Tweede Blad üo. 5028 Vrijoao 13 Juni STER9 PU ROL voor het Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard. Het geheim van de Lift Stukge/oopen RugpjjnNierenPiUeri fitiiHiermbriek. FEUILLETON Bij Examens Zomersproeten Binnenland Nierkwalen verouderen U! BEHOORENDE BIJ HET Na den middelbaren leeftijd heeft men zoo vaak last van rugpijn, duize ligheid, waterzuchtige zwellingen en urinestoornissen. En dan moet vaak gedacht worden aan overspannen nieren. Want gedurende uw geheele leven passeert iedere drie minuten het bloed de nieren om gefiltreerd en gezuiverd te worden. Geen wonder derhalve, dat deze organen verzwakken kunnen. Er bestaat gevaar voor uitbreiding van uw kwaal en daarom is het ver standig bijtijds in te grijpen. Versterk uw nieren met Foster's Rugpijn Nieren Pillen, het zacht werkende middel, dat blijkens de ervaring van zoovelen een weldadigen invloed kan uitoefenen. Houd uw nieren jong en flink, dan houden deze uw flink en jong. Verkrijgbaar bij alle drogisten enz. in glazen verpakking a f 1.75 p. flacon. Beste jongens en meisjes. De oplossingen van de vorige raad sels zijn: 1L, Zout. I 2. Met leege handen. I 3. In Overijsel: Oldenzaal. De nieuwe raadsels zijn: i L I 3, Ik ben een gewone jongen. Sla mijn hoofd er af, dan vind je me... in den dierentuin. Wie mij heeft is zeker geen rijk aard Wie mij niet heeft zal beter afzijn. Wie mij kent is geen knip voor den neus Waard En moet wel een domkopje zijn. Waar ik ben is ,t ledig en naar Wie mij hoort die is doof dan voorwaar. Verander in de volgende woorden ieder maar één letter, dan komt o Naar L, Grou. Eenige geautoriseerde bewerking door J. Boonen en Cor Wouters. 7) ln plaats van dadelijk na het avond maal naar bed te gaan, zooals hij ge woon was te doen, is hij alleen geble ven in de eetkamer, terwijl ik me in mijn slaapkamer terugtrok. Daar die twee vertrekken met elkaar verbonden zijn, beloerde ik al zijn doen en laten', niet uit ijdele nieuwsgierigheid, maar omdat zijn houding mij onrust inboe zemde. Hij stapte door de kamer met gejaagdheid, terwijl hij die zonderlinge zinnen uitsprak, waarvan ik slechts brokken hoorde: „zoolang dat hier is., niet gerust... in veiligheid brengen.., ja... in de brandkast..." .Mijn eerste ge dachte was dat hij een belangrijke som met zich had genomen en dat de ver antwoordelijkheid die hier bij ons, voor eenige uren slechts, te behouden, hem» zwaar woog... Dat was, inderdaad, beaamde Tor- toran het meest waarschijnlijke. Luister verder, wedervoer Lucette, eni u zult zien dat er geen kwestie van geld was... Waarvan dan? Ik weet het evenmin als u; alleen freeft... Maar het is beter dat ik alles In volgorde vertel... Dus, nadat hij luid op de overdenkingen had gemaakt die ik zooeven heb aangehaald, en andere ?nvnnpuPweekwoord ie s'-aan. ntn doet rauwt boe" de avonturen van diksie in kabouterlaxd. III. Gelukkig hoorde juffrouw Kwaak- graag niet, wat het brutale kleine kik kertje zei. En even later zongen ze allemaal in koor, zoodat Diksie het duidelijk kon verstaan: Wij kwaken vroeg, wij kwaken laat... kwèk kwèk Wij kwaken keurig op de maat... kwèk kwèk! De sloot dat is ons zanglokaal... kwèk kwèk Wij zijn de boerennachtegaal... kwèk kwèk gezang van de mieren langzaam weg- stierf, zei de kabouter: „Je hoeft niet zoo bedroefd 'te kijken, Diksie, want eigenlijk is de Rups heelemaal niet dood. Hij wordt alleen maar naar een stil plekje gebracht, waar hij zich rustig kan inspinnen, je weet wel, tot het zoo'n mooie witte of gele cocon is. En dan over een poosje... komt hij eruit... als een vlinder!" ..Waar gaan we nu naar toe?", .vroeg Diksie, toen de kabouter een smal paad je insloeg, dat blijkbaar langzaam om hoog voerde. „Ik zal je voorstellen aan koning Dokus, dat is de koning der kabouters!", zei de kabouter vroolijk. „Is dat een heusche koning?", vroeg Diksie, „met een echte kroon op?" „Ja zeker!" antwoordde de kabouter, „Koning Dokus regeert het heele land hier, hij draagt iederen kabouter zijn werk op. De een moet het gras afstot- waar in het midden een heeleboel groo- te paddenstoelen stonden. Op één daar van zat een heele oude kabouter iri een verguld jasje en zilveren broekje die op zijn hoofd... een kroon van dia manten dauwdruppels droeg... dat was... koning Dokus. (Wordt vervolgd). voeten, verzacht en geneest men met HOUD ER DE MOED MAAR IN. Ook de blazers waren tegenwoordig op de gildefeesten, die te 1 Oudenbosch gehouden zijn bij gelegenheid van het 400-jarig bestaan van het Sebastiaangilde.