Tweede Blad
No. 4871 yrjag 7 Oeceier
DE AMATI.
voor het Land
van Heusden en Altena,
de Langstraat
en de Bommelerwaard.
llWILLETON
- 1
Plaatselijk Nieuws
BEHOORENDE BIJ HET
Bevrijd Uw lichaam van
nrineznnr I
5.
EINDE.
-1
ÊSk
Wmm 1ÜI S
-
Esn kijkje bij den w»»dstrjjd Holland Italië, welke strijd door Holland met 32 werd verloren.
Zaterdagavond 7 uur had tot sluitiDg vaa
de bazar de trekking plaats van de groote
verloting, waaraan 150 prijzen verbonden
warer, en van een 3 tal kleinere verlotin
gen met als prijs respectievelijk een nacht
zak, een damestasch en een pop met wieg.
Reeds een half uur voor de opening der
zaal verdrongen zich talrijke belangstellen
den op de trappen en het bordes van het
oude raadhuis en toen om 7 uur de zaal
geopend werd was het een geduw en ge-
dring om binnen te komen, doch door het
tactisch optreden der politie, waarvoor hun
een woord van dank toekomt, bad alles
een ordelijk verloop. Het bleek, dat de zaal
onmogelijk alle bezoekers bergen kor, zoodat
velen zich tevreden moesten stellen met
den plaatsje in de vestibule of op het bor
des. De trekking van deze verlotingen,
welke geschiedde door den jongenheer P.
de Groot, nam nog al eenigen tijd in
beslag. De hoofdprijs der groote verloting,
een fiets, welke gewonnen werd door den
heer J. van Dommelen alhier, viel op 882.
De andere pryzen vielen op de volgende
nummers
1305 1567 585 895 1565 1442
1056 1478 642 18 300 1311
226 460 12 1347 1274 1606
370 215 240 434 1215 35
825 42 167 70 1456 502
1512 189 308 376 1127 1307
796 1562 1694 310 1633 505
1235 514 1443 445 1487 1222
1351 1117 516 1420 932 459
1062 555 399 1352 1251 217
jtienwshlad
Bij verzwakte nieren brengen urinezuur
en andere vergiftige onzuiverheden uw
heele gestel in de war. Daarom is het zoo
gevaarlijk om waarschuwende verschijnse
len te verwaarloozen, zooals rugpijn, urine-
stoornissen, blaaskwalen, rheumatische pij
nen, stijve en gezwollen gewrichten, gruis
of neerslag in de urine, ischias en spit,
gerommel in de ooren, hoofdpijn, duize
ligheid en zenuwachtigheid.
Gij dient de behoorlijke werking uwer
nieren te herstellen, waardoor zij de ver
giften uit uw bloed filtreeren. Het is
onverantwoordelijk om de kans te loopen
dat zich blaasontsteking, chronische rheu-
matiek, waterzucht, steenvorming in de
nieren of blaas, en gevaarlijke chroni
sche nierziekten ontwikkelen.
Duidelijk is, dat gij bijtijds uw nieren
moet opwekken en versterken. Wacht niet
langer. Gebruik Foster's Rugpijn Nieren
Pillen, het specifiek niermiddel. In ge
heel Nederland is zijn succes bekend. Dui-
zende dankbare mannen en vrouwen zeg
gen, dat Foster's Pillen hen geholpen
hebben, en zij knunen ook u gezond ma
ken e 11 houden.
Verkrijgbaar (in glasverpakking met geel
etiket let hier vooral op) bij apotheken
en drogisten a f 1,75 per flacon. 31
limtlermbriek.
Beste jongens en meisjes.
De oplossingen van de vorige raadsels
«ijn:
1. Leeuw—ar—den is Leeuwarden.
2. Een fotograaf.
3. Bruin kruin.
Bn de nieuwe raadsels zijn:
1. Mijn geheel bestaat uit 9 letters
en noemt dingen, die we alleen maar
in den winter gebruiken kunnen.
9 4 6 is niet droog),. 3 5 4 9 is een
gevleugeld dier9 8 6 is niet slordig
a 4 7 2 3 is een voorwerp om iets in te
dragen5 1 is een deel van een wa
gen.
2. Wie kan van de volgende letters
den naam van ©ien plaats in Zuid-Lim
burg maken?
