Tweede Blad
No. 4876 Vrjitiao 28 Deceier
Ee# Filmopname.
Herfst- e# Wlnter-
kleeding naar maat,
voor het Land
van Heusden en Altena,
de Langstraat
en de Bommelerwaard.
KiiMiemüuiek.
VOOR H EEREH.
W. H. BRIK
GORINCHEN.
Kantongerecht Heusden
FEUILLETON
HOEST'buïen!
ABDIJSIROOP
AKKER'S
Voord» Borst
Waarschuwingen van nierzwakte.
Ean Prachtige Collectie Stoffen van
de Goedkoopste tot de Fijnste
Dessins voor
vindt U nergens beter en voordeeliger
dan bij
Hoek Visschersdijk A 290
Coupe en afwerking wordt ten volle
door ons gegarandeerd.
Vraagt s. v. p. stalen of reizigers op advies.
O, die
einde.
BEHOORENDE BIJ HET
Nieuwsblad
Doffe pijn i'n den rug na inspanning,
of scherpe steken, als gij u na bukken op
richt, is dikwijls het eerste verschijnsel
van ernstige nierzwakte. Spoedig daarna
kunnen urinestoornissen, hoofdpijn, een af
gemat gevoel, duizeligheid, zenuwachtig
heid, hartkloppingen, kortademigheid, ver
magering of krachteloosheid optreden.
De nieren behooren tot de teerste orga
nen van het lichaam, en dergelijke ver
schijnselen waarschuwen u, dat uw nieren
verzwakt of aangedaan zijn. Verwaarloos
zulke waarschuwingen niet. Kom de nieren
zonder uitstel te hulp met het middel
dat zij noodig hebben. Begin onmiddellijk
met het gebruik van Foster's Rugpijn Nie
ren Pillen, het specifieke middel voor
zwakke nieren en blaas. Dit bevordert
de goede werking der nieren, en beschermt
u tegen rheumatiek, lendepijn, ischias en
urinestovrnissen.
Mannen en vrouwen uit alle deelen van
Holland getuigden hoe terdege Foster's
Rugpijn Nieren Pillen werken. Het middel
is gegarandeerd zuiver, en het is zooda
nig samengesteld, dat de nieren de juiste
hulp ontvangen, waardoor zij weder flink
werken. Daarom behaalden Foster's Pillen
ook zulke goede en duurzame resultaten.
Verkrijgbaar (in glasverpakking met geel
etiket let hier vooral op) bij apotheken
en drogisten a f 1.75 per flacon. 33
i Beste jongens en meisjes.
De oplossingen van de vorige raadsels
eijn:
1. Zeeleeuw.
2. De Nieuwe Waterweg.
3. Kapper.
4. Rozenbed.
En de nieuwe raadsels zijn:
L
En nu deze week geef ik slechts eén
raadsel, een Ivenstraadsel. Aisi je dl ne
venstaande figuur goect invult, komt er
op de kruisjes-lijn iets te staan, lat voor
al in de laatste week van het jaar
veel gegeten wordt.
7 is een vlindertje
8 is een werktuig van den schoenmaker
of een meisjesnaam
9 is een boom
10 is een hoofddeksel
11 is een verkorte meisjesnaam.
OOM KA REL!
DE VERRASSING VOOR PRINSESJE
VIOLA ANTJE
In het paleis van Koning Boris van
Pallavullia ren land dat niet zoo
heel ver hier vandaan ligt heerschte
groet© opwinding. Want het allerliel vbe
dochtertje van den koning, Prinsesje Vi_
olaantje, lag in liaar kamer, op het
ledikant van zilverhout en de dekens van
brocaatzijde, en snikte en weende haar
prachtige gouden krullen nat. En Ko
ning Boris stond er met een wanhopig
gezicht bij, en de hofmaarschalk zag
bleek en keek erg t-©droef d ên één gé.
neraal beet zenuwachtig op zijn lange grij-
X
i
pL
IV
o
X
O
O
O
X
o-
o
L
0«
O
O
X
o
o
O
4.*
O
O
O
O
X
o
O
O'
O
O'
O
O
O
X
o
O
O
O
p
1
O
X
o
O
4'
O
X
o
•t
0
i
O
X
o
4
i
L
<w
O
X
o
t
O
X
o
i
e
1
1
is
een
klinker
2 is een familielid
3 is een vrucht
4 dingen, die men op' eiken straatweg
vindt
5 is een soort van kunstenaars.
