Tweede Blad
üo. 5028 Vrijoao 13 Juni
STER9
PU ROL
voor het Land
van Heusden en Altena,
de Langstraat
en de Bommelerwaard.
Het geheim van de Lift
Stukge/oopen
RugpjjnNierenPiUeri
fitiiHiermbriek.
FEUILLETON
Bij Examens
Zomersproeten
Binnenland
Nierkwalen verouderen U!
BEHOORENDE BIJ HET
Na den middelbaren leeftijd heeft
men zoo vaak last van rugpijn, duize
ligheid, waterzuchtige zwellingen en
urinestoornissen. En dan moet vaak
gedacht worden aan overspannen
nieren.
Want gedurende uw geheele leven
passeert iedere drie minuten het bloed
de nieren om gefiltreerd en gezuiverd
te worden. Geen wonder derhalve,
dat deze organen verzwakken kunnen.
Er bestaat gevaar voor uitbreiding
van uw kwaal en daarom is het ver
standig bijtijds in te grijpen. Versterk
uw nieren met Foster's Rugpijn Nieren
Pillen, het zacht werkende middel,
dat blijkens de ervaring van zoovelen
een weldadigen invloed kan uitoefenen.
Houd uw nieren jong en flink, dan
houden deze uw flink en jong.
Verkrijgbaar bij alle drogisten enz.
in glazen verpakking a f 1.75 p. flacon.
Beste jongens en meisjes.
De oplossingen van de vorige raad
sels zijn:
1L, Zout.
I 2. Met leege handen.
I 3. In Overijsel: Oldenzaal.
De nieuwe raadsels zijn:
i L
I
3,
Ik ben een gewone jongen. Sla
mijn hoofd er af, dan vind je
me... in den dierentuin.
Wie mij heeft is zeker geen rijk
aard
Wie mij niet heeft zal beter afzijn.
Wie mij kent is geen knip voor
den neus Waard
En moet wel een domkopje zijn.
Waar ik ben is ,t ledig en naar
Wie mij hoort die is doof dan
voorwaar.
Verander in de volgende woorden
ieder maar één letter, dan komt
o
Naar L, Grou.
Eenige geautoriseerde bewerking door
J. Boonen en Cor Wouters.
7)
ln plaats van dadelijk na het avond
maal naar bed te gaan, zooals hij ge
woon was te doen, is hij alleen geble
ven in de eetkamer, terwijl ik me in
mijn slaapkamer terugtrok. Daar die
twee vertrekken met elkaar verbonden
zijn, beloerde ik al zijn doen en laten',
niet uit ijdele nieuwsgierigheid, maar
omdat zijn houding mij onrust inboe
zemde. Hij stapte door de kamer met
gejaagdheid, terwijl hij die zonderlinge
zinnen uitsprak, waarvan ik slechts
brokken hoorde: „zoolang dat hier is.,
niet gerust... in veiligheid brengen..,
ja... in de brandkast..." .Mijn eerste ge
dachte was dat hij een belangrijke som
met zich had genomen en dat de ver
antwoordelijkheid die hier bij ons, voor
eenige uren slechts, te behouden, hem»
zwaar woog...
Dat was, inderdaad, beaamde Tor-
toran het meest waarschijnlijke.
Luister verder, wedervoer Lucette,
eni u zult zien dat er geen kwestie van
geld was... Waarvan dan?
Ik weet het evenmin als u; alleen
freeft... Maar het is beter dat ik alles
In volgorde vertel... Dus, nadat hij luid
op de overdenkingen had gemaakt die
ik zooeven heb aangehaald, en andere
?nvnnpuPweekwoord ie s'-aan.
ntn doet rauwt boe"
de avonturen van diksie
in kabouterlaxd.
III.
Gelukkig hoorde juffrouw Kwaak-
graag niet, wat het brutale kleine kik
kertje zei. En even later zongen ze
allemaal in koor, zoodat Diksie het
duidelijk kon verstaan:
Wij kwaken vroeg, wij kwaken laat...
kwèk kwèk
Wij kwaken keurig op de maat...
kwèk kwèk!