AIDEEKKRR
3. In den volgenden zin zijn drie vis-
schen verborgen. Wie kan ze vinden?
„DE BAAR STOND, VOOR ND NOG
IEMAND ER AAN DACHT, OP EEN
KAR, PER SLOT VAN REKENING NOG
EEN UUR TE VROEG."
OOM KAREU
FIRPO DE LAATSTE DER BLOEMEN.
KABOUTERS.
III.
En hoe meer kening Firpo met zijn
kabouters en de weenende elfjes rond.
keek in het vernielde bosch, hoe meer
afgebroken takken en afgeplukte bla
deren en bloemen zag hij. Het was meer
dan vreeselijk. De tranen liepen de ka
bouters over de wangen en verdwenen
in hun lange grijzen baarden. Einde
lijk werd koning Firpo zoo verschrikke
lijk boos, dat hij zijn kroon van eikels en
kastanjes op den grond wierp, er bo-
,,Wie heeft dat geld voer haar gedepo
neerd
Een beroemd viool virtuoos. Vanmor
gen heeft hij voor een gramofoonopnam©
gespeeld. Van zijn honorarium, hebom
wij op zijn verzoek het bedrag van dui
zend Mark afgehouden en aan haar* uit
betaald. Kort daarna is hij op reis ge.
gaan."
De detective keek vluchtig naar de rij
en gramofoonplaten op de planken in
het Tondj en vrceg. „Hoe is de naam van
dien virtuoos?"
„Hij is heel beroemd en wij zijn erg
blij met onze aanwinst: Holger Karst.'
De beide heeren hadden den trein op
het station Pötzleinsdorf verlaten en wa
ren te voet den landweg afgeloojen, die
aan weerszijden met hocge beuken te-
plant, naar het bosch voerde. Achter
den kleinen vischvijvor-' liep een grint
weg; op een bordje stond: „Particu
liere weg naar Slot Harrenfels."
De vage schaduw van de vroege sche
mering begon zich over de wijde lan
den te leggen. Achter de dicht begroei
de heuvels zetten de laatste stralen van
de scheidende zon den hemel in violet-
ten gloed. De detective wees met «le
hand recht voor zich. Daar lag, als in
een mantel van vuur gehuld, een wit ka
steel. In de hoog© vensters weerkaatste
de goud xoode schijn van ae onder
ven op danste, en zijn prachtige ei
kenhouten schepter midden in een mod
dersloot- wierp en uitriep: „Het is een
schandaal: Geen bloemetje is er achter
gelaten, alles hebben ze vernield: Nu,
als ze zoo met onze bloemen en hoo
rnen omgaan, dan wil ik geen bloem en-
kabouter meer zijn! Dan bedank ik er
hartelijk voor, hier koning van dit bosch
te zijn: En daarmee basta"'
De andere kabouters keken verschrikt
toe, en de elfjes hielden op met- hui
len en het werd heel stil in het bosch.
Het leek wel, of alle boomen en bloemen
gestorven waren. Koning Firpo plukte
aan zijn grijze baard, en sprak einde
lijk
„Kabouters en elfjes, kom eens heel
dicht bij me, dan zal ik jelui eens
zeggen, wat we moeten gaan doen."
Alle onderdanen van koning Firpo gin
gen in een kring om hem heen zitten,
heel dicht bij elkaar, zoodat de elf
jes het heelemaal niet meer koud hid
den. En toen sprak de koning, ter
men, om al hun goed bijeen te pak
ken tot een bundeltje, namen hun wan
delstok op en trokken heen, terwijl da
elfjes vroolijk meevlogen.
En wanneer je dien nacht nan dan
rand ran het bosch had gestaan, en
je verscholen had achter ran boom, dan
had je een heele lange stoet kabouters
kunnen zien, met koning Firpo vooram,
die allemaal aan hun stek, over hun
schouder, een bundeltje kleeren drei
gen. Zoo trokken de kabouters en de
elfjes uit het land weg, om er nooit
meer terug te keeren. En wie ze zou
willen vinden, die moet een heele ver
re reis maken, wel vier w ©ken lang op
een groot schip, naar het land Faida-
raldia.