6 is de naam van een soort van dieren,
wier huid uit schubben bestaat.
„Goeden morgen, meneer Carstens", zei
van Dijmen, terwijl hij den tooneelspeler
de hand gaf. ,,U overtreft mij nog in
stiptheid. U veroorlooft mij, dat ik L
mijn operateur vc or stelMeneer Skan-
sen is een der flinkste assistenten in
de filmbranche. U zult wel met zijn
opnamen tevreden zijn, denk ik. En nu
zullen we, als U 'l goed vindt, het
korte eindje maar te voet gaan. Ik zou
U onderweg nog gaarne een paar instruc
ties willen geven. U, meneer Skaasen,
wilt wel nakomen in de auto met Uw
aparaat. Zoo, meneer Carstens'', be
gon de directeur, terwijl bij zijn haai
vertrouwelijk cp de arm van den too
neelspeler legde en langzaam mét hém
verder wandelde'. „Uw rol zal, zooals ik
U in :t kort reeds vertelde ongeveer
zoo zijn:
„Meneer Johnstrup speelt in onze film
den rol van dictator. Hij heeft zijn macht
misbruikt door de dochter van zijn maar
schalk dat bent U tot een liefdes
verhouding te dwingen, terwijl de va
der zijn leven dagelijks voor zijn heer
in de waagschaal stelt. Het drama speelt
ongeveer in het jaar 1830. De koning ver.
toeft op een donkere nacht op een van
zijn landgoederen om dei dochter van zijn
veldheer te bezoeken, die daarhéén is
gebracht.
Dus, deze bedrogen vader, cleze maar.
schalk, dat bent U. Een intrigeeren le
hopman heeft den maarschalk ©en brief
je o-egeven, dat dd'koning aan de doch.
tc r C creschreveii Iiad. De maarschalk, clic
de handschrift van zijn vorst natuur
lijk kent, komt, buiten zichzelf van woe
de, verdriet en jalouzi,;, vliegensvlug iD
het land terug.
De h'eele nacht sluip hij rondom het
huis. Eindelijk, tegen Jen
hij, dat de vorst het buis verlaat en U.n
ten presenteexen.
H^t prinsesje huilde maar ioor.
zei de kpning wanhopig. „Het is ver
schrikkelijk. Ik wou dat ik oliebollen
kon bakken, maar ik heb bet nog nooit
van mijn leven gedaan. Generaal, zou
U misschien niet....
De generaal keek erg dapper, rammelaé
met zijn sabel en zei: „Majesteit, ik
heb voor veel heete vurm gestaan, maar
nog nimmer voor een vuur van een for
nuis. Ik geloof niet, dat ik het zal
kunnen."
..Het is wat mocis.", bromde de koning.
„Voortaan moeten alle generaals leeren
oliebollen bakken. En U, meneer d? IIot-
maarschalk, zou U het niet kunnen?"
De Hofmaarschalk weid nog bleekjr
en zei: „Majesteit, neemt U me niet kwa
lijk, maar ik word al misselijk als ik
maar een oliebol ruik, laat staan, als ik
ze zou moeten bakken!"
„O, o,. jammerde jiinses Violaantje.
„Wat moet ik de kindexen nu geven?"
„Is er niets lekkers meer in huis?"
geen oliebollen zouden zijn, toen «?r plot.
seling neel duidelijk drie ken- geklopt
werd aan de deur achter in de zaal.
„Wie is daar?" ,nep her prinsesje met
een bevend stemmefcj?. En toen kwam
vanachter de deur een stem, die zei:
„Hier is Kabouterkoning Rimpeiaar uit
het Bosch van de Duizeni Btomen.
„Komt U binnen, kening Rimpeiaar.',
riep het prinsesje, mei' kloppend hart.