^^ Kom sprak de kabouter tot Diksie, laten we verder gaan, er is nog zooveel te zien in kabouterland, dat je ooren en oogen te kort zal komen. Op dat oogenblik klonk er uit de verte een somber, droevig gezang, dat al dichter en dichter bij kwam. Er» opeens zag Diksie, vanachter een groo- te paardenbloem die nu wel een groote palmboom leek een lange stoet van groote dieren op zes pooten aan komen, die met zijn allen een groen blad torsten, waarop doodstil een geel met-groene rups lag. „Dat zijn de mie ren", fluisterde de kabouter, „kijk, Dik sie, ze dragen met zijn allen een rups naar het kerkhof. Zie je wel, de vrouw Van de rups, die daar, met die gele ringen, loopt erachter. Kijk ze eens strompelen op haar zes en dertig bee- nen... Zie je wel hoe ze huilt?" Diksie zag het. Achter de stoet met mieren, die den dooden rups droegen, liep een andere rups, die zich de oogen inet een rose zakdoek het was een blaadje van.e en pinksterbloem af droogde. En Diksie hoorde duidelijk, dat de mieren heel droevig zongen: Zóóó... gaat Rupsie naar 't kerkhof... toe... „Ooo, wat zijn we allen vreeselijk... moe... „Kom dan jongens, voort met fris- schen moed... „Straks smaakt 't eten dubbel goed..." Toen de stoet voorbij 'was, en het blijft meD kalm en helder, indien men vooraf Mjjohardt's Zenuwtabletten gebruikt. Koker 75 ct. By Apoth. en Drogisten. in dezelfden geest' nam mijn vade? plots een besluit: „Ik kan er nu heen gaan, mompelde hij. Niemand zal me zien". Dan deed hij het valiesje open, nam er iets uit, dat ik door het sleutel gat niet duidelijk kon [onderscheiden. Het was gewikkeld in een papier, een rond en plat voorwerp, dat in vorm, en afmetingen een vage gelijkenis ver toonde met een bord.Mijn vader wik kelde er nog verscheidene dagbladen oim, nam het onder zijn arm, greep naar zijn wandelstok en zijn hoed, en ging buiten... Toen hij 'ongeveer een Uur later terugkwam, lag ik nog altijd op den loer. Ik stelde met voldoening vast dat hij geruster scheen. Zijn aan gezicht had zijn alledaagsche uitdruk king hernomen. Hij wandelde nog wat heen en weer tusschen ide eetplaats en de slaapkamer, waarin hij zich ein delijk voor den nacht opsloot... Dat alles gebeurde, zegt u, den tweeden dag voor de verdwijning? Jawel. En, hebt u gisterenmorgen niets ongewoons opgemerkt? Gisterenmorgen?.. Neen.. We heb ben samen het huis verlaten terwijl ieder van ons naar zijn werk ging. Ik heb hem over zijn geheimzinnige reis gesproken, maar hij wendde het gesprek af. We hebben zooals gewoon lijk op de Place Clichy afscheid geno- ymen van elkaar en terwijl hij me om helsde zei hij me op den 'natuurlijksten; toon: „Tot van avond kindlief". Want we nemen ons middagmaal ieder apart. O, ik vermoedde niet dat dien avond... En Lucette begon weer te weenen. Tortoran deed zijn best om de teeder- fen en oppoetsen, een ander moet boter halen om de boterbloempjes te schil deren, weer een ander stoft de padden stoelen af, er zijn er ook die het ver keer moeten regelen bij de mierenhoo- pen, of die de sluiers van de elfjes moeten wasschen. Zoo hebben we alle- fnaal wat te doen, en koning Dokus regeert." Terwijl ze zoo wandelden, kwamen ze eindelijk aan een open plek, waar de grond heelemaal bestrooid was met heerlijk ruikende dennennaalden, en PRINS CAROL, die in Roemenië is teruggekeerd, is tot Koning van Roemenië uitgeroepen. Daartoe is zooals men weet, een plechtige zit ting van de nationale vergadering uitgeroepen. ste en meest troostende woorden te vin den. Arme kleine Lucette, zei hij, w an hoop niet. Ik zal y hemel en aarde in beweging brengen om de oplossing van dat verschrikkelijk raadsel te zoeken en, als u me maar helpt ie'n alles zegt waf u weet, zal ik