Tweede Blad NO. 4904 ïriiöaa 5 April DE LENTEFEE voor het Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard. FEUILLETON UROL BEHOORENDE BIJ HET Het water waarschuwt U. üaiHiemibiiek. In het gemeentehuis te Qrootegast werd Vrijdag j.l. een gedenksteen onthuld ter nagedachtenis der op 18 Jan. vermoorde vier Rijksveldwachters. Burgemeester Bonnema heeft den steen onthuld. JULES MARY. Jtarcblad Js gij last hebt van een brandende, smartelijke pijn bij de loozing, of de urineVlik is en troebel, met een schér pen geur, zanderig of met bloeddeeltjes, bestaat \r geen twijfel of uw nieren zijn verzwaktX Neem Foster's Rugpijn Nieren Pillen, want uw nieren hebben behóefte Let ook Vip de hoeveelheid geloosde urine. Als gK zeer groote of zeer kleine hoeveelheden \oost, als gij te vaak of te weinig aandranV krijgt, wijst dit vrij zeker op nierzwakte, Yn dat i s ernstig genoeg er bestaat gevaat voor bloedvergiftiging en de schadelijke Vevolgen op iedere ze nuw, spier of weefsel van uw lichaam. Stel het niet dit neem Foster's Rug pijn Nieren Pillen. Verwaarloozing kan ernstige gevolgen metVich brengen. Fos- ster's Pielen worden iri Holland sinds vele jaren gebruikt en ztjn alom bekend om hun goede resultaten. Ven kent geen beter middel tegen nierzwaVe, blaas- en u/inestoornissen, rugpijn, spirv waterzuch- re zwellingen, rheumatiek eirvandere ge volgen van schadelijke stofferK die bij trage werking der nieren in het bloed ach terblijven. Laat Foster's Rugpijn Nieren Pillen u gezond maken en houden. Verkrijgbaar (in glasverpakking met\geel etiket let hier vooral op) bij apotheken en drogisten a f 1,75 per flacon. S3 inert eti alles was stil en vredig. Je ton de bijen hcoren zoemen. Op de boerderij .-Vredelust" scheen alles als het wa re in diepe slaag verzonken. De boer wa- blijkbaar ergens in huis bezig. Het vee graasde in de weide en het erf lag geheel verlaten. Alleen op de bank vóór ïeti huis zat een zwarte poes. Nu. dat vas natuurlijk niets bijz< aders. JIn bijua :lk huis kun jt* liaast een poes vin- len. En (lat die zwarte poes al den ieelen middag op de bank vóór de boer derij gezeten had. 'was ook niets bij zonders. Dat gebeurde wel meer. Maar tcch Kijk. als je héél erg goed had toegekeken, dan had je kunnen zien, dat de poes erg treurig keek. Ja, er liep (een, heel klein traantje over haar poe- éenwang en drupte zóó ma-ar in haar witte snor, die ook al treurig naar be neden hing. En zóó had de poes nu al den heelen middag gekeken. Af en toe stcnd ze eens op, sprong van de bank en üej het grasveld over, cm den weg af 1 e zien. Maar de weg lag geheel verlaten, en er was kip noch kraai te zien. Blijkbaar wachtte de poes op ie mand? Ze keerde dan weer bedroefd naai de bank voor liet huis terug en keek treurig voor zich heen. Een poos later echter, kon je zien, dat poes zich plotse- o MIJ RRT's Beste jongens en meisjes. De oplossingen van de vorige raad sels zijn: 1. Als het kalf verdronken is dempt men den put. 2. Eet Haantje van den toren. 3. Ekgteroogen. En de nieuwe raadsels zijn: 1. Wie kan mij zeggen, waar de Kroon prins van Engeland de eerste lepel heeft vastgehouden, j 2. Een molenaar kwam op zekeren morgen in zijn molen. Daar zag hij in elk der vier hoeken, vier zakken meel staan. En op elke zat zaten vier oude katten. En elke cude kat had vier jongen bij zich. Wie kan mij zeggen, hoeveel voeten er toen in den molen waren? 