Tweede Blad hm Vrijdap 31 Mei DE LENTEFEE UW ADRES foto-fttelicr-Cocrtse voor het Land van Heusden en ftltena, de Langstraat en de Bommelerwaard. iimrfemibriek. Ingezonden IEI1LLETO* KO DAK3 Vakkundige bediening. Hf Hf SIS lioekbespreking. Om jong te blijven. De brand te Oldenbroek, waar Zondagmiddag 5 boederijen en een rijwielzaak in de asch werden gelegd. Een der ruïnes. Zenuwachtig, Overspannen en Slapeloos Mijnhardt's Zenuwtabletten ledat de beer Peereboom als ie ondeiteekenaar van bet verzoek toch ii den laad mee stemde. tingen het recht wordt gegeven dat onder wys te erlangen, dat zy voor han kinderea smaakt als room T JULES MARY. VOOR en andere FOTO-ARTIKELEN EIND B 119 GORKUM. Tel. 266. Twee romans over Het Moderne Huweliksprobleem. (Word* vervolgd.) BEHOORENDE BIJ HET Nieuwsblad Het feit, dat uw gezondheid te wenschen overlaat is waarschijnlijk de eenige reden, dat gij u door lichte zorgen reeds ze nuwachtig, versleten en oud gevoelt. Mis schien zijt gij een dier noodeiooze slacht offers van een nieraandoenihg. Laat deze te voorkomen nierzwakte u niet oud ma ken voor uw tijd. Zoek en verbeter de oorzaak van uw kwaal. Tracht weer ffink en gezond te worden. De pijn in (Jé lendenen, die ellen dige blaasstoornissen, hoofdpijn en dui zeligheid, dat afgématte, zenuwachtige ge voel behoeven d niet langer te kwellen. Alle tesamen maken uw leven tot een last, die zoodra gij uw nieren verzorgd hebt, verdwijnt. Verzwakte nieren kunnen met Foster's Rugpijn Nieren Pillen versterkt worden, waardoor gij u in elk opzicht jonger voelt. Begin onmiddellijk met het gebruik. Zonder uitstel! Wacht niet, tot gij last krijgt van rheumatiek, ischias, spit, blaas ontsteking of waterzucht. Ook tegen der gelijke ernstige kwalen worden Foster's Pillen aanbevolen, doch voorkomen is al tijd beter dan genezen. Verkrijgbaar (in glasverpakking met geel etiket let hier vooral op) bij' apotheken en drogisten a f 1,75 per flacon. 31 Beste jongens en meisjes. De oplossingen van de vorige raad sels zijn: 1. Bij de letter ,,R.". 2. Het woordje ,,niet" kunnen jelui vast en zeker lezen, net zooals je het woordje ,,niet" schrijven kunt. 3. Ei lei klei. En de nieuwe raadsels zijn: I 1. Een hoed wordt bijna altijd gebruikt om op' het hoofd te dragen, niet waar? En toch ken ik een hoed, die nooit op het hoofd gedragen wordt en toch heel nuttig is. Wat zou dat wel voor een hoed wezen? 2. Neem de eerste letter van een dom me vogel, en van een hemellichaam, en van een boom en van iemand, die niet ijverig is; deze vier letters vormen den naam van een nuttig viervoetig dier, dat dikwijls mis kend wordt. 3. Op zekeren dag kwamen vier rei zigers heel laat in een herberg aan. De herbergier had niets anders meer voor hen, dan eenige eieren. Hij gaf er hen 4 op een schaal. Elke gast moest natuurlijk een ei hebben, maar er moest toch één ei in deD schaal blijven. Hoe moesten ze dat nu doen? OOM KAREL. HET GEHEIM VAN PRINSESJE GWENDOLEE. IV. Nauwelijks was het prinsesje in het grasveld gekomen en keek ze hulpeloos in hef rond, of daar kwamen de drie kindertjes van het arme schoenlappertje Hak aangelcopen. Ze dansten en spron gen van plezier en ze werden niet eens dcor een schildwacht tegengehouden. Ze kwamen regelrecht op het prinsesje toege- loopen, die hun met een bedroefd ge zichtje elk een hand gaf. „Ik weet wat", riep Woutertje Hak, lemaal niet bang in het paleis en ver-1 stepte zich zelfs achter den troon van den Koning. Toen ze den heelen middag gespeeld hadden, kregen ze een groot glas limonade, dat de koningin zelf bracht, en in ieder glas zaten wel twee rietjes. Het prinsesje was zóó