ze wel vinden. Eens te meer schepte zij kalmte in zijn innige overtuiging. Het waren in Werkelijkheid slechts woorden, en hij was niet meer dan een ander bevoegd om dit geheim op te helderen, maar deze woorden werden met een vurige stem, met een vaste overtuiging ge sproken; zachtjes drukte hij de handen van het jonge meisje in de zijne, met teederheid aanschouwde hij de met tra nen bedekte mooie oogen. Lucette voel de dat ze waarlijk in hem, zooals hij zeide, den beste der vrienden en den meest onbaatzuchtige der verdedigers gevonden had. J Een beetje gerustgesteld vervolgde ze haar verhaal. Dat is nog niet alles, zei ze. De laatste feiten die ik (wil uiteenzetten schijnen met de reis van mijn vader geen betrekking te hebben, evenmin als met zijn verdwijning. Ze hebben nochtans een te diepen indruk op m'e gemaakt om er iets van te zeggen. Eergisterenavond is mijn, vader zeer laat naar huis gekomen, misschien wel om één uur 's morgens. Hij had, ik weet niet wat een werk van boekhouding af te maken. Op de brug te Caulaincourt nu, werd hij aangevallen door een ben de deugnieten, waarvan één hem een prop in den mond geduwd heeft, zijn zakken doorzocht met een onvergetelijke vaardigheid, zooals papa me nadien zei.. ver- dwij'nen spoedig door een pot Sprutol. Bij alle Drogisten. EEN DROEVIGE STATISTIEK. Dit jaar zyn in Eindhoven reeds 28 personen een z.g. onna tuur lijkeD dood ge storven, dus door ongeluk of misdaad. DE SCHATGRAVER» TE ZAANDAM. Geen vergunning meer. B. en W. van Zaandam hebben op het verzoek om verlenging van de vergunning voor de z.g. schatgravery afwjjzend beschikt, zoodat daaraan een eind is gekomen. o DE RADIORAAD. Dr. Posthuma 6D mr. A. Philips nemen ontslag als lid. Naar De Standaard verneemt, hebben in verband met de beslissing van den minister tot verdeeling van den zendtijd, de leden van den Radioraad dr. Posthuma, oudminister van landbouw en mr. A. Philip®, oudgezant der Nederlanden by de Vereen. Staten, aan Hare Majesteit hun ontslag- aanvtage als leden van den Radioraad in gediend. Over hun vervangers is nog geen beslissing genomen. BRAND OP HET LOO. In de groote schuur van de Koninklijke boerdery waarin des winters het vee wordt ondergebracht, brak brand uit. Het voor ste gedeelte van deze schuur is iogericht als melkinrichting en daar wordt ook dt melk gekookt. Daarvoor brandde ook gis teren een forruis. Vermoedelijk slaat de oorzaak van den brand biermede in verband, doch dit staat niet vast. De Apeldoorneche politie was het eerst ter plaatse en hielp de even daarna aan gekomen brandweer bjj het blussingswerk. Het gelokte den brand te beperken tot deze schuur, die grooteodeels is uitgt brand. H. M. de Koningin, de Prinses en Print Hendrik, die de Pinksterdagen op het Lo« doorbrachten, waren bjj het blussingswerk aanwezig. De schade is niet zeer groot. BOSCHBRAND. In het bosch van den Holterberg onder Bathmen, niet ver van het theehuis, ont stond brand. Doordat van alle zijden huif werd gebodeD, wist men met veel moeite het vuur te bedwingen. Circa 5C H A. bosch- en heidegrond gingen verloren. OVERLEDEN. Het 8 jarig knaapje P. van L. te Oost- eind, dat vorige week door een luxe sute bij bet oversteken der straat werd over reden is aan de gevolgen overleden. CHAUFFEUR VERDWENEN. De chauffeur H. v. L. van den hoofd vertegenwoordiger der Z. H. B., den heer J. v. R., Bosscheweg te Tilburg, reed de vorige week met een auto, geladen met bier, naar Loon op Zand en Kaatsheuvel en is sinds dien niet teruggekeurd. Later ontving de heer v. R. bericht, dat de vracht auto onbeheerd onder Huiten stond. Blijk baar beeft de chauffeur het bier te geide gemaakt en heeft bjj de plaat gepoetst.' Voor dit vermoeden bestaat des te meee grond, omdat bjj zijn kosthuis verlate* heeft. AUTOBUS TE WATER. Een autobus van Van der Poll uit Frane- ker, waarmede een muziekkorps, bestaaad» uit 25 man uit Witmarsum, komende vae het concours te Drachten, naar huis werd gereder, is te Oldehoorn in een bocht vm een weg in de wetering gereden. De hut kantelde en kwam opzjj in het watef U liggen. Wonder boven wonder wisten