Zoo komt het nu, dat je in ons land
nog maar heel weinig kabouters meer
ziet. De jongens en mlisjes hebben ko
ning Firpo met zijn makkers op de vlucht
gejaagd. En ze zijn nocit meer terug,
gekeerd.
nocdlottiger wijze tot de ontdekking; dat
hieruit nog niet alle krammen verwijdera
war;nwaren, en met zijner vingers kwam
hij hi rmede zoodanig in aanraking, aai
toegesnelde buren niet in staat blch'n
hem i ii zijn pijnlijke positie te bevrijden.
Geneeskundige hulp werd inger' eP
waarna door middel \an uitsnijding f-'
kram uit zijn vinger ken worden ^e^-
wijderd. Dat de inau gernimentij©
zettende pijn hoeft moeten door= a
laat zich begrijpen.
CAPELLE. Woensdagavond al.
had op het voormalig gemeenten
hier in de oude raadzaal, die,. vaa
ijverige bemceingen van de van het
den dameskrans, onder leiding 'rr3f.
bestuur, Mevr. N. ien Hollande
fers, Mevr. Vermeulen- da „staan
C. Oerlemans, daarin ter Z1J .^„d, een
door den timmerman A. Rosenb (je
schitterenden aanblik bocd, deed
electrische verlichting alles van
uitkomen, de officieeleopjn:ngPJ
--
te
Wmm
v ><- y
wStB&Sk
V 5
■t
Sm I
-•'•V-
mm
■my
I
-v"
'èy f'M -
m.
i.
'mm
y'W:
mM-M
tkf.
- -
D «i- -
wrijl hij een heel geleerd gezicht zette:
„Elfjes en kabouters, jelui hebben zelf
gezien, dat de menschen in deze streak
niet waard zijn, dat we op de boomen
en bloemen in dit bcscii passen. Ei
ken nacht hebben we de bloamen schoon
gemaakt en afgewassohen, eiken nacht
hebben we alle blaadjes van de kastan
je- en eiken- en beuken boe men afgestoft
en gewreven, tot ze glommen als spie
gels. En wat krijgen we als dank? Dat
cle kinderen de bloemen afrukken, zoo.
dat onze elfjes niet weten, waar ze sla
pen zullen, en dat de takken van onze
boomen gebroken worden en de blade
ren afgerukt! Daarom, kabouters en elf
jes, zullen we hen straffen. W© zul
len het bosch in den steek laten, zoo
dat er niets van terecht, komt en ai-
les verwilderen zal. En we zullen gaan
naar een ander land, om daar voor cle
bloemen en boomen in het bosch te
zorgen. Wa.t zeggen jelui daar van?'-
„Prachtig! Ja, laten we dat deen! Heer.
lijk!", riepen de kabouters" en de elf
jes om strijd.
„Goed", zei koning Firpo, terwijl hij
een groot© landkaart te- voorschijn haal
de. „Kijk dan maar eens hier op dj ze
kaart. Zie jelui allemaal het land Fai-
deraldia liggen? Nu, daar gaan we heen!"
„Hoera!" riepen de kabouters en elf
jes, en toen gingen de kabouters heen
naar hun huisjes in de holle boomstam-
AALST. Bij enkele candidaatstelling
zijn herkozen tot ouderling en diaken
der N. 11. kerk alhier A. v. Ooyen Azn.
en C. v. d. Mooren.
Meldden wij voor enkele w 3ken,
dat het nieuwe kerkorgel der N. H.
Kerk reeds half October klaar zou zijn,
thans is dit voer verschillende omstan
digheden later geworden en zal de in ge
bruikneming thans plaats vinden Vrijdag
7 December.
Vorige week werd bij Gebr. v. Tr.
een kalf geboren, dat geheel afweek van
een normaal dier. De kep was geheel
rond, terwijl de poolen zeer kort wa
ren en aan het lichaam geplaatst als
bij een otter. De dierenarts Z. noemde
het dan ook een „otterkalf", een afwijking
die meer voorkomt.
AMMERZODEN. Zondagavond werd al-
hier tegen -een vreemdeling proces-verbaal
opgemaakt en wel ten le wegens boles.
digïng vanie en ambtenaar in functie,
diging van een ambtenaar m functie,
2e wegens weigering zijn naam op te ge
ven, 3e wegens het dragen van e;m dolk
mes.
Zaterdag was de landbouwer Th.
