Tweede Blad
10,4916 yrijdag 17 Mei
DE LENTEFEE
Houten Pijpen
VERF
voor het Land
van Heusden en Altena,
de Langstraat
en de Bommelerwaard.
71
Behangselpapieren
Kinderrubriek.
FEUILLETON
Prima OLANSVERF
Prima VLOERLAK
A. VERSCHUUR-BAERT
Ingezonden
room
BEHOORENDE BIJ HET
Bevrijd Uw lichaam van
urinezuur
JULES MARY.
36
ONTVANGEN
Nieuwste modellen in
verschillende prijzen.
BAAI JENS,
H. K- H. Prinses Juliana (X) woonde op de M.E.T.S.bamen te Den Haag de
laatste wedstrijden van het damestennistournooi HollandAmerika bij.
Clir Nationaal Zendingsteest
80 cent per Kilo.
120 cent per Kilo.
(in bussen van 1 en J/2 Kilo
Spotgoedkoope aanbieding van restanten.
DROGISTERIJ
HEUSDEN.
Wittebroodstraat 52.
(Buiten verantwoordelijkheid der Redactie)
MI.JMIAUIUs
Hoofdpijn Tablett
Laieer-Tableften
Zenuw Tabletten
Staaltabletten
ig-Tabletten
Bij Apoth. en Drogisten-
Aan alle Hervormde
Gemeenten en Gemeenteleden
in onze Provincie.
(Wordt vervolgd.)
JHeuwsblaii
Bij verzwakte nieren brengen urinezuur
en andere vergiftige onzuiverheden uw
heele gestel in de war. Daarom is het zoo
gevaarlijk om waarschuwende verschijnse
len te verwaarloozen, zooals rugpijn, uripé-
stoornissen, blaaskwalen, rheumatisch^ pij
nen, stijve en gezwollen gewrichten", gruis
of neerslag in de urine, istfiia^/en spit,
gerommel in de ooren, hoofdpijn, duize
ligheid en zenuwachtigheid.
Gij dient de behoorlijke werking uwer
nieren te herstellen, waardoor zij de ver
giften uit uw bloed ^ltreeren. Het is
onverantwoordelijk om' de kans te loopen
dat zich blaasontsteking, chronische rheu-
matiek, waterzucht, steenvorming in de
nieren of blaasj en gevaarlijke chroni
sche nierziekten ontwikkelen.
Duidelijk Js, dat gij bijtijds uw nieren
moet opwekken en versterken. Wacht niet
langer. Goebruik Foster's Rugpijn Nieren
Pillen-/"et specjfiek niermiddel. In ge
heel/Nederland is zijn succes bekend. Dui-
zenoe dankbare mannen en vrouwen zeg
en, dat Foster's Pillen hen geholpen
ebben, en zij knunen ook u gezond ma
ken en houden.
Verkrijgbaar (in glasverpakking met geel
etiket let bier vooral op) bij apotheken
en drogisten a f 1,75 per flacon. 31
i
Besté jongens en meisjes.
De oplossingen van de vorige raad-
pels zijn:
1. Omdat een muscli nooit een karre-
paard opeet, doch wel een zak ha
ver, als men maar lang genoeg
wa,cht.
2. Neger regen.
3. Nat.
En de nieuwe raadsels zijn:
1. Er was eens een boer, die haver
op zijn akker zaaide en toen deze
raadselachtige woorden sprak: Ko
men zij, dan komen zijn niet; ko
men zij niet, dan komen zij wel.
Wat bedoelde deze boer?
2. Wat loopt hard en komt toch geen
stap vooruit
3. Kleine roode kamertjes, vol met
witte hamertjes, rara wat is dat?
4. W ie kan de letters in de volgende
woorden zóó rangschikken, dat 'er'
een spreekwoord komt te staan?
EWT EITN KSRET SI OMTE
MISL NIJZ
OOM KAREL.
HET GEHEIM VAN PRINSESJE
GWENDOLEE.
II.
De hofdames keken wanhopig en de
öudste antwoordde„Wij weten het niet
DOOR
Ik oen op alles voorbereid.
Ja, maar weet gij eveneens, dat een
(dergelijke faillietverklaring steeds schan
delijker wordt Gij zult genoodzaakt zijn,
't verdwijnen van die som te verklaren
en indien gij 't niet bekent, dan. ver
zeker ik u, dat gij verloren zijt, onver
mijdelijk verloren
Ja, ja, herhaalde Michel op doffen
toon, op alles ben ik reeds voorbereid.