De sloot dat is ons zanglokaal... kwèk
kwèk
Wij zijn de boerennachtegaal... kwèk
kwèk
gezang van de mieren langzaam weg-
stierf, zei de kabouter: „Je hoeft niet
zoo bedroefd 'te kijken, Diksie, want
eigenlijk is de Rups heelemaal niet
dood. Hij wordt alleen maar naar een
stil plekje gebracht, waar hij zich rustig
kan inspinnen, je weet wel, tot het
zoo'n mooie witte of gele cocon is.
En dan over een poosje... komt hij
eruit... als een vlinder!"
..Waar gaan we nu naar toe?", .vroeg
Diksie, toen de kabouter een smal paad
je insloeg, dat blijkbaar langzaam om
hoog voerde. „Ik zal je voorstellen aan
koning Dokus, dat is de koning der
kabouters!", zei de kabouter vroolijk.
„Is dat een heusche koning?", vroeg
Diksie, „met een echte kroon op?"
„Ja zeker!" antwoordde de kabouter,
„Koning Dokus regeert het heele land
hier, hij draagt iederen kabouter zijn
werk op. De een moet het gras afstot-
waar in het midden een heeleboel groo-
te paddenstoelen stonden. Op één daar
van zat een heele oude kabouter iri
een verguld jasje en zilveren broekje
die op zijn hoofd... een kroon van dia
manten dauwdruppels droeg... dat was...
koning Dokus.
(Wordt vervolgd).
voeten, verzacht
en geneest men met
HOUD ER DE MOED MAAR IN. Ook de blazers waren tegenwoordig op de gildefeesten, die te 1
Oudenbosch gehouden zijn bij gelegenheid van het 400-jarig bestaan van het Sebastiaangilde.^^
Kom sprak de kabouter tot Diksie,
laten we verder gaan, er is nog zooveel
te zien in kabouterland, dat je ooren
en oogen te kort zal komen.
Op dat oogenblik klonk er uit de
verte een somber, droevig gezang, dat
al dichter en dichter bij kwam. Er»
opeens zag Diksie, vanachter een groo-
te paardenbloem die nu wel een
groote palmboom leek een lange
stoet van groote dieren op zes pooten
aan komen, die met zijn allen een groen
blad torsten, waarop doodstil een geel
met-groene rups lag. „Dat zijn de mie
ren", fluisterde de kabouter, „kijk, Dik
sie, ze dragen met zijn allen een rups
naar het kerkhof. Zie je wel, de vrouw
Van de rups, die daar, met die gele
ringen, loopt erachter. Kijk ze eens
strompelen op haar zes en dertig bee-
nen... Zie je wel hoe ze huilt?"
Diksie zag het. Achter de stoet met
mieren, die den dooden rups droegen,
liep een andere rups, die zich de oogen
inet een rose zakdoek het was een
blaadje van.e en pinksterbloem af
droogde. En Diksie hoorde duidelijk,
dat de mieren heel droevig zongen:
Zóóó... gaat Rupsie naar 't kerkhof...
toe...
„Ooo, wat zijn we allen vreeselijk...
moe...
„Kom dan jongens, voort met fris-
schen moed...
„Straks smaakt 't eten dubbel goed..."
Toen de stoet voorbij 'was, en het
blijft meD kalm en helder, indien men vooraf
Mjjohardt's Zenuwtabletten gebruikt.
Koker 75 ct. By Apoth. en Drogisten.
in dezelfden geest' nam mijn vade?
plots een besluit: „Ik kan er nu heen
gaan, mompelde hij. Niemand zal me
zien".
Dan deed hij het valiesje open,
nam er iets uit, dat ik door het sleutel
gat niet duidelijk kon [onderscheiden.
Het was gewikkeld in een papier, een
rond en plat voorwerp, dat in vorm,
en afmetingen een vage gelijkenis ver
toonde met een bord.Mijn vader wik
kelde er nog verscheidene dagbladen
oim, nam het onder zijn arm, greep
naar zijn wandelstok en zijn hoed, en
ging buiten... Toen hij 'ongeveer een
Uur later terugkwam, lag ik nog altijd
op den loer. Ik stelde met voldoening
vast dat hij geruster scheen. Zijn aan
gezicht had zijn alledaagsche uitdruk
king hernomen. Hij wandelde nog wat
heen en weer tusschen ide eetplaats
en de slaapkamer, waarin hij zich ein
delijk voor den nacht opsloot...