W. bezig een heinig af te breken. Toen
hij een paal wilde wegwerpen, kwam hij
gaande zon en ©en seconde scheen liet
dat gansch het gebouw in lichte laaie
stond „Een benijdenswaardige bezitting!",
zei Herbert Porter. „Gaat U maar mee,
we zullen den weg door de- velden gaan."
Een kwartiertje later waren ze aan
de achterzijde van het groote jachtslot
aangekomen. "Stemmengegons en vroolijk
lachen drong tot hen door. Een paai
fraai- geschilderde glas—in—loodvensters
stonden open. Herbert Porter ma-akte er
zijn metgezel opmerkzaam op en trok
hem mee.
Plotseling verstomde het gelach. Aar
zelend parelde een zacht preludium uit
den vleugel omhoop. Toen zette een vi
ool zacht -en lieflijk, sidderend een me
lodie in, die aanzwel tot een jubelena
crescendo.
De detective draaide langzaam hst
hoofd om en keek den Kunstenaar vol
belangstelling aan. Met een gezicht zoo
wit ais een doek, stond Holger Karst
daar; onbeweeglijk, de starre oogen om
hoog gericht, nam hij de tonen die door
de open vensters naar hem overwaaiden,
in zich op. Zwaar ging zijn adem m
den zoelen, geurenden zomernacht.
„Nu....?", vroeg Herbert Porter zacht
jes.
De kunstenaar breidde de armen uit als
wilde hij de tonen grijpen en bevend
zei hij
„Mijn Amati
De twee worden klonken door de nacht
als de half-smartelijke, half-jubjienden
uitroep van een mensch, die na lang,
troosteloos zoeken in den nacht, zijn ver
lóren-gewaand kind weervindt. En nog
voordat Herbert Porter het kon verhin
deren, rende de violist door de niet-ge
sloten deur het huis binnen.
De toehoorders in de muziekzaal k-ken
verschrikt en verstoord om, toen de deur
met geweld opengegooid werd. Ook da
speler op het podium keek verbaasd op.
Op hetzelfde oogenblik viel zijn hand
slap naar beneden. Het spel werd af
gebroken. i
Met drie sprongen was Holger Karst
op de kleine verhevenheid. Dei toehoor
ders sprongen verschrikt van hun zit
plaatsen op ear, staarden niet-begrijpend
naar het t-ooneel voor hentwee; man
nen stonden daar, die als twee druppe
len water op e lkaar geleken
De nieuw-aangekomene rukte den an
der viool en strijkstok uit de hand-en.
„Wie bent U De heer des huizes was
met ©en paar groote stappen op het
podium toegekomen.
„Graaf..kent U mij niet meer?"
De aangesprokene keek beduusd van
den een naar den ander
Holger Karst zette de viool aan zijn
kin en deed de strijkstok over de sna
ren glijden en toen geschiedde het won
der: wat uit de Amati opsteeg was
niet meer het schoolsche gespeel van ©en
-uizqin puajsqnl - ^aq mem qmqer utapj
gen ';vam een 'groote, bewogen kunste
naarsziel. Het was een sl ralend lied van
verrukking, een zoete zang van verlan
gen, een smacht-en naar ondefinieerbare
ontroering
Door den kleinen kring van -liefheb
bers voer een gefluisterDe meester!",
ging het van mond t-c-t mond. De gra
vin stond op en ging met uitgestrekte
hand op den virtuoos t-oe.
„Holger Karst, ik herken U", zei ze
zacht.
„En wie is die man daar dan?", vroeg
de graaf aan de anderen.
„Een mislukt amateur misdadirer",
antwoordde Herbert Porter, „lemaua
wiens bravourstukje mislukt is. Ja ze
ker, meneer Ralph Walden. U bent ont
maskerd. Uw plan was anders zoo kwaaa
niet: Juffrouw Jungmama, Uw verloof
den t-e dezer plaatse georganiseerden ba
zar ten bate van de afd. Sfrang-Capjüe
van het Groene Kruis, welke opening,
ondanks liet minder gunstige weer, door
een flink aantal genoodigdsn en be
langstellenden, niet alleen uit deze ge
meente, docli ook uit het naburige Vrij-
hoeve-Capelle en Sprang, werd bij
gewoond. Ongeveer 8 uur nam de Edjl-
achtb. heer Burgemeester der gemeente
Sprang-Capelle, tevens voorzitter der
plaatselijke af deeling van het Groen©
Kruis, liet woord en zei:
Mijne zeer geachte dames en heeren:
Vanwege het bestuur van den dames-
krans daartoe aangezocht is aan mij
de eer dezen, door dien krans ge orga
niseerden bazar te openen. Ik moge dan
beginnen, dames en heeren. U allen van
harte welkom te heeten aan leze plaats.