Er moet een gewichtige reden zijn, dat
ge zoo zwijgt?
W ellicht. Kunt gij u daaromtrent niet
alle andere dingen voorstellen?
En wat dan?
Een speelverlies bijvoorbeeld.
Een verlies, dat onverbiddelijk betaald
meest worden? vroeg de commissaris iro
nisch. Dat voorwendsel ken ik. Boven
dien zijt gij geen speler,
Hoe weet ge dat?
Dat is spoedig aan 't gelaat te zien.
In ieder geval zal uwe moeder 't wel
^veten.
Hij wendde zich nu tot de markiezin
en vroeg:
Uw zoon houdt van spelen?
Zij boog 't hoofd zonder te antwoor
den zij kon geen woord over haar lippen
krijgen.
Gij ziet 't, mijnheer de Soulaimes.
Majesteit^ wij hebben bet Hare Koninklij
ke Hr-egheid nog niet gevraagd."
„Het is wat moois". .bromde de koning,
terwijl hij zijn teen wrlef, dien bij gestoo-
ten had", misschien wil ze het mij wel
zeggen. Wel, Prinsesje Gwendolee- wat
schort er aan?" Intussclien was de Ko
ningin naar het snikkende prinsesje toe
gegaan. en praatte zachtjes tegen haar.
Eindelijk vertelde het prinsesje, dat ze
gisterenavond op het grasveld voor het
paelis drie kandertjes had gezien, twee
jongetjes en een klein meisje, die lachend
in liet gras hadden gebuiteld en ge
speeld. Het prinsesje had er een tijd
haar staan te kijken, en toen was ze
zóó tieurig geworden, dat ze ervan moest
huilen. Waarom, ja- dat wist ze niet.
Ze had alleen maar groote lust om te
huilen, telkens als ze aan die kinder
tjes dacht. Een poosje later was er een
groote schildwacht gekomen, die had de
kindei t jes weggejaagd.
een mooie sorte'üring
loterm»rkt 88, HEUSDE2T
„Ho# lieéten jelui?" vroeg de koning.
.Bajrïje Hak", zei het eerste jongetje;
woutertje Hak", zei het tweede jon
getje: „Mieke Hak", zei bet kleine meisje
en stak een vingertje in haar mond.
„Hm, zoo", zei de koning. „En hoe
komt het, dat jelui zoo blij zijn, eten
F. H. J. Berkelbaeh van de Sprenkel van
R tterdam en Ds. J. P. van Bruggen van
AmsterdamJeugddienstDs. M. C. Ger-
retsen van AmersfoortWoord en beeld
Mej. Zr. C. H. C. Gunning van Batavia:
zoekend naar een Christelijk Vrouwen-
ideaal in Indië, Ds. G. A. den Hertog van
Amsterdam: Zendings-geestdriftDr. W.
Lodder van Bussum: Gegrepen zijn: de
Heer P. Middelkoop van Kapan: zen
dingswerk op Timor; Ds. C. C. G. Visser
van Rotterdam: bevel of voorrecht?; en
Ds. D. A. van den Bosch van 's Graven-
l age: Slotwoord.
Op den vooravond half 8 spreken
Ds. A. Adriani Tan Baarn en Ds. B. M,
Aikema van Soest.
ONDERZOEK VERLOFGANGERS.
Hefc ingevolge Ministerieele beschik
king van 27 April 1929, Vile af deeling
No 295 te houden onderzoek der verlof-
„Zoo", zei de koning. ...geef me" mijn
kroon. En laat die schildwacht dadelijk
binnenkomen." De koningin gaf den ko
ning zijn kroon, die hij opzette, omdat,
hij het, een beetje koud had. Even later
kwam de schildwacht binnen.
„Hm," zei de koning boos, „als hij
maar niet pimpelpaars en groen wordt.'
Alle hóldames keken verschrikt naai
den koning en dan naar den schildwacht.
Zou die pimpelpaars ei\ groen geslagen
moeten worden.' „Acli nee", zei de ko
ning, die bun verbaasde gezichten zag,
„ik bedeel mijn groote teen natuurlijk.