vroolijk, en haar oogen schitterden zóó big als nog nooit gebeurd was. Het koksmaatje had het geheim ran prinsesje Gwendolee ontdekt. Ze was alleen maar zoo be droefd geweest, zender dat ze zelf ei genlijk wist waarom, omdat ze nooit had mogen spelen en ravotten als andere kindertjes, en altijd met geleerde pro fessors uit duffe boeken had moeten lee- ren. Nu, voortaan werd dat. natuurlijk an ders. Eiken Woensdag- en Zaterdagmid dag mochten Woutertje, en Bartje en Mieke Hak komen spelen, en dat was me een pretje. Hun vader, schoenlappertje Hak was nu ook zoo arm niet meer, o nee. zullen Uw zenuwen halmeeren en sterker» en Uw slapeloosheid verdrijven. Buisje 75 ct. Bij Apoth. en Drogisten. „laten we onze kousen en schoenen uit doen, dan gaan we met bloote voeten in het lekkere gras loopen." Hè ja, laten, we dat doen, riepen Bartje en Mieke Hak en trokken meteen hun kousen en schoe nen uit. Dat vond het prinsesje ook wel aardig. Ze trok hhar zijden kousjes en goudleer§n schoentjes uit en danste met Woutertje, Bartje en Mieke Hak net zoo lang in het rond door het malsche gras. terwijl de zon fijn warm scheen en de vlinders en bijen lustig rondvlogen, da.t ze buiten adem op den grond ging liggen, cm even uit te rusten. De professoren en de hofdames, die voor het venster alles zagen wat er in liet grasveld gebeurde, schudden hun hoof den en mompelden: „schandelijk, vree- selijk, een prinsesje met bloote heenen, en dat- speelt met die brutale kindertjes van vaneen schoenlappertje." Maar de koning, die het gehoord had, zei boos: „Wie nog één woord kwaad darft te spreken van schoenlapper Hak, 1 moet voor straf 's morgens om vijf uur met bloote beenen in bet natte gras loo pen, een uur lang." Nou, toen was het dadelijk stil, want de hofdames hadden een hekel aan vroeg j opslaan en de professors hadden alle- j maal zulke dunne spillebeenen, dat ze voor geen geld ter wereld met bloote bee nen in het natte gras hadden willen loo pen. I Het prinsesje had plezier voer tien. Toen ze uitgerust was, speelde ze weer verder met de kindertjes Hak, die alle maal leuke spelletjes wisten te beden ken, waarbij je hard loopen moest en waarbij je ook kopp>eltje duikelen kon i in het gras en net zooi hard roepen en schreeuwen en zingen als je maar wilde. Ze speelden krijgertje om het paleis heen, en verstoppertje, en Bartje Hak was hee- Wa.nt hij was door den koning tot hof- schcenmaker gemaakt, en hij moest dus voortaan alle halve zooien en achter lappen voor de hofhouding maken en ook voor den koning en koningin. En voor den k'< ning moest hij nog extra zool beslag ender zijn schoenen siaan, omdat de koning het zoo leuk vond, want dan kon bij met zijn hakken vonken uit de straat steenen slaan. Zoo leefde iedereen verder heel gelukkig en tevreden. SLOT. Na weet ik wel, dat dit hem niet ver boden kan worden, doch gewoonlijk stern» een lid van den raad niet, wanneer be» een verzoek betreft, dat bij zelf heeft ii- gediend. 2e. dat door den raad der gemeenn aan de verzoekende vereeniging meer word gegeven daB waarop zij recht heeft. W» is namelijk het geval. Volgens de nieuwe leerlingenschaal zyn voor 108 leerlingen 3 leerkrachten roodig, zoodat van de vier over te dragen lokalen er één leeg blijft. Met den heer de Gaay meen ook ik, dat dit lokaal voor de overgebleven leer lingen van de O L S. beschikbaar bad moe ten bljjven. Dat er toch in de gemeente openbaar onderwijs blijft, aan de Zuidzijde, zooals de beer Smits opmerkt, getuigt van weinig doorzicht, warmeer wy dei keo aan de po gingen van voorheen, toen Gedeputeer de Staten hun goedkeuring onthielden aan een voorstel, om Me O.L