3. En dit is weer een spreekwoord raadsels. De letters in elk woord zijn dcoreen geworpen. En nu moe- t ten jelui ze weer op hun plaats, zet ten. Probeer het eens EWI NEE DONH ILW ALSAN AKNj LWE ENE TOSK DIENVN OOM KAREL. „FRIKADEL" I. Het was een heerlijke zomerdag. De Zen scheen warm en er was geen wolkje aanj de lucht. Buiten geurden de bloe- IIoofdpyHvTablptten 60 ct Rlespijn-r^bietten 60 ct Laxeer TaoMten Zenuw TableHen Maagf-Tablette Bij Apoth. en hond, had nu vele jaren lang al op de boerderij gepast, en zijn meester trouw gedienl. Maar den laatsten tijd was de baas hoe langer hoe kaorriger en gieri- gei* geworden. En toen er op een goe- den dag een koopman op de boerderij 1 kwam had de baas Frikadel aan I den koopmanverkocht voor acht- j tien stuivers. Dat was verleden week gebeurd. Ik hoef jelui natuurlijk niet te vertellen, dat de poes en Frikadel daarvan erg veel verdriet hadden. Maar- Frikadel had, toen hij met den koop man de boerderij verliet en de baas begeerig de achttien stuivers natelde, in het voorbijgaan tegen de poes ge fluisterd „Troost je maar, Poes, ouwe kameraad, troost je maar, ik kom terug, (vast en zeker: Ga eiken middag op del bank voor het huis op den uitkijk b. prccos-verbaal van kascpneming bij den gemeen te-ontvanger d.d. 5 Maart j.l.. aar.<-erende in inkomsten f 100i5/.<5?2 in uitgaven f96408.35, zoodat in kas was f 4349.40V2. c. telegram van den Minister van Bin- nenlondsche Zaken en Eandb uw d.d. 13 i Februari j.l. houdende mededeeling dat de toekenning eenér Rijksbijdrage in de kosten van steunverleening aan vorst- werklc zen ernstig zal worden overwo gen. Al deze stukken worden voor kennis geving aangenomen.- d. circulaire van den Minister van Arbeid, Handel en Nijverheid houdende niededeeling dat het gewenscht is de vererdening op de keuring van waren aantevullen met een bepaling, dat ook de melkveehouders onder de bepalingen der verordening komen te vallen. B. en W. stellen voor een dergelijke bepaling optenemen, terwijl de Gezondheidscom- missie blijkens uitgebracht advies zich met deze wijziging kan vereenigen. Met algemeene stemmen wordt daarna beslo ten de vererdening met het door den Mi nister voorgestelde aan te vullen. Daarna komt aan de orde een verzoek van de Vereeniging tot stichting en in standhouding van scholen met den Bij- wezige leermiddelen, benevens gedeelte gang, privaten en bergplaats, aan bo vengemelde vereeniging in eigendom over te dragen, een en ander, behoudens goed keuring door Gedeputeerde Staten, met ingang van 1 April a.s. De Voorzitter deelt neg mede Öat hier uit kosten zullen voortvloeien, aange zien de bergplaats voor de openbare school vervalt en hiervoor een nieuwe dient te worden geplaatst, Het hgt in de bedoeling de werkzaamheden in de zc mervn cantie te doen uitvoeren, tot welk tijdstip de bergplaats aan de openbare school blijft. De kosten van. een en ander zullen den Raad nader worden mede- geloeid. Het lid Viveen zegt dat uit het ver zoek blijkt dat successievelijk een op schuiving plaats heeft van het openbaar naar het bijzonder onderwijs. Hij stelt de vr.'Ui wat daarvan de oorzaak is. In- dien deze is dat het openbaar onderwijs slechter is, meent hij dat het de plicht van den Raad is dit te onderzoeken. Hij twijfelt er aan dat de toeneming een ge volg is van de godsdienstige gezindheid, der ouders, en zegt dat er hier, evenals; het geval was bij het oprichten dei* school, andere oorzaken zijn. Verschillen de ouders zijn namelijk afhankelijk van' DOOR 25 Marie uitte bijna een vreugdekreet. Dien morgen had zij een brief van Lau rens ontvangen, die zijn schrift verdraaid had, want 't was noodig, dat men