Nou, schildwacht, vertel me maar eens,
wie waren die kindertjes die je gister
avond uit het grasveld wegjoeg?"
„Dat waren dee kindertjes van het
schoenlappertje Hak, die om den hoek
woont.'
„Haal die kindertjes dadelijk hier", be
val de koning.
Een oogenblik later kwam de schild
wacht niet drie kindertjes, twee jon
gens en een klein meisje, in heelè ge
lapte kleert jes, terug. Men koy zien, dat
.bet schoenlappertje Hak hetr niet breed
-bad.
jelui altijd je buikjes vol? Mat eten
jelui eigenlijk?"
„O, heerlijke uien met gekrulde biet",
zei het eerste jongetje„O, fijn gebakken
bloedworst met. zuurkool", zei het twee
de jongetje; „O, als ik jarig ben ki'ijg
ik altijd schoenlappertjestaart", zei het
meisje. ij
„Mooi", antwoordde de koning en knik
te goedkeurend, „dank jelui wel, hier heb
je elk een goudstuk". En t oen de kin
dertjes vertrokkeii waren, beval de ko
ning aan dei! kok, om voor het prin
sesje uien met gekrulde biet, gebakken
bloedworst met zuurkool en schoenlap-
j erl jestaart te maken,
i Het prinsesje had nu even opgehouden
met huilen. De koning ging hinkend naar
zijn kamer terug, vergezeld van de ko-
j ningin, en de kok ging met opgetrokken
neus naar de keuken, want hij vond
I het gewoonweg verschrikkelijk die rare
kostjes klaar te moeten maken. En de
hofdames trokken ook hun neuzen cpv ke-
ken nog trotscher dan coit en kleed
den het prinsesje aan.
(Wordt vervolgd.)
Op Let, Chr. Nationaal Zendingsfeest,
dat Donderdag 4 Juli te Soest dijk gehou
den wordt, zullen als sprekers optre
den Dr. J. Tin de Visser, openingsrede,
Dr. J. F. Beerens van Utrecht: Natio
naal, internationaal, supranationaalDs.
W'. Breukelaar van Zaandam: De triumf
der Zending; Dr. K. J. Brouwer van
OegstgeestBidden om arbeidersDr. S.
gangers van de lichtingen 1917 en 1920
zal plaats hebben als volgt
Te Drunen op 13 Juni voer de ge
meenten Drunen, Vlijmen, Hedikhuizen,
Wijk c.a., Eethen, Veen, Oud-IIeusden,
Herpt, Heusden en Nieuwkuijk.
Te Waalwijk op 15 Juni voor de ge
meenten Sprang-Capelle, Loon op Zand
en Waalwijk.
Te Waspik op 26 Juni voor de ge
meenten Raamsdonk, Waspik, Dussen en
's G ra vein oer.
Te Woudrichem op 29 Juni voor de ge-
meenten Almkerk, Giessen, Andel c.a,.,
Rijswijk. Woudrichem, De "Werken c.a.
en Werkendam.
Bij t/éval heb ik kunnen spelen enten hebben.
Eey spe
indien gij
speelschuld is niets onteerends, en
Michel braelit zijn moeder naar haar
gij de waarheid zegt, "waar hebt kamer terug en wilde weggaan.
ge dan gespeeld en aan wien hebt ge
dan verloren
Ik zeide, dat men omtrent dat ver
dwijnen verschillende redenen zou kun
nen aangeven en als voorbeeld nam ik
't spel. Ik heb wellicht een vriend ge
holpen.
Best mogelijk, best mogelijk, indien gij
zijn naam maar noemt.
Als ik dat niet kan? Er zijn redenen,
die stilzwijgendheid gebieden.
Voer de justitie niet. Wij weten de ge
heimen Van anderen, die door 't spel de
eer der familie zouden schokken, te be
waren. Noem hem dus en wees daarom
trent gerust.
Neen.
Gij laat alles vermoeden, mijnheer de
Sc ulaimes.
Daar zijt ge vrij toe.
Ik verberg- u niet, dat door uw hard
nekkigheid de goede afloop van 't on
derzoek zeer benadeeld wordt.
Dat- moet gij weten.
Neen mijnheer, 't is slechts mijn plicht,
en t spijt mij, dat ge er niet meer
besef van hebt, hoe ik u geholpen zou smeekend.