S Nederhe- mert Zuidzyde op te h» flèn. De bezwaren van toen gelden toch evenzeer voor thans. De vergelyking door den heer Smits van den overgang der rivier door een postbode of de schoolkinderen, getuigt evenmin van veel menschenkenois. Heeft het college, toen de zending der overgebleven schoolkinderen per autobus i aar het eiland ter sprake kwam, er wel by gedacht, dat de afstand aldus veel verder is dan 4 K M„ dat de ouders van de overgebleven kinderen, waar dit aantal ver boven het bij de wet gestelde getal is en in de toekomst daar nog boven zal komen, recht hebben op openbaar onderwys De heer vac der Vliet sloeg toch geheel de plank mis, toen by meende, dat de minderheid zich maar bij besluit der meer derheid moest neerleggen. Hij toch begrypt niets van de pac ficatie op onderwijsgebied, waarby aan ouders van verschillende rich wecschelyk achteD, althans, wanneer dia aanvragen aan de by de wet gestelde eischen voldoer. Een dezer eischen is ook, dat er geea dwang op de ouders mag uitgeoefend wor ker. Zou de heer Peerebooro, die toch mee voor de lyst der bandteekeningen zorgde, taarop volmondig darven antwoorden, dal er geen dwang by het verkrygen is uit geoefend Ik bedoel hier natuurlijk ook dieu dwang, die er in gelegen is, wanneer arbeiders op het kantoor van hun werk gever de gelegenheid wordt geboden do zyst te teekenen, want ook dit noem ik ledelyken dwang. Mij komt het voor, dal nooit het aantal van 108 bereikt zou zyn, wanneer ieder ouder in zyn handeling vrjj was gelaten. Dat het laatste woord in deze kwestie nog niet gesproken is en dat de ouders van de gedupeerde kinderen zich alle rech ten voor hun eisch openbaar onder wys voorbehouden, zal ieder nu duidelyk worden. Nederhemert, Mei 1929. X. (Buiten verantwoordelijkheid der Redactie) Geachte Redactie, Beleefd verzoekt ondergeteejrtnde opname van het volgende, waarvoor mijn vriende lijker» dank DOOR 40 Ik! behoef geen medelijden te hebben. Mijn verstand is in 't geheel niet ver zwakt Maar ik heb moed nocdig ge had en zielskracht om niet gek van schande te worden Antwoordt mij danVoor mij, moe der en voor Gilberte, zal je die drie las teringen verklaren en zal je me voor hen zeggen, welke misdaden ik bedreven heb, welke diefstal en welken moord ik begaan heb. j Hij sprak op waardigen, kalmen toon. In al zijn woorden schuilde zelfs ge negenheid voor Mtehel, want niettegen staande alles, scml M hij aan 't onge luk, dat zijn broeder getroffen had, diens verstandverbijstering toe. Je wilt 't dus? Ja. Gced. Daarna trad hij cp zijn moeder toe en vTceg Mc.eder, ge hebt alles begrepen, niet waar? Ja mijn zoon, antwoordde zij zacht. Zal 't geen ik nu ga zeggen, u niet Of nieuw angst verwekken? Helaas, mijn hart heeft sedert twee dagen zóóveel geleden, dat ik nu veel verdragen kanIk voel, dat de dood zich reeds meester van mij maakt Spreek Michel, spreek onbevreesd, want ik gevoel, dat je een valsche beschuldi ging tegen mij in zult brengen en ik ben verlangend, haar te hooren, om er mij zoo spoedig mogelijk van te ontdoen. Michel keek Laurens verachtelijk aan. Welke leugens zou hij al niet bedenken? Onze moeder, zoo begon Michel, zal naderhand weten, hoe gij achtereenvol gens tot dien misd ad gekomen zijt. Al les is dit 't spel voortgekomen. Voor dat gij een misdadiger waart, hebt gij een leven geleid, als dat van een avon turier. Onze moeder zal ik niets meer verbergen. De leugenachtige verhalen, waarmede ik je tot nog toe verdedigd In.b, drukken als een zwaren last op mijn hart. 