te 'Ncgent niets van de betrekkingen merkte, die tus&chen hem en 't jonge meisje be stonden. In dien brief zeide hij „Ik ben ongelukkig, want gij zijt mijn „eenig geluk, en dat is mij ontnomen. „Sedert gij bij mijn moeder z-ijt, heb „ik u niet meer gezien. Ik haast mij, naar „u toe te snellen, om u zelf te hooren „zeggen, dat ge me nog bemint. Om. 9 ^,uur zal ik aan de tuindeur bij de „Mama wezen. Tracht daar heen te gaan. „Gij zult me daardoor een groot ge- „ncegen doen en mij een weinig moed „geven Zij had dien brief gekust en daarna •verbrand, om zich niet te verraden. Des middags had zij wel aan die samen komst gedacht, maar geen reden gevon- ;o,m er heen te gaan. Die reden had de blinde haar nu zelf gegeven. In haar vreugde, zonder verder na te denken, nam zij de hand der markiezin «n kuste haar vurig. .Wat is er mijn kind? zeide ze goedig lingj oprichtte en de ooren spitste. Ze had zeker wat gehoord. En jawel hoor, op den landweg kwam heel in de verte eeni stofwolkje aan. Die stofwolk werd al grccter en grooter, en kwam hoe lan ger hoe dichter bij. En eindelijk kwam, im een stolfwolk gehuld, een hond het erf1 op stuiven, regelrecht cp de bank van de poes toe. Poes begon eensklaps te snorren van blijdschap en sprong op den grond, om den hond kopjes te ge ven) en zijn stoffige pooten te likken. De. hond was erg moe. Zijn tong hing uitj zijn bek en hij hijgde zóó erg, dat hij! de eerste vijf minuten geen woord kon| uitbrengen. Onderwijl gaf de poes hem) maar aldoor kopjes en streek met zijn heele lichaam langs hem heen. Zóó blij was poes, den hond te zien. Wat wa.s er toch gebeurd? Dat zal ik je vertellen. De poes en de hond Frika del' heette hij. waren van heel jong af al bij elkaar geweest op hoeve „Vre delust" en ze hielden veel van eikaar Op de boerderij woonde alleen maar een heel oude bcgr, met een nog ouder knecht. De boer was erg rijk. Maar hoe jam mer ik het ook vind om het te zeggen hij was ook erg gierig. Frikadel, de zitten, en let op of je in de verte een stofwolk ziet aankomen. Zorg, dat onze geheime schuilplaats niet ontdekt wordt, hoor." Daarna had Frikadel vroolijk ten afscheid met zijn staart gekwispeld, en was heengegaan (Wordt vervolgd.) Vergadering van den raad der gemeente WOUDRICHEM op 27 Maart 1929, des namiddags 7 uur. i Voorzitter de heer Jac. van der Lely. Secretaris de heer Chr. van Rijswijk. Tegenwoordig de leden Viveen, Spie ring, Kentie, Spoor, van Wendel de Joo- de en Holster. Afwezig is het lid van der Wiel. De Voorzitter opent de vergadering niet het uitspreken van het formulier gebed, waarna de notulen der vorige vergadering door den Secretaris wor den ge.ezen en onveranderd worden goed gekeurd Ter tafel komen de Volgende ingekomen stukken a. mededeeling* van Gerrigje Hartman dat zij de benoeming tot schoonmaakster van Raadhuis en le Openbare school aan neemt. Niets, mevrouw, niets. Ik geloof niet, 'dat gij u voor kunt stellen, hoe ge lukkig ik mij bij u voel, hoe lief ik u heb. Lief kind, antwoordde de markiezin feeder. En terwijl zij 't jonge meisje naar liaar toetrok, omhelsde zij haar ge- ruimen tijd en drukte toen een kus op haar voorhoofd. Marie-Rosa ging niet naar binnen, maar liep den tuin door en opende de' tuin deur, die op de Marne uitkwam. Die deur was gemeenlijk gesloten, maar Ma rie wist, dat Michel er pas doorgegaan was. De deur stond dus nog aan. De markies schijnt- zijn broeder nu evenveel te haten, dacht ze, als hij hem voorheen lief hadArme, arme Lau rens. Zij vergiste zich niet. De deun- was open. De markies had haar aan laten staan en de sleutel niet omgedraaid. 