Piepend ging de deur open en daar
kwam een heel cud? kabcuter met eén
lange witte baard le voorschijn, die sprak
„Prinsesje Violaantje, ik kom met mijn
kabouters uit liet bosch van de duizend
boomen", om U op Oudejaarsdag een
geschenk aan te bieden, omdat U al
tijd zoo lief bent voor «le boomen en
bloemen en dieren en vc-gels in mijn
bosch. Wij kopen, dat bet U wel zal
smaken.
Bij die woorden klapte de kabouter
drie keer in de handen. Het volg?nd
ocgenblik trippelden wel tien kabou-ters,
op hun teenen, de zaal binnen, elk met
De Loudenscbe city werd Donderdag opgeschrikt door een geweldige ondergrondsche gasontploffing, waarvan de oorzaak nog nietTgeheeI vaststaat.
De materieel» schade bestaat op zijn minst 2 millioen gulden, terwijl 17 personen min of meer erstig gewond werden. In de naaste omgeving der
explosie bleef niets op zijn plaats of heel en het wegdek werd over groote oppervlakte geheel vernietigd. De plaats des onheils.
ze snor. In de kamer ernaast waren
wel twintig jongens en evenveel meisjes
bijeen, allemaal kinderen uit den om
trek, die, evenals ieder jaar, door prin
sesje Violaantje waren uitgenoodigcl, om
op Oudejaarsavond bij haar te komen
en met haar feeist te vieren en héérlijke
oliebollen te smullen. Terwijl nu in die
eene kamefr al die jongens en meisjes
opgewonden met elkaar zaten te pra.
ten en zich al. voorstelden, lioe ze straus,
als het prinsesje komen zou, van die
fijne oliebollen zouden smullen, lag uaar
in het andere kamertje de kleine Prin
ses hevig* .tici snikken.
Wat was er toch aan de hand?
Dat zal ik ja vertellen. De koningin
bakte elk jaar op Oudejaarsdag een groo.
te schaal oliebellen met krenten, ro
zijnen en sucaden, en met poedersuiker
bestrooid, voor de vriendjes en vriendin
netjes van Prinsesje Violaantje. Dit jaar
zou ze het natuurlijk weer deen en daar
om werden al de kinderen uit den om
trek weer op het feest door Violaaatje
uitgenoodigd. Maar wat gebeurd© er nu?
Juist een dag tevoren had de Koningin
een brief gekregen, waardoor ze plotse
ling op reis moest. Zoodat zij natuurlijk
geen oliebollen zou bakken! En dat was
nu nog niet zoo «erg geweest, als niet
heel toevallig de lcok voor een paar «da
gen uit logeeren was bij zijn oude moe
der, die lieel ver weg woonde. Het koks.
maatje, dat nu voer den koning en de
prinses 'eten moest keken.... kende liet
recept voor oliebollen bakken niet. Zoo.
dat er niemand in liet beele paleis was.
die de heerlijke bollen ken maken, die
de prinses aan haar vriendjes zou moe
weg neemt, die naar het tuinhek gaat.
Achter struikgewas verschuilt zicli de
ve'rbolgen vader.
.Tuist als de vorst bij de tuinpy ft
komt en de hand cp «de klink legt,
vliegt de maarschalk uit de struiken
naar voren, trekt zijn pistool en richt dit
op den verst. De maarschalk geeft vuur
en de vorst valt neer.
De maarschalk staat een poesje stok
stijf. Dan kómt ineens het bewustzijn
wat hij gedaan heeft. Hij rukt de pood,
open en laat zich op het lijk van den
koning vallen.
Menschen komen aanloopen. Men neemt
den maarschalk, die geen weerstand biedt,
gevangen.
Zoo ongeveer had ik mij deze scene ge
dacht. Ik weet wel: er is ren klein ge
vaar aan verbonden, «dat meneer John-
stlrup, de leek, da heel2 opname door
zijn onervarenheid kan bederven. Daar
om verlaat ik mij cp U, meneer Carstens.
U, met Uw routine en Uw taleut, moet
er zorg voor dragen, meneer Johnstrup
mee te sleepen. Maar, in het uiterste
geval nemen we nog c©n tweede proéf.
opname voor we de eigenlijke film in
de eostuunis laten opnemen."
„Papa."
Meneer Carstens keerde zich om. Uit
een zijweg, die tusschen de •elzenstrui
ken liep kwam Ellida, zijn dochter vlug
aanloopen.
