergens
to zien wa,s. Daarom had hij geen moei
te gedaan voor nicht Henriet-tri, daar
voor had hij die rijke partij laten schie
ten, om een meisje na te lóópen, wier fa
milie tot de minste in den omtrek be
heerde. Nu, dat daar niets ernstigs van
zou komen, daarvoor zou zij wel zor
gen; dat zou wati moois zijn, als op do
Kodeberger-hoeve, op haar boerderij, de
dochter van den vroegeren meesterknecht
als boerin kwam.
Onder het ecu of ander voorwendsel
li t zè de vrouw vertrekken en riep haar
zoon.
Hansjörg was niet thuis.
Door een van de knechts was hij ge
zien, toen hij dadelijk na het middag
eten den weg naar den Galgenkop was in
geslagen.
Nu wist vrouw Schilling genoeg De
weg naar den molen voerde over d« n
Galgenkop. Bevend van woedde en op
winding. ijlde de boerin naar haar slaap
kamer, nam een omslagdoek uit de kleè-
lenkast on verliet heb erf, nadal zo aan
d< ouden Kasper op het hart gedrukt
had, goed op het huis te passen, omdat
ze een gewichtige boodschap móest dóen
Zooals zo altijd gewoon was, haar be
sluit snel te nemen, wilde ze ook nu
zuh overtuigen van de waarheid van het
gehoorde, en voor liet geval dat alles
zco was. als de Oude Ursula verteld
had. voorgoed een een eind maken aan de
rnwaardige vrijerij Van haar zoon.
Niet lettend op de kleurenpracht ran
het bosch, waarop de heldere herfstzon
zich in duizend schakeeringen spi ogjlde,
snelde de boerin naar haar doel, den mo
len. Reeds begon de weg te dalen
O
D—
op de volgende bocht moest ze al in het
dal kunnen kijken
Plotseling stond ze stil en staarde als
bctcoverd naar een open plek in het
bosch, een paar honderd schreden van
haai verwijderd. Was het een visioen van
baar opgewonden zenuwen, wat ze daar
ginds zag? Die man daar leek in groot-
ia-, houding en gang als twee droppels
water op haar gestorven man maar nee,
het was immers éen stadsche heer, die
nu met vlugge schreden den -,vsg naar
Dcrnschied insloeg hoe ken ze daar
mee een gelijkenis gezien hebben! Hoofd
schuddend vervolgde ze haar weg en
kwam 'spoedig op Ja en plfk, die juist
boven den molen lag en van waaruit men
het erf en den tnin van de kleine be
zitting geheel kon overzien
ïn het tuintje ging het blijkbaar lus-
stig toe. Twee jonge stemmen zongen
let oude volksliedje:
In einem külen G runde
Da gelit ein Mülilenrad,
Mein Liebchen ist verschwü n den,
Das dort gewohnet hat.
Het vrcolijke lachen en praten, dat tus-
schen de coupletten door te hooren was,
paste in het geheel niet bij den zwaar-
moedigen inhoud van het gezang. Nu
vluchtte de molenaarsdochter uit het- pri
emt je naar buiten en liep vlug en lenig
tasschen de aster- en ïesedabedden door,
achtervolgd door Hansjörg, tot het hem
gelukte, de vluchteling te vangen en
in zijn armen te sluiten. Lang hield
hij het teeder tot hem opziende meisje
omvat en werd niet moede, steeds weer
haar rooden mond te kussen, toen plotse-
iuig, als uit den grond opgerezen zijn
mceder aaii het tuinhekje stond en woe-
Zijn vrouw doodgeschoten.
Zaterdagmiddag heeft de 45-jarige li
B. uit Hilversum zijn echtgenoot©, oud 44
jaar, op straat met revolverschoten g<>.
dood. De vrouw had een week of zes
geleden met de bij hen thuis zijnde tweel
kinderen, 9 en II jaar oud, verlaten, en'
zich naar Hilversum begeven, waar zij
met een andereu man hij een familie' op
den Geuzenweg ging inwonen B. heeft
Zaterdagmiddag met den trein van 14.47,
uur Zwolle verlaten en is naar Hilversum!
do ld riep:
„Nu, ik moet zeggen, dat lief hieï!
fideel toegaat! Heb je geen greintje
St haamtegevoel meer in je lijf, Hansjörg,
dat je jezelf zoo vergeet? Wat moet dat
bettekenen
Verschrikt voeren de beide jongelui uit
elkaar en stonden tegenover de woeden.*
dc vrouw met bleek géworden gezichn
ten. 1
„Dus daar brengt mijn nette zoon zijn'
tijd zoek!" ging vrouw Schilling opge
wonden voort. „Heb je dat in Frank
fort geleerd, om een* arm meisje van hetj
©enige wat zei heeft, haar goeden naam,
u.' berooven? En jij wendde ze zich naar,
La alien, die doodeiijk verlegen voor haan
stond, „schaam jij je niet, een jongen
na te loopen, die je toch nooit van zijni
leven kan trouwen die alleen maar
wat met je speelt? Ik zou waarlijk gen
leofd hebben, dat je moeder zaliger eni
je vader je tot wat beters hebben op
gevoed! AVeet je, hoe zoo'n vrouwspersoon
genoemd wordt
Een haastig gebaar vau haai" zoon on
derbrak haar woordenvloed.
„Moedei," zei Hansjörg met bevend!
stem, „zeg niets, waar u later spijt vanj
zen kunnen hebben! Van Paulien kan
ik geen kwaad hoeren, ook door mijn
eigen moeder niet!"
Een oogenbiik stond de boerin vew
stomd over dien onvoorzieaen tegen
stand. Zoo ver was het* gekomen, datI
haai" vroeger zoo meegaande zoon o-
ptnlijk tegen haar partij koos! En meti
welk een gezicht en met welk een
nadruk. j
tel! I t
_i i t