't Sloeg negen uur. Zij hoorde 't kiezelzand knarsen op 't pad, dat naar de fabriek leidde. Zij boog haar hoofd en bemerkte nu een man van hooge gestalte, die weldra verdween. Wel licht was 't een wandelaar. Die wandelaar was Romain Goux. Zij bleef niet op den weg staan, vree- zende, dat de markies en Gilberte haar plotseling ontmoeten zouden. Hoe zou zaj dan kunnen verklaren, waarom ze hier was. Waarvan zou men haar niet ver dacht] hebben. Men zou haar wegjagen. Zij ging cp een bank, die bijna geheel achter :t groen verscholen was, zitten; bijna op- 't zelfde oogenblik ging een deur open en hoorde zij zacht zeggen Marie. Lieve Marie. Zij stond op en viel in de armen van Laurens. Zij omhelzen elkaar met kloppend hart en in hun bedwelmende vreugde den ken zij er zelfs niet aan te spreken. Marie, Marie, wat heb ik je lief. O, laurens, mijn Laurens, ik ben zoo gelukkig. 't Schijnt mij toe, of ik, sedert ik weet-, dat gij bij mijn lieve moeder, bij Michel en Gilberte zijt, niet zoover van mijn moeder meer verwijderd ben. O, Laurens, alken dag spreek ik met je moeder over haar jongsten zoon. Wees voorzichtig, je niet te verraden. Zij vermoedt 't misschien reels? Neen, neen, want zij begint altijd, met over je te spreken. met zachte ver wijten, omdat je haar zoo veriaten hebt.. Arme moeder, zeide hij weenend. Maar nooit is zij er kwaad om. Zij aan bidt) je en wijt je afwezigheid slechts aanj zichzelfEn ook ik vergeef je en verwacht je spoedigDaar ik merkte, dat 't haar moederhart goed jcleed, ever je te spreken, ondervroeg ik haar over je jeugd, je levenvanaf je vier-en-twintigste jaar ken ik je, als- af ik je eigen moeder was. Wat ben je toch goed. Je moeder gevoelt zich dan zoo geluk kig over je te sprekenVooral over je jeugd spreekt ze gaarneDcor die duizende kleine gebeurtenissen, zoo be minnelijk en lief, krijg ik een beter in zicht in je leven, Laurens, en ook schijnt 't mij, in je hartIk heb soms zonderlinge gedachtenalsof ik altijd bij je geweest ben.'t eerst met je ge speeld, hebenze eerste tranen met jou vergoten hebmet jou mijn eerste vreugde gesmaakt heben ik heb je er des te liever om bel alhier d.d. 11 Februari j.l. om in verband met de omstandigheid dat met aanvang van den nieuwen cursus de bij zondere school 100 leertingen zal tellen in eigendom te mogen ontvangen het lckaal met de aanwezige meubelen van de le Openbare school, direct grenzende aan de lokalen der bijzondere school, met ingang van 1 April a-.s. De Voorzitter deelt mede dat de voor genomen onttrekking van bedoelid lokaal aan den openbaren dienst ter algemeene kennis is gebracht en hiertegen geen bezwaren zijn ingekomen. Burgemeester en Wethouders stellen voor met intrek king- van het besluit van 20 Depember 1928, waarbij gemeld lokaal in bruik leen aan de betrokken vereeniging werd afgestaan, het lokaal aan den openba ren dienst te onttrekken en met de aan- stoeiehi^n ravotten graag, maar vallen enwbezeeren zich dan oek dikwyls. cstfg daarom altijd in huis voor ^eenVdpos Doos 30 cent. eenige werkgevers, die hun met den hou-, g'erdood bedrrjgen tFlcltèft Hhft kin deren niet naai- de christelijke school* sturen. Aangezien het bier evenwel een maatregel betreft die het onderwijs gcede komt, hetgeen hem zeer ter harte' gaat, kan hij, ondanks bovenstaande prak tijken, zijn stem aan het voorstel geven. Het lid Spiering is van meening dat het niet op den weg van den Raad ligt te onderzoeken om welke reden het aan- tal