„Om Godswil!" Verbaasd ging haar Va
der naar haar toe. „Hoe kom jij zoo vroee
hier kind?"
„Ik kon het thuis niet uithouden. Va
der", hijgde ze, terwijl ze naar hand
op haar borst legde, die hijgend op
en neer ging. „Ik wou bij U zijn, Va
der." Ze keek meneer van Dijmen aan.
Als de directeur er niets op tegen heeft,
zon ik de opname graag willen bijwo
nen."
Meneer van Dijmen fronste de wenk
bgauwen. „Dat hebben we niet graao-,
juffrouw Carstens. Neemt U het mij niet
kwalijk. Dat brengt de spelers dikwijls
in de war. Dus als het niet beslist noo
vroeg de koning aan den Hofmaarschalk.
„Er zijn nog wa.t oudbakken. Sinter
klaasjes van liet St. Nicolaasfeest over,
Majesteit," antwoordde de Hofmaar.
schalk, „En dan heeft de kleine kjks-
maat nog een zakje met pepermuntj js,
naar hij me verteld heeft.
„O, o,"T huilde het prinsesjes „Pepier-
muntjes en oud-bakken Sinterklaasjes op
het Oude jaarsfeest O, o. o."
ITet was alles erg droevig. Maar «ein
delijk, toen «de kick zeven sloeg, moist
het prinsesje naar dei am tere kamer, naar
haar gasten gaan. Ze droogde haar tra.
nen, schudde haar krullen, probeerde t«?
glimlachen en zei: lk kan er niets aan
doen, dan moeten we in vredesnaam maar
Oudejaar vieren zonder oliebollen en met
pepermuntjes «en oude sinterklaasjes
Maa(r liet is wel erg jammer."
En met een bedroefd gezichtje ging ze
naar cle andere kamer. Die andere ka
mer was eigenlijk meer een zaal, zoo
gtroct en hoog was die. De jongens en
meisjes zaten allen op hcoge stoelen en
in den haard brandde een groot houtvuur,
want liet was buiten bitter koud. Heit
was natuurlijk al pikdonker en lvet
sneeuwde buiten. In de zaal brandden
wel honderd kaarsen cp de talels en
langs de muren. Maar, doordat de zaal
zoo groot was, het er tocli niet eens
zoc' lieel erg licht.
Het prinsesje meest natuurlijk alle jeuï
ge ris en meisjes eerst een hand gévén
En toen dat gebeurd was, en allen bij
elkaar zaten op de lioog© stoelen, rona
de lange tafel, zou ze juist haar mom
opendoen, om «de kinderen het treurige
nieuws te verteilen, dat er vanavond
dig is
„Ik zou het zoo gaarne willen."
„Na, het eenige wat ik dan kan doen is
D een plaats aanwijzen, ginds bij de
ronde bank. We moeten goed ae ruimte
hebben. Daarginds kunt IJ alles zien
zonder dat U ons in den weg staat."
Ellida Carstens draaide zich langzaam
om en ging met zware atacpem naar de
bank, die onder de kale seringenstruiken
stond.
De directeur keek op zijn liorloge. „Het
is twee minuten voer zeven", zei hij
Dus vlug, mijn hoeren. Hierheen, men-ér
Skansen. Hier, bij deze iinde."
De aangesprokene nam liet statief met
de filmcamera op den rug, zette het
voor de linde neer en stelde het in.
Klaar V'
„Klaar?"
„Als ik U verzoeken mag, meneer Car.
stens, achter die struiken. Opgepast. We
beginnen. En bier is het pistool." Hij
gaf den tooneelspeler liet wapen, die hét
in zijn zak stak. De toren van de Erij-
denlundkapel liet drie heldere slagen lioo-
ren. Nog trilden de klanken in «de mor
genlucht na, toen cp het slingerende
tuinpad van het slotpark een gestalte
kwam aanwandelen: Meneer Johnstrup
Hij liep naar* het hek toe en legde de
hand op de klink van de poort. Peter
Cagstens keek om. De directeur knikt?
Bij de linde stond de operateur te draa
ien.
Carstens sprong uit de struiken te
voorschijn, vloog met het heel© gewicht,
van zijn lichaam als in zinnelocze woede
tegen het hek op en legde bliksemsnel
liet pistool aan.