't Is gedaan. Ik zal nu niet meer liegen. Spreek, spreek, zeg ik Dat verleden hebt gij mij reeds eenmaal verweten Zelf heb je me gezegd, toen ik mij van 't leven berooven wilde, dat ik mijn mis slagen uit mijn jeugd door mijn volgend leven herstellen konIk had dus 't recht, van u een weinig geduld te ver wachten in elk geval medelijden Sedert- dien dag heb ik mij zelf geen verwijt meer te doen, kan ik openlijk mijn leven opbiechtenSpreek Mi chel, men heeft je bedrogen, ik vrees 't, ik ben er zeker van Spreek ik verlang er naar, je te antwoorden. Ik heb drie beschuldigingen tegen je in te brengen Zeg ze mij, MichelWaarvan be schuldig je me? Je bent een falsaris Zooeven heb ik dat woord ook reeds geboord, begrijpen kan ik 't echter niet. j Om de honderdduizend francs van je speelschuld te betalen, waarover je uit je club gejaagd bent, heb je mijn hand- By lezing van het/verslag van den Raad der gemeente Nederhemert, werd ik onaan genaam getr» fier» door de wyze, waarop de meerderheid van dat college in luttele mi nuten de (Jpenhare Lagere School alhier heeft overgedaan aar» de Ve»eenigmg voor ChristeljjK Volksonderwijs. Wat me daarbij trof teekening op tien billetten nagemaakt, en hebt opi ieder hiervan tienduizend francs cp jouw naam geïnd. Die billet ten heb jij in den handel gebracht De bankiers waren er gemakkelijk voor te vinden, want mijn naam is zonder smetOp den vervaldag heb ik die wissels om onzen eer te redden, betaald. Michel de Soulaimes kon zijn broeder toch niet gevangen laten nemen.Dat hadt je goed overwogen, ellendeling, je had alles goed overlegd. Laurens staarde zijn broeder verschrikt, ontzet aan. Deze woorden had hij wel gehoord, maar begrepen had hij ze niet. Wat vertel je daar? vroeg hij. De waarheid. De wissels, die jij dus betaald hebt? Die wissels, waar-door ik in staat was, mijn verloren honderduizend gulden te betalen Ik beken, dat jij in je edelmoedigheid mij waarlijk gered hebtMaar, dat je mg beschuldigt, oïndat die wissels valsch waren. Michel lachte spottend. Laurens bleef hem aanstareD, alsof hij hem niet begree.p Luister eens, Michel. Dit is zeker een vergissing. Den dag na de bijeenkomst te Nogent, heb je mij door een ver trouwd persoon tien billetten gestuurd, die door jou aan mij geadresseerd waren. Michel haalde zijn schouders op, maar verwaardigde zich niet, te antwoorden. Laurens zweeg en dacht na om eenige orde in zijn gedachten te verkrijgen. Na een langdurig s tilzwijgen vroeg Laurens eindelijk: Michel, mijn broeder, ik smeek je, ant woordt me. Wat wil je? Heb jij me dus twee maanden geleden - niet willen redden? Ik kon 't niet. Heb jij me dan niet die tien billetten gezonden, waarvan je spreekt? Nooit. Heb jij dan niemand maar mij' ge stuurd om zemij te overhandigen? Ik weet niet, waarom je een dergelijke leugen bedenkt iedereen weet immers, wat. er gebeurd is. Spaar mij dus dat ge- huichel 't Zal mij toch niet overtuigen, j 't Bewijs is er immers. Wie heeft die bil letten uitgegeven, waarvan ik spreek? Ik. Je ziet 't. Ik houd duizendmaal meer van een schandelijke bekentenis, dan van een leugen. Wat ik echter niet beken, is de mis daad, waarvan je me beschuldigt. Ook niet? Ik zweer 't bij de genegenheid, die nog nooit voor je geëindigd is, zoowel voor jou als voor onze moederIk zweer 't, ik zweer 't. Michel draaide minachtend zijn hoofd om. Ik zweer 't, zeg ik jeIk was op mijn kamer, toen een man bij mij; bin nentrad, die voorwendde, door jou ge stuurd te wezen. Hij overhandigde mij de billetten, waarvan je mij sprak, maar die van geen brief van jou vergezeld waren, dat moet ik bekennen. Ik meende hieruit op te maken, dat je me, in weerwil van alles, nog redden wilde en ik was er zeer ontroerd doorzóó ontroerd, zoodat ik