Dat ge in zoo grooten getale hier aan
wezig zijt, stemt verblijdend en geeft blijk
van algemeene sijmpathie met het doel,
waartoe deze bazar werd georganiseerd.
Dat doel, dames en heeren, is U .bekend.
Finantieele steunverl-eening aan de ver-
eeniging liet Groene Kruis. Het is niet
de eerste maal, dat tot dit doel op de
ze wijze een beroep wordt gedaan op
uwe liefdadigheidszin. Tot tweemalen toe
reeds werd een bazar als deze georga.
niseerd. Beid© malen is zij, dank zij uw
aller medewerking, schitterend geslaagd.
Zoo geslaagd, dat het. Groene Kruis -laar-
de, was mal genoeg om op Uw smeek
beden in te gaan, toen ze dien nacht
de viool voor U stal, gebruik makend
van het moment dat meneer Karst ©ven
naar de keuken was gegaan en vioolca-
sette en sleutel onbeheerd had gelaten.
Ze had op de loer gelegen! En een val-
sclie sleutel van de kamer had ze ook,
het lieve meisje.
Het arme kind liet zioli bepraten dat
U alleen maar -een earste-klasse viooi
noodig had om een der grootst© virtuo
zen ter wereld te worden. Ook de fo
to hebt U niet zonder talent gecopi-
eerdd© gelijkenis is werkelijk frap
pant.
Tijdens het concert bij den Rijkskanse
lier had juffrouw Jungmann het portret
even „geleend", eien meneer Karst thuis
kwam stond het weer op zijn plaats.
Maar toen meneer AVdiaen zijn „tournee"
moest beginnen en hij zijn uiterlijk na
tuurlijk af en toe meest „bijw.jrken",
moest het pegtret mee op reisvan
daar dat het later definitief verdween.
Het spock dat U, meneer Karst, 's nachts
gezien hebt, de griezelige verschijning
van Uw evenbeeld, was niets anders dan
onze vriend hier. Hij was ©en beetje on
geduldig, hij' opende het raam te vroeg
terwijl hij in zenuwachtige spanning
wachtte op het lichtsignaal van zijn ver
loofde, dat hem moest berichten dat d©
diefstal gelukt was. Maar het schran
dere meisje had er niet aan gedacht,
dat ze door het aandraaien van de a
hoofdschakelaar het huis zou alarmeeren
en zoo meneer Karst op de idaa zou bren
gen dat er iets niet in den haak: was.
Ze is ook geen beroepsmisdadigste!" Dat
blijkt ook uit de buitengewoon domm©
streek van het telegramnota bene
uit Berlijn verzondendat meneer
.Karst er toe bracht zich met mij in ver
binding te stellen, waardoor het heele
aan dankt het feit, dat het binnen af©
zienbaren tijd de beschikking zal er©
langen over een eigen wijkgebouw met
vc rpleegstexsivoning, een inrichting," cli>3
ongetwijfeld er toe meew?rken zal, dat
de vereeniging het Greene Kruis meer nog
dan tot nog toe zal kunnen beantwoord-,a
aan lijaar doel. Een inrichting ook, die
daar zal staan als een zichtbaar bewijs
van uwe liefde en waardeering voor ien
arbeid der vereeniging. Gezien dit ver©
leden, dames en heeren, mogen wij ver©
trouwen, dat ook ditmaal de opzet, van
den dameskrans zal gelukken en za bij
vernieuwing blijk zult geven van uwe
waardeering van en uwe liefde voor den
arbeid van het Groene Kruis. Van uwe
waardeering ook voor het werk, dat door
den dameskrans te Capeile ock nu waar
is verricht en tijdens den duur van.