alk< inzittenden van de bus door het inslaan vae de ruiten uit het voertuig te komen. Vjjf hunner waren licht gewond. De oorzaak van het OBgeval is waarschijnlijk te wijten aan de omstandigheid, dat boven het watecr een Iichtedauw hing, waardoor de chauffeur het water niet kon zien. De muzikanten zjjn per autobue verder naar hun woonplaat* vervoerd. AUTO VAN DEN DIJK GEVALLEN, Te Herwjjnen reed een auto tegen eeei stoep op. Waarschjjniyk kon bjj zjjn draai niet nemen, waardoor hjj boven van den dijk tuimelde. De drie inzittenden werden allen gewond. De vrouw van den chauffeur werd bewusteloos weggedragen. Na een oponthoud van ruim een uur kon de reis worden voortgezet, ofschoon de auto vrjp ernstig beschadigd werd. BOSCHBRAND. Aan de Gilzerbaan te Tilburg ontstond brand in een perceel heide. Het vutsr plantte zich zeer snel voort en weldra stonS een naburig bosch van joDge dennen in vlammen. Behalve een groote oppervlakte heide girgen ruim twee hectaren jonge dennen in de vlammen op. Politie, burger* en brandweer slaagden er tenslotte in huP vuur te blusschen. 1 I i Voorzeker waren het hier geen gemee- ne nachtzwervers, want ze zijn heenge- vlucht zonder hun slachtoffer verder te mishandelen en zonder zijn horloge, zijn dasspeld noch het geld, dat hij bij zich had, mee te nemen... Mijn vader heeft me niets anders hierover meege deeld, maar ik heb den indruk, zon der te weten waarop ik hieromtrent steun dat de movers die hem aanvielen, dachten dat hij het ronde en platte? voorwerp bij zich had. Heel zonderling, mompelde Tor toran, tot het toppunt van nieuwsgierig heid gekomen... Wacht even, ging het meisje voort... Er is nog iets anders. Ik ben er zeker van dat gisteren, gedurende de afwezigheid Van papa, iemand in onze woning is binnengedrongen. Men heeft alles doorsnuffeld, overigens zeer be hendig, zonder iets te breken, noch na te laten alles weer op zijn plaats te zetten. Niettemin heb ik vastgesteld dat iemand mijn kast heeft aangeraakt, dat alle meubelen geopend of onder zocht werden. Maar men heeft niets mede genomen, daar ben ik zeker van. Ten andere heeft de zonderlinge inbre- ker onwillekeurig een spoor van zijn bezoek achtergelaten... Kom met me mee. Alfred volgde haar. Ze ging een keu rig ingericht kamertje binnen. De meu belben waren wit gelakt, het tapijt en het behangselpapier mooi helder blauw. Op een kaptafel in een hoek, lag een heele uitrusting kleine werktuigen met ivoren hechten, nevens een afdeelihg fleschjes, die onder het bevel schenen te staan van een kristallen vaporisateur. Kijk. zeide ze... Hier is het, dat de onbekende bezoeker zijn spoor acte» tergelaten heeft. Hij kwam naderbij. i Het was de duidelijk op het witte lak achtergelaten afdruk van een duimL O, o, mompelde hij', plots door de nieuwsgierigheid weer aangegrepen, zie hier een teeken dat ons zal toelaten misschien een nuttig spoor te volgen., Morgen zal ik een foto komen nemen..* Dan vroeg hij op een anderen toon: Daar u nu de zekerheid hebt ova", dit onbegrijpelijk bezoek1, is u niet bang hier alleen te blijven? Ze schudde het hoofd. Ik ben niet vreesachtig, zeide zij* Ten andere heb ik een veiligheidskeu ring aan de ingangsdeur en een brow1- ning in mijn nachttafeltje. Maar in wer- Lelijkheid heb ik het gevoelen, alsbi! de onbekende bezoeker niet meer weer keert; ofwel heeft hij gevonden wat hijj zocht, ofwel en dat is mijn overtui ging heeft hij de zekerheid opgedaan! dat het hier niet was... 1 En, wat zocht hij, volgens u, da& wel Terwijl ze aldus sprak was ze iflt de eetkamer teruggekomen. ("Wordt vervolgd.J, filmMÉ i Z! Doos 30-60. Tube SO ct. N - Bij Apoth. en Drogisten m Het ronde en plattte voorwerp antwoordde Lucette... Dat is de meest waarschijnlijke- veronderstelling,- wan neer men alle feiten bij elkaar brengffc, Sedert mijn vader dit voorwerp, dait ik niet ken, van de reis heeft meege bracht, werd ons vroeger zoo rustig leven, door allerlei onverklaarbare ge beurtenissen en eindelijk door de verr dwijning van mijn armen papa in beroe ring gebracht.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1930 | | pagina 5