in zijn tegenwoordigheid in snikken uit barstte. De man zeide mij, dat 't onnoodig was, me te gaan bedanken. Men zou mij niet meer ontvangen. Je kende mij niet meer ontvangen. Je kende mij niet meer, hoewel je me redde, hoewel je je for tuin voor mij opofferde. Toch kon ik dit Kort op elkaar volgend hebben twee romans veel opgang gemaakt, die over boveostaand onderwerp handelen. We bedoelen «Tantalus* tan Jo van Ammers Küller en «De Lange Weg* van A. van Hoogstraten Schoch, uitgaven resp. van J. Meulenhof en J. H. Kok. We willen beide belangrike boeken eens wat nader beschouwe", temeer waar de schrijfsters een zo geheel verschillend standpunt in nemen, en de belangrikheid van het on- 1 derwerp boven a'le twyfel verheven is. En we leiden dan ons onderwerp in met te citeren wat Dr. Taselaar schreef over de roman van het huwelik-probleem in het algemeen, om onze lezers duidelik to maken wat de bedoeling van dit genre lectuur ie. «Hij, zij en de derde« vormen, naar r het schampere zeggen indertjjd van «Da - Hollandsche Revue* «het eeuwige trio*, dat aan de roman van alle tijden en rangen zjin étof heeft geleverd. Met eir.delooza variatie op het tema en met honderdvou dige wisseling van décor is het immer dezelfde historie m de verhouding tussen man en vrouw gaat, bewust of ongewild, een derde zyn (haar) invloed doen gelden, en dan begint met het verhaal van alles) wat daatuit voortvloeit de eigenlyke roman, en naar gelang van zijn «rar»** speelt daarby de dramatiek van kogel, dolk, vergil of zelfmoord een rol. Ook de nieuwste roman kent dat ge geven. Maar hij behandeld het op zyn wijze, in overeenstemming met het geluid van zyn tyd als een probleem. Met weglating van vrywel alle feitelyke konsekwensiea, waaraan de roman*lot-in geslachten zijn aandacht gaf, bespiegelt hy «het geval* hut waarom* van de invloed, die dn derde oefent en het «waardoor* van zyn vaak verreikende strekking. Daarby blykt, dat alle overwegingen en beschouwingen teruggeleid moeten worden op een element het huwelik, zooals het bestaat, met zyn dwingend en bindend karakter. Naar aanleiding van de feitehkheid van dat hu- welik stapelen zich de vrsger» en moeilik heden, die de roman van dit soort ta verwerken krijgt, op, en daarom is hel de roman var» het huweliksprobleem. niet aannemen, zonder een woord va^ broederlijke dank voor je edelmoedige» opoffering. Ik gaf dien man een briefc i mede. O, hij was niet langwellicht; herinner jij je hem noghij bevatte slechts deze zin: „Indien je mijn le ven noodig mocht hebben, neem het.'* En die zin, broeder, kwam ik je heden be wijzen. Daarom ben ik hier. j Hij beproefde de band van den markies te vatten. Michel, als mijn leven voor iets noodig» mocht wezen, neem het dan. Maar Michel trok zijn hand terug; zija gezicht- stond nog even somber. Zijn ge laat bleef even onverschillig, even hard. Wat een vreemde uitvinding, zeide hij1, waarvoor geef jij je toch zooveel moeite^ Ik heb dien brief wel ontvangen, waar mede je je toen reeds op dezen leugen voorbereid hebt. Ik heb je echter nis- mand gezonden en de wissels, die ik ver leden week betaald heb, waren noch van mij, noch door mij geteekend. Hoe vreemd, mompelde de arme Lau rens onthutst. Zeker erg vreemd, niet waar? spottO de markies. Ach. Je gelooft me niet, je gelooft mO niet. Neen, waarlijk niet O, mijn broeder, hoe kan je aan mijn genegenheid twijfelen? Hoe kan je mee- nen, dat ik zóó diep, zóó diep gezonke» ben. O, mijn GodAls ik een fout be gaan heb, dan ben ik er reeds genoeg; vcor gestraft. Hij wïschte zijn tranen af.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1929 | | pagina 5