Een woord van haar hield hem echter
staande.
Mijn zoon.
Hij keerde terug.
Mceder. Wenscht ge iets.
Ja, mijn zoon. Vermo'edt gij niet, wat
ik u vragen wil?
Waarlijk niet, moeder.
Wat gij zoo' even den commissaris van
politie niet hebt willen mededeelen, zult
gij mij tocli wel bekennen, mijn kind?
O, moeder.
Spreekwat is er met dat geld ge
beurd Ik heb geen vermoedens tegen
uMaar men zal er u opnieuw naar
vragen. Mijnheer Lement heeft gelijk:
uw eer hangt van datgene af, wat gij
antwoordt.
Ik zal niets antwoorden, moeder.
Niets.
Neen. Nooit.
't Moet dan wel verschrikkelijk wezen,
wat g'e mij Verzwijgt?
Het is voor een vriend en dien heb
ik ge-zworen te zwijgen.
Maar mij, mijn zoon, mij vroeg zij
Hebt U het in de dagbladen gelezen?
Neen? Welnu, dan zal ik het U vertellen.
Onze Nederlandse militairen krijgen bin-
nccnkert nieuwe kepi's.
Ik hoor U al zeggen: is dat nu zoo iet#
bizenders?
En U hebt gelijk. Op zichzelf geno
men is dat helemaal niets bizonders.
Waarom zouden onze landsverdedigers nu
cok niets eens wat nieuws mogen heb
ben, waar de mode in 't burgerleven
vaak met de snelheid der gedachte aan
wisseling onderhevig is.
Maar er zit aan die kepi's toch nog
meer vast, dat U op 't eerste gezicht zou
denken. Ja, zelfs een rekensom waar de
auteurs van school-rekenbcekjes jaloers
op kunnen zijn. Luister:
36000 M. (zegge: zesendertigduizend
Meter) laken, bestemd voor militaire
hoofddeksels, destijds door het Rijk in
gekocht voer gemiddeld f 13.62 per M.,
zijn thans door Zijne Excellentie de Mi
nister van Defentie van de hand ge
daan voer de prijs van drie-en-
zeventig centen per Meter.
We krijgen nu de volgende som:
36000 M. laken a f 13.62 per M. kost
f 490.320. (inkoop)
36000 M. laken a f0.73 per M. kost-
f 20.280. (verkoop)
Verlies f 464.040
Is het wonder dat een geestige klant in
een van oDze grote bladen de vraag
stelde, hoeveel oud-gepensioenneerden, die
zich ongans eten aan een pensioen van
f 11.20 per week, van dit kapitaal een
dubbel weekgeld zouden kunnen ontvan
gen?
En een Twede-Kamerlid, dat zijn neus
blijkbaar graag in andermans zaken stak,
kreeg op zijn vraag hierover aan de mi
nister tot antwoord, dat er sedert lang
behoefte is aan een prakties hoofddek
sel en dat de hoofdintendant met de op-
perofficieren van het Nederlandse leger
nu bezig zijn daarnaar te zoeken.
We zijn benieuwd
Wij, met ons burger vers tand, zouden
tc t de vraag kunnen komenkonden ze
dan bij geval dat laken niet gebruiken
vorr die hoofddeksels?
Maar het zal wel een erg domme vraag
zijn. die getuigd van geen gryntje mili
tair inzicht
Lieve belastingbetaler
<W. M. J. L. B.
L.
kunnen hebben.
Ik ben er u niet minder dankbaar voor,
mijnheer.
Gij moet u er op voorbereiden, voor
den rechter te moeten verschijnen. Die
zal u opnieuw deze vragen voorleggen.
Da ij. geef ik eveneens dezelfde ant
woorden.
Ik hoop, dat de justitie er genoegen
mode zal nemen.
Eenige minuten daarna verliet de heer
I.emgent de kantoren, na 't lijk van Jac-
tel naar 't commissariaat vervoerd te la-
Voor u, moeder, moet ik 't eveneens
verzwijgen.
Zij zweeg. Plotseling vroeg zij echter:
Er is geen sprake van een familielid
van ons
Neen, moeder.
Geen sprake van Laurens, mijn zoon"?
Noen, antwoordde hij, terwijl hij zijn
hand tegen zijn hart drukte, om zijn
docdeljke ontroering te verbergen.