Johnstrup schrok, wankelde terug en
hief afwerend de handen op.
Schieten." commandeerde van Dijmen
Carstens gaf vuur. Een korte knal,
Jphnstrup wierp de armen in de lucht
en viel zonder geluil te geven op den
grond.
„Naar hem toe gaan" commandeerde
van Dijmen.
Peter Carstens opende met moeite dé
zwaire ijzeren, deur. Hij wierp het pi
stool als in de grootste opwinding op
den grond, bleef staan, legde zijn han
den op het hart, toen ging hij maai
de beweginglooze gestalte toe en boog
zich over hem neer.
„Vader. Vader."
Onwillig keerde Carstens zich om.
een groote schaal met.... heerlijk? olie
bollen, met krenten en xczijnen en su
caden en witte suiker. Ze zetten alle
maal hun schaal cp tafel neer, en to«3n
de laatste dat gedaan had, en Prinses Vu-
laantje d.en kabouterkoning wild© bedan
kenhoerden ze opeens eon harde klap.
De deur was dicht gevallen, in het slot,
en de kabouters waren spoorloos ver
dwenen.
Nu, jelui kunt begrijpen, lioe blij Prin
sesje Violaantje was. Neg nooit hadden
zij en liaar vriendjes zoo fijn van olie
bollen gesmuld, als dien Oudejaarsavond
En niemand hoefde oudbakken «Sinter,
klaasjes te eten, en het koksmaatj? mocht
zijn peperjmuntjes houden.
Was dat gèen prachtige verrassing?
Grijp in Uw vertwijfeling
niet naar een van die
„kalmeerende" middelen,
die in werkelijkheid Uw
longen verlammen. Toch
behoeven Uw hoestbuien
U niet uit den slaap te houden. Neem
slechts de geheel onschadelijke, maar
snel verzachtende en slijmoplossende
UITSPRAKEN 7 Dcc.
Jachtwet: A. M. Waalwijk f20 of 10 d.
Invaliditeitswet C. P. v. H. Almkerk
f 25 of 14 d.
Arbeidswet: J. v. V. Dussen 11 maal
f 2 of 11 miaajj 1 d.E. v. d. K. Alm
kerk f3 «of 2d. en A. V. Wij^d 2 maal
f 2 off 2 mtinilj 1 d.
TrekhondenwetM. N. L. B. Vlijmen
f 5 of 3 d. en B. V. Andel f 1 ©n f 5 cf
1 d. e|u| 3 d.
«StierenreglementW. S. Almkerk f 1 of
1 d,
Reglement rivieren: J. d. G. Ross urn
f 10 of 5 d. en L. H. Hardinxvela f 10
of 5 id.
Artikel 437 h.H. v. V. Wijk f 3 of
2 d.
LeerplichtwetD. v. K. Dussen f 3
of 2 d.
Artikel 459 h.II. A. v. B. Heusden
f3 of 2 d.; H. T. Wijk f 3 oif 2 d. en
A. v. d. H. Gendeiren f 0.50 of 1 d.
StrooperijA. v. d. W. Heusden f 2Q
of 10 d.
Artikel 427 h.J. V. YVijk f3 of 2 cl
en J. H. C. Heesbeen f3 of 2 cb
Artikel 461 h.J. E. H. B.-Broek geen
straf toegepast.
PrcvinciewegreglementG. W. K. Wer
kendam f 1 ojf 1 d. en G. v. A. Veen f 5
of 3 jd.
Artikel 424 h.P. d. V. Vlijmen vrij-;
spraak.
Motor en RijwielwetC. d. B. Veeni
f 5 of 3 d.L. J. tWaahvijkl maal f 0.50
of 2 miaat ld. en G. v. i. V. Andel f 5
of 3 d.
Naast hem lag, op haar knieën zijn
dochter.
„Je bederft de heele opname, Ellida
schreeuwde hij vertwijfeld.
Ze haalde diep adem, sloot haar oo-
gen en antwoordde trillend
„Dat was geen spel, Vader dat
was geen spel
Hij keek een beetje verward om zich
heen.
„Wat bedoel je?"