den bazar nog te verrichten staat. Men:
schatte dien arbeid niet licht, De or©
gbnisatie van een bazar als dezen kost
arbeid en tijd. Voor de opofferende liaf©
de, die uit dezen, geheel belangloosa
belangeloos, verrichten arbeid spreekt©
zeggen we alle medewerksters van harte
dank. Dames en heeren! Ik mag niet»
langer beslag leggen op den tijd. Op aio;
tijd, die thans behoort aan den ba^ar ©n
daajrom: in volle vertrouwen op uw al-:
leg medewerking leg ik in dezen bazat
de belangen van het Groene Kruis voor
een wijl© in uwe handen. Aan U hett
bewijs dat ze daar in alle opzicnien
veilig zijn. Ik vegklaar hiermede dezen
bazatr voor geopend. Ik dank U.
Na deze rede, welke door de aan we©
zigen met belangstelling gevolgd warcl
en een krachtig applaus uitlokte, nam
Mevr. N. den Hollander-Treffers, presi
dente van den dameskrans, het woc-rd,;
en bedankte den Edelachtbaren heer Bur©
gemeesteir in welgekozen bewoordingen
voor zijn bereidwilligheid om ook dezen
deirden bazar te openen en voor den!
lof aan de vereeniging toegezwaaid.
Hiermede was liet officieel© gedeelte
afgeloopen en veirspreiddsn de belang©
stellenden zich in de zaal om hier en
daajr!© en kijkje te nemen. Wol dra ver©
djrongen zich voor de verschil©
lende stands groepjes kijklustigen, waar^
van al gauw cloor de zorgen van de ver©
koopsters verscheidenen tot kooplustigen
werden gemaakt. De diverse attracties,i
zooals sjoelbak, postkantoor, grabbelton
en meer andere mochten zich in een
flinke belangstelling veirheugm en mj©
nigeen werd de gelukkige winner van een
ptrijs. In de theesalon, ingericht door d©
firma Mol-Pcuwels uit Nieuwkaijk,-
heerschte vooral tegen het ©inde van
den avond een gezellige deukte. Een'
radio-toestel, voor deze gelegenheid wel
willend afgestaan door den heer A. IL,
van Wijlen, radiohandel Kcrte Nieuw©
straat, verhoogde de gezelligheid hier,
niet weinig.
stout© stukje is uitgekomen. Bij e©n van
haar clandestiene bezoeken aan. de ka©
mei van meneer Karst, hacl juffrjuwj
Jungmann een briefkaart van de 8tet-l
tineir vriend ontdekt ien was toen op
het schitterend plan gekomen om me©
neer Karst een dagje weg t© lokken; dan
liep haar vriend in zijn vermomming)
minder gevaar. Maar daarmee is ze t©
wijs geweest. Want toen kon een kind
begrijpen dat de zaak niet in orde wa©.
Doop- de gewoonte van Mevrouw Vale©
tin om te herhalen wat aan den anderen
kant van de telefoon wordt gezegd, kwam
ze er achter dat meneer Karst mij zou!
Taadplegen en toen schreef ons violistja(
hier met een verdraaide hand en brxefd
je om mij van huis te lekken en het on©
derhoud te verhinderen.... Maar jonge©
man", besloot de detective tot den jon©
gen violist gewend, „zoo hebt ge sa©
men de keten gesmeed, waaraan ge nul
zelf vastzit-."
„Blijkbaar", ging Herbert Porter voort,;
„had meneer Walden, er op gerekend dat
Holger Karst, van zijn Amati berooid,;
hopeloos ontmoetigd zou, zijn en half©
zenuwziek zijn tournee zou afbreken eh
hem in zijn plaats roem en eer laüen
oogsten. Maat dat was een kleine mis©
rekening! En bovendien: ik was er ook
nog. „De detective keek op zijn hor©
loge." En nu, meneer Walden, we zul©
len Uw meisje en U deze jeigdige en
bezonnenheid maar vtrgoven. Over driq
kwartier vertrekt van hier een trein, stap
erin, trek de wijde wereld in en pro©
beer op een eerlijk© manier de carrtéral
te maken, die U op ©en oneerlijke manieij
niet gelukt is. Eh als U. er niets te©
gen hebt-, Graaf, dan zal meneer Karst*
de échte Holger Karstnu het alge©
broken concert voortzetten."'
EINDE.
ei