Dat alles gebeurde, zegt u, den
tweeden dag voor de verdwijning?
Jawel.
En, hebt u gisterenmorgen niets
ongewoons opgemerkt?
Gisterenmorgen?.. Neen.. We heb
ben samen het huis verlaten terwijl
ieder van ons naar zijn werk ging.
Ik heb hem over zijn geheimzinnige
reis gesproken, maar hij wendde het
gesprek af. We hebben zooals gewoon
lijk op de Place Clichy afscheid geno-
ymen van elkaar en terwijl hij me om
helsde zei hij me op den 'natuurlijksten;
toon: „Tot van avond kindlief". Want
we nemen ons middagmaal ieder apart.
O, ik vermoedde niet dat dien avond...
En Lucette begon weer te weenen.
Tortoran deed zijn best om de teeder-
fen en oppoetsen, een ander moet boter
halen om de boterbloempjes te schil
deren, weer een ander stoft de padden
stoelen af, er zijn er ook die het ver
keer moeten regelen bij de mierenhoo-
pen, of die de sluiers van de elfjes
moeten wasschen. Zoo hebben we alle-
fnaal wat te doen, en koning Dokus
regeert."
Terwijl ze zoo wandelden, kwamen ze
eindelijk aan een open plek, waar de
grond heelemaal bestrooid was met
heerlijk ruikende dennennaalden, en
PRINS CAROL, die in Roemenië
is teruggekeerd, is tot Koning van
Roemenië uitgeroepen. Daartoe is
zooals men weet, een plechtige zit
ting van de nationale vergadering
uitgeroepen.
ste en meest troostende woorden te vin
den.
Arme kleine Lucette, zei hij, w an
hoop niet. Ik zal y hemel en aarde in
beweging brengen om de oplossing van
dat verschrikkelijk raadsel te zoeken
en, als u me maar helpt ie'n alles zegt
waf u weet, zal ik ze wel vinden.
Eens te meer schepte zij kalmte in
zijn innige overtuiging. Het waren in
Werkelijkheid slechts woorden, en hij
was niet meer dan een ander bevoegd
om dit geheim op te helderen, maar
deze woorden werden met een vurige
stem, met een vaste overtuiging ge
sproken; zachtjes drukte hij de handen
van het jonge meisje in de zijne, met
teederheid aanschouwde hij de met tra
nen bedekte mooie oogen. Lucette voel
de dat ze waarlijk in hem, zooals hij
zeide, den beste der vrienden en den
meest onbaatzuchtige der verdedigers
gevonden had. J
Een beetje gerustgesteld vervolgde
ze haar verhaal.
Dat is nog niet alles, zei ze. De
laatste feiten die ik (wil uiteenzetten
schijnen met de reis van mijn vader
geen betrekking te hebben, evenmin
als met zijn verdwijning. Ze hebben
nochtans een te diepen indruk op m'e
gemaakt om er iets van te zeggen.
Eergisterenavond is mijn, vader zeer laat
naar huis gekomen, misschien wel om
één uur 's morgens. Hij had, ik weet
niet wat een werk van boekhouding af
te maken. Op de brug te Caulaincourt
nu, werd hij aangevallen door een ben
de deugnieten, waarvan één hem een
prop in den mond geduwd heeft, zijn
zakken doorzocht met een onvergetelijke
vaardigheid, zooals papa me nadien zei..
ver-
dwij'nen spoedig door een pot
Sprutol. Bij alle Drogisten.
EEN DROEVIGE STATISTIEK.
Dit jaar zyn in Eindhoven reeds 28
personen een z.g. onna tuur lijkeD dood ge
storven, dus door ongeluk of misdaad.
DE SCHATGRAVER» TE ZAANDAM.
Geen vergunning meer.