't Is goed. Ga mijn zoon, ik heb u niets
meer te vragen.
Hij verliet 't Vertrek. Toen zij alleen
was, mompelde zij
Mijn God, heb medelijden met mijn
z-oensHeb medelijden met Laurens.
Heb medelijden met Michel.
Haar hoofd zonk achterover tegen de
rugleuning van den stoel en zij verloor
haar bewustzijn. Zij had alles begrepen.
De inlichtingen, die Gaume in 'tGrand-
Café betreffende Mirador inwon, stelden
hem niet tevreden.
Gaume keerde naar Lement terug en
beide gingen nu naar de rne de Lyon,
waar hij een onderzoek in de woning
van Mirador instelde. Zij vergeleken zijn
kleedingstukken met 't lapje, dat in de
handen der blinde achtergebleven was
zij vonden echter niets.
Vcorloopig werd Mirador echter nog
in arrest gehouden.
Terwijl hij zijn onschuld trachtte te
bewijzeD, hadden er gewichtige gebeur
tenissen in 't huis van Nogent plaats.
Den middag na den moord ontving
de markies reeds verscheidene aanmanin
gen om geld.
Van uur tot uur kwamen de kassiers
met hunne wissells.
Op 't kantoor had men 't bericht ont
vangen, hen naar 't kabinet van den mar
kies te zenden.
Michel stond hen daar zelf te woord.
Op iedere vraag verhaalde hij, wat er
gebeurd was. De kassiers namen hunne
wissels weer terug en vertrokken.
Hoewel deze betalingen de gewichtig
ste \raren, was dit 't niet, wat hem on
aangenaam was; die lieden waren hem
onbekend. Zij gaven geen antwoord, maar
hi orden den markies aan, groetten en
vertrokken.
De Samenwerkende ZendingscoTpora-
ties en het Java-Comité hebben zich tot
alle kerkeraden in ons vaderland ge
wend, cm een Pinksterga.ve voor de zen
ding.
"VVij willen zoo gaarne deze aanvrage
hartelijk aanbevelen. Allereerst cm de
vraag naar gebed voor het werk, dat zoo
bijzonder gezegend wGrdt. Maar daar
naast ook voor de nooden van liet werk,
die zoo groot zijn. Door de strenge kou
de en de daardoor ontstane oeconomische
malaise, zijn de gaven voor de zending
zooveel minder geweest, dat reeds een
achterstand van meer dan II o n d e r d
duizend gulden is ontstaan. En dat,
terwijl de Pinkstergeest in Indië werkt
en de arbeid daardoor groeit.
Zullen wij in 't bijzonder op den Pink-
•dag, in onze voorbede de zending
bedienden waren even inschikke
lijk.
Zij wilten, dat er geen cent in de kas
overgeble\%n was. Hoe zou men hun dan
hun loon betalen kunnen? Zij eischten
dus niets, maar wachtten liever en wa
ren er zeker van, dat de markies hen
betalen zou, wat hen toekwam.
Toch hadden verscheidene van hen op
dat geld voor hun huishouding gere
kend. De leveranciers leveren niet graag,
wanneer men een maand lang reeds op
krediet gekocht heeft. Wat te doen? De
meeste hadden niemand van wien zij Iee-
nen kenden. Toch klaagden zij niet.
Zij zonden zelfs een uit hun midden,
en dit. was Lazare Beer maim, naar den
markies om hem te verzekeren, dat zij
aan den arbeid zouden blijven.
Mijnheer, zeide Lazare, wij zullen u
even toegewijd blijven als in 't verleden.
Wij eischen niets.
Ik dank u, zeide Michel, en ik neem
u allen terug, zoodra er betere tijden
aanbreken. Op 't oogenblik heb ik slechts
twee uwer noodig, om mij te helpen. Ik
zal daarom de twee oudsten nemen. De
anderen zijn vrij. Binnen eenige dagen
ik hen terug te kunnen nemen.
Lazare Beermann ging dit bericht op
't' kantoor mededeelen. Allen kwamen
met tranen in- de oogen den markies de
hand drukken.
Reken op ons. mijnheer de Soulaimes,
wij allen hebben u even lief.
Daarna waren ze heengegaan.
De vragen om geld, die zijn hart die»
per troffen, waren die der arbeiders.