Aarzelend keek liij om. De operateur
onder de linde was verdwenen.
De tooneelspeler had een gevóél oi zijn
hart een oogenblik ophield m©t kloppen
Hij stond met knikkende knieeën op
en keek naar del plaats, waar de directeur
moest zijn. Deze was er ook niet men*.
En nu hoorde men, lio©' een auto in
volle vaart wegreed.
Langzaam, met starende oogen, de lian.
den krampachtig samengeperst, ging Be
ter Carstens naar* den man, die nog steeds
bew|e|gingslo.os op den grond lag.
Hij boog zich over hem heen. Daar,
onder de hartstreek, vloeide bloid. Hij
keek naar zijn gezicht. De oogen waren
gebroken. „Moord" zei Carstens met een
stem, die uit een andere wereld schéén
te komen en teen viel hij machteloos
naast den docde neer.
„Dus toch te laat", zei plotseling een
mannenstem naast hem. Carstens keek
met zoekend oogen op. Voor liem stond
een vreemde,.
„Mr. Portel*." riep Ellida uit, ver.
licht.
„Dus toch iets te laat", knikte hij.
Hij ging naar den tocneelspeler en leg
de liem. de hand op den schcuder.
„U bent het blinde werktuig van een
samenzwering geweest, meneer Carsténs",
zei hij en zag hem in de oogen. „U
bent onschuldig. Ik zal het bewijzeni
U hebt het pistool in goed geloof af
gedruktwant U ken niet weten dat het
geladen was."
Hij liet het hoofd zinken en keek naai
den man die op den grond lag. „Die
hier ligt, is de vroegere president van
een Zuid-Amerikaansche republiek", zei
hij zacht. „Zoo straks, een half uur
geleden, heb ik daze zekerhéii gékrégén.
En het is niet mijn schuld dat ik vijf
minuten te laaf ben gekomen. Deze man
hier", hij wees naar* den dooie, heeft)
jarenlang een bloedig bewind gevo«2ni.
Zijn politieke tegenstanders heeft hij naar!
de galeien of naar de gevangenis g;-i
stuurd. Of naar d?' galg. Ten slotte heeft
men hem liet land uitgejaagd. Maar 'lei
vloek en de wraak van degenen, di?
hij van vader, broeder of zoon beroofd1
heeft, dreven hem rusteloos van land tot
land. Nergens was hij zijn leven zeker.
Zoo kwaru hij eindelijk hier. Op deze
afgelegen plaa.ts, in deze e?nzamé viLa,;
dacht hij onvindbaar te zullen zijn. Maaij
ze hebben hem' toch gevenden. Zijn vrp
anden wisten «dat zijn eeuwig waakzaam
wantrouwen een kennismaking met vre?m_
den onmogelijk zou maken. Daarom kwam.'
men op de> gedachte een filmopname té
fingeeren em> U, meneer Carsténs, daarvoor,
te engageetren. In U, dien hij ken lé,:
zou hij geen vijand vermoeden.
Zoo werd de filmopname gearrangaerhi
zoo drukte men U het pistool in dë
hand, dat den man moest dooden. Maar;
daar alle landwegen zijn afgezetHal-j
lo.... Wat is dat?"1
Een groote auto kwam in suizende
vaart den hoek omrijden en stopte metj
een geweldigen schok. Verscheiden man!
nen zaten er in; ©.en hunner, eén politiég
inspecteur trad op de detective to? éni
salueerde.: „Mr. Porter, bij T aar Lack heb^
ben we ze ingehaald."
De Engelsch man knikte. „Waar zijn:
ze?"
„Hier in de auto."
„Ik dank U."
De inspecteur wierp een blik op den
tooneelspeletr. „En wie isi «dat?", vroeg
hij kortaf.
Het jonge meisje kwam naderbij en)
keek met angstige ocgen in het gdaat)
van den «detective.
„Deze man", antwoordde Herbert Por-!
ter op rustigen toon, „deze mam is hetj
slachtoffer van de samenzweerders, net
zoc o-oed als de doode. Hij is onschuldig j
ik sta voor hem in." De inspecteur maak!
te oen lichte buiging voer Carstens.
„Dat is voldoende, meneer. D bent
vrij..... 1