B. en W. van Zaandam hebben op het
verzoek om verlenging van de vergunning
voor de z.g. schatgravery afwjjzend beschikt,
zoodat daaraan een eind is gekomen.
o
DE RADIORAAD.
Dr. Posthuma 6D mr. A. Philips
nemen ontslag als lid.
Naar De Standaard verneemt, hebben
in verband met de beslissing van den
minister tot verdeeling van den zendtijd,
de leden van den Radioraad dr. Posthuma,
oudminister van landbouw en mr. A. Philip®,
oudgezant der Nederlanden by de Vereen.
Staten, aan Hare Majesteit hun ontslag-
aanvtage als leden van den Radioraad in
gediend. Over hun vervangers is nog geen
beslissing genomen.
BRAND OP HET LOO.
In de groote schuur van de Koninklijke
boerdery waarin des winters het vee wordt
ondergebracht, brak brand uit. Het voor
ste gedeelte van deze schuur is iogericht
als melkinrichting en daar wordt ook dt
melk gekookt. Daarvoor brandde ook gis
teren een forruis. Vermoedelijk slaat de
oorzaak van den brand biermede in verband,
doch dit staat niet vast.
De Apeldoorneche politie was het eerst
ter plaatse en hielp de even daarna aan
gekomen brandweer bjj het blussingswerk.
Het gelokte den brand te beperken tot deze
schuur, die grooteodeels is uitgt brand.
H. M. de Koningin, de Prinses en Print
Hendrik, die de Pinksterdagen op het Lo«
doorbrachten, waren bjj het blussingswerk
aanwezig. De schade is niet zeer groot.
BOSCHBRAND.
In het bosch van den Holterberg onder
Bathmen, niet ver van het theehuis, ont
stond brand. Doordat van alle zijden huif
werd gebodeD, wist men met veel moeite
het vuur te bedwingen. Circa 5C H A.
bosch- en heidegrond gingen verloren.
OVERLEDEN.
Het 8 jarig knaapje P. van L. te Oost-
eind, dat vorige week door een luxe sute
bij bet oversteken der straat werd over
reden is aan de gevolgen overleden.
CHAUFFEUR VERDWENEN.
De chauffeur H. v. L. van den hoofd
vertegenwoordiger der Z. H. B., den heer
J. v. R., Bosscheweg te Tilburg, reed de
vorige week met een auto, geladen met
bier, naar Loon op Zand en Kaatsheuvel
en is sinds dien niet teruggekeurd. Later
ontving de heer v. R. bericht, dat de vracht
auto onbeheerd onder Huiten stond. Blijk
baar beeft de chauffeur het bier te geide
gemaakt en heeft bjj de plaat gepoetst.'
Voor dit vermoeden bestaat des te meee
grond, omdat bjj zijn kosthuis verlate*
heeft.
AUTOBUS TE WATER.
Een autobus van Van der Poll uit Frane-
ker, waarmede een muziekkorps, bestaaad»
uit 25 man uit Witmarsum, komende vae
het concours te Drachten, naar huis werd
gereder, is te Oldehoorn in een bocht vm
een weg in de wetering gereden. De hut
kantelde en kwam opzjj in het watef U
liggen. Wonder boven wonder wisten alk<
inzittenden van de bus door het inslaan vae
de ruiten uit het voertuig te komen. Vjjf
hunner waren licht gewond. De oorzaak
van het OBgeval is waarschijnlijk te wijten
aan de omstandigheid, dat boven het watecr
een Iichtedauw hing, waardoor de chauffeur
het water niet kon zien. De muzikanten
zjjn per autobue verder naar hun woonplaat*
vervoerd.
AUTO VAN DEN DIJK GEVALLEN,
Te Herwjjnen reed een auto tegen eeei
stoep op. Waarschjjniyk kon bjj zjjn draai
niet nemen, waardoor hjj boven van den
dijk tuimelde. De drie inzittenden werden
allen gewond. De vrouw van den chauffeur
werd bewusteloos weggedragen. Na een
oponthoud van ruim een uur kon de reis
worden voortgezet, ofschoon de auto vrjp
ernstig beschadigd werd.
BOSCHBRAND.