kinderen op' de christelijke school toeneemt, doch dat wij slechts hebben te' beeordeelen of de vereeniging wettelijk recht beeft op een derde lokaal. Het lid Spoor vraagt of de openbare school voldoende lokalen overhoudt, het geen door den Voorzitter bevestigend wordt beantwoord. Het v orstel van B. en W. wordt daar na met algemeene stemmen aangenomen. De Voorzitter deelt daarna mede dat B. en W. voorstellen de woning aan de Landpi ortstraat, laatstelijk bewoond door B. J. Viveen en in eigendom toebehoo- rende aan Mej. S. J. Bron, welke niet meer door bet aanbrengen van verbe teringen in bewoonbaren staat kan wor den gebracht, onbewoonbaar te verkla- Da arna doet hij baar vragerfövgr allen, die bij zoo langen tijd niet gezien heeft. Zij is wel verplicht, hem te vertellen, dat Michel nooit zijn naam noemt. Laurens laat zijn hoofd zinken, als zij vervolgt Gij moet den tijd afwachten, Laurens, dat de tijd zelf dien indruk uit 't hart van uw breeder wischt, maar oogen- bi ikke lijk is 't beter, fdat gij hefri niet tracht te zien, want indien uw moeder in zijn nabijheid van u spreekt, betrekt zijn goed, zacht gelaat plotseling. En ini zijn oogen kan men, ik moet 't wel zeggen, den toorn opmerkenja toorn en ik weet niet welke bloedige veracht ing Hij zal mij nooit vergeven. Geduld en moed Laurens. Is Marie- Rossi er niet meer? Heb ik niet bij je mceder en je broer de kleine lentefee gé bracht, cm haar bloemen van teeder- heil daar te laten bloeien? En ik, Marie, ik ben bevreesd, dat gij eenmaal hun verachting daarvoor zult oogsten, en dat gij met mij dan den last van hun toorn dragen zult. Vertrcuwen, zeg ik je, vertrouwen. Zijl zijn op de bank gaan zitten, on zichtbaar door 't dikke groen. Zij heeft haai; hoofd op zijn schouder gelegd en hij kust haar op 't voorhoofd. Eensklaps zegt Laurens zacht tot Ma rie Waar is mijn moeder nu? Op haar gewone plaatszit ze te mijmerenOver u denk ik. Mijn God, wat zou ik haar gaarne zien, naar1 haar toesnellen.... stil, om haar gade te kunnen slaan, en zonder dat ze mij merkt, !t Schijnt me soms toe, alsof er jaren verk open zijn, sedert- ik haar 't laast gezien heb Zult ge voorzichtig wezen? Zeker. Ik zal haar niet aanspreken. Zij aal mijn tegenweordigheid niet vermoe den. Helaas. Ik ben genoodzaakt, mij voor 1 mijn; moeder te verbergen. Wat zou ik haai* zeggen moeten? W'at zou ik moe- 1 ten antwoorden, indien ze me iets vroeg. Zij, die mij het dierbaarst zijn, hebben die mij niet verstooten? Mijn moeder weet 't niet, dat is waar, en zij moet 't mpar niet weten. Een onvoorzichtigheid zon mij kunnen verraden. Ik zal baar niet- öanspreken, wees daar zeker van. Dan zoudt ge wellicht naar uw moeder kunnen gaan, maar ge moet spoedig te rug keeren. O, dank je, lieve Marie, dank je voor 't( geluk, dat je me verschaft. ï*aat! mij eerst even zien, of zij nietj' naar binnen is gegaan. Gauw Marie, want de minuten zijn ge steld. Zij snelde weg en kwam weldra terug. Ga, zeide ze, uw moeder is in baar stoel in slaap gevallen, 't Weer is zoo zachtik 'ben bevreesd, dat zij kou zal vatten. Ga, gij kunt haar zonder vrees n--deren. En gij Marie? Mijn. plaats is bier. Uw broeder kan terugkeeren en u bemerken. Ik blijf bier wachten en zal u bijtijds waarschuwen,; rekeni op mij. Gij denkt toch aan alles.... Met van vreugde kloppend hart, begaf hij( zich naar den tuin. Hij kende dien tuin neg van vroeger. Marie-R-osa kon hem reeds niet meer zien. Plotseling bleef hjj staan. (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1929 | | pagina 5