Aan de Gilzerbaan te Tilburg ontstond
brand in een perceel heide. Het vutsr
plantte zich zeer snel voort en weldra stonS
een naburig bosch van joDge dennen in
vlammen. Behalve een groote oppervlakte
heide girgen ruim twee hectaren jonge
dennen in de vlammen op. Politie, burger*
en brandweer slaagden er tenslotte in huP
vuur te blusschen.
1 I i
Voorzeker waren het hier geen gemee-
ne nachtzwervers, want ze zijn heenge-
vlucht zonder hun slachtoffer verder
te mishandelen en zonder zijn horloge,
zijn dasspeld noch het geld, dat hij
bij zich had, mee te nemen... Mijn vader
heeft me niets anders hierover meege
deeld, maar ik heb den indruk, zon
der te weten waarop ik hieromtrent
steun dat de movers die hem aanvielen,
dachten dat hij het ronde en platte?
voorwerp bij zich had.
Heel zonderling, mompelde Tor
toran, tot het toppunt van nieuwsgierig
heid gekomen...
Wacht even, ging het meisje
voort... Er is nog iets anders. Ik ben
er zeker van dat gisteren, gedurende de
afwezigheid Van papa, iemand in onze
woning is binnengedrongen. Men heeft
alles doorsnuffeld, overigens zeer be
hendig, zonder iets te breken, noch
na te laten alles weer op zijn plaats
te zetten. Niettemin heb ik vastgesteld
dat iemand mijn kast heeft aangeraakt,
dat alle meubelen geopend of onder
zocht werden. Maar men heeft niets
mede genomen, daar ben ik zeker van.
Ten andere heeft de zonderlinge inbre-
ker onwillekeurig een spoor van zijn
bezoek achtergelaten... Kom met me
mee.
Alfred volgde haar. Ze ging een keu
rig ingericht kamertje binnen. De meu
belben waren wit gelakt, het tapijt en
het behangselpapier mooi helder blauw.
Op een kaptafel in een hoek, lag een
heele uitrusting kleine werktuigen met
ivoren hechten, nevens een afdeelihg
fleschjes, die onder het bevel schenen
te staan van een kristallen vaporisateur.
Kijk. zeide ze... Hier is het, dat
de onbekende bezoeker zijn spoor acte»
tergelaten heeft.
Hij kwam naderbij. i
Het was de duidelijk op het witte
lak achtergelaten afdruk van een duimL
O, o, mompelde hij', plots door de
nieuwsgierigheid weer aangegrepen, zie
hier een teeken dat ons zal toelaten
misschien een nuttig spoor te volgen.,
Morgen zal ik een foto komen nemen..*
Dan vroeg hij op een anderen toon:
Daar u nu de zekerheid hebt ova",
dit onbegrijpelijk bezoek1, is u niet bang
hier alleen te blijven?
Ze schudde het hoofd.
Ik ben niet vreesachtig, zeide zij*
Ten andere heb ik een veiligheidskeu
ring aan de ingangsdeur en een brow1-
ning in mijn nachttafeltje. Maar in wer-
Lelijkheid heb ik het gevoelen, alsbi!
de onbekende bezoeker niet meer weer
keert; ofwel heeft hij gevonden wat hijj
zocht, ofwel en dat is mijn overtui
ging heeft hij de zekerheid opgedaan!
dat het hier niet was... 1
En, wat zocht hij, volgens u, da&
wel
Terwijl ze aldus sprak was ze iflt
de eetkamer teruggekomen.
("Wordt vervolgd.J,
filmMÉ
i Z!
Doos 30-60. Tube SO ct. N -
Bij Apoth. en Drogisten
m
Het ronde en plattte voorwerp
antwoordde Lucette... Dat is de meest
waarschijnlijke- veronderstelling,- wan
neer men alle feiten bij elkaar brengffc,
Sedert mijn vader dit voorwerp, dait
ik niet ken, van de reis heeft meege
bracht, werd ons vroeger zoo rustig
leven, door allerlei onverklaarbare ge
beurtenissen en eindelijk door de verr
dwijning van mijn armen papa in beroe
ring gebracht.